Donderdag 6 mei verzamelden de West-Vlaamse GR-stappers aan de Sint-Jan-de-Doperkerk in Buysscheure, in het hart van het Frans-Vlaamse bocagelandschap. Na een korte inleiding door tochtleider Jaak Perneel, trokken we meteen naar de bron van de IJzer met de bekende infohut. Daarna volgden we een stukje GR IJzer tot voorbij een grote hoeve. We stapten over de blauwe PR 'Vers le paradis'. Als dat niet belooft. Nog even op de rand van de cuvette en we daalden af met de GR 128, de Frans-Vlaanderenroute'. Nieurlet lieten we rechts liggen en we zoeken stilaan het Marais de Booneghem op. Een smal pad leidt ons binnen. Weldra bereiken we de Zieux, een brede sloot die we met een bac à chaînes oversteken. Weldra staan we aan de ingang van de Etang de Romelaere maar dat bezoek is voor een volgende keer. Ondertussen merken we op dat hier ook aan slechtzienden wordt gedacht. Tijd voor onze picknick aan de tafels bij de Grange-Nature, het infocentrum is echter gesloten. Na de middag trekken we het bos van Clairmarais in. Eventjes en we zijn aan de majestueuze 'Ferme de l'Abbaye'. Een kijkje op de binnenplaats is de moeite waard. En dan verder het bos in. Opvallendste bloeier is hier de stengelloze sleutelbloem. We maken een zijsprongetje naar een vijver die niet op de stafkaart te vinden is. Een fata morgana? Een mooi bosparcours brengt ons naar de vijver van Harchelles. We stappen nu in een rechte lijn op Chemin Royal, eerste klimmen en dan dalen naar het Kruispunt van 8 Wegen. Stilaan verlaten we het bos en we komen uit op de D209. Eventjes maar en we slaan links in, richting Le Coin Perdu. Daar gaat het linksaf eerst naar de Ferme De Schoubrock en dan naar de Ferme du Paradis. We komen weer uit op de GR 128 en klimmen in een groene tunnel in de buurt van de hoeve Devulder. GR IJzer en GR 128 leiden ons broederlijk Buysscheure binnen. We zijn welkom in Café-Rando Chez Marcel voor een pint of een picon. En het recept was: sirop de citron, picon, een scheutje cointreau en aanvullen met droge witte wijn. En toch ging het zoet binnen! Voorwaar opnieuw een schitterende luswandeling op donderdag. Bedankt Jaak.
Nog twee keer slapen: zondag 9 mei worden de nieuwe knuppelpaden in De Broekelzen feestelijk ingewandeld. En het werk mag gezien worden!!!!! Het heeft lang, veel te lang geduurd: eerst moest de financiering rond geraken, dan een bouwvergunning aangevraagd en dan konden eind maart de werken starten. Het was al een hele karwei om met de materialen en de machines ter plekke te geraken. Eerst kwam de Sulferberg aan de beurt: het lange stuk langsheen het uiterst waardevolle Brandersbos tot aan de hoek van de bronweide.In het begin was het nog even zoeken maar geleidelijk aan schoot het werk op. Dan kwam De Broekelzen: een ingewikkeld karwei want veel bochtenwerk en veel hoogteverschil te overbruggen tot aan de poel. Verder in het gebied de trap naar en de brug over de Broekelzenbeek en tenslotte het eindstuk aan de kant van de Langedreef. Ploegleider Klaas mag fier zijn op zijn mannen en op het geleverde werk. Zondagmorgen wordt het knuppelpad in De Broekelzen feestelijk ingewandeld vanuit het Wijnhuis Entre-Deux-Monts aan de grote weg tussen Rodeberg en Zwarteberg. In de namiddag volgen geleide wandelingen, voor het brede publiek. Nakaarten kan in de bar! Het zal er gezellig zijn! Wees WELKOM!
Met de GR 4 naar de gorges du Verdon en de Mont Ventoux
Paaszaterdag 3 april 2010: Met z'n twaalven, Agnes, Christa, Els, Myriam, Trees, Bernard, Dani, Filips, José, Leslie, Marc en ikzelf, vertrekken we met de TGV richting de Gorges du Verdon en de Mont Ventoux. Tot in Aix-en-Provence en dan met de bus naar Digne-les-Bains en verder naar Castellane. Stapdag 1 Castellane -Rougon Na de groepsfoto aan de gîte in Castellane (724 m) zijn we startklaar: de raincover steekt op de rugzakken. Een eerste klimmetje leidt naar de Col de la Chapelle St-Jean op 950 m. Even verder komen we tegen de middag aan in Chasteuil en krijgen we een 'onderdak' om uit de regen te picknicken. In de namiddag verandert de regen in sneeuw: op 1200 m genieten we van een witte Pasen! Afdaling naar Rougon. In de gîte Le Mur des Abeilles brandt de houtkachel en kunnen we alles laten drogen. Stapdag 2 Rougon - Refuge de la Maline We hebben geluk: het weer is goed en de zon laat zich al vroeg zien. Via een raccourci bereiken we snel le Point Sublime: uitkijkpunt op de Gorges du Verdon. We dalen af naar de Gorges. Trappen en tunnels overbruggen moeilijke passages: de tunnel 'dit du Baou' is 670 m lang. Het pad zelf, le sentier Martel, golft op en neer. 6 ladders helpen de rots van Mescla te overstijgen. Een fikse klim leidt uiteindelijk naar de Refuge de la Maline op de bovenrand van de Gorges. Van de terras geniet je van het uitzicht en van een welverdiend drankje. Stapdag 3 Refuge de la Maline - Moustiers-Ste-Marie We stappen een twee uur langs de weg naar La Palud-sur-Verdon met zicht op de Gorges. Daarna volgt een afdaling van 500m hoogteverschil in de 'barres rocheuses'. Die laat ik aan mij voorbijgaan: mijn knieschijf ziet het niet zitten. Gezien de eerste autobus pas over twee dagen komt, probeer ik te liften. Het lukt goed: 22 km met drie auto's in een uur en een kwart. In de namiddag verken ik het toeristische dorp en geniet van een dame blanche op een terras. Plots zie ik achter mij het Zwitserse koppel van mijn eerste lift-auto: ik bedank ze met een glaasje wijn! De groep komt toe om 17.30: voor hen zit de langste etappe er ook op. We logeren in een gezellig hotelletje Le Relais en genieten van het lekkere avondeten. Stapdag 4 Moustiers-S-Marie - Château de Pontfrac Het weer blijft goed en welgezind maken we eerste een ommetje door het dorp van de faience, want de etappe is eerder kort. De lavendelvelden komen er aan. We picknicken in open lucht. Een geluk dat we niet gewacht hebben tot in Roumoules: de 2 cafés waren toch niet open. In Riez gaan we even terrassen en trekken dan door langs de 4 Romeinse zuilen op zoek naar het Château de Pontfrac. Een uniek liggging maar een beetje vergane glorie. We aperitieven in de woonkamer. De baas kweekt er een jong everzwijntje op met de papfles: Léon is de attractie van de dag. De benen zijn goed want er wordt nog even gedanst na het avondeten. Stapdag 5 Château de Pontfrac - Gréoux-les-Bains We lopen in de voormiddag hoofdzakelijk op een 'chemin de la crête' en hebben uitzicht op de vallei van de Colostre. We dalen af naar St-Martin-de-Brômes voor de picknick op de terras van het dorpscafé. In de namiddag eindigen we met een pittige afdaling en een ommetje langs een wandelpad op de oevers van de Verdon. Zo komen we in het kuuroord Gréoux-les-Bains: de naam zegt het zelf. We verblijven in het heel moderne Hôtel des Alpes met comfortabele kamers. Na het avondeten trakteert de baas met een rondje Génépy. Niemand weigert! Stapdag 6 Gréoux-les-Bains - Manosque De kortste etappe. We trekken over enkele heuvelruggen en komen uit aan de Durance. We moeten de autoweg, het water en de spoorweg over. De binnenstad van Manosque mag er zijn. Na een terras en een kleine wandeling in stad gaan we naar de Jeugdherberg. Die is pas heropend en dat merken we aan de bediening. Maar we klagen niet. Stapdag 7 Manosque - Céreste We verlaten Manosque met een fikse klim naar de Chapelle St-Pancrace. Vandaar gaat het heuvel op en heuvel af naar het mooie dorpje Pierrevert, bekend om zijn wijn en een mooie kerk (ze is open). Een lange klim leidt dan naar het volgende dorp Montfuron: picknick in de zon op het terras van een plaatselijke antiquair. Bij het verlaten van het dorp komen we aan een molen, zo weggelopen uit 'Lettres de mon Moulin' van Alphonse Daudet. In de namiddag is het een lange wandeling op het 'sentier en balcon' tot aan Montjustin. Ze vieren daar nog een soort karnaval na Pasen. We kunnen niet blijven en stappen door naar Céreste. Filps is jarig en de waardin zorgt voor een vuurwerkje op het dessert. Tournée générale. Stapdag 8 Céreste - Gîte de Chaloux We verlaten Céreste als de klokken luiden. We stappen over een mooie Romaanse brug en klimmen naar de ruïnes van de abdij Grand-Carluc. Het volgende dorp Ste-Croix-à-Lauze kan ons niet bekoren. We moeten nog een heuvel over en dalen af naar Oppedette aan de rand van de Gorges d'Oppedette. Het is een gezellig dorpje mar het café is uitzonderlijk gesloten op zondag. Dus trekken we verder naar de Gîte de Chaloux. Een leuk paadje langs een beekje leidt ons naar onze slaapplaats. De waard is eerst wat afstandelijk maar valt dan best mee. We hebben de hele eetkamer voor ons alleen en het vuur wordt aangestoken in de haard. Stapdag 9 Gîte de Chaloux - Ferme-Auberge Les Esfourmiaux Een leuk paadje, eerst naar beneden, dan langs een beekje en verder omhoog: we zien Simiane-la-Rotonde al van ver liggen. In het dorp is het behoorlijk klimmen. De ronde kapel (vandaar -la-Rotonde) is niet open. De smalle straatjes en steegjes stralen een bepaalde sfeer uit. Maar het is nog te vroeg om te aperitieven. We stappen verden en... het weer slaat om. Het begint te regenen. Gelukkig kunnen we schuilen op en overdekte terras van een niet-bewoond huis voor de picknick. We klimmen verder en boven gaat de regen over in smeltende sneeuw. We komen uit aan de grote ferme du Château du Bois. Op asfalt stappen we verder naar Lagarde d'Apt: een gehucht van 7 huizen met een mairie! We slaan de weg in naar de ferme (ze kweken er herten!)-auberge, op 1 km van het GR-pad: we worden er vriendelijk ontvangen. Het avondeten is lekker en de wijn ook. Stapdag 10 Ferme-Auberge Les Esfourmiaux - Sault Het heeft gevroren die nacht : er ligt een fijn laagje ijs op de plassen. We zijn op 1112 m! De huisbaas wijst ons een binnenweg om weer op de GR 4 te komen. Het wordt een tocht door verschillende bospartijen. Het pad golft op en neer. Picknick in een verlaten open stal: een donkere hemel dreigt: gaan we nog regen krijgen. In ieder geval de raincover op de rugzak. Het blijft voorlopig droog. Het pad loopt nog door het bos en eindigt met een scherpe afdaling om uit te komen op de D 943, op 1 km van Sault. En dan vallen de eerste druppels. Als we aan osn hotel, Le Signoret aankomen, is de straat nauwelijks nat. Na een goede douche gaan we op verkenning en vinden een café met een prachtig zicht op de Mont Ventoux! Ze hebben er zelfs de Pietra, het lekkere bier uit Corsica. Stapdag 11 Sault - Mont Serein We staan vroeg op en vertrekken al om 7.45 u voor de koninginne-etappe. We dalen eerst nog wat m beter te kunnen klimmen. Even rusten in Verdolier, een klein maar leuk dorp. En dan volgt een serieuze klim naar het oude Maison Forestière van Jas Forest: op korte afstand van 754 naar 1131 meter. Picknick in de zon onder de bomen, aan de afslag van de GR 91B.We klimmen verder en aan de Belvédère ( er is niet veel te zien) steken we de D164 over die naar de Chalet Reynard loopt, bekend in wielermiddens. We zitten al volop in de sneeuw: 1361 m. Het pad verlaat de hoofddreef, maakt een haakse bocht naar links en dan naar rechts en verdwijnt onder de sneeuw. Waar zijn nu de wit-rode tekens? Even overleggen en we klimmen verder op kaart en vinden tot ons genoegen de open plek van Pas de la Frache op 1586 m. Het klimt nu recht toe, recht aan. De top komt steeds naderbij maar het is toch nog een eind te gaan. De Col des Tempêtes ligt op 1841 m en zo bereiken we de top op 1911 m. Het is er bar koud! Na de groepsfoto, met dank aan een Ingelmunsterse familie, dalen we af naar de Mont Serein. De asfaltbaan ligt onder de sneeuw: af en toe steken de vangrails een beetje uit de sneeuw. De bende valt uiteen en we komen in groepjes toe aan het café op de Mont Serein. Na een warme kop koffie of een tisane of een pint zoeken we onze slaapplaats op in het Chalet Interclub. Stapdag 12 Mont Serein - Malaucène Na een stevig ontbijt start de groep voor de laatste etappe zonder mij. De topogids vermeldt: "le sentier traverse le ravin du Grand Vallat: cirque impressionnant d'éboulis que dominent des rochers escarpés". Mijn knieschijf heeft een hekel aan éboulis! Ik ga met de auto mee van Richard, de huisbaas van het Chalet, naar Malaucène. Ten afscheid drinken we nog een kopje koffie (ik een grote, hij een kleine) op een zonnige terras. Wat later ontdek ik dat onze gîte op 2 km ligt van het centrum en verwittig Dani dat hij niet naar het centrum moet komen om dan weer te klimmen. Het wordt voor mij een lees-namiddag. Tegen 16 u komt de groep toe. De vrouw des huizes moet onverwacht werken en heeft een restaurantje voor ons gereserveerd in het centrum. Eerst nemen we de tijd voor een terras en tegen 19 u gaan we naar het restaurant. Het laatste avondmaal is lekker. We stappen in de vallende duisternis terug naar onze gîte Terugreis: Malaucène-Carpentras-Orange-Avignon-Lille Europe We staan vroeg op en want de bus naar Carpentras is al om 7u15 en we slapen op 2 km van het centrum. Om 8.00 u hebben we daar de bus naar Orange. Als we in het station aankomen is de verrassing compleet: wegens staking rijdt er geen enkele trein in Orange. Wat nu? Aan het loket horen we dat er die dag slechts 1 TGV naar Rijsel rijdt: vanuit Avignon en dat is op circa 30 km. Dan maar met twee grote taxi's naar de stad van de Bekende Brug. Het TGV-station ligt enkele km buiten stad. We konden op de trein maar die was overvol. Toch vonden we nog enkle plaatsen in Eerste Klasse en konden we vrij comfortabel sporen naar Rijsel. Met een paar uur vertraging kwamen we aan in Rijsel. Toen kwam de aswolk...
De foto's zijn een selectie van de foto's van José Millecam waarvoor mijn GRote dank. Je kunt de hele reeks zien op zijn blog 'k lere were te voete lopen!
