Gisterenavond waren de Ferrariskaarten in het TV-journaal. Het zicht op het Zwin gisteren deed me daar trouwens aan denken. De Kabinetskaart der Oostendrijkse Nederlanden wordt opnieuw uitgegeven, nu in boekvorm (Lannoo). Ik heb de kaartbladen 'Poperinghe' en 'Nieukerkcke' op schaal 1/25000 in een uitgave van het Gemeentekrediet. Het is een reductie van het origineel: 2,17 in de lengte en 4,72 in de oppervlakte. Merkwaardiger is dat je Westouter niet terug vindt op de kaart....omdat Westouter op dat ogenblik nog bij Frankrijk hoorde!!! Westouter is het laatste dorp dat pas in 1780 overging naar Oostenrijk. Dit is beschreven als 'het Groot Transport' door Koster P.L.Cuvelier uit Reningelst in zijn 'Memoriael van Reninghelst', een Zuid-West-Vlaamse Tijdskroniek uit de Oostenrijkse en Franse Tijd 1761-1814.
GR-luswandeling tussen Retranchement en Nieuwvliet-Bad(Z-VL)
Gisteren morgenop tijd vertrokken met Michel en Rita: er zouden wegenwerken zijn op de A17/E403 tussen Ardooie en Lichtervelde. We rijden over Poelkapelle en de onderbroken ring van Torhout (wegenwerken!) dwingens ons om voor de Lichtervelde de autoweg op te zoeken. Aan de oprit: vlot verkeer, Oef! We komen rond 9.40u toe in Retranchement en er zijn al heel wat GR-stappers op de afspraak. We zijn net over de grens in Zeeuws-Vlaanderen en meteen valt het verschil in urbanisatie op: heerlijk, die bebouwde komeen en daartussen oooooooooopen ruimte! We hadden immers net de diepvrieskoten gezien in het Roeselaarse: ruimtelijke wanorde. Het is bewolkt en de zon laat zich nog niet zien wanneer 45 stapsters en stappers beginnen aan het wallenpad. Leidraad in de voormiddag wordt het wit-rode Delta-LAW-pad (Nederlanders vonden ons 'Grote Routepad' maar een slechte vertaling en spreken van Lange AfstandsWandelpad, maar GR is eerder een symbool, een logo geworden dat ook in Spanje, Gran Recorrido, en Portugal gebruikt wordt). Goed, we zijn eindelijk vertrokken. Al vrij snel krijgen we een mooi zicht op het Zwin: zo'n 25 ha ligt op Nederlands grondgebied. Het was precies laag water en toch was het vloed: vreemd! Zo moet de kust er bij ons vroeger uitgezien hebben. Eerste indrukken: het wit van de bloeiende meidoorn en de witte en rode kleur van smeerwortel. Ons pad loopt over de duinenrand voorbij Cadzand-Bad. Bij een radarpost ontdekken we de uuitbreiding van de Zwarte Polder rechts van de dijk. We gaan het linker natuurgebied in. We lopen over vlonders waaronder het zeewater het binnenland in kan. Dan volgen we een pad van mul zand tussen de struiken en de nachtegaal laat zich horen. Plots zien we winterpostelein met het kleine witte bloempje op het groene blaadje en de bordeauxrood-blauwe bloempjes van hondstong. een schitterend natuurgebiedje. We komen weer uit op de dijk en vinden een fietsenstalling, tijd voor de picknick. We zitten beschermd tegen de zeewind tot iemand ontdekt dat er vlakbij het strand van Nieuwvliet-Bad een cafetaria open is: ideaal voor een koffie en een plasbeurt. We keren terug en trekken de polders in: rustige wegen en in de bermen speelt het fluitenkruid de hoofdrol. Nette hoevetjes, hoeven weggestoken in het groen, dat moet Nederland zijn. Wijdse vergezichten...Ondertussen is de zon er doorgekomen en we genieten met volle teugen van het zachte windje dat onze armen streelt: we lopen nu in GR-T-shirt. We zien de toren en de molen van Cadzand aan onze rechterkant maar we moeten verder. Bomenrijen geven structuur aan het open landschap. En plots duikt de standaardmolen van Retranchement weer voor ons op en het terras van De Parlevinker ligt in de zon: tussen de vele klanten zwaaien Nicole en Christine ons toe. Markant Brugge was ook op uitstap. We genieten nog van één biertje en rijden voldaan en tevreden huiswaarts. Eigen foto's maar hou ook Freddy's Wandelhoekje in het oog!
