|
Welgezind stapten 45 GR-stappers uit de bus voor de koffie in Sombreffe. Het beloofde schitterend wandelweer te worden. Die van de lange tocht werden met Johan doorgevoerd naar het piepkleine Ardenelle en die van de korte tocht naar Gentinnes. Wij startten aan het Kongolo Memorial dat de missionarissen herdenkt die vermoord werden bij de onafhankelijkheid van Kongo. In de laatste kolom de namen van 2 broers Pauwelijn, Witte Pater, uit Harelbeke en Zusters van Maria uit Ingelmunster. Mijn oom Pastoor is nog directeur geweest van de Zusters van Maria en zijn huishoudster heette Marie-Thérèse Pauwelijn, zus van. Een mooie veldweg leidde ons naar een bomenrij in open landschap in de buurt van Mellery, dat wegens een stort (gesloten in 1989) regelmatig het nationale nieuws haalde. Dan volgde een reeks bossen en het pad golfde op en neer. De eerste herfstkleuren waren er al. We maakten een scherpe bocht in het Bois de l'Ermitage en klommen naar de indrukwekkende ruïnes van de Cisterciënzer Abdij van Villers-la-Ville: sinds 1972 erkend als monument. De abdij werd geheel of gedeeltelijk verwoest door de Geuzen, de Oostenrijkers en de Franse Revolutionairen. In 1795 verlieten de Paters definitief de site. Het was er druk want Feest van Sint-Hubert en zegening van paarden, ezels en honden. We klommen nu door het Bois d' Hé en vonden de Kapel van Tri-au-Chêne tussen de bieten. Nog een afdaling door het Bois de la Tassenière en kwamen tussen de huizen van Bousval: tijd voor de picknick.
Na de middag stapten we onder de N25 en in open veld trokken we richting Sclage. We stapten dan lange tijd aan de rand van het Bois de Sart des Dames en bereikten de weg naar Céroux. Wat volgde was een prachtige afwisseling van bos en open veld, van dalen en klimmen. Naarmate we Lasne naderden werden de huizen groter en mooier (?), in ieder geval duurder. Een eind voorbij Couture St-Germain verlieten we de GR 126 en trokken naar het centrum van Lasne voor de 'nabespreking' in La Tartine. We waren nog niet bediend of de regen viel bij bakken uit de hemel. Van timing gesproken.
Met dank aan Johan Van Malderen voor de perfecte voorbereiding. De afwezigen hadden weer eens ongelijk!
|
