De Belgische plaats Bastogne is niet alleen bekend om zijn oorlogsmuseum wat de mooie naam Historical Center Memorial du Madasson draagt, maar Bastenaken zoals de Vlamingen het noemen staat ook bekend om de beroemde jaarlijke wielerkoers Luik-Bastenaken-Luik. In de Tweede Wereldoorlog is er hard gevochten en het waren voornamelijk manschappen van de 81ste en 101ste Airborne die tegenover het 5de pantserleger stonden onder bevel van de Duitse generaal Hasso von Manteuffel. Grote bekendheid in deze strijd en in de verovering op de stad Bastogne had ook de Amerikaanse para generaal Mc'Auliffe. 
Koste wat het kost wilden de Amerikanen deze stad op de Duitsers veroveren en dit om hier een tussencentrum op te bouwen, een soort bufferstadje, om door te stoten tot Luik en van daaruit langs de Maas naar Antwerpen. 

Bastogne maakte deel uit van het Ardennenoffensief waar ik voorheen al een uitgebreid stuk over geschreven heb, waarin veel lof toegezwaaid aan de Amerikaanse generaal Patton die het uiteindelijk lukte om de Duitsers op hun laatste adem veldtocht te stuiten.
 
Alleen al in de felle strijd om Bastogne vonden 7000 militairen en 3000 burgers de dood. Op diverse kleine plaatsen werden de gesneuvelden uit de strijd om, in en buiten Bastogne begraven. Tegenwoordig vinden we veel van de gesneuvelde Duitsers terug op het grote soldatenkerkhof van Sandweiler (11.000) in Luxemburg en de plaats Rencogne, kortbij Bastogne. De meeste Amerikaanse gesneuvelden rustten op het Amerikaanse oorlogskerkhof Henri-Chapelle. Grote oorlogskerkhoven met ook soldaten uit deze strijd vinden we op het Duitse ereveld te Lommel (België) en IJsselstein (bij Venraay), op Margraten lagen aanvankelijk ook veel Duitsers, maar die zijn  voorzover ik weet overgebracht naar een van de genoemde centrale begraafplaatsen.

Ja, pas na de oorlog hadden we alleen maar oog voor de begraafplaatsen van de geallieerden, maar na de gesprekken ver na de oorlog en gevonden dialoog kom ik met dezelfde devotie naar elk kerkhof waar militairen rusten. Ik weet zonder in details te treden wat oorlog is en hoe een mens zich gedraagt en probeert te overleven. Ik heb  me inmiddels volledig uit de politiek van vandaag teruggetrokken. Als oudere die de oorlog meegemaakt heeft en gevochten voor koningin en vaderland hebben we een hele ander visie als de mensen die na de oorlog geboren zijn. De geschiedenis zal zich op korte termijn herhalen, want halverwege de dertiger jaren waren er anderhalf miljoen Nederlanders die het met een bepaalde geloofsgroep en mensen van een ander ras ook niet zagen zitten.
Dit getal steeg tot bijna 3 miljoen, maar toen men zag dat de Duitsers een nederlaag gingen lijden-zo eind 1943, begin 1944-gingen er varkens over de gemeentelijke loketten om verwijderd te worden uit bepaalde registers uit die tijd, en die waren uiterst dun geworden toen mijn kameraden van de B.S. daar ook eens een kijkje in kwamen nemen.

De hedendaagse leiders van deze partijen hebben kennelijk hier leergeld uitgetrokken en houden er geen geregistreerd ledenbestand op na. We zitten in de eeuw van chaos en ieder voor zich en God voor ons allen. Of dit een zegen is, moeten we maar afwachten en als ik nog eens ooit ergens voor aangeklaagd word, laat ik me verdedigen door niemand minder dan zijne excellentie Desi Bouterse, de president van Suriname en dan wil ik nog wel eens zien wie mij belaagt!

Globaal overzicht op kaart

Hier een Stafkaart uit die tijd

Hier Duitse flanken stafkaart met uitgezet plan

Geallieerden trekken, nu nog ongeschonden Bastenaken binnen

December 1944 zaten we in een superstrenge winter

Ingesneeuwde tanks en flinke molestschade in Bastenaken

Foto Bastenaken, vlak na bombardement van de Luftwaffe.

Gedenkteken in Bastogne van de Amerikaanse generaal Mc'Auliffe