Gisteren in het journaal. Een nieuwsbericht over Al Qaeda-terrorist Baitullah Mehsud, die zou zijn omgekomen bij een Amerikaanse raketaanval: "Mehsud wordt verdacht van een hele reeks zelfmoordaanslagen in Pakistan." Ten onrechte, volgens mij. Anders snap ik het niet.
05-08-2009
Dit is 'em
Dit is 'em dan. De reden waarom het al een tijdje redelijk stil is op deze blog: 'Suiker'. Een cultuurkrant die gratis zal verspreid worden in 27 Kempense gemeentes. De kans dat je Suiker nu al ergens tegenkomt, is relatief klein. Van het proefnummer werden 'slechts' 5.000 exemplaren gedrukt. We willen er in de eerste plaats mogelijke adverteerders mee bereiken. Want koken kost geld. Het eerste échte nummer van Suiker moet eind september verschijnen en zal een oplage hebben van 20.000 exemplaren. Maar voor we officieel van start kunnen gaan, hebben we centjes nodig. Lees: adverteerders. Daar wordt aan gewerkt. Onder anderen door mezelf. Voor het eerst in mijn leven ben ik nu dus verkoper. Of vertegenwoordiger, als je dat beter vindt klinken. Bestaat er eigenlijk geen chique Engelse term voor? Zoiets in de aard van 'sales manager' ofzo? 'Sels manager", misschien.
02-08-2009
Het puntje van mijn schoen
Het was een tamme bedoening, David Byrne op de Lokerse Feesten. Blij dat ik hem (eindelijk) eens gezien heb, dat wel. In de jaren tachtig, toen ik The Talking Heads redelijk fantastisch vond, was het me nooit gelukt om Byrne en de zijnen aan het werk te zien. Geen geld, geen tijd of geen goesting: 't was altijd wel iets. Als The Talking Heads kwamen, was ik er niet. Maar zie: alles komt terug. Meer dan twintig jaar na de split van The Talking Heads is meneer Byrne ineens weer dikke vriendjes met Brian Eno en is hij bereid om Talking Heads-nummers op te nemen in de liveset. 't Is te zeggen: hij put alleen materiaal uit de platen die door Brian Eno werden geproduced. De rest laat hij links liggen. In de praktijk betekent dat dat Byrne wel 'Take me to the river', 'Heaven', 'Once in a lifetime', 'Burning down the house', 'I Zimbra en 'Life during wartime' op het publiek loslaat, maar dat de klassiekers 'Psycho killer, 'Slippery people', 'Road to nowhere', 'And she was', 'Nothing but flowers', 'Wild wild life' en 'Hey now' in de gitaarkoffer blijven steken. Een artiest die uit pure koppigheid rechtszaken begint tegen zijn oude bandleden en als gevolg daarvan zijn beste nummers niet speelt: een concert wordt daar niet beter van. Waar een concert óók niet beter van wordt: dansers! Een stuk of vier muzikanten vooraan op een podium -zo dicht mogelijk tegen het publiek- en een drummer daarachter: dat volstaat ruimschoots om een publiek bij de ballen te pakken. Meer moet dat niet zijn. Meer mág dat niet zijn, zelfs. Het bewijs werd gisteren geleverd. Voeg aan gelijk welk concert, hoe goed het ook is, drie molenwiekende, flikflakkende en haasje-over-springende dansers toe en je staat ernaar te gapen als een koe naar een trein. De 'power' die van de muziek uitgaat, is meteen weg. Moderne choreografie en popconcerten: het slaat als een tang op een varken. Gevolg: de helft van het David Byrne-concert deed me helemaal niets en bij de andere helft heb ik ter goedkeuring braaf met het puntje van mijn schoen het ritme meegetikt. Maar bij de ballen heeft David Byrne me niet genomen gisteren. Verder dan het puntje van mijn schoen is hij niet gekomen. Geen reden tot paniek, overigens. Ik leg thuis de platen nog wel eens op.
26-07-2009
La France et les autres pays
Ik dacht dat wij, Belgen, er het alleenrecht op hadden, maar ze kunnen het op een ander dus ook: een verkeerd volkslied spelen. In februari ging de Belgische voetbalbond nog zwaar de mist in toen voor aanvang van de wedstrijd België - Slovenië niet het Sloveense, maar het Slovaakse volkslied werd gespeeld. Een flater die op geen enkele manier goed te praten is, maar die je nog wel kan begrijpen: de dommekloot die voor de muziek moest zorgen heeft gewoon gedacht dat Slovakije hetzelfde is als Slovenië. In Frankrijk bakten ze het nog bruiner. Toen Contador na afloop van de Tour op het erepodium stond, werd niet het volkslied van buurland (!)Spanje gespeeld, maar dat van ... Denemarken. Die flater valt al veel moeilijker te begrijpen. Hoewel... Domheid heeft er in dit geval niks mee te maken. Plat chauvinisme wél. "Il y a la France et les autres pays". En of dat nu Denemarken of Spanje is, wie ligt daar wakker van? Geen Fransman, zoveel is zeker. En zeg nu zelf: Alberto Contador, dat had toch even goed een Deen kunnen zijn?
Mooi!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
De spurt op de Champs-Elysées is altijd geweldig om naar te kijken. Vandaag zeker. Vandaag is er geschiedenis geschreven. Mark Cavendish heeft getoond wat de wieleruitdrukking "alleen op de foto staan" nu exact betekent. Als we zijn ploegmaat die voor hem de spurt aantrok even buiten beschouwing laten, had hij volgens mij een kleine vijftig meter voorsprong op zijn concurrenten. Niet te geloven. Nooit gezien. Zelfs niet in de tijd van spurtbom Freddy Maertens, dertig jaar geleden. Als Mark Cavendish telkens een kilometertje vroeger was beginnen spurten, had hij de Ronde van Frankrijk gewonnen met 5 minuten voorsprong.
20-07-2009
The blues
Well I'm gonna be here for the rest of my life Well I'm gonna be here for the rest of my life Yeah I'm gonna be here for the rest of my life And all I did was shoot my wife.
The blues, in zijn meest simpele en dus ook meest geniale vorm... Ik kan er soms echt van genieten.
14-07-2009
Druk, druk, druk
Er zijn zo van die weken dat je het zo druk hebt dat je bijna vergeet dat je een blog hebt. Mijn dagelijkse "ik-zou-dringend-nog-eens-iets-op-mijn-blog-moeten-zetten"-schuldgevoel ten spijt, moet ik mijn trouwe lezers (ikzelf en nog drie anderen, van wie er twee op reis zijn en de derde zijn laptop gisteren gestolen is) meedelen dat de blog nog wel zeker een week op non-actief zal staan. Te druk met andere bezigheden. Heel belangrijke, zoals je al wel kon vermoeden.
30-06-2009
Voddenvent of lapzwans
Gisteren heb ik nog eens naar "De Zaal Alzheimer" gekeken. De film had ik al wel gezien, maar nog nooit op de Nederlandse televisie met ondertitels. En dat is toch altijd heel leerrijk. Zo zag ik gisteren dat het woord "voddenvent" vertaald werd als "lapzwans". Wat volgens mij helemaal niet hetzelfde is. Ik begrijp de redenering van de vertaler wel. Niet goed wetend wat hij met een voddenvent moest aanvangen, heeft hij, denk ik, maar zo letterlijk mogelijk vertaald. Van een "vod" naar een "lap" is inderdaad maar een kleine stap. Maar van een voddenvent naar een lapzwans toch een iets grotere, als je het mij vraagt.
27-06-2009
De waarheid heeft haar rechten
Ik begrijp de zwarte gemeenschap niet. Dat Michael Jackson wordt geroemd omwille van zijn geniale danspasjes, zijn leuke videoclips en zijn nooit geëvenaarde platenverkoop, kan ik aannemen. Maar dat miljoenen Afro-Amerikanen hem zowat zalig verklaren omwille van zijn verdiensten voor het zwarte ras, is de wereld op zijn kop. In de wereldgeschiedenis is er niet één persoon geweest die zo maniakaal en tot in het absurde toe de sporen van zijn zwarte verleden probeerde weg te moffelen. Als je het mij vraagt, heeft er nooit een groter verrader van het eigen ras bestaan dan Michael Jackson. Geboren als zwarte, gestorven als blanke. Dunne lippen, smalle neus, bleke huidskleur, sluik haar. Als ik zwart was, zou ik zo'n man niet op een standbeeld zetten. Dat muziekbonzen roepen dat - ik citeer- "Michael Jackson ervoor gezorgd heeft dat de culturele wereld het zwarte ras heeft aanvaard", is bovendien een regelrechte belediging voor de echte pioniers: Louis Armstrong, Miles Davis, Chuck Berry, Little Richard, James Brown, Ray Charles, Otis Redding, Ella Fitzgerald, The Platters, B.B. King, John Lee Hooker, Bo Diddley, Aretha Franklin, Diana Ross, Nat King Cole, Dizzy Gillespie en nog een stuk of honderd anderen. Alsof zij de wereld niet veroverd hebben... alsof zij met hun muziek hun badkamer niet uit geweest zijn. Komaan, zeg!
26-06-2009
't Zat te diep
Ik weet wel waarom ik altijd bij het wellicht iets te strenge oordeel ben gebleven dat Michael Jackson nooit één goede elpee heeft gemaakt. Dat komt omdat ik een kind ben van mijn tijd. Een kleine dertig jaar geleden, toen ik mijn allereerste onzekere passen in het uitgaansleven zette, was het leven simpel voor wie van muziek hield. Er waren geen 75 muziekgenres en 582 subgenres, zoals vandaag. De wereld was nog niet rijp voor begrippen als emotrashcore of gothicdeathmetal. Je had twee muziekgenres: de kroegmuziek en de discotheekmuziek. Meer was er niet. In de kroegen werd rock gespeeld en in de discotheken ... euh ... disco. Voor de rock moest je aan de toog hangen, voor de disco moest je de dansvloer op. Het was 't één of 't ander. Vis of vlees. De twee werelden stonden mijlenver van mekaar en waren niet met mekaar te rijmen. Wie van het ene hield, haatte het andere en omgekeerd. De liefhebbers van Bob Seger, Neil Young en Eric Clapton kregen braakneigingen van Kool & The Gang en KC & The Sunshine Band. En de dansende discomeute vond rock iets voor losers met een bierbuik. Tot rellen of zelfs hevige discussies kwam het nooit, want er was geen schijn van een kans dat de beide partijen mekaar ooit ergens tegenkwamen. Rockers en discokikkers hadden mekaar niks te vertellen. En dat deden ze ook niet. In die sfeer werd ik, zeg maar, muzikaal gevormd. U raadt het goed: aan de toog, niet op de dansvloer. En alles wat in discotheken werd gedraaid, was per definitie volkomen fout. Als best verkopende en meest gedraaide artiest stond Michael Jackson symbool voor alles wat er in discotheken te horen was. Voor alle muziek die niet deugde, dus. Met het verstrijken van de jaren ben ik heel wat milder geworden. Ik kan Kool & The Gang en KC & The Sunshine Band ondertussen wel pruimen. Maar met Michael Jackson is het nooit meer goedgekomen. Dat was een brug te ver. De afkeer tegenover hem is mettertijd wel wat afgesleten, maar nooit helemaal verdwenen. Het zal wel onterecht zijn en het getuigt niet van een brede kijk op de zaken, maar het is niet anders. Ik ben ook maar een mens. 't Zat te diep.
Au revoir Tristesse
Yasmine is niet meer. De vleesgeworden kruising tussen Elvis Presley en Filiberke werd gisteren gevonden, bungelend aan een boom. Een hoopje jong, levenloos talent. Zonde. Eeuwige zonde. Al heb je haar nooit gekend, je bent toch even van je melk als je het nieuws hoort. Ik vond haar een bijzonder goeie presentatrice en ik heb, een jaar of vijf geleden in de Warande, ook best genoten van haar ode aan Leonard Cohen. Een monument als Cohen coveren, in het Nederlands dan nog én als vrouw (lees: zonder diepe basstem): dat is een mission impossible, maar Yasmine kwam ermee weg. Ze had iets donkers over zich, vind ik. Haar gevoel voor humor, haar pittige teksten, haar kwinkslagen, haar monkellachje en haar ondeugende pretoogjes konden haar donkere kant nooit helemaal verbergen. (Het feit dat ze uit een miljoen artiesten uitgerekend het beklemmende, bijna vreugdeloze werk van Leonard Cohen kiest om te coveren, zegt natuurlijk ook al iets.) Er hing altijd een soort melancholische somberheid rond haar. Saudade, zoals ze in Portugal zouden zeggen. Michael Jackson en Farrah Fawcett zijn ook dood, ik weet het. Maar die tristesse van Yasmine zal ik toch harder missen.
25-06-2009
First we take Monaco
Het gaat al honderd jaar achteruit met onze kroonprinsen, en nog geen klein beetje ook. De laatste die niet te verlegen was om een klein beetje ambities te koesteren, was de latere koning Leopold II. Dat hij Centraal-Afrika als zijn persoonlijke speeltuin beschouwde, is geweten. Dat hij ook van plan was om manu militari Nederland binnen te vallen, is nieuw. Niet dat het ons verbaast, maar het is wél nieuw. Minstens Zeeuws-Vlaanderen, Noord-Brabant en Nederlands Limburg moesten geannexeerd worden. En de provincies boven de Grote Rivieren mochten zélf beslissen of ze bij Nederland wilden blijven of niet. 't Is nauwelijks het vermelden waard, maar aan de zuidkant zou impersant het Groot-Hertogdom Luxemburg ingelijfd worden. En, we zouden het nog vergeten, vanzelfsprekend zou op de Nederlandse overzeese gebieden Suriname, Indonesië en de Antillen voortaan ook de Belgische vlag wapperen. Half Afrika zou van ons zijn, een flink stuk Azië, een stukje Zuid-Amerika en de volledige Benelux. Het heeft niet mogen zijn. Aan de basis van die mislukking lag een beginnersfout van kroonprins Leopold: in plaats van Frankrijk gewoon onder de voet te lopen en bij op het lijstje "allemaal van mij" te zetten, ging hij toestemming vragen aan Napoleon III om Nederland binnen te vallen. Die kreeg hij niet en hij liet al zijn plannen varen. Hij was te bescheiden. Een klein beetje meer geloof in eigen kunnen had volstaan om België tot een wereldnatie uit te bouwen. 't Is een gemiste kans die nooit meer terugkomt. Al eens naar onze huidige kroonprins gekeken? Dan weet je wat ik bedoel. Er moet dringend nieuw bloed komen in Laken. Ander en beter. Ik ben voorstander van een koningshuis, op voorwaarde dat de bewoners ervan plannen smeden om de wereld te veroveren. Net als 150 jaar geleden. The sky is the limit. First we take Monaco, then we take Benin.
19-06-2009
Hint
Patricia Govaerts, het lief van Ignace Crombé, wordt zangeres. Om de spanning er nog even in te houden, wil Patricia ('Trisha' voor de fans) nog niet vertellen voor welk genre ze zal kiezen. Maar ze geeft wel een hint. Het zal zeker in het Nederlands zijn, én ze is fan van Paul Severs... Dat zegt weinig, natuurlijk. Iemand een flauw idee?
18-06-2009
Flauwe bochten.
Co-commentator Tom Steels tijdens de Ronde van Zwitserland: "In de laatste rechte lijn zitten een paar flauwe bochten." Ik weet wel wat hij bedoelt, maar volgens mij klopt het toch niet helemaal.
17-06-2009
Mooi doelpunt, saaie wedstrijd
Rik Torfs mag dan hoogbegaafd zijn, een goed interviewer zal ik hem nooit vinden. Daarom ben ik ook geen fan van het één-programma "Nooit gedacht". Ik heb het nu eenmaal niet voor een interviewer die zichzelf belangrijker vindt dan zijn gast. Ik bedoel maar: je kan aan filosoof Etienne Vermeersch duizend boeiende vragen stellen, maar of hij ook blijft filosoferen als hij net seks heeft gehad met zijn vrouw is er daar geen van. En als welk dier hij zou willen reïncarneren ook niet. Toch viel er -zeker niet dankzij de suffe vraag, maar wel dankzij het glasheldere antwoord- één bescheiden hoogtepuntje te noteren in de uitzending van gisteren. - Rik Torfs: "Wat zou je doen als de Heilige Maagd Maria aan jou verschijnt". - Etienne Vermeersch (kurkdroog, doodserieus en zonder nadenken): "Ik zou naar een psychiater gaan". Die was raak, vond ik. Een mooi doelpunt in een saaie wedstrijd.
16-06-2009
Goed gelachen
Zeven minuten en tien seconden. Zo lang werd er gisteren op het één-journaal doorgeboomd over F.C. De Kampioenen. En daarmee werd het nieuwsitem even lang uitgemolken als de serie zelf. De reeks loopt nog tot 2011 en moet er dan, na 21 seizoenen, een punt achter zetten. Een interview met de acteurs, de netmanager van één die in het journaal duiding kwam geven, reacties van de man in de straat... de halve VRT-redactie was gemobiliseerd om alle betrokkenen een microfoon onder de neus te duwen. "Of er ook na 2011 nog wel wat gelachen zal kunnen worden op zaterdagavond", wilde Martine Tanghe afsluitend nog weten. Foute vraag. Misschien dat we dan op zaterdagavond opnieuw wat kunnen lachen. Hoewel, ik maak me geen illusies. De 21 reeksen worden met gemak nog drie keer herhaald. De kans dat ik in mijn leven nog één week zonder F.C. De Kampioenen meemaak, is onbestaande. De hele heisa over F.C. De Kampioenen heeft alvast één onvergetelijk moment opgeleverd. Met dank aan één-netmanager Jean-Philip De Tender die op de vraag waarom er uitgerekend nu een punt werd achter gezet, antwoordde: "Je moet stoppen op je hoogtepunt". Wie had dát kunnen denken: heb ik tóch nog ooit in een deuk gelegen dankzij F.C. De Kampioenen.
14-06-2009
Olifantengezeik
Okee. Als Kai-Mook dan toch onze nationale heldin is, mag ze ook de crisis oplossen. Ik stel voor dat de dierentuin volgende week olifantenpis gaat verkopen voor 100 euro per fles. Succes gegarandeerd. Zet het maandag in alle kranten en vanaf dinsdag staan er dagelijks 10.000 kooplustigen om 7u 's morgens voor de poort van de zoo. Als de opbrengst integraal naar de staatskas gaat, acht ik Kai-Mook in staat om nog voor het einde van het jaar op haar eentje de staatsschuld weg te wateren. En als het volk toch ooit genoeg zou krijgen van het olifantengezeik, mag het geen probleem zijn om een pasgeboren wrattenzwijn, berggeit of gifkikker te vinden die de rol van Kai-Mook kan overnemen. Dat zou zelfs nog winstgevender zijn. Kleine flesjes brengen meer op.
13-06-2009
Kwestie
Is het een kwestie van elementaire beleefdheid? Of interpreteert iemand de verkiezingsuitslag verkeerd? Dat vraag ik mij af als ik de affiches zie met de tekst: "SP.A bedankt haar kiezers".
10-06-2009
Dooie mus
Volgens de gouverneur van de Nationale Bank is de eigenlijke crisis voorbij, maar zullen de naweeën nog lang duren. Da's nog eens een schoolvoorbeeld van mensen blij maken met een dooie mus. Wat is in 's werkmans portefeuille het verschil tussen een crisis en de naweeën ervan? Wat de gouverneur bedoelde, was dus: "Van die crisis zijn we voorlopig nog niet af". Een goed verstaander heeft maar een ha wo no, nietwaar?
08-06-2009
Altijd gewonnen! Iedereen prijs!
- "Wij hebben gewonnen omdat we gewonnen hebben". - "Wij hebben gewonnen omdat de anderen verloren hebben." - "Wij hebben niet zo veel verloren als voorspeld was en daarom hebben wij ook gewonnen." - "Wij hebben gewonnen, want de andere partijen hebben onze programmapunten overgenomen." - "Wij hebben verloren, maar de anderen hebben nog meer verloren, dus hebben wij eigenlijk gewonnen." - "Eigenlijk heeft de politiek vandaag gewonnen. Wij dus ook." En bijgevolg heeft iedereen gisteren de verkiezingen gewonnen. Zoals elke verkiezing, trouwens. Dat is nu het leuke aan een democratie. Iedereen wint. Altijd.
