Ik heb op deze blog al vaker de lof bezongen van het Nederlandse wielercommentaar. Co-commentator Maarten Ducrot, zondag tijdens Parijs-Roubaix: "Deze kasseienstrook heeft vijf sterren. Dat betekent dat de stenen niet tegen mekaar zijn gelegd, maar dat ze vanuit een helikopter naar beneden zijn gegooid."
09-04-2009
Allez vooruit.
Ze willen dus aanvallend voetbal bij Brugge. Allez vooruit. Met veel volk voor de bal. Naar voren voetballen. Agressief. Met lef. Jagen op de bal. Flankverdedigers die de achterlijn halen. Druk zetten. Voetbal op z'n Hollands. En er is een Nederlandse trainer binnengehaald van wie ze denken dat hij dat allemaal kan waarmaken. Niet iemand uit het rijtje Advocaat, Koeman, Van Gaal, Van Basten, Cruyff, Beenhakker, Hiddink, Van Marwijk, ... want die zijn allemaal te duur en/of niet geïnteresseerd in Belgisch voetbal. Maar iemand uit een rijtje daaronder: Adrie Koster, trainer van het beloftenteam van Ajax. Mij niet gelaten. 't Is niet omdat we de man niet kennen dat we hem al moeten afschieten voor hij begonnen is. Integendeel, als iedereen die met hem gewerkt heeft (Buffel, Martens, Swerts, Vermaelen, Vertonghen, ...) vol lof is over hem, moeten we dat maar geloven. Veeleer dan mezelf af te vragen of Koster een goede trainer is, vraag ik me af of het wel verstandig is van Club Brugge om voluit de Nederlandse kaart te trekken. Natuurlijk is het Nederlandse voetbal erg attractief... in Nederland! Maar daar zijn de tegenstrevers ook allemaal offensief ingesteld. Hoe efficiënt zal dat 'Nederlands model' werken als je bijna elke week opnieuw door een dubbele afweergordel van negen mensen rond het strafschopgebied moet zien te geraken? Als je tegen ploegen speelt die juist de opdracht hebben gekregen om vooral niet mee te voetballen... De avonturen van het Nederlandse voetbal in België: het zal mij benieuwen! Heeft het Nederlands voetbal slaagkansen in België? Het is in elk geval iets om naar uit te kijken. Los daarvan ben ik gewoon als supporter ongelooflijk blij dat Club niet heeft gevist in hetzelfde vijvertje waarin alle clubs al jaren vissen. Niks tegen het kliekje Leekens, Broos, Preud'homme, Anthuenis, Scifo, Meeuws, Vandereycken, Mathijssen, ... hoor. Maar het is toch al vaak gebleken dat vooral vers trainersbloed het Belgisch voetbal nieuwe en erg welgekomen injecties geeft. Denken we maar aan Bölöni en Sollied, en in een veel verder verleden aan Ernst Happel. Niet dat ik hoop dat Koster Happel gaat evenaren. Als hij er regelmatig in slaagt om met mooi voetbal een muur van negen mensen te slopen, zal ik al heel tevreden zijn.
08-04-2009
Een pilleke voor den Herman
Milk Inc. op Rock Werchter. Niet dat het mij veel kan schelen, want ik was toch al niet van plan om te gaan. Maar heeft er iemand nog een pilleke voor Herman Schuermans? 't Gaat er denk nie goe mee.
Leonard Cohen: Live in London
Grappig en aangrijpend tegelijk. De dubbellive-cd van Leonard Cohen "Live in London" is even hartverwarmend als zijn concertreeks was. "Thank you so much. It's so very kind of you to come to the show", begint de vriendelijke zeventiger zijn concert in de O²-arena in Londen. De concertzaal is Sportpaleisgroot (bijna het dubbele zelfs: 20.000 mensen) en dus per definitie ongezellig. Kaartjes hadden heel veel geld gekost, maar uit alle uithoeken van Engeland waren er fans naar Londen afgezakt. Cohen weet dat en gaat erop in. "It's wonderful to be gathered here at just the other side of intimacy". Zelden werd een betonnen bunker zo mooi omschreven. "I'm so pleased. I know that some of you have undergone financial and geographical inconvenience. We are honoured to play for you tonight." Het megaconcert krijgt meteen het karakter van een vriendenreünie. Cohen laat zijn publiek niet meer los. "It's been a long time since I stood on the stage in London. It was about 14 or 15 years ago. I was only 60 years old. Just a kid with a crazy dream". Hij blijft zijn publiek vereren: "Thank you friends, for your warm hospitality this evening. We are so grateful to play for you. I was having a drink with my old teacher. He's 102 now. He was 97 at the time. He clicked my glass and said: "Excuse me for not dying". I kind of feel the same way now. I wanna thank you. Not just for this evening, but for the many years that you've kept my songs alive. I appreciate that." Beetje melig misschien, maar wel terecht. Wanneer hoor je tegenwoordig nog een bandje zijn publiek écht en welgemeend danken? Veel jonge, arrogante groepjes zouden eens moeten beseffen dat ze alleen bestaan bij de gratie van hun fans.
Leonard Cohen: een grote meneer, maar vooral ook een stijlvolle, ouwe, wijze, grijze, vriendelijke opa. Op 4 juli staat hij in het Sportpaleis in Antwerpen. Een must voor wie hem vorig jaar niet zag in Brussel of Brugge.
07-04-2009
Lekker verrukkelijk
Gisteren voor de verandering eens een hapje gaan eten in Nederland. Baarle-Nassau. Vlakbij en toch kom je er bijna nooit. Aan de tafel naast me zat een Nederlands koppel. Na de maaltijd vroeg de ober hun of alles naar wens was. "Verrukkelijk", antwoordden ze. Tja, je moet wel iets verzinnen als 'lekker' al jaren alleen nog gebruikt wordt wanneer er 'mooi' wordt bedoeld, zoals in 'een lekkere pot voetbal'. Ze hadden rijst gegeten met vis. Het zal wel niet slecht geweest zijn. Maar ik denk toch dat ze het eerder lekker dan verrukkelijk vonden.
