Ik heb mijn vragen bij de verkooptrucs van Epson. Het bedrijf huldigt een soort "2 halen is 3 betalen"-principe. Een rare manier van promotie maken. Daarnet in de computerwinkel:
- "Ik heb een zwart inktpatroon nodig voor mijn printer."
- "Welke printer?"
- "Een Epson Stylus DX 8400." (Dat had ik voor ik vertrok nog uit het hoofd geleerd. Het staat chic als je zoiets in de winkel schijnbaar uit de losse pols kunt zeggen).
- "Dan heb je de keuze tussen één patroon of een pakje waarin twee patronen zitten."
- "Mmm... en hoeveel kosten ze?"
- "Eén patroon kost 11,99. Twee patronen samen kosten 25,99."
- "U zegt?"
- "Euh ... In die patronen van 25,99 zit meer inkt".
- "Ja maar, als die groter zijn dan de andere, passen ze niet in mijn printer."
- "Nee, nee. Ze zijn even groot. Ze passen perfect."
- "En toch zit er meer in. Da's straf. Doen ze die andere patronen maar half vol, of hoe zit dat dan?"
- "Euh ... ja. Dat moet dan wel."
- "Geef mij dan toch dat half volle enkel patroon maar."
Rare jongens daar bij Epson.

"De eedaflegging van Obama was wereldwijd een van de meest bekeken tv-programma's ooit."
Ik zou 't geloven. Was er nog iets anders op tv dan?

Heel af en toe (een keer in de vijf jaar gemiddeld) schraap ik de moed eens bij mekaar om de grote "kijk en vergelijk je rijk"-oefening te doen. Ik verzamel alle facturen van de vaste telefoon, het internet, de mobiele telefoon, de gas, de elektriciteit en ik zet me achter de computer. Het nobele doel: kijken hoeveel ik betaal en of dat bij een andere leverancier goedkoper kan.
Lang duurt het niet om te merken dat het links en rechts een stuk goedkoper kan. De grote vraag is dan: wat doe ik? Kiezen voor de gemakkelijkheidsoplossing en de boel toch maar de boel laten? Of de ene leverancier inruilen voor een andere, met alle ongemakken van dien?
Ik besloot de zaken meteen grondig aan te pakken en voor optie twee te kiezen. Immers: waarom zou je je de moeite getroosten om alle tarieven te gaan vergelijken als je nadien toch beslist om niks met die informatie te doen? Buiten dus met een aantal leveranciers! Andere en betere. De leverancier is dood, leve de leverancier!
Beginnen maar bij Mobistar. Bij Euphony kan ik mobiel bellen voor de helft van de prijs. Niet getalmd, dus. Op naar de Mobistar-winkel.
"Ik wil mijn abonnement opzeggen."
"Dat kan. Wilt u dat we dat nu onmiddellijk voor u doen".
"Daarom ben ik hier, ja."
"Dat is geen probleem, maar dat is dan een contractverbreking. Daar rekenen we 150 euro voor aan."
"Wablief? 150 euro? Vindt gij dat normaal?"
"Maar u kunt ook gebruik maken van onze promotarieven ..."
"Niet geïnteresseerd. Ik kom wel terug van zodra mijn contract beëindigd is."
De stoom kwam al ongeveer uit mijn oren toen ik, terug thuis, naar Luminus belde. Ik had berekend dat ik met Nuon een stukje goedkoper gesteld zou zijn. Weg dus met die Luminus-handel. Snel even regelen. Via mijn te dure Mobistar-abonnement.
"Uw contract loopt nog tot in mei", klinkt het aan de andere kant, een dik kwartier nadat ik een ellenlang keuzemenu heb doorlopen en een ingesproken stem mij heeft voorgerekend dat de wachttijd "meer dan drie minuten" zou bedragen. (Niet gelogen trouwens: een dik kwartier is inderdaad meer dan drie minuten).
"U kunt het contract alleen schriftelijk opzeggen en dat moet minstens drie maanden voor het beëindigen van het contract gebeuren."
"Allez vooruit. Dat zal ik dan doen."
Onmiddellijk in de pen gekropen om het contract op te zeggen en meteen de brief verstuurd. Na enkele dagen kreeg ik al bericht van Luminus.
"We hebben uw schrijven goed ontvangen. Maar aangezien uw contract nog loopt tot in mei, zullen we een boete moeten aanrekenen van 75 euro."
Heb je het ooit zo bruin gegeten? Eerst zeggen ze dat je drie maanden op voorhand moet opzeggen en als je dat dan doet, pleeg je contractbreuk omdat je drie maanden te vroeg hebt opgezegd! Ik krijg het vliegend heen en weer van die oplichterspraktijken.
Bende schurken! Stelletje dieven! Bedriegers!
(Voilà, daar hebben ze niet van terug).

"Ik heb goesting om nog eens onverantwoord te blijven hangen," zei hij. Zijn ogen fonkelden. Hoopvol keek hij in mijn richting, wetende dat hij in mij wel een bondgenoot kon vinden.
Het was zondagavond, hij zat aan de toog van zijn stamkroeg en hij wist dat hij maandagochtend op tijd op zijn werk moest zijn. Maar dat waren zorgen voor morgen. En daar wilde hij vandaag niet aan denken. Hij werd gered door zijn vriendin, die hem bijna smekend rond de hals vloog. "We zullen op een vrijdagavond wel eens onverantwoord blijven hangen. Dan moeten we er 's anderendaags niet zo vroeg  uit".
Heel verstandig, natuurlijk. Alleen kun je het niet meer 'onverantwoord' noemen, als je eerst in je agenda hebt gekeken om te zien of je 's anderendaags kunt uitslapen. En 'verantwoord blijven hangen' is toch een heel andere discipline. Ze vergt minder uithouding, doorzettingsvermogen, en niet zo'n hoge pijngrens achteraf.