Dat heeft ze dan weer ferm geregeld, die van Hellebaut. Dat springt dan van het hele jaar, om het in koereurstermen te zeggen, geen platte prijs, maar als het wereldkampioenschappen of Olympische Spelen zijn, ga dan maar om staan. Dan zou ze de 110 meter horden winnen als de horden 2,05 meter hoog waren. Teutebolle, Vlasic! Teutebolle, Chicherova! Geweldig goed gedaan van die lange uit Tessenderlo. Als het goed is, zeggen we het ook.
23-08-2008
Kwak en Boemel
Als keeper behoorde hij tot de top in België. Hij had de grote tegenslag dat hij zowel bij zijn club, Standard, als bij de Rode Duivels de ongenaakbare Michel Preud'homme voor zich moest dulden. En dus zat Gilbert Bodart vooral op de bank. Zonder Preud'homme was hij waarschijnlijk vijftien jaar titularis geweest bij de Rouches en tien jaar keeper van de nationale ploeg. Zo goed hij als doelman was, zo waardeloos is hij als crimineel. Als misdadiger is hij een grotere kluns dan Kwak en Boemel samen. Nog geen vier jaar geleden probeerde hij een centje bij te verdienen door zich als trainer van K.V. Oostende en later van R.A.A. La Louvière te laten omkopen. In Oostende werd hij op staande voet ontslagen nadat de hulptrainer na de match op Standard een papiertje had opgeraapt dat uit de broekzak van Bodart was gevallen. Het was een gokbiljet, waar op stond dat Bodart 500 euro zou verdienen als Oostende de wedstrijd zou verliezen. Dat was een half uur voordien ook gebeurd: Standard - Oostende werd 5 - 0. Hoe onnozel kun je zijn om het gokbiljet in je broekzak mee naar Luik te nemen? Maar het bleef niet bij die ene stommiteit. Toen hij later aan de slag was bij La Louvière vond gokchinees Ye in hem een geschikte handelspartner. Opnieuw liep Bodart als een beginneling tegen de lamp. We herinneren ons nog allemaal de tv-beelden van Bodart bij het parket van Hasselt. "Ik ben niet in Hasselt geweest", verraste de ex-doelman vriend en vijand, "ik was thuis bij mijn kinderen". Een groot leugenaar is hij nooit geweest. "Ik zweer op het hoofd van mijn kinderen dat ik niks met de zaak Ye te maken heb", verkondigde hij ooit. Later -in Humo- gaf hij toe onder druk van de gokchinees de wedstrijd tegen Club brugge te hebben verkocht. En drie weken geleden gaat Gilbert Bodart dan ineens aan de slag als marketingverantwoordelijke bij de Grotten van Han. "Gedaan met al die heisa rond het voetbal", laat Bodart weten. In de grotten zou hij zijn beschadigd blazoen eens gaan oppoetsen. Heel even ben je geneigd hem te geloven. Welgeteld drie weken heeft het geduurd. Samen met een zootje ongeregeld beraamt hij een overval. Hij zal een raampje laten open staan. Op een zondag. Na een verlengd weekend. Er ligt toevallig een toprecette in de kassa: 300.000 euro. Het kan moeilijk nog meer opvallen. De dagen voor en na de diefstal heeft Bodart nog vrolijk lopen rondtelefoneren over hoe en waar en hoeveel er te rapen valt in de Grotten van Han. De rechercheurs luisteren mee en lossen de simpelste misdaadzaak van de eeuw geeuwend en koffiekoeken etend op. Een echte billenkletser, die diefstal in Han. Het parket van Dinant moet zich een breuk hebben gelachen. Ze mogen hem niet te zwaar straffen, vind ik. Ten eerste is het onrechtvaardig om domheid te bestraffen. De mens kan daar niet aan doen. Ten tweede kan Bodart ons nog veel plezier verschaffen als hij een beetje vrijheid krijgt. Ik wacht al ongeduldig op de publicatie van zijn mémoires. Ik zweer op het hoofd van zijn kinderen dat dat er ooit nog van komt.
21-08-2008
Jamaica
En plots moet blijkbaar iedereen Jamaica zeggen. Met de "J" van Japan en niet meer met "DZJ" van jungle of jazz. Waar de Olympische Spelen al niet goed voor zijn. Zou het Karl van Nieuwkerke zélf zijn die dat verzonnen heeft?
19-08-2008
Nieuwe disciplines gezocht
Nu het er stilaan benard begint uit te zien, heb ik het eens opgezocht. Het is in de geschiedenis van de Olympische Spelen nog nooit gebeurd dat de Belgen zonder één medaille naar huis gekomen zijn. Al kun je over de prestaties in het gezegende jaar 1932 wel discussiëren. Nogal wat journalisten beweren dat de Belgen het ook toen zonder medaille moesten stellen. Dat is niet juist. In die tijd werden op de Olympische Spelen ook kunstprijzen uitgereikt. André Verbeke won in de discipline "stadsplanning" de bronzen medaille. Het is niet omdat het Internationaal Olympisch Comité tegenwoordig die kunstprijzen niet meer erkent en er geen melding meer van maakt in officiële medailleklassementen dat de medaille 76 jaar geleden niet werd uitgereikt. André Verbeke behaalde brons voor zijn "ontwerp voor een marathonpark" en daarmee werden, gezien de omstandigheden, de Olympische Spelen in 1932 zelfs nog een vrij groot succes voor België. Veel meer dan één medaille kun je niet verwachten als je maar zeven atleten en één kunstenaar afvaardigt. De medaille van 1932 is geen alleenstaand geval. Er zijn in de geschiedenis van de Olympische Spelen wel meer Belgen van de tabellen verdwenen. De reden ligt voor de hand. Blijkbaar hebben we altijd uitgeblonken in sporten en disciplines die achteraf naar het rariteitenkabinet werden verwezen. Neem nu de Olympische Spelen van 1900 in Parijs. België won de gouden medaille in het hoogspringen voor paarden en de bronzen medaille in het verspringen voor paarden. In het zwemmen met hindernissen en het onderwaterzwemmen grepen we helaas naast de ereplaatsen, maar Leon de Lunden maakte veel goed door op een slagveld van bloed en veren 21 levende duiven af te knallen en het duifschieten te winnen. De Olympische Spelen van 1900 worden niet voor niets de bloederigste uit de geschiedenis genoemd. Met dank aan de Belgen. Behalen we geen enkele medaille in Peking? Dan maken we van de nood een deugd. De hoogste tijd om enkele nieuwe sporten te bedenken, zodat we nog eens ouderwets kunnen schitteren in disciplines die over enkele jaren niet meer erkend zullen zijn. Maar voor zolang het duurt, beleven we er dan toch lol aan. Ik denk dat we in het kruiwagenlopen, het trampolinevolleybal, het speerwerpen naar konijnen, het biljarten met aanloop en het korteafstandpetanquen brokken kunnen maken.
