Wat te vrezen was, is gebeurd. Amper een week na de doodschop van Witsel op Wasilewski vindt de Belgische voetbalbond de aanslag al een stuk minder erg dan vlak na de feiten. Dinsdag werd Witsel voor tien competitiewedstrijden geschorst. Drie dagen later oordeelt de bond dat het blijkbaar toch allemaal een beetje overdreven was en krijgt Witsel twee wedstrijden "strafvermindering". Pittig detail: door die fijne geste van de bond kan Standard Witsel tóch opstellen in de topmatchen tegen Club Brugge en A.A. Gent. Toeval? Laten we maar aannemen van wel. Da's het gemakkelijkste, want als je geen bewijzen hebt, moet je zwijgen. We zullen het dus snel over iets anders hebben: de geldboete. Die bedroeg oorspronkelijk 2.500 euro, maar werd herleid tot 250 euro. Tweehonderd vijftig euro! Laten we dat even in de juiste context plaatsen. Volgens voetbalmagazine verdienen topspelers in topploegen meer dan 500.000 euro bruto per jaar. Plus huis, plus kleding, plus eten en drinken van de club, plus auto, plus reclame-inkomsten, plus schnabbels links en rechts. Afgerond: 50.000 euro per maand. Voor de absolute top, natuurlijk. Maar daar hoort de Gouden Schoen per definitie bij. Als ik die lonen ken, kent de bond die ook. En diezelfde bond oordeelt dus dat 250 euro een gepaste geldstraf is voor iemand die elke maand 50.000 euro opraapt. Voor een doorsneewerknemer die per maand bruto 2.000 euro verdient, zou dat overeenkomen met een geldboete van 10 euro. Ik zou bijna zeggen dat het om mee te lachen is. Maar dat is het hoegenaamd niet. Standard heeft zich trouwens van de allerkeinste kant laten zien. Zowel de spelers als de clubleiding. De spelers deden dat tijdens de wedstrijd al, de clubleiding deed het de week nadien. De Camargo trapte Polak voor een half jaar van het veld, Witsel beëindigde wellicht de (top)voetbalcarrière van Wasilewski en Defour deed een minuut voor het einde (de rode kaart -die hij zelfs niet kreeg- kon hij er dan wel bij hebben) zijn uiterste best om Bousouffa een paar maanden met krukken te laten lopen. Gemoederen oververhit? Nee hoor, veel erger nog: een wel geplande en goed georganiseerde wraakactie. Vlak na affluiten vertelde Sarr dat Anderlecht het zelf gezocht had en dat er nu eenmaal nog rekeningen open stonden die vereffend moesten worden. De houding en de reactie van de clubleiding is even duidelijk en even verwerpelijk als die van de spelers. De trainer nam zijn spelers in bescherming, en foeterde naar een journalist die hem de gruwelijke beelden wilde laten zien. De clubleiding excuseerde zich niet bij de leiding van paars-wit, had zelfs het lef om in beroep te gaan tegen de zo al lichte straf voor Witsel én berispte en plein public hoofdsponsor BASE omdat die het had gewaagd een tuchtstraf van Standard voor Witsel te eisen ... Een duidelijker statement kun je moeilijk maken. Vrij vertaald zei Standard: "Dit was geen toeval. Dit was ook geen ongeluk. Wij hebben een punt gepakt op Anderlecht. Wij hebben dat op onze manier gedaan. Wij excuseren ons daar niet voor. En dat iedereen zich moeit met zijn eigen zaken." Het getuigt trouwens van een nooit geziene domheid, als je het mij vraagt. Want door die houding heeft Standard zich onuitstaanbaar gemaakt en kan het niet anders dan dat de club het voorgoed verkorven heeft bij duizenden neutrale voetballiefhebbers. "Voetbal is oorlog", zei Rinus Michels in de jaren zeventig al. De uitspraak zette de volledige voetbalwereld op zijn kop. Maar grenzen zijn er blijkbaar om verlegd te worden. Standard interpreteert het citaat nog veel letterlijker dan Michels het ooit heeft bedoeld.
01-09-2009
Lekker stuk vlees
Gehoord uit de mond van een veehouder: "Deze koeien zijn gelukkig. Dat proef je op je bord." Da's interessant. Hoe gelukkiger een koe is tijdens haar leven, hoe lekkerder ze is als ze dood is. Zou dat bij mensen ook zo zijn? Dan ben ik verdorie een lekker stuk vlees. Als ik dood ben, wel te verstaan.
Op kop in tweede positie
Wielercommentator Maarten Ducrot staat bekend om zijn ongelooflijke oneliners en zijn schitterende beeldspraak. Hij is zo bezield en gaat zo erg op in de wielersport dat hij niet eens meer hoort wat hij allemaal uitkraamt. Daarstraks, tijdens de live-uitzending van de Ronde van Spanje, zei hij kurkdroog, zonder het te beseffen en dus ook zonder zichzelf achteraf te verbeteren: "De man die daar al de hele tijd op kop rijdt in tweede positie, is Flecha." Op kop in tweede positie. Zelfs de stommiteiten van Ducrot neigen naar poëzie.
