Voor de verandering (én voor een reportage) ben ik gisteren een film van Open Doek gaan bekijken in de gevangenis van Merksplas, samen met een stuk of tien gedetineerden en geïnterneerden die als gevangenisjury de "Behind The Scenes Award" zullen uitreiken. Op mijn vraag of zij als gevangenen anders naar films kijken dan anderen, kreeg ik een antwoord dat even bleef nazinderen. "Wij hebben andere dingen meegemaakt dan andere mensen. We hebben al een leven vol miserie achter de rug en daar dragen we nu de gevolgen van. De meesten van ons hebben veel verschillende levens geleid. Als winners én als losers. We hebben dus veel ooghoeken van waaruit we films kunnen bekijken. Meer dan andere mensen. Vooral films over eenzaamheid zullen wij anders beoordelen dan vrije mensen. Want over eenzaamheid weten wij veel meer. Je moet hier maar eens een paar jaar tussen vier muren komen zitten."
23-04-2009
Reis rond de wereld in tien dagen
Joehoe, het is weer zo ver! Morgen begint mijn jaarlijkse wereldreis van tien dagen. Ik begin in Groot-Brittannië, en van daar gaat de tocht verder naar China, Turkije, Korea, Zuid-Afrika, Brazilië, Mexico, Japan, Argentinië, Kazachstan, Bosnië en Estland. Op het eerste gezicht is dat een hele hoop om op tien dagen te doen. Maar met de fiets valt dat allemaal wel mee. Utopolis is niet zo ver.
Win-winsituatie
Somalische criminelen eisen 4 miljoen dollar voor de ontvoerde medewerkers van Artsen Zonder Grenzen. En de kapers van de Pompei zullen ook al wel een leuk bedrag in het hoofd hebben voor de geënterde Pompei en zijn bemanning. En bijna tegelijkertijd beslist de Europese Unie om Somalië -minstens- 60 miljoen euro te geven "voor het verbeteren van de veiligheid." De oplossing lijkt me voor de hand te liggen. Er is een win-winsituatie waar je niet naast kunt kijken. Alle gegijzelden komen veilig vrij, het schip blijft ongeschonden, de criminelen krijgen al het geld dat ze willen en het kost ons geen cent extra. Iedereen gelukkig. Betaal die bandieten gewoon wat ze vragen en trek het bedrag af van de 60 miljoen "ontwikkelingshulp" aan die schurkenstaat. Hoe moet je anders een land noemen waar ontvoerders doodleuk vanuit een radiostation in de hoofdstad hun eisen kenbaar mogen maken. En waar een door piraten gekaapt schip -65 meter lang, je kunt er echt niet naast kijken- simpelweg koers zet naar een havenstad aan de kust en daar door de eigen regering en politiediensten ongemoeid wordt gelaten?
