Wat mij erg opgevallen is in de hele VDB-historie: het gemak waarmee 'La Maison Bleue' een louche hotel wordt genoemd. Aftands. Uitgeleefd. Zevendehands...
Ik ben in mijn leven wel eens op een paar plaatsen geweest, waaronder trouwens Senegal. En in 90% van de gevallen heb ik daar geslapen in hotelletjes van het niveau van "La Maison Bleue": budgethotelletjes, die vaak omwille van hun ligging buiten het centrum al iets goedkoper zijn, en die voldoen aan de basisbehoeften. De kamers zijn er proper, er is sanitair en er staat een bed in. Wat heeft zo'n hotel niet? Airconditioning, een zwembad, een sauna, vergaderlokalen en een rooftoprestaurant met panoramisch zicht. Maar om een hotel daarom meteen 'louche' te noemen... ?
In de kranten las ik dat een kamer in La Maison Bleue 30 euro kost. Het was die informatie die me aan het denken zette. Want tijdens de meeste reizen die ik maak, betaal ik gemiddeld niet meer dan 30 euro per nacht voor een kamer. Vaak zelfs nog een stuk minder. Simpel zat: je leest de Lonely Planet, je overloopt de budgetaccommodaties en je kiest er de beste uit. Een hotel dient immers alleen om in te slapen. Van zodra er een bed en sanitair is, en het er hygiënisch okee uitziet, is het voor mij in orde.
Het zet je toch even aan het denken. Stel dat ik stoemelings het leven had gelaten op één van mijn trips. Zouden de kranten dan ook geschreven hebben dat er een Belg was omgekomen 'in een louche hotelletje'?
"In een onguur kamertje van bedenkelijk allooi, niet ver van de sloppenwijken van Rio De Janeiro is maandag Roel Sels overleden." Dat klinkt toch nét iets anders dan: "In een budgetvriendelijk hotel, op wandelafstand van Copacabana, is maandag Roel Sels om het leven gekomen."
Wil iedereen dus bij deze noteren dat ik op reis altijd in 'budgetvriendelijke accommodatie' logeer en nooit in 'louche hotelletjes van verdacht allooi'? Als ik bij de ene of andere Sint-Pieter een goeie indruk moet maken, kan zoiets van doorslaggevend belang zijn.