11 november. Ik vraag mij af waarom wij wél elk jaar het einde van de Eerste Wereldoorlog vieren, maar nooit dat van de Tweede. Of is die nog niet helemaal gedaan, misschien?
10-11-2009
Van Ranst over de rooie
Kan iemand mij eens vertellen hoe het nu zit met de Mexicaanse griep? Want ik snap het écht niet meer. Eerst jagen ze jan en alleman de daver op het lijf met dagelijkse nieuwsberichten over de Mexicaanse griep. We kunnen niet voorzichtig genoeg zijn. Wie naar het buitenland geweest is, kan zich maar beter meteen laten onderzoeken. Rampenplannen worden opgesteld. In elke gemeente liggen spuiten klaar tegen de Mexicaanse griep. De wereldwijde pandemie valt niet te onderschatten en is de ergste en gevaarlijkste sinds lange tijd. Zoveel duizenden nieuwe zieken elke week. Het aantal blijft stijgen, en is alarmerend. Je durft bijna niet meer buitenkomen om de spuit te halen. Zo erg is het. Maar als voetballers zich laten inenten, is het kot te klein. Ik citeer Van Ranst: "De heren voetballers behoren niet tot de risicogroep. Het is een schande dat zij op kosten van de gemeenschap medische voorzorgen nemen." De hoogleraar gaat zelfs compleet over de rooie: "Ik hoop dat ze de injectie in de bil hebben gekregen en dat het een dikke naald was, zodat ze er nog dagen last van hebben." Wil Van Ranst mij dan eens vertellen hoe dat precies zit met die risicogroepen? Als voetballers, die wedstrijden afwerken in het buitenland tussen minstens 25.000 met wijdopen mond brullende -of geeuwende- mensen, niet tot de risicogroep behoren, wie moet zich dan wél ongerust maken? Iets klopt er niet. Ofwel is die Mexicaanse griep niet half zo erg als iedereen altijd heeft beweerd, ofwel weet griepcommissaris Marc Van Ranst niet wat hij zegt.
09-11-2009
Iets te vurige stede
Twee vaststellingen na de topper Standard-Club Brugge van zondagavond. Eén: als ze er écht voor gaan en als ze zich ervoor kunnen opladen, is Standard nog altijd de beste voetbalploeg van het land. Twee: iemand moet de spelers van Standard dringend eens wat fatsoen bijbrengen. Er vielen gelukkig geen zwaargewonden, zoals tijdens de match tegen Anderlecht. Maar de vechtpartijen van enkele opgenaaide spelers, tijdens én na de wedstrijd, bewijzen opnieuw dat er veel te veel agressie in de ploeg schuilt. Ongezonde en onsportieve agressie, voor alle duidelijkheid. Anderlecht-Standard werd een regelrechte schoppartij, Standard-Brugge werd twee keer ontsierd door vechtpartijen. En tijdens Brugge-Anderlecht was er geen vuiltje aan de lucht. Het kàn dus wel: toppers afwerken mét inzet, maar zonder te schoppen en te boksen. Maar Standard is er dit seizoen nog niet in geslaagd. De vurige stede is mij iets te vurig. Ik hoop uit de grond van mijn hart dat Standard niet kampioen speelt. Als het dan toch Club niet is, mag het voor mijn part Anderlecht zijn. Da's redelijk revolutionair. Dat zeg ik dit seizoen voor het eerst in mijn leven.
Twee vaststellingen na de topper Standard-Club Brugge van zondagavond.
