Het
was onderhand al even geleden maar deze nacht om 03.11 werd de gevel van het
Vlaams Belang secretariaat aan de Charles de Kerchovelaan nog eens onder handen
genomen door daders vermoedelijk uit het krakersmilieu.
In de vooravond
was er immers een manifestatie van krakers tegen een lezing van de Gentse NSV
aan de Hoveniersberg waarvoor in brede linkse kringen (onder meer door de Aktief
Linkse Studenten) werd opgeroepen. Het is zowat traditie in die kringen om na
zon manifestatie even af te zakken naar het Vlaams Belang-secretariaat. Tenzij
de politie daar een stokje voor steekt en nadien afgeschilderd wordt als
gewelddadig.
Deze keer waren het 2 fietsers die na het anarchie-teken te
hebben geschilderd op het telefoonkotje de tijd namen om de slogan VB rot op
op de gevel te schilderen en nadien verfpotten met roze verf tegen de gevel te
keilen.
Het Vlaams Belang heeft de daders op beeld (uiteraard zijn ze
gemaskerd) en legt klacht neer bij de politie.
Eens te meer blijkt dat
Gent wel degelijk een probleem heeft met krakers en dat het gedoogbeleid van
Termont, al ontkent hij het in alle toonaarden, deze heren en dames een
vrijbrief geeft tot vandalisme.
Overal zijn die zotten bezig. In Zwitserland moet naar verluid het kruis in de Zwitserse vlag er aan geloven(laten we hopen dat dat dat nooit gebeurt) en in Vlaanderen moet dan weer de leeuw wijken. Ben zeer benieuwd wat het alternatief zou... moeten zijn. Indien ik de huidige situatie bekijk zou het zeker en vast een halve maan worden. Het zou CD&V veel stemmen opleveren. Ik zou ze wél eerst willen adviseren om dan de C te verwijderen want die is nu ook al een wassen neus. Nadien de D en dan de V.... Onderstaand artikel kan je lezen in de nederlandse kranten.
Een Vlaamse rechtsextremist met de vlag van Vlaanderen.
De Vlaamse leeuw is niet vriendelijk genoeg. Vlaamse studenten worden daarom gevraagd een alternatief te ontwerpen, dat de warme Vlaamse volksaard beter laat zien. Kris Peeters, de Vlaamse minister-president, schreef de wedstrijd uit.
Peeters, lid van de Christen-democratische CD&V, kaartte de kwestie aan op het symposium 'De waarde van symbolen', in het Vlaams parlement in Brussel. Volgens Peeters zijn de Vlamingen 'een warm en open volk', maar dat is niet het beeld dat buitenlanders van het Nederlandstalige deel van België hebben.
Met de prijsvraag wil Peeters een vriendelijker en aantrekkelijker alternatief vinden voor de zwarte leeuw met de uitgeslagen klauwen. Het 'agressieve' imago van de Vlamingen, dat in de buitenlandse pers vooral bestaat door de strijd met de Franstalige Walen, moet hiermee wat worden opgevijzeld. Een marketingexpert verduidelijkte de aanleiding voor de wedstrijd in de Belgische krant Het Laatste Nieuws: 'We gaan prat op een rijke cultuur, een vernieuwende economie en een sociale, open en internationale houding. Maar enkel de Walen weten dat, verderaf wordt het weggelachen'.
De leeuw dateert uit de middeleeuwen en is in feite het symbool van heel het koninkrijk België, daarom wordt het dier ook afgebeeld op het nationale wapenschild. Sinds Wallonië zich in 1912 echter de haan als symbool toe-eigende, is de leeuw meer en meer voor het Nederlandstalige deel van België komen te staan. Ook in het Vlaamse volkslied komt de leeuw prominent aan bod: 'Zij zullen hem niet temmen, zolang een Vlaming leeft, zolang de Leeuw kan klauwen, zolang hij tanden heeft', luidt de tekst.
Vlaamse studenten van 18 jaar en ouder kunnen hun ideeën tot 15 mei insturen. De winnaar krijgt 2500 euro.
De Vlaamse leeuw en de Waalse haan omhelzen elkaar op een Belgische vlag, tijdens een protest tegen het feit dat België nog steeds zonder regering zit, in januari.
Burgmeester sluit de ogen voor problemen met moskee
Even
een korte historie: jarenlang was er een tempel van de Jehova's getuigen in de
Knikkerstraat. Toen die te klein en vervangen werd gonsde het vanaf midden 2010
over geruchten als zou het gebouw omgevormd worden tot een moskee.
De
tempel zorgde in de kleine en smalle knikkerstraat al voor aardig wat problemen
en heel wat buurtbewoners reageerden verontrust, zeker toen bleek dat de
interesse Zelzate vér te buiten ging. Zo sprak men zelfs van heel wat moslims
uit het Terneuzense die zouden afzakken naar Zelzate omdat er ginds plaatsgebrek
was.
De voorbije maanden probeerde het Vlaams Belang de hand te leggen
op het rapport van de brandweer voor het gebouw. Hoewel er geen verbouwingen
waren leek het ons duidelijk dat een dergelijke toestroom van gelovigen de
structuur van het gebouw ver te buiten ging. Helaas: maanden nadat het gebouw
geopend was bleek er geen verslag voor handen.
Ondertussen bleven de
opmerkingen van de buurtbewoners binnen komen.
Bij de gemeenteraad van
oktober stelde afdelingsvoorzitter Guy D'haeseleer dan ook de vraag in de
gemeenteraad. Als burger kan dat hoewel er maar weinig gebruik van gemaakt
wordt.
De burgemeester ontkende in alle toonaarden dat er een probleem
zou zijn en de buren hadden nog niet geklaagd. Ondertussen kennen we de politiek
van de Zelzaatse burgervader ook wel: ontken de problemen tot ze letterlijk je
bureau binnenstormen.
Als Vlaams Belang blijven we de problemen opvolgen
en een naam geven. En die naam is dat de vroeger zo vrolijke gemeente Zelzate
stilaan vervalt en vooral vervreemt.
En voor het eerst sprak het Vlaams
Belang op de Zelzaatse gemeenteraad in plaats van de partijen die steeds over
ons praten. Ze kunnen er maar aan wennen tegen 1 januari 2013.
Het jaarlijks eetfestijn van het Vlaams Belang wordt steeds meer
een topper in de kanaalgemeente: ondanks het feit dat er meer ruimte was gemaakt
bleef de zaal met ruim 100 eters op het kleinste.
Het Vlaams Belang is
in Zelzate steeds meer een factor van betekenis en met het optreden in de
gemeenteraad van enkele dagen er voor bewees de partij zich klaar te maken voor
de intrede in 2013.
Gastsprekers Tanguy Veys en Johan Deckmyn brachten de
politieke boodschap en daar bleef dat optreden niet onvermeld. De houding van
Freddy De Vilder is dan ook de houding van de Gentse 'burgervader' Termont die
pas moord en brand schreeuwde over de problemen met de Roma's toen het te laat
was maar vergat dat het zijn eigen beleid was dat voor de toestroom zorgde.
Na de toespraken volgde de reuzentombola die voor vermakelijke momenten
zorgde...
Volgens Horeca Vlaanderen zien tweederde van alle cafés hun omzet dalen door het rookverbod. Vooral volkscafés zijn de dupe. Deze bevindingen werden gedistilleerd uit een internetbevraging bij 250 cafés. Een op drie cafés spreekt van een omzetverlies tot 30 %. Een op vier maakt gewag van 40 %, terwijl een op tien zegt de helft van zijn omzet te verliezen. Horeca Vlaanderen vreest dat deze cijfers nog dramatischer gaan worden als de winter er aan komt. De rokers willen dan niet in de kou gaan staan. De horecaorganisatie vraagt dringend compensaties zoals een nieuwe btw-verlaging voor cafés om die verliezen te compenseren.
Nadat Vlaanderen voor de zeer onvolledige splitsing van
de kieskring BHV een onaanvaardbare prijs betaalde, hebben de Vlaamse
onderhandelaars zich vannacht voor een tweede keer laten rollen. Ook de
splitsing van het gerechtelijk arrondissement BHV werd voor de Franstaligen
een triomf over de hele lijn.
Faciliteiten in heel
Vlaanderen
Voortaan zullen Franstaligen in heel Vlaanderen op
eenvoudige aanvraag rechtsbedeling in het Frans kunnen krijgen. De boodschap die
daarmee wordt gegeven is duidelijk: Franstaligen die naar Vlaanderen verhuizen,
hoeven niet zo nodig Nederlands te leren. Terwijl de deur wordt opengezet voor
de juridische verfransing van heel Halle-Vilvoorde, wordt Brussel (nog) minder
tweetalig. Het aantal Nederlandstalige magistraten zou er zonder enige
aanwijsbare reden immers verder worden afgeslankt.
Splitsing
verder weg dan ooit
Het Vlaams Belang wijst er tenslotte op dat
het door dit akkoord nog moeilijker zal worden om te evolueren naar een Vlaamse
Justitie, met eigen rechtsregels en een eigen strafprocedure. Overal in
Vlaanderen zullen Franstaligen immers claimen dat ze recht hebben op een
Franstalige rechtbank en bijgevolg op de toepassing van federaal recht en
federale procedures. Jaren geleden riep oud-CD&V-voorzitter Marc van Peel
dat de splitsing van Justitie dringender was dan die van BHV. Die is vandaag
verder weg dan ooit.
De Gentse afvalintercommunale IVAGO verspreidde onlangs diverse brochures onder
de titel Wat je moet weten over huisvuil in Gent.
Deze brochures
werden in verschillende talen verspreid. Zo kwam Vlaams volksvertegenwoordiger
Johan Deckmyn in het bezit van exemplaren Nederlands-Slovaaks,
Nederlands-Russisch, Nederlands-Spaans, Nederlands-Engels, Nederlands-Frans en
Nederlands-Turks.
Deze brochures worden gemaakt en verspreid door
IVAGO in samenwerking met de Integratiedienst van de stad Gent, de Tolk- en
Vertaaldienst Gent vzw en Kom-Pas Gent vzw en met steun van Fostplus en EFRO
(Europees Fonds voor Regionale Ontwikkeling).
Aangezien deze
brochures een flagrante overtreding zijn van de taalwetgeving, diende Deckmyn op
4 oktober een klacht in bij de gouverneur. De klacht vindt u in bijlage
terug.
Gelet op de strijdigheid van de uitgave van deze brochures met
de gecoördineerde wetten op het taalgebruik inzake bestuurszaken, vroeg Deckmyn
dan ook aan de gouverneur om het verder verspreiden van deze brochures te
verbieden en de afvalintercommunale IVAGO en het College van Burgemeester en
Schepenen van de stad Gent erop te wijzen dat de gecoördineerde wetten op het
taalgebruik inzake bestuurszaken nageleefd moeten worden.
Een of andere heilige zal er wel niet voor
aangesproken zijn. Ook creatieve wetenschappers en een vooringenomen pers
kunnen er immers voor zorgen: een wonder. Een wonder dat de Vlaming luier
maakt dan de Waal.
Ik ga hier niet ingaan op die typische
vergissing die tegenwoordig zo vaak gemaakt wordt inzake verkiezingen en
opiniepeilingen. Een vergissing die ertoe leidt dat zaken geacht worden waar
te zijn als een meerderheid bewéért dat ze (in het algemeen of voor hem/haar in
het bijzonder) waar zijn. Voorbeelden daarvan te over: kiezers die menen dat
hun partij gelijk heeft omdat meer en meer mensen zeggen voor die partij te
zullen kiezen alsof de wereld plat was in de tijd dat een absolute meerderheid
dacht dat zulks het geval was of wetenschappers die menen dat een stelling
juist is omdat hun proefkonijnen beweren dat ze juist is wat zo ongeveer
klinkt alsof je alle van een misdaad verdachte mensen zou vrij laten omdat zij
beweren dat ze onschuldig zijn -, om er maar een paar te noemen.
Wil dat zeggen dat 95 procent van de Walen en
93 procent van de Brusselaars betaalde arbeid verrichten, tegenover 85 procent
van de Vlamingen ? Neen, in tegendeel, een groter percentage van de Walen en
Brusselaars dan van de Vlamingen is werkloos. Maar misschien wil het wél
zeggen dat mensen een groter belang hechten aan de dingen die ze niet hebben ?
Werk, bijvoorbeeld. Misschien wil het ook wel zeggen dat meer Vlamingen dan
Walen en Brusselaars bereid zijn iets tegen hun zin te doen, zijnde gaan
werken ?
Of misschien wil het gewoon zeggen dat
Vlamingen een stukje minder hypocriet zijn dan Walen en Brusselaars en er in
vijftien procent van de gevallen voor durven uitkomen dat ze al lang tevreden
zijn als ze betaald worden zónder dat ze er ook nog eens voor moeten gaan
werken. Ik ga uit van dat laatste. En wellicht zijn er ook in Wallonië bijzonder
weinig mensen te vinden die de voorkeur geven aan acht uur aan de lopende band
staan en betaald worden tegenover niet gaan werken en hetzelfde betaald worden
(dat meer Walen dan Vlamingen (...) het beschamend [vinden] om geld te krijgen
zonder dat ze ervoor moeten werken ligt wellicht eerder aan de bron van dat
geld dan aan het krijgen ervan).
Zelfs los daarvan lijkt de uitslag van het
onderzoek me te getuigen van een gezondere moraal bij de Vlamingen dan bij de
Walen: Walen (...) hechten minder belang aan gezin en vrije tijd en vinden een
baan met ontplooiingskansen belangrijker dan veel vakantie, terwijl Vlamingen
meer belang [hechten] aan gezin en vrije tijd en (...) werken vooral een middel
[vinden] om financiële zekerheid te bereiken.
Vlamingen houden er daarmee een gezonde
conservatieve visie op na: ze werken om te leven. Ze stellen, zoals het hoort,
hun gezin voorop, proberen tijd met hun familieleden door te brengen én streven
ernaar financiële zekerheid voor zichzelf en dat gezin te realiseren.
Maar misschien is ook dat de weerbots van een
generatieslang levende bereidheid zo ongeveer álles op te offeren voor het werk.
We hebben gedurende decennia met zijn allen gewerkt als gek en zijn daarvoor
gestraft met een belachelijk hoge belastingsdruk en enorme transfers richting
mensen die toch zo hardwerkend zijn. Dat de Vlamingen nu zelf een beetje de
rem beginnen dicht te trekken, kan toch nauwelijks verbazen ...
30.09.2011 16.54u -
Provincieraadslid Bert Deckers kreeg gisteren te horen van de onthaalmoeder van
zijn tweejarig zoontje dat zijn kindje niet langer welkom is. De enige reden is
dat Deckers personeelslid en provincieraadslid is voor het Vlaams Belang. De
opvangmoeder uit Hulsen-Balen zei letterlijk: "Ik weet dat ik om deze reden geen
kinderen mag weigeren, maar ik kan er niet mee leven dat de papa van x bij het
Vlaams Belang is."
Het gezin valt daardoor van de ene dag op de andere
zonder kinderopvang en één van beide ouders nu verplicht is thuis te blijven
totdat nieuwe opvang is gevonden. Bij de Landelijke Kinderopvang reageert men
erg verontwaardigd en kondigde men meteen aan de zaak ter harte te
nemen.
In afwachting hiervan dient provincieraadslid Deckers alvast
klacht in bij het Centrum voor Gelijke Kansen en Racismebestrijding (CGKR),
wegens discriminatie op basis van politieke voorkeur. Afhangend van het gevolg
dat door het CGKR zal worden gegeven zal er al da niet klacht worden neergelegd
bij de burgerlijke rechtbank.
Doodsmak tiener blijkt moord door allochtone afpersers
Tijdens de nacht van 21 op 22 augustus werd Ledeberg opgeschrikt door een dramatische wanhoopsdaad: een 16-jarige jongen zou zich van de negende verdieping gesmeten hebben. Vijf weken later blijkt echter dat de jongen de dood in is geduwd door drie afpersers.
Aanvankelijk dacht men aan zelfmoord of een ongeval, maar het gerecht vond aanwijzigingen dat de jongeman het slachtoffer werd van een misdrijf. De jongeman zou door drie allochtonen, waarvan één minderjarige, gedwongen zijn om in het appartement van de moeder van zijn vriendin in te breken. Toen de speurders achterhaalden dat het om een inbraak ging, begon men te twijfelen aan een wanhoopsdaad.
De politie heeft ondertussen de drie betrokkenen kunnen arresteren. De twee meerderjarigen zitten achter slot en grendel in de gevangenis van Gent, terwijl de minderjarige dader zich in de gesloten jeugdinstelling van Everberg mag bezinnen.
Uit de verschillende reacties die online gepost werden, bleek al dat er de omgeving van het slachtoffer twijfelde aan de zelfmoord-piste. De zestienjarige werd afgeperst door het misdadige trio, met een gruwelijke dood als gevolg. (KA)
Jeroom Leuridan is een boerenzoon, geboren op het Westhof te Oostvleteren in de streek van Veurne. Zijn leven lang zal hij zich met de boerenstiel verbonden voelen. In 1906 gaat hij aan het college van Poperinge humaniora volgen. Hij wordt er lid van de Vlaamsgezinde studentenbond Hoog er Op en leert er spreken in het openbaar.
In juni 1915 meldt hij zich als vrijwilliger voor het leger en raakt blijvend onder de indruk van de vernederingen die vaak fransonkundige soldaten vanwege hun oversten moeten ondergaan. Hij kent de voormannen van de Frontbewegingen, zoals Cyriel Verschaeve en Karel De Schaepdrijver, raakt gewond en blijft licht gehandicapt.
Leuridan op veel terreinen actief
In 1919 gaat Leuridan naar Leuven als student Germaanse Talen en werpt zich volop in de Vlaamse Beweging. Als spreker trekt hij in zijn streek rond bij de eerste verkiezingen waaraan de Frontpartij kansloos meedoet. In 1920 is hij medeorganisator van de eerste IJzerbedevaart en actief als getalenteerd spreker op tal van Vlaamse oudstrijders-manifestaties. Twee doctrinaire Westvlaamse priesters, Robrecht De Smet en Maurits Geerardyn, brengen hem tot een compromisloos Grootnederlander-zijn.
In 1921 is Leuridan doctor in de Germaanse Filologie en wordt leraar aan het Brugse atheneum. Dat jaar trekt hij de Fronters-lijst, raakt niet verkozen en is meteen zijn werk kwijt. Hij besluit dan rechten te gaan studeren, leeft pover van enkele toelagen tot hij in 1924 tot doctor in de Rechten promoveert, huwt en het jaar daarop in Ieper gaat wonen (uit het huwelijk komen 7 kinderen, waarvan er 3 jong overlijden). In 1926 wordt advocaat Leuridan in Ieper gemeenteraadslid; hij blijft dit tot het oorlogseinde en is sociaal zeer actief. Het Vlaams-nationalisme beleeft rond 1930, zeker in West-Vlaanderen, een zeer verwarde periode die maar zal eindigen wanneer Joris van Severen in 1931 het Verdinaso opricht. Intussen is Leuridan in 1929 niet onverwacht verkozen als Kamerlid op een lijst van wat het Katholiek Vlaamsch Nationaal Verbond heet en later in het VNV van Staf De Clerq zal opgaan (najaar 1933).
Een ongewoon parlementslid
In de belgische Kamer speelt Leuridan geen eerste-plan-rol. Daarvoor is hij té radicaal, té compromisloos Diets, te afkerig van geschipper. Wél valt hij op door bezielde toespraken, sterk West-Vlaams getint, en wordt hij ook door andersdenkenden gerespecteerd. Tegen 1940 is hij dé man van het radicaal-grootnederlands denken in het VNV. Buiten zijn parlementaire activiteit en zijn talloze voordrachten (hij heeft zelf geen auto en rijdt vaak per fiets naar soms meerdere meetings, elke zaterdag en zondag ...) steunt hij actief de taalgrensactie van Flor Grammens en is medestichter van Vlaamsche Kinderzegen (voorloper van de Gezinsbond). Pas in oktober 1940 wordt Leuridan opgenomen in de Raad van Leiding van het VNV.
De bewogen oorlogsjaren
Bij het begin van de bezetting is Leuridan euforisch: eindelijk ziet hij de kans af te rekenen met België en te bouwen aan een Dietse volksstaat binnen de Germaanse ruimte. Meer dan ooit treedt hij op voor de jeugdbe-wegingen AVNJ, Ic Dien, later NSJV, en spreekt er tot de jongeren, die gretig luisteren. Het doordringen van jonge mensen met de Dietse gedachte blijft tot het eind zijn geliefde opgave. Al gauw beseft hij dat de Dietse gedachte echter bepaald niét op het programma van de bezetters staat ... Dat hem al eind 1940 een reispas naar Nederland geweigerd wordt, is een veeg teken. Oók in 1940 behandelt hij een nieuw thema: als overtuigd katholiek zet hij zich volop in voor wat hij de Europeesche kruistocht tegen de roode pest noemt. Duitsland moet in de strijd tegen het communisme ook op Dietse steun kunnen rekenen.
Begin 1942 begint de DeVlag (Duits-Vlaamse Arbeidsgemeenschap), tot dan een louter culturele vereniging, zich politiek op te stellen: samen met de Algemene SS vertegenwoordigt ze de verduitsende tendens in de collaboratie. Leuridan staat meteen negatief tegenover die evolutie en laat zijn bezwaren binnen en buiten het VNV horen. Eind 1941 heeft hij zich aangesloten bij het Dietsch Eedverbond, waarvan de bezieler zijn oud-IJzerfrontkameraad Maurits Geerardyn is. Het is een half-clandestiene kernorganisatie die de bedreigde Dietse gedachte in eer wil houden.
Belangrijk is een VNV-vergadering in de Gentse schouwburg op 21 juni 1943 waarop Leuridan spreekt over de oude rechte lijn brengt de gave oplossing. Het zal zijn laatste toespraak in het openbaar worden. Zijn thema: De Nederlandse natie bestaat, leeft en bloeit spijts de toevallige bijkomstigheid van de staatkundige gespletenheid ... De reactie van de bezetters is duidelijk: aan Leuridan wordt spreekverbod opgelegd, voor openbare en gesloten vergaderingen, met daar bovenop een boete. Die maatregel wekt in vooral West-Vlaamse Vlaamsnationale kringen grote verontwaardiging. Op 26 augustus wordt Leuridan getroffen door een eerste hersenbloeding: zijn politieke activiteit neemt een einde.
Bevrijding en repressie
Tot september 1944 blijft Leuridan nog contact houden met kameraden, al dan niet van het Dietsch Eedverbond, maar activiteit lukt niet meer, hij is op 50 jaar door zijn jarenlange overactiviteit fysiek uitgeput ...
In september 1944 wordt hij aangehouden en overgebracht naar de Brugse gevangenis, waar hij een nieuwe beroerte krijgt, waarna hij naar het Iepers ziekenhuis wordt overgebracht. Hij krijgt nog meer beroerten, maar blijft helder van geest tot het einde, tot hij op 24 juli overlijdt.
Jeroom Leuridan wordt onder een heldenhuldezerkje in Oostvleteren begraven. Hij was een zeldzaam voorbeeld van een beginselvast man, die ook als partijpolitieker zijn Diets nationalisme tot en met trouw bleef, een echt volkse nationalist, geliefd door wie met hem mocht meewerken. Een man die in een reeks nationale figuren beslist niet mocht ontbreken !
Roeland Raes, Lovendegem, 8 augustus 2011
Bronnen: over Jeroom Leuridan verschenen twee degelijke biografieën, een door zijn trouwe vriend en bewonderaar Hendrik Demoen (Jeroom Leuridan, recht en trouw, Uitgaven Oranje, Zulte, 1963, 469 bladzijden) en een door historicus Pieter-Jan Verstraete (Onverduitst, onverfranst: de oorlogsjaren van Jeroom Leuridan, Uitgave Groeninghe, Kortrijk, 2000, 189 bladzijden).
Asielzoeker die een pizzashop runt?? begrijpe wie begrijpe kan!!
Asielzoeker wurgt bakkersvrouw omdat ze weigerde te trouwen
De gruwel vond in dit huis plaats.
Een Iraanse asielzoeker heeft een bakkersvrouw eerst gewurgd en daarna verdronken omdat ze weigerde met hem te trouwen. Het lichaam van Agnieszka Dziegielewska werd naakt teruggevonden in het volgelopen bad van haar flat in Swinton. De dader hing zich nadien op in zijn cel.
De feiten vonden al in januari vorig jaar plaats, maar tijdens het huidige proces komen steeds meer onthutsende details aan het licht. Zo knoop Hossein Abdollahzadeh enkel een relatie met de Poolse vrouw aan om een verblijfsvergunning in het Verenigd Koninkrijk te bekomen. "Hij gebruikte haar als slavin en sloeg haar regelmatig. Hij weigerde ook te geloven dat hun relatie voorbij was nadat ze hem laten zitten had", klonk het.
Agnieszka verhuisde in 2004 van het Poolse Bialystok naar Engeland. Vier jaar later zou ze haar moordenaar tegen het lijf lopen in zijn pizzashop in Swinton. Dan al zou ze zelfs een wurgpoging overleefd hebben, weet haar moeder. Terwijl Hossein zijn handen rond haar nek perste, dreigde hij ermee dat "niemand haar nu nog zou kunnen helpen".
"Vernederd in het openbaar" "Hij begon haar als slavin te behandelen en vernederde haar in het openbaar", aldus de moeder van het slachtoffer. "Eén keer sloeg hij zelfs zo hard dat haar tanden los kwamen te zitten. Achteraf beweerde hij dat hij niet snapte waarom hij dat gedaan had en beloofde hij dat het nooit meer zou gebeuren."
Agnieszka werd uiteindelijk versmacht met een koord en nadien onder water gehouden in haar eigen badkuip. "Het gevecht kan misschien wel tien minuten geduurd hebben", aldus de forensische patholoog. "Ze heeft zich duidelijk nog sterk verzet voor haar dood."
"Poging tot politiek asiel vastgelopen" "Zijn poging tot politiek asiel was vastgelopen", aldus onderzoeker Colin Fisher. "Eigenlijk was hij uitgeprocedeerd, maar toch had hij nog een eigen zaak uit de grond gestampt. Trouwen met een Europese was nog zijn enige optie om in het land te blijven."
Hossein bleef na zijn arrestatie beweren dat hij die fatale avond naar het huis van een vriend getrokken was. Ook de afscheidsbrief die hij bij zijn zelfmoord geschreven had, bood geen uitsluitsel. "Hij biechtte niet op dat hij haar vermoord had, maar wilde ook niet dat iemand anders de schuld kreeg", klonk het. "Te bang om politie te bellen" Toen Agnieszka uiteindelijk toch de moed gevonden had om haar beul te verlaten, probeerde hij haar plots met bloemen en een taart opnieuw voor zich te winnen. Tevergeefs, want ze viel in de armen van een nieuwe vriend die ze leren kennen had in de bakkerij.
"Ach, mijn dochter was te bang om de politie te bellen", ging de moeder van het slachtoffer verder. "Ze vreesde dat hij daardoor alleen maar nog gewelddadiger zou worden. Hossein dacht enkel aan zichzelf en niemand anders. Hij beschouwde zichzelf als het middelpunt van de wereld. Op de avond voor haar dood klonk mijn dochter heel blij. Ze voelde zich goed in haar nieuwe relatie met David en niet onbelangrijk: ze voelde er zich ook veilig en gerespecteerd." (svm)
Op 18 september 2011 trokken TAK, VVB en HAVIKO dwars door Linkebeek. Linkebeek moet een Vlaamse gemeente blijven ... en dus moet ook het BHV akkoord zoals in elkaar geknutseld door CD&V, Open VLD, SP.a en Groen opgeblazen worden. EEn uitgebreidt beeldverslag kan je in beide bijlages terug vinden.
De sfeer is
opperbest in het Brusselse sterrenrestaurant Comme chez soi. De Franstalige
onderhandelaars hebben dan ook wat te vieren. Een anonieme getuige ving
onderstaande dialoog op en die belandde via een gunstige wind op onze redactie.
Een glunderende Elio Di Rupo heft het glas: Chers amis. De buit is
binnen. Nous avons gagné! Charles Michel (MR) staat er wat beteuterd bij en
wijst naar de lege stoel: Jammer dat Olivier (Maingain, FDF) er niet bij is.
Oui, cest vrai, zucht Joëlle Milquet (cdH), maar hij draait wel bij.
Quelle théatre, klinkt het bewonderend uit de mond van PS-diva Laurette
Onkelinx. Dankzij Oli geloven Beke, De Croo, Gennez en van Besien zowaar dat ze
een evenwichtig akkoord hebben binnengehaald. Haha, wij weten wel beter,
gniffelt Di Rupo, terwijl hij nog eens nipt aan de champagne. Nagenietend van
het succes en het feit dat de Franstaligen de uitputtingslag hebben gewonnen.
Blij dat de Vlamingen uiteindelijk toch weer door de knieën zijn gegaan.
Jean-Michel Javaux (Ecolo) veegt met een groene zakdoek wat pareltjes zweet weg
op zijn voorhoofd: Het heeft deze keer wel bloed, zweet en tranen gekost.
Presque 500 jours. De toekomstige premier knikt, maar countert meteen: Ik heb
altijd geweten dat onze strategie zou werken. Gewoon het been stijf houden.
Nous sommes demandeurs de rien. De Vlamingen willen de splitsing van BHV?
O.K., maar dan moeten ze daar zwaar voor betalen. Incroyable, geeft een
breedglimlachende Milquet toe, dat ze daarover nog wilden onderhandelen. En een
prijs betalen voor wat hen wettelijk gewoon toekomt.
Maar ze hebben
intussen wel hun splitsing. Een zuivere splitsing heet het in de Vlaamse
pers, zucht Michel nors. Een nepsplitsing zal je bedoelen, lacht madamme
Onkelinx. Dacht Maingain nu echt dat hij de uitbreiding van Brussel officieel
op papier zou krijgen? Dan had hij evengoed zijn corridor naar de Noordzee
kunnen opeisen. - Intussen hebben we die corridor met Brussel toch maar mooi
voor elkaar, stelt Javaux nuchter vast. We hebben de zes faciliteitengemeenten
gekaapt. Nos héros, onze burgemeesters kunnen we straks zonder veel problemen
benoemen. En onze achterban kan in de faciliteitengemeenten nog altijd voor
Brusselse politici stemmen. Vergeet de Metropolitane Gemeenschap niet,
juicht Onkelinx. Straks zullen die Vlaamse keuterboerkes in heel
Vlaams-Brabant, tot aan de poorten van Leuven en Mechelen, kunnen genieten van
de taal van Molière. Wat houdt ons tegen om dan ook daar faciliteiten te eisen
voor de Franstaligen? De Vlamingen zullen niet weten wat hen
overkomt!
De sfeer zit er nu goed in en de bubbels vloeien rijkelijk.
Ook Charles Michel tovert een glimlach op de mond: En bij de financieringswet
betalen ze nóg een keer. 500 miljoen euro extra voor Brussel en 500 miljoen
extra voor Wallonië. Twintig jaar lang. Als compensatie. Knap gedaan. Goed dat
we mon ami Bart De Wever hebben buitengewerkt, zegt Di Rupo. Met rode kaken,
maar dat zal wel van de drank zijn. - Tel daar nog het cordon sanitaire bij,
werpt Milquet op, en de Vlamingen komen sowieso zwaar verzwakt aan de
onderhandelingstafel. Met de handen op de rug gebonden in de boksring,
lacht Onkelinx. Di Rupo rolt zijn mouwen op en laat de biceps rollen: De
Vlamingen zullen nog veel spek moeten eten vóór ze mij kunnen temmen.
Onkelinx: We mogen ons gelukkig prijzen dat de Belgische reflex en de geur van
macht en ministerportefeuilles het bij CD&V, SP.a, VLD en Groen nog altijd
halen van het Vlaams belang (kleine letter).
Milquet stralend: De
Wever noemde het akkoord geen nachtmerrie. Wie had dat durven denken? Quel
cadeau! Onkelinx komt met een geweldig idee. Misschien moeten we een krat
champagne laten bezorgen op de redactie van Vlaamse kranten en zenders. Ik ben
echt gecharmeerd door de manier waarop zij het akkoord hebben verdedigd. Zij
zijn erin geslaagd het feit dat Olivier (Maingain) niet àlles heeft
binnengehaald, voor te stellen als een Vlaamse overwinning. Chapeau! In de
psychologie noemen ze dat het Stockholmsyndroom, merkt Javeaux droogjes op. Ik
heb altijd geweten dat er boven de taalgrens geen gebrek is aan collaborateurs,
laat Milquet zich neerbuigend ontvallen. Misschien zit het wel in de genen
Het feest kan niet meer stuk. De taalgrens ligt aan diggelen -
eindelijk, triomfeert Laurette Onkelinx. Ik heb het altijd gezegd: la Belgique
nous appartient. Ze valt Di Rupo huilend om de armen. Maar Elio krijgt net
telefoon. Ssstt Le palais Chers amis. De koning groet u en wenst u proficiat
met het geleverde werk. La Belgique est sauvée! België is gered. Garçon,
champagne!
(ps: U had al wel begrepen dat het hier om een verzonnen
dialoog gaat. Een politieke grap. Maar het ligt wel dicht bij de realiteit. Zo
dicht dat er in Vlaanderen nauwelijks gelachen wordt )
Vlaams Belang interpelleert deputatie op volgende provincieraad
Tijdens
de Gentse gemeenteraad van deze week werd de suggestie gedaan dat de provincie
het domein Puyenbroeck zou uitrusten voor doortrekkende woonwagenbewoners.
Hiermee zou de provincie ook ingaan op de vraag van gouverneur Denys om een
aantal pleisterplaatsen te krijgen voor rondtrekkende groepen. Ondertussen vond
de fractie bevestiging van die beslissing in de notulen van de deputatie. Er
komt dus wel degelijk een doortrekkersterrein waar de gemeente Wachtebeke de
uitbating van zou moeten doen. Als het van de deputatie afhangt tenminste.
Die doortrekkende woonwagenbewoners zorgen sinds een aantal jaren iedere
zomer voor overlast. In het bijzonder Gent (onder meer aan Flanders Expo en het
oude voetbalveld van Meulestede) heeft er mee te kampen. Hetzelfde geldt voor
Evergem aan Doornzele Dries. Zonder ook maar een enkele vergunning te vragen
worden hele kampementen opgezet waar het naderhand afval ruimen is. De
ontruiming van het domein zorgt ook iedere keer voor problemen.
Door het
provinciaal domein Puyenbroeck hiervoor open te zetten dreigt de provincie
hiermee de gebruikers van het provinciaal domein waaronder een aantal vaste
campingbewoners - en vooral de inwoners van Wachtebeke voor voldongen feiten te
stellen. Het provinciaal domein heeft overigens ook al te kampen met het
overwaaiende fenomeen van vreemdelingenjongeren, die het vaak te bont hebben
gemaakt in andere domeinen.
Als Vlaams Belang vinden wij dit een
praktijk niet kan en wij zullen op 12 oktober tekst en uitleg vragen bij monde
van fractievoorzitter Marc Joris.
Ook in Noorwegen zijn de door de te grote buitenlandse invloed veroorzaakte conflicten veel verder voortgeschreden dan men denkt. Weliswaar berichten de media na de vreselijke aanslag van Anders Behring Breivik in juli van dit jaar steeds opnieuw van een vastberaden multiculturele samenleving, die trots zou zijn op haar bonte republiek en al die problemen met de immigratie niet zou kunnen bevestigen de realiteit ziet er kennelijk heel anders uit.
Zoals uit een actuele politiestatistiek voor Oslo blijkt, worden in de Noorse hoofdstad 100% van de verkrachtingen toegedicht aan niet-westerse buitenlanders. De slachtoffers waren in negen van de tien gevallen autochtone Noorse vrouwen en meisjes. Uit angst voor de seksuele aanvallen hebben intussen enkele blonde vrouwen van Noorse afkomst hun haren zwart geverfd om geen geprefereerd slachtoffer van deze golf van geweld te worden. Verder letten vrouwen erop om, indien mogelijk, groepsgewijs de straat op te gaan om veilig te zijn onderweg. In Oslo zijn enkele delen van de stad, vergelijkbaar met Berlin-Kreuzberg en Berlin-Neukölln, buitenlandse zones geworden. Dit bevestigt ook de Amerikaanse televisiezender CBN in een onlangs uitgezonden reportage die over deze problematiek ging. In de uitzending kwamen ook enkele deskundigen aan het woord, die bezorgd de situatie in Noorwegen observeren.
Een van hen is Kristin Spitznogle, een therapeute, die enkele van zulke verkrachtingsslachtoffers behandelt: voor velen zou de hidjab een symbolisch teken zijn, die de gehoorzame islamitische vrouwen onderscheidt van diegenen, die zij Noorse hoeren noemen, aldus Spitznogle. Hoewel zij alleen het beestje bij de naam noemt, wordt de Noorse vanwege zulke uitspraken door de pers vaak scherp bekritiseerd.
De schrijfster van de bestseller Pas op! Overwegingen over een cultuurcrisis, Hanne Herland, deel mee: Niet alle waarden uit islamitische landen zijn voordelig voor Europese samenlevingen. En ik denk, dat veel Noren bang zijn om hierover te praten, uit angst om racist genoemd te worden,verklaarde zij.
Een bekende journalist in Noorwegen genaamd Walid al-Kubaisi, die zelf afkomstig is uit Irak, gaat zelfs nog een stap verder. Het zal tot een strijd tussen de culturen komen, deelde hij de televisiezender mee. Hij zou zich zorgen maken over radicaalislamitische elementen binnen een islamitische gemeenschap in Noorwegen, die anders zo trouw is aan de wet, benadrukte Walid- al-Kubaisi. En verder: We hebben een probleem. Iedereen ontkent dat. Dat zal duistere vooruitzichten voor de toekomst hebben.
Ook in het anders in velerlei opzichten als voorbeeldsamenleving beschouwde Scandinavische land laat zich de schaduwzijde van de multiculturele samenleving zien, zoals die men ook bij ons maar al te goed kent .
Video Oslo Rape Epidemic (Engelstalig, Duits ondertiteld):
Onder een stralende nazomerzon hadden een 25-tal leden en
sympatisanten van de Zelzaatse Vlaams Belangafdeling in samenwerking met de
Seniorenwerking Regio Gent/Eeklo afspraak aan de poorten van Brouwerij Bios/Van
Steenberge te Ertvelde.
Na een boeiende rondleiding en dito uiteenzetting
van onze gastheer, waarbij we de verschillende stappen van het brouwproces
konden volgen,was dan voor velen het moment gekomen om ons het eindproces te
laten smaken .
Goedlachs werden in naam van Volk-en Vlaanderenland
meerdere Augustijnen,Piraat en -Guldendraakbieren soldaatgemaakt.
In het gemeentehuis van Sint-Joost heeft een Franse zakenman Rachid Nekkaz de boetes betaald van twee minderjarige meisjes die een boerka hadden gedragen op straat. Dat mag niet in België. Volgens de zakenman is een boerkaverbod onaanvaardbaar in een democratie. 16 en 17 jaar zijn ze, Imen en Halima. Ze werden door de politie van Sint-Joost-ten-Node beboet omdat ze een boerka droegen op straat.
Sinds 23 juli mag dat niet meer in België. De twee meisjes begrijpen niet waarom. Nekkaz vindt het verbod niet kunnen in een democratische rechtstaat. Hij heeft zelfs een fonds opgericht met één miljoen euro uit eigen zak om alle boetes in Frankrijk en België te betalen. Nikkaz overweegt om naar het Europees Hof voor de rechten van de mens te stappen om de wet aan te vechten.
Aan het woord: zakenman Rachid Nekkaz
Rond 12.35 uur merkte een politiepatrouille in de Liedekerkestraat in Sint-Joost een vrouw op in boerka. Onze inspecteurs wilden haar identificeren om een pv op te stellen, vertelt Roland Thiébaut, commissaris van politie zone Brussel-Noord. Ze weigerde en haar man werd agressief. Hij zei dat hij iedereen zou vermoorden die zijn vrouw aanraakte en gaf een klap aan een van onze inspecteurs. Die is nu drie dagen werkonbekwaam.
De man werd aangehouden en is ter beschikking gesteld van het parket. De vrouw vertrok zonder dat ze haar boerka afgezet had. "We hebben uiteraard kunnen achterhalen om wie het ging," zegt Thiébaut. "We hebben een pv opgesteld en overgemaakt aan het parket."
De stad Gent heeft een groot maatschappelijk probleem ontdekt: de discriminatie
van allochtonen door portiers in bepaalde cafés, bars, discotheken e.d Dat vele
problemen in dergelijke zaken door de band genomen vaak door allochtonen
veroorzaakt worden wil men uiteraard niet gehoord hebben.
Tijdens de
gemeenteraads- zitting van september was Gents gemeenteraadslid Johan Deckmyn
bikkelhard voor de meerderheid. Hij verweet de rood-blauwe coalitie dat zij de
betrokken handelszaken op kosten jagen door hen te verplichten om duizenden
euros te investeren in veiligheidscameras. Bovendien worden deze uitbaters ook
verplicht om elk incident te melden aan de horecacoach, wat volgens Deckmyn ook
de administratieve last van deze horecazaken verhoogt.
Deckmyn verweet de
stad Gent dat zij zelf niet wensen te investeren in veiligheidscameras in
buurten zoals de Overpoort, maar daarentegen wel de kleine handelszaken hiertoe
verplichten.
Dat ook de liberalen het hiermee eens, zijn bewijst nog
maar eens dat de partij die beweert de kleine zelfstandigen te verdedigen slaafs
het socialistische beleid in Gent blijft volgen. De zelfstandigen blijven in de
kou staan.
Er zijn trouwens nauwelijks klachten m.b.t. discriminatie door
portiers. Deckmyn merkte op dat er veel meer klachten zijn over discriminatie
van blanke kinderen door allochtonen op Gentse speelpleintjes. Maar daar komen
geen cameras, omgekeerd racisme wordt getolereerd door de stad Gent.
De
Vlaamse betoging in Linkebeek, ingericht door het Taal Aktie Komitee en de
Vlaamse Volksbeweging, was een succes. Ruim 5.000 betogers trokken door de
gemeente waar de immer mediazoekende veronderstelde burgemeester Thierry achter
een cordon van politie kroop uit angst voor... ja, voor wat eigenlijk? Diezelfde
politie die hij bedankte met een klacht bij het comité P omdat ze een
Voorpost-actie tijdens de Gordel niet kordaat aanpakten.
De betoging is
ongetwijfeld het begin van een politiek warme herfst en een ruime delegatie van
het Vlaams Belang uit de regio was ook aanwezig. Gent laat de Vlaamse Rand
immers niet los!
Terwijl de partijen die het onzalige akkoord in elkaar
boksten gezellig mochten keuvelen in de studio van 'De Zevende Dag' probeerde de
VRT er ook alles aan te doen om het Vlaams Belang uit beeld te houden. Dat
mislukte grandioos toen de zender rechtstreeks in de ether ging met een
interview met Ben Weyts, die als woordvoerder van de N-VA-light delegatie
fungeerde. Geen De Wever, geen Bourgeois, geen Peumans en voorwaar geen Bracke.
Bij de VRT zijn ze er niet gelukkig mee want... het Vlaams Belang komt
voldoende aan bod in verhouding tot de sterkte van de partij. Telkens vindt de
openbare omroep wel een excuus om het Vlaams Belang uit het beeld te houden. Wie
wel netjes in beeld mag komen - keer op keer - is Olivier Maingain. Voorzitter
van een partij met welgeteld 3 zitjes in de Kamer. Of hoe de Vlaamse
belastingbetaler moet opdraaien om anti-Vlaamse retoriek voorgeschoteld te
krijgen op de VRT.