Het Vlaams Belang regio Gent-Eeklo voert grootscheepse enquete.
Eerstdaags vallen in de bussen van 20 van
de 27 gemeenten van Gent-Eeklo (Aalter, Assenede, De Pinte, Deinze,
Destelbergen, Eeklo, Evergem, Gavere, Lochristi, Lovendegem, Maldegem,
Merelbeke, Moerbeke, Nazareth, Nevele, Oosterzele, Waarschoot, Wachtebeke,
Zelzate en Zomergem) enquêtes in de bus van het Vlaams Belang.
Het Vlaams
Belang wil hierdoor de mening van het volk peilen naar de resultaten van vijf
jaar beleid in hun gemeente. De inwoners krijgen de kans om hun mening te geven
over het bestuur in hun gemeente maar kunnen ook zelf suggesties maken over hoe
zij hun gemeente zien.
Het Vlaams Belang koos ervoor om naast de lokale
vragen per gemeente ook een aantal globale vragen te stellen zodat een overzicht
kan worden gemaakt van de mening in gans de regio Gent-Eeklo. Het viel ons
immers op dat andere lokale partijen enkel een bevraging houden over een lokale
problematiek waardoor de resultaten eigenlijk niet vergeleken kunnen worden
tussen verschillende gemeenten.
Daarenboven willen we deze enquête zo
laagdrempelig mogelijk maken. Om die reden doet het Vlaams Belang dan ook een
extra inspanning. Niet alleen kunnen de resultaten binnengebracht worden bij de
plaatselijke bestuursleden maar de partij zorgt er ook voor dat die kosteloos
(via een omslag port betaald door bestemmeling) kunnen verstuurd worden naar
het regionaal secretariaat in Gent. Alle 20 enquêtes kunnen ook geraadpleegd
worden op en afgedrukt worden van de regionale webstek via bijlage.
Met
deze resultaten wil het Vlaams Belang het beleid confronteren met de visie van
de burgers op hun beleid en als basis gebruiken voor het programma voor de
gemeenteraadsverkiezingen van 14 oktober 2012. In het voorjaar zullen we de
resultaten openbaar maken.
De tijd voor de paarse coalitie op ZELZATE is bijna opâ¦..
ELKE SECONDE TELT UW MENING TELT !
Het laatste jaar van de Spa
O VLD - meerderheid in onze gemeente is bezig. Het is nu aftellen tot aan de
komende gemeenteraadsverkiezingen van 2012. Vijf jaar heeft de paarse coalitie
gepoogd om de schijn van een goed werkend gemeentebestuur hoog te houden. Vijf
jaar heeft ze nagelaten om aan de Zelzaatse bevolking te geven waar ze recht op
had. Vijf jaar heeft ze door haar interne conflicten de mogelijkheden niet benut
om van onze gemeente een meer leefbare entiteit te maken, met oog voor de noden
van de eigen bevolking. Het zesde jaar zal daar helaas weinig verandering in
brengen. Het wordt dus tijd om ons voor te bereiden op de
gemeenteraadsverkiezingen die hopelijk de gewenste ommekeer zullen
brengen.
Daarom vragen wij vandaag met deze enquête uw mening over de
voorbije jaren, en over hoe Zelzate er na de volgende verkiezingen moet gaan
uitzien. Een mening waarmee wij zeker rekening zullen houden.
Als
Vlaams Belang houden wij er immers van om luidop te zeggen wat U stilletjes
denkt
Want het Vlaams Belang blijft toch de partij die onomwonden kiest
voor ons eigen volk! Een keuze ook voor een onafhankelijk en gastvrij
Vlaanderen. Maar zeker niet voor een land waar iedereen zomaar kan komen
aanwaaien en daarbij de belastingbetaler laat opdraaien voor de kosten. Wij
kiezen ook voor een Vlaanderen waar de criminaliteit hard wordt aangepakt en
waar zuinig omgesprongen wordt met uw belastinggeld. Weet trouwens dat Zelzate
één van de hoogste belastingtarieven kent op gemeentelijk vlak: 8%! Zeker in
verhouding met hetgeen hiervoor aan de Zelzaatse bevolking wordt teruggegeven
aan gemeentelijke dienstverlening is dit zwaar overdreven
Het Vlaams
Belang wil zich mee inzetten om vorm te geven aan een leefbaarder Zelzate en
daarvoor is deze enquête een volgende stap. Wij rekenen op uw medewerking en U
kunt op ons rekenen.
- Om een faillissement af te wenden, moet de NMBS zwaar besparen. In
totaal worden 193 treinen geschrapt. Dat zijn er minder dan de 302 die eerder
voorzien waren. In dat geval zouden er 6.000 reizigers getroffen worden, nu zijn
het er maar 2.800. Een en ander heeft ook zijn weerslag op het personeel.
Volgens de vakbonden verdwijnen er zeker 1.000 banen: Er is geen enkel bedrijf
dat zoveel banen schrapt zonder dat er acties komen. Er staat de weerloze
pendelaar dus weer een hoop spoorellende te wachten.
Heilige
huisjes Waarom blijft de dure top buiten schot?, vraagt
spoorwegjournalist Herman Welter zich af (www.deredactie.be). Dat geldt voor
alle bedrijven van de spoorgroep: de NMBS-Holding, operator NMBS en Infrabel. De
spoorgroep telt drie raden van bestuur, drie gedelegeerd bestuurders, tien
directeurs-generaal met ieder een maandwedde van circa 34.000 euro bruto én een
legertje general managers en managers. Alles netjes verdeeld onder de
traditionele partijen. Jannie Haeck, voormalig kabinetschef van Johan
Vandelanotte (SP.a) leidt de holding (goed voor ruim 484.000 euro per jaar).
Marc Descheemaeker (van VLD-signatuur) kreeg de NMBS (en 441.000 euro per jaar).
Infrabel ging naar de PSer Luc Lallemand (485.000 euro per jaar). Over naar de
raad van bestuur. Bij Infrabel werd Cristine Vanderveeren (CD&V) voorzitter,
bij de NMBS Holding Jean-Claude Fontinoy (MR) en bij de NMBS Laurence Bouvy
(PS). Wie wil besparen, weet meteen waar nog wat geld te rapen
valt.
Graaicultuur Niet gehinderd door veel kennis,
wordt de NMBS door politici mismeesterd, geplunderd en naar het bankroet geleid,
net zoals dat met Dexia en de Gemeentelijke Holding gebeurde. Alleen de kiezer
kan hen voor hun onkunde en wanbeleid ter verantwoording roepen. Intussen moet
de NMBS de peperdure top afslanken en zorgen dat de treinen weer stipt rijden,
zegt Welter: De raad van bestuur moet van de NMBS-directie klip en klaar eisen
dat ze eerst de torenhoge kosten van de loodzware top en de bureaucratie
significant vermindert. Pas daarna kunnen eventuele ingrepen in de
dienstverlening aan de orde komen. De bestuurders moeten voor ogen houden dat de
service de jongste jaren steeds slechter is geworden. En daar zijn we het
volmondig mee eens.
Zaterdag overleed Etienne "Tino" Roegiers als gevolg van een slepende doch heel moedig gedragen ziekte. Toch kwam zijn overlijden nog vrij onverwacht. Tino werd geboren in een groot gezin op 30 oktober 1934 en werd dus net geen 77 jaar oud. Hij was een geboren en getogen Gentenaar maar verhuisde later naar Poesele, de kleinste deelgemeente van Nevele. Beroepshalve was hij technieker en verkoper. Hij bracht voor zijn werk heel wat tijd door in het buitenland (o.a. Turkije). Na zijn pensionering maakte hij samen met zijn echtgenote Judith "Jo" Mercelot nog heel wat mooie en verre buitenlandse reizen. Na zijn thuiskomst wist hij hierover heel enthousiast verslag uit te brengen.
Tino was al van in zijn jeugd en in feite zijn hele leven lang actief betrokken bij de brede Vlaamse Beweging. Partijpolitiek was niet echt zijn ding. Hij liep niet altijd even hoog op met de "Vlaamse verkozenen des volks". Hij was soms persoonlijk flink ontgoocheld in bepaalde mensen maar raakte niet ontmoedigd. Desondanks was hij medeoprichter en bestuurslid van het Vlaams Blok / Vlaams Belang in Nevele. Hij was ook kandidaat voor de gemeenteraadsverkiezingen van 2000 en van 2006. Tino was een Vlaams-nationalistische militant op wie je nooit vergeefs beroep deed. Hij was recht-door-zee, kordaat, streng voor anderen maar in de eerste plaats voor zichzelf. Nog voor de gemeenteraadsverkiezingen van 2006 kondigde hij zijn afscheid aan als bestuurslid van Vlaams Belang, afdeling Nevele. Hij toonde zich wel nog bereid om als kandidaat op de lijst te staan en mee te werken aan de verkiezingscampagne maar was tevens van oordeel dat de jongeren nu maar eens aan de kar moesten trekken.
Daarna ging hij actief medewerken aan "Vlaanderen Vlagt". Dit soort acties was hem werkelijk op het lijf geschreven. De onvoorwaardelijke zelfdiscipline en de gedrevenheid van wijlen Yvan Mertens spraken hem ten zeerste aan. Bescheiden als hij was en liefst op de achtergrond, ging hij meevlaggen zowel in binnen- als buitenland. Op de verre tochten was hij vaak de onvermoeibare bestuurder van de mobilhome waarmee "Vlaanderen Vlagt" er op uit trok. Het was tijdens een Ronde Van Zwitserland dat hij ter plaatse geheel onverwacht in een ziekenhuis moest opgenomen worden. Even later volgde de harde diagnose. Hij moest zich neerleggen bij het onvermijdbare en nam een paar maanden later node afscheid van deze organisatie.
Tino was één van die vele onbaatzuchtige en vaak anonieme Vlaams-nationalistische militanten die veel opgeofferd hebben voor hun idealen en hiervoor slechts weinig teruggekregen hebben. De meesten van hen zijn intussen jammer genoeg weggezonken in een soort collectieve vergetelheid. Het is aan ons om ervoor te zorgen dat zij niet vergeten worden. Zo was het tekenend voor Tino dat ik eigenlijk nergens een foto van hem kon terugvinden, noch in mijn persoonlijk archief, noch op het internet. Uiteindelijk vond ik nog een foto van de 3 kandidaten voor de gemeenteraadsverkiezingen van 2000. Tino is de man rechts op de foto.
Het Vlaams Belang afdeling Nevele betuigt haar medeleven aan zijn echtgenote Jo, hun drie kinderen en zeven kleinkinderen want zij verliezen een bekommerde echtgenoot, vader en grootvader.
Olaf Evrard
Voorzitter Vlaams Belang, afdeling Nevele
De uitvaartplechtigheid zal plaatsvinden op zaterdag 22 oktober om 08u30 in de aula van het crematorium "Westlede" (Smalle Heerweg 60 te Lochristi). Samenkomst in het crematorium om 08u15.
Provincie bevestigt komst doortrekkersterrein aan domein Puyenbroeck
In de provincieraad van 12 oktober stelde Marc Joris
vragen over het doortrekkersterrein van woonwagenbewoners in het provinciaal
domein Puyenbroeck.
Uit de notulen van de deputatie blijkt dat perceel
13 te Wachtebeke Puyenbroeck ter beschikking wordt gesteld als pleisterplaats
voor doortrekkende woonwagenbewoners.
Het Vlaams Belang hoopt voor
Puyenbroeck dat deze beslissing nog teruggedraaid kan worden. Die maatregel zal
nefast zijn voor het imago en het toeristische karakter van Domein Puyenbroeck.
Binnen de kortste keren zou Puyenbroeck dezelfde negatieve reputatie kunnen
hebben als De Ster in Sint-Niklaas. Men kan een storm van protest verwachten van
de campingbewoners en van de buurtbewoners. Die zullen dan die pleisterplaats
natuurlijk niet kunnen tegenhouden. Ze zullen ongetwijfeld platgeslagen worden
met politiek correcte dooddoeners over onverdraagzaamheid, racisme, xenofobie,
misschien zelfs Romafobie, het nieuwste woord in de newspeak van George
Orwell. Het provinciebestuur zal ongetwijfeld zijn zin kunnen doordrukken, zoals
besturen in België dat meestal kunnen. Maar het zal de mensen niet kunnen
dwingen nog naar Puyenbroeck op bezoek te komen, of er nog te komen kamperen. Ik
hoop dat iedereen zich de negatieve ervaringen met de barbecuestellen op de
parking nog herinnert. Die werden binnen de kortste keren door vreemdelingen
ingepalmd en gemonopoliseerd. Omdat men daar niet tegen kon of durfde optreden,
koos men voor de gemakkelijkste weg: de barbecuestellen werden discreet
verwijderd. De negatieve uitstraling van die pleisterplaats zal natuurlijk
niet beperkt blijven tot Puyenbroeck zelf. De gemeente Wachtebeke zal ook met
een flink deel van de problemen opgezadeld worden.
1. Heeft de deputatie
een gefundeerde schatting gemaakt van de impact van deze pleisterplaats op het
toeristische karakter van Puyenbroeck? Zo ja, met welke factoren werd daarbij
dan rekening gehouden?
2. Welke maatregelen heeft men genomen om de te
verwachten overlast op te vangen?
3. Worden er extra
veiligheidsmaatregelen getroffen (meer bewakers, uitgebreider
toezicht )
4. Bevindt het bedoelde perceel 13 zich op het eigenlijke
Domein Puyenbroeck? Zo ja, dan betekent dat dat de doortrekkers zich ook
buiten de openingsuren op het terrein zullen bevinden. Men gaat dus zeven dagen
of zeven en 24 uur per dag bewaking en toezicht moeten organiseren. Hoeveel
extra personeelsleden zullen daarvoor aangeworven worden? Wat zal dat op
jaarbasis kosten?
Geen van die vragen werd echt beantwoord, behalve de
laatste: het doortrekkersterrein komt niet op het eigenlijke domein Puyenbroek.
Het ligt zon 150m verder.
De gedeputeerde (Couckuyt CD&V) verweet
het Vlaams Belang dat het alle problemen op een hoop gooide en aan
stemmingmakerij deed. Hij wees erop dat het slechts een doortrekkersplaats was
voor kortstondig verblijf. Hij vond dat het van de verkeerde prioriteiten
getuigde dat het VB de recreatie klaarblijkelijke belangrijker vond dan de
opvang van woonwagenbewoners. Een vreemde reactie. Mag men dan zelfs niet meer
beweren dat in een recreatiedomein een zekere prioriteit wordt gegeven aan
recreatie?
Ondertussen zorgt het nieuws voor de nodige onrust bij de
vaste bewoners van het kampeerterreien. Wordt ongetwijfeld opgevolgd!
Meisje 2 keer overreden, 18 Chinezen lopen voorbij zonder omkijken
Een Chinees meisje in de stad Foshan is donderdag twee keer overreden maar bleef stervend op straat liggen. Niet minder dan 18 voorbijgangers passeerden maar niemand die een hand uitstak. Het tweejarige meisje werd uiteindelijk nog naar het ziekenhuis gebracht maar overleed.
Het bijgesloten YouTube filmpje toont en telt de harteloze voorbijgangers. Uiteindelijk belde een vrouwelijke huisvuilophaler de hulpdiensten en probeerde ze de tweejarige Yueyue rechtop te krijgen. De vrouw riep om hulp en daarop reageerde de moeder van het kind. Die sloot haar stervende dochter in de armen. Yueyue overleed afgelopen zondag aan zware hersenletsels.
Op de beelden is te zien hoe het eerste aanrijdende busje even vertraagt als de voorste wielen over het meisje zijn gepasseerd, maar vervolgens toch verder rijdt. Vermoedelijk wilde de chauffeur, als hij bewust was van de feiten, problemen voorkomen.
Volgens de Shangai Daily liepen er na de eerste aanrijding eerst drie mensen voorbij die geen van allen omkeken. Ze belden zelfs geen alarmnummer. Vooral de eerste voorbijganger, een jonge man, wordt kwalijk genomen dat hij geen hulp bood. Hij had een tweede aanrijding kunnen vermijden.
Even later werd Yueyue nog eens overreden door een tweede busje. Vervolgens kwamen er in de vijf minuten erna, vijftien mensen voorbij die allemaal naar haar keken, maar geen hulp boden.
Beide chauffeurs zijn intussen opgepakt. Wat er met de onverschillige omstaanders zal gebeuren, is niet bekend. Incidenten als deze zijn in China geen uitzondering.
Sinds professor Max Otte in Duitsland de financiële crisis,
die nu voor onze deuren staat, voorspelde, geldt hij als een van de
interessantste economen in ons buurland. De uitgeschreven tekst van een
interview dat in het voorjaar van 2011 werd afgenomen, werd nu in tekstvorm
uitgeschreven en bij Ullstein Verlag uitgegeven. Een interessant pamflet dat
iedereen die met de materie vertrouwd wil geraken, zou moeten lezen. En
daarenboven handig, vlot leesbaar en vooral beknopt is geschreven: een kleine 50
paginas.
Professor Otte vertrekt van de vorige financiële crisis
die van 2008 en stelt dat de politiek in Duitsland, ondanks
reddingmaatregelen tot 200 miljard euro, niets geleerd heeft. Het financieel is
met name niet doorzichtiger, niet duidelijker geworden. De noodzakelijke
hervorming van de sector is achterwege gebleven. De toxische producten blijven
hun gang gaan. En men blijft de mensen leugens op de mouw
spellen.
Zoals de leugen dat wij met zn allen Griekenland, de
Euro en Europa moeten redden door 110 miljard euro in een reddingsfonds onder te
brengen. Mis, zegt professor Otte, want met deze som zijn Europa, noch
Griekenland, noch de Griekse burger gered. Want het geld vloeit niet naar een
van de genoemde partijen, maar vloeit alleen naar de banken. De Eurocrisis
bestaat niet, wij staan gewoon te midden van een nieuwe
bankencrisis.
Wat
er dringend nodig is, zegt Max Otte, is een fair economisch financieel systeem,
dat het kapitaalinkomen zonder inspanningen zomaar beloont, terwijl loon op een
dusdanige manier wordt belast, dat het voor bedrijven niet meer loont nog mensen
in dienst te nemen. Professor Max Otte neemt met andere woorden de financiële
oligarchie scherp op de korrel. Het zijn deze investeringsbanken en andere
hedge funds die de gewone spaarbanken, de bankensector en de reële economie
overwoekerd hebben en in gevaar brengen. Dat de financiële markten maar niet
gereguleerd geraken, is een verder belangrijk onderdeel van het probleem.
Bloeiende ondernemingen worden door alle financiële investeerders geïnfiltreerd,
leeggezogen en dan voor dood achtergelaten.
Zijn er dan oplossingen, zijn er manieren om
bankencrisissen zoals we die hebben meegemaakt, en momenteel opnieuw meemaken,
te vermijden? Aan de geldzucht van velen zal er allicht niet veel te doen zijn,
dat beseft ook professor Otte. Maar de overheid kan wel een reeks eenvoudige
maatregelen afkondigen, die een en ander in betere en meer zekere banen zouden
kunnen leiden. Professor Max Otte somt er vijf op:
Vaste regels voor het aanleggen van een minimum eigen
vermogen voor alle financiële actoren, die in de plaats moeten komen van de
weinig betrouwbare en zeer manipuleerbare regels van Bazel II en Bazel III.
Daardoor zou het systeem een stuk transparanter en zekerder
worden.
Begrenzing van de maximale grootte van bedrijven voor
financiële dienstverlening. Daardoor wordt hun marktmacht beperkt en wordt de
druk die ze op staten zouden kunnen uitoefenen, ingeperkt.
De
scheiding van spaarbanken en investeringsbanken en de regulering van
bedrijfsmodellen, zoals in 1932 in de Glass-Steagall Act werd voorzien, waardoor
de speculatie van banken met de gelden van hun particuliere en bedrijfsklanten
wordt verhinderd.
De
invoering van een belasting op de financiële transacties, waardoor speculaties
worden belast. Gewone spaarders worden hierdoor niet
getroffen.
De
oprichting van een Europese Ratingagentur, die de macht van de private
Angelsaksische kartels kan breken. Er zijn op Europees vlak meer dan voldoende
economen voorhanden, die deze taak tot een goed einde kunnen
brengen.
Utopisch, zegt u? Misschien, maar een aantal van de
maatregelen komen te dikwijls voor, om er geen aandacht aan te besteden.
Daarenboven is niets doen wat momenteel gebeurt gewoon misdadig. De welvaart
van lokale overheden, maar ook van spaarders, van duizenden werknemers, van
kleine en middelgrote ondernemingen staat op het spel.
Dit
is niet hét grote standaardwerk over financiële markten en over hetgeen
momenteel misloopt. Het biedt wel een interessante inkijk en stelt een aantal
maatregelen voor, waarover van gedachten moet worden gewisseld. Inspirerende
lectuur dus.
Otte, Max, Stoppt das Euro Desaster, Ullstein
Buchverlage GmbH, Berlin, 47 paginas ISBN
9783550088964
Afhankelijk
van de bron en helaas met niet al te recente cijfers te staven zou in dit
land zon 10 tot 25 procent van de mensen niet voldoende kunnen lezen en
schrijven om op een normale manier te kunnen functioneren in onze
maatschappij.
Wie
om dat bij zichzelf te testen gebruik maakt van de handleiding die hij bij zijn
laatste aanslagbiljet gekregen heeft, zal allicht tot de conclusie komen dat
hij/zij óók tot die groep behoort, maar dát is natuurlijk niet wat bedoeld wordt
met functioneel analfabetisme.
Al
die brave jongens en meisjes die de ene dt-fout na de andere op papier (of op de
virtuele versie daarvan) zetten, zullen allicht van oordeel zijn dat ook zij
niet tot de analfabeten behoren. Ze zijn er immers rotsvast van overtuigd dat
het de mensen zijn die moeilijk doen over hun schrijffouten (en dat zijn er véél
meer dan alleen maar de dt-exemplaren) die een probleem hebben. Als die mensen
immers zouden wíllen verstaan wat zij willen zeggen, dan is er niks aan het
handje. En toegegeven, als het niet ál te smurfs wordt is een goede verstaander
nog steeds in staat het gehanteerde taaltje in die mate te ontleden dat het
begrijpelijk wordt. Niet dat een mens hoopt dat er ooit boeken zullen geschreven
worden in dat taaltje of dat zijn krant morgen vól zal staan met te ontleden
artikels (al schijnt dat bij de online versies van de kranten meer en meer het
geval te worden), maar eenvoudige boodschappen komen nog door. Wetende dat het
overgrote deel van de mensheid niet meteen wat anders te brengen heeft dan
eenvoudige boodschappen (sex, honger, dorst, geld, ... daar komt het over het
algemeen op neer) zijn er dus wat verstaanbaarheid betreft nog geen rampen
gebeurd.
Mensen
die ter zake pessimisten zijn mensen als ik dus worden dan ook zagen
genoemd. Een droevig lot dat dus binnenkort wellicht ook professor Frans Daems,
emeritus hoogleraar Taalkunde aan de Universiteit van Antwerpen, zal treffen.
Die is immers tot de conclusie gekomen dat het niet alleen niet goed gaat met de
taalkunde van onze jongeren, maar dat het zelfs fel bergaf gaat daarmee.
Achttienjarigen blijken namelijk stukken slechter te spellen dan ...
twaalfjarigen.
Dat bleek
uit een spellingtest die onderzoekers van de Universiteit van Antwerpen afnamen
bij zeshonderd eerstejaarsstudenten van de Karel de Grote Hogeschool aldaar. De
gemiddelde score op wat niet meteen te vergelijken was met het Groot Dictee der
Nederlandse Taal bedroeg amper 63,6 procent, terwijl dat voor kinderen in het
laatste jaar basisonderwijs gemiddeld 77 procent is (waarmee wat ik soms zeg
over het taalniveau van sommige studenten meteen ook niet meer onder de noemer
boutade blijkt te vallen).
Maar daarvoor zijn die brave jongens en meisjes
natuurlijk niet zélf verantwoordelijk verantwoordelijkheid is een principe dat
niet meer past in de moderne onderwijswereld -, nee, de gsms en Facebook hebben
het, volgens de onderzoekers, gedaan. Daar is spelling blijkbaar minder
belangrijk. Wat natuurlijk volkomen flauwekul is. Vroeger schreven jongeren
amper iets spelling was dus amper van belang -, maar ze spelden wél beter
dan nu. En ik vind mijn spelling eigenlijk even belangrijk in mijn elektronische
communicatie als in mijn papieren communicatie. Aan het medium op zich ligt
het dus niet.
Toch is er hoop: Volgens professor Daems ligt
het ook aan het onderwijssysteem. Het middelbaar onderwijs hecht volgens hem te
weinig aandacht aan spelling (...). Dat kan wel eens kloppen. Alleen is het
waarom dat daar achterkomt nogal onzinnig: (...) omdat de leraars ervan
uitgaan dat hun leerlingen al kunnen spellen. Alsóf je dat niet ziét als ze een
werk in leveren.
Alhoewel: misschien bestaat het probleem al
langer dan vandaag. De geteste studenten waren immers ... studenten uit de
lerarenopleiding. Als dié zo slecht schrijven, dan zijn die allicht ook niet
meer in staat te oordelen over de spelling van hun toekomstige leerlingen. En
dan zitten we binnen hier en nog een paar generaties met leerlingen die helemaal
niet meer kunnen schrijven ...
Het
was onderhand al even geleden maar deze nacht om 03.11 werd de gevel van het
Vlaams Belang secretariaat aan de Charles de Kerchovelaan nog eens onder handen
genomen door daders vermoedelijk uit het krakersmilieu.
In de vooravond
was er immers een manifestatie van krakers tegen een lezing van de Gentse NSV
aan de Hoveniersberg waarvoor in brede linkse kringen (onder meer door de Aktief
Linkse Studenten) werd opgeroepen. Het is zowat traditie in die kringen om na
zon manifestatie even af te zakken naar het Vlaams Belang-secretariaat. Tenzij
de politie daar een stokje voor steekt en nadien afgeschilderd wordt als
gewelddadig.
Deze keer waren het 2 fietsers die na het anarchie-teken te
hebben geschilderd op het telefoonkotje de tijd namen om de slogan VB rot op
op de gevel te schilderen en nadien verfpotten met roze verf tegen de gevel te
keilen.
Het Vlaams Belang heeft de daders op beeld (uiteraard zijn ze
gemaskerd) en legt klacht neer bij de politie.
Eens te meer blijkt dat
Gent wel degelijk een probleem heeft met krakers en dat het gedoogbeleid van
Termont, al ontkent hij het in alle toonaarden, deze heren en dames een
vrijbrief geeft tot vandalisme.
Overal zijn die zotten bezig. In Zwitserland moet naar verluid het kruis in de Zwitserse vlag er aan geloven(laten we hopen dat dat dat nooit gebeurt) en in Vlaanderen moet dan weer de leeuw wijken. Ben zeer benieuwd wat het alternatief zou... moeten zijn. Indien ik de huidige situatie bekijk zou het zeker en vast een halve maan worden. Het zou CD&V veel stemmen opleveren. Ik zou ze wél eerst willen adviseren om dan de C te verwijderen want die is nu ook al een wassen neus. Nadien de D en dan de V.... Onderstaand artikel kan je lezen in de nederlandse kranten.
Een Vlaamse rechtsextremist met de vlag van Vlaanderen.
De Vlaamse leeuw is niet vriendelijk genoeg. Vlaamse studenten worden daarom gevraagd een alternatief te ontwerpen, dat de warme Vlaamse volksaard beter laat zien. Kris Peeters, de Vlaamse minister-president, schreef de wedstrijd uit.
Peeters, lid van de Christen-democratische CD&V, kaartte de kwestie aan op het symposium 'De waarde van symbolen', in het Vlaams parlement in Brussel. Volgens Peeters zijn de Vlamingen 'een warm en open volk', maar dat is niet het beeld dat buitenlanders van het Nederlandstalige deel van België hebben.
Met de prijsvraag wil Peeters een vriendelijker en aantrekkelijker alternatief vinden voor de zwarte leeuw met de uitgeslagen klauwen. Het 'agressieve' imago van de Vlamingen, dat in de buitenlandse pers vooral bestaat door de strijd met de Franstalige Walen, moet hiermee wat worden opgevijzeld. Een marketingexpert verduidelijkte de aanleiding voor de wedstrijd in de Belgische krant Het Laatste Nieuws: 'We gaan prat op een rijke cultuur, een vernieuwende economie en een sociale, open en internationale houding. Maar enkel de Walen weten dat, verderaf wordt het weggelachen'.
De leeuw dateert uit de middeleeuwen en is in feite het symbool van heel het koninkrijk België, daarom wordt het dier ook afgebeeld op het nationale wapenschild. Sinds Wallonië zich in 1912 echter de haan als symbool toe-eigende, is de leeuw meer en meer voor het Nederlandstalige deel van België komen te staan. Ook in het Vlaamse volkslied komt de leeuw prominent aan bod: 'Zij zullen hem niet temmen, zolang een Vlaming leeft, zolang de Leeuw kan klauwen, zolang hij tanden heeft', luidt de tekst.
Vlaamse studenten van 18 jaar en ouder kunnen hun ideeën tot 15 mei insturen. De winnaar krijgt 2500 euro.
De Vlaamse leeuw en de Waalse haan omhelzen elkaar op een Belgische vlag, tijdens een protest tegen het feit dat België nog steeds zonder regering zit, in januari.
Burgmeester sluit de ogen voor problemen met moskee
Even
een korte historie: jarenlang was er een tempel van de Jehova's getuigen in de
Knikkerstraat. Toen die te klein en vervangen werd gonsde het vanaf midden 2010
over geruchten als zou het gebouw omgevormd worden tot een moskee.
De
tempel zorgde in de kleine en smalle knikkerstraat al voor aardig wat problemen
en heel wat buurtbewoners reageerden verontrust, zeker toen bleek dat de
interesse Zelzate vér te buiten ging. Zo sprak men zelfs van heel wat moslims
uit het Terneuzense die zouden afzakken naar Zelzate omdat er ginds plaatsgebrek
was.
De voorbije maanden probeerde het Vlaams Belang de hand te leggen
op het rapport van de brandweer voor het gebouw. Hoewel er geen verbouwingen
waren leek het ons duidelijk dat een dergelijke toestroom van gelovigen de
structuur van het gebouw ver te buiten ging. Helaas: maanden nadat het gebouw
geopend was bleek er geen verslag voor handen.
Ondertussen bleven de
opmerkingen van de buurtbewoners binnen komen.
Bij de gemeenteraad van
oktober stelde afdelingsvoorzitter Guy D'haeseleer dan ook de vraag in de
gemeenteraad. Als burger kan dat hoewel er maar weinig gebruik van gemaakt
wordt.
De burgemeester ontkende in alle toonaarden dat er een probleem
zou zijn en de buren hadden nog niet geklaagd. Ondertussen kennen we de politiek
van de Zelzaatse burgervader ook wel: ontken de problemen tot ze letterlijk je
bureau binnenstormen.
Als Vlaams Belang blijven we de problemen opvolgen
en een naam geven. En die naam is dat de vroeger zo vrolijke gemeente Zelzate
stilaan vervalt en vooral vervreemt.
En voor het eerst sprak het Vlaams
Belang op de Zelzaatse gemeenteraad in plaats van de partijen die steeds over
ons praten. Ze kunnen er maar aan wennen tegen 1 januari 2013.
Het jaarlijks eetfestijn van het Vlaams Belang wordt steeds meer
een topper in de kanaalgemeente: ondanks het feit dat er meer ruimte was gemaakt
bleef de zaal met ruim 100 eters op het kleinste.
Het Vlaams Belang is
in Zelzate steeds meer een factor van betekenis en met het optreden in de
gemeenteraad van enkele dagen er voor bewees de partij zich klaar te maken voor
de intrede in 2013.
Gastsprekers Tanguy Veys en Johan Deckmyn brachten de
politieke boodschap en daar bleef dat optreden niet onvermeld. De houding van
Freddy De Vilder is dan ook de houding van de Gentse 'burgervader' Termont die
pas moord en brand schreeuwde over de problemen met de Roma's toen het te laat
was maar vergat dat het zijn eigen beleid was dat voor de toestroom zorgde.
Na de toespraken volgde de reuzentombola die voor vermakelijke momenten
zorgde...
Volgens Horeca Vlaanderen zien tweederde van alle cafés hun omzet dalen door het rookverbod. Vooral volkscafés zijn de dupe. Deze bevindingen werden gedistilleerd uit een internetbevraging bij 250 cafés. Een op drie cafés spreekt van een omzetverlies tot 30 %. Een op vier maakt gewag van 40 %, terwijl een op tien zegt de helft van zijn omzet te verliezen. Horeca Vlaanderen vreest dat deze cijfers nog dramatischer gaan worden als de winter er aan komt. De rokers willen dan niet in de kou gaan staan. De horecaorganisatie vraagt dringend compensaties zoals een nieuwe btw-verlaging voor cafés om die verliezen te compenseren.
Nadat Vlaanderen voor de zeer onvolledige splitsing van
de kieskring BHV een onaanvaardbare prijs betaalde, hebben de Vlaamse
onderhandelaars zich vannacht voor een tweede keer laten rollen. Ook de
splitsing van het gerechtelijk arrondissement BHV werd voor de Franstaligen
een triomf over de hele lijn.
Faciliteiten in heel
Vlaanderen
Voortaan zullen Franstaligen in heel Vlaanderen op
eenvoudige aanvraag rechtsbedeling in het Frans kunnen krijgen. De boodschap die
daarmee wordt gegeven is duidelijk: Franstaligen die naar Vlaanderen verhuizen,
hoeven niet zo nodig Nederlands te leren. Terwijl de deur wordt opengezet voor
de juridische verfransing van heel Halle-Vilvoorde, wordt Brussel (nog) minder
tweetalig. Het aantal Nederlandstalige magistraten zou er zonder enige
aanwijsbare reden immers verder worden afgeslankt.
Splitsing
verder weg dan ooit
Het Vlaams Belang wijst er tenslotte op dat
het door dit akkoord nog moeilijker zal worden om te evolueren naar een Vlaamse
Justitie, met eigen rechtsregels en een eigen strafprocedure. Overal in
Vlaanderen zullen Franstaligen immers claimen dat ze recht hebben op een
Franstalige rechtbank en bijgevolg op de toepassing van federaal recht en
federale procedures. Jaren geleden riep oud-CD&V-voorzitter Marc van Peel
dat de splitsing van Justitie dringender was dan die van BHV. Die is vandaag
verder weg dan ooit.
De Gentse afvalintercommunale IVAGO verspreidde onlangs diverse brochures onder
de titel Wat je moet weten over huisvuil in Gent.
Deze brochures
werden in verschillende talen verspreid. Zo kwam Vlaams volksvertegenwoordiger
Johan Deckmyn in het bezit van exemplaren Nederlands-Slovaaks,
Nederlands-Russisch, Nederlands-Spaans, Nederlands-Engels, Nederlands-Frans en
Nederlands-Turks.
Deze brochures worden gemaakt en verspreid door
IVAGO in samenwerking met de Integratiedienst van de stad Gent, de Tolk- en
Vertaaldienst Gent vzw en Kom-Pas Gent vzw en met steun van Fostplus en EFRO
(Europees Fonds voor Regionale Ontwikkeling).
Aangezien deze
brochures een flagrante overtreding zijn van de taalwetgeving, diende Deckmyn op
4 oktober een klacht in bij de gouverneur. De klacht vindt u in bijlage
terug.
Gelet op de strijdigheid van de uitgave van deze brochures met
de gecoördineerde wetten op het taalgebruik inzake bestuurszaken, vroeg Deckmyn
dan ook aan de gouverneur om het verder verspreiden van deze brochures te
verbieden en de afvalintercommunale IVAGO en het College van Burgemeester en
Schepenen van de stad Gent erop te wijzen dat de gecoördineerde wetten op het
taalgebruik inzake bestuurszaken nageleefd moeten worden.
Een of andere heilige zal er wel niet voor
aangesproken zijn. Ook creatieve wetenschappers en een vooringenomen pers
kunnen er immers voor zorgen: een wonder. Een wonder dat de Vlaming luier
maakt dan de Waal.
Ik ga hier niet ingaan op die typische
vergissing die tegenwoordig zo vaak gemaakt wordt inzake verkiezingen en
opiniepeilingen. Een vergissing die ertoe leidt dat zaken geacht worden waar
te zijn als een meerderheid bewéért dat ze (in het algemeen of voor hem/haar in
het bijzonder) waar zijn. Voorbeelden daarvan te over: kiezers die menen dat
hun partij gelijk heeft omdat meer en meer mensen zeggen voor die partij te
zullen kiezen alsof de wereld plat was in de tijd dat een absolute meerderheid
dacht dat zulks het geval was of wetenschappers die menen dat een stelling
juist is omdat hun proefkonijnen beweren dat ze juist is wat zo ongeveer
klinkt alsof je alle van een misdaad verdachte mensen zou vrij laten omdat zij
beweren dat ze onschuldig zijn -, om er maar een paar te noemen.
Wil dat zeggen dat 95 procent van de Walen en
93 procent van de Brusselaars betaalde arbeid verrichten, tegenover 85 procent
van de Vlamingen ? Neen, in tegendeel, een groter percentage van de Walen en
Brusselaars dan van de Vlamingen is werkloos. Maar misschien wil het wél
zeggen dat mensen een groter belang hechten aan de dingen die ze niet hebben ?
Werk, bijvoorbeeld. Misschien wil het ook wel zeggen dat meer Vlamingen dan
Walen en Brusselaars bereid zijn iets tegen hun zin te doen, zijnde gaan
werken ?
Of misschien wil het gewoon zeggen dat
Vlamingen een stukje minder hypocriet zijn dan Walen en Brusselaars en er in
vijftien procent van de gevallen voor durven uitkomen dat ze al lang tevreden
zijn als ze betaald worden zónder dat ze er ook nog eens voor moeten gaan
werken. Ik ga uit van dat laatste. En wellicht zijn er ook in Wallonië bijzonder
weinig mensen te vinden die de voorkeur geven aan acht uur aan de lopende band
staan en betaald worden tegenover niet gaan werken en hetzelfde betaald worden
(dat meer Walen dan Vlamingen (...) het beschamend [vinden] om geld te krijgen
zonder dat ze ervoor moeten werken ligt wellicht eerder aan de bron van dat
geld dan aan het krijgen ervan).
Zelfs los daarvan lijkt de uitslag van het
onderzoek me te getuigen van een gezondere moraal bij de Vlamingen dan bij de
Walen: Walen (...) hechten minder belang aan gezin en vrije tijd en vinden een
baan met ontplooiingskansen belangrijker dan veel vakantie, terwijl Vlamingen
meer belang [hechten] aan gezin en vrije tijd en (...) werken vooral een middel
[vinden] om financiële zekerheid te bereiken.
Vlamingen houden er daarmee een gezonde
conservatieve visie op na: ze werken om te leven. Ze stellen, zoals het hoort,
hun gezin voorop, proberen tijd met hun familieleden door te brengen én streven
ernaar financiële zekerheid voor zichzelf en dat gezin te realiseren.
Maar misschien is ook dat de weerbots van een
generatieslang levende bereidheid zo ongeveer álles op te offeren voor het werk.
We hebben gedurende decennia met zijn allen gewerkt als gek en zijn daarvoor
gestraft met een belachelijk hoge belastingsdruk en enorme transfers richting
mensen die toch zo hardwerkend zijn. Dat de Vlamingen nu zelf een beetje de
rem beginnen dicht te trekken, kan toch nauwelijks verbazen ...
30.09.2011 16.54u -
Provincieraadslid Bert Deckers kreeg gisteren te horen van de onthaalmoeder van
zijn tweejarig zoontje dat zijn kindje niet langer welkom is. De enige reden is
dat Deckers personeelslid en provincieraadslid is voor het Vlaams Belang. De
opvangmoeder uit Hulsen-Balen zei letterlijk: "Ik weet dat ik om deze reden geen
kinderen mag weigeren, maar ik kan er niet mee leven dat de papa van x bij het
Vlaams Belang is."
Het gezin valt daardoor van de ene dag op de andere
zonder kinderopvang en één van beide ouders nu verplicht is thuis te blijven
totdat nieuwe opvang is gevonden. Bij de Landelijke Kinderopvang reageert men
erg verontwaardigd en kondigde men meteen aan de zaak ter harte te
nemen.
In afwachting hiervan dient provincieraadslid Deckers alvast
klacht in bij het Centrum voor Gelijke Kansen en Racismebestrijding (CGKR),
wegens discriminatie op basis van politieke voorkeur. Afhangend van het gevolg
dat door het CGKR zal worden gegeven zal er al da niet klacht worden neergelegd
bij de burgerlijke rechtbank.
Doodsmak tiener blijkt moord door allochtone afpersers
Tijdens de nacht van 21 op 22 augustus werd Ledeberg opgeschrikt door een dramatische wanhoopsdaad: een 16-jarige jongen zou zich van de negende verdieping gesmeten hebben. Vijf weken later blijkt echter dat de jongen de dood in is geduwd door drie afpersers.
Aanvankelijk dacht men aan zelfmoord of een ongeval, maar het gerecht vond aanwijzigingen dat de jongeman het slachtoffer werd van een misdrijf. De jongeman zou door drie allochtonen, waarvan één minderjarige, gedwongen zijn om in het appartement van de moeder van zijn vriendin in te breken. Toen de speurders achterhaalden dat het om een inbraak ging, begon men te twijfelen aan een wanhoopsdaad.
De politie heeft ondertussen de drie betrokkenen kunnen arresteren. De twee meerderjarigen zitten achter slot en grendel in de gevangenis van Gent, terwijl de minderjarige dader zich in de gesloten jeugdinstelling van Everberg mag bezinnen.
Uit de verschillende reacties die online gepost werden, bleek al dat er de omgeving van het slachtoffer twijfelde aan de zelfmoord-piste. De zestienjarige werd afgeperst door het misdadige trio, met een gruwelijke dood als gevolg. (KA)
Jeroom Leuridan is een boerenzoon, geboren op het Westhof te Oostvleteren in de streek van Veurne. Zijn leven lang zal hij zich met de boerenstiel verbonden voelen. In 1906 gaat hij aan het college van Poperinge humaniora volgen. Hij wordt er lid van de Vlaamsgezinde studentenbond Hoog er Op en leert er spreken in het openbaar.
In juni 1915 meldt hij zich als vrijwilliger voor het leger en raakt blijvend onder de indruk van de vernederingen die vaak fransonkundige soldaten vanwege hun oversten moeten ondergaan. Hij kent de voormannen van de Frontbewegingen, zoals Cyriel Verschaeve en Karel De Schaepdrijver, raakt gewond en blijft licht gehandicapt.
Leuridan op veel terreinen actief
In 1919 gaat Leuridan naar Leuven als student Germaanse Talen en werpt zich volop in de Vlaamse Beweging. Als spreker trekt hij in zijn streek rond bij de eerste verkiezingen waaraan de Frontpartij kansloos meedoet. In 1920 is hij medeorganisator van de eerste IJzerbedevaart en actief als getalenteerd spreker op tal van Vlaamse oudstrijders-manifestaties. Twee doctrinaire Westvlaamse priesters, Robrecht De Smet en Maurits Geerardyn, brengen hem tot een compromisloos Grootnederlander-zijn.
In 1921 is Leuridan doctor in de Germaanse Filologie en wordt leraar aan het Brugse atheneum. Dat jaar trekt hij de Fronters-lijst, raakt niet verkozen en is meteen zijn werk kwijt. Hij besluit dan rechten te gaan studeren, leeft pover van enkele toelagen tot hij in 1924 tot doctor in de Rechten promoveert, huwt en het jaar daarop in Ieper gaat wonen (uit het huwelijk komen 7 kinderen, waarvan er 3 jong overlijden). In 1926 wordt advocaat Leuridan in Ieper gemeenteraadslid; hij blijft dit tot het oorlogseinde en is sociaal zeer actief. Het Vlaams-nationalisme beleeft rond 1930, zeker in West-Vlaanderen, een zeer verwarde periode die maar zal eindigen wanneer Joris van Severen in 1931 het Verdinaso opricht. Intussen is Leuridan in 1929 niet onverwacht verkozen als Kamerlid op een lijst van wat het Katholiek Vlaamsch Nationaal Verbond heet en later in het VNV van Staf De Clerq zal opgaan (najaar 1933).
Een ongewoon parlementslid
In de belgische Kamer speelt Leuridan geen eerste-plan-rol. Daarvoor is hij té radicaal, té compromisloos Diets, te afkerig van geschipper. Wél valt hij op door bezielde toespraken, sterk West-Vlaams getint, en wordt hij ook door andersdenkenden gerespecteerd. Tegen 1940 is hij dé man van het radicaal-grootnederlands denken in het VNV. Buiten zijn parlementaire activiteit en zijn talloze voordrachten (hij heeft zelf geen auto en rijdt vaak per fiets naar soms meerdere meetings, elke zaterdag en zondag ...) steunt hij actief de taalgrensactie van Flor Grammens en is medestichter van Vlaamsche Kinderzegen (voorloper van de Gezinsbond). Pas in oktober 1940 wordt Leuridan opgenomen in de Raad van Leiding van het VNV.
De bewogen oorlogsjaren
Bij het begin van de bezetting is Leuridan euforisch: eindelijk ziet hij de kans af te rekenen met België en te bouwen aan een Dietse volksstaat binnen de Germaanse ruimte. Meer dan ooit treedt hij op voor de jeugdbe-wegingen AVNJ, Ic Dien, later NSJV, en spreekt er tot de jongeren, die gretig luisteren. Het doordringen van jonge mensen met de Dietse gedachte blijft tot het eind zijn geliefde opgave. Al gauw beseft hij dat de Dietse gedachte echter bepaald niét op het programma van de bezetters staat ... Dat hem al eind 1940 een reispas naar Nederland geweigerd wordt, is een veeg teken. Oók in 1940 behandelt hij een nieuw thema: als overtuigd katholiek zet hij zich volop in voor wat hij de Europeesche kruistocht tegen de roode pest noemt. Duitsland moet in de strijd tegen het communisme ook op Dietse steun kunnen rekenen.
Begin 1942 begint de DeVlag (Duits-Vlaamse Arbeidsgemeenschap), tot dan een louter culturele vereniging, zich politiek op te stellen: samen met de Algemene SS vertegenwoordigt ze de verduitsende tendens in de collaboratie. Leuridan staat meteen negatief tegenover die evolutie en laat zijn bezwaren binnen en buiten het VNV horen. Eind 1941 heeft hij zich aangesloten bij het Dietsch Eedverbond, waarvan de bezieler zijn oud-IJzerfrontkameraad Maurits Geerardyn is. Het is een half-clandestiene kernorganisatie die de bedreigde Dietse gedachte in eer wil houden.
Belangrijk is een VNV-vergadering in de Gentse schouwburg op 21 juni 1943 waarop Leuridan spreekt over de oude rechte lijn brengt de gave oplossing. Het zal zijn laatste toespraak in het openbaar worden. Zijn thema: De Nederlandse natie bestaat, leeft en bloeit spijts de toevallige bijkomstigheid van de staatkundige gespletenheid ... De reactie van de bezetters is duidelijk: aan Leuridan wordt spreekverbod opgelegd, voor openbare en gesloten vergaderingen, met daar bovenop een boete. Die maatregel wekt in vooral West-Vlaamse Vlaamsnationale kringen grote verontwaardiging. Op 26 augustus wordt Leuridan getroffen door een eerste hersenbloeding: zijn politieke activiteit neemt een einde.
Bevrijding en repressie
Tot september 1944 blijft Leuridan nog contact houden met kameraden, al dan niet van het Dietsch Eedverbond, maar activiteit lukt niet meer, hij is op 50 jaar door zijn jarenlange overactiviteit fysiek uitgeput ...
In september 1944 wordt hij aangehouden en overgebracht naar de Brugse gevangenis, waar hij een nieuwe beroerte krijgt, waarna hij naar het Iepers ziekenhuis wordt overgebracht. Hij krijgt nog meer beroerten, maar blijft helder van geest tot het einde, tot hij op 24 juli overlijdt.
Jeroom Leuridan wordt onder een heldenhuldezerkje in Oostvleteren begraven. Hij was een zeldzaam voorbeeld van een beginselvast man, die ook als partijpolitieker zijn Diets nationalisme tot en met trouw bleef, een echt volkse nationalist, geliefd door wie met hem mocht meewerken. Een man die in een reeks nationale figuren beslist niet mocht ontbreken !
Roeland Raes, Lovendegem, 8 augustus 2011
Bronnen: over Jeroom Leuridan verschenen twee degelijke biografieën, een door zijn trouwe vriend en bewonderaar Hendrik Demoen (Jeroom Leuridan, recht en trouw, Uitgaven Oranje, Zulte, 1963, 469 bladzijden) en een door historicus Pieter-Jan Verstraete (Onverduitst, onverfranst: de oorlogsjaren van Jeroom Leuridan, Uitgave Groeninghe, Kortrijk, 2000, 189 bladzijden).
Asielzoeker die een pizzashop runt?? begrijpe wie begrijpe kan!!
Asielzoeker wurgt bakkersvrouw omdat ze weigerde te trouwen
De gruwel vond in dit huis plaats.
Een Iraanse asielzoeker heeft een bakkersvrouw eerst gewurgd en daarna verdronken omdat ze weigerde met hem te trouwen. Het lichaam van Agnieszka Dziegielewska werd naakt teruggevonden in het volgelopen bad van haar flat in Swinton. De dader hing zich nadien op in zijn cel.
De feiten vonden al in januari vorig jaar plaats, maar tijdens het huidige proces komen steeds meer onthutsende details aan het licht. Zo knoop Hossein Abdollahzadeh enkel een relatie met de Poolse vrouw aan om een verblijfsvergunning in het Verenigd Koninkrijk te bekomen. "Hij gebruikte haar als slavin en sloeg haar regelmatig. Hij weigerde ook te geloven dat hun relatie voorbij was nadat ze hem laten zitten had", klonk het.
Agnieszka verhuisde in 2004 van het Poolse Bialystok naar Engeland. Vier jaar later zou ze haar moordenaar tegen het lijf lopen in zijn pizzashop in Swinton. Dan al zou ze zelfs een wurgpoging overleefd hebben, weet haar moeder. Terwijl Hossein zijn handen rond haar nek perste, dreigde hij ermee dat "niemand haar nu nog zou kunnen helpen".
"Vernederd in het openbaar" "Hij begon haar als slavin te behandelen en vernederde haar in het openbaar", aldus de moeder van het slachtoffer. "Eén keer sloeg hij zelfs zo hard dat haar tanden los kwamen te zitten. Achteraf beweerde hij dat hij niet snapte waarom hij dat gedaan had en beloofde hij dat het nooit meer zou gebeuren."
Agnieszka werd uiteindelijk versmacht met een koord en nadien onder water gehouden in haar eigen badkuip. "Het gevecht kan misschien wel tien minuten geduurd hebben", aldus de forensische patholoog. "Ze heeft zich duidelijk nog sterk verzet voor haar dood."
"Poging tot politiek asiel vastgelopen" "Zijn poging tot politiek asiel was vastgelopen", aldus onderzoeker Colin Fisher. "Eigenlijk was hij uitgeprocedeerd, maar toch had hij nog een eigen zaak uit de grond gestampt. Trouwen met een Europese was nog zijn enige optie om in het land te blijven."
Hossein bleef na zijn arrestatie beweren dat hij die fatale avond naar het huis van een vriend getrokken was. Ook de afscheidsbrief die hij bij zijn zelfmoord geschreven had, bood geen uitsluitsel. "Hij biechtte niet op dat hij haar vermoord had, maar wilde ook niet dat iemand anders de schuld kreeg", klonk het. "Te bang om politie te bellen" Toen Agnieszka uiteindelijk toch de moed gevonden had om haar beul te verlaten, probeerde hij haar plots met bloemen en een taart opnieuw voor zich te winnen. Tevergeefs, want ze viel in de armen van een nieuwe vriend die ze leren kennen had in de bakkerij.
"Ach, mijn dochter was te bang om de politie te bellen", ging de moeder van het slachtoffer verder. "Ze vreesde dat hij daardoor alleen maar nog gewelddadiger zou worden. Hossein dacht enkel aan zichzelf en niemand anders. Hij beschouwde zichzelf als het middelpunt van de wereld. Op de avond voor haar dood klonk mijn dochter heel blij. Ze voelde zich goed in haar nieuwe relatie met David en niet onbelangrijk: ze voelde er zich ook veilig en gerespecteerd." (svm)
Nadat Vlaanderen voor de zeer onvolledige 
De Gentse afvalintercommunale IVAGO verspreidde onlangs diverse brochures onder
de titel Wat je moet weten over huisvuil in Gent.
