Filip Dewinter : “Dit is geen alleenstaand feit, maar ligt in het verlengde van eerdere incidenten in Borgerhout en op ‘t Kiel. Een deel van de allochtone jongeren in onze stad voert een guerillastrijd tegen de autoriteiten”

Vannacht werden de rolluiken van café Conforta op het Bisthovenplein in Deurne beklad met allerlei slogans tegen de Antwerpse politie (”Vuile flikken, Bosman en Delaport, jullie gaan eraan!”, “Fuck the police. Hamza Arras, wacht maar!”, “Nique la police!”, “Politiebureau Unolaan gaat in brand, procureur Van Bisthoven!”). Al geruime tijd wordt het Bisthovenplein en omgeving geterroriseerd door een bende losgeslagen jongeren. Dit is niet nieuw. Vroeger was de beruchte “bende van den dikke” er actief. Wanneer hij opgepakt werd, namen andere allochtone jongeren de fakkel van hem over.

Filip Dewinter waarschuwt voor een escalatie : “Burgemeester en politie kunnen de incidenten niet langer minimaliseren. Er dreigt een nieuwe escalatie van geweld en incidenten indien niet hard wordt opgetreden. De problemen zijn gekend : politieagenten worden uitgedaagd, vandalisme, buurtbewoners worden beledigd en lastiggevallen. Slechts heel recent werden er op het Bisthovenplein veiligheidscamera’s geplaatst. Dat blijkt geen afschrikkingseffect te hebben op de bende die er momenteel actief is. Integendeel, de allochtone opstand tegen het gezag neemt criminele proporties aan”.

Filip Dewinter stelt vast dat de problemen en incidenten met groepen losgeslagen allochtone jongeren aanhouden en uitbreiden : “Pas vorige week had er een extra gemeenteraad plaats n.a.v. zware incidenten en rellen op de Turnhoutsebaan en op het Kiel. De rode draad is steeds dezelfde. De overheid wordt geviseerd. De autoriteiten worden aangevallen. Politieagenten worden geïntimideerd, gechanteerd, aangevallen en bedreigd in de uitoefening van hun werk”.

Filip Dewinter vindt dit ontoelaatbaar : “Dit is het gevolg van een jarenlang gedoogbeleid waarbij jongeren met de fluwelen handschoen werden aangepakt. Het discours van media en overheid dat dergelijk gedrag het gevolg was van racisme en discriminatie, leidt nu tot verzet tegen diezelfde autoriteiten”. Filip Dewinter benadrukt dat het hier niet om een alleenstaand feit gaat : “De rellen op de Turnhoutsebaan, op ‘t Kiel, het bekogelen van trams in de Gryspeerstraat, het plegen van vandalisme, het aanvallen van politiecombi’s en bussen van De Lijn, en nu ook het uiten van doodsbedreigingen aan politieagenten liggen allemaal in elkaars verlengde. Een deel van de allochtone jongeren in onze stad voert een guerillastrijd tegen de autoriteiten. Dit moet ophouden en de zachte aanpak van het voorbije decennium zal plaats moeten maken voor een harde aanpak en een nultolerantie”.

Filip Dewinter zal de burgemeester hierover interpelleren op de gemeenteraad van maandag a.s.

Vlaams Belang trekt weer ten strijde tegen vreemdelingen. De strategie wordt wel eens anders ingevuld. Vanaf morgen verspreidt de partij pamfletten in de migrantenwijken van een dertigtal steden. De slogan van de actie luidt ‘keer tevreden terug’. Opvallend is dat de partij pleit voor de oprichting van een terugkeerfonds voor heimweemigranten. Geld voor migranten? Dat smeekt om een woordje uitleg.

Deze nieuwe campagne richt zich op zogenaamde heimweemigranten, mensen die legaal in ons land wonen maar heimwee zouden hebben naar hun land van herkomst. “We mikken op niet-Europese migranten, vooral op Noord-Afrikanen en moslims”, maakt senator en Vlaams parlementslid Filip Dewinter duidelijk. Vlaams Belang verspreidt vanaf morgen pamfletten in alle stedelijke wijken waar meer dan vijftien procent migranten wonen. In het pamflet wordt toelichting gegeven over een vlotte en vrijwillige terugkeer naar het land van herkomst. “België heeft alleen aandacht voor massale immigratie en integratie”, aldus Dewinter. “Wij vragen een tweesporenbeleid met ook aandacht voor remigratie: een vrijwillige terugkeer indien mogelijk, een gedwongen terugkeer indien noodzakelijk. Ik denk dat er veel heimwee is onder migranten. Die mensen moeten gestimuleerd worden en meer mogelijkheden krijgen om terug te keren. In Nederland heeft men een heel apparaat opgezet om die terugkeer te begeleiden.”

De campagne richt zich rechtstreeks tot de migrant. Dat is nieuw voor het Vlaams Belang.
Wij hebben die mensen een boodschap te vertellen, een positieve boodschap zelfs. Als je je niet kan aanpassen, als de verschillen in mentaliteit te groot zijn, als je geen werk vindt, dan hoef je je niet slecht te voelen. Je kan vrijwillig terugkeren naar je land. We maken in het pamflet duidelijk hoe dat mogelijk is. België heeft niet veel faciliteiten voor vrijwillige terugkeer, maar we willen die toch propageren. Eigenlijk doen wij wat de overheid zou moeten doen. We tonen de allochtone gemeenschap ook dat wij niet de verschrikkelijke boeman zijn, dat wij ook begrip hebben voor hun problemen. Alleen is onze oplossing anders.

In het pamflet lezen we ‘Vlamingen willen zich graag thuis blijven voelen in hun eigen land, wat door de aanhoudende immigratiestromen nu alsmaar minder het geval is’. Nochtans geven verkiezingsresultaten en peilingen aan dat de Vlaming niet meer wakker ligt van het migratieprobleem.
De Vlaming ligt wel nog wakker van dat probleem, maar ik ontken niet dat er een zekere gewenning ontstaat, een soort je m’en foutisme, want er wordt toch niet naar ons geluisterd. Daardoor ontstaat een witte vlucht. De Vlamingen trekken weg uit de steden. Ik voel dat in Antwerpen.

Gelooft u in het effect van deze campagne of is dit louter een stunt om terug op het voorplan te treden?
Het is een combinatie van beiden. We geven een politiek signaal dat het anders kan en moet. Maar we willen de migranten ook rechtstreeks bereiken om hen tot inzicht te laten komen dat ze hier niet absoluut moeten blijven, dat er ook andere opties zijn. Dit initiatief staat niet los van andere voorstellen. Het heeft geen zin om de achterdeur op een kier te zetten als de voordeur wagenwijd openstaat. De immigratiekraan moet dicht en daarna moet er een tweesporenbeleid gevoerd worden. Assimilatie of terugkeer! Wie hier blijft, moet zich aanpassen aan onze manier van leven, een Vlaming onder de Vlamingen worden en zich niet opsluiten in gettowijken waar men zich soms in Marrakech waant. Als dat niet lukt, moeten migranten terugkeren, vrijwillig of gedwongen.

In het pamflet pleit u voor de oprichting van een terugkeerfonds. U wil een premie uitbetalen aan elke migrant die vrijwillig terugkeert. Dat zal de belastingbetaler niet graag horen.
De belastingbetaler zal dat niet voelen, want wij willen dat geld halen uit de fondsen van ontwikkelingshulp die nu toch veelal in bodemloze putten belanden. Laten we dat geld inzetten om te investeren in vreemdelingen die vrijwillig terugkeren. Kijk, voor migranten is België echt het land van melk en honing. Als er ‘waar is da feestje’ geroepen wordt, zingt de Turkse en Marokkaanse gemeenschap collectief ‘hier is da feestje’. We moeten dus niet naïef zijn, we kunnen hen niet terugsturen met wat leuke woorden. We moeten hen garanderen dat wanneer ze terugkeren er iets tegenover staat. Die premie is natuurlijk alleen bedoeld voor legale migranten die willen terugkeren, niet voor illegalen, uitgeprocedeerde asielzoekers of criminele vreemdelingen. Voor hen geldt de harde hand.

Gelooft u in de slaagkansen van dit voorstel?
Ik zal terzake een wetsvoorstel indienen in de Senaat. Ik denk wel dat de ogen van N-VA, Open VLD en CD&V langzaam maar zeker geopend worden. Zelfs een socialist als Patrick Janssens (burgemeester van Antwerpen, nvdr) schuift zijn discours op richting Vlaams Belang. Deze week sprak hij in de gemeenteraad nog de historische woorden: ‘na 15 juli wordt het wat rustiger in de stad, want dan begint de vakantie-uittocht richting Noord-Afrika’. Een uitspraak die kan tellen maar die ook wel te maken zal hebben met electorale paniek.

Vlaams Belang komt zo wel terug in beeld.
Dat is niet mijn eerste bedoeling. Als ik de voorpagina’s van de kranten wil halen, zijn er genoeg manieren te bedenken.

Dan hangt u straatnaambordjes op in Brussel.
Bijvoorbeeld (lacht, nvdr). Je hebt het ‘cordon sanitaire’, maar ook het ‘cordon médiatique’. Het is voor ons niet eenvoudig om door te breken in de media. Wij moeten origineler en krachtiger uit de hoek komen dan de andere partijen.

Anderzijds kan u niet ontkennen dat uw partij in een neerwaartse spiraal zit.
We wisten dat er ooit een einde zou komen aan onze groei. Vlaams Belang bewijst wel dat ze een blijver is in de politiek. We halen nu volgens de laatste peiling 11,5 procent, niet goed genoeg, maar wel voldoende om aan politiek te doen en invloed uit te oefenen. Ik kan niet ontkennen dat Vlaams Belang niet langer de monoliet is van weleer. Wie ruzie maakt, verliest. Maar er zijn verzachtende omstandigheden. Partijen die winnen, hebben geen cohesieproblemen. En Vlaams Blok kende alleen maar overwinningen.

Wordt Vlaams Belang niet te veel geassocieerd met de Antwerpse fractie van de partij?
Qua zichtbaarheid zijn het bijna allemaal Antwerpse spelers die het mooie weer maken. Daar moeten we op relatief korte termijn aan werken. Helaas hadden we de voorbije 3 jaar niet de luxe om nieuwe boegbeelden te lanceren omdat we vooral de interne crisis moesten bezweren. En dat kon alleen onder leiding van de oude getrouwen. Nu is het wel aan ons om de fakkel door te geven.

Nu federale verkiezingen om de hoek loeren, ontbreekt de tijd om nieuwe mensen te lanceren.
Dat klopt. Als er in oktober verkiezingen zijn, kunnen we niet experimenteren. Een generatiewissel moet je voorbereiden op een termijn van 1 à 2 jaar. Dat is niet simpel in dit land.

Liever geen verkiezingen in oktober?
Ik heb geen schrik van verkiezingen, maar ik vind dat die niets zullen oplossen. Waarom? Omdat men één alternatief niet uitgeprobeerd heeft. Men heeft een jaar lang gepalaverd zonder resultaat. Dan moet men het failliet van België durven vaststellen. Ik verwijt Bart De Wever en zijn N-VA dat ze die ultieme stap niet durven zetten hoewel de splitsing van het land wel hun eerste programmapunt is. N-VA moet naar de onderhandelingstafel trekken met de Vlaamse onafhankelijkheid als stok achter de deur. Ik zeg u dat Di Rupo, Onkelinx en Reynders dan binnen de 24 uur akkoord gaan met de eisen die op tafel liggen.

N-VA houdt wel al lang het been stijf.
Dat heeft te maken met de hete adem van Vlaams Belang in de nek van N-VA. N-VA beseft zeer goed dat onze partijen communicerende vaten zijn. Als N-VA de richting opgaat van de Volksunie, is ze reddeloos verloren. Bart De Wever heeft een gigantisch Hugo Schiltz-complex. Hij herinnert zich het Egmontpact nog goed en wil niet diezelfde fout maken.

Wordt u het nooit moe om altijd dezelfde thema’s aan te halen?
Zeker niet. Je moet blijven kloppen op dezelfde nagel en doen waar je goed in bent. Onze eisen i.v.m. vreemdelingen of Vlaamse onafhankelijkheid kunnen maar succes hebben als je blijft volharden.

(Paul Cobbaert)

Filip Dewinter: “Vlaanderen moet volgen. Ik roep alle Vlaamse partijen op om van immigratiebeleid een breekpunt voor regeringsvorming te maken”

Nederland neemt afscheid van de multiculturele samenleving. Iedereen wordt gevraagd om de Nederlandse waarden en normen te respecteren en te beleven. Geen doelgroepenbeleid meer, maar de migranten worden zelf verantwoordelijk gemaakt voor hun integratie. De Nederlandse minister van Binnenlandse Zaken Donner vindt dat het beleid op het gebied van arbeid, scholing en wonen genoeg moet zijn voor elke burger om naar vermogen een zelfstandig bestaan op te bouwen. Normoverschrijdend en crimineel gedrag wordt dan ook aangepakt zonder te kijken of de afkomst van de pleger een rol heeft gespeeld. De minister heeft daarnaast een wetsvoorstel in de maak om huwelijksdwang strafrechtelijk aan te pakken. Verder wil hij per 1 januari 2013 een verbod op het dragen van gezichtsbedekkende kleding in de openbare ruimte. Dit alles staat in de ‘Integratienota’ van de Nederlandse regering, die gisteren aan de Tweede Kamer voorgesteld werd.

Het Vlaams Belang juicht het verstrengde vreemdelingenbeleid van de Nederlandse regering toe. Het is duidelijk dat deze nota er is gekomen onder druk van Geert Wilders, die met zijn PVV de huidige regering gedoogsteun biedt. Er wordt komaf gemaakt met het pamperbeleid en de vreemdelingen worden voor hun verantwoordelijkheid geplaatst. Zij moeten zelf zorgen voor hun integratie binnen de Nederlandse samenleving waarin de Europese waarden en normen als leidcultuur gelden. Het Vlaams Belang hoopt dat het niet bij woorden blijft, maar dat het Nederlandse parlement het nieuwe beleid spoedig bekrachtigt.

Filip Dewinter hoopt dat ons land spoedig volgt : “De Vlaamse partijen moeten het Nederlandse voorbeeld volgen. Het zou onaanvaardbaar zijn indien een Vlaamse partij in een federale regering zou stappen zonder duidelijke afspraken voor een kordaat asiel- en immigratiebeleid. Ook ons land moet afscheid nemen van de multiculturele maatschappij en van het falende pamperbeleid. Ook ons land moet onze waarden en normen opnieuw centraal stellen en assimilatie van de vreemdelingen eisen. De Vlamingen zijn massaal voorstander van een beleid op zijn Nederlands”.

bron>>http://www.filipdewinter.be/