Gisteren kwam ik op controle en bleek dat mijn nierfunctie nog meer was achteruitgegaan en ook mijn levertesten zijn niet zo goed. De dokter wou het niet laten aanslepen want ik heb mijn nieren en lever nodig en zei dat ik moest blijven. Dit was echt een streep door mijn rekening. Ik had daar geen rekening mee gehouden, had 's morgens nog tegen de kinderen gezegd dat ik thuis zou zijn als ze van school kwamen. Nu, van de dokter mocht ik nog even naar huis, 't was nu ook niet direct levensbedreigend. Ik ben dus nog naar huis geweest, kon mijn valies maken, heb nog een bad genomen en tegen 17u30 was ik dus terug in Gent. Ik heb de kinderen ook nog een uurtje gezien na school en kon ze zelf vertellen dat mama weer naar het ziekenhuis moest. Ze reageerden niet zoveel maar Fabian belde vanmorgen en vroeg toch al of ik weer naar huis mocht van de dokter.
Ze vermoeden dat de afwijkingen komen door mijn medicatie. De medicatie die erg op de lever werkt is momenteel gestopt en ze onderzoeken waardoor mijn nierfunctie zo slecht is. Drinken deed ik blijkbaar wel voldoende. Waarschijnlijk ook door medicatie. Ik hoop dat ze het vlug vinden en kunnen oplossen zodat het een korte opname wordt.
Ik lig op een kamer van 2, K1932 het is natuurlijk niet zo evident als alleen, kan geen muziek opzetten, mijn buurvrouw wou licht om te slapen, je hebt niet echt veel privacy maar ja, je moet verdraagzaam zijn in het leven en ik pas me aan.
Mijn telefoonnummer hier op de kamer is: 09/ 332 76 17
Groetjes, Heidi
Reacties op bericht (3)
13-09-2010
hoi
tomme toch,
ik was zo ne keer nieuwsgierig hoe het was met u en dan piep ik rap ne keer naar uw blog en eigenlijk had ik gedacht 'er zal niets nieuws bijstaan'. Maar dan zie je de titel 'terug opgenomen'. t'Zal toch nie weer herbeginnen zeker en als je dan klapt van afstoting. Wat moet ne mens er allemaal van peizen op den duur. Hopelijk is het van korte duur en vinden die specialisten ginder in Gent rap wat er hapert met uw lever. Wij blijven onze duimen stevig omhoog houden voor jou en onze vingers zijn gekruist. Ik heb het al eerder gezegd, jij gaat genezen!!!
groeten els
13-09-2010, 17:33
Geschreven door els vanrobaeys
11-09-2010
Hou moed....
Hou de moed erin meiske.. Dat kan inderdaad gebeuren, maar het is natuurlijk sneu voor je ! Ik duim dat het rap uitkomt, wat je lever en nieren zo belast... Den H had dat tijdens zijn opname in ziekenhuis en was dus nog niet thuisgeweest.... Dat ligt dus anders, maar meiske vertrouw erop dat het goed komt... Het zijn zwakke plekken na die zware behandeling en medicatie, maar ze gaan er wel iets op vinden hoor... Zeker weten !!!!! Het heeft zijn tijd nodig, maar ik begrijp dat je daardoor even uit je lood geslagen bent...
Dat ontzag den pa ook altijd, als je niet in afzondering ligt, je zowiezo met 2 ligt en dat kon hem erg enerveren, maar durfde niks zeggen, kleine dingen...(licht, tv, gordijnen, badkamergebruik), maar soms trof hij het ook... En elk heeft zijn gewoontes en dat afstemmen is niet altijd evident... En als je dan van dat soort bent, die zwijgt voor de vrede.. en als laatste in de kamer arriveert.. Dan is het persoonlijk wel even aanpassen.... Maar hopelijk ben je snel weer op Vlamertingse grond.... Met de gepaste remedie...
Van zijn longinfectie, lag hij ook bij bejaard iemand (volledig bedlegerig en afhankelijk voor alles en alle 5' op de bedpan wou ); maar die constant veel volk over de vloer had en daar lag hij dan, een ganse dag met het gordijn dicht aan de kant van de deur (niet aan het venster) of soms bij oudere mensen die wat doolachtig waren, of in de nacht dan rottekotten.... Hij heeft zelfs es overplaatsing gevraagd omdat het voor hem te zwaar was, maar ik moet van niemand spreken, ik ben ook al bang tegen dak in oktober moet worden geopereerd en er geen 1-pers kamer zal zijn... In mijn huwelijkse staat hebben we al jaaaaaaaaaaren elk zijn kamer.... Lol.... De kids weten van niet anders (en mijn ma vraagt zelfs hoe ze aan kleinkinderen geraakte, hahaha), maar soms is het lachwekkend... als er vriendjes komen en ze hun kamer tonen, dan zeggen ze dat is de kamer van mama en de kamer van papa en de vriendjes vragen dan, slapen zij niet samen????? En mijn kids, heu nee, we hebben hier allemaal onze eigen kamer.... Maar we moeten eens lachen hé... Dus je ziet, je moet je niet schuldig voelen over een 2-persoonskamer en de minder goeie gevoelens daar rond.... Ik denk dat we allemaal zo zijn, ook al is je buur de vriendelijkheid zelve, je moet ongewild "samenleven" bij wijze van spreken, maar ik duim dat dit rap voorbij is zulle ! Probeer de moed er in te houden en weet, soms zal er eens een haperingske zijn, maar vertrouw er op dat er steeds een behandeling uit de mouw geschud wordt om je te helpen.... Je bent nu al zo ver en al zet je eens een stapje terug, geen paniek, je komt er wel, daar twijfel ik niet aan ! Daag !
11-09-2010, 22:23
Geschreven door Ann en co°
hallo
Wat een tegenvaller... Raap alle moed bij elkaar en hopelijk is je opname van korte duur. Ik wens je enorm veel sterkte en hoop snel weer positief nieuws op je blog te lezen. Groetjes Gieke
