Deze morgen moest ik terug voor een ct scan van mijn longen en sinussen omdat ik zoveel hoest de laatste dagen en ze alles die me ziek kan maken willen uitsluiten. Toen ik in de scanner lag dacht ik in mezelf: vorig jaar deze tijd had ik een scanner nog nooit van zo dichtbij gezien, ik nam geen medicatie en gaf zelfs nog borstvoeding aan Hermelientje. Een jaar later neem ik een pil of 10 per dag, ben ik al een keer of 6 in de scanner geweest en lig ik al de helft van het jaar in het ziekenhuis. Het kan verkeren..... Gelukkig weten we niet op voorhand wat er boven ons hoofd hangt.
Vandaag zijn ze dus gestart met de chemo. Omdat het zo'n straf spul is krijg ik 7L vocht erbij over 24u. 't Is dus weer processie naar het toilet en omdat ik al enkele kilo's ben bijgekomen sinds deze morgen nog een spuit Lasix gekregen. Nog wat meer plassen. Ze geven je het vergif en willen het dan zo vlug mogelijk weer uit je lichaam halen. Ik krijg ook nog medicatie om mijn urinewegen en blaas te ontsmetten omdat de chemo zo toxisch is. Je ziet, ze volgen het allemaal goed op en de professor zei vanavond ook nog dat alles goed doordacht en uitgetest is, dat ik me geen zorgen moet maken.
Na mijn eerste chemozak voel ik me nog betrekkelijk goed, klein beetje hoofdpijn, maar dat kan door het vele vocht komen en ik ben moe. Daar om zou ik ook vragen dat je niet onverwacht op bezoek zou komen. Ze hebben me verwittigd dat ik me heel slecht kan gaan voelen, ziek zijn en enkel in bed zal willen liggen en slapen. Ik zou het jammer vinden als iemand dan de moeite doet om te komen en ik mijn hoofd bijna niet kan opheffen. De eerste weken na de transplantatie zouden nog de slechtste zijn om dat ik dan geen immuunsysteem meer heb en mijn lichaam alles weer moet opbouwen met de donorcellen. Bellen mogen jullie wel doen, als het lukt zal ik antwoorden, slaap ik, dan zal ik het waarschijnlijk niet horen. Mijn revalidatie zal waarschijnlijk nog een jaar in beslag nemen zei de dokter, dus, als ik thuis ben en me wat beter voel zal ik het tof vinden als ik bezoek krijg om mijn dagen wat op te fleuren.
oh ja, de scanner van vanmorgen was in orde, niets op te zien. Mijn longen en sinussen zijn dus ok om te starten met de behandeling (wat al gebeurd is) Ik ben in (bijna) top conditie zei de prof en ik zie er goed uit. Laat ons dat zien als een positief signaal. Want deze morgen had ik al een eerste complicatie. Mijn perfusies wilden niet meer lopen, de pomp sloeg telkens in alarm,... Ze hebben toen het verband van de catheter opengedaan en hij was wat verkeerd geplakt. Er zat een knik in en doordat die knik in hard plastic zat kregen ze hem niet recht, uiteindelijk toch gelukt en terug goed vastgeplakt en sindsdien loopt alles weer zoals het moet. Gelukkig, anders moesten ze een nieuwe catheter opschuiven en dat is een delicaat werk omdat de naald of wat er ook in mijn lichaam zit dan zeker niet mag meeschuiven en uitkomen.
Voor vandaag ben ik uitgepraat, zolang ik me goed voel probeer ik jullie dagelijks op de hoogte te houden, maar raak niet in paniek als je plots niets hoort van mij. Ik kom wel terug.
Groetjes, Heidi
Reacties op bericht (7)
01-08-2010
doorbijten , het lukt je wel
Dag heidi, Je doet het ongelooflijk goed. Ik volg nu weer regelmatig je blog , na ons verlof, we waren een maand in Noorwegen , Ik heb er ook een paar kaarsjes aangestoken in stemmige staafkerkjes en heb aan jou gedacht . Nu nog even volhouden en je kan je leven opnieuw op starten, Ik ben niet veel thuis maar zal toch eens proberen je op te zoeken. Ik wacht natuurlijk tot je weer beter bent; je zal trouwens na je transplantatie geen bezoek mogen hebben , denk ik , risico op infectie We zullen je zeker niet vergeten op 6 augustus. doe het goed... rita
01-08-2010, 23:59
Geschreven door rita
31-07-2010
veel moed
Beste Heidi,
Het is al een tijdje geleden dat ik je heb geschreven maar ik lees regelmatig je berichtjes en denk veel aan jou en je familie. Ik hoop van ganser harte dat deze vervelende periode voor jullie snel achter de rug is en je weer vrij kan gaan en staan waar je wil en volop van de kindjes genieten. Veel sterkte voor de komende weken. Op reis in Bretagne heb ik voor jou een kaarsje laten branden in een godvergeten maar prachtig dorpje in "la chapelle de notre Dame des bonnes nouvelles". Ik wens zo zeer dat jij binnenkort het nieuws mag ontvangen dat alles achter de rug is.
Jacqueline en Etienne - Dilbeek
31-07-2010, 10:40
Geschreven door Jacqueline
sterkte
Hey Heidi,
ik moet slikken bij je berichten van afgelopen week...Tsju toch, dat een mens dat moet meemaken! Het is ongelofelijk hoe sterk en positief je bent. Zoals velen schrijven, is het moeilijk om je van op afstand extra moed of opbeuring te schenken/sturen. Weet dat wij ook aan je denken en dat we zeker voor je zullen bidden! Probeer je optimisme te behouden, ik ben er zeker van dat dit een grote ondersteuning is van je genezing! Ik volg je blog en bid en duim voor je! Heel veel goede moed en kracht! Nele en Co
31-07-2010, 09:06
Geschreven door Nele
hallo
hallo, hou er de moed in hé!!! Je zal het halen!! Probeer te blijven genieten van al het goede en laat de slechte dingen maar aan jou voorbij passeren. Op 06aug. zullen we een kaars extra laten branden. nog heel veel groetjes, Delphine & Edwin & de kids
31-07-2010, 07:36
Geschreven door delphine
30-07-2010
hallo
Hallo Heidi, Het kan inderdaad verkeren in je leven en het is inderdaad maar best dat we niet altijd weten wat er boven ons koppeke hangt te bengelen. Maar hoe hard de slechte K beesten ook woekeren ze krijgen jou niet klein. Ook al weten we allemaal dat je je heel ziek zal voelen binnenkort maar wij kunnen alleen maar met z'n allen met je meeleven en hopen dat je je snel weer wat minder ziek zal voelen. Soms zit ik zo te denken wat moet ik in godsnaam schrijven om haar een beetje op te beuren. Meer dan hopen , duimen , kaarsen branden en heel veel aan je denken kunnen we helaas niet doen. Je moet er nu éénmaal alleen door , hoe veel mensen er ook een stukje ziek voelen van je willen overnemen .Het kan nu éénmaal niet. Maar al die mensen (en zoals je wel weet zijn het er heeeel veeel ) leven ontzettend met je mee. Bij deze dan ook een heel dikke knuffel. Lieve groeten isabel
30-07-2010, 20:25
Geschreven door isabel
Ga ervoor!
Dag Heidi,
Zoals Ellen juist heeft geschreven: hou vol, veel moed, ga ervoor...Meer kunnen wij niet zeggen. Kennissen van mij zijn naar Lourdes en zullen een kaars voor je branden. Meer kan ik jammer genoeg niet doen. Maar kmoet zeggen ik ben er zeker van dat je het haalt. Toen ik bij je thuis was zag ik hoeveel moed je hebt en hoe goed je met al die ellende omgaat. Dat is zeker een pluspunt. Verleden jaar gaf je Hermelientje de borst, volgend jaar deze tijd zal je zeggen: weet je nog toen ik in Gent lag...Kben er zeker van. ik zal voor je bidden. Groetjes en tot nog eens
Kathryn
30-07-2010, 20:24
Geschreven door kathryn
Hou vol!
Hey Heidi, Hou vol, véél moed, courage,...dat zijn zowat al de woorden dat jij waarschijnlijk van iedereen te horen krijgt voor het moment hé! Wij denken met zijn allen héél veel aan jou,we zullen extra veel aan je denken volgende vrijdag en proberen een lichtje voor jou te zijn voor als het eventjes wat donkerder is ,een kaarsje zal ik zeker voor jou branden! Hopelijk moet je nu niet teveel meer afzien en kan je rustig naar de transplantatie uitkijken.
