Ik heb enkele bewogen weken achter de rug. Vooral op emotioneel vlak dan. A, een heel lieve mama, echtgenote en vrouw is 2 weken geleden overleden. We hadden de week ervoor nog gebeld en ik zou nog eens langsgaan. Jammer genoeg is het niet meer kunnen doorgaan. Ze is veel te vroeg gestorven. Ze heeft ook zo gevochten, we hebben samen gebeden, maar het mocht niet zijn. A, je uitvaart plechtigheid was echt heel aangrijpend. Je hebt er iets heel moois van gemaakt. Ik denk heel vaak aan jouw, P en de kinderen. Het ga je goed meid!
Ik had een paar weken voordien ook een klik gemaakt in mijn hoofd. Ik wou "nieuw haar". Ik ben met mijn zus naar een haar studio geweest en nieuw haar besteld. Ondertussen heb ik het, maar het doet zo raar. Ik wil een nieuw hoofdstuk beginnen, met haar, weer werken, de zomer voor de deur, maar het voelt zo gek.... Ik moet er nog aan wennen, vooral omdat het haar langer uitgevallen is dan ik wou. De kinderen zijn er ook nog niet aan gewend en Q blijft neutraal. Het kleur is zoals vroeger, maar het is carré en het is wel 20 jaar geleden dat mijn haar zo lang was. Ik loop nu thuis rond om het gewoon te worden en me dan ooit eens te tonen tussen de mensen. Ik wil absoluut geen commentaar! Bekijk me, (deden ze toch al toen ik een sjaal aanhad), denk er het jouwe van en zwijg.
Daarbij komt nog dat ik vorige week met een zieke dochter zat, ik zelf had een loopneus van hier tot ginder, maar gelukkig geen koorts. De valling is nu weg en gisteren avond deed ik dan koorts. Weer eens 38.2° Ik heb een Dafalgan genomen en in ben gaan slapen. Vannacht wakker geworden van de oorpijn. Brufen genomen, alhoewel ik weet dat het slecht is voor mijn nieren, maar ik drink nu veel water. Ben weer in slaap gevallen. Nu nog steeds oorpijn, maar is draaglijk. Gelukkig geen koorts, maar ik voel me wel zo moe...
Dat alles maakt dat ik eigenlijk het liefst in bed zou kruipen, diep onder de dekens en slapen.... ('t is nu bijna middag, kinderen komen sebiet eten, daarna enkele boodschappen doen, eten maken, opkuisen,....) We zullen dus doorgaan...........
