Genoten van een weekendje zee. Zalig mooi lente weer. Voor mij moet het nu ook niet meer beginnen vriezen of winteren. Ik herleef met de zon! Groetjes, Heidi
Vorig jaar deze tijd zat ik in Gent. Op 6 maart ben ik toen met ontslag gegaan en dat was mijn laatste opname voor het cmv virus. (Ben er in april nog een nacht geweest door mijn gebroken rib). Dat vies beest blijft dus goed onderdrukt. Geen problemen ondervonden na mijn inspuiting maandag. Ik zit vol energie en voel me een gelukkig mens. Zalig hoe het nu loopt! Vingers kruisen! Gister avond meegespeeld met het lenteconcert en vandaag alleen thuis. Q is met de kinderen naar Aalst naar de carnavalstoet gaan kijken. Ik heb al een strijkje gedaan, wat rondgeluimerd in huis, alles op het gemak. Ik kijk echt uit naar de komende maanden.
Gisteren bij de huisdokter geweest voor mijn vaccin. (MMR). Tot nu toe verloopt alles goed, nergens last van, zelfs niet op mijn arm waar er werd geprikt. Ik hoop dat het zo blijft, want volgende week vakantie en ik wil er niet ziek bij lopen of in het ergste geval in bed liggen. Ook nog eens naar het werk geweest en mijn papieren ingevuld voor de medisch adviseur. Nu wachten op een goedkeuring. Met de hoofdvpk gaan spreken over mijn uren. Het zal weer wennen zijn voor mij, Q en de kinderen. Vooral de kinderen zijn het absoluut niet meer gewoon dat mama gaat werken en ze eventueel naar de opvang zullen moeten. H en F weten het niet wat het inhoud een mama die gaat werken. Ze zaten alle 2 nog in de kribbe toen ik ziek werd. I herinnert er zich eigenlijk ook niets meer van van de periode dat ik werkte. Nu ja, er zijn zoveel ouders die gaan werken en we zullen het ook wel weer snel gewoon zijn zeker. De weken dat ik nog thuis ben wil ik nog van alles doen, dus we gaan ons niet vervelen en ons druk maken over wat zal komen. We leven van dag tot dag....
(ik moest mijn eerste deel vlug opslaan want de accu was bijna leeg)
Ik heb dus de toestemming om weer te gaan werken. Eerst nog de winter overbruggen (maart, april). Vaccins krijgen. En opnieuw op controle om bloed te laten prikken en te kijken of ik genoeg anti-stoffen heb aangemaakt. Als alles goed verloopt, er niets bij komt en de paperassen in orde zijn zou ik begin mei weer starten. Ik heb nu echt een datum om naar toe te leven. Mij mentaal erop voorbereiden, ook de kinderen en papa natuurlijk en alles regelen. Ik start wel progressief, maar ik kijk ernaar uit!
10 jaar geleden gaven Q en ik elkaar het ja-woord in het gemeentehuis van De Panne. Op Valentijn deden we het opnieuw in de kerk. Ik zou het direct terug doen. We hebben veel ups gekend, maar ook een flinke down. We hebben er ons steeds doorgesparteld. Ik ben er nog steeds en ben blij dat ik gesteund word door mijn man, moeder, zus, broer, schoonfamilie en nog zo velen.
Vandaag op controle geweest bij prof. K en ik hoorde daar nog eens hoe broos een leven kan zijn en hoe snel alles kan veranderen. Ik mag van geluk spreken. Een heel lieve verpleegster van hematologie is er niet meer. Het was echt schrikken toen ik het hoorde. Ik kreeg wel goed nieuws te horen. RBC, WBC, plaatjes, alles OK. Morgen moet ik bellen voor de andere resultaten. Ik mag mijn vaccin tegen hepatitis krijgen, ook MMR (bof, mazelen, rodehond). Dit zijn levende bacillen die ze inspuiten, dus ik moet mij erop voorbereiden dat ik ziek kan worden. De prof zei me dat ik me best niet voor een weekend vol plannen laat inenten, want alles zou in het water kunnen vallen. Ik vertoon nog steeds wat afstoting thv mijn ogen (heel droge, pijnlijke ogen) De dokters in Seattle zijn er niet echt voorstander van, maar ik ben al meer dan een jaar gestopt met mijn medicatie tegen afstoting en we gaan het risico nemen. Vooral omdat ik graag weer aan het werk zou gaan. Dan moet ik mijn vaccins gekregen hebben, want ik werk met (zieke)mensen.
Gisteren was het 4 jaar geleden dat ik mijn diagnose kreeg. De jaren met hun ups en downs zijn voorbij gevlogen. Ik vermoed dat ik nooit meer zal worden als voordien, ben ook 4 jaar ouder, maar ik heb een lange weg afgelegd. Ik heb zonet nog eens wat zitten lezen op mijn blog en ik ben toch al goed gerecupereerd. We blijven vechten en vooruit kijken. De positieve ingesteldheid ben ik zeker niet kwijt gespeeld.
Woensdag weer eens naar de CT scan geweest. Ik heb weer last van een hoest en vooral pijn aan mijn rechter flank. Gelukkig geen koorts. Toch gebeld naar Gent. Prof K. vond het aangewezen om een scan te doen aangezien het al een hele tijd geleden was en schimmel zeker wou uitsluiten. Ondertussen ook kijken of er weer iets aan de ribben was of het longvlies. Gelukkig geen schimmel of andere vieze beestjes, maar wel van onder in de re long iets te zien. Het is niet duidelijk of het een uitloper is van de vorige longontsteking of alweer een nieuwe infectie. We moeten afwachten en het beste hopen. Gisteren naar de Nieuwjaarsreceptie geweest op het werk. Het was leuk om er weer eens bij te horen en ik hoop dat ik toch ooit nog eens deel kan uitmaken van het team. Vele groetjes, Heidi
Berichtje voor Koen: De groetjes zullen zeker overgebracht worden in het UZ! En prof K (ja, ondertussen prof geworden) is jullie zeker niet vergeten! Met prof O. heb ik eigenlijk geen contact en wie verpleegster P. is zal ik zeker uitzoeken bij mijn volgende bezoek. Ik wens je het allerbeste en hoop dat je alweer wat je draai gevonden heb. Ik vind je ber. heel deugddoend. Dank u wel!
Trouwens: alle berichtjes zijn voor mij een hart onder de riem! Dank u iedereen!
