Deze morgen was het nog stil in de pastorie als ik vertrok om 7 u. Bij het uitstippelen van de route voor vandaag had ik een andere route gevonden dan de GR 145 aanwijst langsheen het meer. Het resultaat is dat je 10 km minder moet lopen om op hetzelfde punt uit te komen. De weg was ook een stille weg met weinig verkeer maar misschien minder toeristisch zonder het meer. Gelukkig kwam ik onderweg een dorpje tegen met een 'Vide grenier' waar ik heb genoten van een dorpsfeest. In zo'n kleine dorpen helpt iedereen mee om tijdens de rommelmarkt de bezoekers te voorzien van eten en drinken. Mooi om die gebondenheid te observeren bij een kop koffie. Om 11 u was ik al op mijn eindbestemming waar ik de gastvrouw vroeg waar ik s'avonds iets kon eten waarop ik werd uitgenodigd samen met hun familie te gaan picknicken aan hun privé vijver. La douce France zoals je het soms nog ziet in oude films. Gezellig eten en wat keuvelen en nadien een siësta. Meer moet het voor vandaag niet zijn.
Na meen goede nachtrust en de nodige voorzieningen neem ik afscheid van de zusters, alhoewel dat niet zo eenvoudig was om een zuster te zien. Mijn ontbijt stond klaar alsook een pic-nic voor onderweg maar dit wordt door spoken uitgevoerd want je ziet nooit iemand door de gangen zweven. Een mooie weg vandaag met bijna geen wagens maar wel een arend of toch zo"n grote vogel, 2 dartelende herten tussen velden en bossen en een jong vosje. Zo is er toch wat leven onderweg. En plots duikt Langres op uit de nevel, dat ik reeds de hele morgen heb. Ik ben daar niet rouwig om want de temperatuur blijft koel en het stappen gaat vlotter. Hier zijn er wel al wat toeristen want de stad ligt aan een drukke autosnelweg. Ik heb onderdak in een gedeelte van de pastorie die ingericht is om 2 pelgrimsen te ontvangen. Nu wordt het verder zoeken naar de weg voor de komende dagen. Ik denk dat ik in de Bourgogne streek beland ben maar wijngaarden heb ik nog niet gezien.
Een van de adressen waar ik verder kon overnachten is het Bénédictijnen klooster van Loup sur Aujon. Gisterenavond de meest rustige route uitgestippeld door woud en zo weinig mogelijke D wegen. Na een slechte nacht sta ik om 5u45 voor de bakker om mijn croissants te kopen en om 6u15 drop ik de sleutels in de brievenbus van de Mairie. De eerste 2 uren gaan vlot n bij het buitenkomen van het woud regent het. Bij het ontwaken zag ik de buien al hangen en ik was er op voorbereid maar plezant is anders. Rond 11u20 bereik ik het dorp en meld ik me aan. Hoog tijd want mijn krachten waren op. Eerst mij omkleden en douche zodat ik mijn kledij kon afgeven om te wassen. Na de maaltijd heb ik wel wat gerust wat nodig was. De dag van gisteren samengesteld met vandaag hebben veel energie gekost. Dus de rest van de dag ga ik rusten, mijn blog bijwerken en even naar de vespers van de zusters (6) gaan luisteren. Morgen op naar Langres. Ik kan hier reeds om 6 u ontbijten. Wat mij vandaag het meeste trof is dat ik nu 18 dagen aan het stappen ben en nog niet verder dan 4 km geraakt ben.
Vandaag vertrokken zonder einddoel, slaapplaats, niet wetend wat de dag brengt. In alle stilte mijn slaaphutje verlaten na de beste slaap van deze reis. Ik had mij voorgenomen via binnenwegen tot in Clairvaux te stappen en dan te zien. Via wijngaarden en een groot deel woud, waar je weer niets tegenkomt behalve een familie everzwijnen geraak ik rond 9 u in Clairvaux. De vroegere abdij is nu een gevangenis en religieuzen wonen. Het historisch gedeelte gaat maar om 10u30 open en dus moet ik verder stappen. Iets verder vraag ik aan een dame die onkruid staat te wieden of het mogelijk is mijn flessen bij te vullen en bij wonder verblijven er daar 3 zusters die pelgrims opvangen. Ik wordt binnen gevraagd op de koffie, krijg een stuk chocoladetaart aangeboden en kan wat rusten en bijpraten. Wanneer ik zeg dat ik van Brussel kom vertellen ze mij dat ze nog in Anderlecht gewerkt hebben. Zo vraag ik ook waar ik verder onderweg nog kan overnachten en zij sturen mij aan naar Chateauvillain te stappen, zo'n 15 km verder als ik gewoon rechtdoor ga stappen door het woud. Na controle op de smartphone beslis ik verder te stappen de raad van de zuster opvolgend. Dit is wel een avontuur maar het blijk te kloppen. Na een paar uur door het woud geraak ik op een D weg die mij naar Chateauvillain leidt. Om 15 uur aangekomen met 38 km gestapt. Het ging goed en ik voelde mij niet moe. De zusters hadden mij ook gezegd dat ik kon overnachten in een gebouw van de stad maar ik moest wel wachten tot 16 u om dit te regelen. Ik kreeg daar ook informatie ivm met 2 overnachtingsplaatsen verder. Ik dan maar eerst deze plaatsen vastgelegd. Nu weet ik d at ik overmorgen in Lengtes moet zijn.
Vanop de top van de heuvel waar mijn overnachtingsplaats was kon ik onmiddellijk het GR pad volgen die daar langs liep maar dat ging niet want ik moest de sleutel beneden in het dorp in de brievenbus droppen. Om 6 u staan ze niet naar u te wachten. De afdaling was 1,5 km lang. Al een mooie wandeling alvorens aan mijn tocht te beginnen maar gisteren had ik mijn weg al uitgestippeld via deze omweg. Het is toch leuker stappen wetend dat je om de zoveel tijd een dorp tegenkomt met een bakker of café of winkel. Ik dacht de wegen zo uitgekozen te hebben zodat ik weinig verkeer zou hebben maar niets was minder waar. De eerste 18 km was dat wel het geval ,een deel was GR pad maar dan weinig gebruikt met als resultaat kniehoog nat gras die schoenen en kousen doorweekte. Maar nadien viel het ferm tegen want in één van die dorpjes is Nigloland gevestigd (op 8 km van Bar sur Aube) . Op de kaart een rustige weg maar in de werkelijkheid niet zo aangenaam en dus heel voorzichtig zijn. Om 11u 45 was ik op bestemming in een vakantiedorp met ouderwetse roulottes. Zwembad, hangmatten, bar,enz om lekker uit te rusten. Gisteren heb ik mijn stappenteller getest tussen 2 'bornes' en de gestapte afstand klopte met de telling (verschillende kms herhaald), vandaag dan 30 km. Ik was wel moe maar die accommodaties hier hebben me weer wat opgelapt. Ik ga straks eens naar het stadje want bij het binnenlopen ervan leek het me erg leuk. Dat de Champagnestreek zich tot hier uitstrekte wist ik niet maar aan de dorpen te zien brengt het heel wat rijkdom met zich mee. Van de armoedige dorpje de laatste 100 km erken je hier niets meer. Veel minder wijngaarden maar de ranken brengen blijkbaar hun vruchten op. Nu mijn weg uitstippelen naar Clairveau en verder.
Deze morgen moest ik toch op niemand wachten en dus heb ik besloten vroeg te vertrekken. Om 6 uur op stap en dan is het nog koel en aangenaam om te lopen. Verder rechtdoor over de Romeinse weg. Voorbij het eerste dorp veranderd de weg en dat is plezanter. Om de 4 à 5 km kom je nu een dorp tegen ,de weg kronkelt en er komt wat meer begroeiing langs de weg. Hier gaan de km wat sneller alhoewel dat elke stap moet gezet worden. Na 3 uur stappen kom ik het eerste café tegen in 3 dagen lopen. De koffie smaakt hier heel lekker!!! Na mijn kleine stop is het nog 2 u lopen tot mijn eindbestemming en dan verandert ook het weer naar zachte regen zodat ik nat aankom aan de Office du toerisme waar ik de sleutel moet afhalen van het pelgrimshuisje. Eerst wat eten en rusten om dan op zoek te gaan naar WIFI verbinding. Niet zo eenvoudig in Frankrijk maar zoals u leest kan ik toch mijn blog bijwerken. Alles gaat goed en het wordt steeds gemakkelijker om 25 km te lopen.Nu nog wat aankopen doen en verder rusten.
Vandaag wat later vertrokken daar mijn gastgezin pas ontbijt om 8 u. Gezellig maar laat daar ik vrees dat het gaat warm worden. Dan maar wat sneller stappen want volens i info zou het maar 18 km zijn naar mijn volgende slaapplaats. De weg zoeken is niet nodig! Gewoon rechtdoor lopen door de akkers met maar 1 dorp onderweg. Bij mijn vertrek in Coole kom ik de Australische pelgrim tegen die vanuit Chalons naar hier gekomen is per taxi om een etappe te lopen. Ik had nu de kans om zijn leeftijd te vragen en ik raadde ongeveer juist, 73 j. Voorbij het tussen dorp stopt er een auto en de man blijkt mijn gastheer te zijn voor vanavond. Ik vraag hem mijn rugzak mee te nemen zodat ik eens 8 km kan vliegen, wat een gevoel. Aangekomen in Corbeil word ik verwelkomd door de maire van het dorpje want ik kan hier overnachten in de Mairie annex schooltje. Het middagmaal wordt mij gebracht en s'avnds ook nog een avondmaal met wijn, kaas, fruit en ontbijt voor morgen. Het dorpje telt maar 84 zielen en in de omgeving valt niets te kopen, daarom ontfermen deze mensen zich over pelgrims. Toch mooie mensen in kleine dorpen. Hij regelt ook een slaapplaats voor de volgende dagen zodat ik niet moet zoeken. Verder is het rusten want het dorp heb ik op 5 min. verkend.
26 mei 2018 : Chalons en Champagne - Chalons en Champagne
Zoals van tervoren afgesproken zouden Kathleen, Roel, Nele en de kinderen op bezoek komen om te zien of ik niet teveel loog ivm mijn gezondheidstoestand. Dus ik op verkenning om alles wat te weten over Chalons en om 11 uur kwamen ze aan. We hebben samen de markt en stad bezocht, lekker gaan eten en een boottocht gemaakt over de grachten/rivier die de stad doorkruist. Chalons is zeker de moeite om te bezoeken voor 1 dag. Een rustdag na 12 dagen stappen en 325 km in de benen. Ik denk dat het niet kwaad kan en het bezoek was top. s'Avonds gerust en alles klaargemaakt voor straks verder te stappen naar Coole
Met dank aan mijn gastheer van de vorige dagen kan ik mijn weg nu wat ingekorter verder zetten. Francois (72) en zijn vrouw zijn experten in de verre reizen zoals Rome, Compostela, Assissi en andere, te voet natuurlijk. Dus vele tips en adressen gekregen om verder te stappen. Vandaag was het eerste deel de Marne volgen om Chalon te verlaten en nadien bergop te gaan tot op een kam dat de Marnevallei scheidt van de Coolvallei. Eenmaal op de kam aangekomen was het gewoon rechtdoor zo'n 15 km. Links een ongelooflijk zicht richting Marne en regen en rechts kilometers akkers met wel 300 (?) windmolens maar droog tot in Coole. Weereens geluk gehad .De weg die ik gelopen heb was vroeger een oude Romeinse weg. Ik zal wel juist lopen zeker? Weer hartelijk onthaald maar daar het vandaag moederdag is in Frankrijk heb ik de mensen weinig gezien en kreeg ik de sleutel van het huis. Voor eten moet ik zelf zorgen en de frigo is goed gevuld en ik moet maar doen of ik thuis ben. De fles wijn wordt klaargezet door de gastheer. Net God in Frankrijk!!!!! Ik geniet met volle teugen maar die kaarsrechte wegen zijn lastig daar je er geen eind aan ziet komen. Morgen weer een deel recht en laat ons hopen dat daar wat verandering in komt.
Wanneer ik vertrek is het nog rustig in het dorp dat stilaan ontwaakt. Zoals de gastvrouw aangeraden heeft loop ik over de grasstrook langsheen de weg bergaf tussen de ranken. Wijdse vlakten niets anders dan wijngaarden. Dit veranderd snel want eenmaal in de vlakte verdwijnen deze om plaats te maken voor akkerstot de Marne. Daar wordt de weg eentonig daar ik moet alleen het kanaal volgen tot is Chalons. Na 3 uur lopen ben ik blij dat ik de kathedraal van Chalons en Champagne zie opdoemen en er eindelijk wat leven komt. Ik vind snel de plaats waar ik en stempel moet halen en afspreken om te overnachten maar de 'acceuil' is gesloten en het wordt wachten tot 15 u voor de persoon komt opdagen. Bij dit gastgezin die zelf verschillende reizen hebben gedaan krijg ik heel wat raad en hulp voor de volgende dagen. Gezellig overnachten in het centrum van de stad. In de namiddag nog wat op verkenning gegaan voor morgen want morgen komt er bezoek.
Vandaag stond er een trip op het programma van zo'n 19,5 km op het programma maar de goden beslissen er soms anders over. Ik heb in Reims nog rustig ontbeten om mij dan op weg te zetten. Ik had nog geen idee waar ik deze avond zou slapen maar deze reis heeft me al geleerd gewoon te gaan stappen en te zien wat je overkomt.Het eerste gedeelte van de trip zou langs een kanaal lopen tot in Sillery. Na een paar km kwam ik een wandelaar tegen die me informeerde dat er voor mij nog een pelgrims liep richting Compostela. Wat later kreeg ik de pelgrim in het vizier en bij zijn rustpauze (na 2 uur) kon ik hem inhalen. Het was een wat jarige Austaliër (tussen de 75-80 j) dat een deel van de weg kwam lopen. Ik vroeg hem tot waar hij liep en zijn doel voor vandaag zou Trépail zijn waar hij een overnachting had geboekt. Ik kon via hem informeren naar een overnachtingsplaats en zo vond ik en nieuwe ader van adressen voor de volgende dagen. Dus mijn reisroute verlengt tot Trépail. Heel mooi lopen door de wijngaarden waar er een bedrijvigheid was van je welste. De weg leidde ons naar de boskam boven de wijgaarden wat een panorama bied over de wijngaarden met zijn kleine dorpen. Ik ben tijdig aangekomen en hartelijk ontvangen door een dame die haar huis opensteld voor alleen maar pelgrims. Daar er in het dorp niets meer is om te eten kon ik bij haar mee eten. Eerst een glas champagne van bij de dochter en dat heeft gesmaakt. Ze kon uren vertellen over al de pelgrims dat ze door de jaren heen onderdak heeft geboden en dat was wel plezant. Ze heeft mij ook goede tips gegeven ivm de reisroute en voorzorgsmaatregelen. Ze legde onmiddellijk mijn volgende overnachtingsplaats vast in Chalons en Champagne. Die kleine dorpen met zo'n 400 inwoners leven bijna integraal van de wijnbouw met zo'n 20 champagne boeren. Wie drinkt er al die champagne ? Haar zoon heeft mij veel geleerd ivm het werken in de wijnbouw en nu begrijp ik best dat een fles champagne wat kostelijker is. Er is veel werk voor we een fles hebben. Zalig verblijf tussen de zwaluwen die aan mijn versterraam hebben gensteld. Nog nooit zo dicht bij een nest gekomen.
Daar het vandaag maar 22 km lopen was had ik mij voorgenomen vroeg te vertrekken zodat ik rustig kon gaan wandelen in Reims. Dus om 6 u de deur dichtgetrokken en zo'n 600 m verder reeds in de akkers maar wel via de bakker gelopen voor een croissant. En dan niets meer dan velden wel 2u 30 lopen, niets. Als ik de eerste klokkentoren zag opdoemen was ik al aan de poorten van Reims. Rond 9u45 was ik al aan de associatie die pelgrims opvangt maar er was geen plaats meer. Het is hier een samenkomen van routes en steeds zeer druk. Ze hebben mij wel verder geholpen zodat ik kon inchecken in de jeugdherberg. Ik zit weer droog. Na het eten even gerust en dan de stad in om de kathedraal te bezoeken en te verdwalen in de stad. Niet zo groot en overal is de champagne aanwezig. Op het plein voor de kathedraal wat gepraat met een jonge Belgische vrouw die samen met haar hond op weg is naar Compostela. Even gelet op de hond en rugzak zodat zij haar stempel kon gaan halen voor haar Credenziale. Hier splitsen er wegen maar hun weg zal in het deel Frankrijk ook goed georganiseerd zijn terwijl het franse deel van de Via Francigena niet zoveel belopen wordt en dus weinig vang is onderweg. We zien morgen wel.
Na wat studie van de verschillende reiswegen naar Reims ,hier splitsen de GR zich van de Weg naar Compostela om in Reims op hetzelfde punt te komen, en opzoekingswerk ivm slaapgelegenheden het ik besloten de Weg naar Compostela te volgen. Weer door de velden met maar 3 dorpen onderweg. In één van die dorpen werd ik op de koffie gevraagd door een inwoonster. Even rusten en keuvelen en daarna de weg verder zetten naar Bazancourt. Hier moest ik mij aanmelden bij het gemeentehuis om toegang te hebben op de overnachting. Gelukkig was ik er om 11uur 45 want anders moest ik wachten tot 15 uur. Mijn rugzak afgezet en gaan eten want in dit dorp , ongeveer 20 km van Reims is er al wat meer leven. Het was wel zoeken naar een WIFI aansluiting maar die vond ik in het cultuurhuis. Vandaar dat ik vandaag voor 2 dagen kan posten. Verder zal het rusten worden want ik wil morgen vroeg vertrekken om tijdig in Reims te zijn en tijd genoeg te hebben om de stad met kathedraal te verkennen.
Na het onweer van verleden avond en deze morgen wijselijk het advies van mijn gastvrouw gevolgd en de Departemental naar het volgend dorp gevolgd. Deze was korter en minder gevaarlijk om uit te schuiven. Daar ik bijna geen verkeer tegenkwam gewoon verder gestapt en soms kwan de GR of Weg naar Compostella op dezelfde route. Onder weg openruimtes met in de glooiingen kleine dorpen waar je heen moest of gewoon in de verte zag liggen. Rustig en mooi. Daar ontdekte ik de hartelijkheid van de bewoners. In zo'n klein dorpje 'Hauteville' wou ik mijn flessen vullen en bij toeval was het een Gite voor pelgrims. Hier kunnen 4 mensen overnachten met het nodige comfort zijnde bedden, tafel, stoelen, douche, toilet en kleine kook gelegenheid als je voedsel wil klaarmaken. In zulke dorpjes is er niets. Daar het 12 uur was at ik er mijn broodje met een gekregen drankje en kon er uitrusten. Na een uur doorgestapt naar Chateau Porcier waar ik ook een overnachting had gereseveerd in een gloednieuwe Gite.Ik had de code gekregen om de deur te ontsluiten maar blijkbaar was er een defect. Een telefoontje bracht een oplossing In deze Gite is er ruimte om 8 personen te laten overnachten. Daar ik er vroeg was kon ik mijn kleren wassen en drogen. Heel de ruimte voor mij en een geluk ook want ik denk dat hier met meerdere slapen weinig rust zou zijn. Alles was gesloten en dus moest ik improviseren om s'avonds te eten. Uit een muur kon ik aardbeien en sla kopen. In een kast van de Gite kon ik een blik lentilles kopen en ik vond er een restje wijn en sladressing. Niet de grote maaltijd maar ik kon overleven en hoe dan nog !! s'Avonds had ik mij buiten gezet om naar voorbijgangers te kijken daar ik geen wifi had en geen bericht kon verzenden. Gelukkig kwam er een gezin langs en kon ik wat praten maar vooral mijn slaap uitstellen. Wel goed geslapen
Gisteren op tijd vertrokken en een beetje de GR pad aangepast. Mooi, rustig door dorpen en velden wandelen naar Signy l'Abbaye. Ben hier al om 12u30 aangekomen maar er was niemand in chambre d'hotes. Een buur raadde mij aan te gaan aanbellen bij een mevrouw in het centrum die zich bezig hield met de pelgrims. Ik werd er hartelijk ontvangen en daar heb ik mijn broodje gegeten met een kop koffie, pratend over de vele mensen die onderweg zijn naar Compostela. Om 2 uur moest ik haar verlaten daar ze bezoek kreeg en heb ik mij geinstaleerd in de tuin van de chambre d'hotes wachend op de komst van de gastvrouw. Zij heeft mij een hele boel info gegeven voor verdere overnachtingen en tips van winkels onderweg. S'avonds wat gaan eten en daar ontmoette ik 2 Nederlanders, een reporter die een dag meegewandeld had met een pelgrim onderweg naar Jeruzalem zonder geld !! Dat was zijn uitdaging. Wat bijgepraat en naar verhalen geluisterd. Daar ik tijdig aangekomen was kon ik de namiddag uitrusten en dit heeft deugd gedaan. Deze morgen heeft het al hard geregend en geonweerd en ik hoop dat het nu droog blijft hij tot in Chateau Porcier.
Dat is niet zo goed meegevallen. De moeheid kon het niet halen van de vele organisatorische vragen en dus een woelige nacht gekend. Ben dan maar om 4u 10 opgestaan en ben beginnen drogen (tent), pakken, wassen, herstellen, verzorgen, eten en dan weg. Het was 6u55 en ik wist dat ik een lange trip door bossen (wouden) van 9,5 km op het programma had. De GR paden zijn hier soms overladen met afvalhout van een kaalkap op een perceel en dan is het een weg zoeken over en onder takken en het pad niet uit het oog verliezen. Gelukkig zijn was die afstand niet zo belangrijk (250m). Eindelijk de grens met Frankrijk en verder naar Rocroi om boodschappen te doen want ik had vandaag nog geen winkel gezien. Even kijken op de kaarten leerde mij dat ik binnendoor kon naar Bourg-Fidéle. Rond de middag wat gerust en via de D22 naar Rimogne gekomen. Het was 3u30 als ik hier aankwam en volgens de stappenteller had ik 25,5 km gelopen. Ik tel er graag 5 km bij daar mijn ondervinding mijn leert dat het in bossen niet altijd juist werk. Die 9,5 km van de morgen aangegeven op borden waren bij meeting maar 6,7 km. Ik had mij voorgenomen te stappen tot in Rimogne dus hier moest ik dan een overnachtingsplaats vinden en na lang wachten kon ik mijn intrek nemen in een chambre d'hote. Zalige nacht gehad in luxe maar dat mag ook eens.
Deze morgen om 7u45 vertrokken in Philippeville en een kortere weg genomen om vandaag zover mogelijk te geraken.Weinig volk onderweg en toch even verdwaald op een binnenweg maar rond de middag wel kunnen eten op de voorop gestelde plaats. Deze namiddag ging het iets minder daar mijn stappesnteller blijkbaar niet optelde en de km niet vorderde met als gevolg dat het moreel ook zakte. Dan maar het besluit genomen om in Oignies een plek te zoeken om te overnachten en een vriendelijke dame gaf mij de tip van de camping in het dorp, welke niet te vinden is met Google maps. Toch 25,5 km afgelegd. Tentje opgezet en nu rust !!!
Tot morgen en voor de mensen van Ternat en omgeving een prettige pinksterweekend.
Het was koel om gisteren te vertrekken in Ham sur Heure. De Abbé had mij gezegd tijdig op te staan maar om 7u30 nog geen leven. Dan maar de deur gesloten en de sleutels door de brievenbus gedropt. Een laatste blik op het monumentaal kasteel en dan verder langs kleine dorpen met grote kastelen. Geweldig maar weinig zielen op straat. Het pad volgen was vandaag niet zo evident want dikwijls ontbraken er de merktekens maar we zijn geraakt waar we moesten zijn om droog en veilig te kunnen slapen. Onderweg niets van winkel, herbergen of eetgelegenheden tegengekomen en dus de heb ik pas rond 16 u een broodje kunnen eten. Een goede les voor de volgende dagen in Frankrijk. Abbé Polain die ook van Idiofa is en er onlangs (februari) nog was geweest had nieuws van nonkel daar ze elkaar gesproken hebben op een congres over het ouder worden van priesters en overleven van priesters dan. Alles OK met nonkel. Om 18u30 naar de mis geweest,nadien nog wat gepraat bij een Leffe en dan gerust en de weg verkend voor morgen. Rocroi is het doel maar ik vrees er niet te geraken. Heb al wat afkortingen zijn gezocht om tijd te winnen maar dan missen ik pittoreske paden.
Gisterenmorgen samen met Abbé Hubert ontbeten en de laatste info uitgewisseld en dan verder op pad. Gewoon de GR 12 volgen en zien/ondergaan waar de wegen ons leiden. Tijdens de voorbereiding op deze reis ben ik verschillende malen komen stappen in de omgeving en zo had ik ook wat herkenningspunten zoals de Abbaye d'Aulne, de terrils waar je langs moet om Charleroi te omtoeren, Leernes en als eindpunt mijn overnachtingsplaats Ham sur Heure met zijn kabbelend rieviertje. We zijn in de ardennen en dat betekend ook helling op en af om van rivier Samber naar de rivier Heure te komen maar wel door bossen. Zalig qua rust maar eenzaam. De GR 12 moest maar 5 grote wegen doorkruisen en enkele dorpen. Bij Abbé Blaise was het veel rustiger en het was welkom daar de vermoeidheid weegt nu in de eerste weken. Laat ons hopen dat we het snel gewend zijn. Het weer zat de eerste dagen goed mee wat het wandelen aangenaam maakt.
Dus van Idiofa naar Idiofa is juist de binding tussen de Abbé's die uit dezelfde regio komen in Congo. Vandaag stap ik verder naar Idiofa (Philippeville) waar Abbé Polain mij opwacht. Dus mijn nonkel zijn werk in Congo heeft wel wat volgelingen opgebracht en ze zijn zeer dankbaar mij te kunnen helpen. Foto's kan ik nog niet posten maar ik zoek wel naar een oplossing.
Na het afscheid in Oirquerq mijn weg vervolgd langs het kanaal tot Seneffe waar ik de GR 12 wol oppikken. Een mooie wandeling die leidt de helling van Ronquieres. Daar heb ik wat gezeurd. Ik maar door stappen langs het water tot aan de helling, maar daar stopt het jaagpad. Ik kon alleen maar terugkeren en langs een grotr weg mijn reis vervolgen. Toen stelde een werknemer mij voor me boven aan de "Plan incliné de Ronquieres " af te zetten. Een paar honderd meter niet gestapt ! Verder naar Seneffe was het pad onderbrokken door werken langsheen het jaagpad en moest ik toch een eindje langsheen een drukke gewestweg lopen. In Seneffe heb ik dan de GR 12 gemakkelijk gevonden en heb die dan gevolgd langsheen de oude vaart met zelfs boottunnels!!! Nog nooit van gehoord maar mooi om te zien. Rond de middag ben ik dan op zoek gegaan om iets te eten en zo kwam het dat ik een flink stuk van de Gr kon afsnijden. Het grote probleem dat zich stelde was waar overnachten. Ik had mij voorgenomen tot 16 u te stappen, inkopen te doen en hopen op een overnachtingsplaats. Aangekomen in Carnieres zag ik naast de kerk een graspleintje waar ik gerust mij tent zou kunnen opslaan. Bij navraag bij mensen die kwamen hun rozenkrans kwamen bidden was dat echter niet mogelijk maar ze verwezen mij door naar l'Abbé die iets verder woonde. Wie niet in het toeval gelooft krijgt nu lik op stuk. Bij het opengaan van de pastoriedeur verscheen aan Afrikaanse priester uit Congo die dan nog uit de streek van Idiofa kwam en goed mijn nonkel en andere Oblaten kent. Ik werd hier hartelijk ontvangen en we hebben gans de avond gepraat over alle mensen die we gezamelijk kenden. Samen naar het filmpje van "Les 5 chantier de Mwembe " gekeken en een glasje gedronken. Hij kende nog confraters ( Congolezen) die op mijn route verblijven en regelde reeds overnachtingsplaatsen verder op mijn weg. Ongelooflijk maar toch moet er iets meer zijn dan wat we kunnen zien of horen om dit te verklaren. Vandaag trek ik naar Ham-sur-Heure.
Ik ben Jean-Paul De Visscher
Ik ben een man en woon in Groot-Bijgaarden (België) en mijn beroep is Tuinier.
Ik ben geboren op 24/09/1958 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Reizen, Cultuur, Boeken,Lego.
Deze blog om mij te volgen op mijn voetreis naar Rome
2 mei 2018 : St Loup sur Aujon - Langres
30 mei 2018 :Brienne le Chateau - Bar sur Aube
23 mei 2018 :Bazancourt-Reims
