Amboise - Tours : tussen de wijngaarden naar St Maarten
Gisterenavond had ik weinig zin om vandaag de laatste etappe te lopen maar door het aanbod, meermaals, van de host om mij naar het station te voeren om 5u30 kon ik niets anders dan de aanbieding aannemen en zien dat ik op tijd aanwezig zou zijn. Het is nog stil in de straten en ik kan de tijd nemen om mijn ticket te kopen en al op te stappen op de juiste trein die wacht op zijn vertrekuur. Twintig minuten later kan ik het station van Amboise verlaten en terug lopen naar de stad. Ik hoor zware blazers op de achtergrond en een vrouw trekt haar raam open op zoek naar warme luchtballon maar ik zie niets in de lucht. Als ik dan de brug over de Loire overloop zie ik ze gracieus de lucht opdrijven. Mooi de ballons met op de achtergrond het kasteel van Amboise. Dat zijn zo van die beelden dat je alleen smorgenvroeg kunt spotten. Een heel ander beeld dan gisteren, een stad zonder toeristen, terrassen gesloten en de bakker die juist zijn rolluik optrekt. Ik heb de route opgezocht en volg de weg zoals je een stafkaart leest. Ik verlaat de stad via de heuvel en kruis een wijnbouwer op weg naar zijn ranken om ze te spuiten. Eens goed uit de bebouwing is het niets meer dan druivenranken die de akkers bezetten. Hectaren groot zijn ze mooi op rijen gezet en tientallen meters lang. Steeds leuk om door een mijnstreek te lopen. De wijnboeren zijn ook bezig hun ranken bij te werken en overal zie je activiteit. Veel dorpen zijn er onderweg niet maar in Montlouis is er verandering van koers en kom ik eindelijk op paden terecht zonder asfalt onder de voeten. Een leuk weg dat mij naar het centrum van de stad brengt. Ik dan maar op zoek naar een bakker en bar. Bij de bakker koop ik de beste Pain au Raisin (ronde suisse) en amandelcroissant van mijn reis. Ik zou er zeker vaste klant worden als ik in de omgeving woon. De bar vergeet ik en zet mij op een bankje aan de kerk om mijn koeken op te eten, het is al 9u voorbij. Ik daal dan een steegje af die me aan de oever van de Loire brengt. Van hieruit is het gemakkelijk lopen langs de Loire die ik af en toe zie maar het meeste deel is het een brok natuur. Een beeld blijft mij bij en dat is wanneer de kathedraal langs de Loire opduikt. Het is nog ver lopen maar het beeld is prachtig zoals een vuurtoren de vissers roept. Verder is het pad ook tamelijk wat gebruikt door fietsers en dus is voorzichtigheid het belangrijkste tot Tours. Ik kan bijna tot het centrum op het pad blijven maar zodra het kan duik ik de oude straten in om toch een stempel te bemachtigen. Het is wat zoeken in de kathedraal om iemand te vinden die wilt helpen maar met de stempel op mijn credenziale kan ik deze tocht afsluiten, terminus. Dan maar iets eten en de heuvel opstappen naar mijn kampement want ik heb rust nodig na mijn tochtje van 29 km. De namiddag breng ik door met mijn blog, naar de man luisteren die piano speelt en praten bij een maaltijd en glas wijn. Om 21u30 ga ik mij klaar maken voor de nacht en kijk ik snel nog eens naar het nieuws uit België.
Chaumont sur Loire - Amboise : terug naar de krijttijd
Gisteren na het afsluiten van de blogbladzijde ben ik nog naar de basiliek geweest om de betovering van de zon en de glasramen te bekijken maar het effect was niet zo zichtbaar doordat de meeste kleuren op de banken vielen en dus in de nerven verloren gingen. Het was dan bijna 18u30 en uit nieuwsgierigheid bleef ik even zitten om het beginnen de miste volgen daar er nog geen parochianen aanwezig waren, maar tegen de tijd de klok de pastoor naar binnen stuurde zat er wel wat volk, ik schat meer dan 150 mensen. Het zal een korte avondmis worden en ik zou nog het nieuws kunnen zien maar dat was zonder die gedreven priester gerekend. Ik ben na de communie doorgegaan en het was 19u20. Ik had dit niet in mijn planning opgenomen en nu wou ik nog veel doen voor mijn ogen te sluiten. Ik ben steeds verrast hoeveel mensen in Frankrijk nog naar de mis gaan, jong en oud en dan op een avond terwijl er s'morgens reeds 2 plechtigheden hebben plaatsgevonden. Ik douche, at nog mijn avondeten en genoot nog van een glaasje wijn voor ik de dag afsloot. De wekker moest deze morgen niet rinkelen want ik was al op. Na het ontbijt alles opruimen en mijn rugzak optillen voor het vertrek. Ik zoek door de stille straten mijn weg naar het station en moet even wachten tot de trein mij terug naar Chaumont sur Loire brengt. Ik loop terug de brug over en kan tussen de zon en wolken verschillende Mongolfieres detecteren, genieten van dit geweldig decor. Ik kan mijn weg pas rond 7u15 verderzetten door de slapende straat van het stadje. De enige straat waar de bakker gesloten en er geen kat te zien is. Spijtig dat het stadje alleen toeristen lokt voor zijn kasteel, gisteren was het een drukte van je welste met een feestje langs de oever. Ik zoek het veredelde fietspad op om gemakkelijk en snel vooruit te komen. De kronkelingen van de rivier zijn minder hevig en de weg rechter. De weg wordt omgeleid om zwakke natuur niet te beschadigen en zo kom ik in een heel ander landschap terecht. De eerste wijnranken maken hun opwachting en hier worden de granen en zonnebloemen geruild voor druiven. In de verte zie ik een parking waar wel wat autos staan en als ik nader komt een 4x4 opdraaien om zijn passagiers van een ballonvlucht te droppen voor een wijndegustatie, om 9u s'morgens. Ik vervolg mijn weg en kom in een klein dorpje terecht met ook zijn kasteel en hier is het domein als rustoord geconverteerd. Een klein stadje waar je sneller door bent dan je denkt. Een fietser toont mij de weg en ik kom terug langs de rivier lopen. Als ik het vermoeden heb weer een omweg te moeten gaan maken ga ik rechtdoor een verhard pad op, mooi verstopt in de natuur. Ik kan op een bepaald moment niet verder en moet de departementale volgen waar het verkeer drukker is. Ik ben voorzichtig en hoop snel van de weg af te kunnen maar iets verder wordt mij duidelijk waarom het fietspad van koers veranderde, deze keer met reden. Links van mij rijzen een reuze kalkmuur op en tussen die formatie en de rivier is geen plaats meer dan de voor een departementale. Op het kalkplateau is het een uitstekende grond voor de wijnbouw en beneden hebben de mensen er kelders uitgehouwen om hun godendrankjes te stockeren, 2 maal winst. De enige vervelende is dat de fietsers en wandelaars om moeten lopen voor hun veiligheid. Ik heb geluk en kan een veiliger weg op die me naar een dorp leidt in rust en kalmte en ook in deze straat zijn een paar wijnboeren gevestigd met hun kelders. Ik volg nu braaf de vooropgestelde weg die mij op het plateau verder brengen naar Amboise toe. Als ik wat fietsers geparkeerd zie staan loop ik naar hen toe om te ontdekken naar welk prachtig panorama ze staan te kijken en de stad Amboise. Met de trap kan ik nu dalen naar het centrum van de stad en loop ik zo tussen de traditionele toeristen, restaurants en andere winkels die zo een kasteel lokt. Een monumentaal kasteel op een hoogte met nog resten van een middeleeuwse burcht. Ik kijk even links en rechts maar moet verder op zoek naar de trein die me naar Tours zou brengen. Het grote probleem met de uurregelingen van de trein is dat er nog een trein rond de middag rijdt en nadien een ruimte is van 2u30 vooraleer er weer één rijdt. Dus liever geen stempel dan een paar uur wachten. Ik rij met de juiste trein naar mijn bestemming en kom rond 12 u toe. Ik kan op zoek naar een eetgelegenheid en trek daarvoor richting kathedraal. De straat die ik in loop heeft weinig winkels noch restaurant en gelukkig valt mijn oog op een bord die verbouwingen aan het pand van de Association des jeunes travailleurs uitlegt en gaat er bij mij een lampje branden. Ik had die organisatie gecontacteerd om te overnachten in één van hun huizen en gelezen dat je daar ook aan democratische prijzen kon eten. De kans om dat te testen! Ik vraag het eerst en de dame en zij bevestigt dat iedereen er kan eten maar mensen zonder lidkaart 1 euro per plateau meer moeten betalen. Ik schuif aan en kijk hoe trouwe klanten, van allerlei slag en werkend in de buurt, hun weg banen. Ik maak mijn keuze en kan eten voor 10,60 euro. Na mijn maaltijd trek ik mij terug in een park om te rusten want ik kan maar om 19u bij de hosten aankomen. Tijd genoeg om te rusten, wat te lezen, mijn voeten te laten rusten en naar de mensen kijken. Ik wil toch wel een stempel voor mijn credenziale boeken en ga op zoek naar de basiliek van St Maarten. Ik kan wel zijn graf bezoeken maar een stempel kan ik niet krijgen en dus blijft er niet anders op dan een keer terugkomen want zo ééntje wil ik wel. Het is dan 17u20 en alles komt in een stroomversnelling, ik krijg een inkomende telefoon, een bericht dat de hosten sneller thuis zijn dan verwacht en mag ik naar huis bellen. Een druk moment die ik snel wil ontzenuwen. Ik begeef mij naar het afspraakpunt al pratend met thuis maar mis veel mooie dingen rondom mij, gelukkig heb ik een dag vrij om deze schade in te halen. Als ik eindelijk mijn rugzak kan neer zetten is het tijd voor een babbeltje met lotgenoten, de hosten, en nadien wat eten en bedtijd. Een leuke dag en grote ontdekking, in vogelvlucht, van Tours.
Ik ben Jean-Paul De Visscher
Ik ben een man en woon in Groot-Bijgaarden (België) en mijn beroep is Tuinier.
Ik ben geboren op 24/09/1958 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Reizen, Cultuur, Boeken,Lego.
Deze blog om mij te volgen op mijn voetreis naar Rome
