Deze morgen was het nog stil in de pastorie als ik vertrok om 7 u. Bij het uitstippelen van de route voor vandaag had ik een andere route gevonden dan de GR 145 aanwijst langsheen het meer. Het resultaat is dat je 10 km minder moet lopen om op hetzelfde punt uit te komen. De weg was ook een stille weg met weinig verkeer maar misschien minder toeristisch zonder het meer. Gelukkig kwam ik onderweg een dorpje tegen met een 'Vide grenier' waar ik heb genoten van een dorpsfeest. In zo'n kleine dorpen helpt iedereen mee om tijdens de rommelmarkt de bezoekers te voorzien van eten en drinken. Mooi om die gebondenheid te observeren bij een kop koffie. Om 11 u was ik al op mijn eindbestemming waar ik de gastvrouw vroeg waar ik s'avonds iets kon eten waarop ik werd uitgenodigd samen met hun familie te gaan picknicken aan hun privé vijver. La douce France zoals je het soms nog ziet in oude films. Gezellig eten en wat keuvelen en nadien een siësta. Meer moet het voor vandaag niet zijn.
Na meen goede nachtrust en de nodige voorzieningen neem ik afscheid van de zusters, alhoewel dat niet zo eenvoudig was om een zuster te zien. Mijn ontbijt stond klaar alsook een pic-nic voor onderweg maar dit wordt door spoken uitgevoerd want je ziet nooit iemand door de gangen zweven. Een mooie weg vandaag met bijna geen wagens maar wel een arend of toch zo"n grote vogel, 2 dartelende herten tussen velden en bossen en een jong vosje. Zo is er toch wat leven onderweg. En plots duikt Langres op uit de nevel, dat ik reeds de hele morgen heb. Ik ben daar niet rouwig om want de temperatuur blijft koel en het stappen gaat vlotter. Hier zijn er wel al wat toeristen want de stad ligt aan een drukke autosnelweg. Ik heb onderdak in een gedeelte van de pastorie die ingericht is om 2 pelgrimsen te ontvangen. Nu wordt het verder zoeken naar de weg voor de komende dagen. Ik denk dat ik in de Bourgogne streek beland ben maar wijngaarden heb ik nog niet gezien.
Een van de adressen waar ik verder kon overnachten is het Bénédictijnen klooster van Loup sur Aujon. Gisterenavond de meest rustige route uitgestippeld door woud en zo weinig mogelijke D wegen. Na een slechte nacht sta ik om 5u45 voor de bakker om mijn croissants te kopen en om 6u15 drop ik de sleutels in de brievenbus van de Mairie. De eerste 2 uren gaan vlot n bij het buitenkomen van het woud regent het. Bij het ontwaken zag ik de buien al hangen en ik was er op voorbereid maar plezant is anders. Rond 11u20 bereik ik het dorp en meld ik me aan. Hoog tijd want mijn krachten waren op. Eerst mij omkleden en douche zodat ik mijn kledij kon afgeven om te wassen. Na de maaltijd heb ik wel wat gerust wat nodig was. De dag van gisteren samengesteld met vandaag hebben veel energie gekost. Dus de rest van de dag ga ik rusten, mijn blog bijwerken en even naar de vespers van de zusters (6) gaan luisteren. Morgen op naar Langres. Ik kan hier reeds om 6 u ontbijten. Wat mij vandaag het meeste trof is dat ik nu 18 dagen aan het stappen ben en nog niet verder dan 4 km geraakt ben.
Vandaag vertrokken zonder einddoel, slaapplaats, niet wetend wat de dag brengt. In alle stilte mijn slaaphutje verlaten na de beste slaap van deze reis. Ik had mij voorgenomen via binnenwegen tot in Clairvaux te stappen en dan te zien. Via wijngaarden en een groot deel woud, waar je weer niets tegenkomt behalve een familie everzwijnen geraak ik rond 9 u in Clairvaux. De vroegere abdij is nu een gevangenis en religieuzen wonen. Het historisch gedeelte gaat maar om 10u30 open en dus moet ik verder stappen. Iets verder vraag ik aan een dame die onkruid staat te wieden of het mogelijk is mijn flessen bij te vullen en bij wonder verblijven er daar 3 zusters die pelgrims opvangen. Ik wordt binnen gevraagd op de koffie, krijg een stuk chocoladetaart aangeboden en kan wat rusten en bijpraten. Wanneer ik zeg dat ik van Brussel kom vertellen ze mij dat ze nog in Anderlecht gewerkt hebben. Zo vraag ik ook waar ik verder onderweg nog kan overnachten en zij sturen mij aan naar Chateauvillain te stappen, zo'n 15 km verder als ik gewoon rechtdoor ga stappen door het woud. Na controle op de smartphone beslis ik verder te stappen de raad van de zuster opvolgend. Dit is wel een avontuur maar het blijk te kloppen. Na een paar uur door het woud geraak ik op een D weg die mij naar Chateauvillain leidt. Om 15 uur aangekomen met 38 km gestapt. Het ging goed en ik voelde mij niet moe. De zusters hadden mij ook gezegd dat ik kon overnachten in een gebouw van de stad maar ik moest wel wachten tot 16 u om dit te regelen. Ik kreeg daar ook informatie ivm met 2 overnachtingsplaatsen verder. Ik dan maar eerst deze plaatsen vastgelegd. Nu weet ik d at ik overmorgen in Lengtes moet zijn.
Vanop de top van de heuvel waar mijn overnachtingsplaats was kon ik onmiddellijk het GR pad volgen die daar langs liep maar dat ging niet want ik moest de sleutel beneden in het dorp in de brievenbus droppen. Om 6 u staan ze niet naar u te wachten. De afdaling was 1,5 km lang. Al een mooie wandeling alvorens aan mijn tocht te beginnen maar gisteren had ik mijn weg al uitgestippeld via deze omweg. Het is toch leuker stappen wetend dat je om de zoveel tijd een dorp tegenkomt met een bakker of café of winkel. Ik dacht de wegen zo uitgekozen te hebben zodat ik weinig verkeer zou hebben maar niets was minder waar. De eerste 18 km was dat wel het geval ,een deel was GR pad maar dan weinig gebruikt met als resultaat kniehoog nat gras die schoenen en kousen doorweekte. Maar nadien viel het ferm tegen want in één van die dorpjes is Nigloland gevestigd (op 8 km van Bar sur Aube) . Op de kaart een rustige weg maar in de werkelijkheid niet zo aangenaam en dus heel voorzichtig zijn. Om 11u 45 was ik op bestemming in een vakantiedorp met ouderwetse roulottes. Zwembad, hangmatten, bar,enz om lekker uit te rusten. Gisteren heb ik mijn stappenteller getest tussen 2 'bornes' en de gestapte afstand klopte met de telling (verschillende kms herhaald), vandaag dan 30 km. Ik was wel moe maar die accommodaties hier hebben me weer wat opgelapt. Ik ga straks eens naar het stadje want bij het binnenlopen ervan leek het me erg leuk. Dat de Champagnestreek zich tot hier uitstrekte wist ik niet maar aan de dorpen te zien brengt het heel wat rijkdom met zich mee. Van de armoedige dorpje de laatste 100 km erken je hier niets meer. Veel minder wijngaarden maar de ranken brengen blijkbaar hun vruchten op. Nu mijn weg uitstippelen naar Clairveau en verder.
Deze morgen moest ik toch op niemand wachten en dus heb ik besloten vroeg te vertrekken. Om 6 uur op stap en dan is het nog koel en aangenaam om te lopen. Verder rechtdoor over de Romeinse weg. Voorbij het eerste dorp veranderd de weg en dat is plezanter. Om de 4 à 5 km kom je nu een dorp tegen ,de weg kronkelt en er komt wat meer begroeiing langs de weg. Hier gaan de km wat sneller alhoewel dat elke stap moet gezet worden. Na 3 uur stappen kom ik het eerste café tegen in 3 dagen lopen. De koffie smaakt hier heel lekker!!! Na mijn kleine stop is het nog 2 u lopen tot mijn eindbestemming en dan verandert ook het weer naar zachte regen zodat ik nat aankom aan de Office du toerisme waar ik de sleutel moet afhalen van het pelgrimshuisje. Eerst wat eten en rusten om dan op zoek te gaan naar WIFI verbinding. Niet zo eenvoudig in Frankrijk maar zoals u leest kan ik toch mijn blog bijwerken. Alles gaat goed en het wordt steeds gemakkelijker om 25 km te lopen.Nu nog wat aankopen doen en verder rusten.
Vandaag wat later vertrokken daar mijn gastgezin pas ontbijt om 8 u. Gezellig maar laat daar ik vrees dat het gaat warm worden. Dan maar wat sneller stappen want volens i info zou het maar 18 km zijn naar mijn volgende slaapplaats. De weg zoeken is niet nodig! Gewoon rechtdoor lopen door de akkers met maar 1 dorp onderweg. Bij mijn vertrek in Coole kom ik de Australische pelgrim tegen die vanuit Chalons naar hier gekomen is per taxi om een etappe te lopen. Ik had nu de kans om zijn leeftijd te vragen en ik raadde ongeveer juist, 73 j. Voorbij het tussen dorp stopt er een auto en de man blijkt mijn gastheer te zijn voor vanavond. Ik vraag hem mijn rugzak mee te nemen zodat ik eens 8 km kan vliegen, wat een gevoel. Aangekomen in Corbeil word ik verwelkomd door de maire van het dorpje want ik kan hier overnachten in de Mairie annex schooltje. Het middagmaal wordt mij gebracht en s'avnds ook nog een avondmaal met wijn, kaas, fruit en ontbijt voor morgen. Het dorpje telt maar 84 zielen en in de omgeving valt niets te kopen, daarom ontfermen deze mensen zich over pelgrims. Toch mooie mensen in kleine dorpen. Hij regelt ook een slaapplaats voor de volgende dagen zodat ik niet moet zoeken. Verder is het rusten want het dorp heb ik op 5 min. verkend.
Ik ben Jean-Paul De Visscher
Ik ben een man en woon in Groot-Bijgaarden (België) en mijn beroep is Tuinier.
Ik ben geboren op 24/09/1958 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Reizen, Cultuur, Boeken,Lego.
Deze blog om mij te volgen op mijn voetreis naar Rome
2 mei 2018 : St Loup sur Aujon - Langres
30 mei 2018 :Brienne le Chateau - Bar sur Aube
