Vandaag is de grote dag !! Rome bereiken. Iedereen die in hetzelfde ostello verblijft vertrek ongeveer gelijk. De wijk waar we zijn is deze morgen zonder water en dus zich wassen, koffie drinken of gewoon flessen vullen zijn niet aan de dagorde. Het is geen mooie weg wat ook begrijpelik is voor een voorstad maar de via Cassia is gevaarlijk. Gelukkig is het zaterdagmorgen en nog weinig verkeer, geen scooters bijna, want anders zou de trein nemen voor een paar haltes zeker aangewezen zijn. Dus niet veel te vertellen en snel vooruitgaan dat we van die weg af zijn. Die is druk tot de ring rond Rome die wij kruisen en de bewoning drukker wordt. We weten dat onze weg leidt door één van de heuvels rond Rome de Monte Mario en dat geeft mij hoop om op een groene weg de Stad in te lopen. Mooi is het eerste beeld dat wij zien van de stad maar de omgeving, een park met veel banken is al jaren aan het verloederen. Eindelijk de stad. We doorkruisen de stad en gaan nog een koffie drinken want we hebben met andere pelgrims afgesproken om 10u30 voor de obeliskzo. komen we niet alleen aan op dit grote plein. Wij, Willem en ik, zijn er wat vroeger en kunnen al onze getuigschrift, Testimonium, gaan afhalen bij de administratie op vertoon van onze Credenziale. We blijven nog even op het plein dat volloopt met toeristen en gaan dan iets drinken en eten tesamen. We nemen afscheid en ieder gaat zijn eigen weg, wel spreken we af dat wie er morgen nog is om 12 u voor de obelisk kan komen. Iedereen is tevreden en moe en wilt nu graag zijn schoenen uitdoen!
De reis zit erop, nu is het genieten van al onze herinneringen en dat zijn er heel veel. Ik maak nog een eindevaluatie op en stuur die in een volgende blog.
Ik denk dat iedereen tesamen vertrekt want onderweg kom ik verschillende pelgrims tegen. We zullen allen hetzelfde idee hebben, voor de grote warmte aangekomen te zijn. Na een deftig bergopje volgen we de weg naar een bedevaartsoord langs een kruisweg. Eenmaal daar voorbij gaan we beschermd natuurgebied in met mooie wegen. Dit loopt zo tot aan het enige stadje dat we onderweg tegenkomen. Het stadje is pittoresk maar niet groot. Aan de andere kant van de stad komen we terug in beschermd natuurgebied en dat tot ongeveer 4 km van onze slaapplaats. Dus weinig te zien en het landschap is tamelijk vlak. Mooi en rustig om te wandelen maar dan is het ook gedaan want La Storta, einddoel voor vandaag, is ook een buitenwijk van Rome (deel van). Wat wij zien van La Storta is alleen de via Cassia, die wij al zolang volgen, en die naar de hoofdstad leidt met zijn winkels, bedrijfje en vooral veel verkeer dat de stad in of uit wilt. Daar het in de namiddag onweerachtig wordt blijf ik rustig op de kamer en s'avonds ga ik voor de gezelligheid iets drinken met Willem.
Het was nog donker om mijn weg te zoeken deze morgen. Gelukkig was het oude amfitheater goed verlicht en reden de voertuigen langs de straat wat langzamer zodat iik veilig van de hoofdweg af kon. In tegenstelling met gisteren met bossen en schaduw was het vandaag tussen de akkers, weiden en hazelnotenaanplantingen lopen zonder bescherming. Wel merk je dat je dichter bij Rome komt want onderweg lopen we langs 2 golfterreinen wat ik langs de vorige steden weinig gezien heb. Ik moet langs 1 stadje en 1 toeritische attractie zijnde de cacscade van Monte GELATO. Zo een mens doen verlangen en in de ruime omgeving geen bol ijs te verkrijgen. Ik hoor de eerste krekels beginnen kressen( voor mij het signaal dat het 30° is en dan wordt het tijd om aan te komen. Een paar kms later duikt de stad op maar het is nog een stevige kuitenbijter om er te geraken. Ik kom om 10u 30 toe maar geen pastoor te bekennen om de ostello te openen. Pas een half uur later kunnen we schuilen voor de hitte en ons verfrissen. Ik heb ook nog een detail van het verkeersbord van enkele dagen gelegen bijgevoegd met het plan tot Rome. Nu het minder dan 50 km lopen is langs de VIA tot Rome horen we meer vliegtuigen die aan het dalen zijn naar het vliegveld. Het geluid van de stad klinkt steeds harder en wij horen dat graag.
Ik had alles keurig geregeld om te kunnen vertrekken om 5 u, het ontbijt zou klaarstaan, spijtig genoeg was de deur op slot en kon ik niet binnen, een gevloek maar dan maar zo vertrekken met de rest van een rozijnenbroodje achter de kiezen. Ik doorstappen naar de poort en die is gesloten. Wat zoeken naar een drukknop, de sleutel proberen maar de poort blijft gesloten. Dan rest er maar 1 oplossing en dat is de zusters wakker bellen. Om 5u15 is de poort open en heb ik toch nog een koffie kunnnen drinken.ik heb niet nagekeken waar de waterpunten zijn en ook niet langs waar de weg loopt. Een grote verrassing want het grootste deel gaat door een mooi bos of een natuurgebied met omgevallen bomen en wikdgroei maar mooie, rustig en veilig. Het overige deel van de weg leidt mij door hectare van hazelnoten aanplantingen voor de Nutella en Nocciolaijs. Tussen de planten staan nog resten van 2 grafmonumenten uit vervlogen tijden maar die de basis waren voor de grafkunsten van vandaag. Onderweg hebben we maar 1 stadje aan te doen waar er toch wat kraantjes staan. Veel rusten doe ik vandaag niet want het wordt weer warm. Een groot geluk dat de weg door bossen ging want voor we het weten zijn we in Sutri en zit er de tocht voor vandaag op. Hier in Sutri konden we alleen maar één van de B&Bs huren omdat geen andere keuze was. Ik was wel benieuwd wat er zo bijzonder was aan het voor mijn onbekende Sutri. Ook dat is een verrassing want het is een levendig proper stadje met veel mooie gebouwen. Ik vind het een mooi stadje maar te warm om te bezoeken. We hebben hier een keukentje en kok Willem verzorgd onze maaltijden vandaag. Lekker eten is vandaag ook aan de horden. Verder schuil ik toch het meest voor de hitte. Het zal morgen niet anders zijn denk ik.
Vroeg opgestaan en ontbeten zodat ik nog in het donker weg was. Ik moest even terug lopen naar de stad om op de VIA te geraken en ook hier slaapt de stad. Het is een mooie stad en het ontdekken waard, misschien kom ik nog wel eens terug. Ik moet zo ook langs de ijsboer waar ze zó n lekker ijs verkopen,gisteren waren ze er met 3 vrouwen aan het scheppen. Ik ben vlug buiten de stad en de eerste km ga ik door een gang van grond, tamelijk recht tot 10 m hoog en bovenop groeien bomen. De gang is maar 4 m breed en indrukwekkend, de wortels van de bomen zijn soms zichtbaar. Nadien is de trip niet zo interressant want hij loopt deels langs de autosnelweg naar Rome en verder wordt het gewoon een verbindingsweg naar Vetralla toe. Het spel vandaag is een fontein te zoeken en het duurt 16 km vooraleer ik een druppel water kan bijtanken. Ik stop aan de eerste bar in de stad en terwijl ik aan het bestellen ben, komt Willem binnen en samen rusten wij bij een kop koffie. Het is markt op straat en we kopen wat fruit en paninni prochatta voor de dag door te komen want we moeten nog 2 km verder om te overnachten bij de zusters. Het was vandaag maar 19 km stappen en ik ben blij om 11 u mijn kleren verwisselt te hebben want in de namiddag is het verschrikkelijk warm, in de zon niet uit te houden. Het is zalig rusten in de kamer waar er toch wat luchtbeweging is. Hier had ik geboekt met avondeten omdat we zelf niet konden koken en teruglopen zag ik niet zitten in de warmte. Lekker chillen !!
Vandaag ben ik wat later vertrokken omdat er een ontbijt voorzien was en de trip kort is. Gisterenavond samen met de mensen gegeten en gebabbeld over reizen en Italië. Mevrouw was zo oud als ik en van geboorte uit Napels. We konden dus praten over de Cappella di Sanseverio en ander moois uit Italië. Hier ook heb ik hun moeten wijzen op de schoonheid van hun kerkhoven. De weg is niet veel soeps vandaag, ik volg nog een deel de oude romeinse weg die verdwijnt als we aan de spoorwegbedding komen. Dikwijls heb ik eens een hindernis dat ik niet onmiddellijk kan oplossen op mijn w e g zoals een gesloten poort en dan moeten we even terugkeren om toch verder te kunnen.Onderweg kom ik nog op een plaats waar de stad die ik gisteren aandeed mooi in het landschap opduikt. Ik denk ondertussen dat de reis in omgekeerde zin wel wat mooier moet zijn daar het mij al dikwijls opgevallen is dat als ik achterom kijk de steden steeds in alle glorie stralen. Er is maar 1 rustplaats op de weg en dat is aan warmwaterbaden. Wij als pelgrims kunnen er in tegen donativo ( je betaald wat je kan) om er even te rusten, baden of iets te drinken uit automaten. Ik stop even om een paar fotos te schieten en te drinken en vervolg mijn weg want de temperatuur stijgt gestadig en vandaag gaan we boven de 35° en daar wil ik niet in lopen. Dus de volgende dagen wordt het terug vroeg opstaan om de grootste hitte voor te zijn. Bij het binnenlopen van de stad komt de VIA langs het kerkhof en dan moet ik toch even binnen om te kijken. Ik kom Willem tegen en samen ¼oeken we het klooster van de Capucijnen waar we overnachten. Ik heb het nu wel getroffen want Willem is een hobbykok en wilt graag koken voor ons beiden. Ik geniet al van wat hij deze avond gaat klaarmaken.
Het was gisterenavond feest in de oude stad, waar ik sliep. Zo weinig volk je er overdag ziet zoveel temeer er komen s'avonds. Een restaurant iets verder dan mijn slaapplaats had bijna de hele straat vol tafels en stoelen gezet en dan nog stonden mensen te wachten in een rij voor een tafel. Mijn kamergenoot, de 74 j fransman, lag al te slapen om 20u30 en dat kwam goed uit want zo kon ik rustig al mijn voorbereidingen treffen voor vandaag. Ik moest nog een kous stoppen en zo kon ik ook gaan slapen. Om 4 u deze morgen was de fransman zich aan het klaarmaken en om 5 u is hij vertrokken. Een kranig heertje. Hij ging de VIA niet volgen maar langs de Cassia lopen. Hij is dat blijkbaar gewoon want hij had al eens een deel over de Grote St Bernard gedaan met een karretje dat hij zelf gemaakt had en voortrok. Natuurlijk gaat zoiets niet via bos- en bergpaden en zodoende had hij gewoon de weg gevolgd. Ik heb een deel de weg gevolgd om toch naar de VIA terug te keren zodat ik wat rust en zekerheid had. Het is een mooie wandeling door bossen en akkers en doordat het terrein glooiend was had ik dikwijls mooie landschappen. Een korte rit vandaag en voor mij goed om uit te bollen tot is Rome. Voor vele wandelaars te kort en die rijgen 2 etappes aan elkaar. Ik ga nu gewoon proberen te genieten nu de druk eraf is. Een paar dagen geleden merkte ik bij mezelf op dat de toerist wakker werd in mij en dat vind ik verschrikkelijk leuk. Door straten, velden of bossen slenteren en fotos maken van alles en niets. Eindelijk zou ik zo zeggen. Zo kan ik een foto maken van de 100 km tot Rome, spijtig genoeg is dat voor de autos want als ik de optelling maak van de nog af te leggen etappes dan is mijn totaal 120,3 km. Misschien toch de wagen nemen? Het stadje waar deze etappe stopt Montefiascone is vandaag, zondag, een dode stad maar wel ingenomen door montainbikers en lopers die er nu een rijk hebben. Ik moet tot gans boven lopen en deze keer heb ik geen spijt van want boven op de kop is er een tuin met delen van een oude burcht maar vooral een zicht van 360° rondom. Eindeloos en mooi. Van hieruit is Italië heel mooi. Ik blijf hier een tijdje en dan vervolg ik mijn weg, deel van de volgende etappe, verder naar mijn overnachtingsplaats. Een steile afdaling om op een oude romeinse weg te komen. Het resterend deel is 2000 j oud en wordt nog gebruikt !!! Aan een splitsing staan 2 fietsers die mij aanspreken en na een paar woorden zeggen uit Gent te komen. De 30 juni vertrokken en hopen overmorgen in Rome te zijn. Ook hun reis was zwaar, soms gevaarlijk maar voor hun een hele ontdekking want het is de eerste keer dat ze in Italië reizen. Een korte adempauze en dan vervolgen we elk onze weg. Ik overnacht vandaag bij mensen waar ik veel lof over gehoord heb, slaapplaats voor 20 man maar ik ben alleaen, dus rust.
Ik ben Jean-Paul De Visscher
Ik ben een man en woon in Groot-Bijgaarden (België) en mijn beroep is Tuinier.
Ik ben geboren op 24/09/1958 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Reizen, Cultuur, Boeken,Lego.
Deze blog om mij te volgen op mijn voetreis naar Rome
