Vervolg verhalen : Kinderverwaarlozing, incest, ... **************************************** Seksueel misbruik van kinderen vind je terug in alle geledingen van de samenleving. De eerste vier verhalen handelden over seksueel misbruik van kinderen door geestelijken. Met opzet, gezien de vele onkiese zaken waarmee we de laatste maanden geconfronteerd werden. Ook, en dat blijf ik herhalen, omdat sommige mensen in reacties in kranten en tijdschriften bleven volhouden dat "men" (?) alleen maar schade wou toebrengen aan het instituut kerk. Natuurlijk komt pedofilie ook voor buiten de kerkelijke sfeer. Dat de schandalen van seksueel misbruik door geestelijken breed werden uitgesmeerd in de pers werd meermaals aan de kaak gesteld. Maar is het niet normaal dat de feiten véél meer stof deden opwaaien gezien het instituut kerk decennialang pedofiele geestelijken heeft beschermd, met alle gevolgen vandien? Dat "schuldig verzuim" heeft bij veel mensen kwaad bloed gezet, ook bij heel wat gelovigen.
De verhalen die volgen vallen ook onder de noemer "misbruik van kinderen". In de boeken van mijn vader heb ik ook verschillende verhalen gelezen over kinderverwaarlozing, kindermishandeling, incest, enz... Fenomenen die, jammer genoeg, ook veel voorkomen in onze samenleving en waarvoor we onze kop niet in het zand mogen steken. De emotionele weerslag op de slachtoffers is er immers niet minder om.
Groeten. Ivan
PS.: Vooraleer te starten met verhalen over incest, kinderverwaarlozing, ..., volgt nog een verhaal over seksueel misbruik door iemand die door kerkelijke autoriteiten werd beschermd : Verhaal 5.
Lezersbrief : Toch maar eens over de sint ! ============================= Dat 6 december nadert, dat zullen we nu al een héél tijdje weten. Niemand blijft er ongevoelig voor, kinderen niet, volwassenen evenmin. Eender welke overtuiging een mens heeft, die sint vindt altijd wel een plaatsje in onze leefwereld. We zeggen en schrijven het in het enkelvoud, maar dat wordt moeilijk vol te houden de dag van vandaag. 't Is nogal wat met al die klazen die je tegenwoordig zowat overal te pas en te onpas tegen het lijf loopt. Het tijdperk van de consumptie werkt duchtig op ons gemoed in. Ik vraag me af hoelang het nog zal duren eer hier, naar Amerikaans model, de eerste Sinterklazenloop zal georganiseerd worden. Met de traditionele loopwedstrijd onder Kerstmannen worden we jaarlijks, zonder uitzondering, geconfronteerd in een of ander TV-nieuws. Maar goed ... de kinderen kunnen er maar wel bij varen. Alhoewel we ons toch niet van de gedachte kunnen ontdoen dat er zovele kinderen zijn op onze aardkloot voor wie het hele sinterklaasgebeuren een ver-van-mijn-bedshow is. Sorry voor het sarcasme, maar vele van die kinderen hebben niet eens een bed. Voor velen is die kindertijd "soldaatje spelen" in één of andere guerrillaoorlog op het Afrikaanse continent. Of ze leven "op straat" als dakloze, zien met eigen ogen de weelde van de sinterklaastijd aan hen voorbijgaan ... letterlijk dan. Hoe schril steekt dit af met het geluk dat wij onze allerkleinsten kunnen bieden.
Op Facebook schreef ik vorige week een reactie n.a.v. een videoclipje over het Huis van de Sint in het Oost-Vlaamse Sint-Niklaas.
"Vorige zondag trok kleindochter Kim (5) met mama naar het Huis van de Sint ... met de trein vanuit Wetteren. Aan het station van Wetteren kwamen ze de eerste Sint al tegen, met paard en koets, geflankeerd door bijhorende Zwarte Pieten. In Gent-Sint-Pieters maakte een tweede Sint al zijn opwachting in de grote hal van het station. Tot grote verbazing van kleindochter. "Wat is die Sint toch snel, zeg!". Dan volgde eindelijk de "echte" in het Huis van de Sint, gelegen in de Stationsstraat van Sint- Niklaas, een initiatief dat inspeelt op de leefwereld van het kind, met speel- en knutselkamer, slaapkamer van de Sint en de stapelbedden van de Pieten, enz... Het wordt toch moeilijk tegenwoordig voor een mama om het allemaal uitgelegd te krijgen, zeker als je op zo'n korte tijd een aantal klazen ziet opduiken. Maar ... de snoepjes die uitgedeeld werden, smoorden wellicht veel verdere vragen in de kiem. Onze kleinsten zijn de dag van vandaag niet meer zo naief als wij vroeger. Je moet bijwijlen met een heel goeie uitleg voor de dag komen? En het ballonnetje van de sint wordt alsmaar vroeger doorprikt.
Nogal wel dat er geen verkiezingen in het verschiet zijn (voorlopig althans niet !), want anders kregen we nog een aanzienlijk groter aantal klazen en pieten te zien (zoveel als er partijen zijn, zeker), die op de meest strategische plaatsen van stad tot dorp naast de gebruikelijke snoepjes ook nog hun foldertjes met partijpolitieke "beloften" kwijt willen.
Times ... they're changing ... maar de sint die blijft ... en blijkbaar heeft hij vele levens !"
Lezersbrief : Aandacht voor Angelina ! ******************************** -N.a.v. het interview in "Goedele Nu" met Angelina Elander, de Zweedse "fan" van Kim De Gelder. -In Dialoog van 18 november. -Hieronder de volledige versie.
Waarom al die aandacht voor een schepsel dat haar eigen psychotische neigingen aanwendt om op alle mogelijke manieren in de belangstelling te komen? Eerder in april van dit jaar deed ze daar al verwoede pogingen toe door zich op internetblogs uit te geven als "de grote liefde" van Kim De Gelder. De "dame" is kunstenares, auteur, videomaker en werkt aan een boek over Kim De Gelder. Ze ergert zich aan de roddels over haar liefde voor de koelbloedige moordenaar, maar schrikt er niet voor terug haar "emoties" sluw aan te wenden om de schijnwerpers van de media op haar gericht te krijgen en te houden. Een schitterende promotie voor haar boek is het wel, dat dient gezegd. Heeft de Zweedse ooit één moment gedacht hoe zwaar de emotionele klap voor de nabestaanden moet zijn, een klap die ze nu al voor de tweede keer heeft uitgedeeld? De eigen "gevoelens", of is het de eigen portemonnee, dat is wat op de eerste plaats komt voor dit wezen. Heb altijd hoog opgelopen met Goedele Liekens omwille van haar indringende manier van interviewen in verscheidene programma's. Maar ik vind het bijzonder jammer dat dergelijke figuren op deze manier opgevoerd worden, bijna op een piëdestalletje komen te staan - want is het geen triomf voor zo iemand als ze in de media haar nummertje kan opvoeren? Zijn er niet zoveel meer interessantere mensen die over tragische en/of mooie momenten in hun leven kunnen komen praten? Vele van die interviews worden nooit uitgezonden, terwijl ze een véél grotere maatschappelijke waarde hebben. Welke waarde heeft deze "dame", behalve dat ze ideaal "voer" is voor psychologen en psychiaters? Ik krijg bij het lezen van het artikel een heel onbehaaglijk gevoel, probeer me in de plaats te stellen van de nabestaanden van de slachtoffers. Echt om opstandig te worden zoiets ! Hebben zij de kans gekregen om in het programma aan het woord te komen? Ik geloof geen barst van wat die "dame" allemaal uitkraamt. Alleen al als je zegt dat je zielsveel van kinderen houdt en dan tegelijkertijd een kindermoordenaar gaat verheerlijken, nee ... Indien haar liefde echt zou zijn, dan gaat ze daar toch niet mee te koop lopen, zeker niet op deze manier in de media. "Te koop lopen", dat is wat ze nu in feite letterlijk doet. Angelina Elander is in mijn ogen gewoon "fake" en daar wil ik verder geen woorden meer aan vuil maken.
PS.: De dag na het interview en het artikel in de krant nam advovaat Sven Mary al afstand van zijn cliënte. Hij werd door de Zweedse aangesteld om haar belangen in ons land te verdedigen, o.m. tegen "roddels" in de media. Hieronder twee uittreksels van het artikel in de krant van 18 november.
Lezersbrief : Eén uur over pedofilie. ****************************** In Dialoog van HLN van 17 november. Hierbij de volledige versie en het artikeltje uit de krant van 15 november dat tot deze reactie heeft geleid. =================================================================== Ergens op een bescheiden plaatsje in de maandagkrant prijkt een artikeltje "Kritiek op Danneels voor Vaticaans overleg kindermisbruik." Onopvallend, bijna in een hoekje gedrumd, maar inhoudelijk spreekt het boekdelen. Nu weten we ook hoe belangrijk het thema "pedofilie binnen de kerkelijke sfeer" is in het Vaticaan, waar een bijeenkomst plaatsvindt van alle (203) kardinalen. Een consistorie noemen ze het. Pedofilie vormt daar maar één van de zes gespreksonderwerpen. Het moet ondermeer ook gaan over religieuze vrijheid en de relatie met de Anglicaanse Kerk. Alsof dat laatste al niet uitvoerig genoeg aan bod is gekomen bij het bezoek van de paus aan de UK, nog niet zo heel lang geleden. Net daar liet ook de grootste kerkleider zich enkele uitspraken ontvallen die bij de vele slachtoffers van seksueel misbruik ongetwijfeld in het verkeerde keelgat zijn geschoten. Allicht zal in Rome wel uren gepalaberd worden over overeenkomsten en verschillen tussen Anglicaanse en Katholieke Kerk, een thema waarover, sinds Hendrik VIII zichzelf tot hoofd van de Anglicaanse Kerk heeft uitgeroepen in de 16'de eeuw, volumes boeken zijn geschreven. Welke ziel zal zich door die gesprekken ginder ooit beter gaan voelen? Voor het hete hangijzer pedofilie, over seksueel misbruik gepleegd door hun geestelijke onderdanen en andere beschermde pedofielen (wegens vroom kerkelijk gedrag), over het misbruik dat het leven van zovele slachtoffers psychisch heeft verminkt, daar gaan de kardinalen zich één uur over buigen. Een kromme rug zullen ze daar wellicht niet aan overhouden. Het allergrootste probleem dat vandaag meer dan ooit de geloofwaardigheid van de kerk heeft aangetast, het instituut als het ware in diskrediet heeft gebracht, dat wordt op een bijeenkomst van de belangrijkste karholieke kerkleiders ter wereld herleid tot een fait-divers, waarvoor eventjes een uurtje zal uitgetrokken worden. Priester Devillé van de Werkgroep Mensenrechten in de Kerk kent op deze wijze meteen zijn plaats : Op de achterste bank ! De kerkleiders kunnen proberen de storm even te doen luwen, een mirakel waar ze wellicht tevergeefs op zullen wachten. Bij de slachtoffers zal die storm nooit meer luwen en bij de pers zal de wind wel aanwakkeren als het nodig is. +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Tussen al de verhalen over seksuele misdrijven (pedofilie, incest, ...) en onderzoeken allerhande door maakte vader af en toe plaats voor een anekdote of gewoon een spotprentje. Tijd om dat ook hier even te doen.
-Wees gerust, ik ben één der ontsnapte gevangenen, verkleed als gendarm. -En wij zijn gendarmen, verkleed in gevangenen.
Anekdote die een beetje past in deze tijd van het jaar volgt.
Lezersbrief : Heeft de pers nu de boter gegeten ? *************************************** -Dialoog HLN van zaterdag 13 november. -Hieronder de volledige versie.
Nu is het blijkbaar de beurt aan Hans Geybels, ex-woordvoerder van kardinaal Danneels, om met het beschuldigend vingertje te wijzen naar de pers : "Het is duidelijk dat sommige journalisten er vooral op uit waren om de kerk te beschadigen." Zonder blikken of blozen voegt hij er aan toe : "De grootste fout van de kerkleiding zelf is dat ze het initiatief te vlug uit handen gaf." Welk initiatief ? Een vervolg breien aan de duistere afhandeling van pedoklachten, zoals het altijd al geweest is ? "Vanaf het ogenblik dat de pedofiliezaak uitbarstte, had de kerk duidelijk moeten aangeven dat dergelijk gedrag onaanvaardbaar is, onmiddellijk openheid geven en oplossingen uitwerken." Dat is allemaal heel mooi gezegd, maar het zijn, eerlijk gezegd, serieuze vijgen na pasen, want die openheid, die medewerking (i.p.v. aanhoudende tegenwerking en manipulatie van slachtoffers en gerecht), daar waren ze beter meer dan een halve eeuw geleden (of meer zelfs) mee begonnen. Nu volgt de ene sneer na de andere in de richting van de pers. Waarom? Omdat ze open en bloot de feiten aan het licht brengt, omdat de slachtoffers eindelijk gehoor hebben gevonden en hun verhaal kwijt kunnen in dag-of weekblad ? Is dat soms niet beter dan alles te laten rusten, net zoals monseigneur Léonard ook de gepensioneerde pedofiele geestelijken de rust wil gunnen en hun zorgeloze oude dag wil waarborgen ? Nee, Hans Geybels, het doel is voorgoed komaf te maken met de walgelijke praktijken van seksueel misbruik van kinderen door geestelijken en uiteraard ook door niet-geestelijken. Het tijdperk van de "bescherming" en "tegenwerking" van het onderzoek is voorgoed voorbij. De meeste slachtoffers willen niet meer zwijgen, hebben een spreekbuis gevonden in de pers en voelen dat men hen niet zomaar meer in de kou laat staan. Dat laatste heeft de kerk decennialang gedaan. Er zijn immers genoeg slachtoffers die tevergeefs contact hebben gezocht met een bisdom om seksueel misbruik aan te klagen, maar "van het 'kerkelijk front' kwam geen nieuws." Dat de kerk nu in een negatief daglicht komt te staan hoeven ze echt niet in de schoenen van de pers, andersdenkenden en/of ongelovigen te schuiven. De feiten zijn er nu eenmaal. Er zijn enkele zaken geweest die geleid hebben tot onderzoek, arrestatie, vervolging én veroordeling, maar er zijn véél meer feiten van seksueel misbruik die verzwegen bleven met medewerking van de geestelijkheid. Net die ingesteldheid heeft veel verder misbruik in de hand gewerkt. Is dat soms niet "misdadig" ? Niet de pers hoort aan gewetensonderzoek te doen, wel zij die het op hun geweten hebben dat gezagsdragers binnen de eigen rangen jarenlang kinderen (seksueel) hebben misbruikt, en daar NIETS aan gedaan hebben.
Lezersbrief : Nabestaanden in de kou ! ******************************* -In Dialoog van HLN op vrijdag 12 november. -Hieronder de volledige versie.
Op 11 november werd op de plaats waar vorig jaar drie jonge meisjes door een dronken chauffeur van de weg werden gemaaid een serene herdenkingsplechtigheid gehouden en een herdenkingsteken onthuld.
Misbruikt door een geestelijke ! ************************* Inleiding door Johan Punie. +++++++++++++++++++ "In 2007 heb ik mijn verhaal naar buiten gebracht over een frater die mij in mijn kinderjaren seksueel misbruikt heeft. Door dat verhaal destijds te vertellen was ik als het ware een voorloper. Het is toen verschenen in het weekblad "Dag Allemaal". Noch van de kerk, noch van het gerecht heb ik ooit een reactie gekregen. Wel heb ik verscheidene reacties gekregen van soortgelijke gevallen, o.a. van een vrouw wiens broer zelfmoord gepleegd had als gevolg van seksueel misbruik. Het is door het uitlekken van seksueel misbruik door een hooggeplaatste geestelijke, bisschop Van Gheluwe, dat nu zovele zaken aan het licht zijn gekomen. Het wordt hoog tijd dat deze misbruiken eens naar boven komen, en dat de slachtoffers eindelijk eens gehoor krijgen ! Hieronder volgt mijn verhaal, een interview, zoals het in september 2007 gepubliceerd werd. *******************************************************************************************
Lezersbrief : Geweten sussen ? ************************* Lezer F.V. uit Dadizele gaat in zijn reactie in Dialoog van vrijdag 5 november wel heel kort door de bocht. Hij draait de zaken simpelweg om. Volgens hem zijn het de andersdenkenden, de ongelovigen, de "kerkhaters" zoals zoals ze door sommige lezers wel eens smalend genoemd worden, die de woorden van de aartsbisschop, de "hetze" (?) tegen de Kerk, aangrijpen om hun geweten te sussen. Zouden het niet eerder de pedofiele geestelijken zijn die dringend aan een gewetensonderzoek moeten beginnen? Is het niet de Kerk die het op haar geweten heeft de geestelijken, die herhaaldelijk en jarenlang aan een stuk kinderen seksueel hebben misbruikt, te hebben beschermd? Hadden de kerkelijke autoriteiten de daders vroeger direct uit hun ambt ontslagen en aan justitie overgeleverd, dan hadden heel veel gevallen van seksueel misbruik van kinderen door geestelijken kunnen vermeden worden. Velen maakten nu MISbruik van de beschermende vleugels van de kerk om hun MISbruik verder te zetten, al was het na overplaatsing naar een ver afgelegen parochie of het buitenland. Lezer F.V. schiet dus eventjes op de verkeerde personen en vindt dat al die heisa in de pers nu wel eens stilaan mag gaan stoppen. Nee, het mag helemaal niet stoppen, net zomin als onderzoek naar seksueel misbruik door niet-geestelijken. Lezer verwijst naar pedofilie in sportclubs, kinderopvang, in familiekring (incest dus). Dat pedofilie in alle lagen van de bevolking kan voorkomen, dat ontkent niemand, maar F.V. ziet één essentieel punt over het hoofd. Wanneer een (niet-geestelijke) pedofiel werd/wordt aangehouden, of wanneer incest aan het licht komt, dan volgt arrestatie, vervolging en veroordeling. De straffen zijn inderdaad soms veel te licht en de opvolging verloopt niet altijd vlot (bvb. pedofielen die terug in hun vroegere buurt gaan wonen - waarmee ik wil verwijzen naar het feit dat men slachtoffers en hun familie nogal gemakkelijk in de kou laat staan). MAAR pedofiele geestelijken werd decennialang de hand boven het hoofd gehouden, een héél sterke hand van een instituut dat kracht uitstraalde, onderzoek naar seksueel misbruik meermaals zoveel mogelijk probeerde tegen te werken door haar relaties met justitie aan te spreken, of veel eenvoudiger nog door ouders van slachtoffers onder druk te zetten, zodat ze geen klacht indienden - want wat een schande voor familie en omgeving. Soms werd er zelfs niet voor teruggedeinsd met de beschuldigende vinger naar het slachtoffertje te wijzen. DAAROM is het ook logisch dat er in de pers geen lijntjes, maar wel bladzijden worden over geschreven. Bovendien zijn er de vele getuigenissen van de slachtoffers. Dat zijn geen uit de lucht gegrepen verhalen.
Over het citaat van de dag in Dialoog (van dezelfde lezer) : "Hoeveel mensen die de woorden van Léonard aangrijpen om zich te laten ontdopen, hebben de jongste jaren nog een voet in de kerk gezet?" wil ik het volgende kwijt : Heel veel mensen zijn gelovig zonder dat ze daarom nog een kerkdienst bijwonen. Ze hebben zich afgezet tegen de hypocrisie van het instituut en zij hoeven zeker niet hun geweten te sussen door wekelijks naar de "zondagsmis" te gaan. **************************************************************************************
Lezersbrief : Mediageil ? (grotendeels gepubliceerd in Dialoog van HLN op 5 november - hieronder de volledige versie) *************************************************************************** In april van dit jaar schreef een lezer in Dialoog :"Het wordt hoog tijd dat de media stoppen met "verdachtmakingen" (?) allerhande over misbruiken door priesters van een halve eeuw geleden. Deze niet meer te controleren cowboyverhalen worden door ongelovigen gebruikt om de kerk te beschadigen." Kort daarop brak het schandaal rond bisschop Van Gheluwe los ! Verdachtmakingen werden zelfs bekentenissen van een kerkelijke autoriteit. (NB.: Deze reactie was één van de redenen waarom ik dit blog heb opgestart.)
Nu, bijna een half jaar later stelt diezelfde lezer :"De berichtgeving rond de kerk wordt telkens scheefgetrokken en in de media uitvergroot om de Kerk te beschadigen."
Op de reactie in april heb ik gereageerd met een fragment uit een verhaal opgetekend door mijn vader (zie eerste verhaal in dit blog). Dat was geen "cowboyverhaal", gezien het seksueel misbruik door een priester-leraar van een 10-jarig jongetje in een internaat gevolgd werd door aanhouding, proces en veroordeling van de geestelijke. De fysieke schade bij het kind was zo groot dat arts en ouders toen klacht indienden. Maar in vele gevallen werden onderzoeken naar seksueel misbruik van kinderen door geestelijken tegengewerkt en vaak vertikaal geklasseerd. Niet omwille van gebrek aan bewijzen, maar omdat kinderen hun verhalen niet durfden te vertellen, ouders geen klacht durfden in te dienen uit angst voor de schande. Geestelijken lieten bovendien maar al te vaak hun macht en gezag gelden bij ouders en kenden maar al te goed de weg naar justitie om te pogen bepaalde zaken te seponeren.
Wat de reactie in Dialoog van 4 november betreft, het gaat niet over het "beschadigen" van de kerk, het gaat niet over ongelovigen die alweer zogezegd een kerkraam willen ingooien. Als er iemand schade werd berokkend dan zijn het wel de talrijke slachtoffers die de kerk decennialang in de kou heeft laten staan. Ten tweede, is het niet monseigneur Léonard zelf die zich met al zijn ongenuanceerde uitspraken als een mediageile kerkleider heeft opgeworpen? Zijn uitspraken over gepensioneerde pedofiele geestelijken, die men de "zielerust" moet gunnen, over aids en homseksualiteit, zijn moeilijk uit de context te halen. Ze zijn immers overduidelijk. De pers hoefde zijn uitspraken niet scheef te trekken en uit te vergroten. Dat heeft hij zelf met verve gedaan. Waarom zouden zijn uitlatingen anders in het verkeerde keelgat geschoten zijn bij gerenomeerde kerkbladen als "Tertio" en "Kerk&Leven". Zelfs professor kerkelijk recht Rik Torfs gaat frontaal in de aanval tegen de hoogste kerkelijke leider in ons land. En last but not least, als zelfs zijn woordvoerder en vertrouwenspersoon hem de rug toekeert, dan is het niet hem die je scheef moet bekijken, maar wel monseigneur Léonard, die in een tijdspanne van enkele dagen nogal wat kerkramen heeft doen sneuvelen. Want ook vele gelovigen steken hun ontgoocheling niet onder stoelen of banken en het aantal ontdopingen stijgt van dag tot dag. Als je dan leest dat een 62-jarige man, die een schrijven had gericht aan het Bisdom Doornik met de aanvraag om zich te laten ontdopen, als antwoord krijgt :"Je kan geëxcommuniceerd worden", dan ga je je toch vragen stellen over zo'n wereldvreemde reactie. Had de Kerk niet beter al de pedofiele priesters geëxcommuniceerd die zich jarenlang herhaaldelijk aan kinderen hebben vergrepen? Het is maar goed dat de pers de vinger aan de pols blijft houden. ***********************************************************************************
FAMILIEFOTO ************** Links : vader Gaston Bontinck (51j. op de foto) - was toen al volop bezig met het optekenen van zijn wedervaren bij onderzoeken naar seksueel misbruik van kinderen. De boeken zijn steeds een deel van de huisbibliotheek gebleven. Toen in de lente van dit jaar de schandalen rond pedofiele geestelijken uitbraken heb ik besloten om met een aantal verhalen naar buiten te komen. Ik herhaal nog eens dat dit niet gebeurt uit zucht naar senstatie, maar het gevolg is van de reacties van een aantal mensen die deze zaken tot op heden als fel overdreven bestempelen, bedoeld om het instituut kerk te beschadigen. Midden : moeder Louise Vereecke - 39j. op de foto - nu 88j. Rechts : ikzelf als 16-jarige.
Lezersbrief : Het protest zwelt aan. ***************
Dat ook binnen de katholieke kerk het protest aanzwelt tegen de uitspraken van de aartsbisschop is ondertussen wel duidelijk. Zelfs de Broeders van Liefde en gerenomeerde kerkbladen zoals Tertio en Kerk & Leven hekelen de kerkleider, en professor kerkelijk recht Rik Torfs gaat nog een stap verder met zijn oproep de hoogste kerkelijke autoriteit in ons land te boycotten. Hebben zij het dan ook allemaal verkeerd begrepen? Protest en onvrede ook bij vele gewone gelovigen. Het aantal aavragen tot ontdoping blijft alsmaar stijgen. Het antwoord van het bisdom Doornik op een aanvraag tot ontdoping van een 62-jatige man (zelf ooit misbruikt) spreekt boekdelen. "Hij zou dan geëxcommuniceerd worden." Wat toch wel de vraag doet rijzen waarom priesters die herhaaldelijk en gedurende vele jaren kinderen seksueel misbruikt hebben nooit geëxcommuniceerd werden. De uitspraken van monseigneur Léonard, het hallucinante antwoord uit Doornik, dat zijn in elk geval geen uit de context gerukte woorden meer. Daarvoor zijn ze te overduidelijk. Toch hebben al die mensen de uitspraken verkeerd begrepen. Aldus sprak Alexandra Colen (ultraconservatieve groep binnen het VB) : "De bisschop sprak vanauit zijn menselijkheid". Menselijkheid tegenover wie? Tegenover de daders ! Hun "zieleheil" is blijkbaar van groter belang dan het leed van de slachtoffers. "Wie monseigneur niet steunt moet dan maar wegblijven uit de kerk", luidt het verder. Dat is wat "sommigen"ondertussen ook al beslist hebben te doen en er zullen er nog volgen indien een kerkelijke hoogwaardigheids- bekleder dit soort uitspraken verder de wereld instuurt. Ondertussen heeft monseigneur Léonard zijn kerkelijke autoriteit nog een beetje uitgebreid. Vorige vrijdag heeft hij het bisschopsambt opgenomen bij het legerbisdom. We weten nu ook dat zoiets bestaat. What's next ? *********************************************************************************** PS.: Gezien computerproblemen kon slechts een deel van de lezersbrief per GSM doorgestuurd worden. ***********************************************************************************
Aartsbisschop Léonard vindt dat het straffen van gepensioneerde priesters niet kan. Dat is pure wraak. De priesters moeten "met rust gelaten worden". Beseft monseigneur wel de draagwijdte van zijn woorden ten overstaan van de vele slachtoffers van seksueel misbruik door geestelijken, of wil hij het niet beseffen? Wraak, waarbij de beschuldiging tot het uiterste wordt gedreven, heet het. Wat is dat "uiterste" dan wel? Is het seksueel misbruik van kinderen niet dat "uiterste"? "Met rust gelaten worden!!!" De priesters, of ze nu stokoud of minder oud zijn, al dan niet in functie meer zijn, ze hadden in de eerste plaats de kinderen maar met rust moeten laten. Wraak ? Bestaat het woordje "gerechtigheid" niet meer voor de monseigneur? De Kerk had er al veel langer geleden werk moeten van maken de eigen augiasstal te reinigen. Dat heeft ze niet gedaan. Ze heeft decennialang haar beschermende vleugels uitgeslagen voor de pedofiele priesters. Vandaag worden de vleugels nogmaals uitgeslagen. Als de Kerk meer en meer aan geloofwaardigheid begint te verliezen, dan heeft ze dat hoofdzakelijk aan zichzelf te danken. Wie gooit hier nu ALWEER een kerkraam in? =====================================================================
"Doelman Logan Bailly is ingestort", lees ik in de sportkrant van dinsdag. De Belgische keeper van Borussia Mönchengladbach, die een mindere periode doormaakt (welke mens komt dat nu niet eens tegen?), wordt uitgepikt als de zondebok voor de mindere resultaten van de Duitse ploeg. Fluitconcerten van de fans, een cynisch applausje als hij een bal pakt, je zou voor veel minder uit het lood geslagen zijn. Bovendien deinsde de regionale krant er niet voor terug de doelman nog wat dieper in de put te duwen met koppen als "De knock-out voor blunderkeeper" - "Is Logan Bailly bij Borussia definitief opgebrand?" Topsporters verdienen bakken geld, dus moeten ze maar tegen die kritiek kunnen, dat is een reactie die je nogal dikwijls hoort. Alleen neemt die kritiek soms ongeoorloofde vormen aan, zoals nu in het geval van de nochtans talentvolle doelman. Topsporters zijn ook mensen van vlees en bloed, die fouten maken, een periode moeten doorworstelen van minder goede of slechte conditie, gevoelig zijn voor kritiek, ... En de ene mens kan dat al beter trotseren dan de andere. Veel "sportliefhebbers" blijven daar niet bij stilstaan en zijn er als de kippen bij om een sporter, tegenover wie ze ook maar een beetje aversie voelen, de grond in te boren. Voorbeelden genoeg : Je moet er maar eens de kritieken op nalezen op het forum van bepaalde kranten aan het adres van o.a. Sven Nijs. Een sportman met een palmares om u tegen te zeggen. Veldrijder en mountainbiker die leeft voor zijn sport. Nu hij even als 34-jarige de rol moet lossen tegenover het jeugdige talent komen de criticasters op de proppen.
Ik vind het altijd fantastisch wanneer een sportman-of vrouw er dan toch nog in slaagt terug te slaan en de "afbrekers" lik op stuk te geven. We mogen bovendien niet vergeten dat topsporters heel wat van hun jonge leven moeten opofferen om aan die top te geraken, er te blijven, en dat het nog veel moeilijker is om terug te komen. We blijven nogal gemakkelijk stilstaan bij het uiterlijke vertoon van weelde (waain de pers natuurlijk haar aandeel heeft), en dat scherpt de kritiek bij falen natuurlijk wel aan.
Terug naar het voetbal. Frustraties van "supporters" worden nogal snel afgereageerd op verdedigers en keepers. Bij de kleinste fout of die éne blunder kan je ploeg in het verlies gespeeld worden, en dan ben je de sigaar. Niet alleen Logan Bailly kan er over meespreken. Een aanvaller daarentegen, die een bar- slechte match heeft gespeeld, maar het winnende doelpunt heeft gescoord, die wordt op de handen gedragen. Het is de harde wet van de sport en sport kan onrechtvaardig zijn. Het artikel over Logan Bailly doet me denken aan een heel kort, maar kernachtig spreukje van amper zes woorden : "NOTEN MAG JE KRAKEN, MENSEN NOOIT!" Maar dat is wat de "fans" van de Borussen nu net doen, én met hen de onverbiddelijke Duitse pers. Je moet een mentaal sterke mens zijn en zeker veel steun krijgen vanuit je onmiddellijke omgeving om in dergelijke omstandigheden "terug te komen". We wensen het Logan Bailly van harte toe. ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ Deel 4 van "De onderpastoor gaf voorlichting" volgt op vrijdag 29 oktober. ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
LEZERSBRIEF (maandag 18 oktober) : ********************************* DOLGELUKKIG WAARVOOR ? ========================= "Ik heb de indruk dat u de aartsbisschop niet wil verstaan", stelt deken F.V.M. in Dialoog van maandag. Nu waren de uitspraken van monseigneur ook niet bepaald genuanceerd of in elk geval heel ongelukkig geformuleerd : "Aids is een vorm van immanente rechtvaardigheid." Hoeveel slachtoffers van aids zouden er niet zijn als gevolg van verkrachtingen in de vele burgeroorlogen die woeden in verschillende continenten? Dat feit alleen al doet de wenkbrauwen fronsen bij zijn vergelijking met het roken dat leidt tot longkanker. Of kan aan verkrachting gemakkelijker weerstand geboden worden dan aan het roken? Marie-Paule R. stelt zonder blikken of blozen (ook in Dialoog) :"Het zijn de zelfverklaarde moraalridders die hun verontwaardiging uitschreeuwen, DOLGELUKKIG (!) zijn dat ze ALWEER (?) een uit zijn context gerukte uitspraak hebben ONTDEKT om een kerkraam in te gooien". Uit deze redenering blijkt nog maar eens hoe graag men de zwarte piet van al het "onheil" dat over de kerk is gekomen naar de zogenaamde "kerkhaters" doorschuift, zij die de kerk willen beschadigen (termen die in eerdere reacties werden gebruikt om de snoodaards aan te duiden die het seksueel misbruik van kinderen door geestelijken aan de kaak stelden). Eerst en vooral, WIE heeft zich in de loop van de geschiedenis opgeworpen als de "zelfverklaarde moraalridders" ? WIE heeft zich steeds opgeworpen als dé verdedigers bij uitstek van de (hun) morele waarden in onze samenleving? WIE heeft daarvoor in de loop van de geschiedenis zelfs de brandstapel en de guillotine bijgehaald? Zijn nu die "zelfverklaarde moraalridders", om bij de hedendaagse geschiedenis of beter de actualiteit te blijven, ook niet die priesters, die in hun functie van leerkracht kinderen seksueel hebben misbruikt? Hebben zij zichzelf niet tot "moraalridder" geslagen bij hun "wijding". Of werden ze niet "gewijd" door vooraanstaande kerkelijke autoriteiten die ook niet vies waren om kinderen te bepotelen en die bovendien daders van seksueel misbruik jarenlang de hand boven het hoofd hebben gehouden? Zijn de getuigenissen van slachtoffers allemaal subjectieve verklaringen? Waren de daden van die geestelijken ook allemaal uit de context gerukt? Of mogen wij dat met alle mogelijke middelen opgelapte kerkraampje niet langer meer ingooien? Om terug te komen op de uitspraken van monseigneur, dolgelukkig voelt een mens zich niet bij zoiets, intriest, ja, kotsmisselijk ook bij een redenering waarbij zovele mensen zich terecht gekwetst voelen. En als we het dan toch over kerkramen willen hebben : Zijn het niet in eerste instantie de geestelijken die kinderen soms jarenlang seksueel misbruikt hebben, EN de kerkelijke autoriteiten die deze misdrijven decennialang hebben toegedekt, EN de daders in kwestie hebben beschermd (waardoor verder seksueel misbruik in de hand werd gewerkt), EN zijn het niet de kerkelijke hoogwaardigheidsbekleders (de paus inbegrepen - cfr. bezoek aan de UK), die door hun ongenuanceerde uitspraken de eigen kerkramen hebben doen sneuvelen?
PS.: Deze bijdrage werd niet gepubliceerd in Dialoog. Op té veel tenen getrapt blijkbaar ! ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Vervolg verhalen opgetekend door Gaston Bontinck. Inleiding (Ivan Bontinck) ******** Heel wat verhalen over seksueel misbruik van minderjarigen door geestelijken stammen uit de jaren '60-'70. Dit verhaal echter vond plaats in 1942, in volle oorlogstijd. Vooral omdat het al zo lang geleden is, doet het me meer dan de twee vorige ("De rekbare punten van broeder X" - halfweg jaren '50 en "Geestelijken als beschermers van pedofielen" - jaren '60) denken aan de woorden van een lezer die nog niet zo heel lang geleden in de krant stelde : "Het wordt hoog tijd dat de media stoppen met verdachtmakingen allerhande over misbruiken door priesters die dateren van meer dan een halve eeuw geleden. Deze niet meer te controleren cowboyverhalen worden door ongelovigen gebruikt om de Kerk te beschadigen." Het verhaal dat hier gebracht wordt is bijna 70 jaar geleden gebeurd, geen cowboyverhaal en perfect gecontroleerd, gezien er een rechtzaak op volgde. Ik kon het niet nalaten deze woorden, die een kaakslag in het gezicht van elk slachtoffer zijn, hier nog eens te herhalen. ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Nu we het toch over onze kust hebben, elk jaar komt er wel iemand met een of ander megalomaan voorstel aandraven. De minister die ooit het idee kreeg de kusttram op een monorail door de lucht te laten zoeven was zeker niet de eerste en nog veel minder de laatste fantast. Vraag me trouwens af waar en hoe hij al die tramhaltes zou voorzien hebben (heb je ze ooit al geteld ?). Ik schrok me een hoedje toen mijn krant in juli een volledige pagina besteedde aan "een project à la Dubai". Geen late aprilgrap. Dit "Dubai aan de Noordzee", dat de naam "Vlaamse Baaien 2100" kreeg, zou meer dan een miljard euro kosten en liefst een eeuw duren om te realiseren. Zelfs hier komt al een tikkeltje separatisme bovendrijven.
De lezersbrieven in de julikrant klonken niet bepaald positief. Heel wat lezers verwezen naar het feit dat Dubai zelf bijna failliet was gegaan. En krijgen we dan nog eens een muur van hoogbouw ... dit keer in zee ?
Eigen bijdrage uit de krant van 6 juli: ***************************** Megalomanie ++++++++++ We zijn het stilaan gewoon geworden. Ook dit jaar werden we in het begin van de zomervakantie geconfronteerd met een ongelooflijk ambitieus plan : "Minister Crevits opent studie naar eilanden voor kust", titelde de krant. Het onderzoek dat de komende vier jaar zou lopen kost 4 miljoen euro. De Vlaamse regering heeft al haar fiat gegeven voor het onderzoek en wil twee miljoen euro bijdragen. Om het kostenplaatje te "vervolledigen" : De baggerwerken die nodig zijn om de eilanden aan te leggen worden geschat op 300 miljoen en de rest van het project zou een miljard vragen. Geschat ??? Het klinkt natuurlijk allemaal heel mooi en het dient gezegd dat het voorstel van een schitterende verpakking is voorzien. Bovendien promoveert het creëren van een natuurgebied de initiatiefnemers tot ware weldoeners. Maar wat zouden ze (vooral de vastgoedmakelaars) in het achterhoofd hebben ? Money, money, money, denk ik. Misschien toch maar eens aan de Vlaamse regering duidelijk maken dat alleen al het geld van de studie kan dienen om een resem projecten te bekostigen die de echte noden van vandaag kunnen wegwerken : armoedebestrijding, sociale woningbouw, enz. Laat men daar nu in de eerste plaats eens daden stellen. Daar is zelfs geen onderzoek meer voor nodig ! Pas dan kan men misschien eens dromen om een kust à la Dubai uit de grond te stampen. Maar laat het toch maar bij dromen blijven ! +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
In de krant van maart dit jaar : ************************ "Drie doden en één gewonde, dat is de zware balans van een familiedrama, gisteren in het Limburgse Bilzen. Jean Houben (53) doodde eerst zijn 15-jarige zoon Cédric in zijn huis in Vlijtingen, bij Riemst. Hij trok daarna met zijn jachtwapen naar de flat van zijn ex in Bilzen en beschoot haar. De vrouw raakte gewond en alarmeerde de politie, waarôp de schutter een agent doodschoot. De dolleman stierf uiteindelijk zelf door een politiekogel."
Reactie hierop in de krant van 16 maart : ----------------------------------------------- De tragische gebeurtenissen in Bilzen getuigen welke enorme risico's het beroep van politieman-of vrouw inhoudt ... alweer. Een 55-jarige politieagent werd bij interventie in de rug geschoten door een man die door het lint was gegaan en eerder zijn 15-jarige zoon al had neergeschoten. De politieman zou weldra met pensioen gaan. De echtgenote en twee kinderen van de hulpvaardige agent blijven verweesd achter. Pijnlijke details : De dader stond als agressief aangeschreven, was vroeger al betrokken bij een schietpartij met de politie, bij hem thuis werden wapens gevonden, en de agent werd gedood met een niet-geregistreerd jachtgeweer. Je kan natuurlijk niet alles in de hand hebben, maar dit roept toch ernstige vragen op. De politieman wordt stilaan een vogelvrij verklaard sujet. Gaat hijzelf in de fout, dan wordt het uitgebreid "in the picture" geplaatst en worden alle politiemensen door velen over één kam geschoren. Maar vandaag of morgen moet de politieman-of vrouw onze veiligheid waarborgen in een of andere totaal onvoorziene situatie. Niet altijd zonder risico's. Gisteren was het weer zover ... met fatale gevolgen. Hoog tijd dat we eens stilstaan bij al die gevaarlijke momenten die deel kunnen uitmaken van het leven van elke "flik". Een beetje meer waardering voor de mensen die vandaag nog voor deze job kiezen mag dus wel. De meeste politiemensen doen hun werk trouwens naar behoren.. Het zou één en al chaos zijn in eender welke stad, gemeente of dorp moest het niet zo zijn. ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Baby te vondeling gelegd. ********************* De vondst van het kindje in de ondergrondse parking van een Carrefour-GB in Gent zal de discussie rond "anoniem kunnen bevallen" ongetwijfeld weer doen oplaaien. En misschien is dat maar goed ook, want het is een probleem van alle tijden. Om het even welke samenleving in om het even welke periode heeft met dit probleem te maken gehad. En een welvarende samenleving biedt absoluut geen garantie dat zoiets niet meer zou kunnen gebeuren. Dienen we geen begrip op te brengen voor de situatie van de moeder? Het leven is nu eenmaal niet voor iedereen al rozengeur en maneschijn ... verre van ! Er zijn zovele factoren die aanleiding kunnen geven tot het nemen van zo'n moeilijke beslissing. In eigen land is dit de 12'de vondeling in 10 jaar tijd. Feit is dat het te vondeling leggen vroeger zeker en vast veel frequenter zal voorgekomen zijn. Je kan het natuurlijk niet zomaar goedkeuren, maar er dient gezegd dat de moeder een handeling heeft verricht waarbij ze het leven van het kind heeft "gevrijwaard". We hebben met z'n allen toch toch al te vaak gehoord over gevallen waarbij een pas bevallen moeder haar kindje om het leven heeft gebracht. Het komt, jammer genoeg, veel meer voor dan moeders die hun baby te vondeling leggen. Daarom ook zou anoniem bevallen in de gunstigste omstandigheden mogelijk moeten gemaakt worden. Wat niet belet dat er geen vondelingenschuif meer zou mogen bestaan. We moeten er rekening mee houden dat er altijd moeders zullen zijn die alleen zullen bevallen van een kind in penibele omstandigheden.
Op een forum gebruikte iemand het woord " wegwerpcultuur". Eerst en vooral is dit geen typisch verschijnsel van onze samenleving van vandaag, van onze cultuur. In eigen contreien bepaalde in het begin van de 19'de eeuw al een decreet dat in elk arrondissement een vondelingentehuis diende te worden opgericht, voorzien van een vondelingenrol-of schuif. Ten tweede heeft deze moeder haar kind het leven niet ontnomen. Er worden vandaag trouwens vandaag in héél wat landen "handelingen" verricht met kinderen waarvoor je wél de term "wegwerpen" zou kunnen gebruiken. Denk eens aan de talrijke kinderen die dagelijks als "kindsoldaatjes" om het leven komen in de vele burgeroorlogen die worden uitgevochten. Ontstellend lang is het lijstje van landen die zich schuldig maken aan deze praktijken. En werden er decennialang geen kinderen misbruikt (al dan niet door geestelijken, incest, ...). Het "wegwerpen" van de eer van het kind zou je het kunnen noemen, want het seksueel misbruik heeft hen voor het leven getekend.
Voor moeders die hun kind te vondeling leggen omdat ze in een uitzichtloze situatie zijn terechtgekomen, geen uitweg meer weten, maar toch hun kind het leven niet ontnemen, voor hen dienen we begrip op te brengen. Goed dat de draad van de discussie rond dit heikele thema weer opgenomen wordt. Daar moet dringend op alle niveaus een maatschappelijk debat over gevoerd worden, moeten dringend meer initiatieven genomen worden opdat dit fenomeen zo goed en zo kwaad als het kan zou kunnen ingedijkt worden. Dat is één van de uitdagingen waar de politiek vandaag voor staat, dat zijn zaken waar onze politici werk moeten van maken ... niet de circusvertoning opvoeren waar we nu al maanden mee geconfronteerd worden. ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Ik ben Ivan Bontinck
Ik ben een man en woon in Wetteren () en mijn beroep is Leerkracht Engels met pensioen..
Ik ben geboren op 13/06/1945 en ben nu dus 80 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelsport (lange afstanden) - vreemde talen (o.a.Russisch) - lezersbrieven - geschiedenis - ....
