Lezersbrief : Eén uur over pedofilie.
******************************
In Dialoog van HLN van 17 november.
Hierbij de volledige versie en het artikeltje uit de krant van 15 november dat tot deze reactie 
heeft geleid.
===================================================================
Ergens op een bescheiden plaatsje in de maandagkrant prijkt een artikeltje "Kritiek op Danneels
voor Vaticaans overleg kindermisbruik." Onopvallend, bijna in een hoekje gedrumd, maar 
inhoudelijk spreekt het boekdelen. 
Nu weten we ook hoe belangrijk het thema "pedofilie binnen de kerkelijke sfeer" is in het 
Vaticaan, waar een bijeenkomst plaatsvindt van alle (203) kardinalen. Een consistorie noemen
ze het. Pedofilie vormt daar maar één van de zes gespreksonderwerpen. Het moet ondermeer ook 
gaan over religieuze vrijheid en de relatie met de Anglicaanse Kerk. Alsof dat laatste al niet 
uitvoerig genoeg aan bod is gekomen bij het bezoek van de paus aan de UK, nog niet zo heel 
lang geleden. Net daar liet ook de grootste kerkleider zich enkele uitspraken ontvallen die bij 
de vele slachtoffers van seksueel misbruik ongetwijfeld in het verkeerde keelgat zijn geschoten.
Allicht zal in Rome wel uren gepalaberd worden over overeenkomsten en verschillen tussen 
Anglicaanse en Katholieke Kerk, een thema waarover, sinds Hendrik VIII zichzelf tot hoofd van 
de Anglicaanse Kerk heeft uitgeroepen in de 16'de eeuw,  volumes boeken zijn geschreven.
Welke ziel zal zich door die gesprekken ginder ooit beter gaan voelen?
Voor het hete hangijzer pedofilie, over seksueel misbruik gepleegd door hun geestelijke onderdanen
en andere beschermde pedofielen (wegens vroom kerkelijk gedrag), over het misbruik dat het leven
van zovele slachtoffers psychisch heeft verminkt, daar gaan de kardinalen zich één uur over buigen.
Een kromme rug zullen ze daar wellicht niet aan overhouden.
Het allergrootste probleem dat vandaag meer dan ooit de geloofwaardigheid van de kerk heeft
aangetast, het instituut als het ware in diskrediet heeft gebracht, dat wordt op een bijeenkomst van
de belangrijkste karholieke kerkleiders ter wereld herleid tot een fait-divers, waarvoor eventjes een
uurtje zal uitgetrokken worden.
Priester Devillé van de Werkgroep Mensenrechten in de Kerk kent op deze wijze meteen zijn plaats :
Op de achterste bank !
De kerkleiders kunnen proberen de storm even te doen luwen, een mirakel waar ze wellicht tevergeefs
op zullen wachten. Bij de slachtoffers zal die storm nooit meer luwen en bij de pers zal de wind wel
aanwakkeren als het nodig is.
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++