Bellum ita suscipiatur, ut nihil aliud nisi pax quaesita videatur - De oorlog moet zo opgenomen worden, dat niets anders tenzij de vrede schijnt gezocht te worden. Hugo Peregrinus
08-06-2019
One year
Beste Lezers,
Precies een jaar geleden was mijn camino ten einde. Met de vier musketiers kwamen we s'morgens in de regen op het plein voor de kathedraal.
En nu zit ik binnen in het café te kijken hoe de regen met bakken uit de lucht valt.
Gelukkig kan ik er naar kijken, alles staat opgesteld. De was heb ik niet gedaan, drogen zal niet voor vannacht zijn. Dat zal morgen gebeuren, op hotel. Er is bezoek op komst, Agnes en Annita komen me aanmoedigen. En dus slaap ik twee dagen tussen de lakens. Op maandag is het Ruhetag.
Vandaag ben ik doorheen veen gebied gemarcheerd. Om 5u was ik al op weg. Ondanks of juist daarom, alles was droog en de lucht zag er dreigend uit, direct inpakken.
Die dreiging is heel de dag gebleven. Dankzij de sterke wind is het over gebleven. Tot bijna op de camping, alwaar de tent tussen twee buien kon opgesteld.
Die camping bleek in eerste instantie volzet. Een koppel fietsers voor me spraken NL. En ze klonken teleurgesteld. Ze zouden nog een heel eind verder moeten fietsen. Ja, dan zou ik nog een heel eind......
Maar zoals steeds zeg ik: nog even geduld. En ja hoor, het is een kleine (nu twee) tent èn morgen vroeg zijn jullie weg, dan heb ik nog wel een mogelijkheid.
Een bijkomende troef was onze leeftijd, jongeren konden ze niet meer aanvaarden. Er is namelijk een festival in het dorp, daarom ook volle camping. Alle straten zijn afgezet met nadar hekken om een invasie te voorkomen. Lijkt me morgen een leuke boel te worden. Maar dan ben ik al lang opweg.
Mij NL buren, die met de fiets zijn aan dag twee. Ron en Cor zijn niet aan hun proefstuk, al meer dan dertig jaar gaan ze met de fiets op verlof.
Zo, als je de eerst volgende dagen weinig van me hoort, geen nood, dinsdag ben ik terug.
Het was vandaag een prachtige wandeldag, met een prachtige zonsopgang en dan zeker met de tocht langs de Eems. Verder goed nieuws, een bakker die om 8 uur al open was met verse koeken en koffie, een goed middag maal en op de koop toe een goed avondmaal op de camping.
Nog goed nieuws is dat ik de Meyer Werft heb kunnen bezoeken. Dit is weliswaar gebeurd in twee etappes: een eerste was te voet, 2 maal 3,5 km, en de tweede keer was met de bus.
De dame aan het VVV van de Oude Werf, iets buiten de stad, stuurde me door naar het bezoekerscentrum van de Werf zelf voor bezoek. Daar aangekomen kon ik niet binnen omdat ik niet aangemeld was. Enkel groepen konden de Werf bezoeken. Daarvoor moest ik terug naar de stad. Aan het Rathaus, in de stad, was nog een VVV waar je kon inschrijven voor een geleid bezoek aan de Meyer. Na het betalen van 13,50 kon ik met een bus mee, samen met nog 80 anderen.
Mijn rugzak kon ik wel even in verzekerde bewaring geven.
Al met al was het 5 op de klok toen ik terug in de stad arriveerde.
Minder goed nieuws, bij mijn bezoekje vooraf heb ik betere foto's gemaakt dan tijdens de rondleiding. Die betekende voor mij niet zoveel, ergo, je kon eigenlijk niet zoveel zien.
En slecht nieuws, Gaston DK, een lid van onze vereniging Opstoapel, is overleden.
En nu lig ik in mijn tentje dit berichtje in te spreken/ schrijven, in de hoop dat het niet wegwaait of wordt onder geregend. In mijn tent heb ik het volle vertrouwen, in de kuren van het weer helemaal niet.
Voor diegenen die het nieuws ontglipt zou zijn, vandaag exact 75 jaar terug gaven veel mensen hun leven voor onze vrede.
En de weinige, nog resterende getuigen zijn het unaniem eens, oorlog is zinloos.
De melding dat ik deze morgen in de regen ben vertrokken verbleekt hierbij. Aan het wegdek en de wijze van bouwen kon ik merken dat ik de grens was over gegaan. Het was toen exact 9 uur 45 bij een temperatuur van 15 graden Celsius. Er was geen tegenstand.
Rond de middag, 12 uur top, smaakte een broodje kaas en ham in de eerste Duitse nederzetting, Dersum.
Een dame, waaraan ik water had gevraagd, kon me vertellen dat er enkel in een kleine winkel, bakkerij, posterij enzoverder, aan iets te eten kon komen, anders zou ze wel een broodje meegeven.
Voilà de vrede is duurzaam.
Voor de rest van de dag niet zoveel te vertellen als dat ik al enkele uurtjes heb gerust. De camping ligt aan de oever van de Eems, deze rivier zal ik morgen volgen tot in Papenburg. Heel misschien zit er nog een bezoekje aan de werf in.
Bij een foto is er weer iets dat niet klopt. Op een andere zie je hoe ik van een walking dinner kon genieten.
Deze middag, tijdens mijn lunchpauze, zie ik toevallig in de krant dat Martine Bijl is overleden.
Hoe ze een reclamespot voor groente HAK presenteerde was eigenlijk kunst. Als 17-jarige was ik eigenlijk wel een beetje verliefd op haar, mooi en sprankelende ogen en een warme stem.
En onmiddellijk dacht ik ook aan onze betreurde Louis Neefs. En van die man heb ik muziek op mijn telefoon, die heb ik dan ook gedraaid. De muziek welteverstaan!
Gisterenavond ben ik nog op de koffie uitgenodigd bij Willem en Saskia mijn overburen. Zij wonen in de Achterhoek hun dorp ligt op de grens met Duitsland. En elk jaar gaan ze voor enige tijd met een caravan naar Zeeuws Vlaanderen, in het dorpje Brugsluis. Willem verteld: in 45 werd Zeeuws-Vlaanderen en de Oosterschelde bevrijd, alleen Burgsluis is men vergeten.
Het onweer rond middernacht heeft me gespaard t'is te zeggen alles is droog gebleven en blijven staan
Ben nu aan beland in Ter Apel of Apelkanaal op een kleine minicamping. De uitbaters zijn met verlof en onderwijl nemen de ouders het even over. Albert en Tinny zijn, wat men mag noemen en bejaard koppel maar oh nog zo actief. Ik heb het veld voor mij alleen Wat een luxe. Voor ik ga slapen moet ik nog even gedag komen zeggen. Bij aankomst hebben we al anderhalf uur gepraat, toffe mensen en goede sfeer.
Iets na de middag ben ik ook in het hoge Noorden aanbeland, de provincie Groningen . Als hier deze nacht een aardbeving plaatsvindt dan laat ik het jullie weten.
Bij de foto's nog enkele bemerkingen:
pakeren, wipbruggen bij de vleet, dit schuim ruikt naar waspoeder, een trambrug, zelf bediende overzet, eenzaam in de hoogte nee toch niet, bij deze dame ook op de koffie en een fijn gesprek, deze Brugwachter werkt 7 maanden per jaar, wel in het systeem van 8 dagen werk 2 dagen rust en dit van 1 april tot 31 oktober, Ter Apel promenade, een droogzwierder, een heel goede uitvinding.
Het was vandaag eigenlijk de eerste dag dat het heel goed 'marcheerde'. Niet dat ik nu niet meer moe wordt of hier of daar een pijntje krijg, maar het ging goed.
Vanmorgen, voor dag en dauw, was ik al wakker en op pad. Het windjackje ging de eerste twee uren niet uit. De kop koffie heb ik pas het tweede dorp kunnen nuttigen, het werden er twee.
Op de dijk van het kanaal ontmoette ik een vroege wandelaar. ' jij moet nog wel een eind verder, denk ik? Doe jij het Pieterpad?.
En van het een kwam het ander en ging het over de reden van deze tocht.
En zo vertelde hij me dat zijn broer op sterven lag en hij daarom een ommetje maakte. Hij kon zich schikken bij deze triestige zaak want leven en dood horen bij elkaar. Daarna toonde ik hem de foto's die ik meedraagt, hij knikte begrijpend.
Mijn tent en aanverwante heb ik gedroogd aan het sas van De Haardrik, voor Coevorden.
Aan de volgende brug waren enkele onderhoudswerkers bezig. Na mijn vraag of de brug vast dat door de warmte en dat ze dan op de brandweer konden rekenen, was het antwoord negatief. Wel ging het natuurlijk over de brandweer en over het feit dat ik daar ervaring in had. De ene man begon dan over de Schelde, Terneuzen en Gent èn over een heilige. Het hand gebaar van mij alsof ik iets dronk bevestigde hij met: straf spul, daar moet je mee opletten. Ik weet niet welk bier er van Terremonde afkomstig is, daar doelde hij op.
De brug ging toe en ik kon verder.
Goed middagmaal genoten in de garnizoen stad Coevorden.
Genoteerd op van de menukaart:
'Hoereren, vrijen, gokken en zuipen, klop en steekpartijen, dat is voorbij. In vesting Coevorden zijn permanent soldaten gevestigd.' 1492
En dat heb ik kunnen zien.
En blijkbaar loop ik inderdaad een heel stuk van het Pieterpad rond Coevorden.
Ajuus
Hugo Peregrinus
Bij de foto's zie je de nieuwe zonnegod en een scheepswerf.
Het slapen ging heel moeilijk gisteravond, bij 29 graden liep het water van mijn lijf. Ook de vriendelijke gebuur had al geprobeerd af te koelen met een douche, maar een koude douche lukte niet.
Pas toen het donker werd kon ik de slaap vatten. Helaas voor heel korte tijd, de donder en bliksem maken we vlug wakker. Mijn buurman had me de raad gegeven om bij onweer te vluchten naar de binnen speeltuin. Op minder dan 5 minuten was mijn hele boeltje terug gepakt en overgebracht naar deze plaats.
Iets na vijven heb ik dan mijn boeltje gepakt zodat ik heel vroeg al op weg was.
Alhoewel ik weinig of geen zon heb gezien was het toch nog behoorlijk warm. De regenwolken kwamen na de middag wel opzetten zodat ik rond drieën al in Marienburg op een camping geïnstalleerd was. Mijn tentje stond pas recht of de eerste druppels vielen al. Op de camping valt niet veel te beleven, zelfs de pizzeria is gesloten.
Geen nood,, ik zal geen honger hebben heb me na de middag voorzien in de Jumbo.
Langs de weg kom ik heel veel mooie en prachtig onderhouden boerderijtjes tegen. Hier en daar staat er zelfs een te koop, maar ik weet niet tegen welke prijs.
Op een van de foto's zie je een wit stipje hoog in de boom. De eigenaresse ervan smeekte het beestje om beneden te komen. Helaas pindakaas, misschien helpt dit wel als lokmiddel, de lieve poes was al 3 dagen van huis weg.
De lama of zoiets, die wou wel meekomen. Of was het voor iets anders?
Als je goed kijkt zie je ook een kerkfabriek, juist er naast staat de Mariagrot.
Nu nog een beetje eten, me wassen en dan terug onder de wol. Het zal deugd doen.
Ik heb begrepen dat het niet alleen in Nederland warm is.
Deze morgen was mijn tent zowel binnen als buiten vochtig. Langs buiten van de douw, langs binnen van het zweet.
Heel vroeg op pad dus bijna geen verkeer. Toch zijn twee fietsers door een auto omvergereden in Deventer. 2 politie karretjes en een ambulance waren ter plaatse, ik kon niks meer doen.
Op de middag was ik in het dorp Heeten. En in Brasserie dertien (13) heb ik een warme maaltijd genomen. Alles warm dus, ook mijn hoofd. Een groot deel van de tocht verliep niet in de schaduw, En dat liet zich goed voelen, afkoelen en rusten. En dat heb ik gedaan met een frisse ...cola!
Na de middag verliep de tocht langs bosrijke wegen, een verademing voor het hoofd en de voeten. Sommige wegels liepen over de akker, net zoals bij ons de kerkwegels. Wel stond het gras 1 meter hoog, met tingels en distels, afwisseling doet goed. Mijn vermoeide spieren en voeten leefden plots terug op.
En zo ben ik aanbeland op de minicamping t'Lindehof. Daar werd ik verwelkomd met een koffie, leuk toch. Na het wassen van mijn kleding kan ik deze in een ouderwetse centrifuge droogzwieren. Hierdoor zijn ze in een wip kast droog, in mijn geval rugzak droog.
Mijn buurman heeft me al een droogrek en een stoel ter beschikking gesteld, Hij en zijn vrouw kenden Nidaros, alleen was het al 40 jaar geleden.
Vanmorgen was mijn eten op en ik zou dus graag tegen de middag in Heeten zijn aangekomen. Bleek grootwarenhuis PLUS pas om 1 uur open te gaan in plaats van 12 uur te sluiten. En het mag gezegd, er liep veel volk in rond. En ik kan weer verder tot morgenmiddag.
Nu nog een goede avond wensen aan mijn geburen en vragen of ik die stoel tot morgenvroeg mag bijhouden, dat is altijd makkelijk met de rugzak.
Zoals je kan zien in vorig bericht lukt het wel om foto's in bijlage toe te voegen.
Blijkbaar is een album te groot in volume om het via de camping router toe te voegen.
Bon, weeral iets bij geleerd.
Vanmorgen was het station in Arnhem vrijwel leeg. Net zo leeg was het Nationaal Park Veluwezoom. Op enkele yoggers en paardenliefhebbers na was ik alleen in deze immense vlakte. En dit was pas een deel van de Veluwe, een gebied gelegen tussen de Randstad, Arnhem, Deventer, Hattem en Harderwijk met Apeldoorn ongeveer in het midden. In Harderwijk ben ik 50 jaar geleden nog op kamp geweest met de verkenners.
Onder een stralende zon, die al voor het nodige vochtverlies zorgde, ben ik via Eerbeek en Klaverbeek in Wilp aanbeland. Meer bepaald op kampeerhoeve Bussloo te Bussloo.
Mijn tentje staat nog in de zon, dus nog even wachten om me te ruste te leggen. En voor morgen vroeg op en tegen de middag waarschijnlijk al rust.
En in Deventer laat ik ook de IJssel achter me.
Ben anderhalve liter Rivella original is bijna op. Het is een licht sprankelende frisdrank. Als dat maar goed komt!
Een tijdje na Nijmegen zou ik de eerste camping langsheen de weg nemen. Uiteindelijk arriveer ik toch in Arnhem. Bij de VVV bellen ze even rond en in krijg een adres van een camping 'bij de boer.
Ben ik daar wel gepasseerd zekers. En keerniekerweer is met NS gebeurd, waarna extra 3km kon gestapt worden.
Vertrek is dus morgen in Arnhem, Deventer ligt binnen loopbereik.
Ik denk dat onze lieve Heer zijn weg naar boven heeft moeten zoeken. Zwaar bewolkt weer met heel fijne regen.
Door de felle wind werd je er zelfs helemaal niet van. Via Oss ben ik tot in Ravenstein geraakt, al waar ik het pontje moest nemen.
Juist voor de klok van 4 uur kon ik in Ravenstein nog het VVV kantoor binnen. Nou, na het pontje rechtsaf de Dijk volgen en even verder kom je een camping tegen, je kan er niet naast lopen.
Dat even werden er dan nog 7 kilometertje bij. Maar het is de moeite waard, en hele mooie, propere camping en ik heb een gras pleintje voor mij alleen. En Surplus, morgen is het nog 17 paaltjes tot Nijmegen. We zien wel hoe het verder loopt, misschien ga ik wel verder tot Arnhem.
Het probleem met de foto's kan ik voorlopig niet oplossen.
Na een frisse stralende morgen volgde een warme dag. Ik ben op een heel goede camping aanbeland, een achtal kilometers boven 's-hertogenbosch. De infrastructuur is eenvoudig maar heel heel goed, en kindvriendelijk. Niet te veel regeltjes, niet teveel gebodjes en verbodjes.
De kathedraal van 's-hertogenbosch is mooi, maar zo zijn er velen. In een van de zijkapellen hangt het retabel van Antwerpen, kunstenaar onbekend.
Als je wil weten hoeveel solexen er in een camionette kunnen, tel ze maar.
Ik ben ook langs geweest op de executieplaats van kamp Vucht. Er zijn in Europa, en in de wereld trouwens, zovele tastbare bewijzen waartoe een autoritair regime kan leiden, dat ik de huidige politieke trend niet kan begrijpen.
Mijn was zit in de droogkast en ik kruip onder de pluimen.
Grtjs
Hugo Peregrinus
Het probleem met g is er weer, enkele minuten of uren?
Gisteren avond was Google foto in staking. De verwerking van het album bleef in gebreke. Een nachtje slapen deed blijkbaar ook de computers deugd.
Voor mij deed het eveneens goed, ondanks de onderbrekingen. Maar dat is een beetje logisch als je in een slaapzaal vertoeft.
Behalve die ene dame. Er staan nog 8 bedden vrij. Uitgerekend hetgene waar ik al lig te pitten claimt ze. This is my bed, I will call. !!
Tien minuten later kwam ze terug, vergezeld van iemand van Roots. Die wees doodleuk enkele vrije plaatsen aan. 'I don't Mike this' heb ik nog verstaan.
Nu nog even wachten om mijn borg te recupereren en dan op naar s'Hertogenbosch.
Vandaag ben ik enkele malen de belgisch-nederlandse of de nederlands-belgische grens over gestoken om nu toch enkele weken in Nederland te verblijven.
Vorige nacht was er blijkbaar niet voldoende water gevallen. Daarom heeft het de ganse dag verder geregend.
Dit heeft me toch niet afgeremd zodat ik deze avond al in Tilburg ben aan beland. En op de middag kan ik in Alphen mijn boterhammetjes droog verorberen, daar bracht de kiosk redding.
Tijd nu om mezelf en mijn kleren te wassen. Een dagje met regenbescherming is niet voor de neus.
Ik ga op zoek naar de badkamer want ik verblijf in the Roots. een soort van jeugdherberg.
Grtjs
Hugo Peregrinus
Foto's zijn er uiteraard minder genomen, mijn telefoon moest droog blijven, nietwaar.
Vandaag een mooi tripjegemaakt via het kempisch kanaal tot Brecht en verder naar Hoogstraten. In Schoten noemen ze dit kanaal de Schotense Vaart. Aan de rechtse kant is er meestal een pad voor voetgangers, dus niet verhard. Aan deze zijde kwam ik aan Sluis 3 een Sluis wachter tegen. Deze man, een gepensioneerd leraar van 80, houdt zich nog bezig met het proper houden van twee sluizen. Het water huishouden van de kanalen is zeer gevoelig en vergt kennis en gevoel. Het komt er soms op een millimeter op aan, een verlaat te hoog of te laag kan rampzalige gevolgen hebben. Enkele jaren terug was 1 cm te laag voldoende om een pan, het deel tussen twee sluizen, te laten overlopen waardoor de Dijk weg spoelde, het volledige landschap onder water zette en het kanaal leeg achterliet.
De man wist ook iets te vertellen over onze nationale toondichter, Peter Benoit. Peter Benoit was de eerste directeur van het koninklijke Vlaams muziek conservatorium in Antwerpen. Zijn vader was de eerste sluiswachter op het kempisch kanaal.
Peter is in het sluiswachtershuisje overleden. Hij was verbannen vanuit Antwerpen omdat hij te vlaamsgezind was en daardoor een aanvaring kwam met de overheid.
Vele sluizen zijn omheind ter bescherming omwille van het vandalisme.
Tijdens het spitsuur, zo rond 14u30, kwam ik aan in Hoogstraten, juist in tijd om een stempel op te halen op het gemeentehuis.
Een dame vertelde me nog op dat ik een Jacobs stempel kom verkrijgen in de kerk. Jammer genoeg was er niemand meer aanwezig.
Een lange rustpauze zal deugd doen. Morgen passeer ik enkele malen de grens, maar zo rond tienen zit ik voor vele dagen in NL.
Grtjs
Hugo
Foto's:Van Deurne tot Hoogstraten, Let op de polygonum planten die bijna het pad overwoekeren, Duiven zitten boven de hoofden van politikers, maar brengen zij wijsheid?
De kop is eraf, de start is goed verlopen. Na het vervullen van de burgerplicht bij ik rond 9 uur van start gegaan.
Marianne viel met de deur in huis net toen ik wou vertrekken. De de drie laagjes werden al vlug herleid tot 2, uurtje later tot 1. Ondanks de iets frisser wind was het behoorlijk warm met die 14 a 15 kg op de rug. Zelfs mijn petje werd al vlug vervangen door mijn tropen hoed, dat vouwbaar gedoe dat me al 5 jaar vergezeld.
Rond de middag was ik bij de vrienden van brandweer Kruibeke. Om verder te trekken zou ik moeten wachten tot na 1 uur in de middag. Daarom heb ik de snelbus/ boot genomen naar het steen te Antwerpen. Van hieruit ben ik doorheen de stad getrokken: Sint Jansplein, Pothoekstraat, Lange beeldekensstraat en Stuivenberg kliniek leidde me tot het Sportpaleis. Van hieruit was het nog een flinke boogscheut tot bij mijn zus.
Ook op zondag is de omgeving stuijvenberg een heel drukke bedoening.
Zelfs op het eind van de bisschoppenhoflei was het druk, Antwerps speelde zijn laatste wedstrijd voor een Europees ticket tegen Charleroi. Naar ik verneem heeft de ploeg toch gewonnen ondanks en 0-2 achterstand.
Nu is het etenstijd, een lekkere steak met frietjes, het zal smaken.
Vandaag is het zover, nee, niet de verkiezingen, maar het vertrek op mijn pelgrimstocht naar Noorwegen. Eindelijk, zou ik zeggen/schrijven, is de dag daar.
Op vorige tochten was 1 mei zowat de richtdatum. Dit jaar is het later om velerlei redenen. Één ervan is dat er minder kans is op nog vriesnachten en sneeuw. Een andere reden is het licht.
We zijn bijna op het hoogtepunt van de daglengte. In onze contreien is er vandaag ochtend schemering van 04u44 tot 05u29, opkomst van de zon. De zonsondergang is om 21u45, waarna er nog avondschemering is tot 22u30. Het is dus 16u15 volop licht, een lange tijd om rustig te kunnen stappen.
In Trondheim betekend dit dat het bijvoorbeeld vandaag meer dan 21u40 licht is.
Voor mij geen probleem, ik kan rustig slapen bij daglicht.
Als ik op bedevaart trek maak ik steeds wat reclame voor een organisatie. Net zoals vorige edities is ook dit jaar het BCG de vereniging die ik wil steunen, met jullie hulp.
Belgisch Centrum voor Geleidehonden VZW
Sint-Truidersteenweg 309
3700 Tongeren
Tel: 012/23 43 19
E-mail: bcg@geleidehond.be
IBAN: BE49 0681 0550 1671
BIC: GKCCBEBB
Voor giften boven de 40.00 € ontvangt u een fiscaal attest.
Aan Jorn V en familie nog een prettige doopdag, aan Leon VDB welkom op de wereld.
Door omstandigheden kan ik niet verder deelnemen aan het driebandentoernooi. Hierdoor kan ik het vertrek een week vervroegen en dat komt eigenlijk wel goed uit.
Dus nu zondag vertrek ik op mijn bedevaartstocht naar trondheim, Nidaros, na het het vervullen van mijn plicht.
Gisteren zijn we met de Catsjoe, Ronnie en de Marc optocht geweest in de buurt van Merksplas Wortel.
Zoals je kan zien op de foto's hebben we de landlopersroute gevolgd. Wellicht hadden deze mensen het iets minder breed dan wijzelf, 12 eieren voor drie personen is niet mis.
Niet alleen dankzij het mooie weer was het een mooie tocht, ook de omgeving was prachtig. En het is niet eens zo ver van huis, jammer steeds van die tunnel.
Zo, de rugzak kan worden ingepakt. De schoenen zijn al lang ingesmeerd en de benen zijn in orde.
Gisteren avond is mijn DDT stapmaat en vriend Karel Suykens overleden. Na een lange ziekte is hij aan een volgende tocht begonnen. Waarheen die leidt zal hij me niet komen vertellen. Wat hij me wel verteld heeft zijn de kneepjes van het lange afstand wandelen. En daar ben ik hem bijzonder dankbaar voor. Ook voor de vriendschap die we deelden ben ik dankbaar.
Op mijn volgende tocht, die binnen kort van start gaat, zal Karel me zeker vergezellen.
