Bellum ita suscipiatur, ut nihil aliud nisi pax quaesita videatur - De oorlog moet zo opgenomen worden, dat niets anders tenzij de vrede schijnt gezocht te worden. Hugo Peregrinus
24-06-2019
De hoed
Beste Lezers,
Raar toch hoe het uiteindelijk toch altijd goed komt. Gistere schreef de Ronny nog dat hij uit onverwachte hoek hulp kreeg om, alsnog aan een schappelijke prijs, aan een slaapplaats te geraken. Op de koop toe werd hij enkele km verder afgezet op de route.
Mijn hoed, of hoe je het ook noemt, heeft voor de ontmoetingsplaats gezorgd met Hermien en Jop. Later op de avond werd ik uitgenodigd voor een kop koffie. En weer werd het aangenaam gesprek. De titel van mijn blog bleek gevolgd. Tegen mijn gewoonte was het na tienen dat ik mijn tent opzocht. Ik vond het helemaal niet erg.
Desalniettemin (eindelijk) was de haan niet nodig deze morgen. Om 5u30 was ik al riebedebie.
Ontbijt vond plaats op een pleintje in Tonsberg, niet ver van de ruïnes van de 1e st Olav's kerk. De tas en koffiekoek stonden nog niet op tafel of er zat al een mus aan de rand van het bord. Ze komen uit je hand eten. Voor mij was er genoeg koek over hoor, die vogels eten toch maar als een mus.
Stilaan gaf Laura (de zon) meer warmte en liep de pelgrim in zomer tenue.
Spaghetti carbonara smaakte uitstekend in Horten, het was wel na enen. Goed dat hierna enkel nog de ferry naar Moss kwam. Aan boord kon genoten worden van de koele wind. Liefst 4 schepen zorgen er voor dat het drukke verkeer geen of heel korte wachttijden heeft.
Het blijft mooi om zien hoe vlot alles verloopt. In tegenstelling tot de grote ferries worden deze níet vastgelegd. Er zijn 2 dekken, beneden enkel voor personen wagens. Voor voetgangers is de overtocht gratis.
In Moss had ik een camping gevonden, bij het water en dicht bij de stad. Enkel het gras ontbrak. Enkel campers!
Na wat rond geloop en gevraag bleek er wel een kampeer terrein te zijn, op 8 km, een kwartiertje?
2 bussen daags rijden die richting uit. Ondertussen
Zondag rustig is niet voor iedereen. Het kan natuurlijk ook zijn door het vroeger uur dat ik sandefjord bereikte waar geen enkel etablissement was geopend. De ferries van Color Line slokten een hoeveelheidwagens op, daar was volop bedrijvigheid. Enkel de koffie ontbrak in de inkomhal. Een tour doorheen de stille stad bracht me eindelijk bij een geldautomaat. Daar kon de geldbeugel worden aangevuld. Agnes bedankt dat je me had voorzien van enkele NOK's. Die kwamen al de eerste dag goed van pas.
Een half uurtje later had ik al een verse koffie en een boterkoek, weliswaar in een Shell tankstation, maar toch beter dan niks. Voor de zekerheid nam ik nog een kleine pizza mee, je weet maar nooit.
Op weg naar Engøy passeer ik een grafheuvel. Deze dateert uit de 10e eeuw en verborg een vrijwel intacte snek. Die snek staat nu te pronken in het viking museum te Oslo. Dat museum staat op het programma eind volgende week.
Juist voor het bereiken van de aanlegsteiger van de ferry kom ik bij een geopend winkeltje: Gjestegård. De dame achter de toog begint natuurlijk in het Noors. Vlug schakelt ze over op Engels. Pilgrim? Yes. De koffie is gratis. Kristin is ook pelgrim en naarCompostelageweest.
Een tweede ontbijt volgt met nog een fruitsapke bovenop.
De zaak is pas twee weken geopend en ik ben de eerste pelgrim. Een foto voor op haar Facebook mag niet ontbreken en poseren gebeurd in volle uitrusting, met mijn hoed op. Ze maakt ook nog wat reclame voor andere activiteiten zoals het oude, gerestaureerde huur huis achter de winkel en het restaurant aan de overkant van de fjord.
Aan de overzet geraak ik eindelijk aan een touw ofte wasdraad. Die lag thuis klaar bij vertrek en die ligt daar nog.
De hoed.
Bij aankomst op het eiland Nøtterøy staat een openbaar toilet. Daarna volgde het vertrek richting Tonsberg, zoals gepland. Na de middagrust en mijn zondags telefoontje met L&M komt de zon op volle kracht door de wolken. Tiens, zit die hoed nu bij de fleece in de rugzak? Of ligt die op de andere bank, aan de overkant van het ... voetbalveld. Tingting! Het toilet!
Nu is die wel niet zo kostelijk geweest bij aankoop, het is mijn gerief en vergezeld me al zolang. Dus rechts- of links omkeer en effe terug. De hoed hing nog op precies dezelfde plaats.
Hierdoor komt het dat ik rond vieren een bord met een tent zag staan én de route heb verlaten. Op camping Øraveien ben ik aanbeland.
Aan de balie was de uitbaatster even afwezig en zag ik al de prijs voor een tent, 160 NOK voor 2 personen. Of de douche in die prijs was begrepen, nee. Bij argumentatie dat het een één persoon tent betrof zag/hoorde ik haar rekenen. Oké, voor 16€ kreeg ik een plaats. De dame achter me had waarschijnlijk het gesprek gevolgd en lachte me toe. Ook zij kreeg een plaats voor de camper op een eerder uitzonderlijke plaats.
Na de was en plas groette ik het NL koppel van dat huis op wielen. Al vlug boden ze een stoel aan en even later een glas wijn. Het was een fijn gesprek met Hermien en Jop. Reis ervaringen, gewoonten en zeden in andere landen kwamen aan bod. Maar we eindigden toch bij een heel belangrijk onderwerp: drank.
Bedankt H&J voor het aangename uurtje, Tempus Fugit.
Dit woord is ook gewoon in Denemarken en morgen nog meer in Noorwegen.
Voor mij was het vandaag redelijk goed. Vanmorgen voelden de spieren nog niet optimaal en daarom heb ik de raad van mijn privé verpleegster ter harte genomen. De opvolging is er ook want vanavond kreeg ik de opdracht om vanavond en morgenvroeg nog maar een pilleke te nemen.
De camping in Hirtshals heeft enkel cabines à 450-500 Kr.
Dan kan ik beter in het Zeemanshuis gaan slapen, 50 voor een kamer. Ik lig dus in mijn tentje. Deze nacht word windkracht 10 voorspeld, maar ik ben er gerust in. Net zo gerust als deze namiddag om mijn tent op te stellen. Regenbuien waaien ofwel over land of houden na een kwartiertje op.
Bij de VVV heb ik raad gevraagd ivm de tickets voor de ferry. Ze konden dit voor mij regelen. Ook via internet en het voordeel dat de 'fee' maar 50 Kr is ipv 100 voor de rederij. Zo geschiede.
Ik controleer bij het buitengaan nog eens het bewijs en zie afreisdatum 23/06, tien zondag!
Terug binnen om te laten wijzigen. De jonge mooie dame kreeg een rood hoofd. Ze heeft zich uitgebreid verontschuldigd en opnieuw de hele procedure afgewerkt. Wel kon ze al veel woorden typen zonder spellen. Na het afprinten van de 'Billet' kwam ze al lezend terug. Toen ze me aankeek schoten we beiden in de lach. Ik wist zeker dat de afreis dag nu op 'Lørdag' stond genoteerd. Bij het buiten gaan zei ik haar nog dat je enkel dan geen fouten maakt als je niks doet. Een reuze smile kwam me tegemoet.
Op de camping kennis gemaakt met Robin Aragona, een Fransman. Hij is met de fiets gestart in Hamburg en maakt vanaf morgen een tour door Zuid Noorwegen met keerpunt in Trondheim.
Hij spreekt ook Engels maar heeft nog niet gezwegen in het Frans. Het doet hem deugd. Hij is bovendien afkomstig uit de Ariège, een streek waar ik vorig jaar ben door gestapt, zijn woonplaats op 30 km gepasseerd.
Dus morgen om 12u45 vaar ik af en rond 16u30 ben ik al aan de overkant. Heel die tijd ben ik onbereikbaar via digitale of telefonische weg. Na aankomst wachten nog 16 paaltjes tot de camping. Maar, het is hier al duidelijk langer licht en de nacht niet echt donker. Tijd genoeg dus.
De rustdag en de zeelucht hebben me blijkbaar deugd gedaan. Of is het toch dat pilletje? In ieder geval, morgen begin ik aan een stuk van de tocht waarvan ik nog niet zeker weet welke de precieze route zal zijn. Dit hangt af van de beschikbaarheid van sommige overzetten. We zien wel hoe het uitpakt, er is altijd wel een alternatief.
Vandaag was/is een off-Day. Gisteravond om 9 uur was ik al in dromenland. Toen ik wakker werd dacht ik dat de morgen al was aangebroken. Het bleek echter pas 11 uur te zijn. Terug in slaap lukte bijna niet meer, rond enen even naar toilet en iets naar vieren klaarwakker. Vertrekken was nog niet aan de orde, daarom nog een poging om te slapen en dat lukte. Althans toch nog voor een uurtje. Op dat moment was het alweer beginnen regenen en niet ideaal om uit je tent te komen, laat staan op te breken. Dus wachten op het ideale moment en dat kwam er iets na zevenen. Van drogen van de zeilen was echter geen sprake.
Eens op weg leek het alsof ik niet op toeren geraakte, alsof er lood in de benen en vooral in de rugzak was geladen. De regen deed er ook geen deugd aan en daarom het besluit om af te zwenken (na 12 km) en terug te keren naar Randers. Daar heb ik de trein genomen naar Hobro, naar de volgende campingplaats.
Als een verzopen kieken kwam ik hier toe. Een tent plaatsen in de regen lijkt me geen goed idee. 0p de camping kan je wel shelters huren. Dan lig ik al minstens uit de regen, oké voor mij. Bleek het een houten cabine van 2 of 2 meter te zijn, prima dus. Plaats genoeg om te slapen en al mijn spullen uit te laden en te drogen.
Maar eerst ben ik gaan rusten, pas na vijven kwam ik terug in beweging.
Als er morgen nog lood in de benen zit gaat de reis tot Hirsthals. De camping daar heeft ook dergelijke shelter en ligt dicht bij de Ferry aanlegsteiger.
Er zijn problemen geweest met het plaatsen van een bericht op mijn blog. Een uurtje geleden was mijn artikeltje volledig klaar toen plots bloggen uitviel.
Dit probleem heeft zich in het verleden nogal eens gesteld. Geduld oefenen is dan een must.
En daarom beginnen we er nu opnieuw aan.
Goed begonnen is half gewonnen, zo was ik al tegen de middag een eind over halfweg. Ik kwam voorbij een beenhouwerij waar op een bord buiten reclame werd gemaakt voor vers gehakt. Binnen vroeg ik naar een broodje met het woord dat buiten op dat bord stond. Natuurlijk zal dat wel aan mijn uitspraak gelegen zijn want zij verstond me niet. Toen zag ik een foto waarop een gehaktmolen stond en wees er naar. Ze keek eens raar maar verstond me toch. Toen ik Belgian speciality uitspraak kon ze er toch mee lachen, pepper and sault was het antwoord.
Na de rustpauze volgde ik lange tijd een klein riviertje.
De linkeroever bade in de zon, de rechter oever in de schaduw. Donderwolken blijven altijd op de scheiding volgen en toen dacht ik aan de Schelde. Als er onweer in Bornem was waren wij gerust, het kon er niet over.
Ik dacht er pas aan of de eerste druppels vielen al op mijn hoofd, gelukkig voor mij bleef het hier bij.
Als je na vieren op de camping hier in Randers arriveert moet je alles zelf doen. Een touchscreen is het contact met de uitbater. En betalen doe je met de kaart. €23,75 lijkt me wel in orde. Dat is de camping eigenlijk ook, alles is picobello in orde, aparte doucheruimte, plenty warm water, zwembad en alle mogelijke sportfaciliteiten.
Als ik 's morgens vertrek probeer ik vanaf nu een Rema 1000 binnen te gaan. De koffie is er goed en heet en groot!
Vanmorgen ook gezien, jammer genoeg, een dode das. De vogeltjes een andere kleine dieren zijn niet te tellen. Ze durven hier nog wel eens flink uithalen met de wagen.
Zaterdag of zondag zou ik in Hirtsals de boot nemen, afhankelijk van het vertrek uur. Tussen Aalborg en Hirstals is geen camping meer. Waarschijnlijk zal ik arriveren in H om daar de camping op te zoeken en de eerste ferry te nemen.
Denemarken is bereikt zei het met een beetje hulp van de IJzeren weg. De eerste kilometers viel het me direct op hoe plat Denemarken daar is en vooral hoe weinig windmolens er staan. Of ze staan ergens anders of ze zijn goed weggestopt, in ieder geval er staan er vergeleken met Duitsland weinig.
Wat we ook opviel, hoe noordelijker hoe donkerder. Dat had alles te maken met de onweerswolken die compacter werden. En Aarhus aan gekomen was ik nog geen 300 meter ver of ik was al doorweekt.
Bij de boeking van de trein moest de dame kijken of er nog plaats vrij was. En er was er nog eentje. De trein zat over vol met vooral jongeren en de rekken lagen vol rugzakken, de mijne kon er nauwelijks bij. Ik vermoed dat er in Fredericia een festival plaats vindt want daar liep de trein letterlijk leeg. Eindelijk kon ik mijn benen strekken en lekker languit gaan liggen.
Deze morgen hoorde ik sjok sjok sjok sjok en dacht aan een tweetakt diesel. En dat was er op. Enen tweetal oude tractoren, een McCormick en en Hanomag, uit 1962, werden proef gedraaid. De man die het onderhoud doet is lid van een erfgoedvereniging. In het dorp had hij een Buriel Chamber ondekt en terug in ere hersteld.
Ik ben ook langs en meer gelopen, hetSnankelmanker see dat ontstaan in de ijstijd. Enen stuk van een gletsjer zou zijn afgebroken en in een put gevallen. Bij het ontdooien is het meer ontstaan.
Een volgende bui of onweer kondigt zich aan. Ik ga afsluiten en zorgen dat mijn wasgoed binnen ligt.
Na een goed en stevig ontbijt tegen 8:30 vertrokken bij fris weer maar met een zon die veel warmte gaf.
Deze morgen de weg gewezen aan een wielertoerist die het noorden kwijt was.
Het landschap is weeral gewijzigd, na twee dagen golvend is het nu compleet vlak. Als je een tros windmolens wil zien, moet je hier zijn, 30 of meer is geen uitzondering, En welke giganten, ruim over de 100 meter met een wiek in top.
Ben zeker een half uur blijven zitten kijken naar watervogels die hun nest op de waterplanten hadden gebouwd. Fascinerend hoe ze steeds duikend hun jongen voeden.
Ook gespot, iemand die zijn halve tuin had opgeofferd voor zonnepanelen. 120 in totaal. Het zal vandaag veel geld hebben opgebracht.
Toen ik water ging vragen bij twee dames die buiten kwamen kreeg ik dat uiteraard. Er bovenop kreeg ik nog een aardbei taartje,. en dat heeft gesmaakt.
Vroeger gebruikte een boer een stok om zijn koeien bijeen te drijven, nu een terrein wagentje.
De camping is van het kleine type, gemoedelijk. Op het ogenblik komt camper nummer 4 het terrein op en staan er twee tentjes, excuseer, een tent en een tentje.
De kostprijs voor één nacht, 1 tent en 1 persoon (en een douche) inclusief 2 - 33'ersTuborg is 10,50. De douche was warm en zou 5 minuten warm water geven. Dat kan kloppen als je de kraan niet dicht draait. Ik ben in ieder geval verfrist.
Vanmorgen om 4 uur al wakker, iets te vroeg om op te staan. Na veel draaien en keren moest ik me nog haasten voor het ontbijt om 7:30. Toch nog in slaap gevallen.
Het was nochtans een prachtige morgen met veel zonneschijn en een heldere hemel. Het is verder heel de dag redelijk mooi geweest en warm tot rond 6 uur. Dan nam bewolking en de onweerswolken de bovenhand.
Een onderdak voor €30 met ontbijt bracht weeral de oplossing.
Sinds Norderstapel zit ik weer op de geplande route.
Gisteren heb ik mijn vliegtuig ticket besteld en de terugreis is gepland op zondag 4 augustus e.k.
En dan ben ik nog eens gaan rekenen hoe het zit met het aantal dagen dat ik nog over heb.
Voor het olavspad heb ik 33 dagen nodig plus een reisdag. Dit houdt in dat ik ten laatste op 1 juli in Oslo moet starten. Daar heb ik nog 14 dagen voor en dat is zeker 6 dagen te kort. Woensdag arriveer ik in Flensburg alwaar ik de trein zal nemen tot in Aarhus. In Noorwegen heb ik ook nog steeds de mogelijkheid in te kortetussenen Moss en Oslo.
In Denemarken is een kleine wijziging van de route tussen Aarhus en Hirsthals.
Het komt wel goed.
Om te beginnen is de weer voorspelling voor morgen 27 graden Celsius, en ik kan pas na 8 uur vertrekken.
Grtjs
Hugo Peregrinus
Een ooievaarsnest, met twee jongen, biedt onderdak aan vijf of zes andere vogelnesten en wordt bewaakt met videocamera. Een tweetal km verder is een boer zijn hooi aan het keren en staan twee ooievaars op wacht.
Er zijn inderdaad weer problemen met de lettergrootte, wellicht heeft het iets te maken met de toegang tot het internet, hoop ik dan.
Ook vandaag weer een tocht met hindernissen. De hevige regen noopte me ertoe langer in bed te blijven en pas om 6 u30 aan tafel te gaan voor het ontbijt. Zelfs dit ontbijt heb ik iets langer gerekt. En ja hoor, de hevige regen was voorbij, enkel nog dikke druppels.
Een dergelijk geval ben je dus natter aan de binnenkant van de kledij dan aan de andere kant. Zo tegen elven kom ik aan de laatste REWE van de dag, tijd om nog enkele inkopen te doen. Maar eerst tijd voor een tas koffie.
Tijdens de inkopen is het buiten weer donner wetter. En dus tijd om nog een bakje koffie te drinken.
Tussen twee stort vlagen in ben ik tot in een pizzatent gelopen. En toen pas gingen de sluizen echt open. Toch bedierf dit niet de smaak van de pizza.
Daar het weer niet beter werd zocht ik verder naar een overdekte slaapplaats en dit in de vorm van een jeugdherberg. Die vond ik in Abelsdorf en ligt in de richting van Tellingstedt, plaats op de alternatieve route.
De enkele laatste kilometers heb ik gebruik gemaakt van mijn duim, ik zat toen al ruim boven de 30 km.
In de jeugdherberg van Abelsdorf was er plaats zat, maar geen verantwoordelijke om me in te schrijven. De aanwezige kok, die voor een klein groepje moest koken, belde naar de volgende jeugdherberg in Heide, tien minuten verder? Ah, te voet! Met de trein een kwartiertje, als er een is. Maar dit bracht geen oplossing, die herberg was volzet.
Terug zoeken dan maar en ik vind een campingplaats in Tellingstedt, 10 kilometer te voet. Ondertussen was de zon er doorgekomen en was ik wel wat uitgerust, dus ik dacht dat doe ik er nog bij. Maar die zon verdwijnt terug regelmatig en wie niet waagt niet wint, dus mijn duim in de lucht. 3 minuten later stopt er al een lieve dame die, toevallig, ook naar die stad moet. Die camping kende ze echter niet, dat kwam wel verdacht over.
Inderdaad die camping was er niet meer. Een andere lieve dame die met de wagen stopte toen ik aan het adres stond, verklaarde dat het zwembad in renovatie was, vandaar de sluiting.
Maar even verder in dezelfde straat is een gast hotel, het Willemshof, en daar zou ik wel terecht kunnen.
Bleek dit gesloten te zijn op vrijdag, zaterdag en zondag. Maar in kleine letters stond ook vermeld dat je mocht aanbellen het huis ernaast. De vriendelijke man,Wilhelm, zegt dat hij nog kamer vrij heeft in zijn privé. Bon geregeld, met ontbijt tegen ...07u30.
Er zijn slechtere dingen! De regen kan me nu niet deren.
Vanmorgen is uitgekomen wat ik eigenlijk al had gevreesd, er is geen overzet naar Brunsbüttel in Cuxhaven.
Gisteren sprak ik er nog over met de dame van de camping, maar die reageerde niet. Was het omdat er nog inschrijvingen achter me stonden te wachten? In ieder geval, de volgende overzet is in Wischhafen, zo'n dikke 75 km verder. Een rechtstreekse bus of trein tot daar was er niet. Als enige optie was er de trein nemen tot Stade en vervolgens de bus tot de overzet, nog anderhalve kilometer te gaan. Op dat stuk vraag ik aan een boerin op rust om mijn waterflesje bij de vullen. Ik kreeg een nieuw uit de ijskast en de verklaring waarom er geen Ferry meer is een Cuxhaven. De vrachtwagens nemen de kortere route, tussen Cuxhaven en Brunsbüttel duurt het te lang, daardoor komen ze regelmatig in de problemen met hun wacht en rijtijden,
Van Nedersaksen ben ik overgevaren naar Sleeswijk- Holstein.
En Glückstadt, de overkant was het volop feest, alle kamers, hotels waren bezet. Een camping was er op 15 km en daar had ik geen zin meer in.
Na de middag werd het drukkend warm en bewolkt gevolgd door een kort onweer. Gelukkig kon ik schuilen voor de dikke waterdruppels.
Na raadpleging van de kaart blijkt het dat ik voor enkele dagen van de vooropgestelde route zal afwijken. Morgen z al ik, hier in ITZEHOE, een nieuw plan de campagne opstellen tot in Flensburg.
De auto op de foto is een Isabelle.
En Agnes heeft een massa dopjes opgehaald in de gemeentelijke lagere school van Kruibeke.
Grtjs
Hugo Peregrinus
Was ik langs een andere weg Cuxhaven binnen gestapt dan had ik niet meer tot op de pier hoeven lopen.
Goedemorgen, goede dag, dag, goedenavond, allemaal vervat in dit plat Duits moin.
Deze morgen vroeg op en de tent niet droog ingepakt. De weers voorspelling was gunstig, met wind, dus dat zou wel goed komen.
En het ging vooruit. Om 8u30 stond ik al aan overzijde, RO. Verbazend hoe de Oude Haven tot een waar museum i s omgetoverd. Het Scheepvaartmuseum is geïntegreerd in moderne gebouwen met behoud van het authentieke karakter van een haven.
Waarom doet mijn daar in België, Antwerpen toch zo moeilijk over.
Een straat en een brug maken de grens tussen nieuw oud gedeelte en nieuwe havengebied. De huidige Hhaven is ook niet zo klein hoor. Ik denk dat ik de Scheldelaan van de Royerssluis tot de Boudewijnsluis heb afgelopen.
Voor de rest veel rugwind gehad zodat het de volgende camping werd om te overnachten.
Heb drie foto's gemaakt van een oldtimer, welke? Iemand?
Vandaag heb ik voor 90% een andere route gevolgd dan voorzien. Via vele kleine wegen ben ik doorheen het moeras gelopen. Dit moeras is niet meer zoals voorheen uiteraard, maar je kan zien aan de kleine percelen dat het enkel nuttig is of dienstig is voor veeteelt. Alhoewel kleine percelen, ik denk dat onze gemiddelde akkers in Vlaanderen nog iets kleiner zijn. Een enorme dijk is opgetrokken tussen de Jadeboezem en de achterliggende 'polders'. Gestart bij mooi fris weer betrok het al vlug , de temperatuur bleef redelijk goed, 16 à 17 graden, goed stapweer.
De geplande overzet zal voor morgen zijn, de camping volgend op Bremershaven is nog ruim 10 km verder gelegen.
En dus was ik al om 1u30 op de camping in Nordenham aangekomen. Gelukkig maar want het was niet alleen bewolkt, het begon dreigend te worden. Pas was mijn tentje opgesteld of de eerste druppels vielen en dit zou zo blijven tot 18 uur. Ondertussen heb ik in mijn 'huisje' rustig genoten van een goede slaap.
De camping zelf is heel prima een goede warme douche en een privé hutje. Op de koop toe een handleiding gevonden voor het goede gebruik van een wc borstel.
In het museum heb ik een hete goulash suppe gegeten.
Deze avond bleef het bij een broodje kaas.
Zo'n wipkraan ken ik nog van vroeger op de Boel, de Kocks kraan. We zijn dus in havengebied. Als je langs zeegebied wandelt kan het bijna ook niet anders, je gaat van haven naar haven.
En volgende stortbui raast over ons heen, maar wij zitten droog.
Grtjs
Hugo Peregrinus
A&A zijn gisteren goed thuis gekomen. Bedankt voor hun bezoek.
De titel van dit bericht lijkt onverwacht maar niet onaardig. In de namiddag editie van de blog eindigde ik met 'Vanavond maar'. Dit moest uiteraard meer zijn.
En hier komt dan meer.
Gisteren op de rustdag zijn we met Anita en Agnes een bezoekje gaan brengen aan het Park der Gärden. En ik moet toegeven ik heb me niet verveeld. Wel was ik even moe als anders met 30 km stappen. Het was toch met plezier gedaan. Die gärden omvatte een gigantische hoeveelheid soorten bloemen, planten, bomen, verschillende soorten aanleg van tuinen, verschillende soorten stoffen en materialen, onvoorstelbaar. De dames hebben vele ideetjes op gedaan en vooral enorm veel foto's gemaakt. Natuurlijk volgde er op de studiedag een relaxt wandelingetje langs de boulevard van het Zwischenahne meer. En een cremmekke mocht niet ontbreken.
In het park staat ook een toren. Op de vraag van A hoeveel trappen er zijn tot boven schatte ik 95. Bij het bereiken van de top telde ik er juist 96, er bijna op. Laat me bescheiden zeggen, jarenlange ervaring bij het beklimmen van torenkranen.
En dan heeft het een gehele nacht hard tot zeer hard geregend. Daar ik deze morgen nog moest ontbijten met de dames, ben ik pas om 9:30 vertrokken. Tijdens het ontbijt ging de regen over van pijpenstelen tot gewoon hard regenen, daarna nog minder. Toch was de regenbroek en vest nog nodig bij vertrek. 20 minuten later ging de vest uit en tegen de middag ging ook de regenbroek weer uit. In de late namiddag is het nog echt prachtig weer geworden, daardoor ben ik nog een camping verder gestapt zodat ik nu aan de boezem van Jade lig. Aardrijkskundig komt de Boezem uit in de Waddenzee, die natuurlijk verder over gaat in de Noordzee.
Morgen trek ik verder maar Nordenham, al waar ik de overzet neem naar Bremerhaven.
Of ik daadwerkelijk die overzet neem hangt af van de camping erop volgend. Ik moet namelijk eerst de haven van Bremerhaven door.
Na een deugddoende rustdag zijn 'the walking shoes' terug. Iets later vertrokken omdat er nog een uitgebreid ontbijt klaarstond. Hoogstwaarschijnlijk zal, afhankelijk van de weersomstandigheden, de tocht dan ook korter zijn.
De stapmaat Ronny begint er morgen aan, per vliegtuig naar Oslo en dan het Olavspad op. Een aantal weken voor mij kan je misschien al genieten van zijn foto's via de link in de rechter kolom.
En genieten zal je, zijn fototoestel is van een ander kaliber. Maar ja, als je een vliegtuig ticket kan veroorloven dan zeker ook een deftige camera.
Dit in tegenstelling tot mezelf, ik moet te voet naar Oslo.
Het was een kort slipje vandaag, slechts 15 km. Dat komt omdat ik vandaag bezoek verwacht van Agnes en Anita.
De weer 'donnerwetter' goden waren gisterenavond uitgeraasd, voorlopig. En dus was ik al op de middag ter plaatse. Geen erg, en smakelijk pintje en wat rust waren mooi meegenomen. Tegen tweeën kon ik al de kamer betreden. Wat kledij wassen en mezelf al opfrissen ter ontvangst van A en A.
En uiteraard mijn blog bijwerken. Foto's van hef of wip brugjes zul je vandaag niet aantreffen, wel enkele wolken foto's.
Grtjs
Hugo Peregrinus
Ik zie pas de niet correcte vertaling in de openingszin. Maar goed, het was een kort tripje. Het slipje weet ik nog niet.
Precies een jaar geleden was mijn camino ten einde. Met de vier musketiers kwamen we s'morgens in de regen op het plein voor de kathedraal.
En nu zit ik binnen in het café te kijken hoe de regen met bakken uit de lucht valt.
Gelukkig kan ik er naar kijken, alles staat opgesteld. De was heb ik niet gedaan, drogen zal niet voor vannacht zijn. Dat zal morgen gebeuren, op hotel. Er is bezoek op komst, Agnes en Annita komen me aanmoedigen. En dus slaap ik twee dagen tussen de lakens. Op maandag is het Ruhetag.
Vandaag ben ik doorheen veen gebied gemarcheerd. Om 5u was ik al op weg. Ondanks of juist daarom, alles was droog en de lucht zag er dreigend uit, direct inpakken.
Die dreiging is heel de dag gebleven. Dankzij de sterke wind is het over gebleven. Tot bijna op de camping, alwaar de tent tussen twee buien kon opgesteld.
Die camping bleek in eerste instantie volzet. Een koppel fietsers voor me spraken NL. En ze klonken teleurgesteld. Ze zouden nog een heel eind verder moeten fietsen. Ja, dan zou ik nog een heel eind......
Maar zoals steeds zeg ik: nog even geduld. En ja hoor, het is een kleine (nu twee) tent èn morgen vroeg zijn jullie weg, dan heb ik nog wel een mogelijkheid.
Een bijkomende troef was onze leeftijd, jongeren konden ze niet meer aanvaarden. Er is namelijk een festival in het dorp, daarom ook volle camping. Alle straten zijn afgezet met nadar hekken om een invasie te voorkomen. Lijkt me morgen een leuke boel te worden. Maar dan ben ik al lang opweg.
Mij NL buren, die met de fiets zijn aan dag twee. Ron en Cor zijn niet aan hun proefstuk, al meer dan dertig jaar gaan ze met de fiets op verlof.
Zo, als je de eerst volgende dagen weinig van me hoort, geen nood, dinsdag ben ik terug.
Het was vandaag een prachtige wandeldag, met een prachtige zonsopgang en dan zeker met de tocht langs de Eems. Verder goed nieuws, een bakker die om 8 uur al open was met verse koeken en koffie, een goed middag maal en op de koop toe een goed avondmaal op de camping.
Nog goed nieuws is dat ik de Meyer Werft heb kunnen bezoeken. Dit is weliswaar gebeurd in twee etappes: een eerste was te voet, 2 maal 3,5 km, en de tweede keer was met de bus.
De dame aan het VVV van de Oude Werf, iets buiten de stad, stuurde me door naar het bezoekerscentrum van de Werf zelf voor bezoek. Daar aangekomen kon ik niet binnen omdat ik niet aangemeld was. Enkel groepen konden de Werf bezoeken. Daarvoor moest ik terug naar de stad. Aan het Rathaus, in de stad, was nog een VVV waar je kon inschrijven voor een geleid bezoek aan de Meyer. Na het betalen van 13,50 kon ik met een bus mee, samen met nog 80 anderen.
Mijn rugzak kon ik wel even in verzekerde bewaring geven.
Al met al was het 5 op de klok toen ik terug in de stad arriveerde.
Minder goed nieuws, bij mijn bezoekje vooraf heb ik betere foto's gemaakt dan tijdens de rondleiding. Die betekende voor mij niet zoveel, ergo, je kon eigenlijk niet zoveel zien.
En slecht nieuws, Gaston DK, een lid van onze vereniging Opstoapel, is overleden.
En nu lig ik in mijn tentje dit berichtje in te spreken/ schrijven, in de hoop dat het niet wegwaait of wordt onder geregend. In mijn tent heb ik het volle vertrouwen, in de kuren van het weer helemaal niet.
Voor diegenen die het nieuws ontglipt zou zijn, vandaag exact 75 jaar terug gaven veel mensen hun leven voor onze vrede.
En de weinige, nog resterende getuigen zijn het unaniem eens, oorlog is zinloos.
De melding dat ik deze morgen in de regen ben vertrokken verbleekt hierbij. Aan het wegdek en de wijze van bouwen kon ik merken dat ik de grens was over gegaan. Het was toen exact 9 uur 45 bij een temperatuur van 15 graden Celsius. Er was geen tegenstand.
Rond de middag, 12 uur top, smaakte een broodje kaas en ham in de eerste Duitse nederzetting, Dersum.
Een dame, waaraan ik water had gevraagd, kon me vertellen dat er enkel in een kleine winkel, bakkerij, posterij enzoverder, aan iets te eten kon komen, anders zou ze wel een broodje meegeven.
Voilà de vrede is duurzaam.
Voor de rest van de dag niet zoveel te vertellen als dat ik al enkele uurtjes heb gerust. De camping ligt aan de oever van de Eems, deze rivier zal ik morgen volgen tot in Papenburg. Heel misschien zit er nog een bezoekje aan de werf in.
Bij een foto is er weer iets dat niet klopt. Op een andere zie je hoe ik van een walking dinner kon genieten.
