|
Beste lezers,
Zondag rustig is niet voor iedereen. Het kan natuurlijk ook zijn door het vroeger uur dat ik sandefjord bereikte waar geen enkel etablissement was geopend. De ferries van Color Line slokten een hoeveelheidwagens op, daar was volop bedrijvigheid. Enkel de koffie ontbrak in de inkomhal. Een tour doorheen de stille stad bracht me eindelijk bij een geldautomaat. Daar kon de geldbeugel worden aangevuld. Agnes bedankt dat je me had voorzien van enkele NOK's. Die kwamen al de eerste dag goed van pas.
Een half uurtje later had ik al een verse koffie en een boterkoek, weliswaar in een Shell tankstation, maar toch beter dan niks. Voor de zekerheid nam ik nog een kleine pizza mee, je weet maar nooit.
Op weg naar Engøy passeer ik een grafheuvel. Deze dateert uit de 10e eeuw en verborg een vrijwel intacte snek. Die snek staat nu te pronken in het viking museum te Oslo. Dat museum staat op het programma eind volgende week.
Juist voor het bereiken van de aanlegsteiger van de ferry kom ik bij een geopend winkeltje: Gjestegård. De dame achter de toog begint natuurlijk in het Noors. Vlug schakelt ze over op Engels. Pilgrim? Yes. De koffie is gratis. Kristin is ook pelgrim en naarCompostelageweest.
Een tweede ontbijt volgt met nog een fruitsapke bovenop.
De zaak is pas twee weken geopend en ik ben de eerste pelgrim. Een foto voor op haar Facebook mag niet ontbreken en poseren gebeurd in volle uitrusting, met mijn hoed op. Ze maakt ook nog wat reclame voor andere activiteiten zoals het oude, gerestaureerde huur huis achter de winkel en het restaurant aan de overkant van de fjord.
Aan de overzet geraak ik eindelijk aan een touw ofte wasdraad. Die lag thuis klaar bij vertrek en die ligt daar nog.
De hoed.
Bij aankomst op het eiland Nøtterøy staat een openbaar toilet. Daarna volgde het vertrek richting Tonsberg, zoals gepland. Na de middagrust en mijn zondags telefoontje met L&M komt de zon op volle kracht door de wolken. Tiens, zit die hoed nu bij de fleece in de rugzak? Of ligt die op de andere bank, aan de overkant van het ... voetbalveld. Tingting! Het toilet!
Nu is die wel niet zo kostelijk geweest bij aankoop, het is mijn gerief en vergezeld me al zolang. Dus rechts- of links omkeer en effe terug. De hoed hing nog op precies dezelfde plaats.
Hierdoor komt het dat ik rond vieren een bord met een tent zag staan én de route heb verlaten. Op camping Øraveien ben ik aanbeland.
Aan de balie was de uitbaatster even afwezig en zag ik al de prijs voor een tent, 160 NOK voor 2 personen. Of de douche in die prijs was begrepen, nee. Bij argumentatie dat het een één persoon tent betrof zag/hoorde ik haar rekenen. Oké, voor 16€ kreeg ik een plaats. De dame achter me had waarschijnlijk het gesprek gevolgd en lachte me toe. Ook zij kreeg een plaats voor de camper op een eerder uitzonderlijke plaats.
Na de was en plas groette ik het NL koppel van dat huis op wielen. Al vlug boden ze een stoel aan en even later een glas wijn. Het was een fijn gesprek met Hermien en Jop. Reis ervaringen, gewoonten en zeden in andere landen kwamen aan bod. Maar we eindigden toch bij een heel belangrijk onderwerp: drank.
Bedankt H&J voor het aangename uurtje, Tempus Fugit.
Grtjs
Hugo Peregrinus
|
