Bellum ita suscipiatur, ut nihil aliud nisi pax quaesita videatur - De oorlog moet zo opgenomen worden, dat niets anders tenzij de vrede schijnt gezocht te worden. Hugo Peregrinus
27-03-2018
Foto's Doorstart
Beste Lezer,
Bij Urbaub auf dem Beyerhof is er wel degelijk internet, of het wel degelijk is ga ik hierbij testen.
Na twee rustdagen kunnen we er weer al invliegen. En dat is dan ook gebeurd. Vroeg uit de veren om de trein van 5u50 te nemen naar Leuven. Vandaar ging het naar Luik Guillemin alwaar het laatste traject tot Gouvy volgde.
De tocht vandaag is heel goed verlopen. De kleine ongemakken van vorige week zijn verholpen. Het mindere gewicht speelt natuurlijk een grote rol. Ook het feit dat de ijzige kou verdwenen is telt. Het zonnetje dat af en toe te voorschijn kwam hielp ook wel.
En dan is er nog de steunzool. Vorige week kreeg ik af en toe pijn in de rechter voet. Nog nooit gehad, die pijn aan de knoesel. Ik dacht dat het iets te maken had met de positie van de steunzool in de schoen. Die paste maar juist in die nieuwe schoenen, de hiel moest ik er als het ware in duwen. Dit weekend heb ik een klein stukje van de tip geknipt zodat de bal een beetje opschoof naar voren. Vandaag dus geen enkel ongemak meer, probleem van de baan.
Maar deze morgen had ik een ander probleem. Het trein ticket voor senioren staat op mijn i-phone. De eerste controleur naar Leuven had problemen met scanning, na wat gedraai met de toestellen lukte het om de controle te beëindigen. Pas het station van Leuven uit verscheen de volgende garde. Weerom problemen met scannen, ook na draaien en platleggen van mijn toestel. De persoon in functie laat het en zal checken door te scrollen op mijn toestel.
Aha, senioren biljet mijnheer? Euh, ja. Das wel wat vroeg vertrokken hé, mijnheer. Met dit biljet mag je maar vertrekken vanaf negen uur nietwaar. Euh, ja. Ik neem alvast mijn portemonnee als gevraagd wordt waar ik ben opgestapt Leuven. De trein begeleider neemt er een tabel bij op de vraag waar ik heen spoor. Gouvy? Ah bon, Leuven-Trois Ponts is dan 26,10. In deze laatste gemeente komt de trein toe op 09u01. Vanaf daar kan ik gerust verder sporen met mijn goedkoop ticket.
Bij controle blijkt dat een gewoon ticket Temse-Gouvy (heen) 22,20 kost. Volgens de garde heb ik enkel het traject Leuven-Trois Ponts betaald???
Afijn, ook al doe je dit niet bewust, je moet je er bij neerleggen, het staat in het reglement. Er was er geen enkele wagon druk bezet. Op de eerste verbinding zaten er vijf personen in een coupé waar er plaats is voor 12. Vanaf Leuven zaten er 5 (VIJF) personen in een hele wagon. Naar Gouvy kon ik de personen op twee handen tellen, voor een hele trein! Plaatsgebrek!?
Ok, misschien iets voor de sossen om dit openbaar vervoer probleem aan te pakken.
Het pension waar ik nu zit is uitstekend, low budget en alles voorzien. Het wordt gerund door twee dames, Ineke en Herma. En, zoals je kan zien in bijgaande foto, de Nederlandse dames ontvangen ook Belgisch geld! Ik ben de enige gast vanavond. Men prepareert wat te eten zodat ik straks met een nieuwe dosis energie naar bed kan om te rusten. Dat blijft wel nodig, de weg is nog lang.
Grtjs
Hugo
Fotos: Vroeg vertrekken (te vroeg!); Altijd opletten zeker; Eerste warme stralen; Goede training voor de hoogtemeters van de Pyreéen; Middagrust; Over de Our in Stupbach, morgen in Our zelf; Ook training, downhill; Pension Froschloch; Een deel van mijn bureel.
Noot: Vanop het kamer balkon zie ik Duitsland, België in de vallei (Our) en aan de overkant Luxenburg.
Foto's kunnen er blijkbaar weer niet door, dus nog even geduld.
Zoals merkbaar op het kaartje zijn er nieuwe reisdoelen gesteld. Gelukkig kan men in Duitsland nog een kamer vinden aan een redelijke prijs. Voor een wandelaar is er nood aan een goed bed een goede douche. Eten en drinken kan men nogal makkelijk vinden. Vandaar de korte onderbreking van de tocht, morgen vroeg vertrek ik naar Gouvy. Van daar heb ik nog vier dagmarsen om ongeveer 90 km te overbruggen. Moet wel lukken. De weersvoorspelling is niet rooskleurig, midden van de week 90% kans op regen. Ik heb alvast mijn schoenen een extra vet laagje gegeven.
Zit ik hier nu thuis mijn blog bij te werken. Het was donderdag al aangekondigd, ik ga er even tussenuit, om maandag terug af te reizen en de rest van de oefentocht naar Holsthum af te werken.
Het was gisteren een mooie en fijne tocht, ondanks de zure wind, meestal op kop. Jan was met trein en bus al om 08u in Villers-le-Peuplier, de afgesproken plaats. Om dat uur kwam ik pas buiten in Thisnes, in speed mars dan maar de vijf kilometer afgehaspeld zodat de Jan niet te lang moest wachten.
De tocht startte met een RAVeL (le Réseau Autonome des Voies Lentes), de nummer 127, die ons een heel eind richting Braives/Avennes bracht.
Ergens tussen deze twee kernen passeerden we een hoeve. Enige meters voorbij deze blijkbaar lege hoeve werden we nageroepen door een vrouw. Ze liep ons tegemoet en vroeg of we Pelerins waren. Euh, ja en neen. Ja, want dat zijn we en neen, vandaag is een gewone dagtocht. Het feit dat we beiden al menige pelgrimstocht op het palmares hebben staan én op een stuk Jacobsweg liepen, was voldoende om een koffie te komen drinken, met koekje of chocolaatje.
Mevrouw Lucienne was vrijwilligster in Lourdes, elk jaar ging ze daarheen met het vliegtuig.
Iedere pelgrim die bij haar passeerde kreeg 5 euro mee om een kaars aan te steken in Santiago. Toen ik vermelde dat ik langs Lourdes zou passeren was ze niet meer te houden. Ze hield van haar vrijwilligers werk aldaar en ze had haar hart verpand aan de streek. Je kon dit ook merken aan de place mats op de tafel, de fotos aan de muur, aan de beeldjes..
De boerderij was leeg sinds haar man vier jaar geleden was overleden. Het is niet te verbazen dat ze graag een praatje maakte.
Twintig minuten later trokken we verder. Eigenlijk wou ze niet op de foto maar Jan kon ze niet weerstaan. Plots riep ze un instant en liep terug binnen om met vijf euro in haar hand me tegemoet te treden.
Ik heb haar beloofd om in de grot te Lourdes een kaars, ter hare genezing en ter ere van haar overleden echtgenoot, te ontsteken. Ook Jan heeft beloofd om een kaartje vanuit Compostela te sturen.
Lachend hebben we afscheid genomen.
Tegen vieren waren we aanbeland in Huy, nog even de tijd voor een verfrissing en dan de trein op. En geloof het of niet, zonder enige vertraging was ik om tien voor zeven in Temse.
Nu nog even de gewijzigde route uitstippelen om maandag de draad opnieuw op te nemen.
Grtjs
Hugo
Fotos: tIs koud hé, zeker als je moet wachten; RAVeL 127; Jan met Lucienne; De cake van Annick smaakte opperbest, zeker in goed gezelschap en naast het containerpark; Zelden dat er nog een kerkdeur open is; Al enkele stevige klimmetjes, dus ook kuitenbuitende afdalingen, hier in Huccorgne; Hierachter ligt de Carrière, die van CARMEUSE, siège de MOHA; In de verte maakt met 220, vooraan aan de vlag niks meer; Station van Huy, het eerste cafeetje dat we zijn tegengekomen, en het smaakte.
Adres: rue des Loups, op google maps aangegeven onder Chavée des Loups.
Als je dus maps volgt (wandelaar) kom je vanuit een bepaalde richting en vind je de rue niet. Dus een eind terug naar Thisnes om dan via de oude werkwijze (aanbellen en vragen) eindelijk toch terecht te komen. Plaatselijk gekend onder dezelfde naam. Nochtans staat er een juist naambordje aan de straat langs de kant van het dorp. Resultaat 2 km extra op de 4 km om vanuit Hannut tot Thisnes te geraken.
Gelukkig was het toen over met regenen, zeveren deed het nog wel.
In Hannut geen overnachting mogelijkheden, de meest nabije is waar ik nu verblijf. Zelfde probleem in Huy (Qui uitgesproken), nog één hotel met beschikbare kamer, boven de 190€!
Zoals al gemeld komt Jan me morgen vergezellen. Ik denk dat ik s’avonds de Jan vergezel richting Waasland. Het weer gaat wel iets beteren maar met deze vochtigheid in het bos slapen lijkt met niet ideaal. Camping, als er al in de redelijke buurt zijn, zijn nog gesloten of er neemt niemand op aan de telefoon.
Het weekend overslaan en volgende week terug de draad iets verder opnemen, vanaf Duitsland, lijkt me beter. Temeer er meer overnachting mogelijkheden zijn aan redelijke prijs.
Vandaag, na een goed ontbijt, met miezer vertrokken aan de Brouwerij. Voorbij Den Hoegaarden mijn pongo overgestoken, en die is er niet meer weg geweest.
Maar de temperatuur was redelijk, geen dubbele laag meer en dus kon de lichamelijke thermostaat de regeling makkelijk aan. Ook de 2,5 kg minder gewicht speelt zijn rol.
Niettemin was ik tevreden tegen tweeën al in Hannut te arriveren. Juist op tijd op nog een Pizza Maison te bestellen, niet zoals de
e-phone corrector meent te moeten aanpassen.
Dus nog de groeten vanuit Hannuit!
Hugo
Foto’s: Bescherming, voor mezelf een vest en de Poncho; Nergens beter; Prachtige baantjes en wegels; Weinig zicht, daar ergens in de verte ligt de grens; Noduwez ofte Nodevoorde, we zijn dus in een ander land; Wind en regen à volonté; Zijtak van de kleine Gete; Bijna ter plaatse, bijna!
Vanmorgen was het nog fris maar het voelde heel verschillend aan. Er was weinig of geen wind en de zon scheen volop.
Na een goed ontbijt, nog een appel en peer meegenomen, de drukke stad verlaten. De Martelarenlaan is volop in renovatie, de koterijen langs de kant van de spoorweg zijn verdwenen, er zijn al enkele nieuwe gebouwen voor in de plaats gekomen. Het is nu de beurt aan de bestrating.
Na deze vrij lange laan nog een hoek links en eentje rechts (een heel klein stukje N3) en de drukte was verdwenen, op naar Bierbeek. Klinkt wel leuk, van de Stella stad over Bierbeek naar de Hoegaarden stad.
Al was het vandaag een vrij korte tocht, de vermoeidheid was precies veel heviger. Mijn rug laat al even merken dat hij wel eens rust wil. Daarom onmiddellijk de knoop doorgehakt en het materiaal dat ik echt niet nodig heb of misschien ga gebruiken over boord gegooid. Het kookvuurtje met bijhorend spul en voeding is al met de post terug naar huis gestuurd. En dat scheelt toch een 2,5 kg in de rugzak. En dat is niet gering!
Mijn tent denk ik nog wel nodig te hebben, ik weet niet of er veel overnachtingsmogelijkheden zijn tussen Hoei en Luxenburg, althans niet op het pad dat is uitgestippeld.
Overmorgen komt de Jan (zie zijn blog) om me een dagje te vergezellen. Hij zal vroeg uit de veren moeten als hij om acht uur (zelf gezegd) in Hannuit wil zijn. Maar alleszins welkom Jan!
Zo, ik zit hier in een B&B in Hoegaarden en de mevrouw wil ook mijn was doen, lekker meegenomen.
En zoals vorige nacht zal ik er vroeg in liggen, zodat ik aan een twaalf uur rust toe kom. Dit lijkt veel, maar de ervaring uit het verleden heeft me geleerd dat 10 tot 12 uur liggen, zeker de eerste week je helpt om de stijfheid te voorkomen. En dan doet het smorgens minder pijn bij de start.
Grtjs
Hugo
Fotos: Martelarenlaan in een nieuw kleedje; Eerste hellingen én kasseien de ronde van .; Ik geraak overal wel doorheen, spijtig deze keer met een gescheurde broek; En weeral is daar een Jacobspad; Mooi geploegde velden; Meldert, nog geweest bij een dropping van de Oud Scouts, ook al was het nacht, toch erkend; Kerk van Hoegaarden; Nog een dag en het is van dat, gemeenteschool en Français.
Onze stapmaat de Ronny heeft vandaag gemeld dat hij de zon heeft gezien. Joepie voor hem want zo een week in de regen lopen is geen pretje. Maar net zo als bij mij was er dan weer een strakke koude wind. En ik denk dat we beide deze morgen gestart zijn bij 1°C. Desondanks (kan ik dat woord nog eens gebruiken) is het een mooie dag geworden met veel zon. Na de middag was het zelfs warm te noemen, afijn, goed gekleed en uit de wind. Wel heb ik al één laagje uitgedaan, te warm is ook niet goed. En dat is dan weer het volgende probleem, iets uitdoen is te veel en binnen in ben je aan het koken.
De Vaat was de gehele dag mijn compagnon. De achterkant van de zoo van Planckendael heb ik dan ook gezien. En dat het nog steeds Oostenwind is kon je horen. De vliegtuigen stegen Oostwaarts op vanuit Zaventem, over Kampenhout en Herent.
Tegen vieren was ik al gearriveerd in de jeugdherberg De Blauwput op de Martelarenlaan, vlakbij het station.
Ben al gewassen, de was is wat anders. Er zijn geen droog kassen voorzien en ik heb geen goesting meer om buiten te gaan.
Straks eten en dan onder de wol. Net zoals gisteren ben ik moe, normaal de eerste dagen en zeker bij deze koude. Er is beterschap op komst én regen.
Grtjs
Hugo
Fotos: Enorme investering in het spoor te Spoorstad Mechelen; Scheepvaart op de Vaat; Weeral een bewijs!; Ook den Blauwen Van Moer; Van ver herkenbaar; Of niegt?; Ook typisch beeld van de bierstad.
Zoals vanmorgen nog gemeld probeer ik elke dag een klein relaas van de tocht te geven.
Zaterdag had ik al voor de eerste twee stopplaatsen een slaapplaats voorzien. Voor vandaag te Mechelen is het een Airbnb geworden.
Zo zit ik nu te typen in de keuken van Werner. Hij heeft op zijn appartement twee kamers over die hij via deze organisatie verhuurd. De twee bedden zijn in de periode van Tommorowland al lang verhuurd.
Het was vandaag dus best koud te noemen. Voor mezelf viel het mee, enkel langs de waterkant, met de wind op kop, was het hard.
Daarom ben ik niet langs het kanaal naar Brussel gegaan maar heb zoveel mogelijk wegels genomen.
De omheining rond de watersportbaan is helaas hersteld, ik geraakte er niet langs. Dus was ik verplicht langs Blaasveld te lopen.
En zo kwam ik op de N16 terecht, niet aangenaam. Een drietal kilometerkes later kon ik aan de brug over de Zenne rechts af slaan, terug de rustige wegen op.
Langs het kanaal naar Leuven ofte de ‘Luivense vaat’, was het vooraan fris en achteraan voelde je de warmte van de zon. Want na de middag was het prachtig weer.
Viola, ik ben moe en schuif seffens in mijn slaapzak. Gelukkig lig in onderdak want ik vrees dat het weer een koude nacht en morgen zal worden.
Grtjs
Hugo
Foto’s: Hingene; Eikevliet; Ruisbroek; Klein-Willebroek (en Boom); Heffen; De Vaart; St-Rombauts in zicht; Zelfde vanuit mijn appartement.
Noot: ik probeer voor de vierde keer om iets te plaatsen,nu wel zonder fotos.
Het is weeral zo ver, ik trek er op uit. Het ‘oefentochtje’ naar Holsthum begint deze morgen. Voor de eerste twee dagen staat er een overnachting ‘onder dak’ geprogrammeerd. Ik hoop dat het dan vanaf woensdag minder koud wordt, vooral s’nachts. Overdag maakt het niet zo veel uit, misschien dat de scherpe oostenwind een beetje vervelend kan zijn. Als ik maar niet zo veel regen te verwerken krijg dan onze Ronny op de Zilverroute.
Afijn, de rugzak staat gepakt en weegt een 18 kilo, met alles op en aan. Gelukkig heb ik tijd genoeg om die 250 km af te malen. Zoals gezegd moeten het vijgen voor Pasen zijn.
Ik probeer om dagelijks een berichtje na te laten.
Het kampioenschap drie band, georganiseerd door het Biljartverbond van Temse, is gisteren van start gegaan. Hieraan kan ik vanzelfsprekend niet deelnemen. Ik weet zelfs niet of ik hierin wel goed genoeg ben, het is alleszins een moeilijke discipline binnen het biljarten. Maar zoals steeds, als je het graag doet is winst of verlies eigenlijk niet zo belangrijk.
De einduitslag van het interclub tornooi lag al lang vast, Sportstadium B is ongeslagen kampioen geworden. Mijn team, Onder Ons A, is vierde geworden met drie gewonnen matchen na ons team B dat brons in de wacht sleepte. Wel is ons algemeen gemiddelde ruim boven de rest. Dat wil dus eigenlijk zeggen dat de andere ploegen tegen ons wellicht hun beste machten hebben gespeeld.
Voilà, dat geeft dan ook weer voldoening.
Volgende week maandag ben ik dan op weg naar Duitsland. De weersvoorspelling is niet denderend. Alhoewel, het is beter wat kouder en droog dan het weer van de laatste dagen. Tegen de koude kan ik me beschermen, tegen het vocht is dit veel moeilijker. We zien wel wat er gaat komen.
Mijn schoenen heb ik alvast nog een extra vetlaagje gegeven.
En nu beginnen inpakken, normaliter is alles voorradig wat nodig is. Maar in geval van…. kan ik nog het nodige doen. En vooral, gezond blijven.
Grtjs
Hugo
Foto’s: Zonnige foto’s van 'zon'dag, een toerke via Tielrode, Den Bunt, Moerzeke, Mariekerke en De Weert, een dikke 20 paaltjes.
Gisteren de Ronny uitgezwaaid in Charleroi voor zijn vertrek naar Sevilla. Hij loopt vanaf donderdag de Zilverroute naar Compostela. Hij hoopt dit te klaren tussen de 40 à 50 dagen.
De Jan heeft hem al een en ander kunnen meedelen, hij heeft deze al gelopen voor twee jaar.
Hij vertelde onder andere aan Ronny dat je de bus naar het centrum kon nemen onmiddellijk bij het verlaten van de luchthaven naar rechts. Hij kon ook nog meegeven dat er een kaartjes verkoper was/is die je zal vragen of je naar Compostela trekt. Meer nog, die verkoper was zelf een Compo ganger en had, volgens de Jan, een drietal tattoos met schelp en zwaard.
En geloof het of niet, bewijs in bijlage, de man is er nog steeds. De Ronny kreeg de dus de vraag of hij naar Compo ging waarop hij antwoordde: en jij hebt drie tattoos. De verbaasde man kreeg nadien wel de nodige uitleg.
In Berchem statie was Marc ook even aanwezig voor het afscheid (om dan terug zijn verantwoordelijkheid op te nemen). . De trein naar Charleroi Zuid (South) had meer dan een half uur vertraging, de vorige wel te verstaan, zodat wij bijna een uur vroeger aan de reis konden beginnen.
Goed voor de Ronny, liever goed op tijd dan een gemist vliegtuig, zeker met Ryanair is dat geen aanrader.
De bus van Charleroi Sud naar de Aeroport kost enkel 6, das toch goed doorgevraagd door de TEC. En twaalf euro om gedag te zeggen vonden we maar niks, dit bedrag konden we beter besteden aan een goede pint in een lokale kroeg. En zo geschiedde.
Ruim op tijd kon de Ronny de bus op en wij terug richting t Stad. Al met al stonden we rond de klok van vier terug aan Hemiksem veer voor de overzet naar Bazel.
De Ronny kan je volgen via zijn blog: http://ronnynaarsevilla.blogspot.be/ . Ook kan je gewoon naar http://janswandelblog.blogspot.be/ en in de rechterkolom vind je de bevriende blogs.
En Jan, stappen is inderdaad plezant! Mooi filmpje van de Staf.
Voor mij begint het nu wel echt te korten, ik zal er eens aan beginnen, het materiaal samen zoeken en checken. Weersvoorspellingen houd ik maar met een half oog in de gaten, ik moet (?) er toch door. De mini PC van Raoul neem ik alvast weer mee, met dank aan Annita en Kevin.
Grtjs
Hugo
Fotos: Ronny op komst (zonder de Catsjoe); Berchem statie; Trio op weg; Nog niet in Parijs!; En geen twaalf euro voor de TEC; Sevilla, Compo tattoo, meetoo? Kleurrijke trein terug naar Hemiksem, deze rijdende graffiti kan je dagelijks zien in Puurs; Terug te Bazel.
Noot: Het fotoke van ons drieën op de trein naar Charleroi is genomen door een dame. Haar vraag luidde als volgt: moet ik jullie alle drie eens nemen? Ineens een verbaasd gezicht en schaamrood op de wangen. We hebben er eens hartelijk om gelachen met de wedervraag: elk afzonderlijk of .
Geen Meetoo gedoe!
De winterprik doet deugd. Omdat het eindelijk nog eens vriest. Weliswaar is het makkelijk praten is als je binnen kunt zitten. Maar daar doe ik dus niet aan mee. Het is juist aangenaam om bij dit prachtige weer een tochtje te gaan doen. Zowel zondag als maandag heb ik mijn kilometerkes gedaan.
En niet alleen omwille van het weer, de nieuwe schoenen moeten ingelopen worden. Dit paar heeft een strakkere zool en vergt toch enige aanpassing.
Ook het nieuwe wind/regen jack voldoet ruimschoots aan de verwachtingen. Er komt geen gure wind doorheen.
De volgende tocht kondigt zich al aan, 19 maart is niet meer veraf. Op de feestdag van St-Jozef vertrek ik dus naar Holsthum. Geen vrieskou of regen, als dit maar niet gelijktijdig is, kan me tegenhouden.
De zegen heb ik vorige zaterdag ontvangen tijdens een ingetogen viering in de St-Rombouts kathedraal te Mechelen.
Deze zegening wordt georganiseerd door de Vlaamse Compostelagenootschap.
Na deze plechtigheid volgt er een sobere middagmaaltijd met de vele compostela gangers. En het zijn er jaarlijks steeds meer.
Hierna volgt er een voordracht of spreekbeurt over een item dat verband houdt met het pelgrimeren. Dit kan een reisverslag zijn van een deelnemer.
Dit jaar was het dr. Swinnen die het hele verhaal bracht over zijn tocht naar Compostela.
Het leek een onmogelijke opdracht, maar Johan Swinnen heeft iedereen met verstomming geslagen. De Leuvense Forrest Gump vertrok op 21 augustus in het Leuvense Gasthuisberg voor een looptocht van 2.400 kilometer naar het Spaanse Santiago de Compostela.
Hij deed het voor zijn zoon Pieter, bij wie zes jaar geleden een uitgezaaide hersentumor werd vastgesteld en bij uitbreiding aan alle kankerpatiënten en hun naasten. Swinnen nam in een rugzak al hun brieven mee, zon 500 stuks. Bij zijn aankomst feliciteerde Swinnen zijn zoon, omdat jij hebt gevochten tegen kanker, en dat is nog iets volledig anders.
22 september 2017
Magie gisteravond boven Santiago de Compostela, wanneer de Leuvense kankeronderzoeker Johan Swinnen (52) daar na een looptocht van 2.400 kilometer aankomt. Geëmotioneerd en onder luid applaus van veel Vlamingen valt hij er in de armen van zijn zoon Pieter (19), die aan kanker lijdt en aan wie hij zijn loodzware missie heeft opgedragen. Ik ben zo trots op mijn zoon. Hij is de held, niet ik.
Het relaas, vanaf begin - de diagnose van de kanker -tot de uiteindelijke tocht, is een grappige en emotionele getuigenis.
Na zon een dag besef je alweer beter hoe gelukkig je mag zijn als je gezond van lijf (met enkele kleine te verwaarlozen akkefietjes) weer eens op tocht kan/mag gaan.
Grtjs
Hugo
Fotos: Bezoek met den Nauwen Band aan het ATCC te Gavere en Semmerzake; Vertrek naar Mechelen, station Temse en S/N; Zegening te Mechelen; Pater Damiaan in de St-Rombouts.
Het kaartje hierboven zal er enkele weken blijven staan. Het is een onderdeel van de voorbereiding voor mijn volgende camino. Schoenen zijn deze week aangeschaft en gisteren ingelopen. De totale afstand doorheen de Hertogin Hedwige polder en het nieuwe getijde gebied tussen den Ouden Doel en Prosperpolder bedroeg een dikke 25 kilometer. De laatste vijf, terug tot Kieldrecht, werden afgehaspeld aan een tempo van 7 km per uur. Mijn trouwe onderdanen hebben geen klachten te melden. Dat valt weeral reuze mee.
De tocht door de polder begon in de regen. In de namiddag liepen we (met de Jan, de Ronny en de Catsjoe) grotendeels in de zon. Heerlijk als je dan op den dijk kunt wandelen, beetje wind in de rug. De temperatuur liep al vlug op zodat de windjak in de rugzak kon. Wel triestig, al die verlaten woningen en boerderijen in de Prosperpolder.
Meer nieuws over het volgende project volgt binnenkort.
s'Avonds echter ging het minder goed. Mijn partijtje biljart, in het kader van de Interclub voor het Verbond van Temse, werd met groot verschil verloren. Vooral jammer voor de collega's van het team. De door mij opgelopen achterstand kon niet meer worden overbrugd. Volgende keer (hopelijk) beter.
grtjs
Hugo
Foto's: Op weg in de regen; Rust in de Grenswacht, Emmadorp; Het verdronken land; De bocht van Bath genomen; Catsjoe steekt de grens over, terug op Belgische bodem; Wat er nog rest van Prosperpolder, links de containerkranen van de haven, rechts het kerktorentje van Prosper; Haventje Ouden Doel, geen bedrijvigheid meer; Aftakeling Ouden Doel, geen winkel of caféetje meer; Oude kasseibaan, Zoetenberm en Westlangeweg.
Ter voorbereiding doe ik een tocht naar Holsthum, Duitsland.
Vertrek 19 maart, onderbreking (zwarte punten) weekend 24/25 maart. Maandag 26 maart terug op pad tot einde, nieuwe lokaties in purper. Ik hoop dat de vijgen nog vers zijn!
Een artikel in de zaterdag krant van het Nieuwsblad gaat over zes Turkse jongens, 38 jaar later.
Sommigen zijn nog in Turkije geboren, anderen hier in Gent. De verhalen van armoede en verstoting zijn schrijnend. Niet dat het in de jaren vijftig en begin zestig hier allemaal rozengeur en maneschijn was voor de bevolking, die het land terug moesten opbouwen.
Maar je weet dat die arbeidskrachten vooral naar hier werden gehaald door de industriële molochs en hun politieke lakeien.
Of dat voor die mensen zelf goed zou zijn was eerder bijzaak, goedkope arbeiders voor de vuile en gevaarlijke banen, daar ging het om. Zie ook naar de Italianen die naar hier werden gelokt, zelfs met beloften van de heren uit de Wetstraat.
Later volgden dan de Portugezen, Polen, ..maar nooit met de bedoeling om te blijven.
Als buitenlander voel je op die manier je niet aanvaard en mis begrepen. Moeite met de taal, ahja, waarom zou je een taal leren als je enkele jaren later toch wordt terug gestuurd.
Vele jaren na hun invasie kregen de mensen die hier nederige jobs uitoefenden dan toch enige erkenning door het toekennen van de dubbele nationaliteit. Maar dat kwam dan enigszins te laat, de groep was gevormd, de integratie op de lange baan geschoven.
Een van die jongens is nu 50 jaar oud en oefent een normale baan uit. Wat ik met hem deel is volgende uitspraak:
Ik heb de Koran volledig gelezen, de Turkse en de Belgische versie en grote delen van de Bijbel. Volgens de Christenen gaan alleen zij naar de hemel, volgens de Joden alleen de Joden, volgens de Moslims alleen de Moslims. Maar God, die in mijn ogen barmhartig en aanbiddelijk is, maakt zon opdeling niet. Voor mij is er één God, die voor iedereen gelijk is. Voor mij bestaat alleen de opdeling tussen slechte en goede mensen, of je nu Moslim, Christen of Jood bent.
Eindelijk wordt het droger. En koud. Het mocht wel na twee maanden regen. De meeste oppervlakte wateren zijn op normaal niveau gekomen. Ik hoop dat het grondwaterpeil door de overvloedige neerslag eveneens kan aangevuld worden, maar dat duurt wel eventjes langer.
De tickets naar Narbonne zijn al aangeschaft, 23 april is de dag van vertrek. De datum van de tocht naar Holsthum, enkele weken vroeger, is nog niet juist vastgelegd. Hierover moet nog enig overleg worden gehouden met meerdere personen. In ieder geval zal het voor Pasen zijn, eens iets anders dan die vijgen.
In één van vorige bijdragen aan de blog maakte ik melding van de inzamelpunten van de dopjes.
Vandaag ligt er reclame in de bus van Bel&Bo, waarin een inzamelzakje is bijgesloten. Als je tussen 19 februari en 18 maart dit zakje binnenbrengt gevuld met dopjes krijg je een kortingsbon van 5. Reclame maak ik alleen voor goede doelen, wel dit is een mooie uitzondering. Het zakje is niet zo groot als de witte zakken, dus die vijf euro is vlug verdiend.
