Bij de Sint-Colombakerk te Deerlijk is de onderbouw van de achthoekige vieringstoren nog Romaans en werd verhoogd tijdens de Gotische periode met een zandstenen klokkenverdieping. Van de vroegere bouw zijn nog sporen terug te vinden in de zuidelijke transeptvleugel.
Bronnen.
- F. De Smidt in De Romaansche kerkelijke bouwkunst in West-Vlaanderen; Gent 1940. - R. Lemaire in De Romaanse bouwkunst in de Nederlanden; Verhandelingen van de Koninklijke Vlaamse Academie voor Wetenschappen, Letteren en Schone Kunsten van België, Klasse der Kunsten n° 6, Brussel 1952.
Torenruïne bij de kerk Sint-Pieters-Banden van Dudzele
Het Westvlaamse Dudzele situeert zich in de omgeving van Lissewege en zo'n 10 km van Brugge. Op het kerkhof van de kerk van Sint-Pieters-Banden van Dudzele herinnert de torenruïne aan de vroegere driebeukige basicale kruiskerk uit de tweede helft van de 12de eeuw. Wat nog overblijft, is een deel van de zuidelijke flankeertoren van de westbouw, die sterke gelijkenissen vertoonde met die van de Sint-Pieterskerk in Ieper. Ruw veldstenen metselwerk, een sterke geslotenheid en trapsgewijze verjongende steunberen kenmerken deze architectuur. De massiviteit van het volumespel werd nog vermeerderd door een vierkante vieringstoren. Het bakstenen klokkentorentje bovenop de ruïne dateert van 1713.
Bronnen.
- F. De Smidt in De Romaansche kerkelijke bouwkunst in West-Vlaanderen; Gent 1940. - R. Lemaire in De Romaanse bouwkunst in de Nederlanden; Verhandelingen van de Koninklijke Vlaamse Academie voor Wetenschappen, Letteren en Schone Kunsten van België, Klasse der Kunsten n° 6, Brussel 1952.
Torenruïne bij de kerk Sint-Pieters-Banden van Dudzele
