Dankbaarheid is een vruchtbare voedingsbodem voor ' goede' dingen. Als je begint met per dag op een blaadje te schrijven: Ik ben dankbaar voor ... dan zul je merken dat met wat oefening er elke dag meer te schrijven valt. Ik heb die gewoonte al agenda's vol ... en begin dagelijks met Ik ben dankbaar voor mijn gezondheid, mijn meewerkende lijf. Er is, als je er oog voor krijgt, zoveel om dankbaarheid over te voelen ... Oefen tot het spontaan gaat ... en je loopt over van dankbaarheid, de daarbij behorende glimlachjes en het daar weer bij behorende rustiger gevoel in je buik.
De laatste dag van het jaar is altijd een moment om een beetje de balans op te maken. Het was het beste jaar in mijn kleine wereldje dat iemand kan bedenken. Gezond ... bijna alle dagen van het jaar ... genoeg gewaardeerd werk, ... gelukkig niet alle dagen van het jaar, om het licht te laten branden en een goede boterham met kaas te hebben ..., trouwe vrienden en vrienden, familiale geborgenheid en het vertrouwen dat volgend jaar een zeker zo goed, zo niet nog beter jaar gaat worden.
Ik wens iedereen een licht, luchtig, liefdevol en vooral TEVREDEN 2019. Als je tevreden bent met wat is ... heb je alles wat je nodig hebt.
Er was eens een jong katertje ... hij rende rondjes achter zijn staartje aan ... de oude kater vroeg "Waarom doe je dat?" en het jonge beest antwoordde: " Iemand vertelde me dat geluk in de staart zit, dus ik probeer hem te pakken ...". De oude kater: " Het is waar dat geluk in je staart zit ... maar ik ontdekte dat als je gewoon rechtdoor blijft lopen ... het je volgt ... waar je ook gaat." Happiness is the way ... not the goal.
Een aardige dame in de ashram bekommert zich om zieke duiven. In de eerste week van mijn verblijf trof ik haar in een prachtige tuin terwijl ze een jong duifje met de hand zijn babyvoedsel gaf en zij vertelde over haar duivenzorg. Inmiddels een paar weken verder vertelde ze een plek te zoeken waar hij zijn vliegles zou kunnen krijgen. Ze durft het niet aan om zo maar het hok open te zetten. Duiven schijnen nogal opgejaagd te kunnen worden door de kraaien, die hier zeker in grote aantallen zijn.
Ik ruimde alle spullen in de kast en het beddengoed als altijd buiten en samen bewonderden wij zijn eerste vliegkunst in mijn lege kamer. Vergeleken met zijn hok een zee van ruimte. Na een minuut op 10 deed hij het. Van het hoogste punt van het stapelbed naar een waslijntje en weer terug. De kamer had geen verlokkingen of uitdagingen voor hem verder ... dus hij bleef verder rustig zitten.
Maandag oefenen we nog een keertje ...en daarna net zo vaak tot het moment waarop de dame denkt dat de duif klaar is alleen de grote wereld in de vliegen.
Op dinsdag geeft Amma altijd een meditatie en daarna een maaltijd .... aan iedereen die er is en die dat wil. Gisteren waren de deelnemers aan het jongerencongres ook van de partij ... een extra 1000 monden. Ik ben niet goed in rijen en in de rij willen staan ... zelfs niet voor een maaltijd die door Amma's handen is gegaan. Maar ik ben wel diep onder de indruk van de rust, kalmte en het geduld van iedereen die wel in de rijen blijft. Na ruim anderhalf uur is iedereen gelaafd ... en zijn er vele handen in afwasteilen om de vaat weg te werken. Later op de middag woonde ik de indrukwekkende afrondende lezingen bij .. Ik hoorde dat India 36 miljoen universiteitsstudenten telt ... een goed opgeleide generatie ' on the way' ... Ik stuur licht, luchtigheid en een beetje zonneschijn.
Vanavond wordt hier Kerst gevierd met zang en dans na de op maandag gebruikelijke meditatie en het zingen van spirituele liederen. Misschien deelt Amma aan het eind van de avond nog wel chocoladecake uit. Ergens langs het drukke pad staat een kersttafel met stal, kribbe en herders met gekleurde, soms knipperende lampjes. 2e kerstdag worden er in de middag nog kerstliedjes gezongen. De maan is prachtig, net vol of net nog niet. Een groot deel van de dag regende het warm water ... serieus ... alsof de douche aan stond. Ik heb mijn te luchten lakens lekker nat laten regenen ... daar kan wassen in een emmer niet tegenop.
Ik wens iedereen die hier leest een vredig, tevreden, liefdevol samenzijn de komende dagen. Wie zichzelf alleen op de bank treft en zich daar vervelend over zou voelen ... het zijn maar een paar dagen ... zoek een aardige film ... neem een borrel of warme chocolademelk en glimlach. Je kunt zelfs iemand bellen die misschien ook alleen op een bank zit ... en samen film kijken. Het motto van Amma is "What ever happens .. Be happy and Be strong."
Vanmorgen was de grote hal met nog meer stoelen en een imposant decor ingericht ... mooie rode vloerbedekking ... prachtige gordijnen ... het logo van de activiteit ... vlaggetjes ... jongeren in rode of blauwe t-shirts met de opdruk The future is NOW. ... Het was de openingsmorgen van een 4 daags ' summit' voor jongeren tussen 15-35 over leiderschap. Een initiatief van Amma's rechterhand ... die een prima speech in het Engels hield. Hij benadrukte natuurlijk het belang van spiritualiteit. Desgevraagd antwoordden de jongeren: "JAaaaaaaaaaa" op de vraag of zij dachten dat hun ouders ze altijd, en onder alle omstandigheden zouden steunen ..." Hij glimlachte en zei: " wat nog een poosje ...." . Alleen Amma zal van ons allen altijd de potentie blijven zien en van je blijven houden ... wat je ook voor keuzes maakt.
Hij werd voorgegaan door een hoge legerofficier ... die antwoordde op de vraag: " waar bent u het meest trots op..?" .." Dat ik hier vandaag mocht spreken". Ik weet een boel meer over de geschiedenis van India. Zo is de grondwet sinds 1950 niet echt gewijzigd ... is geworteld in democratische uitgangspunten ... en het leger is defensief bedoeld ... de generaals staan vooraan in de vuurlinie mocht het nodig zijn. Kortom ... een inspirerende morgen ... en een prachtig initiatief. De security van Amma had even een moeilijk momentje toen alle jongeren zich, incl foto's makende telefoons in het gangpad om Amma heen mochten verzamelen ... Daarna ging de jeugd naar een ander gebouw ... maakten vele handen het werk licht en de hal weer zoals hij hoort te zijn met alle eettafels aan de buitenzijden en Amma ging doen wat ze altijd doet op vrijdag ... Darshan geven ... misschien wel tot middernacht.
Opeens bedacht ik dat het urenlang knoflook pellen misschien wel eens te veel van het goede zou kunnen zijn geweest en dat dat een reden voor mijn rugpijn zou kunnen zijn ... Een luxe die ik thuis weinig neem ... een dagje ziekteverlof ...heb ik nu al een paar dagen ... en ik loop weer als een hinde ... Het kan de stoel en de houding zijn geweest ... het kan het sap zijn geweest dat iets irriteert ... Maar ik ben superblij dat het weer over lijkt. Vandaag had ik buiten de ashram een heerlijke pedicurebehandeling. Op de terug weg werd ik aangesproken door 3 Westerse mensen ... met de vraag of ik wat over Amma kon vertellen ... Zij hadden niet de tijd om de ashram binnen te komen omdat ze met een boottochtje waren ... maar luisterden belangstellend en met veel vragen naar wat ik inmiddels kan vertellen ... door de boeken die ik de afgelopen weken heb gelezen en de gesprekken die ik gehad heb ... is dat inmiddels best een boel.
Ik wens wie hier leest een goed, uitrustend weekend en een licht hart.
" Je mag je niet aanstellen, mam ... het is hier koud, donker ... nat ... en winter ... Zeur niet over heimwee ... dat is altijd maar eventjes ... en geniet van al het bijzondere daar ... Je hebt je hondje niet weggegeven om binnen 3 weken al weer thuis te willen komen ..."Aldus sprak mijn wijze dochter via Facetime.
En zo ga ik morgen mijn vierde week in ... met hernieuwd gevonden genoegen ... Maar ik denk dat ik zelfs vanuit de hemel ooit ga vragen of ik snel weg mag ... ik ben toch wel een (t)huismus gewend aan mijn routines en dierbare mensen die ik ook in het echt kan knuffelen af en toe. Ik stuur een rondje licht, warmte en zonneschijn jullie kant op.
Voor iemand die zich koestert in het idee dat ik geen tot weinig lichamelijke klachten heb zit ik een beetje in de fysieke lappenmand. Een naar, aanhoudend hoestje en snotterigheid ... doof als een kwartel ... en last van mijn rug ... vooral als ik wil opstaan. M.n. die laatse klacht was reden om de Amma-darshan gisteren over te slaan ... Het ritueel is dat je minstens via 50 stoelen opschuivend bij haar aankomt. Maar een therapeutische Feldenkreissessie vanmiddag bracht zoveel ontspanning dat ik het straks gewoon weer ga proberen. Misschien dat de eerdere sessie zelfs wel de veroorzaker was van alle losgekomen afvalstoffen. Als ik weer terug ben ga ik me eens verdiepen in mogelijkheden van opleiding of therapie. Het is een boeiende. leerzame ervaring waar ik op dit moment nog geen woorden voor heb.
Vandaag aten mijn zus en ik voor een tweede keer een heelijk klaargemaakt visje in een restaurant buiten de ashram. Eigenlijk waren we op weg naar een dichtbij gelegen stadje ... maar werden onderweg geinformeerd dat er een shop-staking gaande is. Wie er waarom staakt en hoe lang is niet duidelijk. Onverwachte genoegens zijn soms nog prettiger dan reeds geplande uitjes. Vanmiddag is er weer een meditatie die Amma leidt. Honderden stoelen worden al weer uitgezet ... haar looproute minitieus geveegd. Mijn darshan gisteren was bijzonder. Fris gewassen en in schone, nieuwe witte kleren gehuld kwam ik uiteindelijk bij haar uit. Na afloop trok ik mij stilletjes terug in mijn kamer en werd vanmorgen om 8.00 uur uit een diepe, verkwikkende slaap door mijn zus gewekt ... die heeeeeeeeeeeeeeel lief en attent een paar nieuwe slippers kwam brengen. De uit Holland meegenomen Fit Flops hebben een schoenmaker nodig. Ik wens een ieder die hier leest een heel ontspannend weekend.
De boomlange, jonge, ' ongelovige' puberzoon van het gezin waar mijn hondje Woezel een nieuw. liefdevol thuis heeft gekregen ervaart zijn komst als een Godsgeschenk ... zo liet zijn moeder mij weten. Ik ervoer het feit dat zij mij vonden om MP als een geschenk ... Zonder wroeging of schuldgevoel liet ik hem gaan naar een plek die uiteindelijk misschien wel nog liefdevoller voor hem is dan het leventje dat ik hem bood ... zorgzaam, nix mis mee ... maar ook niet uitbundig speels of knuffelig. De vrolijkheid die hij ten toon spreidt werkt aanstekelijk en hij brengt vreugde, die gewaardeerd wordt.
Hier in India krijg ik vanavond mijn eerste darshan ... Om half 7 neem ik plaats in een langzaam opschuivende rij, steeds dichter naar Amma toe. Voor wie niet weet waar ik het over heb ... een niet voor te stellen ritueel ... voor mij een ontmoeting waar ik me nu al op verheug. Heel af en toe heb ik een steekje heimwee ... een normaal mens gaat gewoon 2 weken van huis ... Ik ben begonnen aan de 3e week.
Saar weet ' niet beter' dan dat je mensen ook via de telefoon of tablet kunt zien of spreken. Ze deed dat met haar papa tijdens onze vakantie. Ze deed het met mij terwijl zij op een zonnig eiland vakantie vierden ... met de andere oma toen die ver weg was ... en gisteren deelden we een gezellig stukje tijd. Een paar maal per week ben ik in ieder geval in haar herinnering ... als ze langs mijn huis komen lopend of rijdend naar of van het kinderdagverblijf ... En gisteren was ik er ... met een palmboom ten bewijze van Verweggistan.
Ik zong, zoals ik vaak doe ... een instant rijmelarijtje ... " Hoi ... mijn allerliefste Saar ... ik zie een vlechtje in je haar ... wat word je toch groot mevrouw ... Oma houdt zo'n boel van jou ..." Of woorden van gelijke strekking die haar zo op haar gemak maken dat ze door gaat met waar ze het liefste mee bezig is ... het maken van de puzzels die ze kreeg van Sinterklaas ... Apetrots ben ik op haar ... want ze maakt ze, zelfs die van 12 stukken ...
Ik stuur iedereen die hier leest licht, warmte en een glimlach ... Wie zin heeft in een massage van mijn vervangster ... bel mijn telefoon ... NIET sms of app ...!
Met Amma weer thuis komen er weer andere gewoonten en rituelen. Dezer dagen is zij overdag een deel van de tijd in de tempel, in de avond in de grote hal. In de tempel geeft zij darshan, de bekende ' Amma-omarming" en in de hal zingt zij met ons liederen. Soms praat zij tussendoor en worden nadien haar woorden vertaald. Waar zij verwacht wordt zitten veel mensen uren te wachten.
Er zijn meer mensen ... dus er is meer afwas ... en ik doe die, na de lunch, nog steeds met verve en plezier.
In de morgen ga ik een uurtje zwemmen in het paradijselijk aandoende zwembad ... schoon ... bloemen ... vogels ... vlinders ... heerlijk water ... een verrukkelijke douche die haren wassen tot een feest maakt. Elke avond zijn we bij de zonsondergang ... soms zittend ... soms wandelend. Elke dag zijn de lucht en de kleur net even anders. Van de week kondigde de wind al een fikse regenbui aan ... mijn lakens hingen te luchten aan de waslijn en werden kletterend nat en ook schoongewassen. Gelukkig had ik een extra laken voor de nacht.
Van de week vroeg iemand mij: " Als je het in een percentage uit zou moeten drukken ... hoeveel tijd ben je dan ongelukkig geweest in je leven?" ... Daar over nadenkend valt dat alles mee ... verdriet heb je altijd van wat je daarvoor vreugde heeft gebracht ... en is het ' terecht' om te rouwen. Maar meer dan 4 jaar is het niet ... Natuurlijk waren er wel zorgen ... maar, achteraf bekeken, niet onoverkomenlijk ... Zolang mijn familie gezond en gelukkig is en mijn gezondheid zo goed is als ie is ... ben ik een gezegend mens.
Het internetcafe sluit binnen 10 minuten ... dus even kort ... Vandaag is Amma gearriveerd en onthaald door een groep enthousiaste mensen. Ik was niet een van hen ... ik wist niet hoe laat waar en denk dan: " Morgen is ze gewoon waar ik weet dat ze zal zijn ... op haar plek op het podium" .
Ik kreeg liefdevolle Sinterklaasgedichten. Sommige mensen zijn attenter dan anderen ... en ik ben gezegend met een paar hele attente mensen om mij heen. Voor zondag heb ik eeen video-afspraak met kind en kleinkind. Ik ben benieuwd of Saar me wil, kan vertellen over deze spannende Sinterklaastijden. Vandaag bezocht hij haar KDV.
Voor iedereen die denkt voor eind januari nog een massage te willen is mijn vervangende collega alleen telefonisch bereikbaar op het u bekende nummer 06-29489984. SMS en WhatApp komen in India uit.
Vandaag is er zowel in de vroege ochtend als aan het begin van de avond een skypeverbinding met Amma haar programma in Amerika. Voor het eerst in tijden zette ik een wekker om 05.00 uur en was op tijd in de hal ... waar al een boel mensen bijeen waren. Om 8.00 uur had ik terecht zin in ontbijt en at voor het eerst in een week een ' westers' ontbijt met een pannekoek en koffie ipv yoghurt met kiemen.
Omdat mijn zus zoveel lieve dingen voor mij doet, gisteren aten we samen een heerlijk zelf gekookt maal, had ik aangeboden haar badkamer eens grondig te poetsen. Dan gaat de kraamverzorgster in mij ' los' ... voor niet meer dan een uur ... dan is de batterij leeg ... maar de ruimte ook klaar om weer ingericht te worden. Na een wederom westerse tosti was het tijd om aan de afwasseva te beginnen ... En nu een blogstukje en daarna uitpuffen van deze dag met een heerlijke gember honing thee onder een parasolletje in afwachting tot de nieuwe verbinding met Amma en daarna nog een maal. Als ik het zo opschrijf is het allemaal ' aards' en dat is het ook ... maar daarnaast ook tijd voor overdenking, lezen en meditatie. Kortom ... volle dagen ... die ook hier voorbij vliegen.
Een mens kan maar blij zijn en het goed hebben ... In mijn Haarlemse bestaan heb ik ook meestal goede tevreden dagen ... hier ben ik nog vaker blij ... Vanmorgen zat ik een poosje bij de oceaan ... onder een boom in de schaduw ... uitzicht op een rotspunt die maakte dat de golven spoten ... De lucht as vol van leven ... zeearenden ... motachtige vlinders ... vlinders ... kraaien. Een stukje verder op kwetterden Indiase mannen. Ik dacht eerst met elkaar ... maar het bleek ieder in een eigen telefoon. Daarna luisterde ik meditatief naar een dagelijks ritueel gezang. Na dit blogstukje verblijf ik in de bibliotheek tot mijn massage begint ... Er is geen beter leven dan een goed leven ... Ik leef het HIER ,,, VANdaag ... en wens wie hier leest tevredenheid en vrolijkheid.
Mijn waarnemende collega kunt u alleen per telefoon bereiken ... dus niet whatsApp of sms.
Na een half uurtje te hebben geknipt in zijden spullen die Amma heeft gedragen en die in stukjes geknipt gaan verdwijnen in kussentjes voelde mijn duim dat dat niet een klusje is voor uren en dagen. Ik excuseerde me en meldde me bij de Sevadesk met de mededeling: " Als je een plekje vrij hebt wil ik graag in de middagafwas", Ik kwam als geroepen en had vandaag al mijn 2e dag. De arbeidsomstandigheden zijn heel veel beter dan een paar jaar geleden en ook hier geldt dat vele handen het werk licht maken. Omdat Amma nog niet hier is valt het met de drukte nog mee en is dus ook de hoeveelheid schoon te maken potten, pannen en kopjes heel overzichtelijk. Bezoekers wassen en drogen hun eigen bord en bestek. Vanmorgen poetsten we in de tempel ... ook van die richeltjes waar niemand kan kijken maar die uiteindelijk wel erg stoffig waren geworden. De andere uren van de dag vliegen voorbij ... met wat lezen, studeren, de was doen, eten, eten, kijken naar de zonsondergang ... elke dag een feest voor de ogen ... een wandelingetje en ontmoetingen met oude en nieuwe bekenden en lekker lang slapen. Het lijkt behoorlijk op het leven waar ik in Afrika ook altijd blij van word. Gisteren bezocht ik de arts die mij een paar jaar geleden geheel gezond verklaarde. Dik in de tachtig is hij nog altijd aan het werk, wel is waar met behulp van een gehoorapparaat en schuifelend met een stok. Opnieuw was zijn diagnose ... prima ... niets aan doen. Ook dit keer heb ik niet de neiging een second opinion te gaan zoeken. Het voelt allemaal gezond, werkend en ok ... dus maar niet op zoek naar slapende honden.
Ik wens jullie allemaal een goed weekend en meld me weer ergens volgende week. Mijnj vervangende collega is alleen per telefoon te bereiken.
Het is dinsdagmiddag een uur of half vier en ik heb het idee dat ik er al weken ben. De reis verliep uiterst voorspoedig, de nachtelijke uren had in 3 zitplaatsen voor mij alleen, dus bijna net een bedje. In Oman, de laatste overstaphalte wordt druk gewerkt om in 2020 het vliegveld bij de beste 20 van de wereld te laten horen. Het inladen van de koffers vanaf trolley's gebeurde door 1 persoon ... omgeven door mannen kennelijk ' hoger' in rang ... Zij bestuurden de trek-en duwauto ... de allerbelangrijkste man stond te staan ... en hield papieren vast. Daar valt voor de werkers nog wel wat verbetering te halen. Na een taxi-rit van 3 uur werd ik opgewacht door mijn zus, we dropten mijn bagage en hadden een heerlijk maal in haar huisje. ' s Avonds presteerde ik het om in de ashram te verdwalen en miste daardoor de ' skype' verbinding met Amma vanuit Amerika. Maar lag daardoor wel bijtijds op bed en werd vanmorgen om 7 uur uitgerust wakker. De telefoon en laptop blijven voorlopig uit. Ik schrijf nu vanuit het internetcafe en dat gaat ook prima. Het is afkicktijd ... af van vlees, af van werk, af van apparaten waar mijn ogen van stressen. Af van ' iets moeten' ... Wel goede voornemens ... morgen een cursus in een meditatietechniek ... en hopelijk wordt dat een vol te houden, prettig ritueel .... Morgenmiddag mijn eerste seva in de creatieve hoek. Zaterdag poetsen Miranda en ik een paar uur grondig in de tempel ... een klus die hoog de de klussenlijst stond.
Ik groet jullie allen ... voor wie mijn vervangster wil bereiken ... dat kan alleen per telefoongesprek ... sms en whatsApp en mail komen bij mij uit.
Van elke ervaring leert een mens en na een aantal verre reizen is mijn voorbereiding steeds beter. De ijskast is leeggegeten, ontdooid en schoongemaakt het beddengoed gewassen en het bed weer opgemaakt. De cv ketel heeft zijn onderhoudsbeurt vervroegd genoten Ik las mijn reisbescheiden na en ontdekte dat ik 30 kilo's verdeelt over 2 koffers in het ruim mag laten vervoeren terwijl ik uitging van 1 koffer max 30 kg en dat kreeg ik niet voor elkaar.
Morgen komt een professionele ongediertebestrijder het nodige doen om te zorgen dat de muizen niet op tafel gaan dansen want stiekem zijn er weer meer dan een verdwaalde passant Hij brengt me daarna naar Schiphol. Soms worden gebeden die ik niet doe zelfs verhoord ik had een tripje met de bus voorzien. Ik heb nu nog geen idee hoe geregeld ik ga bloggen. Ik wil proberen schermtijd te minderen en mijn ogen te laten ontspannen. Maar af en toe een teken van leven zal ik zeker geven.
Mijn aardige, vaardige, vrouwelijke collega neemt de telefoon aan en is beperkt beschikbaar voor het maken van afspraken. Het telefoonnummer blijft 06-29489984. De Marktplaats advertentie staat op pauze.
Ik ben gezegend met een eigen Sinterklaas iemand die mij ook door het jaar altijd weet te verrassen iemand die hier tussen de regels leest hoe het me gaat en dan met de juiste tekst op een kaart, het passende boek, of een ontspannend tijdschrift een dag nog mooier kleurt. Vandaag, rond Sinterklaas pakte hij extra uit met gedichten en pakjes die aan een touw geknoopt uit de grote Piet-zak kropen. Ook Saar viel, als altijd, in de prijzen. Gelukkig heb ik in de loop van de jaren gemeend DANK-je-wel leren zeggen en voel ik verwend en niet bezwaard.
Altijd voor vertrek naar een verre bestemming kaart ik bij mijn dochter het onderwerp: "Stel je voor dat ik dood zou gaan daar" aan. Nog voor ik iets kon zeggen vulde zij in: "Je wilt niet in een loden kist in een vliegtuig, maar wel volgens ritueel daar dezelfde dag worden verbrand en verstrooid"
Dat kan omdat mijn zus daar is om dat te regelen, mocht zoiets drastisch onverhoopt gebeuren. Mijn dochter bedacht later met grootgegroeide Saar op bedevaart te komen en hier met mijn goede vrienden een borrel ter herinnering te drinken. We gaan er van uit dat ik gezond en gebruind eind januari weer terug ben Ik wil zelfs wel dansen op mijn 80ste verjaardag. Maar omdat niemand weet wanneer je laatste adem daar is is het goed om het er soms over te hebben.
