Gisteren was ik uren uit mijn bubbel en genoot van het gezelschap van kind en kleinkind. Mijn schoonzoon reisde af naar het stadion om Ajax te zien winnen. Wij genoten een maal met gezonde, lekkere soep met vruchtensalade toe. Saar smeerde haar Turkse broodstukjes met overdadig roomboter en smulde het meest van de slagroom bij de vruchtjes. Nieuwe hobby is het samen kijken in het fotoboek, dat dankzij een maandabonnement, maandelijks aangevuld kan worden met papieren foto's. 

Gieren van de lach, "Nog een keer, oma nog een keer, en nog een keer, en nóg een keer " bij mijn voordracht van IK WIL NIET MEER van Annie M.G. Schmidt.  Het versje dat bijna ieder kind uit een 'net als of boze' bui trekt. 

Een half uur spitterspatterspater in het bad besloot een vrolijke, genoeglijke dag. Hoewel: eerst nog het boek voorlezen van Harry die zijn huis kwijt was, daarna nog natte haren droogföhnen, en nog even kussen … Mijn dochter en ik haalden herinneringen op en fantaseerden over de komende maanden met de nieuwe baby. En dat alles zonder bij mij de neiging om weg te willen omdat ik moest roken … Weer een dag voorbij … weer een dag dichterbij …  Geniet van de zondag. Doe iets aardigs voor iemand voor wie de zondag eenzamer is dan een weekdag. 

Het goede nieuws is dat ik 'nog' steeds niet rook … en om het daar niet zo moeilijk mee te hebben een beetje leef 'in een bubbel'. Mijn eigen wereldje met meer slaap, minder blog, minder werk, meer beweging, mooie boeken en muziek, een leerzame serie op You Tube met Brene Brown als spreekster over onderwerpen als schaamte, kwetsbaarheid en verbinding. 

Ik zag haar in een voordracht op Netflix en keek daarna op YouTube naar de TEDx lezingen waarmee het voor haar 'allemaal' begon. Niets had haar voorbereid op 3,5 miljoen views en de schaamte die ze zelf zou voelen als gevolg van Twitter en FB commentaren.

De dame moet inmiddels een druk leven hebben, drie puber kinderen en een echtgenoot, universitair onderzoeker, coach bij bedrijven en veel gevraagd spreekster. Op veel plekken wordt het voorbehoud gemaakt dat ze NIET over schaamte en kwetsbaarheid mag spreken, want daar voelen veel deelnemers zich zo ongemakkelijk bij.

Zij maakt een onderscheid tussen schaamte en schuld. Jij kunt een 'fout' gemaakt hebben of een 'fout' zijn. Voor gemaakte fouten kun je sorry zeggen …, ook niet altijd makkelijk maar schuldgevoel is volgens haar beter dan het schaamtegevoel dat JIJ de fout bent.  Dan zoek je, kort door de bocht, eerder verdoving in drank, drugs of ijs. 

Zij roept op tot het betreden van de Arena … om moedig te zijn … om te falen … om te kwetsbaar te zijn … en te groeien tot een hartelijk, met je eigen hart en mensen om je heen verbonden, mens.

En dat hoor, zie en overdenk ik in mijn bubbel. Ik glimlach terwijl ik dit opschrijf. Mensen om me heen komen wel weer, de bubbel duurt niet eeuwig en wie weet gaat een lezer hier op onderzoek naar haar hele verhaal en denkt u daarna uw eigen gedachten over schuld, schaamte en kwetsbaarheid.