Een aardige dame in de ashram bekommert zich om zieke duiven. In de eerste week van mijn verblijf trof ik haar in een prachtige tuin terwijl ze een jong duifje met de hand zijn babyvoedsel gaf en zij vertelde over haar duivenzorg. Inmiddels een paar weken verder vertelde ze een plek te zoeken waar hij zijn vliegles zou kunnen krijgen. Ze durft het niet aan om zo maar het hok open te zetten. Duiven schijnen nogal opgejaagd te kunnen worden door de kraaien, die hier zeker in grote aantallen zijn.
Ik ruimde alle spullen in de kast en het beddengoed als altijd buiten en samen bewonderden wij zijn eerste vliegkunst in mijn lege kamer. Vergeleken met zijn hok een zee van ruimte. Na een minuut op 10 deed hij het. Van het hoogste punt van het stapelbed naar een waslijntje en weer terug. De kamer had geen verlokkingen of uitdagingen voor hem verder ... dus hij bleef verder rustig zitten.
Maandag oefenen we nog een keertje ...en daarna net zo vaak tot het moment waarop de dame denkt dat de duif klaar is alleen de grote wereld in de vliegen.
|