De eerste zondag in Maart ... het dooit ... de kou is weg tot de volgende winter ... Op naar de LENTE ... Tijd voor nieuwe eenjarige bloeiers in mijn stoeptuin.
Jinek was vrijdag voor het laatst tot juni ... Jammer wel ... want ik had haar programma net ontdekt en een nieuw ritueel ontwikkeld. Bij de koffie kijken naar de uitzending van de avond er voor. Ik wéét inmiddels dat we 21 maart weer mogen stemmen en zal me eens verdiepen in de Haarlemse problemen en voorgestelde oplossingen. De dag van vandaag heeft een lege agenda... en dat laat ik graag zo ... Vanmiddag treinen Woezel en ik voor een rondje strand ... misschien heeft de bloemenkraam waar we langskomen vandaag al buitenbloeiers.
Vanmorgen genoot ik weer royaal van de familie om de hoek ... Door de kou kwam Saar de hele weg tussen onze huizen zelf wandelend aan Mama's hand. Ik was beretrots. Over een paar jaar komt ze zelfs alleen ...
Saar oefent haar JA ... het meest herkenbare woord dat wij allemaal gebruiken ... op momenten dat ze ook JA bedoelt ... Ja... ze wil thee ... ja ze wil een knuffel ... ja ze wil wel kleuren .. Als ze iets niet wil weet je dat als omstander ook ... zonder woorden ... maar onmiskenbaar ... Woezel moet maar niet tegen haar opspringen ... of een van de knuffels pikken.
Alle speelgoederen komen uit de kist en passeren de revue ... Het leukst was vandaag misschien wel om jezélf in de speelgoedkist te verstoppen.
Soms heeft ze pech ... dan MOET er gewoon iets ... je jas weer aan en meerijden in de kinderwagen ... We vertellen haar dat we begrijpen wat ze duidelijk wil maken ... maar dat het gaat zoals de grote mensen in hun wijsheid willen ...
De kalender zegt dat het vandaag het einde is van de korte maand februari ... volgens de krant was vandaag de koudste 28 ste februari ooit.
Een middagafspraak werd afgezegd vanwege het weer ... Woezel en ik wandelden door de behoorlijk koude kou de hele stad door naar het ING kantoor om geld te gaan storten voor een volgende maand huur ... gelukkig weer een lange maand en vast en zeker minder koud dan de afgelopen maand. In maart hebben we de narcissen volop in bloei in de plantsoenen ... het loof staat al veelbelovend boven de grond. Terug naar huis mochten we met de warme dubbeldekkerbus. Daar zie ik er steeds meer van hier in Haarlem.
Soms is de vaart een beetje uit de schrijverij ... vaak is ook mijn leven meer van hetzelfde ... en soms schrijf ik makkelijker over niets bijzonders dan anders ... Eigenlijk is het allemaal heeeeeeeeeeeeeeeel bijzonder ... gezond, welvarend, meer aanbod van werk dan ik aan kan nemen, al 9 weken rookvrij .... en af en toe ontzettend narrig ... de stoom uit mijn oren .... om niets bijzonders .... ook al bijna niet meer bijzonder.
