Gewoontes, wat je elke dag doet, maken de dagen, maken de resultaten. Van 1 dagje lijnen word je niet slanker, van 1 dagje bidden niet gelovig, van 1 dagje werken koop ik geen nieuw bed. Maar met elke dag een draadje maak je stappen. Zie je aan het eind van een jaar, aan het eind van 10 jaar, aan het eind van 60 jaar wel degelijk verandering. Als je geluk hebt ten goede. Over 2 maanden verhuis ik met een verhuisauto naar een nieuw huis met een nieuw bed en een nieuwe bank. Ik moet er nog 40 keer voor werken.

Vooruitzien is regeren. Krap 2 jaar geleden werd ik al lid van de WBV Putten ... en met mijn goede huizenkarma kreeg ik als nummer 2 toch de kans om JA te zeggen omdat nummer 1 zichzelf nog te jong achtte voor een seniorenomgeving. De flat is keurig en met plezier nam ik een heleboel bruikbaar over. Ik beloofde mezelf na de verhuizing naar Friesland om NOOIT meer te verhuizen zonder profi hulp ... en ook nu houd ik me weer aan die belofte. 

Ik slaap al jaren op een geïmproviseerd bed. En slaap meestal prima en uitrustend. Voor het nieuwe huisje trakteer ik mezelf op een Van der Valk boxspring ... prachtig bekleed met een prachtig hoofdboard. Zo is het niet erg dat ik vanuit de woonkamer mijn slaapkamer inkijk.

Nee ... ik heb de loterij niet gewonnen  ... ik werk een paar weekjes.

Dus ... wie zin, tijd en geld over heeft ... tot 20 juli is er max 2 maal daags en max 5 dagen per week tijd en gelegenheid om een massage te komen genieten.

Mocht u alvast kennis willen maken met de handen van de vriendin  en collega die na mijn vertrek in haar eigen huiselijke omgeving wel een keertje per week wil werken ... kom dan voor een 4 handen massage.

Saar is de afgelopen periode veel bij mij geweest. De BSO was gesloten voor lagere schoolkinderen. Haar ouders werken. Bij oma is het lekker rustig als je een lief kleiner, maar druk zusje hebt, dat alles wil kunnen wat jij als grote al wél kan en zij nog niet kan maar wel wil proberen.

Ik herken in beiden mijn eigen jeugd. Ik de oudste en mijn 3 jaar jongere zus de 'driftkikker'. Nu weet ik dat als je tijd van leven hebt, je elkaar boven de 50 echt kunt gaan waarderen. 

Gelukkig gaat Joy steeds, voor ons, verstaanbaarder praten. Ze liep al met 10 maanden, wil  en kan op het fietsje en de step, op de glijbaan en de wip. Ze is helemaal niet klein en ze denk alles te kunnen wat haar idool Saar ook kan en mag. Ze straalt als wij de woorden écht herkennen. Aap, appel, hapje, mamma, oma en nog wel meer. Ook zij herkent mijn huis als ze voorbijgereden wordt. 

Mijn dochter en Joy komen heel regelmatig op de ochtenden waarop Saar naar school is en dan vaak later in de middag nog een keer. Na 2 uur rustig bij oma mogen van Saar de anderen er nog wel een uurtje bij. 

Als het dan 5 uur is ... is oma dwars-af doodmoe  ... maar o zo voldaan van lachen en spelen. Mijn dochter heeft dan nog spitsuur met eten koken, familie voeden en bedrituelen. Gelukkig heeft ze de goede vader voor haar kinderen gekozen en staat ze er zeker niet alleen voor.