Vanmorgen keek ik via een livestream verbinding een paar uur in de ashram van Amma in India. Helemaal eerste rij.  Ik keek naar een ceremonie voor de Guru, een eerder opgenomen vertelling, een geleide meditatie en er werden liederen gezongen. Ik voldeed aan een oproep op de website een kleine donatie te doen. De crisis doorkruist ook Amma's reisprogramma's. Programma's die altijd druk bezocht worden en waar donaties rijkelijk vloeien. Donaties waar alle sociale initiatieven van Amma van worden betaald.

Alle beetjes helpen … ik bid dat andere kijkers ook doeners zijn. De oceaan bestaat uit druppels.

Sinds gisteren lees ik geboeid in het 300 pagina's tellende autobiografische boek De hel en andere bestemmingen van Madeleine Albright. Ze beschrijft, springend door de tijd, gebeurtenissen in haar leven, beginnend na haar ministerschap. Biografische boeken waren tot nu toe niet in mijn leesrepertoire. Maar met nog veel toekomst te vullen ben ik blij met deze ontdekking. Films en documentaires gebaseerd op waar gebeurd kijk ik ook vaak geboeid. Op t.v. volg ik de laatste weken de serie In de voetsporen van Jezus. En als altijd denk ik: "ik weet veel van veel … maar wat weet ik nog veel meer niet". 

Met dank aan de glazenwasser is het ondanks bewolking buiten een paar tinten lichter in huis. Altijd goed voor een nog betere stemming. Ik duik weer onder in het leven van iemand anders.

Gister had ik een lang uitgesteld uit-eten afspraakje. De eetgelegenheden bij mij in de buurt zijn gesloten. Daardoor werd het een voor mij nieuwe gelegenheid in de stad. Een restaurant, La Plume, met een Franse kaart. Met een menukaart vol herkenning. Ik at uiensoep, verrukkelijke escargots en creme brulee. Franser wordt het niet. Aan moeilijker te behappen gerechten durfde ik me nog niet te wagen. Maar een volgende keer wil ik best de kaasfondue of entrecote proberen.

Het terras, voor het toetje, had verwarming. Binnen waren er schermen en kleine, rustige gezelschappen. Alle tafeltjes waren beide shifts bezet. Het personeel had er zichtbaar weer zin in en was zeer gastvriendelijk.

De aardige persoon tegenover mij bleek onderhoudend gezelschap. Na 3 uur gingen we bij het station ieder ons eigen weg. Beiden nog steeds in de kleren. Dat is het verschil tussen werken en een afspraakje.