Met Amma weer thuis komen er weer andere gewoonten en rituelen. Dezer dagen is zij overdag een deel van de tijd in de tempel, in de avond in de grote hal. In de tempel geeft zij darshan, de bekende ' Amma-omarming" en in de hal zingt zij met ons liederen. Soms praat zij tussendoor en worden nadien haar woorden vertaald. Waar zij verwacht wordt zitten veel mensen uren te wachten.
Er zijn meer mensen ... dus er is meer afwas ... en ik doe die, na de lunch, nog steeds met verve en plezier.
In de morgen ga ik een uurtje zwemmen in het paradijselijk aandoende zwembad ... schoon ... bloemen ... vogels ... vlinders ... heerlijk water ... een verrukkelijke douche die haren wassen tot een feest maakt. Elke avond zijn we bij de zonsondergang ... soms zittend ... soms wandelend. Elke dag zijn de lucht en de kleur net even anders. Van de week kondigde de wind al een fikse regenbui aan ... mijn lakens hingen te luchten aan de waslijn en werden kletterend nat en ook schoongewassen. Gelukkig had ik een extra laken voor de nacht.
Van de week vroeg iemand mij: " Als je het in een percentage uit zou moeten drukken ... hoeveel tijd ben je dan ongelukkig geweest in je leven?" ... Daar over nadenkend valt dat alles mee ... verdriet heb je altijd van wat je daarvoor vreugde heeft gebracht ... en is het ' terecht' om te rouwen. Maar meer dan 4 jaar is het niet ... Natuurlijk waren er wel zorgen ... maar, achteraf bekeken, niet onoverkomenlijk ... Zolang mijn familie gezond en gelukkig is en mijn gezondheid zo goed is als ie is ... ben ik een gezegend mens.
|