Vorige week zou ik mijn ongeboren kleindochter zien op een 3D echo. Een sessie die ik als groot verjaardagscadeau kreeg. Maar de kleine lag lekker in een holletje, achter het heupbot … met te weinig vruchtwater om zich heen om 3D opnames te kunnen zien, laat staan maken. Als ik de uitleg goed begrepen heb … Gisteren kregen we een herkansing …  nog een keer 'voor hetzelfde geld" …Deze keer was er iets beter beeld … maar voornamelijk mysterieuze grotachtige beelden. Een moment dacht ik het mondje van Saar te herkennen. Na afloop dronken we gezellig koffie in de Kweektuin. Een heerlijke buitenplek die al veel ouders met kinderen weten te vinden.

Veel rondom zwanger zijn  laat zich niet dwingen … Ik vind dat prachtige levenslessen … Niet alles is maakbaar, noch te plannen. Wat we wél zagen blijft een wonder … een kloppend hartje … een sabbelend mondje … volgens de deskundige helemaal compleet, een meisje.