Met de vakantie voor de deur lopen de dagen 'zo maar' vol ... een extra massage, goed voor een extra ijsje, op een vroeg uur ... een trouwe klant uit Zwolle die ik  geen NEE verkoop ... bezoek aan een dierbare, herstellende vriendin terug uit het ziekenhuis ... discussie in mijn hoofd om uiteindelijk tóch naar de sportschool te gaan ... om met weer 2 ons minder dan donderdag weer terug te komen.

Nu een snel stukje, rondje verfrissende douche en dan aan het werk.

Ik las gisteren, vrij vertaald ... "per dag lijkt er niets te veranderen ... maar als je ver genoeg terugkijkt ... is niets meer wat het was ... is er een wereld van verschil" ... daar kom je met elke dag een draadje ... elke dag de best mogelijke dag.

Eens in de 14 dagen heeft mijn dochter een vrije woensdag en als er nog geen afspraken staan ga ik graag met haar en kleinkind op pad. Vandaag kochten we zomerse vakantie kleren voor Saar ... gebruikmakend van het feit dat Saar nog niet écht inspraak heeft gaat dat betrekkelijk snel.

Ik kocht, natuurlijk na overleg,  voor de vakantie, en met name de reis in het vliegtuig  een kindertablet.  Saar is, net als alle kinderen, dol op bewegende beelden ... en we leven nu eenmaal in een tijd waarin kinderen met een muisduim geboren worden. Ooit las ik over een experiment van Apple. In een achtergebleven gebied in Afrika werden tablets gedropt ... zonder gebruiksaanwijzing ... Binnen een paar maanden waren kinderen zelfs in staat ze verder te programmeren.

Zolang Saar ook met zand, water, klei, krijtjes, blokken, boeken en mensen speelt ... kan een tablet volgens mij alleen maar verrijkend zijn. Mijn dochter leerde tellen en rekenen met een kindercomputertje in de jaren 80. Bij 10 goede antwoorden speelde de fanfare en kwam er confetti over het scherm. Bij een verkeerd antwoord bromde het apparaat ... zachtjes. Zij werd goed in tafels en hoofdrekenen .... vaardigheden waarvan ik hoop dat ook Saar ze zal krijgen ... later als ze groter is.

Oude mensen vonden in de jaren 80 de computerdokter al geduldiger en attenter dan de persoon met de, toen nog, witte jas. De computerdokter vroeg eerst naar de verjaardag waarover tijdens de laatste afspraak was gepraat en pas daarna naar de klachten. Ik houd gewoon van computers.

Als een 80 jarige schuifelde ik na 45 minuten sportschool, met een zware boodschappentas op mijn rug en sportschoolspullen in een plastictasje voldaan weer naar huis.

Ik maakte het uur niet vol ... ging per oefening zéker niet over mijn grenzen ... ben absoluut niet competitief of bewijsdriftig ... want ik wil een dagelijkse gewoonte gaan maken. Uit mijn Yogaverleden weet ik dat je de grootste kans maakt als je je grenzen langzaam opschuift en niets forceert. Ons lichaam houdt niet van 'stuk' en spierpijn komt van geforceerde spieren en na drie weken hangen de sportschoenen aan de wilgen.

Gisteren was de laatste aanbiedingsdag om een maand gratis te sporten, zonder zelfs inschrijfgeld te betalen ... Ik nam een voorschot op de toekomst en ga deze week tot de vakantie dagelijks en pas dan vast beter in mijn badpak.

De weegschaal gaf al 900 gram minder gewicht en een metabolische leeftijd van 68 ... niet gek na een paar dagen sappen en geen koffie.