Voor iemand die zich koestert in het idee dat ik geen tot weinig lichamelijke klachten heb zit ik een beetje in de fysieke lappenmand. Een naar, aanhoudend hoestje en snotterigheid ... doof als een kwartel ... en last van mijn rug ... vooral als ik wil opstaan. M.n. die laatse klacht was reden om de Amma-darshan gisteren over te slaan ... Het ritueel is dat je minstens via 50 stoelen opschuivend bij haar aankomt. Maar een therapeutische Feldenkreissessie vanmiddag bracht zoveel ontspanning dat ik het straks gewoon weer ga proberen. Misschien dat de eerdere sessie zelfs wel de veroorzaker was van alle losgekomen afvalstoffen. Als ik weer terug ben ga ik me eens verdiepen in mogelijkheden van opleiding of therapie. Het is een boeiende. leerzame ervaring waar ik op dit moment nog geen woorden voor heb.
Vandaag aten mijn zus en ik voor een tweede keer een heelijk klaargemaakt visje in een restaurant buiten de ashram. Eigenlijk waren we op weg naar een dichtbij gelegen stadje ... maar werden onderweg geinformeerd dat er een shop-staking gaande is. Wie er waarom staakt en hoe lang is niet duidelijk. Onverwachte genoegens zijn soms nog prettiger dan reeds geplande uitjes. Vanmiddag is er weer een meditatie die Amma leidt. Honderden stoelen worden al weer uitgezet ... haar looproute minitieus geveegd. Mijn darshan gisteren was bijzonder. Fris gewassen en in schone, nieuwe witte kleren gehuld kwam ik uiteindelijk bij haar uit. Na afloop trok ik mij stilletjes terug in mijn kamer en werd vanmorgen om 8.00 uur uit een diepe, verkwikkende slaap door mijn zus gewekt ... die heeeeeeeeeeeeeeel lief en attent een paar nieuwe slippers kwam brengen. De uit Holland meegenomen Fit Flops hebben een schoenmaker nodig. Ik wens een ieder die hier leest een heel ontspannend weekend.
De boomlange, jonge, ' ongelovige' puberzoon van het gezin waar mijn hondje Woezel een nieuw. liefdevol thuis heeft gekregen ervaart zijn komst als een Godsgeschenk ... zo liet zijn moeder mij weten. Ik ervoer het feit dat zij mij vonden om MP als een geschenk ... Zonder wroeging of schuldgevoel liet ik hem gaan naar een plek die uiteindelijk misschien wel nog liefdevoller voor hem is dan het leventje dat ik hem bood ... zorgzaam, nix mis mee ... maar ook niet uitbundig speels of knuffelig. De vrolijkheid die hij ten toon spreidt werkt aanstekelijk en hij brengt vreugde, die gewaardeerd wordt.
Hier in India krijg ik vanavond mijn eerste darshan ... Om half 7 neem ik plaats in een langzaam opschuivende rij, steeds dichter naar Amma toe. Voor wie niet weet waar ik het over heb ... een niet voor te stellen ritueel ... voor mij een ontmoeting waar ik me nu al op verheug. Heel af en toe heb ik een steekje heimwee ... een normaal mens gaat gewoon 2 weken van huis ... Ik ben begonnen aan de 3e week.
Saar weet ' niet beter' dan dat je mensen ook via de telefoon of tablet kunt zien of spreken. Ze deed dat met haar papa tijdens onze vakantie. Ze deed het met mij terwijl zij op een zonnig eiland vakantie vierden ... met de andere oma toen die ver weg was ... en gisteren deelden we een gezellig stukje tijd. Een paar maal per week ben ik in ieder geval in haar herinnering ... als ze langs mijn huis komen lopend of rijdend naar of van het kinderdagverblijf ... En gisteren was ik er ... met een palmboom ten bewijze van Verweggistan.
Ik zong, zoals ik vaak doe ... een instant rijmelarijtje ... " Hoi ... mijn allerliefste Saar ... ik zie een vlechtje in je haar ... wat word je toch groot mevrouw ... Oma houdt zo'n boel van jou ..." Of woorden van gelijke strekking die haar zo op haar gemak maken dat ze door gaat met waar ze het liefste mee bezig is ... het maken van de puzzels die ze kreeg van Sinterklaas ... Apetrots ben ik op haar ... want ze maakt ze, zelfs die van 12 stukken ...
Ik stuur iedereen die hier leest licht, warmte en een glimlach ... Wie zin heeft in een massage van mijn vervangster ... bel mijn telefoon ... NIET sms of app ...!
Met Amma weer thuis komen er weer andere gewoonten en rituelen. Dezer dagen is zij overdag een deel van de tijd in de tempel, in de avond in de grote hal. In de tempel geeft zij darshan, de bekende ' Amma-omarming" en in de hal zingt zij met ons liederen. Soms praat zij tussendoor en worden nadien haar woorden vertaald. Waar zij verwacht wordt zitten veel mensen uren te wachten.
Er zijn meer mensen ... dus er is meer afwas ... en ik doe die, na de lunch, nog steeds met verve en plezier.
In de morgen ga ik een uurtje zwemmen in het paradijselijk aandoende zwembad ... schoon ... bloemen ... vogels ... vlinders ... heerlijk water ... een verrukkelijke douche die haren wassen tot een feest maakt. Elke avond zijn we bij de zonsondergang ... soms zittend ... soms wandelend. Elke dag zijn de lucht en de kleur net even anders. Van de week kondigde de wind al een fikse regenbui aan ... mijn lakens hingen te luchten aan de waslijn en werden kletterend nat en ook schoongewassen. Gelukkig had ik een extra laken voor de nacht.
Van de week vroeg iemand mij: " Als je het in een percentage uit zou moeten drukken ... hoeveel tijd ben je dan ongelukkig geweest in je leven?" ... Daar over nadenkend valt dat alles mee ... verdriet heb je altijd van wat je daarvoor vreugde heeft gebracht ... en is het ' terecht' om te rouwen. Maar meer dan 4 jaar is het niet ... Natuurlijk waren er wel zorgen ... maar, achteraf bekeken, niet onoverkomenlijk ... Zolang mijn familie gezond en gelukkig is en mijn gezondheid zo goed is als ie is ... ben ik een gezegend mens.
Het internetcafe sluit binnen 10 minuten ... dus even kort ... Vandaag is Amma gearriveerd en onthaald door een groep enthousiaste mensen. Ik was niet een van hen ... ik wist niet hoe laat waar en denk dan: " Morgen is ze gewoon waar ik weet dat ze zal zijn ... op haar plek op het podium" .
Ik kreeg liefdevolle Sinterklaasgedichten. Sommige mensen zijn attenter dan anderen ... en ik ben gezegend met een paar hele attente mensen om mij heen. Voor zondag heb ik eeen video-afspraak met kind en kleinkind. Ik ben benieuwd of Saar me wil, kan vertellen over deze spannende Sinterklaastijden. Vandaag bezocht hij haar KDV.
Voor iedereen die denkt voor eind januari nog een massage te willen is mijn vervangende collega alleen telefonisch bereikbaar op het u bekende nummer 06-29489984. SMS en WhatApp komen in India uit.
Vandaag is er zowel in de vroege ochtend als aan het begin van de avond een skypeverbinding met Amma haar programma in Amerika. Voor het eerst in tijden zette ik een wekker om 05.00 uur en was op tijd in de hal ... waar al een boel mensen bijeen waren. Om 8.00 uur had ik terecht zin in ontbijt en at voor het eerst in een week een ' westers' ontbijt met een pannekoek en koffie ipv yoghurt met kiemen.
Omdat mijn zus zoveel lieve dingen voor mij doet, gisteren aten we samen een heerlijk zelf gekookt maal, had ik aangeboden haar badkamer eens grondig te poetsen. Dan gaat de kraamverzorgster in mij ' los' ... voor niet meer dan een uur ... dan is de batterij leeg ... maar de ruimte ook klaar om weer ingericht te worden. Na een wederom westerse tosti was het tijd om aan de afwasseva te beginnen ... En nu een blogstukje en daarna uitpuffen van deze dag met een heerlijke gember honing thee onder een parasolletje in afwachting tot de nieuwe verbinding met Amma en daarna nog een maal. Als ik het zo opschrijf is het allemaal ' aards' en dat is het ook ... maar daarnaast ook tijd voor overdenking, lezen en meditatie. Kortom ... volle dagen ... die ook hier voorbij vliegen.
Een mens kan maar blij zijn en het goed hebben ... In mijn Haarlemse bestaan heb ik ook meestal goede tevreden dagen ... hier ben ik nog vaker blij ... Vanmorgen zat ik een poosje bij de oceaan ... onder een boom in de schaduw ... uitzicht op een rotspunt die maakte dat de golven spoten ... De lucht as vol van leven ... zeearenden ... motachtige vlinders ... vlinders ... kraaien. Een stukje verder op kwetterden Indiase mannen. Ik dacht eerst met elkaar ... maar het bleek ieder in een eigen telefoon. Daarna luisterde ik meditatief naar een dagelijks ritueel gezang. Na dit blogstukje verblijf ik in de bibliotheek tot mijn massage begint ... Er is geen beter leven dan een goed leven ... Ik leef het HIER ,,, VANdaag ... en wens wie hier leest tevredenheid en vrolijkheid.
Mijn waarnemende collega kunt u alleen per telefoon bereiken ... dus niet whatsApp of sms.
Na een half uurtje te hebben geknipt in zijden spullen die Amma heeft gedragen en die in stukjes geknipt gaan verdwijnen in kussentjes voelde mijn duim dat dat niet een klusje is voor uren en dagen. Ik excuseerde me en meldde me bij de Sevadesk met de mededeling: " Als je een plekje vrij hebt wil ik graag in de middagafwas", Ik kwam als geroepen en had vandaag al mijn 2e dag. De arbeidsomstandigheden zijn heel veel beter dan een paar jaar geleden en ook hier geldt dat vele handen het werk licht maken. Omdat Amma nog niet hier is valt het met de drukte nog mee en is dus ook de hoeveelheid schoon te maken potten, pannen en kopjes heel overzichtelijk. Bezoekers wassen en drogen hun eigen bord en bestek. Vanmorgen poetsten we in de tempel ... ook van die richeltjes waar niemand kan kijken maar die uiteindelijk wel erg stoffig waren geworden. De andere uren van de dag vliegen voorbij ... met wat lezen, studeren, de was doen, eten, eten, kijken naar de zonsondergang ... elke dag een feest voor de ogen ... een wandelingetje en ontmoetingen met oude en nieuwe bekenden en lekker lang slapen. Het lijkt behoorlijk op het leven waar ik in Afrika ook altijd blij van word. Gisteren bezocht ik de arts die mij een paar jaar geleden geheel gezond verklaarde. Dik in de tachtig is hij nog altijd aan het werk, wel is waar met behulp van een gehoorapparaat en schuifelend met een stok. Opnieuw was zijn diagnose ... prima ... niets aan doen. Ook dit keer heb ik niet de neiging een second opinion te gaan zoeken. Het voelt allemaal gezond, werkend en ok ... dus maar niet op zoek naar slapende honden.
Ik wens jullie allemaal een goed weekend en meld me weer ergens volgende week. Mijnj vervangende collega is alleen per telefoon te bereiken.
Het is dinsdagmiddag een uur of half vier en ik heb het idee dat ik er al weken ben. De reis verliep uiterst voorspoedig, de nachtelijke uren had in 3 zitplaatsen voor mij alleen, dus bijna net een bedje. In Oman, de laatste overstaphalte wordt druk gewerkt om in 2020 het vliegveld bij de beste 20 van de wereld te laten horen. Het inladen van de koffers vanaf trolley's gebeurde door 1 persoon ... omgeven door mannen kennelijk ' hoger' in rang ... Zij bestuurden de trek-en duwauto ... de allerbelangrijkste man stond te staan ... en hield papieren vast. Daar valt voor de werkers nog wel wat verbetering te halen. Na een taxi-rit van 3 uur werd ik opgewacht door mijn zus, we dropten mijn bagage en hadden een heerlijk maal in haar huisje. ' s Avonds presteerde ik het om in de ashram te verdwalen en miste daardoor de ' skype' verbinding met Amma vanuit Amerika. Maar lag daardoor wel bijtijds op bed en werd vanmorgen om 7 uur uitgerust wakker. De telefoon en laptop blijven voorlopig uit. Ik schrijf nu vanuit het internetcafe en dat gaat ook prima. Het is afkicktijd ... af van vlees, af van werk, af van apparaten waar mijn ogen van stressen. Af van ' iets moeten' ... Wel goede voornemens ... morgen een cursus in een meditatietechniek ... en hopelijk wordt dat een vol te houden, prettig ritueel .... Morgenmiddag mijn eerste seva in de creatieve hoek. Zaterdag poetsen Miranda en ik een paar uur grondig in de tempel ... een klus die hoog de de klussenlijst stond.
Ik groet jullie allen ... voor wie mijn vervangster wil bereiken ... dat kan alleen per telefoongesprek ... sms en whatsApp en mail komen bij mij uit.
Van elke ervaring leert een mens en na een aantal verre reizen is mijn voorbereiding steeds beter. De ijskast is leeggegeten, ontdooid en schoongemaakt het beddengoed gewassen en het bed weer opgemaakt. De cv ketel heeft zijn onderhoudsbeurt vervroegd genoten Ik las mijn reisbescheiden na en ontdekte dat ik 30 kilo's verdeelt over 2 koffers in het ruim mag laten vervoeren terwijl ik uitging van 1 koffer max 30 kg en dat kreeg ik niet voor elkaar.
Morgen komt een professionele ongediertebestrijder het nodige doen om te zorgen dat de muizen niet op tafel gaan dansen want stiekem zijn er weer meer dan een verdwaalde passant Hij brengt me daarna naar Schiphol. Soms worden gebeden die ik niet doe zelfs verhoord ik had een tripje met de bus voorzien. Ik heb nu nog geen idee hoe geregeld ik ga bloggen. Ik wil proberen schermtijd te minderen en mijn ogen te laten ontspannen. Maar af en toe een teken van leven zal ik zeker geven.
Mijn aardige, vaardige, vrouwelijke collega neemt de telefoon aan en is beperkt beschikbaar voor het maken van afspraken. Het telefoonnummer blijft 06-29489984. De Marktplaats advertentie staat op pauze.
Ik ben gezegend met een eigen Sinterklaas iemand die mij ook door het jaar altijd weet te verrassen iemand die hier tussen de regels leest hoe het me gaat en dan met de juiste tekst op een kaart, het passende boek, of een ontspannend tijdschrift een dag nog mooier kleurt. Vandaag, rond Sinterklaas pakte hij extra uit met gedichten en pakjes die aan een touw geknoopt uit de grote Piet-zak kropen. Ook Saar viel, als altijd, in de prijzen. Gelukkig heb ik in de loop van de jaren gemeend DANK-je-wel leren zeggen en voel ik verwend en niet bezwaard.
Altijd voor vertrek naar een verre bestemming kaart ik bij mijn dochter het onderwerp: "Stel je voor dat ik dood zou gaan daar" aan. Nog voor ik iets kon zeggen vulde zij in: "Je wilt niet in een loden kist in een vliegtuig, maar wel volgens ritueel daar dezelfde dag worden verbrand en verstrooid"
Dat kan omdat mijn zus daar is om dat te regelen, mocht zoiets drastisch onverhoopt gebeuren. Mijn dochter bedacht later met grootgegroeide Saar op bedevaart te komen en hier met mijn goede vrienden een borrel ter herinnering te drinken. We gaan er van uit dat ik gezond en gebruind eind januari weer terug ben Ik wil zelfs wel dansen op mijn 80ste verjaardag. Maar omdat niemand weet wanneer je laatste adem daar is is het goed om het er soms over te hebben.
Niet zo zeer de kilo's zijn het probleem maar wel het volume van de dingen die mee gaan. Een stamppotstamper ongelooflijk onhandig inpakken mijn eigen donzen kussen, hoewel vacuüm verpakt toch misschien niet geschikt om mee te reizen Elke dag heeft mijn zus nog wel een verlangentje vandaag goddank kleine flesjes met geurolie, waarvan ik alleen maar kan hopen dat ze ongeschonden overkomen. Vanmiddag komen Saar en haar andere oma. Ik kocht vingerpoppetjes van Sint en Piet en hoop op een 'toneelstuk'... Ze was zondag bij de intocht aan het Spaarne. Nog een paar nachtjes slapen, misschien maak ik zelfs nog natte sneeuw mee en dan is het zover Mijn werknummer wordt tijdens mijn afwezigheid beantwoord door mijn aardige, vaardige, 4 handencollega die graag voor u een heel goede massage verzorgt. Zij is ook bereikbaar via SMS. Mail en Whatsapp zijn met mij mee op familiebezoek.
Het gebeurt niet vaak dat ik, in mijn eentje, meerdere malen luid lachend ben tijdens een film of serie. Gisteren had ik zo'n geweldige middag met het kijken naar de Kominsky Methode op natuurlijk Netflix. Michael Douglas en andere acteurs op leeftijd spelen het leven ruim boven 60 Douglas is een redelijk succesvol acteerdocent, zijn oudere 'agent' wordt na 46 jaar huwelijk een zeer bedroefde, welgestelde, en 'bruuske' weduwnaar Ze plassen beiden, leeftijdsadequaat, in morse: streepjes en stippeltjes en zijn verre van zorgeloos. Maar met humor en zelfspot. Dat is wat volgens mij wat levenservaring brengt niet het niet meer hebben van problemen maar ze kunnen relativeren en er, uiteindelijk samen, om kunnen lachen. Ik ben benieuwd of het mijn leeftijd is waarom ik het een goede serie vind of dat het gewoon een goede serie is.
Mijn zus vertelde dat zij het huisje dat op mij te wachten staat van de week vast gaat schoonmaken. De vorige bewoonster had het vertrek geruild voor een ander omdat er een naar luchtje hing Vandaag kocht ik bij Action vochtvreters en als ik nog in de stad kom schaf ik verrukkelijke geurstokjes bij Rituals aan. Een gewaarschuwd mens gaat goed voorbereid op reis. Ook kocht ik een apparaatje dat vertelt hoe zwaar je koffer is want met elke dag een paar toevoegingen loopt de hoeveelheid te vervoeren kilo's op. In een ver verleden moest ik op Schiphol 20 kilo liefdevol uitgezochte spullen voor Afrika achterlaten omdat de kosten voor overgewicht niet 50 maar 500 euro zouden bedragen. Een les in onthechting die ik niet nog eens op Schiphol wil doen dan liever hier thuis. Voor een wagen vol spullen rekende ik onder de 30 euro af ...wel geld natuurlijk maar dan heb je ook overvloed. Volgende week om deze tijd drink ik koffie met een oude bekende uit Zwolle die als professioneel ongediertebestrijder mijn huis veilig muisonvriendelijk zal maken en mij daarna met bagage op Schiphol zal brengen. Zijn telefoontje kwam als geschenk uit de hemel.
Er zijn nog een paar plaatsen in de agenda tot die tijd voor wie tijd, geld en zin heeft.
Vanavond verraste iemand mij met maar liefst 6 grote flessen massage-olie waar ik zo graag mee werk. Hij was er voor langs 3 filialen van Action geweest en had de resterende flessen opgekocht . Iemand anders had in omgeving Zwolle in 4 zaken bot gevangen maar ik was ontroerd door de poging. Zelf had ik contact gezocht met het hoofdkantoor maar van daar uit kon men mij niet verder helpen. Elk filiaal heeft eigen voorraad en op is op en er gaat niets terug naar een centraal magazijn iets waar ik stiekem op gehoopt had. Inmiddels heb ik een nieuw eigen mengsel gemaakt en weet al bijna niet meer anders.
De lieve, goede, (v)aardige collega die voor mij na volgende week waarneemt mag de vertrouwde olie op gebruiken zo lang de voorraad strekt. Vanaf maandag 26 november staat mijn telefoon naar haar doorgeschakeld mijn Whatsapp gaat mee naar een India's nummer en per mail ben ik wel bereikbaar maar niet voor het maken van massage afspraken. Gedurende 2 maanden kan dat alleen per telefoon of sms.
Ook vanmorgen leden mijn ogen nog steeds aan teveel stress om een betrouwbare meting te kunnen geven. Twee maanden India met minder schermtijd zal rust kunnen brengen en hopelijk dus ontstressen. Met voldoende andere activiteiten zou dat moeten kunnen lukken. Zelfs al verandert er niets ik ga er niet aan dood, word niet blind en ook mijn hersenen zullen NIET om die reden opgeven. Wel erg fijn dat de bekwame opticiens, vandaag een andere dan vorige keer, zo eerlijk zijn als ze waren. Vanmorgen las ik een berichtje dat men aan haren van peuters kan onderzoeken hoe het met hun stressniveau is een mogelijke waarschuwing voor burn-out op latere leeftijd. Je kunt er niet jong genoeg bij zijn .
Puz betekent zoveel als puzzel de favoriete bezigheid van Saar, als sinds maanden. Vandaag zag ze dat Teigetje van de Winny de Pooh puzzel hetzelfde is als een pluche tijger én dat de werklieden die een riool, aan de overkant van de weg, met een hoge drukspuit ontstopten wel leken op een houten brandweerman- puzzelstukje Prachtig hoe ze die overeenkomsten ziet. Ze brabbelt er lustig op los mijn dochter tolkt als ik het niet direct begrijp. Nieuwe activiteit is leren schrijven met de nieuw aangeschafte acrylpotloden komen er pas strepen en golven op papier als je ze als een pen of potlood vasthoudt Anders vliegt er een stukje af . Makkelijk te herstellen maar toch. Snel heeft ze het in de gaten en na een paar maal voordoen maakt ze al een bijna rond rondje. Vanmorgen hadden we wat minder tijd dan 'normaal' omdat ik eerst nog een rondje mocht werken. Kloktijd zegt Saar nog niets maar het feit dat nog lang niet alle schatten uit de speelgoedkist aan de beurt waren geweest maakte dat ze het nog geen tijd vond om thuis te gaan lunchen. Vrijdag spelen we verder en die belofte was genoeg om op te gaan ruimen en derwaarts te gaan.
De schrijverij van een paar weken geleden resulteerde in 5.000 getypte woorden niet genoeg, lang niet genoeg voor een boek.
Een paar weken geleden hoorde ik mezelf zeggen: "Als ik nog 30 werkzame jaren voor de boeg zou hebben dan deed ik nog een carriere verandering."
Inmiddels praat ik met mensen over de mogelijkheid een program te maken, om met behulp van elkaar mét elkaar stappen te zetten die met elkaar zouden kunnen leiden tot een gezonder, meewerkender lijf en een blijer leven.
Natuurlijk gaat het dan om alles wat ik hier in de loop van de jaren in steeds andere woorden betoog:
geloof, hoop en liefde water ademen glimlachen geven en delen DOEN langer dan een dag, een week. letten op wat je in je mond stopt bewegen
De afgelopen dagen werkte ik aan een nieuwe website misschien wel nieuwe teksten voor het boek. Kortom als altijd altijd in beweging.
Wie wil er mee doen aan een experiment van een week over de invloed op je lichaam van het drinken van 'genoeg' water?
Ik kom steeds vaker tegen dat het minste dat we voor ons lichaam kunnen doen is zorgen dat we voldoende water drinken. Elke dag zouden we 500 miljoen nieuwe cellen maken en die hebben ieder voor zich 70% water als bouwstof.
We raken water kwijt door uitademen (kijk maar als het koud is naar je adem dat wolkje is 'waterdamp') . via onze huid ( ook wel de 3e long genoemd in de film Goldfinger, een hele ouwe, overlijdt iemand nadat haar lichaam beschilderd werd en de huid niet meer kon ademen) via urine ( in de zorg leegde ik 's morgens urinezakken met wel 2 liter na een nacht) en zelfs ontlasting. Als je cijfers ziet hoeveel laxeermiddelen er worden verkocht, hoeveel aambeiproducten dan denk ik dat veel mensen last hebben van een moeizame stoelgang deels bij gebrek aan vezels maar waarschijnlijk ook bij gebrek aan water. Wist u dat diarree vaak een aanwijzing van verstopping is?
Als we levenslang steeds iets te weinig water drinken is het niet raar dat de huid op zijn minst droog en rimpelig wordt. In mijn werk zie ik veel mensen met een eeltrand bij de hielen en inmiddels denk ik dat je die kunt vergelijken met een benzinemeter in het rood).
Als we een half leven lang te weinig water drinken is het niet verwonderlijk dat de stukjes tussen de rugwervels minder goed veren (vergelijk maar met een spons die uitdroogt) en er rugklachten ontstaan die verminderen als je de sponsjes weer verend maakt door water drinken.
Koffie en alcohol zijn wel vocht maar onttrekken vocht aan de cellen. Een kater krijg je omdat je 'uitgedroogd' bent. In goede horecagelegenheden serveren ze niet voor niets een glaasje water naast de koffie.
Het is de bedoeling dat je dagelijks voldoende water drinkt vrouwen 2 liter, mannen 2,5.
Ik heb belangstelling voor antwoord op de volgende vragen:
Houd je het 7 dagen lang vol? Ik ben aan dag 4 en het kost steeds minder moeite maar het is nog steeds niet makkelijk.
Heb je een hulpmiddel (ik heb een maatkan die dagelijks "leeg" moet)
Merk je iets (ik merk dat ik minder tussendoor trek heb, dat ik 's nachts nog maar 1 maal uit bed hoef om te plassen en dat dat later in de nacht is)
Heeft meer water drinken invloed op je gewicht? Dat weet ik volgende week als ik weer bij een weegschaal ben.