|
Wat ben ik blij dat minister niet mijn vak is. Ik ben een stuurman aan de wal ... en vind de maatregelen aan de te late kant. In mijn dagelijks leven verandert er niet veel. Morgen niet naar de kapper noch naar de sauna ... de spannendste uitjes eens per 6 weken. Voor mijn dochter wordt het allemaal wat zwaarder. 2 Kinderen vanaf woensdag voor een dikke maand hele dagen thuis in plaats van op school en naar het KDV. De geplande familievakantie verdwijnt in de mist. Ik hoop de kleinkinderen nog regelmatiger te zien. Ik geniet me suf van het ritueel dat de laatste weken al ontstond. Op woensdag en/of vrijdagen 's morgens 2 uurtjes Joy, 's middags 2 uurtjes Saar. Ieder met hun eigen speelgoedkist. Lerend, onderzoekend, knuffelend op hun eigen niveau. Saar en ik tekenen elke keer minstens 1 nieuw dier na uit een stap voor stap tekenboek. We hebben al een poes, een lama en een pinquïn onder de knie. Saar is dol op puzzels. Favoriet dezer dagen kwam met de Sint. Het alfabet in een cirkel. Stap voor stap ontdekt ze het geheim van letters, woorden en uiteindelijk lezen.
Volgend jaar om deze tijd is het vast allemaal weer gewoner dan nu. Voor een prikkie ... waarvoor ik graag als eerste in de rij zal staan als ik aan de beurt ben. Zolang jezelf en je naasten gezond blijven, het licht nog brandt en je niet met honger naar bed hoeft te gaan zijn de problemen best te overzien. Zeker voor deze gepensioneerde, die gewend is aan alleenzaamheid. Ik wens iedereen die het moeilijker heeft liefde, licht en luchtigheid.
14-12-2020 om 19:59
geschreven door Noelle 
|
