Vandaag was een volle rustdag 2 uurtjes tuinieren aan mijn stoeptuintje en daarna de hele middag doorgewerkt aan het verjaardagscadeau voor mijn kleindochter. Wat is het maken van een boekje een boel werk en dan had ik 98% van de tekstjes al gemaakt. In de hoofdwinkelstraat van Haarlem Noord, Cronjé straat was vanmiddag braderie. Gelukkig voor de ondernemers was het prachtig weer en met name alle winkels die etenswaar verkopen deden goede zaken. De terrassen waren goed bezet. Op ca 5 kramen na was alle waar van de achtergelegen winkels. Ik snap niet waarom er zoveel publiek op af komt.
Morgen weer een nieuwe week, de laatste van juni het jaar al weer over de helft de tijd holt.
Gisteren liep mijn dochter haar eerste 5 km run onder de 34 minuten.. ten opzichte van de laatste trainingssessie van 30 minuten voor 4,3 km een persoonlijk record. Ik stond bij start en finish haar dochter, vanuit de wandelwagen, en haar vader keken op iets minder drukke plaatsen met goed uitzicht op het deelnemersveld. In totaal liepen gisteren 4.300 mensen een loop door de prachtige Haarlemse binnenstad. De oudste deelnemer was 80 jaar en liep 10 km de jongste, een eenjarige, deed mee in de kidsrun. Met overal muziek en overal aanmoedigende toeschouwers was het een feestje en weer een gedenkwaardige avond.
Sommige dingen worden makkelijker een routine dan andere dingen. Mijn hondje Woezel wil toch al elke ochtend om een uur of 8 naar buiten weer of geen weer Dus het is niet zo moeilijk om hem na een eerste rondje over te dragen aan een lieve vriendin die dan ook háár honden uitlaat en zelf 200 meter verder te lopen naar de sportschool. Vandaag was ik mijn toegangspas vergeten maar bleek al een 'bekend' gezicht. Het gaat langzaam maar gestaag elke dag een beetje makkelijker om het mijzelf een beetje moeilijker te maken.
Gisteren waren de andere oma en ik een uurtje met Saar op een zonnig nabij terras met grasveld. Door onze vakantie had oma Netty Saar 3 weken niet gezien en die zag grote stappen groot-worden. Twee jaar terugkijkend is het eigenlijk helemaal onvoorstelbaar. Pas geboren vonden we Saar al een kanjer nu terugkijkend was ze toch voornamelijk een heel klein hoopje mens.
Per dag verandert er niet veel maar terugkijkend is niets meer hetzelfde.
In één adem las ik de roman van de op 73 jarige leeftijd debuterende Cesarina Vigly.
Ik had nog even gedacht "er is nog hoop ooit debuterend romanschrijfster te zijn ik ben pas 64" Zij schrijft omdat dat het enige is dat ze nog kan. Praten, slikken, lopen zijn allemaal ten prooi gevallen aan de slopende ziekte ALS.
Ergens schrijft ze dat haar dokter bij de diagnose en prognose noemt dat haar hersenen gewoon zullen blijven werken. In eerste instantie ervaart en aanvaardt ze dat als een belofte later zal ze zich afvragen of het niet als dreigement bedoeld is.
Als ik mag kiezen blijf ik wel lezer en gezond.
Na voldoende gewerkt te hebben luisterde ik een deel van de dag naar TedEx talks en weet weer een boel méér over hoe onze hersens werken dan een paar uur geleden. YouTube heeft ook advertentie's en ik bleef kijken naar een aanmoediging om van zoekmachine te veranderen. Eentje waar IK nog nooit van had gehoord ECOSIA en die claimt de winst te gebruiken voor het planten van bomen in die delen van de wereld waar ze het hardst nodig zijn U kan het vast al raden ik zoek inmiddels via Ecosia en dat zoekt net zo makkelijk als Google.
Iedereen weet zichzelf het middelpunt van zijn eigen universum Soms leidt dat er toe dat iemand denkt dat IK niets liever doe dan eindeloos appen of mailen.
In mijn universum zijn dat wel 5 personen per dag en wil ik niet 5 uur van mijn kostbare tijd mailend en append doorbrengen. Daarom heb ik een uitgebreide website, blog ik, en ben ik telefonisch bereikbaar voor het geven van nóg meer informatie en het maken van een afspraak.
Maar zie mij aub niet als een altijd beschikbare, gratis sms-dienst.
3 berichten trokken mijn aandacht: Nederland hoeft pas in 2050 helemaal klimaatneutraal te zijn in plaats van de eerder genoemde datum van 2030. Dat geeft zo maar 20 jaar minder druk op de ketel op papier.
bericht 2: de Zuidpool smelt sneller en onomkeerbaarder dan eerder gedacht
bericht 3: een ijsbeer zocht naar eten in een vakantiehuisjespark.
Uitstellen van maatregelen en denken ná ons de zondvloed is niet de beste manier.
Ook ik maak soms vliegtuigkilometers maar dat compenseer ik dan met het niet hebben en rijden van een auto maar af en toe nog vlees eten en het betalen van CO2-tax. Druppels maken de plaat uiteindelijk minder gloeiend of met elkaar zelfs een oceaan. Ik gun Saar en haar (klein)kinderen een paradijselijke wereld.
Vandaag ben ik begonnen met het verjaardagscadeau voor kleindochter Saar. Een eigen geschreven en mooi gedrukt boekje bij mijn uitgeverij Pumbo.
Ik hoop het een traditie te laten worden tot ik te oud of te dood ben om te schrijven.
Naast een algemene indruk van het jaar telt het weer de verzameling blogstukjes waarin ze het afgelopen jaar voor kwam. Het is nog best een klusje om ze te vinden en met copy-past te bundelen, maar ook een leuke manier om het afgelopen jaar terug te zien middels mijn eigen schrijfsels.
Ik hoop dat Saar later, als ze écht groot is en ik écht dood zal zijn een herinnering kan houden aan haar oma Noma. Ik zou ieder (klein)kind zo'n jaarboek gunnen. Ik vind het jammer dat ik het destijds niet voor mijn eigen dochter maakte maar ja voor spijt koop je niets.
5 Juni vlogen kleindochter Saar, haar moeder en ik naar onze vakantiebestemming Gran Canaria. Ook deze dag was Saar weer SUPER-super-Super-Saar
4,5 uur lang bij haar moeder op schoot, met weinig andere afleiding dan naar buiten kijken, hapje, drankje, liedje, knuffel en een slaapje of eigenlijk 3 slaapjes omdat ze zichzelf jammerlijk wakker hoestte en zich dan opnieuw opkrulde met beertje Paddy op moeders schoot. Eigenlijk was mijn dochter de held van de dag Liefdevol, geduldig, geduldig, liefdevol Met zo'n moeder word je wel een superkind.
Ergens onderweg moesten ook alle kleren schoon vanwege een overgelopen luier maar vliegtuigw.c's zijn daarop ingericht en in de handbagage waren schone kleren.
Kastje boven het hoofd open tassen eruit spullen eruit tassen erin kastje weer dicht De sportschool is er nix bij en de emancipatie maakt dat er geen galante mannen meer hulp aanbieden aan een stoere dertigster. Persoonlijk vind ik dat wel jammer.
Aangekomen hadden we nog een uur met een bus van hotel naar hotel naar hotel naar hotel En al die tijd was Saar gezellig, kijkend, babbelend met een voorbuurjongetje van een jaar of 5.
We zijn superblij met ons hotel alles begane grond een eigen terras met ligbedden, een eettafel en een met prachtige bomen, mét vogels, omzoomd grasveldje.
In het restaurant was al gedekt met kinderstoel en kinderbestek dat geeft een welkom gevoel. Om een uur of 21.00 mochten we allemaal naar bed en sliepen allemaal 10 uur aan één stuk.
Met de vakantie voor de deur lopen de dagen 'zo maar' vol ... een extra massage, goed voor een extra ijsje, op een vroeg uur ... een trouwe klant uit Zwolle die ik geen NEE verkoop ... bezoek aan een dierbare, herstellende vriendin terug uit het ziekenhuis ... discussie in mijn hoofd om uiteindelijk tóch naar de sportschool te gaan ... om met weer 2 ons minder dan donderdag weer terug te komen.
Nu een snel stukje, rondje verfrissende douche en dan aan het werk.
Ik las gisteren, vrij vertaald ... "per dag lijkt er niets te veranderen ... maar als je ver genoeg terugkijkt ... is niets meer wat het was ... is er een wereld van verschil" ... daar kom je met elke dag een draadje ... elke dag de best mogelijke dag.
Eens in de 14 dagen heeft mijn dochter een vrije woensdag en als er nog geen afspraken staan ga ik graag met haar en kleinkind op pad. Vandaag kochten we zomerse vakantie kleren voor Saar ... gebruikmakend van het feit dat Saar nog niet écht inspraak heeft gaat dat betrekkelijk snel.
Ik kocht, natuurlijk na overleg, voor de vakantie, en met name de reis in het vliegtuig een kindertablet. Saar is, net als alle kinderen, dol op bewegende beelden ... en we leven nu eenmaal in een tijd waarin kinderen met een muisduim geboren worden. Ooit las ik over een experiment van Apple. In een achtergebleven gebied in Afrika werden tablets gedropt ... zonder gebruiksaanwijzing ... Binnen een paar maanden waren kinderen zelfs in staat ze verder te programmeren.
Zolang Saar ook met zand, water, klei, krijtjes, blokken, boeken en mensen speelt ... kan een tablet volgens mij alleen maar verrijkend zijn. Mijn dochter leerde tellen en rekenen met een kindercomputertje in de jaren 80. Bij 10 goede antwoorden speelde de fanfare en kwam er confetti over het scherm. Bij een verkeerd antwoord bromde het apparaat ... zachtjes. Zij werd goed in tafels en hoofdrekenen .... vaardigheden waarvan ik hoop dat ook Saar ze zal krijgen ... later als ze groter is.
Oude mensen vonden in de jaren 80 de computerdokter al geduldiger en attenter dan de persoon met de, toen nog, witte jas. De computerdokter vroeg eerst naar de verjaardag waarover tijdens de laatste afspraak was gepraat en pas daarna naar de klachten. Ik houd gewoon van computers.
Als een 80 jarige schuifelde ik na 45 minuten sportschool, met een zware boodschappentas op mijn rug en sportschoolspullen in een plastictasje voldaan weer naar huis.
Ik maakte het uur niet vol ... ging per oefening zéker niet over mijn grenzen ... ben absoluut niet competitief of bewijsdriftig ... want ik wil een dagelijkse gewoonte gaan maken. Uit mijn Yogaverleden weet ik dat je de grootste kans maakt als je je grenzen langzaam opschuift en niets forceert. Ons lichaam houdt niet van 'stuk' en spierpijn komt van geforceerde spieren en na drie weken hangen de sportschoenen aan de wilgen.
Gisteren was de laatste aanbiedingsdag om een maand gratis te sporten, zonder zelfs inschrijfgeld te betalen ... Ik nam een voorschot op de toekomst en ga deze week tot de vakantie dagelijks en pas dan vast beter in mijn badpak.
De weegschaal gaf al 900 gram minder gewicht en een metabolische leeftijd van 68 ... niet gek na een paar dagen sappen en geen koffie.
Hoewel de fysiotherapeut had gezegd dat een voordelige simpele schoen voldoende is voor sportschoolbezoek koos ik toch voor een mooier ogende, lekker zittende, iets duurdere vrijetijdsschoen op advies van de deskundige verkoper in de speciaalzaak. Stel dat ik het tóch niet zo leuk vind in de sportschool als ik hoop ... dan heb ik in ieder geval nog steeds 'nuttige' schoenen.
De uitdraai van de geavanceerde weegschaal gaf een boel cijfers en percentages die me allemaal nog niet veel zeggen. Mijn bmi is 2 punten te hoog, dus vermindering valt na te streven. Het geadviseerde streefgewicht van 65 kg vind ik zelf veel te laag .... dan houd ik geen billen meer over. Ik schrok van de analyse: leeftijd horend bij deze percentages is 73 .... Tot ik bedacht als ik me als ik 73 ben zo voel en kan bewegen als nu ... ach ... dan valt oud worden wel weer mee. Ik ben weer bewuster bezig met wat ik in mijn mond stop ... pers weer groentesap, kook gezond en laat suiker grotendeels achterwege en dat allemaal veroorzaakt door een papiertje uit een geavanceerde weegschaal.
De drempel voor bezoek aan een sportschool is voor mij nogal hoog ... Wat voor sportschoenen moet ik hebben ... wat moet ik aan ... ben ik niet te oud ... mijn conditie is slecht ... wat moet ik met mijn slecht alleen thuis kunnen blijvende hond.
Direct na mijn bezoek aan de huisarts vorige week, alwaar ik de kilogrammenmeter wat ver naar rechts had zien gaan vond ik een flyer van de fysiotherapiepraktijk vlak bij mijn huis ... Zij bieden begeleiding aan bij afvallen en gezonder leven in samenwerking met de sportschool.
Vanmorgen had ik een intake van een uur met een goed luisterende, goed geïnformeerde therapeut. Hij scoorde al direct punten bij mij door aantekeningen te maken op papier en niet direct in de computer. Op zijn advies zal ik minder cappuccino koffie drinken, vaker salade eten in plaats van tussen de middag brood en maandag beginnen met een rondleiding en wat testen in de sportschool.
Nu nog op zoek naar niet te dure binnensportschoenen.
Ik lees nogal wat nieuwsbrieven. Vandaag een van Stan Lenssen over zwermgedrag. De manier waarop vogels en vissen met elkaar bewegen als een zwerm. Ook mensen doen dat meer dan we ons bewust zijn ...
Wie weet zwermen we 'ooit' ... en nog op tijd een andere kant op. Een van het hoeft niet altijd méér om beter te zijn. Geluk zit niet in wat je consumeert. Zijn nieuwsbrieven zijn zeer de moeite waard. Te vinden via Google.
Een andere nieuwsbrief van hetkanWel.net geeft wekelijks tips en trucs om dingen anders te doen. Aanbevolen!
In mijn wijk zag ik gisteren in verschillende straten de aanleg van zonnepanelen ... particuliere initiatieven. Ik hoop dat goed voorbeeld goed doet volgen.
Druppels op een gloeiende plaat maken de plaat minder gloeiend ... iedereen kan in de eigen omgeving met kleine stappen verschil maken. De wereld is het waard ... onze (klein)kinderen willen graag nog een poosje door ... want hun (klein)kinderen ook.
Al jaren vier ik mijn verjaren uitgesmeerd. Ik ben beter in 1 op 1 ontmoetingen dan in een kamer vol visite.
Dit jaar heel royaal over 3 weken ... Ik leer steeds beter om 'verwend' te worden ... te genieten van aandacht, menselijke warmte en met zorg gekozen cadeau's.
Mijn huis is een prachtige, royale ventilator rijker ... en ik denk dat de warmte de komende weken alleen maar prettig en niet hinderend zal zijn. Als ik dan ook nog mijn schroom om op de stoep te zonnen zou kunnen overwinnen .... maar dat is misschien net een bruggetje te ver .
Trouwe lezers weten dat ik wekenlang mijn rookgedrag op 0 per dag heb weten te houden ... Totdat .... mijn recept voor helpende pillen niet verlengd werd én er een enorme dip was in mijn stabiliteit ... Dan gaat het uiteindelijk naar weer erger, ook nu de dip weer voorbij is.
Gisteren was ik terug bij de dokter en zei: "het goede nieuws is dat ik van de anti-rookpillen af ben ... het slechte nieuws is dat ik weer af en toe rook ...Ik wil graag een nieuw recept voor helpende pillen om weer terug te gaan naar 0". Kort door de bocht vroeg hij: "u wilt toch niet levenslang pillen slikken?"
En ik zei: "desnoods wel .... anders rook ik de rest van mijn leven ... Als ik hoge bloeddrukpillen of antidepressiva of insuline nodig zou hebben vindt u het toch ook geen probleem dat ik daar aan vast zit?" Ik kreeg een nieuw 1e recept en ben vol vertrouwen aan het begin van de vakantie weer terug te zijn op 0. In het gezelschap van kind en kleinkind ben ik sowieso rookloos, maar liever met een handje hulp.
Succes gaat met vallen en opstaan ... ik sta tegenwoordig sneller weer op.
En ja hoor ... nu zijn er nog maar 5 ... van de 10 hele jonge eendjes waar ik van de week over schreef. Dat heet ervaring ... als je iets vaker meemaakt weet je dat het zo werkt. Eigenlijk geldt dat voor een heleboel dingen ... Als je een andere uitkomst wilt ... moet je iets veranderen ... want anders blijven de resultaten zoals je ze kent.
Gisteren keek ik 2 Netfllixen waarin in speelfilms manipulatie van het brein de thema's waren. In eentje kon je dmv een speciaal geprogrammeerde oogdruppel ervaringen beleven als ware het in real life, alleen in een veel kortere 'objectieve' tijd. De hoofdpersoon liet zichzelf de ervaring opdoen van een jaar eenzame opsluiting en raakte pas in paniek én actie toen de teller na 365 weer opnieuw bij 0 begon ...
In de andere film registreerde 'big brother' alles wat iedereen meemaakt ... gebeurtenissen bleven opgenomen en ook voor anderen toegankelijk te bekijken ... Het systeem bleek te hacken en werd daardoor natuurlijk nog gevaarlijker dan het al was.
En dan denk ik glimlachend aan het verhaaltje van de monnik die zei: "ik droomde dat ik een vlinder was ... maar wie zegt me dat ik niet een vlinder ben die droomt dat hij monnik is" ...
Vanmiddag keek ik naar de film ... hoeveel mensen komen bloemen kopen voor Moederdag ... Het gaat goed met de economie en weelderige grootse boeketten werden aangekocht. Ik kreeg prachtige roze pioenrozen ... de bloemen die altijd mijn verjaardag aankondigen ... de bloem waarvan mijn vriendin zegt dat ik daarop lijk ... Hoe meer uit de knop ... des te mooier.
De stoeptuin kreeg rijkelijk hemelwater ... niet zo overdadig als het Noorden van het land, waar op sommige plaatsen in een paar uur meer mm regen neerkwam dan anders in de hele maand mei.
Er begint weer een nieuwe week ... een gewone, normale werkweek ... ook wel weer prettig voor de verandering.
Omdat het kijk en vind boek voor Saar zo'n hit blijkt en mijn dochter vertelde gelezen te hebben hoe de woordenschat groeit van 5-20 bij een tweejarige naar 150-200 in de maanden daarna bestelde ik nog een paar boekjes uit dezelfde serie, nog meer gericht op woordjes ... Gisteren realiseerde ik me dat vanuit kinderwagen perspectief bomen geen bomen zijn ... maar houten palen ... We stopten om Saar omhoog te laten kijken ... de bast te laten voelen ... en van een lager groeiende boom plukte ik een blad. In Artis had mijn dochter destijds meer belangstelling voor de mussen vlak voor haar kinderwagen dan voor de olifanten ver weg achter een brede gracht. Als je klein bent is de hele wereld nieuw en veel een ontdekking ... en als je daar dan ook nog de goede woorden bij moet leren ... nadat je al hebt leren lopen ... het is toch wel een klus. Een klus waarvan ik denk dat aansprekende plaatjes je er bij kunnen helpen. Wat is dn leuker dan 1 boek ... 4 boeken denkt deze oma. Als je van boeken houdt ben je een rijk mens en dat ontdek je als je klein bent.
.
