Eens in de 14 dagen heeft mijn dochter een vrije woensdag en als er nog geen afspraken staan ga ik graag met haar en kleinkind op pad. Vandaag kochten we zomerse vakantie kleren voor Saar ... gebruikmakend van het feit dat Saar nog niet écht inspraak heeft gaat dat betrekkelijk snel.

Ik kocht, natuurlijk na overleg,  voor de vakantie, en met name de reis in het vliegtuig  een kindertablet.  Saar is, net als alle kinderen, dol op bewegende beelden ... en we leven nu eenmaal in een tijd waarin kinderen met een muisduim geboren worden. Ooit las ik over een experiment van Apple. In een achtergebleven gebied in Afrika werden tablets gedropt ... zonder gebruiksaanwijzing ... Binnen een paar maanden waren kinderen zelfs in staat ze verder te programmeren.

Zolang Saar ook met zand, water, klei, krijtjes, blokken, boeken en mensen speelt ... kan een tablet volgens mij alleen maar verrijkend zijn. Mijn dochter leerde tellen en rekenen met een kindercomputertje in de jaren 80. Bij 10 goede antwoorden speelde de fanfare en kwam er confetti over het scherm. Bij een verkeerd antwoord bromde het apparaat ... zachtjes. Zij werd goed in tafels en hoofdrekenen .... vaardigheden waarvan ik hoop dat ook Saar ze zal krijgen ... later als ze groter is.

Oude mensen vonden in de jaren 80 de computerdokter al geduldiger en attenter dan de persoon met de, toen nog, witte jas. De computerdokter vroeg eerst naar de verjaardag waarover tijdens de laatste afspraak was gepraat en pas daarna naar de klachten. Ik houd gewoon van computers.