De Morgen: zaterdag 28 september. (Hugo Camps)
In zijn toespraak voor de VN hield Elio Di Rupo een pleidooi voor individuele vrijheid. Met een schuin oog op de Russische delegatie zei hij: "Mensen hebben het recht om op straat en in publieke ruimtes hand in hand te lopen. Ook homokoppels."
Hand in hand.
Zou er op het wereldtoneel van de VN ooit één staatshoofd of regeringsleider zijn geweest die het beeld opriep van tot hand-in-hand geslepen geluk? Ter attentie van heteroseksuelen, homo's en travestieten? Ik heb het Dehaene nooit horen zeggen.
Jean-Luc hield het gemakshalve op clusterbommen.
Het was mij eerder opgevallen dat Elio de menselijke touch in de politiek zoekt. Als het om seksuele vrijheid gaat, is hij zelfs een getuigende politicus. Uniek in een land waar erotiek en intimiteit halsstarrig buiten alle politieke discours worden gehouden.
Zou het Elio's suïcidaal trekje kunnen zijn? Wie weet in de romantische traditie van: Napels zien en sterven?
Ik vraag me nu geamuseerd af of er in de Zestien ook een bed staat.
Doorsnee politici worden pas persoonlijk ná hun public service. Lees Yves Leterme in deze krant. Di Rupo volgt dat tijdpad niet.
De man en vrouw in hem zijn er altijd. Als licht en lucht in beklemming. Met de flair van existentiële vrijheid.
(Tot daar De Morgen)
Di Rupo prees de zogeheten vrijheid van de Belgische burger, doch voor de man in de straat zijn democratie en rechten nergens verder weg, en is vrijheid en welvaar naar middeleeuws model een privilege van de aristocratie, net als in een volwaardige dictatuur verbonden aan de partijkaart.
De vrije burger:
Een vrije burger die verarmd met de dag, terwijl de landelijke elite zich buitensporig verrijkt en mandatarissen meer postjes bekleden en rijkelijk vergoed krijgen dan zij behoorlijk kunnen invullen.
Een vrije burger die door een minderheid wordt gedomineerd, terwijl de meerderheid onder vertegenwoordigd is op het nationaal bestuurlijk vlak.
Een vrije burger die door stijgende criminaliteit dagelijks bedreigd wordt, terwijl zijn overheden criminelen beschermen en rijkelijk verzorgen in staatshotels. (Dutroux en Co)
Een vrije burger die als slachtoffers van de Bende van Nijvel geen stem of rechten heeft.
Een vrije burger die als klokkenluider wantoestanden aanklaagt en zelf door hun overheden daarop geviseerd en vervolg of gepest wordt.
Een vrije burger die zich niet op parketten kan beroepen waar er overheidsmandatarissen in grove overtreding zijn.
Een vrije burger die met lede ogen moet aanzien dat migranten meer rechten en diensten genieten dan de autochtone bevolking.
Een vrije burger en kleine zelfstandige die geplaagd en belaagd wordt door bendes en afpersers uit Oost Europa en het Midden Oosten naar Chicago stijl der dertiger jaren.
Een vrije burger die dagelijks geconfronteerd wordt met de graaicultuur der overheden en mandatarissen, terwijl 50% van de bevolking niet kan overleven van één inkomen.
Een vrije burger die tegen wil en dank door een HOFNAR aan het hoofd van een regering, die tegen alle democratische regel en rechten van de burger, naar de pijpen van een monarch danst en het land een model democratie noemt.
Zijn moderne leermethode mogelijk oorzaak van achteruitgang?
In de lage landen, België en Nederland, werd de Nederlandse taalstudie de laatste decennia grondig aangepast en verbeterd zoals dat heet.
Tot net voor 1950 lazen we in de geschriften over de zee- en kanaalvaart dat dit gebeurde met scheepen of booten. Men schreef wat men hoorde, wat per slot eenvoudig en duidelijk was. Men hoorde een lange klinker en schreef er ook een, terwijl men de klinker die kort klonk kort schreef.
Rond 1950 dook er een knappe taalkundige op die met het fenomeen van de open en gesloten lettergrepen begon te goochelen, en de schijfwijze hiermee veranderde afhankelijk van de combinatie korte of lange klinkers en open of gesloten lettergreep, om zo te komen tot het gebruik van eventueel één klinker als lang of kort of twee klinkers als lang, met als gevolg dat zelfs vandaag nog kinderen tot in de derde klas worstelen met het probleem of men al dan niet een korte of lange klinker dient te gebruiken en vooral of een lettergreep open of gesloten is.
Het opdelen in lettergrepen is echter gebonden aan degelijke woordkennis en correcte uitspraak der woorden, wat echter niet het geval is bij kinderen van de eerste jaren van het basisonderwijs. Het onderscheid is namelijk moeilijk voor hen die de taal en bijhorende dictie niet perfect beheren, en dus struikelblok voor elke leerling van het basisonderwijs, gezien ze door hun gebrekkige kennis van de taal of bijhorende dictie de woorden nauwelijks correct kunnen splitsen in lettergrepen, en dus ook geen houvast hebben, om te bepalen of een lettergreep open of gesloten is. De nieuwe leerwijze vereist echter de opdeling van woorden in lettergrepen om de schrijfwijze te begrijpen.
Voor 1960 leerde men de kinderen eerst de klinkers en medeklinkers aan. Al spellen formeerde men met de gekende letters de eerste eenvoudige woorden. Zij konden dus spellend een woord samenstellen en luisterend een woord analyseren en tot letters en schrijfwijze herleiden. Belangrijk in dit leerproces is het feit dat kinderen op deze wijze werden aangezet om te analyseren en formeren, twee uitzonderlijke ontwikkelingen die de intelligentie benutten, in tegenstelling met de huidige leerwijze die gebaseerd zijn op het geheugenwerk en het gebruik van het automatisme, doch waarbij intelligentie haast onaangeroerd en nauwelijks op dit vlak aangewakkerd wordt. Tot overmaat zijn het kinderen die een goed geheugen hebben die uitspringen en best scoren, doch daarom nog niet degenen zijn die een degelijke intelligentie hebben.
Of het nog niet genoeg is, worden we om de haverklap geconfronteerd met wijzigingen in de spelling en schrijfwijze van de Nederlandse taal, waardoor de kennis van de taal tegen dat we ze onder de knie hebben, overhoop wordt gehaald en we van vooraf terug kunnen beginnen omdat een professor linguïst zijn naam wil vereeuwigen.
Intelligente mensen gaan echter meer voort op hun inzicht en benutten hun geheugen slechts om standaards, basisconcepten en ervaringen op te slaan. Hun mentaal vermogen wordt echter toegespitst op inzicht met analyse en formatie, en hebben hierdoor meer nut voor de maatschappij als baanbrekers en nuttige vernieuwers. Tot op het einde van het basisonderwijs hebben vele van deze groep het uitzonderlijk moeilijk, gezien het modern onderwijs in de basisschool vooral steun op het opslaan en vasthouden van basiskennis en normen, met bovenaan Taal nodig voor de communicatie bij de lessen en vorming en vervolgens mathematica of wiskunde wat onontbeerlijk is in het dagelijkse leven en vele wetenschappen met nadruk op technische vormingen. Al met al, is het Automatisme dat wat een lagere schoolopleiding vergemakkelijkt terwijl het voor verder middelbaar en hogere ontwikkelingen, vooral in technische en praktische richtingen veelal van secundair belang is, en het in vele gevallen eerder een nadeel dan een voordeel betekent. We kunnen niet anders dan vast stellen dat zelfs taaldeskundigen en schrijvers worstelen met onze moderne Nederlandse grammatica.
Het menselijke brein heeft een bepaalde capaciteit die versterkt wordt door snelheid waarmee dit brein kan werken. Zo merken we in het dagelijkse leven dat mensen vaak blijven steken in een gesprek, en de hapering opvangen door een eu. Het eu zeggen staat voor een onvoldoend vermogen om begrippen snel opeenvolgend te schikken en zinnen te formeren. Indien we mensen uit tropische landen horen spreken doen zij dit veelal razend snel en zonder onderbrekingen. Deze indruk wordt versterkt indien het om een taal gaat die we niet machtig zijn, doch al bij al horen we in hun gesprekken geen onderbrekingen of zeg maar eu. Dit wijst op een snel werkvermogen van hun hersenen. Kinderen van Bosjesmannen vertonen al op prille leeftijd en bij gebrekkige ervaring, een uitzonderlijk vermogen om zich aan verrassende situaties aan te passen, wat refereert naar een uitzonderlijke praktische intelligentie, een fenomeen dat ook opvalt bij de doorsnee zuidoost Aziaat en vele vooral Noord Afrikaanse zwarten.
Taalprobleem voor de Nederlandse taal en de gebruikte studiemethode net zoals de grammatica zelf zorgen voor een achterstand in het lager onderwijs. De complexiteit van het Nederland drukt zwaar voor vele kinderen in de eerste drie jaren van het lager onderwijs, waardoor studie voor vele een marteling wordt en schoolmoeheid hier al zijn wortels krijgt. Taal achterstand is een fenomeen waar men anno 21ste eeuw volop mee geconfronteerd wordt, en waardoor jongeren ook in het middelbaar onderwijs gehinderd worden in hun studies. Tot overmaat worden vele vormingen extra belast met allerlei vakken waarvan men later nauwelijks nut heeft en slechts dienen om individuele kennis tentoon te spreiden, doch een massa tijd en energie opslorpen. Bij talen als Nederlands wordt men tegen het einde van de lagere school nog geconfronteerd met het feit dat deze taal beperkt is tot een klein grondgebied en men noodgedwongen een tweede taal moet leren wil men later vooruitkomen en niet tot de interne communicatie beperkt blijven.
Terwijl het Engels als internationale communicatie taal zijn opgang kent en technisch niet uit de wereld, politiek en industrie is weg te denken, zwoegen onze leerlingen aan de kennis van het Frans als tweede taal, een taal die in België zowel als vele andere landen zijn nut heeft, doch duidelijk op internationaal vlak en wereld wijd verdrongen wordt door het Engels. De derde taal, Engels dringt zich ook bij het gebruik van sociale netwerken en het internationale nieuws en verslaggeving op, en is in de moderne communicatie niet weg te denken, waarmee zich een extra belastende studietak opdringt.
Beleidsmensen zouden zich beter moeten beraden bij pedagogen en psychologe die scholen en leerlingen volgen en begeleiden, zoals door de diverse centra voor leerlingen begeleiding momenteel gedaan wordt, om vorming vooral in lagere scholen te optimaliseren met een lagere belastingsgraad voor leerlingen en hogere deficiëntie, zodat jongeren de moed niet verliezen voor ze aan een middelbare of professionele vorming beginnen. Er worden teveel ingrepen gedaan zonder rekening te houden met de realiteit of haalbaarheid en effectief nut van de wijzigingen die men doorvoert.
Evolutie is afhankelijk van, en onafscheidelijk verbonden aan communicatie, waardoor vooral internationaal taalgebruik en kennis van het Engels een vereiste is om de evolutie te blijven volgen en er actief deel aan te nemen.
Terwijl de onderwijsmethoden in vele westerse landen duidelijk en onweerlegbaar uitmonden in een groeiende terugval op het technische en praktische terrein, nemen Oost Aziaten het economische en industriële roer over, en slinkt het westerse aanbod in vakbekwame krachten voor industrie en degelijke management.
Sociaalnetwerk, wapen voor het publiek en poort naar democratie.
De bevolking moet gebruik maken om wantoestanden en misbruiken van machthebbers aan de kaak te stellen, hoe meer er in de openbaarheid komt, hoe beter zicht de massa op de reële politiek zal krijgen en hoe duidelijker machtsmisbruik aan de oppervlakte zal verschijnen. Politici die duidelijk, bewust en moetwillig hun positie en macht misbruiken net zoals zij die hen in dergelijk geval de hand boven het hoofd houden, moeten niet alleen gekend zijn, doch ook in verhouding gesanctioneerd, en door de bevolking zelf van alle steun ontzegd worden. België puilt uit van de corruptie en wantoestanden achter de coulissen, door machtsmisbruik en psychisch geweld tegen burgers, kinderen, zwakkeren en opposanten en heeft een duidelijk gemis aan onpartijdige en ongelimiteerde berichtgeving dien aangaande. Wandaden door politici die ongestraft blijven bewijzen slecht dat de regerende politici zich slechts bekommeren om de eigen belangen en niet om de bevolking.
De bevolking moet invullen wat ontbreekt, zonder zich te bezondigen aan laster door verdachtmakingen of verspreiding van ongegronde berichten. Daar waar de zaken onbetwistbaar kunnen aan getoond worden, doet men er goed aan om zonder schroom de betrokkenen met hun aandeel en naam te noemen, zodat het publiek weet wie de snoodaard zijn. Als de politiek de eigen stal niet kan of wil uitmesten moet het volk dit maar doen, en zelf dus de baan breken naar een degelijke democratie.
Geen enkele politicus kan het stellen zonder de steun en goedkeuring van het volk, en is zonder die steun als een boerenkar zonder paard.
Om duidelijk te zijn, wie in België in de federale regering die door de monarchie en hun vermogen constant gemanipuleerd wordt, wil stappen, moet een asociaal en geestesziek gedrocht zijn, of er uit weg blijven en elders zijn heil zoeken.
Ter verduidelijking.
De Federale regering werd onder het waakzame oog en met steun van de monarch Koning Albert II, ondemocratisch en minderheid tegen meerderheid, gevormd door Alexander De Croo voor Open VLD, Wouter Beke voor CD&V, Bruno Tobback voor Sp.a en Wouter Van Besien voor Groen, en dus dwars op de inspraak van de Vlaamse meerderheid, waardoor Vlaanderen aan de Waalse minderheid werd onderworpen.
De halsstarrigheid van de rechtse Vlaamse partijleidingen en de sociale loyaliteit van Bart De Wever voor N-VA, bemoeilijkte de afbouw van Vlaamse inspraak en hun eis op duidelijke democratische rechten, en leverde een eindeloze vertraging in deze absurde regeringsvorming die uiteindelijk, en ondemocratisch tot stand kwam door het sociale verraad van de vier genoemde klassieke Vlaamse partijleidingen.
Na het mes in de ruig van de Vlaamse gemeenschap gestoken te hebben, door het ondertekenen van ondemocratische regeerakkoorden, traden de ondertekenaar aan Vlaamse zijde terug en lieten verdere afwikkeling van het door hen gecreëerd en wansmakelijke akkoord, met slechts nadelen voor zowel Vlaanderen als België en de stabiliteit van het nationale imago, aan andere leden van hun partijen over. België en vooral Vlaanderen kregen af te rekenen met een snel stijgende schuldenberg, terwijl een enorm fortuin in Wallonië wordt gepompt, en de ontstane tekorten door de Vlaamse bevolking dient opgevangen te worden, en dit bovenop de jonge crisis in de westerse economie.
Karel De Gucht - OPEN VLD weigert inzage en controle door de fiscus van zijn inkomen. Het migratie en vreemdelingenbeleid onder toezicht en verantwoordelijkheid van Annemie Turtelboom - OPEN VLD loop letterlijk in het honderd, terwijl criminelen ronduit bescherm worden en verblijf wordt toegekend, eerst door haar ondergeschikte secretarissen voor vreemdelingenzaken, Melchior Wathelet - CDH en later verder gezet door zijn opvolger Maggie de Block - OPEN VLD. Rechten van burgers en kinderen worden genegeerd om opposanten te raken en te breken. De dienst vreemdelingenzaken en visa worden door het laats genoemde trio, schandelijk misbruikt om psychisch geweld uit te oefenen via moordende pesterijen. Geweld op kinderen en weerlozen is het wapen bij uitstek en toont de wansmakelijke en beestige laagheid van betrokken mandatarissen en ambtenaren der federale regering en de verbonden partijleidingen, die zich als crapuul ontpoppen en bij elk verzet, collegiaal de rangen sluiten en elkaar indekken.
De criminaliteit blijft stijgen terwijl de gevangenissen uitpuilen en de rechtspraak duidelijk van bovenuit gemanipuleerd wordt en mank loopt. Overtollige wetten en preciseringen verhinderen de integere jurist naar logica en gevoel van recht voor het individu en de gemeenschap op te treden. Gejongleer met promoties moet ambtenaren dwingen in de mars te blijven, op cadans door de overheden aangegeven. Wie zich oprecht en gewetensvol verzet, wordt gepest en naar posten ver van zijn verblijfsplaats en gezin overgeplaatst, waardoor zijn gezinsleven, huislijke rust en harmonie, zoveel mogelijk geschaad worden.
Onderzoeken worden eindeloos gerokken om ze uiteindelijk via verjaring zonder gevolg te kunnen klasseren. Met het bendedossier wordt tussendoor druk gewapperd om de aandacht van andere zaken af te wentelen, terwijl er van onderzoeken nog steeds niets uit de bus komt, en de bevolking telkens weer bij de neus wordt genomen. Het wordt dan ook steeds duidelijker dat de bende van Nijvel niet alleen beschermd wordt door de federale regering, doch ook bewust misbruikt om de bevolking te schaden. De vraag of de bende door de federale regering in het leven werd geroepen en in regeringsopdracht opereerde en willekeurig en schijnbaar zinloos moordde, is dan ook op zijn plaats en gerechtvaardigd. Dat de operatie van de bende een achterliggende politieke bestemming had is meer dan waarschijnlijk. Terwijl het meer dan waarschijnlijk is dat deze bende operaties onderdeel waren van een groots plan om de bevolking ongemerkt te schaden, zonder de opdrachtgevers in de kijker te doen lopen is haast zeker en waarschijnlijke reden dat alle onderzoeken werden gesaboteerd.
Begunstigden mandatarissen lopen van de ene tikklok naar de andere en vullen een veelvoud van mandaten en bijhorende vergoedingen, zonder degelijk met een van hun vele mandaten ernstig bezig te kunnen zijn. Meer mandaten in besturen betekent ook meer inkomen en minder controle of overzicht van buiten uit. Dat het land dan ook als een stuurloos schip met de dag verder van wal en op drift geraakt, is dan ook het logische gevolg, waarbij België als natie elk krediet bij kandidaat investeerders verliest en de hele economie mee in het slop geraakt.
De koppeling van de onderlinge Europese staten tot een Unie, heeft tot gevolg dat het geheel verziekt wordt door elk ziek lid, en de Belgische Kanker de rest van Europa mee infecteert, net zoals vele noodlijdende landen het geheel uitputten door beroep te doen op onverantwoorde solidariteit en het gezonde delen van de unie meeslepen in hun val.
Met klassieke
Vlaamse partijen is er mogelijk principieel niets mis, doch de
partijleidingen der klassieke politieke partijen steken de Vlaamse kiezers het
mes in de rug en graaien schaamtelos de pot leeg, terwijl ze hun kiezers vragen
om langer te werken en meer laten betalen om de pot terug te vullen.
Dank zij de
kopmannen Alexander De Croo van Open VLD, Wouter Beke van CD&V, Bruno
Tobback van Sp.a en Wouter Van Besien Groen, en niet te vergeten in coöperatie
met Koning Albert II, hebben de Vlamingen een minderheidsparticipatie in de
federale regering en wordt Vlaanderen vandaag letterlijk geplunderd. Nee, met
de klassieke partijen is in principe niets mis, doch hun leiding is in handen
van een ware maffia, die de eigen ideologie grif inruilde voor grof geld en
hierop schaamteloos verder gaat, waardoor het eigen gewin voldoet om de kiezer
en het gehele Vlaamse volk te verraden en aan zijn lot over te laten.
Met de
verkiezingen van 2014 in het vooruitzicht worden alle registers opengetrokken,
en vliegen de goede voornemens en beloftes uit de deur, doch initiatieven om
misbruiken door functionarissen aan banden te leggen, waanzinnige lonen in te
dijken of politieke benoemingen af te schaffen, zijn er nauwelijks of komen
niet verder dan het vel papier waarop ze geschreven of gedrukt worden, als het
al zo ver komt.
Het politieke monster noemt centrum rechts.
Het lijkt
wel alsof de angst de politici der klassieke partijen om het hart slaat, en
politieke partijen met Open VLD op kop spartelen als duivels in een
wijwatervat. De aanvallen op Bard De Wever (BDW) en Nieuwe-Vlaamse Alliantie
(N-VA) zijn niet uit het nieuws weg te denken, doch BDW zijn streefdoel, het
confederalisme, betekend een interne autonomie van de deelstaten en het onvermijdelijk
einde van de communautaire klucht. Dit houdt echter geen separatisme in, zoals
Europarlementariër Karel De Gucht bij hoog en laag beweert. Confederalisme zou een
doelstelling die door elke partij, zeker in Vlaanderen, toegejuicht zou moeten
worden, daar deze piste elke samenwerking met anderen optimaliseerde via een
vrijheid deze samenwerking te realiseren, naar redelijke normen en
overeenkomsten op vrijwillige en naar mogelijkheden van de betrokken partijen.
Alle
registers worden opengetrokken om het Confederalisme en BDW de grond in te
boren, doch zelfs de minste geletterde en de eenvoudigste man van de straat
weet en begrijpt dat een maatschappij gevormd door twee belangengroepen,
slechts door de sterkst vertegenwoordigde kan bestuurd worden, en niet door
alle partijen op gelijke basis en met gelijke inspraak, ongeacht de grote van
vertegenwoordiging, of straffer nog, zoals sinds de regeringsvorming van 2010,
door dominantie van een minderheid.
In een
democratie is de inspraak verdeeld naar verhouding van het ledenaantal der
partijen, en levert elke partij verhoudingsgewijs een aantal
vertegenwoordigers. Door uitsluiting der politieke meerderheid verdrong men het
recht en de regels der democratie en ontstond een dictatoriaal systeem,
waardoor politiek en economisch ongenoegen en weerslag slechts blijvend gevoed
worden.
De communautaire kwaal.
België kent
al van in de oudheid en al van lang vóór de vorming der Belgische staat, de
tweedracht tussen Franstalige en Nederlandstalige die opgetekend werden in de
geschiedenis en de conflicten tussen Leliaards en Klauwaards (slag der
guldensporen.)
De
hardnekkigheid waarmee de klassieke partijen zich verzetten tegen elke piste
die het communautaire conflict kunnen oplossen doet de vraag rijzen, waarom
dan? België heeft dringen stabiliteit nodig en de huidige instabiliteit komt
niemand ten goede. Middelgrote en kleine bedrijven en kleinhandels gaan met
hopen failliet. Grote bedrijven worden door de derdewereld en groeilanden
overgenomen, of uitgekocht om uiteindelijk naar de derdewereld te verhuizen. De
lasten op de steeds schaarsere menigte die rendabele arbeid verricht worden
alsmaar groter. De koopkracht van de massa blijft slinken, terwijl beleggers
hun heil moeten zoeken in aandelen in de derdewereld waardoor de economie
verder naar de groeilanden verschuift, en de armoede in de westerse wereld
verder uitdeint. Waar zal de mallemolen stoppen indien er geen stabiliteit komt?
De klassieke politieke top is geestesziek,
corrupt en crimineel.
De nieuwste
politieke ontwikkelingen (augustus 2013) en de toenemende graaipraktijken
waarbij politieke vrienden veelvuldig allerlei postjes worden toegeschoven
vergezeld van extreme lonen en bonussen, geven het vermoeden dat met opzet een
crimineel systeem wordt gehanteerd om de bevolking uit te zuigen tot alle
weerstand gebroken is. Mandaten worden verleen aan hen die al bewezen alles
behalve deskundig en bekwaam te zijn, en hun onkunde al veelvuldig bewezen.
Kwaliteit wordt terzijde geschoven voor persoonlijke populariteit, geld,
partijkaart en onderlinge hand en spandiensten. Wie niet bij de goede partij
hoort verliest nagenoeg alle rechten en kan zelfs op de politiek gemanipuleerde
diensten voor recht en orde niet meer rekenen. De criminaliteit wordt openlijk
door de overheid gekoesterd, en onderzoek wordt door de hoogste rechtelijke
instanties verhinderd (Bende van Nijvel en de zaak Dutroux) Klachten tegen
fraude van mandatarissen en geweld op burgers en kinderen worden door parketten
zonder gevolg opgeborgen. Criminelen als minister Turtelboom (Open VLD),
staatssecretarissen Wathelet Sr & Jr, (cdH) en Maggie De Block (Open VLD),
die zelfs extreem geweld tegen kinderen niet schuwen om politieke tegenstanders
te intimideren, blijven ongemoeid en collectief beschermd door hun
regeringspartners onder mom van vereiste collegialiteit. De Gucht, (Open VLD)
handel met voorkennis en belastingontduiking, Stefaan De Clerk (CD&V) die
alles op alles zette om criminelen en wangedragingen te beschermen, enz.
Opvallen is wel dat Open VLD in de criminele bres lijkt te staan.
Criminaliteit
op regeringsniveau dat tot uiting komt in het falen van mandatarissen en
regeringsambtenaren, schriftvervalsingen en manipulatie van het systeem voor
recht en orde, waarbij het opzettelijke niet uit te sluiten is, en men geen rechtvaardiging
voor kan leggen, kunnen niet aangeklaagd worden terwijl eventuele klagers zelf
slachtoffer worden en pseudo-legaal vervolgd en gestraft via onverantwoorde
veroordelingen. Ambtenaren worden via de mogelijkheden op promotie
gemanipuleerd en verplicht te dansen naar de pijpen van criminele
regeringsmandatarissen.
De rechten
van de burgers zijn zoek, het land verliest meer en meer zijn stabiliteit, en
het ongenoegen der massa stijgt ten top. België is dringend aan veranderingen
toe.
Webinformatie is overal en alom bereikbaar doch sluit het eigen onderzoek praktisch uit, waardoor fouten in informatie moeilijker te achterhalen zijn en correcties vaak uitblijven. Jongeren doen minder of geen moeite om zelf te onderzoeken en plukken speels, de informatie via Elektronisch communicatie met PC, Smartfone, Tablet en aanverwante die als een zakformaat of licht draagbare doch beperkte PC kunnen dienen, van het web.
Drastische vooruitgang is echter in belangrijke maten gebaseerd op vernieuwingen en het terzijde plaatsen van voorkennis door onafhankelijk onderzoek, terwijl onderzoek op basis van vooraf opgedane ervaringen belangrijk blijven, zijn het vernieuwingen die nieuwe pistes openen en vooruitgang in grote maten mee bepalen. Vele ontwikkelingen lopen spaak omdat ze gebaseerd zijn op onjuiste of onvolledige voorkennis, terwijl het totaal ontbreken van voorkennis de onderzoekers er toe leidt om eigen pistes te creëren.
Vooral de moderne elektronica en het massale gebruik hiervan geven massaal informatie waarvan de volledigheid en correctheid vaak compleet afhankelijk is van de grondigheid van de amateur gebruiker, terwijl het opzoeken van informatie vaak door onvolledigheid, totaal vertekende en misleidende informatie levert, waardoor er dus meer achteruitgang is dan de te verwachten vooruitgang.
Het peil van ontwikkeling bij de jeugd loopt terug, de gemiddelde intelligentie gaat in dalende lijn, waardoor de westerse industrie aan nijpend te kort lijdt, betreft bekwame technici op middelbaar en hoger niveau. Tot overmaat zijn onze westerse scholen verhinderd door programmas die eigen aan het individualisme, overladen zijn met vakken die slechts dienen om persoonlijke algemene kennis aan te dikken en de eigen persoon uitstraling te geven. Ongeveer een vierde van als schoolprogramma is daarmee overladen, terwijl de nuttige vakken hierbij een verkort aanbod ten deel krijgen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat vooral de naarstige Aziaten onze industriële capaciteiten voorbij hollen, waar hun vorming zich beter toespits op daadwerkelijke beroepskennis.
De jeugd wordt langst allerlei wegen en kanalen overladen met informatie die veelal onvolledig en daardoor nutteloos en desinformatie betekend, waardoor schijnbare kennis slechts zinloze en foutieve informatie inhoudt en in feite een nutteloze ballast betekend, die ontwikkeling slechts hindert in plaats van vooruit helpt.
Dat moderne informatieverstrekking nut heeft is een feit, doch de vroegtijdige en ongecontroleerde toepassingen mag men in het kader van ontwikkeling en opvoeding der jongeren gerust in vraag stellen. Elke ouder die zijn kinderen goed observeert zal merken dat het gebruik van PC en aanverwanten als Smartfone en Tablet, jongeren overdadig in beslag neemt en dit ten koste van sociale omgang en sociale ontspanning, terwijl het niet zelden leidt tot frustratie, agressie of zelfs pesten en cyberpesten.
Pestgedrag kan men voor een groot deel toeschrijven als gevolg van individualisme en een gebrek aan gezonde sociale omgang en ontwikkeling met leeftijdsgenoten, doch is ook eigen aan onvolwassen individualisme en de daaruit spruitende competitiedrang. Die competitiedrang drijft individualist naar een streven om zo hoog mogelijk op de sociale ladder te staan, om alsnog individueel boven anderen uit te steken, dit ondanks het gemis aan gezond metaal vermogen. Hier grijpt de sociaal onvermogende naar de weg van het geweld en afbraak van de sociale positie van zijn omringende soortgenoten en collegas.
Ook racisme is niet zelden een gevolg van eigen onvermogen, waarbij het eigen falen wordt omschreven als een falen door ongerecht hinderen door anderen. Multiculturele maatschappij drukt waar deze een behoorlijk peil bereikt heeft, door gebrek aan homogeniteit het ontwikkelingsgemiddelde naar beneden.
Overdreven sturing in het onderwijs en gebrek aan zelfontplooiing, een fenomeen dat door ondoordacht politieke sturing een dreigende handicap vormt, zeker waar wetten deze sturing gaan vastleggen, en de leerling individueel door wetten onderworpen wordt aan normen of beperkingen die buiten zijn individueel vermogen, doel of instinctieve en natuurlijke grenzen liggen. Dit terwijl dergelijke wetten ook het individuele advies van professionele pedagogen en begeleidende psychologen aan banden kan leggen, net zoals de inspraak van de leerling en zijn voogden. Het mag dan ook niemand verwonderen dat het resultaat van scholing en vorming van jongeren niet het beoogde doel bereikt, en de vorming en ontwikkeling van jongeren ver beneden peil en vermogen blijft steken.
Hier is het punt van de overdreven betutteling door wetten en voorschriften een duidelijk en onweerlegbaar euvel waarmee de moderne westerse maatschappij te kampen heeft. In België en sommige andere westerse landen worden wetten en hun onoverzichtelijkheid door overheid massaal misbruikt. Het gebruik van aangepaste beoordeling op maat van feiten wordt niet zelden verhinderd door strikte en gedetailleerde wetgeving, waardoor juristen en bedienaren van recht en orde, vaak verplicht worden te oordelen tegen de goede gang van zaken, het algemeen of individuele belang en zin van goede orde in. Bij dit alles komt dan nog het feit dat de bestaande chaos der wetten een nut leveren voor misbruikers en machthebbers, die maar al te graag zich via chaos, onduidelijkheden, persoonlijke invloed en macht de lakens naar zich trekken en opposanten onderdrukken en pseudo-legaal beroven of pesten. De beoordelaar der wetten en rechten wordt een robot die botweg voorschriften moet volgen en wetten moet toepassen, of deze nu zin of geen zin hebben in een bepaalde situatie, waardoor de goede gang van zaken in de maatschappij verder gekelderd wordt. Dit wordt noch chaotischer waar multiculturele gemeenschappen verder uiteengerukt worden door diverse of tegengestelde filosofieën, godsdienstige normen, of instinctieve diversiteiten en instinctieve normen die extreme doch onuitwisbare tegenstellingen kunnen vormen.
De West Europa Unie, met landen als België aan de top, is in zijn jonge en onvolwassen doch vooral gebrekkige vorm en doelstelling, waarin men het recht van de burger ogenschijnlijk erkent, een toonbeeld van chaos en destructie. Dit terwijl men in diverse landen een monarchie koestert die door plaats, positie en vermogen een politieke invloed blijven uitoefenen in eigenbelang, tegen de normen en fundamenten der democratie en de democratische rechten van burgers in. De combinatie van onverantwoord gebruik der moderne technologie, samen met onverantwoord beheer van technologie en maatschappij, het totaal onverantwoord doch geforceerd ontwikkelen van de multiculturele gemeenschap, bovenop onverantwoorde manipulatie der scholing en vorming van individu en maatschappij door middel van een onoverzichtelijk kluwen van wetten en regels, zijn als het Zwaard van Damocles boven het hoofd en toekomst van de westerse wereld, met West Europa in het oog van de storm.
Elektronica en vooruitgang zijn echter een gevaar voor de sociale ontwikkeling en vrede in de westerse maatschappij en voeding aan rebellie geven, waardoor deze elementen het algemene welzijn bedreigen en de vooruitgang in gevaar brengen.
Het IS niet alleen West Europa, doch de gehele individualistische wereld, die net door een ontoombaar individualisme en bijhorend egocentrisme van haar heersende kasten, dwars op de vooruitgang en mondigheid van de bevolkingen in een gemoderniseerde en technologisch verfijnde en verbeterde wereld, de primitieve normen naar feodale rechte der burgers tracht te handhaven, en stelselmatig de grond onder eigen voeten afgraaft.
Het sociale netwerk, een efficiënt wapen in ieders bereik.
Enkelen begonnen met sociale netwerken te gebruiken om mening en commentaar net zoals hun protest en verzet te uiten, waarmee een volkswapen van vrijheid van mening en woord tot ongeremde ontwikkeling kwam. Sluimerende of schijndemocratieën die jaren door overheden op alle mogelijke wijzen aan banden lagen, kregen hierdoor een duidelijke impuls door nieuwe en ongeremde mogelijkheden gedachten, kennis of meningen publiek te maken, en reiken nu verder dan het vele machthebbers lief is.
Het sociale netwerk levert een rage aan brein stormen, waartegen geen fysiek geweld of wapen is opgewassen, terwijl de auteurs ervan bij onbetwistbaar en duidelijk bewezen feiten, eens door de massa gesteund, nauwelijks door een grootmacht vervolgd kunnen worden, zonder een massaal en wereldwijd ongenoegen en verzet op te wekken.
Vele moderne regeringen schijnen beheerd te worden door bekrompen mandatarissen die niet inzien dat het negeren van de massa hen uiteindelijk de onvermijdelijke strop om zal doen, een proces dat het laatste decennia ook duidelijke vorm aan neemt en niet te stoppen blijkt.
Oude adel en dictatoriale machthebbers riskeren vandaag letterlijke de strop die zij zichzelf omdoen, zelfs waar ze zich, zoals in vele westerse landen, tot democraten proclameren.
Vrijheid van meningsuiting wordt vaak bedrieglijk benut ter verspreiding van laster en eerroof, terwijl dit wapen in dergelijk geval uiteindelijk een boemerangeffect levert, en de gedupeerden bij ontmaskering van het bedrog, het wapen van klacht tegen bedrog en laster levert, en de misbruiker slechts schaad.
De macht van de massa en de rechtse politieke oriëntatie groeien sneller dan zwammen in een late voorjaarsnacht, terwijl de machtsontwikkelingen van deze massa de oude garde in een mum van tijd kunnen en zullen verpletteren, tenzij heersers daadwerkelijk naar de belangen van het volk gaan luisteren en er rekening mee gaan houden. De tijd dat men de domme massa met sprookjes zoet kon houden zijn vervlogen en voorbij.
Worden we bedreigd door de diensten voor recht en orde?
Hanteert
de Belgische overheid een vreselijk psychologisch wapen door het pesten van
tegenstanders, en worden politie en justitie gemanipuleerd tegen de bevolking
en ingezet om opposanten klein te krijgen?
Het zal
voor vele ongelooflijk klinken, doch de overheid kan haar verantwoordelijken en
vertegenwoordigers in de onderscheidenlijke diensten voor recht en
ordehandhaving, gemakkelijk manipuleren of onder druk zetten. Het wapen van al
of niet gepromoveerd te worden, chantage met anderen woorden, wordt hier
duidelijk en veelvuldig toegepast, waardoor ook in het verleden knoeiers in
overheidsopdracht weg werden gepromoveerd, een fenomeen waar de bevolking al
decennia lang getuigen van was.
Etienne Schouppe (CD&V) was van 1987 tot 2002 gedelegeerd
bestuurder van de NMBS.
Schouppe
was nog een jaar lang voorzitter van de dochterfirma ABX (tot november 2003).
Bij zijn vertrek kreeg hij bovenop zijn jaarloon van 750.000 plus een gouden handdruk van 2 miljoen .
Na zijn
vertrek liet hij de NMBS achter met een
schuldenput van 1.8 miljard euro.
Op 20 mrt 2008 werd Schouppe
staatssecretaris voor Mobiliteit in de regering-Leterme I.
Bij de
verkiezingen op 13 juni 2010 raakte Schouppe niet verkozen.
Eind 2012
keerde hij echter terug naar het nationale niveau: hij werd aangesteld als
gecoöpteerd senator nadat Peter Van Rompuy naar het Vlaamse Parlement
verhuisde.
Dergelijke
politieke avonturen en uitspattingen zijn schering en inslag, en kleuren de
Belgische politiek bont, op kosten van de werkende bevolking wel te verstaan.
Zullen we
het over op zijn Vilvoordse mesthoop kraaiende J. L. Dehaene hebben, die met
zakken vol geld, schaamteloos Dexia met een failliet aan de bevolking naliet.
Criminaliteit in opdracht van de
overheid:
Het
fenomeen van de Bende van Nijvel of de affaire Dutroux om maar te zwijgen
van de Roze Balletten of de dood van Rijkswachter Peter De Vleesschauwer
laten te veel vragen open, terwijl betrokkenheid van de overheid of
vooraanstaanden niet alleen overduidelijk doch ook niet kan geloochend worden,
nog het veelvuldig falen van ons rechtssysteem.
Het is
echter duidelijk en onmiskenbaar dat velen binnen dit systeem te goede trouw
handelen en de integriteit hoog in het vaandel voeren, terwijl anderen zich
onderdruk laten zetten en, al of niet vrijwillig en bewust, laten misbruiken.
Ook
vandaag is het inroepen van de verjaring der feiten en van procedure fouten, om
zware criminelen van vervolging of straf te vrijwaren, een doorn in het oog van
Jan publiek, en terecht.
Ordediensten en de politie uw vriend
of uw vijand?
1ste geval: Op 28
september 2011 rond 18:00;
Te
Mechelen is de buitentemperatuur 25° à 26°Celsius en wordt de bestuurder van
een 125 cc Motorscooter ter hoogte van kruispunt Guido Gezellenlaan en Oscar
Van Kesbeeckstraat, komende van de Edgard Tinellaan, klaar om af te slaan naar
de G. Gezellenlaan, voor het rode licht door een motor agent aangesproken en er
op attent gemaakt dat er een nieuwe wet sinds 1 september in voege is
betreffende de kleding van motorrijders. De aangesproken bestuurder heeft gezien
de hitte, namelijk een T shirt aan, lage schoenen en geen handschoenen, die
echter volgens de nieuwe richtlijnen verplicht zijn. De bestuurder heeft wel
een lange broek aan gezien zijn twee benen in postoperationele steunkousen
zitten, als gevolg van een operatie die enkele maanden voordien aan zijn benen
werd uitgevoerd, en de welke hij tot twee jaar na de ingreep moest blijven
dragen om Phlebitis of aderontsteking te voorkomen.
De
motoragent bleek begrip te hebben en zou dit voor één keer zo laten, doch
waarschuwde de bewuste bestuurder dat hij voortaan zijn kleding naar de nieuwe
voorschriften moest dragen.
Enkele
weken later kwam er echter een PV met boete en vordering van 50 met letterlijke
vermelding als volgt:
Mechelen: Datum der feiten 28
september 2011.
Als bestuurder of als passagier van een motorfiets op de openbare weg geenhandschoenen, jas met
lange mouwen, lange broek of een
overall gedragen te hebben, alsook geen laarzen of bottines die de enkels
beschermen (art. 36 al 4 van het KB van 1 december 1975; art 29 par. 2 van de
wet betreffende de politie over het wegverkeer KB tot coördinatie van 16
maart 1968)
Voormelde opgave in
het PV was correct uitgezonderd de vermelding van geen lange broek.
Hier zal
zelfs de meest simpele van geest begrijpen dat betrokken politieagent op de
vingers werd getikt en de opdracht kreeg alsnog een PV op te stellen, terwijl
de brave man er geen erg op had dat betrokken bestuurder wel degelijk een lange broek droeg, ondanks dat hetonnoemelijk heet was, zeker op een
motorscooter met bijhorend omhulsel en verhoogd windscherm vooraan, zittende uit
de wind of enige koeling.
Door het
verzet van de betrokken bestuurder van de motorscooter, werd door de
politierechter de boete herleid tot 10 + gerechtskosten, een aanvaardbaar
compromis doordat de bestuurder het verdere gebrek van zijn kleding, als gevolg
van de hitte en hoge temperatuur, spontaan toegaf.
2de geval: betreffende
dezelfde Motard als hierboven.
Op 11 maart 2013 om 15:50;
Karin Liekens, Agent van politie te PZ Mechelen stelt vast dat aan de Groenstraat 30 te
2800 Mechelen de bestuurder van een Motorfiets XXXXXXX 125cc met nummerplaat
enz.
Bijkomende
inlichtingen:
Tijdens het schooleinde reed de
bestuurder van voornoemde motorfiets met zijn voertuig over het trottoir in
plaats van over de rijbaan. Het trottoir was duidelijk zichtbaar en regelmatig
naar vorm afgescheiden van de rijbaan. Op deze manier haalde de bestuurder een
traag rijdende file in.
Na
ontvangst van het PV zendt de betrokken bestuurder, een volgend antwoord van
verzet:
PV nr ME.89.I.l.418969/2013 dat werd opgesteld door Karin
Liekens, agente van de politie te PZ Mechelen stelden op 11/03/2013 om 15:50
uur vast dat aan de Groenstraat 30 te Mechelen de bestuurder van
Motorfiets ******* met nummerplaat ********* enzovoort
De
vaststelling werd gedaan in de groenstraat aan nr 30 nabij de in- en uitgangen
van kleuter en basisschool te Mechelen. De vermelde motorfiets staat dagelijks
bij het schooleinde op de rand van het voetpad recht voor nr 30 geparkeerd,
ofwel met medeweten en akkoord van de bewoonster voor de poort van nr 34, om
een kind van de school af te halen.
De
bestuurder van betrokken motorfiets werd zogenaamd betrapt bij het zich
verplaatsen over het voetpad terwijl de motorrijder de wachtende wagens van
ouders die hun kinderen ophalen voorbij stak.
Tussen het tijdstip van het schooleinde om 15:35 als de eerste poort die wordt
geopend en 15:45 waarop de derde poort wordt geopend tot aan 16:00 is de
Groenstraat als gevolg hiervan vrij druk tot uiteindelijk geblokkeerd, en
schuift de rij met wachtende auto telkens een plaats vooruit als de voorste
auto kinderen heeft opgeladen en doorrijd. Vermis er vele ouders dagelijks op
hetzelfde tijdstip hun kinderen daar ophalen en dus voor de poort staan
wachten, zijn er voldoende getuigen, incluis omwonende, om te bevestigen dat de
vermelde motorfiets daar dagelijks bij het schooleinde voor de nummers 30 of 34
geparkeerd wordt.
In het Proces
Verbaal dat werd opgesteld staat echter:
"Tijdens
het schooleinde reed de bestuurder van voornoemde
motorfiets met zijn voertuig over het trottoir in de plaats van over
de rijbaa. Het trottoir was duidelijk zichtbaar en regelmatig naar
vorm afgescheiden van de rijbaan. Op deze manier haalde de
bestuurder een traag rijdende file in.
In het PV
wordt er slechts één bepaalde agent vermeld, die echter door de
motorrijder niet opgemerkt werd. De betrokken agent sprak de motorrijder niet
aan? Deze agent schijnt niet gezien te hebben dat de motorrijder zijn voertuig daar
stationeerde? Hoe kan dat als de betrokken opsteller ter plaatsen was?
De agent
weet blijkbaar niet dat deze file meer stil staat dan traag rijdt.
De betrokken agent zou moeten gezien hebben dat als het voetpad vrij is, alle
tweewielers verplicht zijn ofwel te wachten, ofwel het risico lopen om her en
der over korte afstand over het voetpad te rijden, wat gezien er gelijktijdig
kinderen langs de uitgang van het middelbaar onderwijs in de Sint Jacobstraat
via de groenstraat passeert, haast niet anders kan, tenzij men de chaos en
opstopping wil vergroten. Deze zijn dan ook verplicht om deels over het voetpad
te rijden, net zowel met fietsen als met lichte motorfietsen.
Hoe
kunnen al deze detailles ontgaan zijn indien de agente persoonlijk ter
plaatsen was?
(tot daar het verzet van de betrokken
bestuurder)
Nadere
verduidelijking:
De voormelde verklaring van verzet werd door
het parket genegeerd.
De reële omstandigheden,
de Groenstraat te Mechelen.
Volgens de rijrichting is de straat tot aan
nummer 32 nagenoeg 6,5m breed en heeft een parkeerstrook van 1.5m terwijl
verder de straat versmald tot 5m breedte terwijl de rijstrook over de volle
lengte 3m breedte heeft.De
rijstrook wordt na het schooleinde voor 25 à 30 minuten door de stroom
passerende ouders, kinderen, twee- , drie- en vierwielers of autos gebruikt,
waardoor dit tot aan de laatste schoolpoort op nummer 22 slechts stapsgewijs
kan.
Toestand
rechter zijde van de Groenstraat te Mechelen (enkele richting).
Terwijl het duidelijk is dat fietsers zowel
als kleinen motorfietsen die passeren niet anders kunnen dan her en der, een
kort stuk zelfs op de rand van het rechter voetpad rijden. Zowel voetgangers
als anderen moeten zich hierbij een weg banen op een traject dat deels op het
voetpad en deels op de rechterrijstrook van het wegdek verloopt, daar het
rechter voetpad slechts een meter breed is en gebruikt wordt door ouders die
hun fiets of bakfiets er stationeren bij gebrek aan alternatief bij het ophalen
van kinderen. Het is dus uitgesloten dat een motorscooter die 75cm breedte
beslaat zich hier op het voetpad door zou kunnen worstelen. Dergelijke Motard
zou geparkeerde fietsen net als ouders en kinderen raken en accidenten
veroorzaken. Dit terwijl deze Motard zeker niet op het voetpad, maar hooguit
zich op scheiding van voetpad en rijweg zou kunnen verplaatsen, waarbij de
motor al half over het voetpad komt en er slechts een krappe of onvoldoende ruimte
rest voor voetgangers en geparkeerde fietsen of brommers, doch zou volledig
verhinderd zijn door driewielers of bakfietsen. Het daadwerkelijk benutten van
dit voetpad door een Motard op dergelijk tijdstip is dus onmogelijk. Het is
zelfs absurd indien de straat of het voetpad leeg zou zijn, daar het voetpad te
smal is en men dus gevaarlijk kort langst huizen en huisdeuren zou passeren.
Linker
zijde van de groenstraat te Mechelen. (Enkele richting)
Het is echter zo dat ter hoogte van het
nummer 30, en links van de rijweg, er geen fiets of motorfiets op het voetpad
kan rijden, zeker niet tot aan nummer 32, daar het voetpad mee gebruikt wordt
als parking voor bewoner of bezoekers. Het voetpad is er 2.5m breed en heeft
hooguit maximum 1m vrije doorgang voor voetganger en schoolverlaters, tussen
geparkeerde wagens en de huizen. Deze vrije doorgang van hooguit 1m is
theoretisch beschikbaar als de geparkeerde autos er nipt langst de rand van
het voetpad staan, en dit zonder rekening houdend met spiegels van geparkeerde
autos of vensterbanken van de huizen. Dit maakt dat de werkelijke vrije ruimte
minder dan 80cm is. Een Motor driver zou zelfs op een ander tijdstip niet kunnen passeren. Het is dan ook
duidelijk dat niemand met een tweewieler, fiets of motor, vrij tussen de huizen
en de geparkeerde voertuigen door tot aan het nummer 30 kan rijden om een file
te ontwijken. Dit dan nog buiten het feit dat op dit traject, kinderen die de
kleuterschool verlaten, hetzelfde traject kruisen of gebruiken, net zoals
kinderen van de middelbare of lagere school die de straat uit moeten in de
richting van de Van Benedenlaan. Tussen de rij wachtende autos en de
geparkeerde autos rest onvoldoende ruimte om een motorscooter te laten
passeren, doch zou inhouden dat de betrokken Motard naast de geparkeerde autos
op de rijweg zou gereden hebben, wat bij plaatsgebrek uitgesloten was, en door
niemand tenzij voetgangers gedaan wordt. Vanaf het nummer dertig blijft er een
beperkte ruimte op het voetpad tussen paaltjes die moeten verhinderen dat
direct nabij de schoolpoort er autos zouden geparkeerd worden, terwijl deze
ruimte door de betrokken Motard dagelijks gebruikt wordt om zijn voertuig te
stationeren op de rand van het voetpad, bij het ophalen van een kind van de lagere
school. Door omstandigheden kan de genoemde motorrijder de plaats niet verlaten
voordat alle wachtende ouders met voertuig hun kinderen hebben opgeladen en straat
aan de schoolpoort vrij is.
Het
betrokken PV werd dus opgesteld voor een onbekende reden zonder dat er een dergelijke
overtreding was of kon zijn, waardoor de vraag rijst, waarom?
Verrassend is dat dit de tweede maal is dat
er een PV wordt opgesteld tegen de betrokken Motorrijder, waarbij naast de
onregelmatigheid van het eerste geval in het tweede dit gebeurde zonder enige
overtreding of rechtvaardiging. Daarbij komt dat in het tweede geval er zelfs
geen politie agent de motorrijder had aangesproken. De verbaliserende Agente Mv.
Karin Lieten scheen ook niet te weten dat de betrokken Motard daar dagelijks,
en ook die bewuste, dag rond 15:40 voor het huisnummer 30 zijn voertuig stationeert
en wel op alle dagen dat de lagere school om 15:45 eindigt.
Hier is
de vraag ruim gerechtvaardigd of dit een illegale reactie is op het feit dat
betrokken Motard die een fervente tegenstander is van de regeringscoalitie en
het vorstenhuis, doch ook als vrije onderzoeker en columnist op het terrein van
Filosofie, Psychologie, Criminologie en Politiek, regelmatig in het vaarwater
van de federale overheid en de monarchie komt.
Anderzijds is het aan de bevolking om meer begrip te tonen
voor degenen die hun taak ernstig en correct uitvoeren, zeker wat de diensten
voor recht en orde betreft, daar zij nooit een bedreiging voor eerlijke en
correcte burger zullen vormen. Dit wil zeggen dat commentaar om onbenullige
zaken of zogeheten fouten vooral wat politie betreft, beter achterwegen worden
gelaten waar deze niemand schaden.
Dat politie een slecht voorbeeld zou geven
bij het fout parkeren, heeft vaak als oorzaak dat ze het voertuig achter moeten
laten in de directe nabijheid waar ze moeten zijn, hetzij om persoonlijke of
officiële reden, daar zij bij een eventuele oproep zo snel mogelijk terug bij
hun voertuig moeten zijn, en waardoor dergelijke zogenaamde slechte voorbeelden
ruim verantwoord zijn.
Daar waar overheidsverantwoordelijken
opzettelijk en onverantwoord, of door onkundigheid falen, is het logisch dat
hun slachtoffers hierop publiekelijk reageren gezien het duidelijk is dat men
in België al snel binnen overheidsdiensten tegen onverantwoorde en
onvoorwaardelijke collegialiteit stuit.
Het is aan de overheid zelf om op te treden,
wat, indien dit niet gebeurd het voor de bevolking een bewijs is van wanbestuur
of misdadig opzet, en betrokkenheid van de overheden of verantwoordelijken zelf
mee gemoeid is.
Gammele rechtspraak steunt op onschendbaarheid en verjaring.
De Belgische rechtspraak is zo
gammel als het maar zijn kan, waardoor de maatschappij net als de burger
afhankelijk is van willekeur en corruptie, en zijn rechten niet groter dan zijn
beurs of bepaald worden door de kleur van de partijkaart.
Een klacht neerleggen voor wandaden
begaan door leden van de regering is onmogelijk, terwijl collectieve
collegialiteit andere leden van de regering verbiedt om tussen te komen. Parketverantwoordelijke
en Procureurs worden verhinderd of omgekocht, waardoor elke klacht in de
prullenmand belandt op het ogenblik dat regeringsverantwoordelijken dit
bepalen, waardoor slachtoffers rechteloos in het verdomhoekje worden gedreven,
zoals de bevolking bij de Dutroux affaire en de slachtoffers van de bende van
Nijvel konden vaststellen.
Degene die het toch waagt een klacht
neer te leggen wordt prompt geviseerd en illegaal vervolgd, gepest en om de
haverklap beboet, een systeem waarbij men ordehandhavers inzet, terwijl deze te
goeder trouw het opgedragen order vaak uitvoeren in de overtuiging dat er
overschot van redenen zijn om dit te doen, niet wetend dat ze misbruikt worden.
Affaires van onechte kinderen van
koningen zijn een schande, zeker daar waar deze hun onschendbaarheid inroepen
om aan hun verantwoordelijkheid te ontkomen, en zich zodoende als
onverantwoorde narren laten kennen, daar waar zij als publieke persoon het volk
om de haverklap om orde, rechtvaardigheid en correctheid aanmanen.
Het wordt hoogtijd dat de verjaring
van strafrechtelijke zaken en onschendbaarheid van mandatarissen en adel of
koningen naar de middeleeuwen terug worden gezonden, we leven in de 21ste eeuw en niet in de middeleeuwen. Doch ook in een democratie hoort een koning
niet thuis, zelfs niet om protocollaire redenen of voor het imago van het land.
Elke monarchie staat haaks op het
begrip en feit van democratie of democratische rechten en onafhankelijke
zelfbeschikking van het volk. Zullen we de middeleeuwen eindelijk eens voorgoed
afsluiten en de rechten en democratie herstellen. Het land heeft daadwerkelijk
bestuur en goedwil van de bevolking broodnodig, wil men tot een degelijke
organisatie van de maatschappij overgaan, en het land economisch terug op spoor
krijgen.
Een overheid die slechts bekommerd
is om eigen rechten en belangen en een belangrijk deel van de bevolking aan hun
lot over laat, kan op geen interne rust rekenen, noch op goedwil van de
werkende massa, terwijl het per slot deze zijn die het land overeind moeten
houden. Een bedrijf met goede producten en een goede organisatie kan niet
renderen als er geen bekwame mensen het werk en de productie in stand houden of
als er geen vakmensen zijn om de installaties te onderhouden.
In onze moderne maatschappij der 21ste eeuw, worden arbeiders en bedienden uit de lagere rangen nauwelijks vergoed,
terwijl de overheid hen niet ontziet en schaamteloos uit zuigt. Hun bazen of
bedrijven nemen nauwelijks deel in de verstrekking van middelen voor de
gemeenschap
De Belgische bevolking heeft de
keuze, zich houden aan de klassieke politieke huishoudens en verder zetting van
de schijndemocratie onder een monarchistische dictatuur met verdere afbouw der
rechten van de burger, of het overstappen naar nieuwe politieke families met
nieuwe en vooral democratische ideeën en programmas, om de neergaande trends
te stoppen en de maatschappij te vormen tot reële democratieën zonder
monarchistische inmenging.
Wil Europa uit de crisis herrijzen,
zal men moeten steunen op actieve werkkrachten, en tegemoetkomingen streng aan
banden moeten leggen, doch gelijktijdig het overtollige afbouwen, zeker voor
hen die wel kunnen doch niet deelnemen aan de bijdragen voor de maatschappij.
Werklozen moeten ingeschakeld en verplicht deelnemen in overheidsdienst doch
waar mogelijk met voorrang tot betrekkingen die aansluiten met
beroepskwalificatie en niveau, om hen toe te laten nuttige ervaringen op te
doen
In de Eenheid van Vier worden
dediversiteiten van het menselijke
instinct beschreven, doch instinct bepaald onze behoefte op sociaal vlak en de
sociaal maatschappelijke noden en orden die we gaan hanteren. Zie: http://kipdrego.wordpress.com/2012/04/07/eenheid-van-vier-2/
Azië en Indonesië
Iedereen zal begrijpen dat daar waar een nestinstinct leden van een gemeenschap stuurt, deze gemeenschap
geen andere bijkomende sturing zal aanvaarden. Hierdoor zien we bij de
menselijke ontwikkeling van nestinstinct ook geen persoonlijk gerichte religie
of geloof in een godheid. Nestinstinct werd sterk ontplooit in Indonesië en
Azië en bepaald er in hoge maten de maatschappij, zij aan zij met het solitaire
instinct van de oost Aziaat.
Het solitaire instinct heeft geen spontane
behoefte aan inmenging van buitenaf, maar iedereen overleeft op zijn eigen
krachten, terwijl samenwerking een logisch voordeel voor elk van hen, het maken
van hun solidariteit met vooral gericht op degenen die een positieve bijdrage kunnen
leveren in de dagelijkse gebeurtenissen. Dit instinct geeft China door het
ontbreken van enige noodzaak voor concurrentie van de rivaliteit de bron voor
hun absolute solidariteit en verbonden technische vooruitgang. Dit instinct zet
zijn stempels op het leven en de ontwikkeling van de Oost Aziatische bevolking
en voornamelijk in het Aziatische binnenland en heeft een dominante invloed op
de Chinese bevolking en de vooruitgang.
Deze twee
ontwikkelingen gaan zich nooit richten tot bijsturingen die van buiten uit
worden aangeboden, waardoor ook voor beiden een godheid slechts een vage waarde
kunnen bieden en geen echte behoefte kan invullen.
Oorspronkelijk blijven de ontwikkelingen van Godsdiensten bij deze
volkeren ook uit, of manifesteren zich tot enkele ceremoniën ter gedachtenis
aan overledenen. Hun goden blijven afzijdig en bemoeien zich niet met de
mensheid doordat hier geen behoefte voor aanwezig is.
Europa en Afrika:
Het individualisme:
De Bijbel en de hieraan verbonden westerse Religies.
De oorspronkelijke Bijbel
is een verzameling van teksten en product van egocentrische Individualisme, en
tekent in al zijn delen duidelijk het extreme egoïsme van zijn auteurs, die
alles omschrijven als door God zelf ingegeven.
Drie grote Bijbelgodsdiensten, Jodendom, christendom en Islam gaan uit
van het alles zalig verklarende eigen gelijk en recht van hun specifieke
volgelingen, en vervloeken hen die de Bijbelteksten een andere verklaring geven
of niet bij hen horen als ketters.
Het Jodendom, waaruit de oorspronkelijke
Bijbel stamt, kreeg de eerste Bijbeltekst van hun leider en auteur Moses, die
dit werk benutte om verwanten te promoveren tot de enige van de planeet, die door
God boven alle andere waren uitverkoren. De Bijbel wordt het geschrift dat als godwoord
zijn volk de spirituele kracht moest geven alle andere te verslaan, om hen zo toe
te laten het beste gebied van het schiereiland te veroveren, als zijnde een
gebied dat god aan hen specifiek had toegezegd. Het is de spirituele kracht van
het geloof dat hen in staat zal stellen geen enkel geweld te ontzien om hun
doel te bereiken, terwijl roof en moord als een dienst aan god en zijn
vermeende doelstelling werd toegeschreven en verheerlijkt.
Het christendom, dat oorspronkelijk door
afscheuring binnen de Joodse gemeenschap tot stand kwam, zal hypocriet het
recht op zelfverdediging en geweld afzweren, doch werd vaak extreem gewelddadig
door westerse kolonisten verspreid. Ook hier geld de regel als zou dit geweld
ten diensten van god worden aangewend.
Maatschappelijke
mensen, gestuurd door het maatschappelijk instinct, vaak als extroverte
aangeduid richten zich tot een religie omwillen van het maatschappelijke en
celebratie die met de religie gepaard gaan en passen in hun behoefte om in de
hen omringende maatschappij op te gaan als deel der maatschappij. Hierdoor
ontpopt de maatschappelijke of extroverte mens zich als een persoon die bij elk
evenement de neiging vertoon het evenement als een viering te beleven. De
extroverte of maatschappelijke heeft dan ook het instinctieve vermogen zich in
elke maatschappij perfect te ontpoppen, wat slechts gehinderd kan worden door
een te lage intelligentie en bijhorend aanpassingsvermogen. Deze ontwikkeling
streeft van nature uit naar een geweldloze omgeving, daar deze de integratie
het best vooruithelpt, waardoor het christendom dan weer de beste mogelijkheden
biedt, terwijl hierdoor het christendom vooral een sterke ontwikkeling kende in
centraal en zuid Afrika.
Het christendom
werd door de Karel de grote en de heersende kaste, de adel, in Europa
verspreid, waardoor de adel de bevolking wist te herleiden tot een gewillige
massa die men onbeperkt kon uitbuiten.
Dit christendom kon desondanks in Oost Azië of Indonesiër nauwelijks of
geen degelijke voet aan grond krijgen, en houdt slechts uitzonderlijk stand op
de sterk verdeelde eilandengroep der Filippijnen.
De Islam, die als tweede grote
Bijbelscheuring mag aanzien worden, past echter perfect bij het gros der
Indonesiërs die door instinctieve behoefte om het nest te beschermen, in het principe
oog om oog en tand om tand, de tegemoetkoming vinden aan de behoefte tot instinctieve
totale en onvoorwaardelijke opoffering en verantwoordelijkheid, om het nest te
verdedigen. In het oorspronkelijke ontwikkelingsgebied zal de Islam zich
geleidelijk ontplooien tot een gewelddadige religie, die het recht op
zelfbehoud zal aan wenden als excuus om dit geweld te gebruiken om het eigen
recht en geloof te vermeerderen en te verspreiden. Dit geweld is echter eigen
aan de heerszucht der Ariërs en niet aan het geloof in god zelf toe te
schrijven. De islam ontplooit zich in Indonesië en onder zwarte Afrikaners echter
meer verdraagzaam naar anderen en ongelovigen, terwijl de vrouw en moeder als
waardevol de waardering krijgt die zij verdient.
Geweld tegen
ongelovigen of tegen hen die geen bedreiging vormen is bij vele islamieten en
vooral in Indonesië uitgesloten, terwijl het geweld tegen christenen echter een
direct gevolg zijn van totale verdraagzaamheid die de christenen tot willoze
slaven van geloof en godsdienst maken, wat hun instinctieve behoefte om het
eigen nest en gezin of gemeenschap te beschermen, bedreigt, waardoor
infiltratie van het christelijke geloof vaak als een ernstige bedreiging wordt
aanzien.
In het algemeen kan men stellen dat elke
geloofsontwikkeling evolueert naar intelligentie of inzichtelijk vermogen van
de gelovigen, waardoor elke geloofsovertuiging hiernaar evolueert en
weerspiegeling biedt naar de ontwikkeling van volk en gebied waarin de volgelingen
verblijven.
Zolang
de criminaliteit door de overheid onderhouden en beschermd wordt, kan er in het
land geen rechtzekerheid gewaarborgd worden. De federale regering beschermt
criminelen die in hun diensten opereren, waaronder de bende van Patrick Haemers,
Dutroux en vele naderen die niet aan het licht mogen komen. Zowel de bende onderzoeken,
de zaak Dutroux, roze balletten met seksorgieën al misschien wel vele anderen
die niet aan het licht mogen en kunnen komen. Er duiken namen van verantwoordelijken
op, die absoluut niets met geweld tegen kinderen in zitten en de criminelen
openlijk beschermen onder mom van vermeende toepassingen van de wet, en
collectief elkaar indekken via collegialiteit waaraan allen zich moeten onderwerpen
om in de regering te mogen stappen.
Er
prijken klinkende namen in het lijstje van de verantwoordelijken van Ministers
als Mechior Wathelet sr., Paul Van den Boeinants, Stefaan De Clerck, doch de
besmetting verspreid zich onder de regie van Albert II Van Saksen Coburg en Gotha,
naar de verantwoordelijken in de federale regeringen, die via collectieve
solidariteit verzocht worden zich nergens in te moeien, waardoor zij
stilzwijgende medeplichtigen worden voor grof geld wel te verstaan, en hun
achterban mee het mes in de rug steken. Via De Clerck en Turtelboom breidt de
besmetting zich verder uit naar justitie, parketten, politie de vreemdelingen
zaken, waarbij deze laatste kunnen rekenen op Melchior Wathelet jr. en Maggie de
Block terwijl ambtenaren, officieren, magistraten en personeel onderdruk kan
gezet worden via de mogelijkheden om al of niet te promoveren.
Het
overheidsapparaat draait op criminaliteit, een fenomeen dat men niet terug kan
draaien zonder het risico dat er zware kopen zullen rollen en het onderste uit
de beerput boven zal komen te drijven.
De
monarch en zijn corrupte lakeien en mandatarissen, zitten vandaag met de opmars
van NV-A tussen hamer en aanbeeld, en de vrees NV-A zal doorbreken en het land op
een democratische koers zal zetten zit er overduidelijk in. Er is paniek in het
kippenhok van de wetstraat, niet voor een vos doch voor Bard De Wever die erger,
sluwer en hardnekkiger doorzet naar een directe democratie en een gezonde staat
men gezonde basis voor economie en heropbouw.
Tot
op het ogenblik blijven schuldigen, opdrachtgevers en beschermheren der criminelen
uit overheidsrangen buiten schot en vervolging, een element dat slechts kan
veranderen na een volledige ontmanteling van het huidig federaal
regeringsbestel. Een ommezwaai die slechts kan slagen indien Vlaamse vertegenwoordigers
over de partijgrenzen heen elkaar de hand willen reiken om een regering tot
stand te brengen. Dit is echter geen optie voor de klassieke partijen die zich
in de eigen benen of borst zouden schieten, en er mogelijk aan ten onderzouden
gaan, of hun verantwoordelijken uit eigen rangen mee zouden veroordelen. Doch
zij die zich blijven verzetten tegen de roep van het volk zijn eveneens het
slachtoffer van de anarchie die ze gecreëerd hebben, en staan voor het feit dat
hun acties en verraad van het volk der laatste jaren hun partijen aan de grond
hebben gezet.
Groen,
Open VLD, CD&V en Sp.a hebben nog twee mogelijkheden, doch beiden zijn
fataal. De zijde van het volk en de meerderheid kiezen en zich aansluiten NV-A
doch dat wordt een doodsteek voor hun voorgangers, ofwel zich blijven verzetten
tegen het volk en de meerderheid en hun partij de grond in boren.
Slechts de partij
die anarchie en fraude van overheden en mandatarissen aanpakt, om zo de rechten
van allen die zich inzetten in relatie tot hun mogelijkheden te vrijwaren en te
herstellen om zodoende van het land een volwaardige democratie te maken,
verdienen de volle steun van de totale bevolking met inbegrip van de
industriële ondernemers en kapitalisten, omdat slechts dergelijke partij op
termijn het land terug op spoor kan zetten, en de verlammende anarchie kan
stoppen.
Een proces dat
tijd zal vergen doch alleen kan slagen als de werkende bevolking een redelijk
deel heeft in de geleverde inspanningen, wat moet leiden tot het uitsluiten van
elke vorm van parasitisme en misbruiken en een verhoging der minimumlonen .
Dit laatste is een
doelstelling die men alleen maar kan bereiken door een loonmatiging van de
extreme lonen en het optrekken van de laagste lonen om een betere koopkracht te
behouden en verantwoord te spreiden.
De angst dat afbouw
van extreme lonen, een vlucht van bekwame en goede geschoolden mensen met zich
zal brengen is onzin. Werkzekerheid die er door zal ontstaan is daar en tegen
ook voor bekwame mensen een aantrekkelijke reden om voor plaatselijke arbeid te
kiezen en te behouden. Ons land heeft trouwens vele troeven zoals
bereikbaarheid van luxe, voorzieningen, vorming en gezondheidszorg, die voor
iedereen aantrekkelijk zijn, en men haast nergens op dergelijke grote schaal en
zeer nabij ter beschikking heeft.
De westerse
industrie focust teveel op bewijs van scholing en opleiding, terwijl er velen ongeschoolden
of lager geschoolden enorme en onopvallende kwaliteiten hebben, en men dus beter
zich focust op bekwaamheidstesten al of niet verbonden aan een minimale vereiste
van bewezen opleiding.
Elk van ons die
een beetje gezond verstand heeft zal begrijpen dat tijden van verspilling en waanzinnige
overvloeden voor de elite, onze westerse positie heeft vernietigd en de klok
dreigt terug te draaien naar middeleeuwse toestanden en onzekerheden, wat met
onze moderne technologie slechts op massa revoltes kan uitdraaien met onzekerheid
voor iedereen en zeker voor de rijkste en meest bevoordeelde, die in dergelijk
geval wel het mikpunt zullen worden van het massa verzet.
Meerdere Europese landen,
waaronder België, dreigen te onder te gaan aan het gebrek aan aanpassing en de
impact van corruptie. De meerderheid van de Belgische politieke leiders
schijnen de omvang en impact van de economische crisis nog altijd grof te onderschatten,
en nemen geen noemenswaardige maatregelen om de crisis te onderdrukken. De
vraag rijst dan ook, zijn ze dom of onwillig of wat is hun doelstelling? Het
wordt met de dag duidelijker dat belangen van de bevolking in zijn geheel, niet
hun doel of zorg is, docht dat eigenbelangen voorop staan. De huidige regering
kan men beter vergelijken met een niets ontziende maffia, die alleen eigen
belangen behartigd, ongeacht de impact op de burger of maatschappij, en waarbij
zelfs duidelijke en opzettelijke tegenstanders op alle mogelijke wijzen worden
gemolesteerd, terwijl waar men deze niet kan treffen, zij zich zelfs vergrijpen
aan de kinderen en hun rechten van de geviseerde.
De Belgische politiek wordt
bepaald door Albert II die zijn vermogen gebruikt om prijzen uit te delen aan
hen die naar zijn pijpen dansen, terwijl zijn systeem er uit bestaat om op
kosten van de belastingbetaler zijn fortuin via dotaties verder aan te dikken.
Belastingsgelden worden intussen evenzeer gebruikt voor interventies in Afrika,
waar de Belgische monarchie belangrijke aandelen heeft in de door Leopold II
opgerichte mijnexploitaties, welke een fortuin aan inkomsten voor het
koningshuis bieden. Via allerlei stichtingen besteelt het koningshuis de
bevolking, wie zich verzet wordt gemolesteerd, waarbij men zelfs niet
terugschrikt om de diensten voor orde er recht te misbruiken, politie en
rechters om te kopen of onder druk te zetten.
Voor de Belgische bevolking is het
meest ergerlijke, het feit dat mandatarissen die voor de koning knielen niet
aangeklaagd en nooit vervolgd kunnen worden, zelfs niet indien men
onomstotelijk aan kan tonen dat er opzettelijk fysiek of psychisch geweld wordt
gepleegd tegen burgers, zonder dat dit enige nut heeft voor de maatschappij, of
met andere woorden uit pure willekeur of eigenbelang en genoegen.
Zolang België een koningshuis
heeft zal er niets veranderen, zelfs indien men de koning elke politieke inspraak
ontneemt, zal hij door positie, naam en vermogen vat hebben en misbruiken, en
blijft hij een bedreiging voor de Belgische bevolking en ontwikkeling. De droom
van politici om het land economische en sociaal terug op de rails te krijgen is
slechts utopisch en irreëel om twee redenen. Eerst is er de monarchie die een
democratie dwarsboomt en ten tweede is er het eeuwigdurende communautaire
conflict dat elke vooruitgang verhinderd en constant verzet van een der
betrokken communes uit lokt.
Mechelen een stad om te zoenen niet om te gaan kakken.
Mechelen een stad om te
zoenen niet om te gaan kakken.
Mechelen is een
schoolvoorbeeld van een mooie stad doch als men in het Tivolipark naar het
toilet moet is het geraden een emmerke water, zeep en zeem mee te nemen om
eerst het toilet een beurt te geven voor men het gebruikt. Er hangt een plaat
met de opmerking was je handen na het toilet met zeep, doch de zeep is nergens
te bespeuren.
Geweld is een direct gevolg van overbevolking van
een gebied en de strijd om de bestaansmiddelen van het gebied. Het is vooral de
groeiende overbevolking die door technologische en medische ontwikkeling worden
aangewakkerd en onderhouden, die oorzaak zijn van de veelvuldigheden van
oorlogen en burgeroorlogen. Ook de schraapzucht en Arische geldgier van
westerse Adel en heersende machten die geen geweld schuwen om rijkdommen en
macht naar zich te trekken, lokken verzet en geweld uit, uit puur en logisch verweer
van de benadeelde bevolking. Ook hier zijn het vooral de jongere heethoofden
die in de bres staan en de meute revolterende zullen vormen.
Pesten.
Kinderen pesten elkaar dood, hoe kan het anders als
de overheidspartijen en niet vies van zijn en zelfs niet terugschrikken van
moord op burgers die hen en hun vuile praktijken bedreigen.
Hoeveel onopgehelderde moorden zijn er en zullen er
nog volgen, waaraan men geen milieuconflict kan koppelen. Waarom eist men van
deelnemers in de regering absolute collegialiteit, als er geen vuiligheid is
dat binnenkamers moet blijven.
1940-45:
Jeugdrevoltes zijn van alle tijden, gedurende de
tweede wereldoorlog waren het jongeren idealisten uit de burgerij van tussen
15 en 25 die het initiatief namen en witte brigades vormden, geweld en sabotage
pleegden tegen de vijandelijke troepenmacht en op vermeende ZWARTEN zoals men
verraders of vermeende verraders van het eigen volk omschreef. Sommigen doen
het uit idealisme andere uit wellust en twistziekte of dus echte amokmakers.
Schoolstrijd:
De
eerste schoolstrijd (1878-1884) De
opkomst onder liberaal beheer van de overheidsscholen die niet onder verplicht
christelijk onderwijs opkwamen, en waarbij het vooral jongeren idealisten bijgestaan door
echte amokmakers waren, die de revolte compleet maakten.
De
tweede schoolstrijd (1950-1958) De
strijd om subsidiering van de vrije katholieke scholen, die benadeeld waren
doordat zij geen subsidiering genoten, ook hier waren het jongeren idealisten vooral
studenten van het hoger onderwijs bijgestaan door echte amokmakers die op de bres gingen en de straten opbraken terwijl ze kat en muis speelde met
de politie. Deze jonge rebellen van zowel de eerste als tweede schoolstrijd
belanden veelal in de politiek als eerbare politici.
De Koreaanse oorlog:
De
Koreaanse Oorlog begon in juni 1950 met een aanval van communistisch Noord- op
Zuid-Korea. Hij eindigde in juli 1953 met een wapenstilstand. Er is echter
nooit een vredesverdrag gesloten.
(Wikipedia)
Op
25 juni 1950 vielen Noord-Koreaanse troepen Zuid-Korea binnen. Daarop besloot
de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties tot militaire steun aan Zuid-Korea.
Uiteindelijk bestond die militaire steun uit een troepenmacht waaraan naast
troepen van de Verenigde Staten nog vijftien landen deelnamen: waaronder België. Het waren vrijwilligers
uit het leger, vooral jonge militairen die er naartoe trokken.
De burgeroorlog in Syrië.
Ook hier zijn het jongeren idealisten bijgestaan
door echte amokmakers die naar Syrië trekken om er te vechten tegen
het geweld dat op, geloofgenoten wordt gepleegd. Hier is het vaak gebaseerd op
een opgewekt gevoel van idealisme door ronselaars als Fouad-Belkacem, doch ook
hier moet men rekenen met een belangrijk deel van ziekelijke amokmakers die de
hoofdbrok vormen.
Men mag bedenken dat
revolteren een eigenheid is aan de puberteit en de volwassenwording van ALLE jongeren
en slechts een gezond element in de ontwikkeling tot volwassenheid vormt, daar
ontwikkeling staat voor het verzamelen van ervaringen en zonder ervaringen
ontwikkeling geen waarden heeft.
Men beweert
te ijveren om de koopkracht terug aan te zwengelen, doch men verdedigt de
vrijstelling van belastingen op vermogens. De koopkracht opvijzelen zonder de
afbouw van lasten op lage lonen is een dwaasheid, gezien in tijden van crisis
een gezin dat op een minimum inkomen aangewezen is ook nog menswaardig moet
kunnen overleven, wil men geen massa verzet uit heerkracht of burgeroorlogen ontketenen.
De koopkracht voor elk gezin met een voltijds deelnemende werkkracht kan men in
vele West Europese landen niet waarborgen zonder de afbouw van de loonlasten op
het minimum inkomend leefloon. Menigeen gaat aan de slag en verdiend
onvoldoende om een gezin van alle noden en zorgen te voorzien, dit in een
geavanceerde wereld die uitpuilt van luxe en moderne voorzieningen.
Het zijn
doorheen de Europese Unie, traditionele partijen die de scepter zwaaien of deze
van de vroegere adel en clerus overnamen, met de christendemocraten die van
oudsher met de kerken aanpapten, en de liberalen die hun heil zochten in het kapitalisme,
in de voorste gelederen. Doch deze huichelaar beweerden de democratie te
dienen, en hielden de Europese bevolking mee aan de bedelstaf.
Opkomst van het socialisme leek onder het Nazi
regime een doorbraak in het belang van het volk te bieden, doch na de val van
het derde rijk werden de socialistische voorvechters als snel ingepalmd door
het kapitaal waardoor hun achter ban steeds verder van hun doel werd
weggehouden terwijl hun leiders vazallen werden van de oude kapitalistische en
adellijke garde.
De westerling is een wezen dat snakt naar geld en macht om zich waar te
kunnen maken, en westerse partijleiders zijn mensen met dezelfde verzuchtingen,
die eens zij aan zet zijn, al snel hun ideologieën inleveren voor geld en
macht, en hun achterban er voor in de steek laten. Er zijn slechts weinige die
zich hardnekkig aan hun ideologie vast houden, terwijl de meerderheid der
idealisten aan hun idealen en hardnekkigheid ten onder gaan. Slechts enkelen weten
de muur van verzet te doorbreken en hun slag thuis te halen, terwijl de
bevolking beter en meer geïnformeerd wordt en zich geleidelijk aan minder laat
misleiden en of blindelings op sleeptouw nemen. Wereldwijd is het volkverzet
tegen rechtloosheid en uitbuiting een snel groeiende struikelblok voor
uitbuiters en dictatoriale regeringen, en vermeende democratieën worden door
massa communicatie ontmaskerd en herkend als verheelde dictaturen, die door de
massa zonodig gewelddadig ontmanteld worden.
België & Europa net vóór de âSalto Mortaleâ - via amplify.com â June 23, 2012 at 0:03am
België zal bij deze ronde niet veranderen.
Wie hoopt dat er eindelijk een
einde zal komen aan het communautaire probleem van België, mag gerust aannemen
dat er momentgeel slechts een winnaar uit de bus kan komen, niet Wallonië, niet
Vlaanderen noch het Brusselse gewest doch Albert II haalt de slag thuis, die
hem en de zijnen de minste schade berokkend.
En de man in de straat zal
zich geplaats zien in een vervolg van een maatschappij met meerdere en
tegengestelde stromingen. Naast de bemoeienissen in elkanders huishouding,
reilen en zeilen zal men ook geconfronteerd worden met de vrije verplaatsingen
van mensen naar andere gebieden of gewesten binnen de gemeenschappen, om
uiteindelijk hun oorspronkelijke identiteit teloor te zien gaan, met
vervreemden in de eigen omgeving als toemaatje.
Brussel zal langzaamaan een
enclave worden, door verfransing der bevolking en onderwijs, vervreemd van
Vlaanderen en zijn oorsprong, waardoor de Vlaamse grip en aanspraken op Brussel
zinloos zullen worden. Niet dat het er veel toe doet, daar de welvaart van het
volk de prioriteit moet blijven en niet tot welke staat of federatie men
gerekend wordt.
Daar Europa geen eenheidstaal
heeft zal taal het struikelblok blijven die voor tumult zal zorgen, en
twistappel voor linguïstische groepen die het land in een blijvende onenigheid
zullen dompelen.
Het westerse individualisme
staat geen andere dan de sterkste heersende macht toe, en plooit zich slechts
naar het absolute gezag, wat echter met de huidige evolutie in België ver te
zoeken is. De behoefte aan een sterke leiding is de enige oplossing, doch staat
de toekomst der monarchie in de weg.
Elke poging om een gezonde
samenleving op te bouwen, zonder de Belgische monarchie, stuit op de weerstand
van deze monarchie, die echter te zwak is om doel, functie of gezag te
vertegenwoordigen en het land te redden, en trouwens meermaals bewees slecht
begaan te zijn met eigen belangen en niet met deze van het land of het volk.
Kleinere doch gezonde en
onafhankelijke gewesten zouden kleinere doch betere bouwstenen voor de opbouw
van Europa zijn, en Europa in zijn geheel meer toekomst bieden. Dit is echter
geen optie voor machthebbers die hierdoor slecht het welzijn van het volk zien,
terwijl zij dit niet beogen en slechts aan eigen belang hechten. Een ongezonde
en instabiele maatschappij kan men uitbuiten, een stabiele maatschappij echter
nauwelijks of niet.
Europa, voor de nuttige krachten meer vloek dan zege.
Europese regeringen en
machthebbers hebben een monetaire en economische unie gecreëerd waar slecht
kapitalisten en beleggers beter van worden, terwijl arbeider middeleeuws worden
uitgebuit. Industriëlen en hun aandeelhouders dreigen met sluitingen en
banenverlies, om onder mom van noodzaak voor de werkgelegenheid, subsidies van
overheden af te dwingen, waardoor de spaargelden van de bevolking versast
worden naar de zakken der beleggers, en om als economisch en monetair vangnet
te dienen, op kosten van hardwerkende werknemers.
Ook de onvoorwaardelijke
monetaire koppeling onderdrukt de verantwoordelijkheid van regeringen en hun
ministers, terwijl de toekomst van Europa op de helling komst, en men alle
lasten op degene die verantwoordelijkheid nemen, gaat afwentelen.
Het westen wordt sociaal,
economisch en monetair bestuurd door impotente regenten en ministers die slecht
goed zijn om appelen voor citroenen te versjacheren, wat zeker niet pleit voor
het sociale inzicht van de zogenaamd beschaafde en ontwikkelde westerling in de
21ste eeuw, die per slot in alle vrijheid voor deze politieke
vertegenwoordigers kiezen.
Geschiedenis en civilisatie blijven hangen, terwijl ontwikkeling de dam af gaat.
De overheersende sociale ontwikkeling en het gemiddelde der intelligentie bij
een bevolking bepalen het verloop, sociale evolutie en geschiedenis van een
continent en haar bevolking. Dergelijke stelling mag dan wel belangrijk en
onmiskenbaar zijn, doch houd geen rekening met moderne technologische invloeden
en migraties door toenemende mobiliteit. Anderzijds zal men steeds terugkerende
factoren treffen, zoals het feit dat beter sociaal ontwikkelde gemeenschappen,
door interne stabiliteit zich onvermijdelijk zullen verplaatsen naar betere
leefomgevingen en lager ontwikkelden zullen verstoten. Indien we interne
destabilisering meten aan de hand van voortkomende criminaliteit zien we dat in
barre leefomstandigheden en vooral kleinen eilanden de criminaliteit oploopt.
Hiertegenover staat dat in druk bevolkte gebieden nabij de evenaar, tot voor de
koloniale bezettingen er op de oude contingenten geen orde diensten of legers te
vinden waren, wat wijst op het gebrek aan noodzaak om deze te ontwikkelen, net
zoals we slechts verdedigingsbouwwerken treffen waar er verdediging nodig was.
Het is duidelijk dat de vrijheid van het individu veelal zinloos aan banden
gelegd wordt door westerse culturen en normen, terwijl westerse wetten vele
handelingen strafbaar maken, die in de natuur geen bestraffing behoefden.
Vooral het eigendomsrecht is een creatie van het westerse individualisme, en
leidt er toe dat westerse personen en instellingen zelfs natuur tot eigendom
gaan verklaren, vaak zelfs in gebieden die niet door hen bewoond worden.
Datgene dat men zelf verwezenlijkt wordt bij alle volkeren als eigendom van
zijn vervaardiger aanzien, doch bij vele volkeren is het normaal dat eigendommen
en hun nut gedeeld worden binnen de gemeenschap, terwijl het leefgebied indien
onontbeerlijk ter overleving, gevrijwaard wordt van indringers die hun bestaan
en de toereikendheid der natuurlijke bronnen kunnen bedreigen.
De graaizucht van de westerse leiders en heersers ken echter geen grenzen,
terwijl zowel de eigen bevolking als veroverde gebieden door hen geplunderd
worden, waardoor verzet van de benadeelden niet weg et denken is, en vooral
vereniging van de benadeelden een steeds grotere dreiging voor de heersende
krachten wordt.
Kolonisatie heeft echter een verrassend effect op de
gekoloniseerde gebieden en levert een sterk degraderend effect door massale
vermengingen en verkrachtingen door veroveraars waardoor hun genetische
eigenschappen in de kolonies, ook na de bezetting, massaal aanwezig blijft.
Genetisch materiaal van de egocentrische westerse wereld destabiliseert echter
de derdewereld en hun vroegere vredelievende gemeenschappen. Ook hier groeide
de graaizucht welig en vele der halfbloeden zullen eerst hun heil zoeken in
steden, waar ze meer luxe en comfort hopen te vinden, eigen aan hun
egocentrisme en de westerse invloed, om uiteindelijk naar het westen uit te
wijken en hier een golf van migranten aan te vullen. De westerse maatschappij
op zich wordt zodoende verder verdeeld, wat leidt tot een verdere afbouw van
eensgezindheid van de bevolking, wat dus hun eensgezindheid en macht door
aantal verbrokkeld.
Verdeeldheid leidt tot migraties met degradatie in de door migratie vermengde
maatschappijen, en ontwikkeld daarmee een langzame maar zekere verdere
degradatie van de maatschappij. Doch totale verwildering wordt in stabiele
omgevingen verhinderd door haar bevolking en hun gematig optreden, terwijl de
afbouw hiermee verdaagd wordt. Het proces dat basis is voor vorming van
maatschappijen naar leefomstandigheden zal echter zijn werk verder zetten en stabiele
gemeenschappen in staat stellen een plaats naar ontwikkeling van de massa te
behouden.
Het leidt echter geen twijfel dat onze moderne maatschappij op het vlak van
sociale intelligentie niet echt vordert terwijl migratie-uitstoot door beter
ontwikkelden maatschappijnen slecht de vluchtroutes voor hun gedegradeerde naar
onze contreien biedt, en hen hiervan ontlast, terwijl het voor de nieuwe thuishaven
van deze migranten geen positieve aanwinst betekend.
Laten we tweeduizend jaar terug blikken, en het feit dat het volk zich
vermaakte aan geweld en laad van anderen, louter voor hun genoegen, terwijl
oorlogen voor velen de tijd vulden en iedereen naar zijn persoonlijke roep
streefde.
Duizend jaar geleden troepte de mensen samen om te kijken hoe veroordeelden
werden geradbraakt en gevierendeeld, terwijl onze westerse wereld werd
overspoeld door oorlogen, waarbij het om de edelen en koningen te doen was om
gebieden te veroveren en volkeren te onderwerpen, en technologie werd
toegespitst om betere en sterkere wapens en verdedigingen te ontwerpen.
Vandaag zijn het grootmachten en continenten die met getrokken zwaarden
tegenover elkaar staan en moorden en plunderen in de derdewereld, om edelen en
regeerders te lauweren en hun rijkdommen te handhaven. Hun rijkdommen worden
niet alleen gedragen door plunderingen, doch ook door hun moderne slaven, die
zonder enige inspraak desnoods als kanonvoeder worden ingezet of werken om via
taksen en belastingen geplunderd te worden, en een groot deel van hun arbeid af
te staan voor de weelde van hun leiders. Weigeringen worden gestraft of hun
bezittingen worden naar middeleeuwse gewoonten aangeslagen.
Anno 2013 is de raid op bezittingen van het volk begonnen terwijl de honger
en behoefte van overheden en kapitalisten de waanzin overtreffen. Het westen
holt naar de afgrond doch domme leiders zien het niet en graaien maar door,
alsof er niets aan de hand is.
Plegen Eurocraten en regeringen bewuste moord op Europa?
Islamafobie, een spookbeeld in
dienst van overheden en de Europese Unie.
De Islamofobie overheerst de media,
politiek en sociale netwerken.
Het werkelijke gevaar voor Europa
komt echter de laatste decennia uit de gelederen der eigen regeringen en vooral
het overkoepelende Europarlement, dat blijkbaar de islamofobie nuttig gebruikt
om alle aandacht van zich en hun activiteiten af te wenden.
De klappen komen echter hard aan
doch niet uit het Midden-Oosten, wel uit de snel groeiende oosterse economie en
de steile klim van Aziatische landen, terwijl een tweede fatale klap ons
geleverd wordt door onze eigen regeringen en vooral het Europese Parlement te
Brussel, Straatsburg en Luxemburg, van waaruit het Europese beleid gestuurd
wordt.
Eurocraten vullen gulzig hun zakken
en dit der medewerkers, terwijl de eurolanden monetair en economisch
verkommeren en op sterven na dood zijn. Onze gezagdragers graaien naar het geld
dat ze beleggen waar het opbrengt, waardoor het niet anders kan dan terechtkomen
in groeilanden, en zij dus de eerste zijn om het vermogen aan de Europese
economie te onttrekken en Europa verder te laten verkommeren.
hendrikleenders
via amplify.com June 23, 2012 at 0:02am
Genesis 9:
15 - En gij zult een ark maken, driehonderd el lang,
vijftig el breed, en dertig el hoog.
16 - Met een venster en een zijdeur, met onderste,
tweede en derde indeling.
Als de Heer vernam dat men
dit in de Bijbel had geschreven jammerde hij luid:
Allee oei na, ben Ik nu architect. En die maten
dan! Olala, ze zijn met mammoeten aan t schieten in plaats van met spek of
varkens. En ik had hem nog zo gezegd DUIM, en geen EL. Ach ja, die drie
verdiepen, ik had hem gezegd dat hij zijn spullen maar op moest stapelen als t
nodig was. En dan, hij had maar een paar dagen, en trouwens duim was genoeg
geweest voor een bootje van 7.5 meter lang en 1.2 meter breed en 75 hoog.
En dat mee nemen van den hele dierentuin, nee zeg ik
had nog gezegd een paar kiekskes voor de eieren, wat haantjes om te slachten en
misschien nog een geitje voor de melk, en een vislijn natuurlijk om te vissen.
Opscheppers zijn het, die afstammelingen van bleken Adam en hete Eva, allemaal
dezelfde.
Alle zeg nu zelf, één El is
69cm, en Ik zou dat in al Mijn Goddelijke wijsheid, dat gecommandeerd hebben,
niet goed wijs zeker? Dat zou dan een oceaanreus van 210m lang, 35m breed en
21m hoog moeten worden. Had hij nu nog voet genomen, verdikke, dat is dan nog
90m lang, 15m breed en 10 m hoog, dat kan nog voor 3 verdiepen hoog. Dat zou
nog een jobje zijn voor een moderne scheepswerf in de 20ste eeuw. En die
kwibussen leven nog in het stenentijdperk, en mij beschuldigen van het geven
van zo een idiote opdracht! Zou dat misschien de rede zijn dat de Russische
vlakte zo kaal is. Die Noach is met zijn ploeg en zijn stenen bijltjes, zeker
enkele tientallen jaren bezig geweest om Rusland kaal te kappen. Ze verbleven
in die vlakte, in het koude noorden, nadat Ik bleke Adam en hete Eva uit Mijn
tropisch paradijs had verjagen, voor straf natuurlijk.
