Hanteert de Belgische overheid een vreselijk psychologisch wapen door het pesten van tegenstanders, en worden politie en justitie gemanipuleerd tegen de bevolking en ingezet om opposanten klein te krijgen?

Het zal voor vele ongelooflijk klinken, doch de overheid kan haar verantwoordelijken en vertegenwoordigers in de onderscheidenlijke diensten voor recht en ordehandhaving, gemakkelijk manipuleren of onder druk zetten. Het wapen van al of niet gepromoveerd te worden, chantage met anderen woorden, wordt hier duidelijk en veelvuldig toegepast, waardoor ook in het verleden knoeiers in overheidsopdracht weg werden gepromoveerd, een fenomeen waar de bevolking al decennia lang getuigen van was.

Etienne Schouppe (CD&V) was van 1987 tot 2002 gedelegeerd bestuurder van de NMBS.

Schouppe was nog een jaar lang voorzitter van de dochterfirma ABX (tot november 2003). Bij zijn vertrek kreeg hij bovenop zijn jaarloon van 750.000€  plus een gouden handdruk van 2 miljoen €.

Na zijn vertrek liet hij de NMBS achter met een schuldenput van 1.8 miljard euro.

Op 20 mrt 2008 werd Schouppe staatssecretaris voor Mobiliteit in de regering-Leterme I.

Bij de verkiezingen op 13 juni 2010 raakte Schouppe niet verkozen.

Eind 2012 keerde hij echter terug naar het nationale niveau: hij werd aangesteld als gecoöpteerd senator nadat Peter Van Rompuy naar het Vlaamse Parlement verhuisde.

Dergelijke politieke avonturen en uitspattingen zijn schering en inslag, en kleuren de Belgische politiek bont, op kosten van de werkende bevolking wel te verstaan.

Zullen we het over op zijn Vilvoordse mesthoop kraaiende J. L. Dehaene hebben, die met zakken vol geld, schaamteloos Dexia met een failliet aan de bevolking naliet.

Criminaliteit in opdracht van de overheid:

Het fenomeen van de “Bende van Nijvel” of de affaire “Dutroux” om maar te zwijgen van de “Roze Balletten” of de dood van Rijkswachter “Peter De Vleesschauwer” laten te veel vragen open, terwijl betrokkenheid van de overheid of vooraanstaanden niet alleen overduidelijk doch ook niet kan geloochend worden, nog het veelvuldig falen van ons rechtssysteem.

Het is echter duidelijk en onmiskenbaar dat velen binnen dit systeem te goede trouw handelen en de integriteit hoog in het vaandel voeren, terwijl anderen zich onderdruk laten zetten en, al of niet vrijwillig en bewust, laten misbruiken.

Ook vandaag is het inroepen van de verjaring der feiten en van procedure fouten, om zware criminelen van vervolging of straf te vrijwaren, een doorn in het oog van Jan publiek, en terecht.

Ordediensten en de politie uw vriend of uw vijand?

1^ste geval: Op 28 september 2011 rond 18:00;

Te Mechelen is de buitentemperatuur 25° à 26°Celsius en wordt de bestuurder van een 125 cc Motorscooter ter hoogte van kruispunt Guido Gezellenlaan en Oscar Van Kesbeeckstraat, komende van de Edgard Tinellaan, klaar om af te slaan naar de G. Gezellenlaan, voor het rode licht door een motor agent aangesproken en er op attent gemaakt dat er een nieuwe wet sinds 1 september in voege is betreffende de kleding van motorrijders. De aangesproken bestuurder heeft gezien de hitte, namelijk een T shirt aan, lage schoenen en geen handschoenen, die echter volgens de nieuwe richtlijnen verplicht zijn. De bestuurder heeft wel een lange broek aan gezien zijn twee benen in postoperationele steunkousen zitten, als gevolg van een operatie die enkele maanden voordien aan zijn benen werd uitgevoerd, en de welke hij tot twee jaar na de ingreep moest blijven dragen om Phlebitis of aderontsteking te voorkomen.

De motoragent bleek begrip te hebben en zou dit voor één keer zo laten, doch waarschuwde de bewuste bestuurder dat hij voortaan zijn kleding naar de nieuwe voorschriften moest dragen.

Enkele weken later kwam er echter een PV met boete en vordering van 50 € met letterlijke vermelding als volgt:

Mechelen: Datum der feiten 28 september 2011.

Als bestuurder of als passagier van een motorfiets op de openbare weg geen handschoenen, jas met lange mouwen, lange broek of een overall gedragen te hebben, alsook geen laarzen of bottines die de enkels beschermen (art. 36 al 4 van het KB van 1 december 1975; art 29 par. 2 van de wet betreffende de politie over het wegverkeer – KB tot coördinatie van 16 maart 1968)

Voormelde opgave in het PV was correct uitgezonderd de vermelding van “geen lange broek”.

Hier zal zelfs de meest simpele van geest begrijpen dat betrokken politieagent op de vingers werd getikt en de opdracht kreeg alsnog een PV op te stellen, terwijl de brave man er geen erg op had dat betrokken bestuurder wel degelijk een lange broek droeg, ondanks dat het onnoemelijk heet was, zeker op een motorscooter met bijhorend omhulsel en verhoogd windscherm vooraan, zittende uit de wind of enige koeling.

Door het verzet van de betrokken bestuurder van de motorscooter, werd door de politierechter de boete herleid tot 10€ + gerechtskosten, een aanvaardbaar compromis doordat de bestuurder het verdere gebrek van zijn kleding, als gevolg van de hitte en hoge temperatuur, spontaan toegaf.

2^de geval: betreffende dezelfde Motard als hierboven.

Op 11 maart 2013 om 15:50;

Karin Liekens, Agent van politie te PZ Mechelen stelt vast dat aan de Groenstraat 30 te 2800 Mechelen de bestuurder van een Motorfiets XXXXXXX 125cc met nummerplaat enz.

Bijkomende inlichtingen:

Tijdens het schooleinde reed de bestuurder van voornoemde motorfiets met zijn voertuig over het trottoir in plaats van over de rijbaan. Het trottoir was duidelijk zichtbaar en regelmatig naar vorm afgescheiden van de rijbaan. Op deze manier haalde de bestuurder een traag rijdende file in.

Na ontvangst van het PV zendt de betrokken bestuurder, een volgend antwoord van verzet:

PV nr ME.89.I.l.418969/2013 dat werd opgesteld door Karin Liekens, agente van de politie te PZ Mechelen stelden op 11/03/2013 om 15:50 uur vast dat aan de Groenstraat 30 te Mechelen de bestuurder van Motorfiets ******* met nummerplaat ********* enzovoort ……

De vaststelling werd gedaan in de groenstraat aan nr 30 nabij de in- en uitgangen van kleuter en basisschool te Mechelen. De vermelde motorfiets staat dagelijks bij het schooleinde op de rand van het voetpad recht voor nr 30 geparkeerd, ofwel met medeweten en akkoord van de bewoonster voor de poort van nr 34, om een kind van de school af te halen.

De bestuurder van betrokken motorfiets werd zogenaamd betrapt bij het zich verplaatsen over het voetpad terwijl de motorrijder de wachtende wagens van ouders die hun kinderen ophalen voorbij stak.
Tussen het tijdstip van het schooleinde om 15:35 als de eerste poort die wordt geopend en 15:45 waarop de derde poort wordt geopend tot aan 16:00 is de Groenstraat als gevolg hiervan vrij druk tot uiteindelijk geblokkeerd, en schuift de rij met wachtende auto telkens een plaats vooruit als de voorste auto kinderen heeft opgeladen en doorrijd. Vermis er vele ouders dagelijks op hetzelfde tijdstip hun kinderen daar ophalen en dus voor de poort staan wachten, zijn er voldoende getuigen, incluis omwonende, om te bevestigen dat de vermelde motorfiets daar dagelijks bij het schooleinde voor de nummers 30 of 34 geparkeerd wordt.

In het Proces Verbaal dat werd opgesteld staat echter:

"Tijdens het schooleinde reed de bestuurder van voornoemde
motorfiets met zijn voertuig over het trottoir in de plaats van over
de rijbaa. Het trottoir was duidelijk zichtbaar en regelmatig naar
vorm afgescheiden van de rijbaan. Op deze manier haalde de
bestuurder een traag rijdende file in.

In het PV wordt er slechts één bepaalde agent vermeld, die echter door de
motorrijder niet opgemerkt werd. De betrokken agent sprak de motorrijder niet aan? Deze agent schijnt niet gezien te hebben dat de motorrijder zijn voertuig daar stationeerde? Hoe kan dat als de betrokken opsteller ter plaatsen was?

De agent weet blijkbaar niet dat deze file meer stil staat dan traag rijdt.
De betrokken agent zou moeten gezien hebben dat als het voetpad vrij is, alle tweewielers verplicht zijn ofwel te wachten, ofwel het risico lopen om her en der over korte afstand over het voetpad te rijden, wat gezien er gelijktijdig kinderen langs de uitgang van het middelbaar onderwijs in de Sint Jacobstraat via de groenstraat passeert, haast niet anders kan, tenzij men de chaos en opstopping wil vergroten. Deze zijn dan ook verplicht om deels over het voetpad te rijden, net zowel met fietsen als met lichte motorfietsen.

Hoe kunnen al deze detailles ontgaan zijn indien de agente persoonlijk ter
plaatsen was?

(tot daar het verzet van de betrokken bestuurder)

Nadere verduidelijking:

De voormelde verklaring van verzet werd door het parket genegeerd.

De reële omstandigheden, de Groenstraat te Mechelen.

Volgens de rijrichting is de straat tot aan nummer 32 nagenoeg 6,5m breed en heeft een parkeerstrook van 1.5m terwijl verder de straat versmald tot 5m breedte terwijl de rijstrook over de volle lengte 3m breedte heeft. De rijstrook wordt na het schooleinde voor 25 à 30 minuten door de stroom passerende ouders, kinderen, twee- , drie- en vierwielers of auto’s gebruikt, waardoor dit tot aan de laatste schoolpoort op nummer 22 slechts stapsgewijs kan.

Toestand rechter zijde van de Groenstraat te Mechelen (enkele richting).

Terwijl het duidelijk is dat fietsers zowel als kleinen motorfietsen die passeren niet anders kunnen dan her en der, een kort stuk zelfs op de rand van het rechter voetpad rijden. Zowel voetgangers als anderen moeten zich hierbij een weg banen op een traject dat deels op het voetpad en deels op de rechterrijstrook van het wegdek verloopt, daar het rechter voetpad slechts een meter breed is en gebruikt wordt door ouders die hun fiets of bakfiets er stationeren bij gebrek aan alternatief bij het ophalen van kinderen. Het is dus uitgesloten dat een motorscooter die 75cm breedte beslaat zich hier op het voetpad door zou kunnen worstelen. Dergelijke Motard zou geparkeerde fietsen net als ouders en kinderen raken en accidenten veroorzaken. Dit terwijl deze Motard zeker niet op het voetpad, maar hooguit zich op scheiding van voetpad en rijweg zou kunnen verplaatsen, waarbij de motor al half over het voetpad komt en er slechts een krappe of onvoldoende ruimte rest voor voetgangers en geparkeerde fietsen of brommers, doch zou volledig verhinderd zijn door driewielers of bakfietsen. Het daadwerkelijk benutten van dit voetpad door een Motard op dergelijk tijdstip is dus onmogelijk. Het is zelfs absurd indien de straat of het voetpad leeg zou zijn, daar het voetpad te smal is en men dus gevaarlijk kort langst huizen en huisdeuren zou passeren.

Linker zijde van de groenstraat te Mechelen. (Enkele richting)

Het is echter zo dat ter hoogte van het nummer 30, en links van de rijweg, er geen fiets of motorfiets op het voetpad kan rijden, zeker niet tot aan nummer 32, daar het voetpad mee gebruikt wordt als parking voor bewoner of bezoekers. Het voetpad is er 2.5m breed en heeft hooguit maximum 1m vrije doorgang voor voetganger en schoolverlaters, tussen geparkeerde wagens en de huizen. Deze vrije doorgang van hooguit 1m is theoretisch beschikbaar als de geparkeerde auto’s er nipt langst de rand van het voetpad staan, en dit zonder rekening houdend met spiegels van geparkeerde auto’s of vensterbanken van de huizen. Dit maakt dat de werkelijke vrije ruimte minder dan 80cm is. Een Motor driver zou zelfs op een ander tijdstip niet kunnen passeren. Het is dan ook duidelijk dat niemand met een tweewieler, fiets of motor, vrij tussen de huizen en de geparkeerde voertuigen door tot aan het nummer 30 kan rijden om een file te ontwijken. Dit dan nog buiten het feit dat op dit traject, kinderen die de kleuterschool verlaten, hetzelfde traject kruisen of gebruiken, net zoals kinderen van de middelbare of lagere school die de straat uit moeten in de richting van de “Van Benedenlaan”. Tussen de rij wachtende auto’s en de geparkeerde auto’s rest onvoldoende ruimte om een motorscooter te laten passeren, doch zou inhouden dat de betrokken Motard naast de geparkeerde auto’s op de rijweg zou gereden hebben, wat bij plaatsgebrek uitgesloten was, en door niemand tenzij voetgangers gedaan wordt. Vanaf het nummer dertig blijft er een beperkte ruimte op het voetpad tussen paaltjes die moeten verhinderen dat direct nabij de schoolpoort er auto’s zouden geparkeerd worden, terwijl deze ruimte door de betrokken Motard dagelijks gebruikt wordt om zijn voertuig te stationeren op de rand van het voetpad, bij het ophalen van een kind van de lagere school. Door omstandigheden kan de genoemde motorrijder de plaats niet verlaten voordat alle wachtende ouders met voertuig hun kinderen hebben opgeladen en straat aan de schoolpoort vrij is.

Het betrokken PV werd dus opgesteld voor een onbekende reden zonder dat er een dergelijke overtreding was of kon zijn, waardoor de vraag rijst, waarom?

Verrassend is dat dit de tweede maal is dat er een PV wordt opgesteld tegen de betrokken Motorrijder, waarbij naast de onregelmatigheid van het eerste geval in het tweede dit gebeurde zonder enige overtreding of rechtvaardiging. Daarbij komt dat in het tweede geval er zelfs geen politie agent de motorrijder had aangesproken. De verbaliserende Agente Mv. Karin Lieten scheen ook niet te weten dat de betrokken Motard daar dagelijks, en ook die bewuste, dag rond 15:40 voor het huisnummer 30 zijn voertuig stationeert en wel op alle dagen dat de lagere school om 15:45 eindigt.

Hier is de vraag ruim gerechtvaardigd of dit een illegale reactie is op het feit dat betrokken Motard die een fervente tegenstander is van de regeringscoalitie en het vorstenhuis, doch ook als vrije onderzoeker en columnist op het terrein van Filosofie, Psychologie, Criminologie en Politiek, regelmatig in het vaarwater van de federale overheid en de monarchie komt.

Anderzijds is het aan de bevolking om meer begrip te tonen voor degenen die hun taak ernstig en correct uitvoeren, zeker wat de diensten voor recht en orde betreft, daar zij nooit een bedreiging voor eerlijke en correcte burger zullen vormen. Dit wil zeggen dat commentaar om onbenullige zaken of zogeheten fouten vooral wat politie betreft, beter achterwegen worden gelaten waar deze niemand schaden.

Dat politie een slecht voorbeeld zou geven bij het fout parkeren, heeft vaak als oorzaak dat ze het voertuig achter moeten laten in de directe nabijheid waar ze moeten zijn, hetzij om persoonlijke of officiële reden, daar zij bij een eventuele oproep zo snel mogelijk terug bij hun voertuig moeten zijn, en waardoor dergelijke zogenaamde slechte voorbeelden ruim verantwoord zijn.

Daar waar overheidsverantwoordelijken opzettelijk en onverantwoord, of door onkundigheid falen, is het logisch dat hun slachtoffers hierop publiekelijk reageren gezien het duidelijk is dat men in België al snel binnen overheidsdiensten tegen onverantwoorde en onvoorwaardelijke collegialiteit stuit.

Het is aan de overheid zelf om op te treden, wat, indien dit niet gebeurd het voor de bevolking een bewijs is van wanbestuur of misdadig opzet, en betrokkenheid van de overheden of verantwoordelijken zelf mee gemoeid is.