Na een vrij zwaar hartinfarct ben ik begonnen met lopen: van een start to run naar 10 km, naar een halve marathon en zo naar een marathon. Ik neem deel aan veel joggings en doe ook in de week de nodige kilometertjes. Natuurlijk loop ik deze niet alleen maar met verschillende andere joggers.
Het loopverhaal van Danny
05-02-2011
Koewacht
Vandaag gaan lopen in het nederlandse Koewacht. Daar stond de 'Berlaereloop' op het programma. Er was keuze uit 3 afstanden. Ik koos voor de langste afstand (14,5 km). Of het verstandig was met de 'sterke wind' was een andere kwestie. We moesten 2 omlopen van 7,75 km afleggen. De eerste kilometer was al wind tegen. En toen een stukje bos en dan de polders in. Na anderhalve kilometer was er een spiltsing tussen de verschillende afstanden. Het werd mij vrij rap duidelijk achter mij kwamen geen lopers meer en een 300 meter voor mij(ja zelfs na een goede 10 minuten wedstrijd) kon ik nog een loper zien. Dat was ook het enige dat ik zag in de poldervlakte en gedurende een tweetal kilometer kregen de wind pal op kop. Het werd niet alleen een fysische maar ook een mentale training. Halfweg passeerden we de eerste keer de finish en ik zag dat verschillende deelnemers van de lange afstand er de brui hadden aan gegeven. Ook werd die loper voor mij steeds groter en de afstand kleiner... En ja hoor na een 9-tal kilometer had ik hem te pakken maar den snoodaard zette hem mooi achter mij en liet mij in de tegenwind de kop doen om mij dan in de laatste kilometer achter te laten (ik doe dat liever omgekeerd ). Dus van de aangekomenen als laatste over de finish maar wel in 1u24'19" (gem; 10,1km/u) en dat is gezien de weersomstandigheden toch een zeer aanneembare tijd. Kilometertijden waren wel sterk wisselend daar de wind een belangrijke rol speelde. Wel was met 43'09" en 43'07" een mooie evenwicht tussen beide rondes - dus conditie zit het wel goed. Chris, deed haar rentree in een wedstrijd en koos voor de 7,7 km en ze eindigde in een niet onaardige 41'42". En wat belangrijker was ze had een positief gevoel na de wedstijd en leek enorm tevreden over haar prestatie (in tegenstelling met de trainingen deze week waarin het haar moeilijker ging)
Niettegenstaande maandagavond de thermometer -2 °C aanwees voelde het veel minder koud aan dan gisteren. Er waren 19 lopers en we verdeelden ons in drie groepen die resp twee omlopen liepen van of 2,5 of 3,8 km dus er werd tussen de 5 en 7,6 km gelopen. Er werd wel aanzienlijk sneller gelopen dan vorige woensdag (ruim 2 minuten op 7,6 km).
Er was ook een fotograaf van den Infogem en dit voor enkele fotogenieke dames uit Berlare van wie in de volgende editie van den Infogem een reportage zal verschijnen over hun jogaktiviteiten (het gaat over 'de vier nieuwkes' van september 2009). Vandaag was het 2 februari dus lichtmis en aangezien dit samenviel met een loopavond en onder het motto 'Elk vrouwken noch zo arm maakt op Lichtmis haar panneken warm' werden de joggers tijdens hun loop getrakteerd op een pannenkoek (door mijn vrouw gebakken). Er was wel wat logistiek voor nodig. Om half zeven waren er 7 lopers vertrokken in Overmere die konden aan De Nieuwdonk een pannenkoek meepikken alvorens hun tocht verder te zetten. Miijn vrouw dan naar huis om een tweede lading lekkernijen en om half acht vertrokken er 11 lopers aan het Nelepad op den Donk en op hun beurt kon er ook gesmuld worden aan de Nieuw Donk. De toch van 8 km werd nadien verder gezet. De aanwezigen waren opgezet met het initiatief (met dank aan mijn wederhelft) De foto's zijn niet zo goed gelukt want het was moeilijk in den donker met de fluo-vestjes
Met nog 69 dagen op de teller voor marathon Rotterdam, kunnen we stellen dat we in volle voorbereiding zitten. En zoals al dikwijls aangehaald is naar gezondheid toe de voorbereiding voor mij belangrijker dan de wedstrijd. Ik bekijk alles als een cyclus (training, voeding, wedstrijd zelf). en
Deze week was er wel één met uitersten qua weersgesteldheden: dinsdag als een 'verzopen kieken' rond lopen in het Warandepark in Brussel en vandaag in de bittere koude(- 6 °C en een zon die moeite had om er door te komen doe daar nog een vennijnige wind bij ...).
Weekoverzicht:
maandag: 8 km met joggers Berlare/Overmere dinsdag: 8 km in de gietende regen in het Warandepark met joggers van Brussel woensdag: 8 km achter de Barel-donck-kapel met joggers Berlare/Overmere donderdag: in Kalken wat rond getourd op mijn eentje (7 km) vrijdag: 7,2 km met joggers Overmere zaterdag: 11 km met Chris op een prachtig parcours langs Nieuw Donk - Eendekooi - Donkmeer zondag: 11,1 km in de koude langs de Scheldevallei en de 'Vaart' in Kalken met Chris,Tom en Luc.
De eerste indruk zou zijn een positieve loopweek maar dat is eigenlijk niet zo. De voorbereiding is er één van dualiteiten: zeer snelle wedstrijden met goed gevoel (Aalst, Lier) maar op trainingen heb ik het gevoel dat ik strompel, dat het mij soms wat te veel wordt. Ook moet ik vaststellen dat ik deze winterprik heel wat moeilijker verteer dan de eerste (de koude 'pakt' mij als ik begin te lopen, hartslag komt ook vlug naar mijn maximum (130)). Het is in een mindere periode dat de looppartners (daarom heb ik ze in het weekoverzicht ook nog eens allemaal aangeduid) zo enorm belangrijk zijn .Elke voorbereiding naar een marathon toe (en het is nu al de achtste) ervaar ik meer en meer dat het door die mensen zijn dat ik het kan blijven opbrengen om de kilometerkes af te malen.
De maandagavond-training lokte opnieuw 21 gegadigden naar de Bareldonck-kapel. En ja we liepen nu al het traditioneel geworden rondeken van 8,1km. Het voordeel is dat we op een enkele uitzondering na bijna geen enkele auto tegen komen en in het kader van de veiligheid is dit toch een belangrijk issue in deze 'donkere dagen'. Ook kunnen er zich verschillende groepjes vormen die mits een beetje knippen in het parcours ook 'hun' afstand kunnen lopen.
Nu de winter toch sporen begint na te laten onder de vorm dat iedereen snakt naar de lente en het opnieuw 'bij lichten' te kunnen lopen wordt het ook duidelijk hoe belangrijk het is van met een omvangrijke groep te zijn. Iedereen trekt iedereen wat mee. En volgens eigen snelheid en afstand worden groepjes gevormd die gezellig met elkaar keuvelen terwijl ze aan de gezondheid werken.
Positieve geluiden van in Overmere (9 joggers) op woensdag: daar men aldaar vroeger loopt,begon men daar al te merken dat de dagen iets langer worden. Dus er is licht op het eind van de donkere tunnel.
In Berlare waren we met 12 op woensdag en er waren er twee die hun rentree maakten na een poosje afwezigheid nml. Chris en Annika. Daar er na 20 uur niet meer richting Nieuwdonk kan gelopen worden (nieuwe uitbaters) hadden we de omloop wat aangepast. En een voorafgaande verkenning leidde tot een omloop van 4 km achter de Bareldonck : mooie omgeving en verkeersluw. Deze omloop werd 2 maal gedaan en werd als goed alternatief beschouwd om de eentonigheid van de winteromlopen te doorbreken.
Vanaf nu zondag beginnen we ook met de voorbereiding voor langere afstanden dus om 10 uur achter de sporthal in Overmere wordt er gestart.
Nog enkele belangrijke data meegeven:
Eerste weekend maart (05 en 06/03): Jaarlijks steakfestijn
Vanaf 07/03: Nieuwe 'start to run'-reeks in Berlare. Maak hier zeker de nodige reclame voor aub.
We zijn nu in volle voorbereding naar de marathon van Rotterdam en net als vorig jaar zitten er opnieuw enkele scharnier-weekends tussen. Dit weekend was er zo één met de dubbel:Lier (21,1 km) en Markegem (15,2 km). We reden tot bij Valerie vanwaar we vertrokken naar de sporthal en reeds vroeg was daar een aangename drukte. En dat de formule aanslaat (per ronde van 1,5 km nen Leffe) zag je aan het groot aantal deelnemers van alle pluimage. Je zag veel individuele lopers maar ook clubs die in groep liepen. Het lopen zelf vlotte wel niet zo goed als gisteren (was ook niet de bedoeling). Het waren vooral de spieren van de bovenbil die weerspanning waren en voor een onaangenaam gevoel zorgden. Na een viertal ronden dacht ik er zelfs de brui aan te geven maar kwam toen bij een groepje joggers van Zele. Ik kon daar wat 'mijnen bebbel' roeren en vatte weer de courage om de 15 km vol te maken. De tijd was in de verste verte niet te vergelijken met gisten (1u35') en deze keer zat er ook geen regelmaat in. Het belangrijkste is dat ik het weekend met een positief gevoel afsluit en dat we deze week toch vlot boven 70 km uitkomen als weektotaal.
foto 1: De buit (5 blonde en 5 donkere Leffes) wordt in de gaten gehouden door onze waakhond foto 2: ook van Vita Overmere waren we met drie deelnemers (Valerie: 1u31 en Kurt:1u14')
Vandaag stond er in het kader van de '100 km van Lier' een halve marathon op het programma. En dus zakten we opnieuw af naar het verre en verguisde Lier(want de omloop langs de Nete doet je toch op voorhand al wat schrik aan - maar toch was het reeds voor de 15 de keer dat ik richting Lier trok (10 miles, halve marathone en 25 km-wedstrijden)). Chris (die nog niet mag lopen) zou me begeleiden met de fiets. Groot was de verrassing toen ik aan het station van Lier te horen kreeg dat 'Fietspunt' niet meer onder de bevoegdheid van NMBS viel maar overgeheveld was naar 'stad' maar ... die waren niet open in het weekend. Daar stonden we dan, maar een telefoontje naar de organisatie zorgde ervoor dat zij op enkele minuten tijd konden bevestigen dat we daar een fiets ter beschikking zouden krijgen ( een pluim voor het alerte reageren van de organisatoren is hier zeker op zijn plaats ). Richting start dan en hoe het mogelijk is weet ik niet maar ook al staat er in gans vlaanderen geen zuchtje wind, langs de boorden van de Nete heb je prijs en krijg je af te rekenen met de wispelturige wind). Niettegenstaande een opnieuw niet zo gunstige trainingsweek (alle winterkwaaltjes samen en het 'vierkant draaien' op training) ging het toch vrij goed. Buiten de eerste snelle kilometer, verliepen de 16 daaropvolgende kilmoters uiterst gelijkmatin (5'31"-5'32" zonder ook maar één afwijking ). Op het keerpunt na 17 km (toen we de wind opnieuw op de snoet kregen) gingen de tijden naar 5'47" en de laatste 4 km werden aan exacte identieke tijden afgewerkt (er zit dus regelmaat op - perfecte balans tussen hartslag (128) en snelheid). Alles samen resulteerde dat in in een tijd van 1u58'03". Dit noem ik nu eens een overwinning op de natuurelementen en mijn besttijd van Evergem werd hier heel sterk benaderd. Om een beeld te schetsen van de evolutie die ik maakte zet ik hier eens alle tijden van Lier op een rijtje. Telkens werd er gelopen met een hartslag tussen 125 en 129:
jan 2008: 2u15'01" feb 2008: 2u19'41" feb 2009: 2u22"17" jan 2010: 2u02'30" feb2010: 2u05'48" jan 2011: 1u58'03"
Met dank aan de begeleidster met de fiets want het scheelt toch als je op de lange rechte stukken langs het water een klapken kan doen.
De stelling maandagavond = jogavond mogen we nu wel aannemen. Want maandag opnieuw veel volk aan de Donkkapel. Opnieuw 24 lopers. Filip en Sofie maakten na een tijdje hun rentree en liepen al gezwind opnieuw mee. We liepen dezelfde omloop als vorige week (op die manier kunnen degenen die wat minder afstand doen hier en daar een andere weg nemen maar blijven we elkaar tegen komen). Er wordt ook heel verstandig gelopen want op de afstand van 8,1 km werd op 4" na een identieke tijd van vorige week gelopen en het lopen van een egaal tempo waarin niemand zich moet forceren blijf ik nastreven voor gans de groep. Aangezien we telkens met een vrij omvangrijke groep op pad zijn is het belangrijk om zeker de veiligheid goed in acht te nemen!
Op woensdag liepen we traditioneel opnieuw gesplitst (Overmere 10 Donk 12 joggies). Terwijl ze in OVermere nog de restanten van een regenbui te verwerken kregen was het rond het Donkmeer prachtig loopweer. En ja er werd zelfs gelopen bij volle maan. De nieuweling Stefanie sloot al vlot aan bij de 8km-loop en dit zonder zich daarbij te moeten forceren.
De twee "wedstrijden" waar diegenen met de "langere adem" gaan naartoe werken liggen ook vast. Nml: '10 miles Antwerpen' in april en Ieper-Poperinge (halve marathon) begin juni. Op zondag 30 januari beginnen we aan de specifieke trainingen hier naartoe. Die zullen doorgaan elke zondagvoormiddag om 10 uur - vertrekkende achter de sporthal. Het is de bedoeling dat iedereen die hier aan mee doet (en er zijn al heel wat enthousiastelingen) vlot de be-oogde afstanden zal kunnen lopen. Op snelheid (interval) zal niet getraind worden --> het zijn dus 'duurlopen'. Elke week drijven we de afstand een 'beetje' op.
Let wel dit staat naast onze wekelijkse activiteiten dus het gewone programma blijft behouden.
Zaterdag een training gedaan van een 10-tal kilometer. Ik had het goed uitgedokterd (dacht ik). In de veronderstelling dat de wind west zat liep ik mij afzetten aan den Aldi in Destelbergen. Even leuk loslopen tot thuis. Dag jan, draaide dat even anders uit. De eerste 2 km inderdaad meewind - daarna maakt de weg (aan het 'gouden hand') een bocht waar ik geen rekening mee gehouden had en kreeg de wind pal op de snoet en dat gedurende 6 km. Kreeg dan nog wat last in de heupen, een aanslepende verkoudheid die opspeelde, een eindeloos recht weg en alleen op pad. Dat waar echt klote-kilometers. Ik kreeg er plots nen degout van . Toch naar huis gesukkeld met eigenlijk maar één vraag:"Waar ben ik mee bezig?". Op het moment dat je dan toch eens alleen moet trainen (en dat is bitter weinig het geval) voel je toch wat een loopbuddy wel betekent en hoe belangrijk het ook is om zoveel mogelijk in groep te trainen. Deze morgen was er nog alles behalve veel goesting om te gaan lopen en keek er dan ook tegen op om naar Aalst af te zakken (ja de training van gisteren had mij danig gedemoraliseerd). Een beetje futloos de start genomen op het zware parcour In Aalst (veel korte bochten en weinig 'vlakke meters'). En wat is het gezegde:"Hoe slechter de repetitie hoe beter de voorstelling?" Dit werd vandaag volkomen bewaarheid want de kilometertijd bleven net onder de 5'30". Het viel mij zelfs op dat ik de korte klimmetjes vrij goed verteerde en telkens opdat moment wat plaatsen kon opschuiven. De kilometertijden liepen ook niet op en de rondetijden waren op luttele seconden na identiek. Ik eindigde in 1u04'22" op 12 km (garmin gaf 11,8 aan) en dat is maar liefst 6'02" sneller dan mijn vorige deelname in Aalst. Dus al bij al nog tevreden van het loopweekend ook al hoop ik van niet dikwijls zo dipje tegen te komen als zaterdag. Er waren ook nog 2 VDAB rendieren aanwerig in Aalst en Rosanne en Isabel liepen er vlot de 6 km.
De laatste weken heeft het 'weer' een belangrijke rol gespeeld voor het plannen van trainingen en parcours. Terwijl ik tijdens de sneeuwmaand mijn superlatieven met moeite kon onderdrukken is het nu heel wat minder: regen en wind. Ook zijn vele binnenwegen omgetoverd tot een modderbrij of zit je onverwacht met je voeten diep in een plas. Dergelijk weer nodigt trouwens ook niet uit om te gaan lopen. De kilometeraantallen zijn dan ook langs de lage kant (maandag 9 -Woensdag 7 - donderdag 6). Deze avond staat er nog een 7-tal km op den menu en morgen 10. De weerssituatie heeft mij ook mijn wedstrijdplannen doen veranderen. Ik had ingepland om in Deinze te starten maar ik vrees dat het daar te zwaar zal zijn. Om die reden heb ik nu ge-opteerd voor de corrida in Aalst (waar ook enkele collega's starten). Deinze doe ik zeker en vast in februari opnieuw mee. Daar ik nu voor mijn werk regelmatig in Aalst ben, kwam het erop neer om daar ook een loopcollega en parour te vinden. En ja ik had al vrij vlug succes en dinsdag had ik mijnen eersten date in Aalst. Maar 'k was toch wel mijn broek vergeten (en dat bij een eerste afspraak ). Mijn collega Vera is echter nogal vergevings-gezind en ik kreeg donderdag een nieuwe kans: we liepen in het prachtige park in Aalst (wel had de regen het zwaar gemaakt) en er waren ook goede accomedaties om achteraf te douchen. Dus ik denk dat ik de eerste maanden nog verschillende kilometers in dat park zal afleggen. Zeer goed nieuws kwam er deze week van mijn loopbuddy Chris: binnen een tweetal weken mag ze het lopen hervatten
Was het nu een kille winteravond in januari of een zomerse avond in augustus? Aan de opkomst was het zeker niet af te leiden op maandagavond. Maar liefst 24 joggers daagden er op deze avond. Zijn het de goede voornemens of toch ergens de drang om een 10 mijl of halve marathon te lopen die enkele oudgedienden opnieuw op de afspraak brachten ik weet het niet. Maar het deed me toch enorm veel plezier dat er zo veel volk kwam opdagen en het laat alleen maar het beste verhopen voor de rest van het loopjaar (zowel op den Donk als in Overmere). Dus de kwade tongen dat de joggers alleen maar buiten komen als er te eten of te drinken is worden hiermee ook de mond gesnoerd.
En wat ook steeds plezierig is er was een nieuw gezicht aanwezig vandaag nml. Stefanie De Coppel (collega van Tania). Welkom Stefanie. Om het met de woorden van de Planckaerts te zeggen " We zijn goed bezig!!!"
Niet alleen qua aantal was het een geslaagde avond ook qua afstand legde iedereen een afstand af tss de 6 en de 8,1 km. Ja er waren er zelfs enkelen die wat verloren gelopen waren maar in zo een groep kom je al vlug elkaar tegen. Wel begon het op sommige stukken veraderlijk glad te worden en was het opnieuw opletten geblazen. Op woensdagavond een gans ander verhaal. Er waren in totaal 14 joggers (netjes gelijk verdeeld tss Overmere en den Donk). Maar het was een triestige - regenachtige - winderige avond. Vanop beide locaties was het zoeken om een veilige omloop te vinden (ik wil nog eens benadrukken om bij regenweer extra voorzcihtig te zijn als jullie gaan joggen op de openbare weg )
Een andere positieve vaststelling is dat er al verschillende joggers worden aangesproken over de nieuwe start to run (start op 7 maart in Berlare)of er zelf volop aan het reclame voor aan het maken zijn (en blijkbaar met succes). Dat lijkt dus opnieuw een succes te worden en het is in dat vijvertje dat we de visjes moeten halen voor de volgende jaren ...
Het tweede gedeelte van de week werden nog aanzienlijk wat kilometers gemaakt. Ook zaterdagmorgen nog voor een twaalftal kilometer op stap geweest. En ja na de sneeuw doet een ander (veel minder aangenaam) weerfenomeen zijn intrede nml. de wind. Het valt mij steeds zeer zwaar om daar tegen op te boksen. Op het einde van de run kon ik nog de Waaslandrunners uitzwaaien die een omloopje van 30 km gepland hadden in de omgeving van Overmere. Daar we in de zomer telkens vergast worden op slecht weer aan de kust hadden we er nu voor gekozen om eens tijdens de winter een weekend naar Oostende te gaan. Maar de weergoden zullen van onze komst op de hoogte geweest zijn want zaterdag stonden de hemelsluizen opnieuw open. Niet getreurd echter want er was van alles te doen in Oostende. Eerst toeschouwer geweest van een prachtig spektakel nml. de nieuwjaarsduik in Oostende. Een massa volk (qua ambiance zeker te vergelijken met de marathons in het buitenland). En ja als men zegt dat er enkele vijzen los zitten om een marathon te lopen dan moet er toch nen serieuzen 'hoek af zijn' om de zee in te duiken in januari Wel enorm veel respect voor alle deelnemers. 's Avonds was er dan nog een zeer sfeervolle kerstboomverbranding op het 'klein strand'. Op zondagmorgen nog een loopje gedaan in Oostende en ja het had wel iets om tijdens het opkomen van de zon langs het strand te lopen. En in Oostende kan je je makkelijk 'moe lopen' als je iedere zijstraat op en af naar den dijk loopt.
foto 1: de ijsberen (brrrrrrrrrrrrrrrrr) foto 2: de kerstboomverbranding
Naar jaarlijkse gewoonte wordt er op de eerste training die in Overmere gegeven wordt een nieuwjaarsreceptie aangeboden en verzorgd door het bestuur (vandaag waren Gomar,Godelieve,Els, Pieter en Lut van dienst) waarvoor dank. Er kon wel iets gedronken worden op de receptie maar eerst werd er door de verschillende geledingen van atletiekkern Overmere (jeugd, atleten en joggers) getraind. Bij de joggers was er met 23 een meer dan goede opkomst. Een gedeelte liep tot aan de Nieuw Donk (6 km) en een ander gedeelte liep een traditionele tour vertrekkende vanuit Overmere en dan rond het 'Donkmeer' (9,3 km). Op sommige plaatsen lag het zelf nog serieus glad maar dat weerhield ons niet om er een deftig tempo (vooral het tweede gedeelte) op na te houden. Nadien nam de voorzitter het woord voor de nieuwjaarsspeech en werd er een glaasje gedronken. Ook werd het nieuwjaarscadeau uitgedeeld (fluovestje )
foto 1: de voor- en achterzijde van het nieuwjaarscadeau (en ja ik begrijp dat de voorzijde meer ge-aprecieerd wordt) foto 2+3: de groepsfoto van de verschillende groepen in de atletiekkern foto 4: sfeerbeeld ....
Het nieuwe jaar is al enkele dagen oud en alles gaat opnieuw zijn gewone gangetje. Dus bijna dagelijks de weg op. Op nieuwjaarsdag liepen we bij mij in de omgeving, de volgende dag was het Domein in Wachtebeke de omgeving waar gelopen werd. En gisteren werd voor de eerste maal met de joggers op pad gegaan in de omgeving van het Donkmeer. Telkens waren het tourkes van 8 à 9 kilometer.
En ja bij de joggers hebben er al enkele gewaagde uitspraken gedaan over hun doelstellingen voor het nieuwe jaar. Ook bij hen zullen het aantal kilometerkes omhoog gaan.
Niettegenstaande de weersomstandigheden sterk veranderd zijn is het toch nog ferm opletten geblazen op sommige stroken waar er nog verraderlijke ijsplekken kunnen liggen. Ik heb nu wel de indruk dat het mooie winterlandschap veranderd is in een troosteloze omgeving.
De eerste dagen van het nieuwe jaar heb ik nog samen gelopen met Chris. De eerst volgende weken zal ik door omstandigheden echter zonder loopmaatje op pad moeten gaan . Ja, het zullen eenzame duurlopen worden en ik wens Chris langs deze van harte beterschap en een vlugge terugkeer op de jogwegen (want ik zal toch een beetje verloren lopen...).
Voor de rest is ook de voorbereiding begonnen naar het eerste grote doel voor 2011. We zijn op ongeveer 100 dagen aanbeland van de marathon van Rotterdam dus het aantal kilometers moet wat de hoogte in.
Vandaag hadden we met enkele joggers afgesproken om samen de laatste 5 km te lopen om deze doelstelling te bereiken. De opkomst was meer dan goed. Met 19 lopers en een 10-tal sympathisanten hadden we een leuke groep. We liepen hier in Kalken een tourken van 5 km. Daarna was er een gezellig samenzijn om dit (samen met de verjaardag van Christine) te vieren. De weersomstandigheden waren ideaal en op den barrbecue werd de gluhwein - worsten -kippenboutjes warm gehouden. Het was een zeer gezellige bedoening (zowel start to runners van Brussel, joggers van Overmere, joggers van Zele, lopers waar ik mee naar Goteborg geweest ben).. Ik wil iedereen bedanken voor deze geslaagde namiddag. Ook de pers was goed vertegenwoordigd (Nieuwsblad en Het Laatste nieuws) en eerstdaags zullen hieromtrent artikels in de pers verschijnen. Zie hierbij enkel sfeerfoto's en voor iedereen nog een prettig eindejaar en een voorspoedig 2011.
Deze avond werd er gelopen achter den Bareldock want dit was de enige plaats waar we ijsvrij konden lopen. Na een voorafgaande 'inspectie' was ik tot een omloopje van 2,5 km gekomen en dat werd 2 keer afgelegd. Er was afgesproken om na het lopen iets te gaan eten in den Beeweg en dat werd 'gesmaakt' ( ) door de 22 aanwezigen. In een toffe sfeer werd terug geblikt op 2010. In 2010 werd de weg verder gezet waar in 2009 al gedeeltelijk voor gekozen was nml. ook proberen in de andere deelgemeenten van 'Groot Berlare' de mensen aan te sporen tot het joggen. In overmere hadden we al een groep lopers met een jarenlange ervaring en in Berlare was een groepje overgebleven van de str 2009. Deze groepen liepen in het begin van het jaar resp. in Overmere en op den Donk. Met de str 2010 die in Uitbergen doorging verhuisde de groep van den Donk naar Uitbergen en werd daar op hetzelfde tijdstip gelopen als de 'start to runners'. Toen we op het eind van deze reeks kwamen vond de 'samensmelting' plaats en werd onder het motto 'Joggers op de hort' op verschillende plaatsen in Berlare/Overmere/Uitbergen afgesproken. De apotheose hiervan was de '3 kerkenloop' waar nog steeds lofvol over gesproken wordt. De positieve reklame omtrent de zomersesies had tot gevolg dat we opnieuw enkele leden rijker werden. Na de zomerperiode kwamen we tot een 'overeenkomst' zodat er 4 maal in de week (de woensdag op 2 verschillende plaatsen) de mogelijkheid is om begeleid en in groep zijn favoriete sport te beoefenen. Ook de mannen van de 'lange adem' kwamen aan hun trekken en die konden hun hartje ophalen in de (zware) herfstloop en de besneeuwde winterloop. Maar zoals je op de foto's kan zien is het belangrijkste wel dat er een toffe groep gevormd is die wekenlijks enkele kilometers met elkaar joggen en waar vriendschap hoog in het vaandel gedragen wordt.
Al van kinds af aan werd ik al geconfronteerd met de elk jaar terug kerende vraag:'Zal het een witte kerst worden?". Enkele net-niet-ervaringen hadden de hoop al volledig doen verdwijnen op de beleving van een 'witte kerst'. Dit jaar hadden we reeds vroeg 'sneeuwlopen' (begin december) maar ja toen was kerst nog ver weg. Maar deze week bleken we (ondanks de wisselende weerberichten) af te steven op een 'echte' witte kerst. En ja deze morgen een prachtig wit tapijt en de thermometer die -7 °C aangaf. Binnen blijven was bij deze uit den boze. Niettegenstaande de gladde wegen toch een parcours uitgezocht waar we vlot konden lopen. Chris was ook naar Overmere afgezakt. Van daaruit werd vertrokken richting Schilderes - naar den Aard - Scheldedijk en terug. Prachtig parcours in een zeer mooi winterlandschap. De omstandigheden waren wisselend: op sommige plaatsen 40 cm opgewaaide sneeuw en op andere plaatsen juist een ijslaag. Het was dus soms sneeuwploeteren en soms schaatsen. Maar ik had het er zeker voor over want dit op kerstdag kunnen doen was mischien wel een 'once in a lifetime'-evaring. Ook de koude speelde een belangrijke rol: waar de zon in de gezicht zat een zalig gevoel maar stroken waar de wind tegen zat dan weer bitterkoud. En aan de vele sporen in de sneeuw (en vorm van die sporen) te zien moet de Kalkense Meersen een zeer 'vosrijke' omgeving zijn. Ook was de stilte (eigenlijk niet zo ver weg van de 'bewoonde wereld') ook weer zeer opvallend. Of het sneewlopen begint een gewoonte te worden of de conditie moet optimaal zijn want de 10 km werd afgehaspeld op 1u02' en zelfs kerst-vrouwtje Chris had het soms moeilijk om het tempo te volgen. Zie hierbij de foto's die in het album zullen gecatologeerd worden als 'Witte kerst 2010'.
Zoals iedereen wel merkt blijft de winter aanhouden. Deze omstandigheden zorgen voor een wisselende gemoedstoestand: als ik er 's morgens met de wagen door moet heb ik de schrik te pakken (ben zo al genen goede chauffeur), maar als ik mijn loopschoenen kan aantrekken om in de sneew te gaan lopen voel ik mij blij als een kind. Gisterenmiddag afgezakt naar het Warandepark in Brussel: heel weinig lopers maar verse sneeuw en een temperatuur net onder nul. Het was zalig lopen, ook de stilte (ja zelfs midden in de stad) viel enorm op. Wel moet ik toegeven dat het lopen in de sneeuw heel wat zwaarder is en dat het tempo rond de 9/u ligt. Ook de rug, nek en lenden beginnen signalen te sturen dat de wegen er opnieuw beloopbaar mogen komen bij te liggen. Van compleet rusten is echter geen sprake want de 3000 km mag mij niet meer ontglippen. Wat in het begin van de maand als 'makkie' werd omschreven om de resterende kilometers te doen wordt door de weersomstandigheden (en mijn koppigheid dat ik niet op de loopband wil) toch nog wat zwaarder. Op de kerstdagen zal er twee keer een 10-tal kilometer gelopen worden (in de sneeuw - met kerstmuts wat wil je nog meer ). De 36 die nu nog op den teller staan zullen dan ook al wat geminderd zijn. Wedstrijden loop ik niet meer dit jaar (spierkes zijn ook al wat belast door het harde labeur in de sneeuw) maar het wordt hoe dan ook volgende week nog een drukke week. Voor iedereen prettige feestdagen en geniet van de 'witte kerst'
). Dus van de aangekomenen als laatste over de finish maar wel in 1u24'19" (gem; 10,1km/u) en dat is gezien de weersomstandigheden toch een zeer aanneembare tijd. Kilometertijden waren wel sterk wisselend daar de wind een belangrijke rol speelde. Wel was met 43'09" en 43'07" een mooie evenwicht tussen beide rondes - dus conditie zit het wel goed.
).
). Op het keerpunt na 17 km (toen we de wind opnieuw op de snoet kregen) gingen de tijden naar 5'47" en de laatste 4 km werden aan exacte identieke tijden afgewerkt (er zit dus regelmaat op - perfecte balans tussen hartslag (128) en snelheid).
. Toch naar huis gesukkeld met eigenlijk maar één vraag:"Waar ben ik mee bezig?". Op het moment dat je dan toch eens alleen moet trainen (en dat is bitter weinig het geval) voel je toch wat een loopbuddy wel betekent en hoe belangrijk het ook is om zoveel mogelijk in groep te trainen.
(en dat bij een eerste afspraak 
. Ja, het zullen eenzame duurlopen worden en ik wens Chris langs deze van harte beterschap en een vlugge terugkeer op de jogwegen (want ik zal toch een beetje verloren lopen...).
