We gaan het
jaar royaal afsluiten met beelden onze Royals, welke, zei het in alle stilte,
ook oog hadden voor mooie mobielen. Dat vanaf het eerst uur. Vooral Albert I
en zoon konden er wat van. Albert was op dat gebied ook een kieteltje
chauvinistisch. Hij voorzag het hof van Belgische wagens zoals Exelcior, Pipe,
Sava, Germain, FN maar vooral veel MinervaÂ’s.
We doken
heel heel diep in de geschiedenis en vonden heel wat schatten. Hoewel we ervan
zijn overtuigd dat er nog veel meer moet zijn, en sporadisch komt er al eens
wat vanzelf bovendrijven. Dus nogmaals een warme oproep, nog iets liggen van
Belgische auto en motor industrie, deel het met ons. Het is echt geen taaie
klus.
Jammer dat
we van de fotografen uit die tijd niet kunnen beweren dat ze techniek bijzonder
genegen waren. Blijkbaar hadden die geen enkele affectie met vervoersmiddelen,
want beelden zijn karig, en als ze er al zijn, dan dikwijls met de focus op de
voor ons verkeerde plaats. Maar toch, de beelden die er dan wel zijn, tja die
zijn er Â…Â…Â…Â….en wij proberen ze in spannende cinema te gieten en enkele
mysteries te ontsluiten.
Kijk en
geniet mee. We beginnen met ons te laven aan een laatste reeks Minervitus
gevallen; Minervitus Royalus en Ed-war-dianus. Deze laatste met de nadruk op ‘WAR’
. De andere merken komen later aan bod, variatie is immers een belangrijk
levenskruid.
Het koninklijk konvooi brengt een bezoek aan de overblijfselen van Ieper.
Een tekening welke waarschijnlijk gemaakt is aan de hand van een foto, nog voor het uitbreken van WOI 1912.
Zoals gezegd, de fotograaf had geen enkel oog voor de voertuigen. wel voor ons. U bent nu (aan)geschoten.
Een Minerva welke tijdens WOI als ambulance werd ingericht. Wat een luxe ! Altijd nog beter dan lopen.
Vele wagens werden tot ambulance omgebouwd.
Een van deze ambulances is nog te zien in de collectie Mahy.
Albert brengt een bezoek aan een hospitaalkamp van het rode kruis. Zelf ariveerde hij in een Excelcior, zijn echtgenote Elizabeth in een Germain, en het gevolg per Minerva's. Wapen van het paleis op de deur.
Hier nog net te zien in de linkerhoek.
Hij wisselde regelmatig van voertuig. Hier laat hij zich vervoeren in een coupe chauffeur Minerva. Ook Elizabeth zat achterin.
Weeral enkel het snuitje.
Hier iets beter in beeld tijdens een intocht in Brussel.
Soms werden de wagens tijdens defilee's met bloemstukken belegd.
Na de oorlog bracht Albert een bezoek aan het graf van de onbekende soldaat aan de congreskolom.
Maar ook zoonlief Leopold kwam nu al in actie.
Albert nogmaals, maar dit is waarschijnlijk een excelcior. Bezoek aan de universiteit van Leuven.
Koninklijke Minerva's tijdens een Parade in Brussel.
De chauffeur mag ook eens in de kijker gezet worden.
Minerva tijdens een bezoek aan de kazernes van Leopoldsburg. De volgwagen waarschijnlijk een FN.
Ook hier vergat de fotograaf dat de toekomst ook interesse zou hebben in de auto achter de man.
Hier samen op de foto, een Excelcior en een Minerva..............
langs de achterkant moeilijk te determineren, maar wie weet duiken er nog een beelden op van een wagen met nummerplaat 66631.
En ook hier. Albert bracht een bezoek aan een technische school in Winterslag.
Af en toe gingen de wagens in onderhoud. Hier een zeldzame foto daarvan. Albert kwam persoonlijk toezien op de gang van zaken.
nummerplaat 25181?
Een van de heel zeldzame foto's waar de minervavloot helemaal in beeld kwam. 5 Minerva's tijdens een bezoek aan de gevangenis van Namen. Een Minerva tijdens het binnenrijden van ...
Albert en Leopold samen bij het inhuldigen van een gedenkplaat te Veurne.
Aankomst van Astrid luchthaven evere.
Leopold en Astrid Evere
Op deze kan je de auto beter herkennen. Minerva.
Albert bezocht de scheepswerf teTemse voor de doop van een schip. Het gevolg telde 5 Minerva's. 10108
Minerva 15839 met aan boord waarschijnlijk de koningin. Albert, echtgenote en kinderen reden nooit samen.
En er was ook nog 10106
Leopold bezocht traditiegetrouw het autosalon Brussel. Hij had ook voor Minerva, Excelcior, maar ook Bugatti, en Alfa Romeo konden hem bekoren. Het Belgische koningshuis was 1 van de bezitters van een Bugatti Royalle.
Mijn favoriet deze opname van Leopold tijdens een bezoek aan de 24h van Spa, bij een Minerva.
Hier met een Minerva aan een scheepswerf van Hoboken.
Een mooie opname van een Minerva tijdens een parade ter ere van oudstijders. WO I
Deze Mineva behoorde toe aan een magistraat van arondisement Tongeren.
Minervette/Minerva van Baron Cyriel Buyse
Uit de categorie 'oudste' Minervette in Nieuw Zeeland Ook deze een Minervette in New Zeeland
Deze foto, of een deel daarvan stond reeds in een eerdere rubriek. Nu hier in zijn geheel.
Het opschrift zegt het zelf, een Souvenir uit Ieper. let op de dubbele achterwielen van de eerste auto. Pracht van een Minerva met waarschijnlijk amerikaanse boddy.
Hier piepte nog even een Minerva mee naar de stoet.
Minerva uit Noorwegen.
Als dit geen mooie is? Dan hier een chauffeur die op zijn Baasje staat te wachten.
Nog eens AXV 18
in 1930 waren de wieldoppen weer uit de mode.
Franse Minerva waarvan de glaasjes reeds uit de spatbordlampjes verdwenen waren anno jaren 50.
Nog een leuk beeld van een Minerva vrachtwagen uit het Turnhoutse.
En den deze met Franse belettering
We publiceerden al vele foto's van de Brabazon, maar deze hadden we nog niet eerder gezien. Circuit des ardennes
En ook dit racegevaarte op het eiland Man.
Dit is dan een amerikaanse versie.
Eentje uit een werkplaats.
En nog een verloren gelopen beeld van Leopold III (prins) bij een bezoek aan het Erasmushuis te Anderlecht.
Eerder toonden we een foto van Jan Olieslagers actief in de vliegerij. Hier zie je zijn Minerva langs de achterkant. Vliegveld Kiewit waar tegenwoordig Pukkelpop gehouden word. Ook nog een mooie uit een oude doos. De gigantische Minerva 8 cilinder. iets om trots op te zijn toen en ook nog vandaag.
Een Minervette die verdwaalde in UK. Nummerbord K 222
Deze dan is weer genomen in de Vlaanders. 46479.......... Wie weet bestaat hij nog.
En nog een ontsnapte foto uit de reeks Minervitis Royalitis. Bezoek van het hof aan Veurne.
Een snapshot op de beurs van Parijs 1931. Minerva kreeg een plekje naast Rolls Royce.
En dan deze schitterende die eigenlijk in de rubriek Ed - WAR - dian hoorde te staan.
Ook een ontsnapte foto uit de rubriek 'In de fabriek' En dan nog enkel motoren. In het midden een Minerva, rechts is een Rex, de andere twee onbekend. Wie het weet mag het vingertje opsteken.
Dit is ook een hele mooie, met een FN 4 cilinder op de voorgrond.
Hier dan een zeer mooie uit een vroege Minerva motorfiets werkplaats, of was het in de fabriek zelf?
Een close Up....
Een van de vroegste Minerva modellen. 'clip on' motorblok
Net zoals deze.
En deze hele leuke met aanhangwagen ergens in het Verre Azië.
Het kon ook met rieten zijspanstoel.
Hier eentje in een sportieve uitvoering.
Zoals Jan Olieslagers ze prefereerde.
Dit is een zeer bekende foto van de 'clip on',
tenslotte de melding dat een volgende reeks zal gaan over wagens die puur zelf model stonden voor de foto. Deze als voorbeeld, we hebben er honderden van, dus Blijven inloggen....
En als afsluiter voor 2016 een warme oproep om informatie over deze Minerva............ Wie weet er meer van? Meer oude foto's?
Ho knows more about this Minerva ? Apreciate all info.
Het vorige bericht in verband met het Minervitis virus zette niet aan tot genezing doch in de richting van een verdere vertakking.
Minervitis Feminalis,, Minervitis habitus en Minervitis extremis
Wat is er mooier dan Minerva's aan te treffen in hun natuurlijke habitat en in het bijzijn van vrouwelijke schonen en in het simpele straatbeeld.
Wij zijn in ieder geval fan, en doken onderstaande voorbeelden op. Kijk en geniet mee.
Overduidelijk een vroeg geval van Minervitis feminalus. Zie ook vervolg 2 voor volledige wagen in beeld. Model K 6 cilinder? Belgische jonge deernes in hun cabrio.
Virus verspreid tot in de U.S.A.
Marlène de Dietirch zat liever voorin.
Tres elegant n'est pas?
We gaan verder met Minervitis Extremus gevallen. Jong geleerd is oud gedaan. De scouts reden 1935 per Minerva...........
Je zou voor minder lid worden.
Als daar maar geen brokken van komen zoals hier te Bouillon Luxemburg. De Godfried stond er bij en keer er naar.
Heel wat volk kwam opdagen op dit spektakel bij te wonen. Hoe de chauffeur er van afgekomen is, is niet bekend. Hij had in ieder geval een natte broek. Zie ook laatste foto vervolg 2, daar rijd deze wagen nog lustig over de brug.
Ook hier was alle hulp welkom.
Dan maar de boot op en verre oorden opzoeken.
Op Safari doorheen het hoge noorden
Of het verre oosten. Dit kiekje werd genomen in Bombay. dit is een uitvergroting uit onderstaande foto.
Tja, en ook in duitsland was de wagen niet onbekend. Wellicht vergisten de mannen zich bij het lezen van het opschirft SS. ' Sans soupappes'
Dit is een hele speciale. Koning Albert van België begaf zich op zijn laatste dag per Minerva naar Marche les dammes. Deze opnames zijn gemaakt na het vinden van zijn lichaam. Hij reed persoonlijk met deze Minerva. Hoewel andere bronnen vermelden dat hij die dag reed met een Ford cabriolet.
Deze Ambulance zou van pas gekomen zijn. Of misschien een Kraanwagen ?
Een ander functioneel voertuig.
Nog een opname van de wagen die in een eerder rubriek ter sprake kwam.
En ook dit is een hele speciale. Geïnspireerd door Voisin en Bugatti ?
Nog een koninklijke verschijning, de wagen van Koning Hakon van Noorwegen.
Een groepje Amerikaanse wetenschappers bestuderen Belgische techniek.
Af en toe een rustpauze inlassen.
Groepsfoto van Minerva's te Dendermonde. Een samenkomst van een Minervaclub? Let op de rechtse Minerva sleeptruck!
Minervitis Familialus Familie uitstapje naar de kust. Opname uit Oostende. Patron met dikke sigaar in de hand.
Deze is dan gemaakt in de Panne. Ook deze hele mooie opname is gemaakt ergens in België. Britse carrosserie?
Nog een hele verzameling Minerva's in een Franse garage. Even wat Benzine vlotteren alvorens we verder gaan. Minerva mascotte vervangen door een vogeltje.
Hans Osterman in scandinavië. In de eerste reeks foto's over dit merk enkele maanden geleden reeds enkele beelden van deze handelaar. Ni vonden we ook nog deze.
Een mooie, zei het niet zo duidelijke opname van bij onze noorderburen. En dit vinden we helemaal goed. Minerva 6 cilinder met madam aan het stuur. zie ook de openingsfoto. Zelfde wagen of toch het nummerbord?
Hier moest ze dan wel achterin.
Zelfde familie in vooraanzicht.
Uit dezelfde periode als de voorgaande foto (zie model K)
Een voor ruit was destijds nog een optie.
Portret foto uit de USA.
Terug aan de kust; Nieuwpoort.
Knokke, ook toen al een oord voor de beter gegoeden.
Gespot aan het station van Gembloux
En den deze in Retie. zelfde foto als voorgaande te Knokke, maar andere beeldkwaliteit. Zou het kunnen dat het deze wagen is die op eerdere foto's uit het ravijn te bouilon gevist werd? Even vergelijken.
Zeer mooi familiekiekje van deze zeldzame 3 wieler Minerva. En ook deze schitterende familiefoto. Papa was burgemeester (staande persoon), zoonlief champetter en de playboy van de familie bouwde de Minerva om tot gangmaker voor wielerwedstrijden. En dochterlief hoefde ook al niet meer te fietsen.
Hier nog in originele versie.
En nog een mooie opname van bij de noorderburen. Minerva N-1401.
Zie hier een opname van een nog jonge 'olieslagers' tijdens de rally Parijs bordeaux.
Olieslagers was ook erg actief in de vliegerij. Hier op vliegveld Kiewit in 1911 7 juli wereldrecordpoging. Hij verplaatste zich per Minerva 85755. ook een mooi straatbeeld. brabazon circuit des ardennes Race Minerva nr 19.
Opname ergens te Chaleroi.
Dit is dan weer een shot gemaakt in Oostende.
Een Nederlandse Minerva omge"bouwd tot vrachtwagen Minerva camionette
Busvervoer werd in Marocco verzorgd met deze Minerva...
Zelfs de garage had het opschrift Minerva Luxe............ casa blanca
En hier een reclame affiche uit een Marocaans tijdschirft. Zeer mooi met type Nürberg Mercedes Benz carosserie.
De maanden
voor en tijdens de winter nodigen meestal uit om een of ander besmettend virus
op te lopen. Hoewel de infectie reeds jaren geleden werd opgedaan, ziet het er
naar uit dat de uitbraak van de verschijnselen pas dit jaar echt goed tevoorschijn
komen. Diagnose; acute Minervitis
De
neergedaalde muze ‘Minerva’ produceerde niet enkel auto’s, maar begon zijn
gemotoriseerde geschiedenis eigenlijk met motorfietsen. Lang geleden bezat ik
er zelf eentje van de aller eersten die er uit de poort rolde, en sedert dien
is het enthousiasme blijven hangen. In deze reeks beelden ook enkele opnames
van Minerva motocycletten om de liefhebbers van tweewielers dit genot ook niet te
ontzeggen. En het feit dat Minerva als een delicaat aroma wereldwijd verspreid
was, word ook bewezen.
Veel plezier
met deze super verse beelden zonder verlopen houdbaarheidsdatum.
Arbeiders poseren fier bij hun creatie. Nog geen bandwerk bij Minerva.
Is dit geen pracht beeld ? Wie weet kijkt de huidige eigenaar nu zijn doppen uit, op een moment dat zijn Godin nog in een geboortefase zat.
De crew die de 12 HP produceerde.
Minerva had ook een eigen carrosserie productie, hoewel je ook enkel een Chassis met motor kon aankopen voor een beetje Haute coiture.
controle op kleine foujes
aluminium sierlijstjes kloppen.
plaatwerk aanbrengen
De schrijnwerkerij
Deuren werden afzonderlijk gemonteerd. Arbeider op zijn sloffen.Ja
Tot hier de beelden uit de fabriek. We gaan verder met enkele vondsten van Minerva Motocyclettes. De Minerva links en zijn bestuurder namen deel aan een zes daagse rally volgens het opschrift achterop. De motorfiets ziet er nieuw uit, moet dus geweest zijn omstreeks 1905/6
Minerva 'Clip on op de Belgische Zeedijk. 1901/1902 ?
In het midden een Minerva die emigreerde naar UK. omstreeks 1904/05
Een zeer zeldzaam beeld van 3 Minerva's !
Zeldzame Minerva 3 wieler. Het is ons bekend dat Koning Leopold II op een dergelijk FN driewieler reed. Men kon het zich niet permitteren dat hij zou omvallen.
Minerva B 221 met voorvork vering.
Een Minerva die in de jaren 50 aan rally's deelnam.
Minerva met ronde tank omstreeks 1908.
Dit is een hele leuke. Man poseert fier bij zijn nieuwe fiets. later vonden we een andere foto van deze zeflde motorfiets zie hieronder.
Het is niet zo goed afgelopen met FL91. de hele trapas afgebroken.
Nog een driewielige constructie, waarbij de mede passagier enkele extra paardekrachten kon toevoegen door te trappen ! (zie pedelen en kettingaandrijving)
Brandweer Antwerpen uitgerust met o.a Minerva wagen 1,2 en 4.
Opname van een Minerva met Amerikaanse carros
hier een beter beeld.
Deze carrosserie had een Boattail.
Chauffeurs die wachten op een klant.
Dit bedrijf had een hele vloot Minerva"s in dienst
Minerva 1926 met Nederlandse kentekens.
Een Minerva kon tegen een stootje.
Nog een Amerikaanse Versie. Minerva in het Midden Oosten.
Deze Minerva behoorde toe aan Prins Hendrik van Nederland.
Minerva als dienstvoertuig bij een Begrafenis ondernemer in Nederland.
We eindigen
ons ‘Funtastic’ rijke oldtimer seizoen toepasselijk
‘happy’ met oogstend oud ijzer.
2016 zit er
bijna op en kan definitief ingaan als
een jaar met een zeer rijke oogst, welke we met veel plezier hebben
binnengehaald. We plaatsten vele aangename evenementen, verhalen en gescoorde
objecten op ons conto, en deelden zehier, met u, in dit blog. Â…Â…Â….. Goed voor de ziel!
Het hing al enkele jaren in de lucht, een
evenement organiseren waar vervangende paardenkrachten echt in actie schieten
in een ware tuin van onstuimigheid. Eindelijk zijn de plannen voldoende
gerijpt, en afgelopen Oktober werd alvast proefgedraaid voor een groter
gebeuren volgend jaar. ‘Readdy for the ring’
Het is de bedoeling een totaal nieuwe
trekpleister aan te brengen voor gelijkgezinde geitenwollensokkenmannen. Echt
een aanrader om met je oude auto of motorfiets eens naar toe te heulen. Te
genieten van een rit, en tegelijkertijd ook het tegen dan volledig voltooide
museum te bezoeken, om verborgen
verleden nog eens te herontdekken. Het voornaamste ingrediënt dat je moet meebrengen
is Lef.
Het
verzamelen en restaureren van oude tractoren is een verschijnsel dat al geruime
tijd in de lift zit, maar gooi daar nog vrachtwagens, stationaire motoren en
ander zwaar materiaal tegenaan, en je zit direct in een heel ander avontuur. In
het rariteitencabinet van Marc Geerkens ontmoet je ook zeldzame motorfietsen en autoÂ’s en andere onuitwisbare
krassen uit vervlogen tijden, die hier een ticket voor het eeuwige leven
kregen. Je kan er lekker bijkeuvelen en desgewenst enkele moppen van de kant af
duwen, in de anno 1920 Bar op de
bovenverdieping.
Het is echt
wel de moeite om deze machines ook in werking te zien te velde. Je kan er zeker
van zijn dat je deze geen tweede keer elders zal tegenkomen. Houd dus de agenda
in de gaten tegen volgend jaar, en zet alvast een groot rood kruis ergens in
oktober op je agenda, en op je kaart ter hoogte van Gruitrode.
Voor het eerst in minimaal 6 jaar, dreigende wolken aan het sterrenfirnament. nochtans de dag ervoor het allerbeste weder (zie lanaken)
Allen klaar voor de start, met alvast het kapje er op. Dit jaar telden we zo maar even 5 Bugatti's. Dat waren en 2 meer dan A Ford's.
Deze Sava, wreed zeldzaam, moest het doen met een paraplu.
Voor wie het niet weet, dit in een in België geproduceerde wagen. Er nam ook nog een Excelcior Albert I deel, helaas viel deze uit met ontstekingsproblemen.
Nog geen 20 minuten na het vertrek was het dan al prijs. Alle zwembaden van België werden tegelijk geledigd............. en onze kattenbak werd in enkele minuten omgetoverd tot een heus bubbelende jacuzzi
Maar de passagier kon er toch nog mee lachen..............
Ook andere deelnemers zaten in de frisse bui(t)enlucht, maar dan wel lekker warm bij elkaar............. chapeau.... of beter ...... paraplu.
Ook in deze lagonda zaten de bewoners lekker knus op elkaar. Het dak ging er niet op. That's the spirit folks ! Een rare George Irat verving Sandford, wegens wel met een dak.
Uiteindelijk aangekomen een dikke 75 km verderop nabij de Franse grens, met slechts 2 uitvallers, en een genoodzaakte opgever.
Een blik vanuit de paardenstal, waar culinaire hapjes werden geserveerd.
Amilcar was er ook.
Heel mooi Renaultje.
De A fords waren dit jaar met z'n 3. 2x roadster, 1x cabriolet.
Het personeel was druk in de weer om er voor te zorgen dat de deelnemers niets te kort hadden.
Nog een andere Belg; FN sport 1925
En dan ging het in de namiddag weer terug richting Waterloo. Paul Grant gaf zijn Bugatti de sporen.
Ook heel mooi, een Al-vis, perfect voor dit weer. Hoewel de naam 'Firebird' eerder aan warm weer doet denken. 1935
Ze stonden erbij en keken er naar.
Heel de namiddag verliep dan perfect. Alle druppels waren gevallen, en weer werden er heel wat kilometers afgetokkeld. In totaal 155 km. Niet niks voor deze bejaarde voertuigen.
Een schone Bentley 1937
Deze fraaie Vauxhall zal zeker op het verlanglijstje van menig liefhebber staan. Helaas staat hij niet vermeld in de deelnemerslijst. Dus details kennen we niet.
2 zeldzame Ballots aan de start, en niet de minsten.
Om alles te verwerken tot slot een stevig diner met voor allen wat wils.
Smakelijk.
En alvorens terug huiswaarts te keren werden nog de wisselbekers uitgereikt.
We zullen ons best moeten doen, willen we er ooit onze naam op vereeuwigd zien. Dit jaar is het net niet gelukt............
Terwijl de beelden van vorig evenement eigenlijk nog niet voldoende opgesteven zijn, toch alweer verder naar een volgende festijn. Hij stond al even op de verlanglijst, na deelname alweer 3 jaar geleden,
Pet af voor de organisatoren. je moet het maar doen. Een super mooie tocht doorheen West Vlaanderen op plaatsjes waar de normale Limburger nooit of te nooit zou komen. Ze hebben daar zelfs bossen........
Heb je een prewar car, schrijf je dan zeker in volgend jaar, echt de moeite, en de datum kan niet missen, steevast op de 15de augustus. De meeste wagens dit jaar waren van Franse en Amerikaanse makelij. Slechts enkele Engelse, Italiaans en Duitse vehikels lieten zich kijken, en geen enkele Belg.
Eigenaardig, met zo een automobiel geschiedenis in eigen land. Waar zitten de Minerva's, FN en Imperia's...........
Dus hier een warme oproep voor een volgende aflevering.... de organisatoren zullen ze zeker verwelkomen. Geniet ondertussen van de beelden van dit jaar.
Zelfs deelnemers uit (de) Verre Limburg lieten zich niet afschrikken om naar het Verre Westen te reizen.
De raarste eend uit de bijt, deze Villard driewieller. Is het een auto, is het een motor, neen wij weten het niet. Het is Mega cool, voor degene die het ziet.
De Franse geschiedenis kwam goed aan bod.
Het overgrote deel van de deelnemers kwam geheel in stijl, en opvallend toch wel dat er jonge mensen meededen.
Nu moet ik het antwoord schuldig blijven op de merknaam van deze wagen. Was het dan toch een Imperia? Jammer genoeg reeds vroeg in de rally uitgevallen met pech.
Een van de weinige Engelse wagens, een pracht van een Lagonda.
En een enkele Rolls Royce.
Charleston was duidelijk aanwezig.
Compleet met elegante sigarettenvellengstuk. Roken was toen echt nog in de mode en zag er elegant uit.
Je moet ook niet bang zijn om je voorliefde voor de Saloon car te laten blijken.
Zelfs een gebroken been kon deze deelnemers niet beletten er te zijn.
Het gebeurt niet dikwijls dat het de echtgenote is die moet zitten wachten op de chauffeur?
Na enkele
sabatsjaren besloten we dit jaar toch maar weer eens met enthousiasme de Duitse grens over te trekken,
richting Schloss dyck nabij Dusseldorf. Het is een kleine 100 km binnendoor tukkeren, een
haalbare kaart, zelfs met een echte oldtimer.
De
sabatsjaren waren er gekomen vermits we de indruk hadden dat het steeds maar
commerciëler werd, de echte oldtimers niet echt aanwezig waren, en de inkomtickets
werden aangedikt met extra betalen om het ‘slot’ te betreden, en gemaakte
afspraken met de organisator werden niet nagekomen.
Toch is
dit een evenement dat geen enkele gelijke kent op het Europese vaste land. We
moeten het maar slikken dat dit nu eenmaal de gang der zaken is.
Maar het
zonnetje scheen, we verheugden ons op de hoop om weer schitterende bolides
te mogen aanschouwen, zowel statisch als in actie.
Deze
kledijgedragen door modellen, inclusief
passend kapsel, mocht op veel bijval rekenen. Op de pick nick weide werd er in
de stijl van de roaring 20ties een dansfeestje georganiseerd. Dit jaar geen
extra toeslag meer om het Schloss te betreden, waar de oudste ‘koperen’
voertuigen gestald werden. De meesten hiervan echter zagen we reeds tijdens de
‘Rasanz’ rally. Dus daar was niet echt iets ‘nieuws’ te ontdekken.
Ons
hoogtepunt was het uitgebreide gesprek dat we mochten voeren met de bezitter en
zijn echtgenote, van de Unieke ‘Fiat – Isotta frachini’ racecar uit de UK.We kenden dit voertuig enkel van enkele video
beelden op You tube e.a.Bleek dat hij
dit vehikel momenteel te koop aanbied om een nieuw gelijkaardig project te
bekostigen. Ook gaf hij toe dat hij het gaspedaal heel graag tot op de bodem
indrukt, en hij hoopt dat een eventueel nieuwe eigenaar wat omzichtiger omgaat
met deze spectaculaire machine. De top van deze oersauriër gaat over de 200
KM/h. Voor die tijd een snelheid waarvan de professoren dachten dat dan je
hersenen zouden uit elkaar spatten. Het verbruik is bijzaak. Als je ‘normaal’
rijd zo een 5 liter per kilometer. Als je het iets sportiever opvatÂ…Â…Â….Tja, hopen op voldoende tankstations.
www.youtube.com/watch?v=H9Yww_nYuFA
www.youtube.com/watch?v=tASSCdgoDVQ
Ook nog een grappige anekdote; op weg naar
het evenement werden ze door de politie aan de kant gezet, om op de foto te
gaan voor persoonlijke archieven. Ook goed om te weten, de eigenaars vonden dit
evenement veel beter dan het Engelse ‘goodwood’ dat ook al te commercieel
geworden is.
Buiten deze
race mobiel enkel nog een Mercedes anno jaren stillekes, en een raceauto
gebouwd op basis van een Rolls Royce V12 vliegtuigmotor. Helaas was deze
laatste geen originele, echter wel mooi in elkaar gestoken. Toevoegsel, ik was het bijna vergeten te vemelden, maar Renault had ook een bijzonder mooie stand met race auto's. Echt de Max! 2 stuks uit de jaren 10 en 2 blauwe monsters met prachtige monocock behuizingen. Een tikkeltje claustrofobisch. https://www.youtube.com/watch?v=LZ6Pw92DbwI en https://www.youtube.com/watch?v=v9okiVsQDgE
We mochten ook een praatje slaan met de
eigenaar van de Minerva raceauto ook hieronder in dit blog beschreven. We zijn er nu dus uit. Het chassis is een
model NN, 1918/1919,en ooit in een ver
verleden kreeg hij een 4 cilinder Aster motor onder de kap. Uiterlijk niet echt
veel verschil met de originele schuivenmotor. Hoewel; als je ze naast elkaar
zou zetten? De bezitter vertelde dat de wagen uitermate licht stuurt, en een
plezier is om mee te rijden. Woonplaats noord Duitsland. Dus dat weten we ook
al weer. Een andere nieuwigheid een Stanley steamer gestookt op vette kool.
Tjonge, als je dat ding in je garage moet opstoken, is het maar te hopen dat je
een goede ventilatie hebt. Eenmaal warm, valt het nog wel mee, en kan je op de
boiler tegelijk je verdiende kopje koffie zetten. En een barbecue brochetje
krijg je ook nog gaar. Voor de liefhebbers van motoren was ongetwijfeld de
aanwezigheid van een collectie Brough Superiours het hoogtepunt. Enne, van dat
merk was ook een topautomobiel te bewonderen, nog nooit eerder in het echt gezien. Ook heel erg leuk een nog geheel
originele ‘Chalmers’ uit begin jaren 20, in goed gebruikte staat en nooit
gerestaureerd. Een automobiel van het merk Laurin Clement, zie je ook al niet
dagelijks. Dit jaar opvallend veel mooi verzorgde standen met allerlei
atributen, drankgelegenheden, een zeer goed gevulde anno Â…Â… camping. Ok
veilingshuis Coys was neergestreken op de kersenweide, welke 3 jaar geleden nog
zo goed als leeg stond. Tenslotte kregen we een deel van ons inkomgeld ook nog
terug van een vriendelijke ober die ons trakteerde op een fris Duits biertje,
vergezeld van een ander aantrekkelijk blondje.
Samengevat,
dit jaar zijn de Duitsers er weer in geslaagd ons enthousiast te maken voor de
aflevering van volgend jaar. Enige voorzichtige raadgeving aan de organisatie.
Minder klassiekers op de centrale plaatsen en meer nadruk op echte oldtimers.
Wat als eerste opviel dit jaar, de zeer vele Picknickers, je vond ze overal, en in stijl.
Of het nu per Ford of per Rolls was, het was een groot feest!
In dezelfde stijl werd er een danske geplaseert.
Ter vermaking van de toeschouwers.
En als de vermoeidheid toeslaat, kan je je neervlijen op de pick nickweide.
Nog meer moois, mannequins maken zich klaar om klederdracht van 1880 tot 1970 te showen.
De Duisters hadden kosten nog moeite gespaard om alles piekfijn te laten verlopen. Grundlichkeit in alle aspecten.
Ook dit jaar zeer vele standjes met alles en nog wat, als het maar nostalgie ademde.
De collega van Bertha Benz, Mevr. Ford zat de ganse dag lekker in de schaduw van haar parasolletje. Pet af.
De meeste gaatjes werden gevuld.........
Ook dit jaar weer een goedgevulde motor renn stal.
Leuke schuurvondst.
Top van de motoren; een hele trits Brough Superiours. Blijkbaar toch niet zo heel zeldzaam.
Maar wist je dat Brough ook auto's bouwde? Hier een voorbeeld van zo een zeer exclusief exemplaar. Deze is wel superzeldzaam! Voor ons weer een primeur.
Een andere zeldzaamheid, deze schitterend originele Chalmers ! wow.
ieder jaar weer weten de Duitsers toch een stoomvoertuig te lokken. Deze Stanley werd gestookt op Vette kool. Er hing dus een navenante geur. Niet echt een aanrader voor wie ove een kleine garage beschikt. Voordeel, je kon tegelijk koffie of thee op de boiller zetten.
Maar eenmaal de ketel warm, was het voorbij met de rook, en stoomde de Stanley vrolijk voorbij het publiek, zonder zijn achteroprijdende collega in de mist te zetten. Nu ook goed als rijdende Barbecue.
Voor ons het toppunt van dit jaar de Fiat 'isotta frachinii' . En we hadden de eer een lang babbeltje te slaan met de eigenaar en zijn echtgnote, welke overstelpt werd met vragen. Wie nog hier of daar wat kleingeld heeft liggen, hij is na 4 jaar eigendom te koop.
Verbruikt slechts 5 liter per kilometer, als je het gaspedaal weet te beheersen. in ruil daarvoor ben je overal (graag) gezien en gehoord.
Andere geweldenaren, natuurlijk de Bentley Boys, die ook dit jaar weer in grote getalen neerstreken.
Niet altijd in het groen.
En in meerdere verschillende vormen en formaten.
Maar ook klein en fijn mocht er zijn. hier een echt leuke Messerschmitt.
Een aantal Rols Royss waren te zien op de councours d'elegance weide.
En voor het eerst streek ook het veilingshuis 'coys' neer op de geländeren van schloss dyck, met in de aanbieding o.a. deze Invicta.
Als ook deze Fiat racer uit de 20er jaren.
We sluiten voorlopig af met dit kunstwerk, en enkele Alvissen.
Julie hadden het zeker niet verwacht
dat er na de vorige vier goed gevulde weekends nog iets op het programma zou
staan, maar;Afgelopen zaterdag was het
weer feest, een echt feest.
De tijd vliegt, het was nauwelijks
opgevallen dat het alweer 2 jaar geleden was dat we hier het artikel ‘Belgian Manthattan’
mochten neerschrijven. 2/7/2014
Wat een belevenis! En wat een geluk,
want het leek toen dat het om een
laatste aflevering zou gaan.Niet dus,
Denis had er nog zin in en trakteerde dit jaar weer vele vrienden, kennissen en
zakenpartners op een partijtje onverdund plezier. Ondanks de nattigheid van 2016
kwamen veel oldtimerbezitters afzakken naar het bedrijf in Tessenderlo, waar
dit jaar een deel van de oldtimercollectie binnensmuurs bewonderd mocht worden.
Inclusief de meest recente aanwinsten.De gronden rond de vijver waren zodanig van water bezwangerd, dat het
een onmogelijk zaak was om de meestal zware voertuigen hier te parkeren.Bezoekers deden dat wel, met als gevolg dat
er heel wat duw en sleurwerk nodig was om ze achteraf weer naar buiten te
krijgen. Nog te zwijgen van het poets- en waswerk.
Maar toch, het was weer een geweldig
feest, een toverformule waar vooral ook
de kinderen veelvuldig aan hun trekken konden komen. Als er al een manier is om
de jeugd bij onze hobby te betreken, dan is dit de juiste. Behalve een partijtje forel vissen (en eten)
konden ze in een tuin van onstuimigheid met graafmachines werken, met een
rupsband voertuig door een dikke meter modder ploeteren ( was het weer daar
toch goed voor), met een hoogtewerker 32 meter de lucht in. Enkele oude
legertanks deden dienst als klim/speeltuig. Ondertussen vloog er een WOII gevechtsvliegtuig enkele keren rakelings over onze hoofden. Sensatie ten top.
We betrapten onszelf er op dat we
ongewild een supergrote smile op het gezicht hadden na het aanschouwen van de schitterende verzameling
motoren en autoÂ’s. De meesten uit de
20er jaren, met ‘a certain degree of magnificent’. En deze smile zit er tijdens het neerschrijven
van deze memoires nog altijd. Voertuigen uit een tijdperk toen ze nog met
een tikkeltje ‘fancy’ gebouwd werden
voor de eeuwigheid. ‘Build to last’ was
toen het motto, in tegenstelling met de ‘rommel’ waarmee we tegenwoordig maar
mee moeten leven. Vele vrienden kwamen ondanks hevige buien met hun oldtimers
langs. Meestal Amerikaans bolides uit de vijftiger jaren. De moeite !
Ik ben
zoals de zoon van meneer pastoor, zing altijd mee in het kerrik koor. Ik maak
nie veel kabaal en ga rond met de schaal. Ik ben zowat de braafste van allemaal.
Het
liefste wat ik doen is naar de kerk toe gaan, dan zie ik mijne pa daar in zijn
preekstoel staan. Zijn grote liefde aan zijn zij, dat overkomt nu ook mij. Amilcar un jour, Amilcar tous les jours!Amen.
Dat was
hetmijmerende gevoel dat bij de mannelijke kerkgangers collectief opkwam bij een bezoekje aan een plaatselijke kerkje,
dit weekend te Vaals.
Ter
gelegenheid van de 34steAmicar-cyclecar treffen aldaar vond in ‘de kopermolen’ een fototentoonstelling
plaats. De avonturen van 2 vrouwen, Teun en Tine. Zij ondernamen als koppel, anno
jaren 20 van de vorige eeuw, enkele gigantischereizen doorheen Europa, per Amilcar, en legden deze avonturen op fotoÂ’s
vast. Destijds ‘not done’ als het lag aan geleerden en vromen. Een tiental jaar
geleden verwierf een familielid, kleinzoon van een broer van Tine, een zeventig
tal fotoÂ’s van dit ondernemen.
Hij vond de
weg naar een Amilcarist, die deze kans genadig omhelsde, om tot deze
tentoonstelling te leiden. Twintig uitvergrootte opnameÂ’s genomen door heel Europa. Verder ook de camera
waarmee al deze plaatjes ingeblikt werden, en facturen, van de aankoop van de
autoÂ’s, en allerlei relevante correspondentie.
Onze gids,
familielid, Ambrosius welke deze vrouwen en andere afgebeelden nog gekend
heeft, vertelde met passie over de stoere avonturen, en bouwde in de verhalen
zijn veronderstellingen van de menselijke relatieÂ’s in. Hij reisde zelf af naar
plaatsen waar sommige fotoÂ’s genomen zijn, om in de voetstappen van zijn
voorouders te treden, en vergelijkingen te maken.
In de jaren 20 was het alles behalve evident
dat 2 vrouwen dit soort avonturen beleefden; echte Pionierswijven.
Ze kregen de
bijnaam ‘vrouwen van de 2000 kilometers’ op z’n Italiaans, toen ze in 1929 deze
afstand aflegden tot in Umbië.
Het geheel
is vastgelegd in een mooie gids, ‘De dames van de tweeduizend kilometer’. Wie
een exemplaar wil bemachtigen van de beperkte oplage, mag zich melden.
Opper Amilcarist predict zijn geloof zonder zijn Kees te laten pakken. Het aureooltje in de aanslag om de nieuwe religie aan man en vrouw te brengen.
Bezoekers in de Kopermolen mogen zich te goed doen aan de ver vervlogen avonturen van Teun en Tine.
Nazaat Ambrosius verteld honderduit over de escapades van zijn vrouwelijke voorouders en vriendinnen.
Een opname gemaakt in de Franse Alpen 1929, met Teun aan het stuur.
In juli 1930 bezocht het koppel het Noorse Haukelifjell, Bergen op weg naar een congres. Ze legden meer dan 5000 kilometers af op deze trip. Opname bij een gletjser.
Maar ook Nederand werd doorkruist, links opname in Schoorl 1929, rechts Blaricum 1926
Italiaanse Alpen 1929, de reis waar ze de bijnaam 'dames van de 2000 kilometers' kregen. 'Le donne dei duemila chilometri'
De Rally;
Van 10 tot
12 juni 2016 vond dan de 35ste Amilcar-Cyclecar rally weer plaats,
ingericht door de Nederlandse stichting Amilcar. Landingsplaats ; kasteel
Bloemendaal te Vaals. In dit plaatsje vlak bij de Belgische, Duitse en
Nederlandse grens, ademde in de twintiger jaren ook al een Amilcar verse lucht.
Ene Joseph Geerards, had in deze periode een goed draaiende slagerszaak te
Gulpen, en kocht zich destijds een rode Amilcar, occasie in België, waarmee hij
sportieve evenementen zoals afstandsritten reed. Later, (na 1931) werd deze
ingeruild voor een andere Amilcar van het type CGS, waarmee hij tot 120 km/h
kon scheuren. Gedurende de werkdagen gebruikte hij het voertuig om in lakens
verpakte halve runderen en varkens te leveren aan zijn klanten, en op Zondag
trok hij ermee naar de Ardennen en de Eifel. Ook op Francorchamps was hij een
graag geziene gast. Zijn moeder reed bijna altijd mee tot aan zijn huwelijk.
Wereldoorlog
2 maakte een eind aan de pret, de familie verhuisde later naar Vaals, de
Amilcar bleef achter.
Deze foto is dan van slager Jozef Geerards uit Gulpen bij Vaals, nadat hij de levering van een half rund had afgerond.
Landingsplaats voor het 34 ste Amilcaristentreffen; kasteel Bloemendaal te Vaals. Meer dan 60 Inschrijvingen !
Wat een Dicipline, allemaal netjes op een rij.
We LOVE Amilcars !!! (al is het dan een Bignan op de foto')
Op de voorgrond een Riley 'red wing'
Het is een algemeen euvel dat jongeren niet echt meer interesse hebben in vooroorlogse vehikels. De Amilcar-cyclecar beweging echter, kan alvast rekenen op Jonge enthousiastelingen, en het moeten zelfs geen testosteron bommen te zijn.
Rosemarijn is alvast overtuigd, heeft zelfs haar eigen blog. 'Crankhandleblog' Een echte Petrolhead !
Bloemendaal ontpopte zich tot ideale ontmoetingsplaats.
Aankomst na een dagje tutteren, gevolgd door een leuke ontvangst met een glaasje Bubbels, gevolgd door een welgekomen dinner.
Voila, we
zijn terug aangekomen in 2016, waar enkele enthousiaste Nederlandse en
Belgische Amilcaristen hun religie met anderen wilden delen gedurende een 3
daags feest. Meer dan 60 deelnemers uit 7 landen zakten af naar de drielanden
gemeente om mee te vieren. De Amilcaristen Pur sang hadden een mooi programma
uitgedokterd met dagelijks bezoeken aan bezienswaardigheden die niet
altijdhet daglicht mochten aanschouwen.
O.a. een mijn bezoek, de plaatselijke mergelgrotten en museum Francorchamps
werd aangedaan,alsook de antiekmarkt van Tongeren.
De route was
zalig, glooiende landschappen, heerlijk aangekleed met heel veel fris groen en
prachtige uitzichten. Heel erg mooie voertuigen, waar we weer
wat nieuwigheden te zien kregen. Maar liefst 2 BignanÂ’s kwamen opdagen. Deze
zie je anders nooit. Natuurlijk een stortvloed aan AmilcarÂ’s van alle typeÂ’s,
Salmsons, en ook verschillende RallyÂ’s. Ook niet alledaags. We zagen ook een voor ons
onbekende Bugatti of 2.
De Britten
brachten hun RileyÂ’s, Mg tjes en een Frazer nash mee.
De laatste
dag, Zondag, besloot men in een ondergrondse feestzaal, een van de grotten van
Cannes, om tot weerziens te zeggen tegen al die gelijkgezinde cyclecaristen. Nu
word het weer uitkijken naar een nieuw brandpunt van verlangen; de 35 ste
aflevering.
AMILCAR_CYCLECARS MEETING 10/11/12 JUNI 2016 VAALS !
Hoewel de evenementen voor de echte oldtimers niet zo heel dik gezaaid zijn, zijn de mei en juni maanden druk bezet, en dienen er soms keuze's gemaakt te worden.
Dit jaar kozen we voor de 'Trektocht der Pioniers' welke weer kon rekenen op een schone zonnige dag.
De opkomst was goed, maar kon nog beter. Soms is het niet goed te begrijpen dat bezitters klagen over het gebrek aan evenementen, maar als het dat zo ver is, komt men niet opdagen.
Jammer want dit is echt wel een mooi initiatief, en voor het inschrijfgeld, welk je meer dan terugkrijgt onder de vorm van drankbonnetjes en een heel mooi aandenken, moet je het niet laten.
We hebben ze niet afgeteld, maar naar schatting waren er een 25 tal wagens te bewonderen, waarvan toch wel enkelen uit de juwelenwinkel waren weggenomen. Een mooie bonte verzameling van allerlei slag.
Er werd ook een heel mooie Renault te koop aangeboden.
Er was keuze om individueel per roadboek te rijden, of in kolonne, met de organisator op kop. En het waren echt wel heel mooie wegen die gevonden werden.
De motorrijders, hoewel welkom, stuurden hun kat, en ze hebben een buitenkans gemist, want er werd een bijzondere schuurvondst tentoongesteld van wat je de absolute top onder de motorfietsen kan noemen.
Meer zeggen we er niet over, ze hadden maar moeten komen. Er werd gevraagd hiervan geen foto's op het net te presenteren, en daar houden we ons dan ook aan. Slechts een enkele motorijder kwam met zijn FN een kijkje nemen, wat zeker geapprecieerd werd
We namen onze pick-nick mand mee, en maakten er een ech Limburgse aangename dag van, oergezellig, meer moet dat niet zijn.
Volgend jaar een nieuwe kans.
Trektocht der Pioniers, Iedere eerste zondag van Juni.
Schitterende Nash 'special' dual ignition. slechts enkelen nog wereldwijd.
In totaal een 20 tal deelnemers van allerlei slag.
In naam van de Keizer alvast een voorsmaakje op het verhaal........... Wordt vervolgt met meer tekst en beeld............
Even een rooksignaal geven voor het komende Indianen verhaal...........
Pre 1919 rally Nederland/ Duitsland
Enkele ongeziene wagens en Merken voor onze lens..... waaw!
Zoals deze 'Charron'
Enkele edele delen kwamen nog eens boven water drijven.
Sehr shön ...
Neen het is geen Bentley...........
Van dit merk zelfs nog nooit gehoord of gelezen........... wat is het? We verklappen het later. Blijf inloggen .
Ook een zeldzame Benz liet zich zien;
De natte droom van menig pre war racecar liefhebber, hier te zien en vooral ook te horen. Broem broem... jammer dat we op dit blog geen geluiden kunnen weergeven.
'Als het gras twee kontjes hoog is' ... klonk het toepasselijk op de Nederlandse radio.
Een werkelijk ideale dag. 21 graden en windstil. Hoog flierefluiter gehalte.
Gieren en Brullen.......... dan pas lachen.
Een sliert (on)eindig spektakel onder een zwoele blauwe Hemel.
Een stopke aan de Maas te Thorn. Als we dat geweten hadden !
Nog meer edellieden.
Met een Reuze Picknickmand in de aanslag, ideale gelegenheid.
Bij het lezen van dit bericht zijn de vogeltjes helaas al gaan vliegen, en de bubbels verdwenen. Wie er niet bij was maakt volgend jaar nog een kans.
WORDT VERVOLGT.................................. KEEP WATCHING!
Het gebeurde
anno 2015 dat we tijdens het wildsurfen ontdekten dat vlak onder onze Belgische
neus een oldtimertreffen met allure, al voor de derde keer werd georganiseerd.
Dit door de grondlegger van het bekende ‘Schloss Dyck’ , eigenaar en ‘begeisterde’
van alles wat met pre war machinerie te maken heeft, Marcus Herfort.Een prachtige website met fotoÂ’s en videoÂ’s
deed ons onmiddellijk besluiten; daar moeten we absoluut bij zijn in 2016. Iets
om rijkhalzend naar uit te kijken, een essentieel onderdeel voor deze lente.
Afgelopen
weekend was het dan zo ver. ‘Execute desision’. Het weersbulletin voorspelde
mogelijke zware regen en onweer, maar oh, gelukkig zaten ze er anderhalve dag
langs. Zaterdagochtend begaven we ons ‘mit fiel swung’ richting startplaats, om
even over het randje mee te kijken.
Het leek net alsof de zon een zilveren deken over de
tarwevelden had uitgespreid.Je kon bij
uitstek al voorspellen dat dit een speciale dag zou worden. Het was windstil,
en al vroeg in de morgen hing er al een aangename zwoelewarme lucht tussen bos en veld.
De meimaand
is sowieso al mijn favoriet onder de twaalf apostelen, als alles nog fris groen
is, en de graslanden, wegborders uitpuilen van bloeiende planten. Je zou er zo
in kunnen duiken en beginnen determineren.
Maar we
waren er niet om de groene jongen uit te hangen, doch om weer rond te dobberen
in een soepje van oude technieken, vindingen en vormgevingen, met delicaat
aroma. Een ander soort tuin der lusten.
Het
evenement werd boven het doopvond
gehouden in 2013 en kreeg de naam ‘ Rasanz rally’. Naar een verhaal van
kroonprins Wilhelm Rasanz, die anno 1907 Dusseldorf bezoekt per automobiel.
Willem, voor
de vrienden, is zoals zijn nonkel ‘Prins Heinrich’een fervent liefhebber van automobielen en de
autosport, die toen nog in de kinderschoenen stonden. Dit in tegenstelling met
de Keizer zelf welke dacht dat het om een overgaande mode ging.
Destijds had
de toen bekende autocoureur Herman Weingand een Mercedes/ Daimler agentschap in
Dusseldorf. In 1905 behaalde Weingand de 2de plaats in de Herkommer
Konkurrenz rally, in dit blog al enkele keren genoemd.In dat jaar koopt hij ook een 90 PK race auto
voor deelname aan de Gordon Bennet onder startnummer 29, in naam van Willems
vader, keizer Willem II.
Tijdens het
bezoek van Willem leent hij hem een Mercedes 70 pk, en speelt hij zelf voor
chauffeur van de kroonprins.Een andere
autogek, Graaf von Schaesberg,die een
80 tal kilometers van Dusseldorf op kasteel Krickenbeck woont, hoort van het
bezoek van de kroonprins, en plant de 80 kilometer rit van en naar Dusseldorf,
en het is deze rit welke nu frivool herdacht word.
Om voor ons
onbekende organisatorische redenen werd dit jaar het vertrek geplant vanuit het
Nederlandse kasteel Daelenbroek, bij Roermond.De afstand tot Schloss Dyck blijft daarmee ongeveer dezelfde als anno
1907, en word nu, 100+ jaar later weer eens netjes over gedaan.
Dit jaar
telden we een 35 tal deelnemers, daar waar het er vorig jaar nog 45 waren. Niet
enkel de wagens worden ouder, ook de eigenaars. Life is short, time is fast!
Het oudste vehikel aanwezig een vierzits
peugeot 1899.Deze zagen we voor het
eerst in onze 40 jarige carrière als oldtimerspotter. En dan is al een en ander
de revue gepasseerd.
We hebben
het al een paar keer aangehaald dat het een taaie klus is een rally te
organiseren voor deze voertuigklasse. Als je er dan in slaagt dit pallet vol te
kleuren, dan kan het enkel resulteren in een grandioos schilderij. We zagen deelnemers uit Noorwegen, Zweden,
Zwitserland, en dan natuurlijk Benelux en Duitsland. Van de 35 deelnemers
slechts een 5 tal wagens die we al eerder op een ander treffen zagen.
Een catwalk
tussen de heiligen.
Top of the
bil, een voertuig waarvan we nog nooit gehoord of zelfs gelezen hadden. Echte
‘Mantiek’. Op de radiator stond het opschrift Duhanot ?Waarbij de D de rest van de letters
opslorpte. Ook nog een door 'poetsijver' slecht leesbare tekst in het Frans onder de radiatordop.
Een bouwjaar konden we ook niet onthullen, maar volgens onze bib enkel gemaakt
1907/1908. Jammer genoeg was de wagen er op Zondag niet meer bij, want we
hadden ons een gesprekje met de eigenaar verheugd.
Een andere vreemde eend in de bijt; een Rex
Simplex. Bij deze merknaam ging de bel ook niet echt luiden. Het gaat hier om
een zeer zeldzaam Duits product 1901/1924 uit Ronneburg met Fafnir of de Dion
motoren.
Charron,
kenden we tot nog toe enkel uit de literatuur, en het exemplaarhier aanwezig was een bloedmooi curiosum. Hoewel
de naam Frans klinkt, gaat het hier om een Engels product. Puur cool!
Wat we ook
enkel kenden van het net en de boekjes, een topstuk, de Amerikaanse Mercer
Raceabout. Alleen deze al was de moeite om naar te gaan kijken, en Jongens, wat
een sound !Dat ding brult Â…Â…Â…. Een
woordenloos schouwspel van vuur en rook. Geen wonder dat al een 10 tal jaar
geleden 800.000 dollars geboden werden op een bekende veiling voor zulk speelgoed.
Cadillac,
een andere Amerikaan was ook goed vertegenwoordigd met 3 exemplaren, een heel
vroege, helemaal uit Noorwegen aangereisd, en dan 2 giganten met bouwjaar 1912
en 1913. Andere amerikanen waren Locomobile, Studebaker, Buick, Dodge , Pierce
Arrow en natuurlijk Ford, hoewel deze laatsten toch slechts 2 exemplaren
stuurden.
Zoals we
verwacht hadden van een Duitse organisatie waren er enkele ‘Heimat’ merken
aanwezig, niet onbekend van naam, maar exemplaren die je in België zelden te
zien krijgt. 4 Opels waaronder ook een ‘spitzkuhler’.
Ook twee Benz van voor 1919 konden bewonderd worden, wij zagen deze nog nooit,
net zoals de eerder genoemdeRex
Simplex.
Dan nog de
Franse en Engelse wagens. Een oogstrelende Rolls Royce Silver Ghost 1914 met
Australische carrosserie en een ander Phantom I model. Dan nog een prachtige
Sunbeam, en aloude Humberette. Frans moest je dan weer spreken tegen Renault,
Daraque en Brassier. De Renault in een prachtige Coupe chauffeur uitvoering,
met een dikke bijna 6 liter motor. De Brassier van 1911, kreeg de naam FIFI
aangemeten, en deed denken aan het stripverhaal van Jommeke waarin de held een
oldtimer in een kasteelschuur ontdekt, en er niet zachtzinnig een toerke mee
gaan uithalen. Fifi was het schoothondje vanGravin van Stiepelsteen.
Jammer genoeg geen enkele Belgische wagen op appel dit jaar, we hadden graag de Minerva die er vorig jaar bij was ontmoet.
Als bezoeker
waren we op tijd aanwezig om alles op de gevoelige plaat vast te leggen, en mee
te slalommen door het heden, zowel op Zaterdag als op Zondag. Brutaal eerlijk, vond ik dat de route op
zaterdag iets te veel drukke wegen in zich opnam, men ging zelfs over de
autosnelweg. Ik kan me voorstellen dat het hartritme op dat moment even andere proporties
aanneemt dan normaal. In geval je bijvoorbeeld met een klein monstertje op edele
leeftijd rondtuft.
De Rit op Zondag richting Schloss Dyck was
knap ineengeschoven, ging zelfs doorheen
een natuurgebied.(toegelaten) En het zonnetje bleef schijnen tot tijdens de
lunch. Natuurlijk legden we hier weer interessante contacten die het
toelaten weer verdere verhalen te bedenken. Perfect.
De Rasanz
rally staat alleszins weer op de lijst,en we hopen dat ze volgend jaar weer
niet samenvalt met een ander festijn zoals dit jaar de pre1905 rally van rvccb.
Deze laatste was ook de moeite met 18 deelnemers pre 1905. Beelden daarvan op de website van RVCCB. Zeker kijken en op het programma van volgend jaar zetten!
Rasanz rally 2016............ lekker, ech lekker
Zoals beloofd in het voorsmaakje, hier verkappen we de naam de exotische rariteit ; Duhanot 1906/1907
Hier in zijn geheel aan de linkerkant.
En langs rechts ziet het er zo uit.
Nog een feest; Charron Niet frans maar Engels zie Limited !
En ook niet te versmaden deze Rex Simplex van Duitse makelij. Wat zijn die 2 vreemde voelsprieten ??
Het oudste exemplaar Peugeot 1899, welke langs achteren aangedraaid moest worden.
De motorkap was nog niet uitgevonden.
De stuurinstalatie van de 1899 Peugeot.
Cadillac was goed vertegenwoordigd.
Helemaal uit noorwegen deze Taxi uitvoering.
Fix onderweg per Duhanot
Of Cadillac 1913.
Deze Cadillac was dan 1912.
Nogmaals het 1913 model.
Een blik op het startersveld, met hoorngeschal op de achtergrond. Er vond namelijk een jachthoorn festival plaats op het kasteel.
Jeu jeu
zeige ze in Pèèr, Voila voila et encore voila in Cuesmes, een stil oord van
verbeelding in de buurt van Mons. Stil
tot gisteren, want toen werd het geluid van ronkende oude motoren weer uit de
herinneringen van de inwoners gepuurd. Door de Â…Â…Â… Deblock Bielles ! Ondertussen een
gloednieuw merk in onze religie.
Bij aankomst
in het centrum vielen al direct enkele oudjes op die we nogniet eerder zagen, waardoor de goesting nog
meer begon te borrelen. Men kan hier eindelijk weer eens genieten van echte Oldtimers!En, met 33 inschrijvingen kan men enkel maar
zeggen; een rijke oogst goudklompjes! Superbe!
Al heel erg vroeg
in de ochtend werd er met degeblokte
startvlag gezwaaid. Maar dan hier zonder pretentieuze volgnummers, allerlei
regeltjes. Iedereen doet deze ‘spatziergang’ aan zijn eigen tempo, met behulp
van een mooi roadboek. Alle deelnemende voertuigen zijn minimaal 97 jaar oud. En
ook waren er dit jaar, ik denk voor het eerst, enkele motorfietsen op het
appel. Voila voila voila.Prachtig
toch!En uit de reactiesachteraf te horen, hebben dezen ook genoten
van deze dag.
Volgend jaar
dus hopelijk nog meer van die dadda.
De bouwjaren
variërend van 1899 tot 1919. De meeste merken hier te zien, zijn al enige
tijd uitgestorven. Enkel voor de insiders klinken deze namen nog bekend in de
oren. Opsomminkje van maaksels die verdwenen in de tijd en niet in Bermuda?
Decauville,
Corre, Phenix, Roland Pilain, Chenard Walker, DFP, Rochet, Crestmobile, Locomobile,Le
Zebre, Stodart Dayton, Unic,Loraine Dietrich,Sarolea, Delage, Nagant, Loraine de Dietrich Â…Â…Â…Â…Â…. De Dion Bouton, Le Minerve.e.a
Maar ook
bekende nog bestaande rassen zoals Renault, Ford,Peugeot,BSA,Triumph, Buick ,
Rolls Royce stuurden geen plaatsvervangende katten. Een hele kus om dit keurrijk pallet in
deze periode van het jaar bij elkaar te toveren.
In 1919 was
de automobiel al 34 jaar oud, meer dan volwassen naar hedendaags begrip. Maar
eerlijk gezegd stonden ze nog steeds naderder tot de paardenkoets dan bij de
autoÂ’s van vandaag. In 1919 was een
voorrem bijvoorbeeld nog lang geen algemeen goed. De ‘messing mensen’ kunnen
dan ook nog een echte machine ‘unter den hintern' spuren, als ze bij het
aantrekken van de achterremmen hun vehikel naar links of rechts voelen
uitbreken. Vandaag werd snelheid ook niet gemeten in kilometers per uur, maar
wel aan de breedte van de grijns op de gezichten van de bestuurders en hun
copiloten. Snelheid is subjectief, en lol niet altijd het quotiënt van afstand
en tijd. Vandaag was men zo snel als dat zich aanvoelde, zo eenvoudig is de
definitie van de vreugde aan het rijden.
Wie we wel
gemist hebben zijn de vertegenwoordigers van onze noorderburen. Die hadden
blijkbaar iets anders op het programma, want er was er geen enkele te
bespeuren, hoewel ze daar toch ook mooi speelgoed hebben, en ook wel wat over
hebben voor onze frietcultuur.
De weermeter
stond op Wisselvallig, het is nu geweten wat dat betekend. Afwisselend zon met
flinke frisse buien en zelfs af en toe een paar hagelbollekes.Maar over het algemeen toch doenbare
aangename dag, want warm krijg je het vanzelf als je met deze oude rossen gaat
spelen.
Kasseien en
wegen avec ‘Jus brune’, (bruine saus) werden niet
geschuwd.
Het was een sociale ontmoetingsplaats onder vele vrienden, en hoewel er menig mondje
Frans gesproken werd, viel het op dat velen toch hun best deden hun beste
Nederlands boven te halen, als dat nodig was. We houden niet enkel van het
woordenloze schouwspel van rook en roestig ruikend oud metaal, maar ook van
culinaire verwennerijen. Hieraan was er geen te kort. Het ontbijt, met een zeer
variërend arsenaal aan streekproducten, stond klaar na de eerste tientallen
kilometers te hebben verteerd. ‘Uitmuntend’
is het enige woord dat bij me opkomt. Aan nattigheid ook voor de binnenkant, was
er geen te kort. In totaal werden er een 80 tal kilometers verorberd, voor dat
het finale verdict een einde breidde aan deze taaie klus.
Nu is het
weer collectief verder mijmeren tot volgende
gelijkaardig evenement. Deze zijn niet dik gezaaid.De rubriek ‘whats Up doc’verraadt alvast waar we volgende keer present
proberen te zijn, en op welk kakelvers verhaal
u hier dan weer kan afstemmen.
Tot dan.
foto's JJJ en BDL en Luc Scounaux
wordt vervolgt..........
Nog vroeg in de ochtend naar het contactslot zoeken.
Gisteren zat het er nog..........
Jawel, onder de motorkap schuilen aloude geheimen.
En ook als je op waterkracht wil rijden moet er een en ander afgesteld worden.
Locomobie op stoom........
Lutele minuten later.........
En ook hier moest eerst de Engelse sleutel tevoorschijn komen.
Wij zijn alvast op weg, want onze ene cilinder heeft iets voor de boeg. Wij zagen deze auto voor het eerst op deze rit.
Helaas helaas, enkele kilometers na de start het eerste Panne geval.
Maar de meesten tuften er vrolijk op los richting 'La france'
Idylisch beeld, zeer veel oude hoeve's in deze omgeving.
Na de eerste Kilometers stond een uitgebreid ontbijt te wachten.
Sfeerbeeld. Belgische Nagant als een paasei in de tuin.
Rolss Royce, bestuurd door heuse Engelse Gentlemen.
Hier willen we de echte kenners aan het werk laten; wie weet welke merken er hier te zien zijn...............
De bloemetjes werden duidelijk buitengezet. Anno 2016 zijn 3 motorfietsen welkom ingeschreven.
Aanvallen........... Een hele tafel vol heerlijke streekproducten.
Laatste 5 foto's van Luc scournaux ; Triumph 1905 welke het schitterend deed volgens zijn berijder. (geen versnellingsbak)
Crestmobile 1902, een voorruit was toen net als voorwielremmen praktisch onbekend. Geen idee of deze zelfs achterremmen heeft?
Britse Gentlemen...... Zo hoort men te poseren als je in de UK komt..... nie vergeten. En ook de Bere goede wanten aantrekken!
Tijdens een stop konden de verkleumden even gaan opwarmen aan het haardvuur.
Kaseiwegen werden niet geschuwd, alsook de zanderige (modder) wegen. Het landschap was dan ook schitterend, Hectaren bos met in bloei staande wilde Hyacinten waren adembenemend...
Gedurende 2015 verschenen hier enkel artikels ivbm de Belgische automobielindustrie.
Minerva; 17/09/2015 Hofleverancier Minerva
Metalurgique 31/10/2015 A blast from the past
Speedsport 16/12/2015 kertverhaal; geboorte van een .....
Ondertussen zijn er weer nieuwe beelden opgedoken van enkele van deze merken die we hier met u willen delen.
Later zullen ze verplaatst worden naar de bovengenoemde artikels.
Minerva 'kaizerspreis" Ze waren er dus minimum met z'n 4. deze opname stamt uit 1907 circuit des Ardennes.
Hier nr 24 aan het werk
En er was ook een nr 10
En nr 18 volgens deze aquarel
Een later model kreeg nr 21
Zwarte Roi des Belges
Minervette
Uitstapje op een zonnige dag.
Deze opname stamt uit Noorwegen
Helemaal rechts een Minerva aan de startlijn. De goede opletter heeft in de smiezen dat daarachter een Nagant staat.......... nog een Belgisch raspaard.
Deze opname is gemaakt te Gent. Wie weet waar?
Misschien nog andere Belgische wagens in het rijtje? Uiterst links 'Minerva'
Minerva aan een station.
Deze mooie wagen met nog vlakke kant achter de motorkap.
De Minerva van Papa.
Uitstapje in het Zoniënwoud?
Minerva met nummerplaat 7501..........of is het 47501
Mooie foto uit Knokke, is de achterste wagen ook een Belgisch merk? Wie hat weet mag het melden;
Nog een fraaie Minerva, pas gekocht? de reservewielen zijn nog ingepakt.
Na
tweede kerstdag van 2015 hadden we liefst onze kalender met een
druk op de knop en grote snelheid vooruitgespoeld, om aan de ellenlange donkere,
oldtimerloze Januari en Februari te ontsnappen.Behalve een verre beurs in Parijs, viel er niets te beleven in het pre
war klassement.
Twee
maanden lang op de tanden bijten om dan uiteindelijk de kop er af te slaan, net
zoals men traditioneel een champagne fles met een zwaard ontkurkt. Het ei is
gelegd, het feest kan weer beginnen bruisen.
De
Royal veteran car Club presenteerde het voor de 56ste keer, de
organisatie van de ‘Fagnez Hivernales’. Alstublieft!
Een
dubbel dozijn liefhebbers van het oeuvre ‘open prewar cars,’ vertrokken met
modeste noot op zaterdag te Verviers. Dat kan tellen. Men kan dit met bravoure alweer
eensucces noemen, een nieuwe voetnoot
in de analen van de geschiedenis van de club, welke dit jaar tevens hun 60 jarig bestaan viert.
Zelf
waren we erbij op zondag, om deze teksten en
beelden als een olievlek over uw scherm te laten vloeien. De zon stond nog vrij
laag , toen de machinisten hun voertuigen van ochtenddauw- en ijs bevrijden. Zo ging het er ook aan toe, zeventig a honderd jaar geleden.Na het sluimeren in een zoete slaap, en de gulheid van een uitgebreid ontbijt,
vooruitzicht op een zonnige winterdag. Het
was slechts enkele graadjes fris, en er stond een flink erin beukende noordooster... Tijdens deze ‘spatziergang’ worden de ‘echten’
van de anderen geschift.Puur Cool die
gasten!
Onder
de levende fossielen, tal van automerken, hoewel we niet echt iets nieuws onder
de pet kregen. Maar het gezelschap onder gelijkgezinden maakt dat allemaal
goed. Wat mij vooral als nieuwkomer was opgevallen, een heel mooie nog in
eerste lak zittende Citroën, met tatoeages die een vergeten avontuur in het leger verklapten. Een
heel kleine opsomming van het deelnemersveld;Daraque, FN, Citroën, Packard, Loraine de Dietrich, MG, Bugatti, Talbot,
Ford, Calcott, Fiat, Hotchkiss, Buick, Oldsmobile Â…Â…Â…Â….
Aan
eenflink tempo trekt het ontspannen
gezelschap aan je voorbij, terug richting Verviers. Een winterrally zonder
sneeuw, is er geen, en daarom ging het weer over de hoogste punten van ‘La Belgique’,
alwaar het landschap nog wit geschilderd leek.
Wij
schoten dit jaar geen grof Ardens wild zoals bij een vorige editie,maarandere breinplakkers, zoals eenchauffeur die voorovergebogen in zijn stoel zit te genieten, om
vervolgens met een brede glimlach de derde gang er in te rammen. Een voordeel
van een ritje in deze periode van het jaar is, dat als je geen voorruit hebt,
je geen schrik moet hebben om achteraf insecten vantussen je tanden te moeten
peuteren. Enkel de ijspegels afkloppen volstaat! Veel pechgevallen hebben we
niet gezien, op een vast zittende koppeling na. Gelukkig kon dat euvel ter
plaatse en met een truck van de foor,
losgesleuteld worden. De depaneur bleef werkloos.
2
volle dagen dikke winterpret zonder gebroken benen zitten er weer op ,en we
gaan schuimbekkend en in volle vaart af op de volgende rit, in het gezelschap de
messingmensen. 19 aprilpre 1919 rally.
Tot
dan.
foto's JJJ en BDL
Voor de 56 ste keer; Fagnez Hivernales, je moet het maar doen !
Ochtenddauw en ijs wegkrabben and of they go.
Met de nodige liefde en 'Muskles ' je schatje tot leven wekken na zoet sluimerende slaap.
Je kan ook proberen aan de gang te kietelen, maar of dat lukt ?
Blijkbaar wel ..;
Gepakt en gezakt, klaar voor een rit naar het hoogste punt van België.
Even nog het zitkussen opschudden en roadbook bestuderen....... and of you go.
Kussen opschudden, goed idee, dat had ik ook moeten doen
Weerom zeer goed vertegenwoordigd Ford model A.
overzichtje over het roege startersveld. Ford en Citroen nemen het voortouw, hoewel ook FN met 2 exemplaren present was.
Kon in Zwitserland genomen zijn.
er werd heel wat afgefotografeerd.
Elkaars brillen controleren...
Strategie bepalen aan de start, Oldsmobile versus Citroën.
Tatoeage uit een vorig leven.
Startnummer bevestigen nu de handjes nog warm zijn.
Toeters en bellen op een Packard.
Lets do this! Geen gevaar voor insecten tussen de tanden, dus het venster mag naar beneden.
Want zo net tukkerde de 40.000ste bezoeker voorbij sedert het oprichten van dit blog eind 2008.
De laatste 2 jaar bezochten 81 nationaliteiten wereldwijd dit virtueel circus. Hopelijk zijn we in staat geweest menige glimlach of gefronste wenkbrauwen op diverse gezichten te toveren van 4309 landgenoten en 1047 taalgenoten.
Zoals u kan zien voor het seizoen 2016 hebben we onze verlangkalender al gedeeltelijk opgesteld, (what's up doc') welke in de loop der tijd nog aangevuld zal worden. We gaan binnenkort gewoontegetrouw van start met de 'Fagnez Hivernales' en hopen op dezelfde enthousiaste weg verder te rijden, zoals we dat in het verleden gedaan hebben.
Onze inspiratie wat betreft schatbewaarders, begint langzaam maar zeker op te drogen.
Dus,
beste lezer, het zal van u afhangen om ook in de toekomst alhier productief te zijn.
Aarzel dus niet u te melden met al uw moois en straffe verhalen om lezers en liefhebbers van mooi geschoten beelden hier verder te laten watertanden.
Bedankt voor uw bezoek!
De 40000ste mag zich melden ! zie gastenboek. We zijn benieuwd.
Update; het was een inwoner uit Indië die met de eer ging lopen,
waarschijnlijk begreep hij geen snars van de Nederlandsche taal.