Zie hier een opname van een nog jonge 'olieslagers' tijdens de rally Parijs bordeaux.
Olieslagers was ook erg actief in de vliegerij. Hier op vliegveld Kiewit in 1911 7 juli wereldrecordpoging. Hij verplaatste zich per Minerva 85755. ook een mooi straatbeeld. brabazon circuit des ardennes Race Minerva nr 19.
Opname ergens te Chaleroi.
Dit is dan weer een shot gemaakt in Oostende.
Een Nederlandse Minerva omge"bouwd tot vrachtwagen Minerva camionette
Busvervoer werd in Marocco verzorgd met deze Minerva...
Zelfs de garage had het opschrift Minerva Luxe............ casa blanca
En hier een reclame affiche uit een Marocaans tijdschirft. Zeer mooi met type Nürberg Mercedes Benz carosserie.
De maanden
voor en tijdens de winter nodigen meestal uit om een of ander besmettend virus
op te lopen. Hoewel de infectie reeds jaren geleden werd opgedaan, ziet het er
naar uit dat de uitbraak van de verschijnselen pas dit jaar echt goed tevoorschijn
komen. Diagnose; acute Minervitis
De
neergedaalde muze ‘Minerva’ produceerde niet enkel auto’s, maar begon zijn
gemotoriseerde geschiedenis eigenlijk met motorfietsen. Lang geleden bezat ik
er zelf eentje van de aller eersten die er uit de poort rolde, en sedert dien
is het enthousiasme blijven hangen. In deze reeks beelden ook enkele opnames
van Minerva motocycletten om de liefhebbers van tweewielers dit genot ook niet te
ontzeggen. En het feit dat Minerva als een delicaat aroma wereldwijd verspreid
was, word ook bewezen.
Veel plezier
met deze super verse beelden zonder verlopen houdbaarheidsdatum.
Arbeiders poseren fier bij hun creatie. Nog geen bandwerk bij Minerva.
Is dit geen pracht beeld ? Wie weet kijkt de huidige eigenaar nu zijn doppen uit, op een moment dat zijn Godin nog in een geboortefase zat.
De crew die de 12 HP produceerde.
Minerva had ook een eigen carrosserie productie, hoewel je ook enkel een Chassis met motor kon aankopen voor een beetje Haute coiture.
controle op kleine foujes
aluminium sierlijstjes kloppen.
plaatwerk aanbrengen
De schrijnwerkerij
Deuren werden afzonderlijk gemonteerd. Arbeider op zijn sloffen.Ja
Tot hier de beelden uit de fabriek. We gaan verder met enkele vondsten van Minerva Motocyclettes. De Minerva links en zijn bestuurder namen deel aan een zes daagse rally volgens het opschrift achterop. De motorfiets ziet er nieuw uit, moet dus geweest zijn omstreeks 1905/6
Minerva 'Clip on op de Belgische Zeedijk. 1901/1902 ?
In het midden een Minerva die emigreerde naar UK. omstreeks 1904/05
Een zeer zeldzaam beeld van 3 Minerva's !
Zeldzame Minerva 3 wieler. Het is ons bekend dat Koning Leopold II op een dergelijk FN driewieler reed. Men kon het zich niet permitteren dat hij zou omvallen.
Minerva B 221 met voorvork vering.
Een Minerva die in de jaren 50 aan rally's deelnam.
Minerva met ronde tank omstreeks 1908.
Dit is een hele leuke. Man poseert fier bij zijn nieuwe fiets. later vonden we een andere foto van deze zeflde motorfiets zie hieronder.
Het is niet zo goed afgelopen met FL91. de hele trapas afgebroken.
Nog een driewielige constructie, waarbij de mede passagier enkele extra paardekrachten kon toevoegen door te trappen ! (zie pedelen en kettingaandrijving)
Brandweer Antwerpen uitgerust met o.a Minerva wagen 1,2 en 4.
Opname van een Minerva met Amerikaanse carros
hier een beter beeld.
Deze carrosserie had een Boattail.
Chauffeurs die wachten op een klant.
Dit bedrijf had een hele vloot Minerva"s in dienst
Minerva 1926 met Nederlandse kentekens.
Een Minerva kon tegen een stootje.
Nog een Amerikaanse Versie. Minerva in het Midden Oosten.
Deze Minerva behoorde toe aan Prins Hendrik van Nederland.
Minerva als dienstvoertuig bij een Begrafenis ondernemer in Nederland.
We eindigen
ons ‘Funtastic’ rijke oldtimer seizoen toepasselijk
‘happy’ met oogstend oud ijzer.
2016 zit er
bijna op en kan definitief ingaan als
een jaar met een zeer rijke oogst, welke we met veel plezier hebben
binnengehaald. We plaatsten vele aangename evenementen, verhalen en gescoorde
objecten op ons conto, en deelden zehier, met u, in dit blog. Â…Â…Â….. Goed voor de ziel!
Het hing al enkele jaren in de lucht, een
evenement organiseren waar vervangende paardenkrachten echt in actie schieten
in een ware tuin van onstuimigheid. Eindelijk zijn de plannen voldoende
gerijpt, en afgelopen Oktober werd alvast proefgedraaid voor een groter
gebeuren volgend jaar. ‘Readdy for the ring’
Het is de bedoeling een totaal nieuwe
trekpleister aan te brengen voor gelijkgezinde geitenwollensokkenmannen. Echt
een aanrader om met je oude auto of motorfiets eens naar toe te heulen. Te
genieten van een rit, en tegelijkertijd ook het tegen dan volledig voltooide
museum te bezoeken, om verborgen
verleden nog eens te herontdekken. Het voornaamste ingrediënt dat je moet meebrengen
is Lef.
Het
verzamelen en restaureren van oude tractoren is een verschijnsel dat al geruime
tijd in de lift zit, maar gooi daar nog vrachtwagens, stationaire motoren en
ander zwaar materiaal tegenaan, en je zit direct in een heel ander avontuur. In
het rariteitencabinet van Marc Geerkens ontmoet je ook zeldzame motorfietsen en autoÂ’s en andere onuitwisbare
krassen uit vervlogen tijden, die hier een ticket voor het eeuwige leven
kregen. Je kan er lekker bijkeuvelen en desgewenst enkele moppen van de kant af
duwen, in de anno 1920 Bar op de
bovenverdieping.
Het is echt
wel de moeite om deze machines ook in werking te zien te velde. Je kan er zeker
van zijn dat je deze geen tweede keer elders zal tegenkomen. Houd dus de agenda
in de gaten tegen volgend jaar, en zet alvast een groot rood kruis ergens in
oktober op je agenda, en op je kaart ter hoogte van Gruitrode.
Voor het eerst in minimaal 6 jaar, dreigende wolken aan het sterrenfirnament. nochtans de dag ervoor het allerbeste weder (zie lanaken)
Allen klaar voor de start, met alvast het kapje er op. Dit jaar telden we zo maar even 5 Bugatti's. Dat waren en 2 meer dan A Ford's.
Deze Sava, wreed zeldzaam, moest het doen met een paraplu.
Voor wie het niet weet, dit in een in België geproduceerde wagen. Er nam ook nog een Excelcior Albert I deel, helaas viel deze uit met ontstekingsproblemen.
Nog geen 20 minuten na het vertrek was het dan al prijs. Alle zwembaden van België werden tegelijk geledigd............. en onze kattenbak werd in enkele minuten omgetoverd tot een heus bubbelende jacuzzi
Maar de passagier kon er toch nog mee lachen..............
Ook andere deelnemers zaten in de frisse bui(t)enlucht, maar dan wel lekker warm bij elkaar............. chapeau.... of beter ...... paraplu.
Ook in deze lagonda zaten de bewoners lekker knus op elkaar. Het dak ging er niet op. That's the spirit folks ! Een rare George Irat verving Sandford, wegens wel met een dak.
Uiteindelijk aangekomen een dikke 75 km verderop nabij de Franse grens, met slechts 2 uitvallers, en een genoodzaakte opgever.
Een blik vanuit de paardenstal, waar culinaire hapjes werden geserveerd.
Amilcar was er ook.
Heel mooi Renaultje.
De A fords waren dit jaar met z'n 3. 2x roadster, 1x cabriolet.
Het personeel was druk in de weer om er voor te zorgen dat de deelnemers niets te kort hadden.
Nog een andere Belg; FN sport 1925
En dan ging het in de namiddag weer terug richting Waterloo. Paul Grant gaf zijn Bugatti de sporen.
Ook heel mooi, een Al-vis, perfect voor dit weer. Hoewel de naam 'Firebird' eerder aan warm weer doet denken. 1935
Ze stonden erbij en keken er naar.
Heel de namiddag verliep dan perfect. Alle druppels waren gevallen, en weer werden er heel wat kilometers afgetokkeld. In totaal 155 km. Niet niks voor deze bejaarde voertuigen.
Een schone Bentley 1937
Deze fraaie Vauxhall zal zeker op het verlanglijstje van menig liefhebber staan. Helaas staat hij niet vermeld in de deelnemerslijst. Dus details kennen we niet.
2 zeldzame Ballots aan de start, en niet de minsten.
Om alles te verwerken tot slot een stevig diner met voor allen wat wils.
Smakelijk.
En alvorens terug huiswaarts te keren werden nog de wisselbekers uitgereikt.
We zullen ons best moeten doen, willen we er ooit onze naam op vereeuwigd zien. Dit jaar is het net niet gelukt............
Terwijl de beelden van vorig evenement eigenlijk nog niet voldoende opgesteven zijn, toch alweer verder naar een volgende festijn. Hij stond al even op de verlanglijst, na deelname alweer 3 jaar geleden,
Pet af voor de organisatoren. je moet het maar doen. Een super mooie tocht doorheen West Vlaanderen op plaatsjes waar de normale Limburger nooit of te nooit zou komen. Ze hebben daar zelfs bossen........
Heb je een prewar car, schrijf je dan zeker in volgend jaar, echt de moeite, en de datum kan niet missen, steevast op de 15de augustus. De meeste wagens dit jaar waren van Franse en Amerikaanse makelij. Slechts enkele Engelse, Italiaans en Duitse vehikels lieten zich kijken, en geen enkele Belg.
Eigenaardig, met zo een automobiel geschiedenis in eigen land. Waar zitten de Minerva's, FN en Imperia's...........
Dus hier een warme oproep voor een volgende aflevering.... de organisatoren zullen ze zeker verwelkomen. Geniet ondertussen van de beelden van dit jaar.
Zelfs deelnemers uit (de) Verre Limburg lieten zich niet afschrikken om naar het Verre Westen te reizen.
De raarste eend uit de bijt, deze Villard driewieller. Is het een auto, is het een motor, neen wij weten het niet. Het is Mega cool, voor degene die het ziet.
De Franse geschiedenis kwam goed aan bod.
Het overgrote deel van de deelnemers kwam geheel in stijl, en opvallend toch wel dat er jonge mensen meededen.
Nu moet ik het antwoord schuldig blijven op de merknaam van deze wagen. Was het dan toch een Imperia? Jammer genoeg reeds vroeg in de rally uitgevallen met pech.
Een van de weinige Engelse wagens, een pracht van een Lagonda.
En een enkele Rolls Royce.
Charleston was duidelijk aanwezig.
Compleet met elegante sigarettenvellengstuk. Roken was toen echt nog in de mode en zag er elegant uit.
Je moet ook niet bang zijn om je voorliefde voor de Saloon car te laten blijken.
Zelfs een gebroken been kon deze deelnemers niet beletten er te zijn.
Het gebeurt niet dikwijls dat het de echtgenote is die moet zitten wachten op de chauffeur?
Na enkele
sabatsjaren besloten we dit jaar toch maar weer eens met enthousiasme de Duitse grens over te trekken,
richting Schloss dyck nabij Dusseldorf. Het is een kleine 100 km binnendoor tukkeren, een
haalbare kaart, zelfs met een echte oldtimer.
De
sabatsjaren waren er gekomen vermits we de indruk hadden dat het steeds maar
commerciëler werd, de echte oldtimers niet echt aanwezig waren, en de inkomtickets
werden aangedikt met extra betalen om het ‘slot’ te betreden, en gemaakte
afspraken met de organisator werden niet nagekomen.
Toch is
dit een evenement dat geen enkele gelijke kent op het Europese vaste land. We
moeten het maar slikken dat dit nu eenmaal de gang der zaken is.
Maar het
zonnetje scheen, we verheugden ons op de hoop om weer schitterende bolides
te mogen aanschouwen, zowel statisch als in actie.
Deze
kledijgedragen door modellen, inclusief
passend kapsel, mocht op veel bijval rekenen. Op de pick nick weide werd er in
de stijl van de roaring 20ties een dansfeestje georganiseerd. Dit jaar geen
extra toeslag meer om het Schloss te betreden, waar de oudste ‘koperen’
voertuigen gestald werden. De meesten hiervan echter zagen we reeds tijdens de
‘Rasanz’ rally. Dus daar was niet echt iets ‘nieuws’ te ontdekken.
Ons
hoogtepunt was het uitgebreide gesprek dat we mochten voeren met de bezitter en
zijn echtgenote, van de Unieke ‘Fiat – Isotta frachini’ racecar uit de UK.We kenden dit voertuig enkel van enkele video
beelden op You tube e.a.Bleek dat hij
dit vehikel momenteel te koop aanbied om een nieuw gelijkaardig project te
bekostigen. Ook gaf hij toe dat hij het gaspedaal heel graag tot op de bodem
indrukt, en hij hoopt dat een eventueel nieuwe eigenaar wat omzichtiger omgaat
met deze spectaculaire machine. De top van deze oersauriër gaat over de 200
KM/h. Voor die tijd een snelheid waarvan de professoren dachten dat dan je
hersenen zouden uit elkaar spatten. Het verbruik is bijzaak. Als je ‘normaal’
rijd zo een 5 liter per kilometer. Als je het iets sportiever opvatÂ…Â…Â….Tja, hopen op voldoende tankstations.
www.youtube.com/watch?v=H9Yww_nYuFA
www.youtube.com/watch?v=tASSCdgoDVQ
Ook nog een grappige anekdote; op weg naar
het evenement werden ze door de politie aan de kant gezet, om op de foto te
gaan voor persoonlijke archieven. Ook goed om te weten, de eigenaars vonden dit
evenement veel beter dan het Engelse ‘goodwood’ dat ook al te commercieel
geworden is.
Buiten deze
race mobiel enkel nog een Mercedes anno jaren stillekes, en een raceauto
gebouwd op basis van een Rolls Royce V12 vliegtuigmotor. Helaas was deze
laatste geen originele, echter wel mooi in elkaar gestoken. Toevoegsel, ik was het bijna vergeten te vemelden, maar Renault had ook een bijzonder mooie stand met race auto's. Echt de Max! 2 stuks uit de jaren 10 en 2 blauwe monsters met prachtige monocock behuizingen. Een tikkeltje claustrofobisch. https://www.youtube.com/watch?v=LZ6Pw92DbwI en https://www.youtube.com/watch?v=v9okiVsQDgE
We mochten ook een praatje slaan met de
eigenaar van de Minerva raceauto ook hieronder in dit blog beschreven. We zijn er nu dus uit. Het chassis is een
model NN, 1918/1919,en ooit in een ver
verleden kreeg hij een 4 cilinder Aster motor onder de kap. Uiterlijk niet echt
veel verschil met de originele schuivenmotor. Hoewel; als je ze naast elkaar
zou zetten? De bezitter vertelde dat de wagen uitermate licht stuurt, en een
plezier is om mee te rijden. Woonplaats noord Duitsland. Dus dat weten we ook
al weer. Een andere nieuwigheid een Stanley steamer gestookt op vette kool.
Tjonge, als je dat ding in je garage moet opstoken, is het maar te hopen dat je
een goede ventilatie hebt. Eenmaal warm, valt het nog wel mee, en kan je op de
boiler tegelijk je verdiende kopje koffie zetten. En een barbecue brochetje
krijg je ook nog gaar. Voor de liefhebbers van motoren was ongetwijfeld de
aanwezigheid van een collectie Brough Superiours het hoogtepunt. Enne, van dat
merk was ook een topautomobiel te bewonderen, nog nooit eerder in het echt gezien. Ook heel erg leuk een nog geheel
originele ‘Chalmers’ uit begin jaren 20, in goed gebruikte staat en nooit
gerestaureerd. Een automobiel van het merk Laurin Clement, zie je ook al niet
dagelijks. Dit jaar opvallend veel mooi verzorgde standen met allerlei
atributen, drankgelegenheden, een zeer goed gevulde anno Â…Â… camping. Ok
veilingshuis Coys was neergestreken op de kersenweide, welke 3 jaar geleden nog
zo goed als leeg stond. Tenslotte kregen we een deel van ons inkomgeld ook nog
terug van een vriendelijke ober die ons trakteerde op een fris Duits biertje,
vergezeld van een ander aantrekkelijk blondje.
Samengevat,
dit jaar zijn de Duitsers er weer in geslaagd ons enthousiast te maken voor de
aflevering van volgend jaar. Enige voorzichtige raadgeving aan de organisatie.
Minder klassiekers op de centrale plaatsen en meer nadruk op echte oldtimers.
Wat als eerste opviel dit jaar, de zeer vele Picknickers, je vond ze overal, en in stijl.
Of het nu per Ford of per Rolls was, het was een groot feest!
In dezelfde stijl werd er een danske geplaseert.
Ter vermaking van de toeschouwers.
En als de vermoeidheid toeslaat, kan je je neervlijen op de pick nickweide.
Nog meer moois, mannequins maken zich klaar om klederdracht van 1880 tot 1970 te showen.
De Duisters hadden kosten nog moeite gespaard om alles piekfijn te laten verlopen. Grundlichkeit in alle aspecten.
Ook dit jaar zeer vele standjes met alles en nog wat, als het maar nostalgie ademde.
De collega van Bertha Benz, Mevr. Ford zat de ganse dag lekker in de schaduw van haar parasolletje. Pet af.
De meeste gaatjes werden gevuld.........
Ook dit jaar weer een goedgevulde motor renn stal.
Leuke schuurvondst.
Top van de motoren; een hele trits Brough Superiours. Blijkbaar toch niet zo heel zeldzaam.
Maar wist je dat Brough ook auto's bouwde? Hier een voorbeeld van zo een zeer exclusief exemplaar. Deze is wel superzeldzaam! Voor ons weer een primeur.
Een andere zeldzaamheid, deze schitterend originele Chalmers ! wow.
ieder jaar weer weten de Duitsers toch een stoomvoertuig te lokken. Deze Stanley werd gestookt op Vette kool. Er hing dus een navenante geur. Niet echt een aanrader voor wie ove een kleine garage beschikt. Voordeel, je kon tegelijk koffie of thee op de boiller zetten.
Maar eenmaal de ketel warm, was het voorbij met de rook, en stoomde de Stanley vrolijk voorbij het publiek, zonder zijn achteroprijdende collega in de mist te zetten. Nu ook goed als rijdende Barbecue.
Voor ons het toppunt van dit jaar de Fiat 'isotta frachinii' . En we hadden de eer een lang babbeltje te slaan met de eigenaar en zijn echtgnote, welke overstelpt werd met vragen. Wie nog hier of daar wat kleingeld heeft liggen, hij is na 4 jaar eigendom te koop.
Verbruikt slechts 5 liter per kilometer, als je het gaspedaal weet te beheersen. in ruil daarvoor ben je overal (graag) gezien en gehoord.
Andere geweldenaren, natuurlijk de Bentley Boys, die ook dit jaar weer in grote getalen neerstreken.
Niet altijd in het groen.
En in meerdere verschillende vormen en formaten.
Maar ook klein en fijn mocht er zijn. hier een echt leuke Messerschmitt.
Een aantal Rols Royss waren te zien op de councours d'elegance weide.
En voor het eerst streek ook het veilingshuis 'coys' neer op de geländeren van schloss dyck, met in de aanbieding o.a. deze Invicta.
Als ook deze Fiat racer uit de 20er jaren.
We sluiten voorlopig af met dit kunstwerk, en enkele Alvissen.
Julie hadden het zeker niet verwacht
dat er na de vorige vier goed gevulde weekends nog iets op het programma zou
staan, maar;Afgelopen zaterdag was het
weer feest, een echt feest.
De tijd vliegt, het was nauwelijks
opgevallen dat het alweer 2 jaar geleden was dat we hier het artikel ‘Belgian Manthattan’
mochten neerschrijven. 2/7/2014
Wat een belevenis! En wat een geluk,
want het leek toen dat het om een
laatste aflevering zou gaan.Niet dus,
Denis had er nog zin in en trakteerde dit jaar weer vele vrienden, kennissen en
zakenpartners op een partijtje onverdund plezier. Ondanks de nattigheid van 2016
kwamen veel oldtimerbezitters afzakken naar het bedrijf in Tessenderlo, waar
dit jaar een deel van de oldtimercollectie binnensmuurs bewonderd mocht worden.
Inclusief de meest recente aanwinsten.De gronden rond de vijver waren zodanig van water bezwangerd, dat het
een onmogelijk zaak was om de meestal zware voertuigen hier te parkeren.Bezoekers deden dat wel, met als gevolg dat
er heel wat duw en sleurwerk nodig was om ze achteraf weer naar buiten te
krijgen. Nog te zwijgen van het poets- en waswerk.
Maar toch, het was weer een geweldig
feest, een toverformule waar vooral ook
de kinderen veelvuldig aan hun trekken konden komen. Als er al een manier is om
de jeugd bij onze hobby te betreken, dan is dit de juiste. Behalve een partijtje forel vissen (en eten)
konden ze in een tuin van onstuimigheid met graafmachines werken, met een
rupsband voertuig door een dikke meter modder ploeteren ( was het weer daar
toch goed voor), met een hoogtewerker 32 meter de lucht in. Enkele oude
legertanks deden dienst als klim/speeltuig. Ondertussen vloog er een WOII gevechtsvliegtuig enkele keren rakelings over onze hoofden. Sensatie ten top.
We betrapten onszelf er op dat we
ongewild een supergrote smile op het gezicht hadden na het aanschouwen van de schitterende verzameling
motoren en autoÂ’s. De meesten uit de
20er jaren, met ‘a certain degree of magnificent’. En deze smile zit er tijdens het neerschrijven
van deze memoires nog altijd. Voertuigen uit een tijdperk toen ze nog met
een tikkeltje ‘fancy’ gebouwd werden
voor de eeuwigheid. ‘Build to last’ was
toen het motto, in tegenstelling met de ‘rommel’ waarmee we tegenwoordig maar
mee moeten leven. Vele vrienden kwamen ondanks hevige buien met hun oldtimers
langs. Meestal Amerikaans bolides uit de vijftiger jaren. De moeite !