Om het jaar feestelijk af te sluiten hadden we als Kerst geschenk enkele exclusieve Royale Minerva beelden opzij gezet. Enkele daarvan nooit gepubliceerd. We wensen u met deze prettige eindejaarsfeesten en een fantastisch 2020 !!!!
Op onderstaande foto de Minera van van Koning Albert 1 in 1916 bij een bezoek aan het Front in de kerstperiode. De wagen ervoor is een Belgische Pipe, met op het raam GOG. Waar dat voor staat is ons onbekend. Wie weet het ?
Dezelfde Minerva hieronder, waar u Albert in gesprek ziet met zijn vriend, Engels aristocraat, Lord Curzon. Ze verbleven in kasteel Loppem. Hieronder een opname van Lord Curzon bij de Minerva van Albert bij kasteel Loppem. Ook nog een beeld van Albert met op de achtergrond Minerva. De nummerplaat was 16240 Hieronder een beeld van een andere wagen uit de stallen van Koning Albert. Vermits we in de periode van WO I zitten, tussendoor ook nog deze beelden van een Minerva Ambulance. Deze werd ingezet om weeskinderen naar een opvanghuis in Frankrijk te vervoeren. Meerdere Minerva's in dienst van het rode kruis, waarvan Elizabeth beschermvrouwe was. Een van de chauffeurs van deze vehikels was deze onbekende soldaat. Opname uit Leopoldsburg.
Na WO I werd de koninklijke vloot direct vernieuwd. In 1919 al bracht Albert een staatsbezoek aan Amerika, waar ook Minerva's werden ingezet.
Onderstaande beelden zijn evenwel uit Afrika uit 1929, waar we eerder reeds enkele beelden van toonden.
Onze niet aflatende recherche leverde hiervan nog enkele mooie en onthullende beelden op.
Minerva met aan boord Albert en Elizabeth bij een oversteek in het plaatsje Buta.
Hieronder, op een foto die we in eerder bericht toonden stond net een persoon vlok voor de Minerva, waardoor deze niet goed zichtbaar was. Met deze dus de verbetering.
Hieronder dan een zeer bijzondere foto. We zien namelijk koningin Elizabeth achter het stuur van de Minerva, terwijl Albert poseert met enkele missionarissen. Zeldzaam Â…Â…Â…Â…. Want meestal kreeg men een enkel een plaats als passagier zoals op onderstaande exclusieve foto. (Leopold en Astrid) Een 4 deur(tjes) Minerva begin jaren 20. Leopold had een voorkeur voor snelle en sportieve wagens, en zat ook graag zelf achter het stuur, nog een zeer exclusief beeld hieronder. Dit is een 2 deurs Minerva zonder treeplanken en met mascotte. Dus niet dezelfde als hierboven. Voor een bezoekje aan andere delen van het land kwam dan weer de meer comfortabele Minerva van stal. Met chauffeur uiteraard. Pracht van een foto uit 1914, met fier poserende mannen. Op onderstaande foto 2 Belgen, een Minerva en FN, tussen een Panhard Levassor en Fiat en helemaal links een Salmson.
We mochten volop de vreugdevuren aansteken toen we vernamen dat enkele dappere jongeren pre war days uit de grond stampten. Verre van gewonig. We keken er al enkele weken naar uit, zoals de jongsten onder ons naar de komst van Sinterklaas. Een verre verplaatsing buiten ons eigen kleine universum hadden we er voor over, en werden niet teleurgesteld.
Okay, het was niet de allerdrukste beurs die we ooit bezochten, maar toch niet eenvoudig een foto te nemen zonder dat er iemand het beeld passeerde. En, je kon gelijk wie aanspreken en direct op dezelfde spirituele golflengte zitten. Mensen die we enkel via de digitale weg kenden, liepen hier zo maar in het wild.
Elke tentoongestelde wagen was een binnenkopper. Waar we op de 'moderne beurzen' op zoek zouden moeten gaan naar deze fragiele fragmenten tussen honderden voor ons niet of minder interessante stukken stonden ze hier alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Onze zoektocht naar speciaalheid werd volop ingelost.
Om een tikkeltje brutaal eerlijk te zijn, we misten de aanwezigheid van de motorfiets en zijn liefhebbers. Daar hadden de organisatoren blijkbaar niet zo veel aandacht aan geschonken. Een gemiste kans, want deze groep kent nog steeds een groot aantal liefhebbers en clubs.
Er stonden nochtans een paar exclusieve prachtstukken op de stand van de Royal Veteran Car Club en op de parking. Misschien speelde de ligging van deze tuin der lusten ook wel een grote rol. Niet echt dicht bij de Nederlandse of Duitse grens. Op enkele voertuigen hing het uithangbordje 'verkocht', dus er was dus toch wel enige animo.
Er stonden dan ook enkel en alleen aantrekkelijk stukken. Men kon slalommen tussen een 70 tal wagens, 3 van Belgische makelij. Voor het eerst konden we een d'Aoust in levende lijve bewonderen. We kenden deze enkel van op de foto. Voorwaar een zeldzame verschijning, waarvan er naar verluid nog slechts 2 exemplaren bestaan. Verder een ondertussen bekende gereconstureerde 'Speedsport'. Maar wat jammer nou dat het Museum Bossaert niet de aangekochte Pipe tentoonstelde, of de Minerva waarmee ze deelnamen aan de Groote rally van vorig jaar om de Belgische autoindustrie een beetje nieuwe levenslust in te blazen. Maar des al niet te min hadden ze een mooie stand met zeer mooie exemplaren uit verschillende epoques.
Van het huismerk Minerva hadden we O zo veel meer verwacht, wetende dat er in de streek heel wat exemplaren hiervan rondslingeren. Ze konden een voorbeeld nemen aan de mooie stand die werd verwezenlijkt door de Rosengard club, met 3 wagens. Klein maar fijn en makkelijk transporteerbaar.
Een andere Belg is deze reconstuctie van de Belgische Speedsport. Op basis van een Ford T was ook de originele gebaseerd. Dank zij vele foto's kon deze worden nagemaakt. Pracht werk ! Nu we toch in het Cyclecar gebeuren zitten, deze eigenaardige 'Bedelia' kom je ook niet iedere dag tegen. En hetzelfde kan gezegd worden van deze 'Sima Violet' en op de achtergornd een La Licorne. Een zeer mooi project voor de echte liefhebber, deze Dion Bouton, iets met zeer veel potentieel, in verhouding wel een stevig prijskaartje. Voor bijna hetzelfde geld kon je op deze beurs een bijna perfecte Delaunay Belleville in je garage parkeren. Een fantastisch merk, ooit zeer gewaardeerd door de Tsaar van Rusland.
Op dezelfde stand ook deze Hudson. Nog een topstuk, deze Hispano Suiza. Zo iets kom je echt niet alle dagen tegen. Fantastisch dat men de moeite nam om deze vanuit Nederland naar deze beurs te brengen. Als ook nog een af te werken Roland Pilain. Het Museum Bossaert had een mooie stand met diverse wagens uit alle pre war periodes 1890 - 1940 Zoals deze Decauville. Uit de jaren dertig deze schitterende Lagonda.
Voorlopig het einde van deze reportage.
Helaas liet het geheugenkaartje ons in de steek, maar wordt toch vervolgt met meerdere beelden.
Op de parkeerplaats van Expo Waregem, enkele dapperen die met motorfiets afzakten naan pre war days.
Waar ze deze zeldzame en in originele staat Magali uit 1903 konden bewonderen op de stand van RVCCB Alsook deze Bruneau driewieler. Eveneens deze vroege Triumph vond de weg naar Waregem. De Rosengardners poseerden voor een foto in La vie de l'auto, een mooie stand met 3 wagens, en bijpassend personeel. Ooit het pronkstuk van de Belgische automobiel, met nog een beetje werk komt alles weer goed. De basis is er in ieder geval. Een topper op deze prewardays, deze zeer elegante Delaunay Belleville. Trok veel aandacht.
Ook deze Delage een schitterend voorbeeld om in de pre war hobby te stappen. Alpha Romeo voor de diepere beurs...Â…. Ook al zeldzaam deze Marendaz.........Â…Â…. Ontbreekt nooit op pre war evenementen ; Bugatti.
Deze Overland vond vandaag een nieuwe eigenaar. Hopelijk komen we hem tegen op een of ander evenement volgend seizoen. Het standaard megeleverde interieur bij Rosengart.
Enkele jaren geleden brachten we een bezoek aan een Minerva verzamelaar in Anderlecht, welke wegens gevorderde leeftijd zijn verzameling te koop aanbood. Zijn topstuk werd verkocht aan een Sjeik in Koeweit. Deze wilde niet voor niets nog een Minerva aan zijn verzameling toevoegen. Zijn voorouders immers, bezaten Minerva wagens, sterker nog, de eerste 2 auto's ooit in Koeweit waren Minerva's. Vandaar de interesse. De Sjeik bezit ondertussen voor zo ver we weten 2 Minerva's.
Het verhaal is daarmee niet afgelopen, want ook de 2de wagen die zijn intrede deed in Koeweit was een Minerva, en ook deze keer een gift van Zakenman Jassem Bin Mohamed al Ibrahim aan de 7e Emir van Koeweit in 1912. De naam van de bestuurder is ook terug gevonden, nml ene Ali Hussein Abu Khanfar.
De onderstaande afbeeldingen zouden zijn van de 2de Minerva die in Bahrein rondreed. Volgens onze bron zouden anno 1912 vrouwen ook over een rijbewijs kunnen beschikken na het afleggen van een proef.
Deze wagen heeft een andere voorruit dan de eerste, openklapbaar en dunner profiel.
Hieronder 2 foto's van de Eerste Minerva. Op de onderstaande foto is de eerste Minerva wagen uit Koeweit nog niet uitgerust met koplampen. Hieronder nog een Minerva die zijn weg vond naar Koeweit, maar deze arriveerde in 1915.
In een krantenartikel vonden we ook onderstaande foto van een Minerva die in Koeweit zou gereden hebben, wij hebben echter onze twijfels.
Hieronder dan de Minerva die wij nog persoonlijk mochten bewonderen in België. Het is een Model AB uit 1924, als ik het me goed herinner.
In de verzameling ook deze Minervette uit 1904.
Blijf inloggen, want dit verhaal zal worden vervolgt met eveneens eerste auto's op een continent, van het merk..... u raadt het al Â…Â…Â…Â….. Minerva.
In deze uitpuilende Minerva box weer beelden van schoon volk. Te beginnen met Koning Albert welke in 1928 een bezoek bracht aan Congo. We toonden reeds eerder enkele mooie vindingen, welke met deze verder aangevuld zijn.
De Minerva van Albert nog net in beeld bij bezoek aan een ziekenhuis. Ook op de foto heir beneden nog net een glimps van Albert's Minerva. Jammer genoeg stond er net iemand voor de auto. Nog meer schoon volk. Hieronder een opname van de adelijke familie d'Ursel. Ook hier had de fotograaf geen belangstelling in de automobiel. Maar we weten uit de kronieken dat de familie een Minerva bezat. 1910. Hieronder ook een beeld van de familie d'Ursel, met vaag het silhouet van de Minerva. Met zekerheid zullen er nog ergens foto's van zijn. Hopelijk duiken ze vroeg of laat hier op. Nog eens een super mooie opname van een Minerva met de gehele familie aan boord. Helaas onbekend. Ook de foto hieronder met onbekende mensen, we weten wel dat de foto gemaakt is in De Panne. He zou dus kunnen gaan om toeristen die een uitstapje per automobiel versierden. De chauffeur zit voor de foto niet achter het stuur. En nog eens een heerlijke foto van Minerva met die Jonge mannen in beeld. Hieronder dan een schitterende foto met een roedel politieagenten. Foto omstreeks 1913 Uit een krant hier wel een bekend persoon. In dit blog eerder ook al getoond waar Andre Pissard achter het stuur zit. We schrijven 1930, net voor het vertrek voor de rally Oostende - Marseille - Oostende Co piloot was Roger Darteyre. Direct na aankomst reden ze verder naar Brussel. In een wat kleiner model van Minerva uit deze periode deze 2 dames, helaas ook onbekend. Maar soms hebben we geluk, de jonge man hieronder is verzekeringsmakelaar uit Kortijk. Het kantoor bestaat nog steeds. Hieronder een uiterst zeldzame foto van een Minerva 1913 met daarop reclame. We kennen deze producten niet.... Misschien iemand van de lezers ???? Nog een mooi beeld van een Minerva uit deze periode. Een reeks Minerva's gefotografeerd op de groenplaats in Antwerpen. Mogelijk pas gebouwde exemplaren. Verder enkele beelden van Minerva - Chassis met ietwat vreemde karosserie.
Wordt vervolgt met nog meer Minerva nieuws. Alle reacties meer dan welkom
In een eerder artikel hier kon u vernemen dat de Spanjaarden fervente liefhebbers waren van Minerva automobielen. Maar ook hun buren, de Portugezen konden er wat van. Deze week van een correspondent uit Porto, enkele zeer mooie beelden ontvangen...Â…. En er zitten er nog meer aan te komen.
Waar blijven die van de Belgen en Hollanders ??????? 0,000001 % van wat op dit blog staat komt van landgenoten. We wachten nog steeds op de beloofde foto's van de meneer Schoonejans, die wel graag ontleent maar zijn woord niet houdt en zijn familiefoto's enkel zichzelf gunt.
Hieronder twee mooie beelden van een Minerva Brandweerwagen uit 1912 (N584), welke tot in de jaren 50 dienst deed in Porto. Deze opnames zijn gemaakt tijdens een parade in deze tijd.
Uit de beginperiode van Minerva deze met nummerplaat N 04. Als je goed kijkt, kan je opmerkend dat de motorfiets een FN 4 cilinder is. (voor de kenners) Nog een mooie familiefoto met een Minerva omstreeks 1908. Een wat overbelichte foto werd genomen omstreeks 1912. Voor de gelegenheid mocht de chauffeur op de achterbank. Ook uit deze periode een phaeton met houten spaakwielen. En als laatste in deze reportage deze wondermooie opname van een Minerva met zelf gevlochten zetels en ingekorte spatborden; een rally uitvoering. Begin jaren 20 met een van de eerste mascotte's van P. de Soete.
Met de Brexit vers in de actualitiet, hier een mooie herinnering aan de periode waarin 'Brexit' nog normaal was. Veel Minerva's vonden toen de weg over de plas en werden daar ingezet voor allerlei doelen.
Deze week correspondeerden we met Brian, en anderen welke weer mooi beeldmateriaal deed bovendrijven. Mogen we een keer zeggen dat we dat nog maar zelden meemaakten vanuit in België of Nederland. De Engelsen hebben veel meer aandacht voor hun erfgoed, en zijn er trots op. En ze delen het ook.
Minerva zorgde ook voor werkgelegenheid in de UK, want heel wat bedrijfjes maakten carrosseriën naar de Engelse smaak, waarvan we er hier enkele uit de doeken doen.
We beginnen met het verhaal van de Bolton Familie uit Staphordshire. Ze verwierven faam en rijkdom in de koperindustrie, en vermits koper veel gebruikt werd aan de automobiel in die periode, duurde het niet lang om het autovirus op te doen. Mr Bolton was een echte petrolhead en bezat een hele vloot aan automobielen. Hij organiseerde automobiel evenementen reeds in 1902 bij zijn woning. Maar dat was niet voldoende want in 1906 besloot hij een sportief evenement uit de grond te stampen, en zijn maten het vuur aan de schenen te leggen.
In het plaatsje Oakamoor ligt er niet voor niets een steile heuvel. Waarvan Mr Bolton zich af vroeg of er andere petrollers waren die deze sneller bestijgen konden dan Himselve. Het evenement groeide jaar na jaar tot er in 1914 een einde aan kwam, om welbekende reden. De club zelf bleef bestaan tot 1928.
Wij deden een onderzoek en kwamen tot de vaststelling dan meerdere Minerva's deelnamen aan dit festijn, tot grote vreugde van Brian welke deze details niet kende.
Op 12 mei 1906, tijdens de eerste editie namen 2 Minerva's deel. Ene Mr Burford reed met een Minerva 'Trimo' en Mr. Clifford met een Minerva 10 Pk. Beiden maakten ze geen kans tegen veel sterkere wagens.
Maar ze lieten het er niet bij zitten en daagden de winnaars reeds de week daarop uit voor een revanche op 19 mei 1906. J.A. Doran won deze wedstijd met zijn 22 pk Minerva en versloeg daarmee de andere deelnemers met Humber, Rover, Wolsely en Argyl.
In Mei 1907 kwam Doran met een Minerva van 24 pk opdagen. Hij werd verslagen door een De Dietrich op Handicaps, hoewel hij de snelste tijd maakte met een gemiddelde van 1m55. Enkel een Daimler van 30 pk was nog enkele seconden sneller.
1908, Doran nam niet deel maar zijn plaats werd ingenomen door Mr. D.I. Swainston met een 28 pk Minerva. Hij had startnummer 10, en van deze vonden we zowaar een foto. Hij werd verslagen met een 2de plaats door een Clement Talbot.
1909, Deze keer verscheen ook ene Mr. F. Dickingson aan de start met Minerva, een 15 pk. Hij viel uit in de semi finale, verslagen door Talbot.
1910 Een Minerva van 15 pk met aan het stuur Mr. C.T. Leech behaalde een zesde plaats met 2 minuten 13,8. Het evenement had te kampen met hevige regen, en er waren slechts 11 deelnemers.
1911 In dit jaar verscheen weer Mr Swainston, deze keer met een 25 pk Minerva, waarmee hij 2 rondes won.
In een daarvan versloeg hij J.A. Doran met zijn 38 pk Minerva.
De jaren daarna verschenen geen Minerva's meer aan de start. Swaiston reed wel nog in andere cup's in 1909 met Minerva's van 25 en 35 Pk en ook Dickinson reed hier met zijn 16 pk Minerva.
Hieronder een zeer mooie shot van Swainston met Minerva 28 pk en startnummer 10 in 1908.
Nog een schitterend beeld van een Minerva 1908. Helaas is het niet duidelijk welke dit is.
Mochten er nog beelden zijn van deze, wij zouden ze supergraag zien.
Hieronder dan een mooie van Mr Bolton met een van zijn Bolide's een Minerva 1907
Tot zo ver onze vindingen van deze rally.
Onder, Minerva 1907 40 pk
Mr Bolton was niet de enige petrolhead in de UK. Hieronder een opname van een deel van de vloot van en Mr Dennis, welke bevriend was met de Bolton Familie. Hij bezat meerdere Minerva's. De middelste is een De Dion Bouton.
Hieronder enkel voorbeelden van Engels carros bouwers die met Minerva werkten. o.a. Connought, Regent, Elkington, Quinn, Binder en Salmsons, Morgan.
Ten slotte nog een beeld van een Meeting in de 50 er jaren waar we een Minerva tussen spotten. (nr3)
In deze aflevering van Minerva geschiedenis weer enkele zeer mooie beelden met hier en daar ook een verhaal aan vastgekoppeld.
Foto 1, hier zien we de familie Woldring uit Nederland welke fortuin vergaarde met een Amerikaanse band in de textiel industrie. Ze poseren trots met hun Chauffeur bij hun Minerva.
Hierboven ook in Nederland, een Minerva die eigendom was van een Begrafenis vereenigingÂ….
Foto uit Hilversum.
Hierboven achteraan afgebeeld een zeldzame Minerva Tankwagen in Nederland. Nederlandse Minerva actief op hun kolonie Java. Hierboven helemaal rechts, een Minerva, eigendom van Baron van Tuyl. Opname uit Schravenhaege, waar de Baron voorzitter was van de Wielerbond, en hier dus aanwezig op een van de evenementen.
De meest interessante foto uit deze reeks is hierboven te zien. Een vloot Minerva's ergens gefotografeerd in Nederland, en met Nederlandse kentekens? Of niet? We dachten eerst aan een bezoek van het Belgische koningshuis, maar dan zouden de kentekens Belgisch moeten zijn. Bovendien is ons slechts 1 Minerva bekend van het Nederlands koningshuis. Dit is dus een op te lossen raadsel. Jaar en plaats onbekend, maar op een reclamebord op de achtergrond zien we vermelding van het plaatsje Meeuwen.
Wie de oplossing kent, we horen het zeer graag.
Hierboven dan een hele mooie Minerva van omstreeks 1912, eigendom van een Notaris, Vermeire uit de grensstreek met België. De foto werd opgenomen in 1916. Nog een straatbeeld waarop net een Minerva voorbij rijd, Kledingstijl jaren 50 ? Hierboven een opname aan het strand van Scheveningen waar enkele Minerva's deelnamen aan een rit naar Spanje. o.a de licht kleurige Minerva vooraan in beeld. Elders in dit blog toonden we nog andere opname's. Dan nog eens een hele vroege Minerva rond 1906. Deze wagen behoorde toe aan een Chinese zakenman en millionair. Op de foto word een band verwisseld. Hierboven een mooie stand van Minerva op een locatie in Nederlands Indië. Hier werden de Minerva's ingezet in o.a. suikerplantage's Ook deze foto uit Nederlands Indië, de voorste is een Minerva, de andere een Fiat. Ook op deze foto is een Minerva te zien in Indië, bij het Empire theater.
En als laatste een schitterende Minerva met de volledige familie omstreeks 1912.
Weet u meer over deze beelden, aarzel niet het ons te laten weten.
Het is weeral een tijdje geleden dat we nog wat Minerva beelden uit onze doos trokken. Maar hier zijn we weer. Jammer genoeg nog steeds met, laten we het noemen een 'watermerk'.
In plaats van medewerking kregen we hier wel reacties op !!!
U moet weten dat 99% eigen werk is, er 1000 den uren opzoekwerk in gaat zitten, en het door de lezers gedurende vele jaren gratis en voor niks bekeken kon worden.
De site word nu ook veel minder bezocht.
Betekend enkel dat veel mensen wel keken en ontleenden en plezier beleefden, maar zelf niets maar dan ook niets bijdroegen. Jammer voor hen, maar er is dus geen enkele verplichting deze site te bezoeken. Indien het niet bevalt, gewoon niet meer inloggen.
We gaan gewoon verder op deze weg, wegens het uitblijven van positieve bijdragen. Met deze heeft u weet van bestaande beelden, en degenen die denken dat deze ergens te grabbel liggen, mogen ze zelf gaan opzoeken. Het werk hier word dan misschien met meer appreciatie gezien.
Hierboven een zeldzaam beeld van de Minerva poort aan de fabriek in Antwerpen.
En hieronder eenzelfde opname ten tijde van de Duitse bezetting toen de fabriek voor Vliegtuigbouw werd gebruikt.
Dan nog een mooie kopie van een nog bestaande glasplaat opname bij een bezoek van Prins Leopold aan Antwerpen. In een vorige rubriek posten we beelden van Koning Albert op bezoek in Kongo. De onderstaande foto werd genomen bij de terugkeer van Albert in België.
Hieronder een beeld van de Minerva van de Familie Spiliaert, waarvan we een mooi verhaal te pakken kregen.
Namelijk dat de 'Patron' Martin niet zo een beste chauffeur was. Zelf reed hij met een T fordje omdat hij regelmatig brokken maakte. De Minerva werd enkel gereden door een professionele chauffeur, Jef van Sprengel. Deze taferelen speelden zich af in de omgeving van Merksplas.
Uit de kronieken van de familie Mazeman (Baron de Couthoven) onderstaande Minerva Limousine. En nog 2 mooie familieopname's uit eind jaren 20 met een Minerva.
Hieronder nog een schitterend beeld van een Minerva, gemaakt te Schaerbeek rond 1910
De foto hieronder toont een Minerva nog zonder carrosserie, mogelijk direct na de aankoop omstreeks 1920 De opname hieronder werd gemaakt in Haacht, tijdens WO I bij de plat gebombardeerde kamer van Koophandel. Volgens de inzender is de wagen een Minerva, staat echter niet vast. Minerva aan het werk tijdens de 'coupe de meuse' met een afbeelding uit een scancinavische krant. Hieronder nog eens een beeld van Minerva zz0046. Uit de jaren 50. eigenaar was de voorzitter van de PAC. Verder nog een beeld van een laat model van Minerva jaren 30 met horizintale louvre's. Ook uit deze periode deze M4, ergens in de straten van Brussel. Ten slotte nog een beeld van een Minerva Bus.
Een van de mooiste palletten van vooroorlogse voertuigen kan je jaarlijks bewonderen tijdens de Rally van Du Hain. Ze waren reeds aan hun 44 ste uitgave toe. Ondanks de slechte weer voorspellingen, aan de startlijn 32 voertuigen. Dat waren er een heel deel minder dan wat we gewoon zijn, wellicht te danken aan het samenvallen met een groot event in Engeland, nml. Beaulieu. Van deze 32 waren de 2 oudsten van Belgische makelij. Een Sava van 1914 en een Minerva van 1919. Beiden ook merken uit het Anwerpse. Het afkorting S.a.v.a. werd destijds door zijn concurenten beschreven als; Slechtste Auto Van Antwerpen. Werd later wel overgenomen door Minerva. de andere twee waren FN's uit 1924 en 1925. De kroon werd gespannen door Bugatti, welke met maar liefst 6 exemplaren vertegenwoordigd was. Gevolgd door Ballot, waarvan dan weer 4 aanwezigen. Niet slecht voor een eerder onbekend merk. Wellicht waren dit alle exemplaren die in België wonen. Verder natuurlijk de Ford A's, Fiat, Bentley, MG, Alvis, Alta, Citroën, De Soto, Riley, BMW en Hotchkiss op de lijst zien staan. Dit jaar enkel foto's van de start, stop en aankomst, want onze fotograaf was op appel op een familiefeest, en mocht dit alles dus niet meemaken. Maar vele beelden vind je binnenkort wellicht ook op de site van RCCB. Het einde van de rit was wel een aangename verrassing, deze vond namelijk plaats in een oude circustent met de nodige animo. Onderweg was er veel tijd voor vele lekkere hapjes voor degenen die niet moesten sleutelen tenminste. Jongste deelneemster met 19 lente's, welke daarvoor ook de wisselbeker in de wacht sleepte, was Sophie. Ze zat aan het stuur van de Citroën 5 pk, erfstuk van Grootvader. Hopelijk blijft het voor haar niet bij deze ene keer.
Oudste voertuig een SAVA uit 1914. Deze afkorting stond volgens concurent voor ; Slechste Auto Van Antwerpen Minerva 1919 en Bentley 1927 Een FN 1300 uit 1925
En de FN SPORT uit 1924.
Op deze foto 2 van de 4 aanwezige Ballot's Bugatti ruim in de meerderheid.
Alta 1935 Citroën C6 1929 De Soto 1930 Delahaye Een blik onderweg. Stopplaats ergens ter velde na 40 kilometer duffelen.
Waar moeten we beginnen. Afgelopen weekend stond de 39ste Ourthe en Maas rit geplant in de agenda van de RVCCB. De weermannen en vrouwen kregen met de helaasheid der dingen, gelijk. Zowel de gehele zaterdag als zondag plensende regen. Iedere andere organisator zou er de brui aan willen geven, alsook deelnemers. Maar in dit geval trotseerden nagenoeg alle aangemeldden het onbeheersbare. Ja Wadde, de 33 ingeschreven voertuigen, waarvan 97% cabrio's, deden alsof het niets was, en ook 2 motards waagden het er op. Men vertrok in de regen, en de meesten kwamen zo ook weer aan. Slechts een heel klein moment van droogte en een enkel zonnestraaltje tijdens een eerste stopplaats bij 'Val Dieu'. Zou God er dan toch voor iets tussen zitten?
Maar de pret kon niet op. En, dit levert zeer mooie beelden op van een weelderig en rijk pallet oldtimers.
Wat kunnen we nog meer zeggen, hier enkel de 'echte Die Hards' aan het werk. Ze mogen later allen op hun grafsteen laten vermelden ' zeg wat je wil, maar ik ben er geweest '
Voor volgend jaar worden er nu al plannen gesmeed om het over te gaan doen bij de fabrieken van Imperia.
Hopelijk blijft dan het water in de Ourthe en de Maas.
Vertrekpunt op Heilige grond, de poort van de FN fabrieken waar ooit vele Wagens en Motoren doorheen reden. Deze motard koos ervoor om zijn motor op het droge te laten uit veiligheidsoverwegingen. Groot gelijk. De FN met zijspan waarde het erop, alsook onderstaande FN met beter remsysteem. 97 % van de deelnemende wagens waren cabio's, met of zonder dak. Zo grijs, donker en nat ging het er de gehele rit aan toe.
Als het niet nat genoeg is, kan er steeds nog wat bij. Af en toe met zelfs hevige buien, welke dit schitterend beeld opleverde.
Enkele weken gelden kon u hier lezen, en bekijken, de twee eerste beelden, waarvan we ons afvroegen in welke wagen Albert hier plaatsneemt. We hebben de oplossing gevonden. Deze wagen is zijn geliefde Excelcior. Naast hem Generaal Foch. Tijdens WO I gebruikte hij deze wagen eveneens om het front te bezoeken.
Hieronder dezelfde wagen in Veurne, dit maal in gezelschap van generaal Joffre. Telkens is de voorkant van de wagen niet zichtbaar in beeld, alsof de fotografen verboden werd reclame te maken voor het merk. Maar uiteindelijk werd hij dan toch betrapt toen Elizabeth eenmalig de Excelcior ter beschikking kreeg voor een bezoek aan de ziekenboeg van het rode kruis. Hiermee is het raadsel dus opgelost. Volgens het protocol mogen Koning en familieleden nooit samen in eenzelfde voertuig zitten. Meestal verplaatste Elizabeth zich met een Minerva Limousine. Hieronder een beeld van bezoek aan getroffen Landgenoten. Alsook aan de ziekenhuizen en rode kruis.
Een zeer mooi en duidelijk beeld van de voorkant van de Koninklijke Minerva ! Ook na de oorlog bleef Minerva het koningshuis dienen. Hieronder een aantal beelden van Albert die in 1928 een bezoek brengt aan Congo. Hier voelde men zich blijkbaar veilig, want Elizabeth en Albert zitten samen in dezelfde wagen. Let goed op de verschillende modellen van Minerva. Bij deze Missie wagen minstens 3 Minerva's betrokken. b De onderstaande Minerva heeft een andere voorruit dan de voorgaande, bekleed reservewiel. De onderstaande Minerva heeft dan weer geen spaakwielen zoals op de eerste foto. Ook de regeringsfunctionarissen maakten gebruik van Minerva als dienstvoertuig. Net in de hoek kan u nog een Minerva herkennen met nummerplaat A Â…. Onderstaande foto als herhalende afsluiting, begrafenis van Koningin Astrid. Nog enkele beelden van dezelfde sfeer, welke in een vorige rubriek zijn blijven hangen.
Dit Minerva nieuws zal nog verder aangevuld worden met beelden uit Noorwegen, Engeland, A1ustralië, en uit ook eigen land !
Blijven inloggen dus.
U kan foto's zonder de tekst verkrijgen op Aanvraag. Enkel voor degenen die ooit een zelf een bijdrage leverden. Dat zijn er helaas bitter weinig.
Zoals vermeld in vorig bericht is er omstreeks 1908 de overgang van Warwick Wright naar Holloway als hoofdverdeler. Hier een affiche als getuige. Er was korte tijd nog enige samenwerking met vestiging in Burlington street. Van Ernest Arnott hebben we helaas geen ander info gevonden.
In 1907 zaten Minerva dealers aan Holborn Viaduct te London. Hier staan ook de dealers voor Dublin en Belfast vermeld. Ook in Oxford street waren er Minerva dealers te vinden. Nog eentje uit 1907 Holborn Viaduct Londen.
Uit de catalogus van Holloway uit de jaren 20, in samenwerking met carrossier Salmons. Boven een Sedan uitvoering, onder een Landaulette.
En een Coupe chauffeur uitvoering. Reclame affiche voor Salmons Hieronder een zeldzame overlever van een Minerva met Salmons carros. Deze verblijft momenteel in een Canadese verzamling. Model TT. Hieronder een AC met Salmons carros. Een hele tijd geleden schreven we in dit Blog het verhaal van Violet Charlesworth, welke bekend werd omwille van haar frauduleuze praktijken. We vonden nog een foto van haar Minerva, waarmee ze later een ongeluk veinsde om zo te verdwijnen. (reed van een Clif af) Hieronder de reeds eerder getoonde foto van de Minerva van Violet.
Wat zeggen u de namen Warwick Wright, Sidney en William Holloway ? Waarschijnlijk niet zo heel veel. Toch waren het belangrijke figuren in de geschiedenisboeken van Minerva. De eerste, en aanvankelijk enige importeur van Minerva automobielen in het vereenigd koninkrijk was Mr. Warwick Wright.
Hoe lang hij dat heeft volgehouden is ons niet bekend, maar wij schatten zo tot omstreeks 1908.
Minerva House London werkte ook intensief samen met verschillende coach builders zoals Salmson en Mann Eggerton, waarvan hier (in het vervolg) ook mooie foto's uit hun cataloog. Minerva house bleef ook na de oorlog open, maar tot in welk jaar juist, is ons onbekend. Wie dat stukje van de geschiedenis kan invullen, mag het graag laten weten.
Hieronder;
Een van de eerste Minerva automobiel reclame aan de andere kant van de Noordzee, tijdens een automobielshow van 1907 in Londen.
Hieronder een beeld uit een krant van 1907 met foto van de winkel van de gebroeders Wright. Ze verkochten niet enkel Minerva, maar ook Napier, Sunbeam, Ford, Arrol Johnston, Humber....
De Holloway brothers hadden hun Minerva shop in hun eigen straat. Holloway street. de foto werd genomen in 1911. Tussendoor een foto van 1908 uit 'chronicle of the motor'. Het jaar waarin Warwick niet langer exclusief Minerva's aan de man bracht, maar samenwerkte met Holloway en Ernest Arnott. In 1911 verhuisde Holloway naar dit Paleis op cresent street in London. Let op de gebouwen links en rechts, en vergelijk met de volgende foto. Het Minerva opschrift kwam boven op het dak, alsook een Minerva beeld, en opschrift boven de deur. Hieronder een fantastische foto van het interieur, met enkele Minerva's 1911 ! Onderstaande foto werd genomen 1921, na de oorlog, voor de deur met opschrift Minerva house.
Exclusief uit het familiealbum van nazaten van William Holloway !
We zien David Citroen, Christiaan Riecken en William Holloway, het Minerva Race team op de TT 1914 !
Ze reden met startnummer 19 welke op de 2de plaats eindigde, voor team Molon met nr 12 en (3de) en Porporato nr 1 (5de)
Op deze foto de hele Minerva ploeg, 3 teams. De kleine man in het midden is David Citroen, daarnaast William Holloway. Wie de anderen kan identificeren...Â….. laat maar weten. Een foto van team '19' in Actie. Minerva nr 19 reed net voorbij. Holloway en Riecken poseren in de Minerva .
Ook nog een mooi beeld van team 12 met Molon achter het stuur; Eind 1914 kwam Minerva met deze 'Spitzkuhler' waarvan het de bedoeling was alle modellen vanaf 1915 mee uit te rusten. Jammer genoeg gooiden de Duitser roet in het eten. Een van de klanten van Minerva London was deze John Fleming, welke zich in 1906 deze 4 cilinder Minerva cadeau deed. Trotse John Flemming met zijn Minerva.
Wordt vervolgt met nog meer mooie beelden/verhalen uit de UK en Ierland.
De cyclaristen, een groep enthousiastelingen die zich bezigen met vooroorlogse sportieve wagens, lapten het weer. Het is een actieve gemeenschap welke met regelmaat van een goed draaiende Zwitserse klok activiteiten organiseert in binnen en buitenland. Afgelopen (verlengd) weekend, want het begon al op Donderdag, streken ze neer in de omgeving van Waterloo. Een vijftigtal liefhebbers konden zich inschrijven, en de organisatie zat dan ook heel snel volgeboekt. Het is een waarlijk feest deze jongens en meisjes aan het werk te zien. Op zondag verlieten ze al erg vroeg de veren, want in Waterloo stond een reenactment van de slag om de kasteelhoeve even verderop op het programma. Een lust voor het oog en oor. Napoleon en zijn 600 trawanten deden het nog eens over als herdenking van deze slag van 1815. Hier werd er nog iets meer damp en geknal geproduceerd dan bij de start van de cyclecarren. Wie nu zin gekregen heeft om ook zo een spel aan te schaffen, zeker doen, maar bedenk wel dat de prijzen van deze voituretten de laatste jaren de pan uit geswongen zijn. Leuk blijven ze wel.
Heel vroege start op zondagmorgen, en maar goed ook want het zou er warm aan toe gaan, later op de dag.
Op weg naar avontuur.
Bij aankomt te Waterloo, was de zon ook al volle bak present.
Even ertussendoor een sfeerbeeld van de slag om Waterloo. Kanongebulder en muskettengekletter inclusief. De moeite om te bezoeken, staat voor volgend jaar weer in onze agenda genoteerd. Voor de lunch ging het dan verder naar het meer van Genval.
Het nationaal oldtimer treffen in Lelystad, is een van de weinige 'grote' evenementen die speciaal aandacht besteden aan de pre 1930 oldtimer. Dezen komen dan ook graag afgezakt naar de Hollandse havenstad, en worden er flink in de watten gelegd. Het programmaboekje was goed gevuld, en de moeite om de verplaatsing te ondernemen. Toch kwamen niet alle aangemeldden opdagen, jammer. Niet getreurd, want het gene er te zien en te horen is, is echt wel de moeite. In deze korte reportage een vluchtige blik op een en ander van mannelijke bling bling. Gaan we volgend jaar weer ? Nouw, en of.
Dit is nu wat we noemen een echte Oldtimer, die op de achtergrond zowel als die met wielen. Mechanique Aster 1904. De Batavus is enkele honderd jaar ouder. Panhard Levassor 1912gepresenteerd door de Pionier Automobielen Club. Een Mors R toneau 1904 stal de show. Stanley Steamer stuurde dit jaar 2 exemplaren, waaronder deze uit 1910. Overland Roadster. Nog steeds schitterend om te zien deze Cartercar runabout uit 1912. Eveneens uit 1912 deze gigantische Caddillac. Zoals de drie voorgaande wagens ook uit België deze extreem zeldzame Pope Hartford 1904. Dit festival van 2019 was toneel van 100 jaar Citroën, maar ook de ' La Licorne was vertegenwoordigd met enkele exemplaren. Op het centrale plein was er ook plaats voor de Amerikaanse luxe schepen uit begin jaren 30. Chrysler Packard Bentley is een merk welk op geen enkele treffen zoals dit mag ontbreken. Bentley in een race jasje.
Deze 12 cilinder mocht meermaals de show stelen met letterlijk overdonderend geluid. Bugatti was zichtbaar aanwezig met maar liefst 13 stuks, en niet van de minste.
Er was nog plaats genoeg daar in Lelystad, dus bezitters van Leuk oud spul moeten volgend jaar niet twijfelen.
Naast de slechts enkele hier getoonde voertuigen waren ook vele wagens tot de jaren 50 en 60 te bezichtigen.
Deze 12de juni rakelden we onze inspiratie op uit de laatste bladzijden van de Gazet, u weet wel de minder plezante berichten. Ergens op een eerder pagina vonden we een advertentie voor de verhuur van lijkwagens.... maar ook verkoopsbeelden van en voor Minerva automobielen. Daarnaast ook nog enkele zeeeeeer mooie shots van Minerva en concurent. Kijk and enjoy.
Uit een Gentse gazet knipten we deze advertentie van Georges Schietze, welk aanzette tot wat dieper graven.
Six foot under vonden we inderdaad het gewenste resultaat.
De auto uit de advertentie hier daadwerkelijk aan het werk tijdens een onderneming. Het betrof de begrafenis van een bekend politicus/socialist. Eveneens in Gent, begrafenis van iemand uit het Militaire milieu. Het is duidelijk niet dezelfde wagen als hierboven. zie vorm voorruit. Als registratie nummer herkennen we 15..... Onderstaand dan weer werk in de buurt van Aalst...Â….. was het ook hier dat Georges actief was? registratienummer hier is 175482. Ook nog in de Aalster omgeving Minerva 634894. Beschikte George over een hele Minerva vloot, of gaat het om andere eigenaars? Of werden de nummerplaten verwisseld ? Onderstaand dan de teraardebestelling van een politicus met militaire roots. Hij was dusdanig bekend dat deze wagen een ommetje maakte langs Brussel om begroet te worden. De Minerva draagt hier nummer 15891 Op de onderstaande foto is het niet zo duidelijk of het gaat om een Minerva lijkwagen, maar omdat het zich ook in het Gentse afspeelt, is de kans groot. Wil u weten om wie het gaat, contacteer ons. Als laatste de achterkant van de lijkwagen die gebruikt werd voor de herbegraving van Pater Damiaan in Leuven, waarvan eerder in dit blog meerdere beelden.
Nog meer uit de Gazet, vandaar de mindere kwaliteit van de foto's. Deze Minerva van 26 PK torpedo werd aangeboden in deze krant voor 8500 frank. De advertentie vermeld dat de verlichting en generator optioneel zijn, alsook 'coronet' en reservewiel. Bandenmaat 820/120. Dus daarvoor moest men bijbetalen. Krant 1912.
Een ander model in dezelfde krant, de 35 PK, gefotografeerd aan de fabriek banden 895/135. Landaulette 6 plaatsen. Omdat dit model met vele opties uitgerust kon worden prijs enkel overeen te komen. We vervolgen met een Sublieme foto waarop niet enkel een Minerva, maar ook een geduchte concurent Mercedes. Wellicht een 38 PK. OP de achterkant, groeten van nonkel Hubert...Â…. Ook nog uit 1912 hieronder een mooie familiekieker. Minerva 9645. Aan de kerk van Berlaer bij Lier stond ooit deze Minerva geparkeerd. Helaas nummerplaat niet leesbaar. Nog eens een super foto uit de jaren 20. Enkel jonge gasten aan het werk aan een Minerva. Opvallend dat de glazen uit de schijnwerpers verdwenen zijn.
In 1926 was deze Minerva torpedo te bewonderen.
Als laatste in dit bericht je een Minerva die we in de smiezen kregen op de achtergrond van een beeld uit de streek van de Semois. Pas na uitvergroten duidelijk Minerva 9909.
Zoals het wel eens gebeurt, ook hier weer enkele foto's ontsnapt aan publicatie, dat word een volgende keer goed gemaakt, samen met nog veel meer moois uit Antwerpen. Blijven inloggen is de boodschap...Â….
Niet vergeten, nog Minerva of andere Belgen op een oude foto in de lade of andere stoffige plaats, bezorg ze ons !
Steevast op de eerste zondag van het jaar, kan je al sedert 2005 terecht bij rond trekkende pioniers, als je liefhebber bent van vooroorlogse voertuigen. Dit jaar ook weer onder een stralend zonnetje, en bij ons weten is het slechts 1 keer voorgekomen dat het een ganse dag regende. En zelfs toen was er voldoende Animo. Niet groot, wel super gezellig. Dit jaar ging de tocht naar het Lummense Schulensmeer via een goed opgesteld roadbook. Een hele reeks verschillende merken konden bewonderd worden. Korte opsomming; Nash, Riley, Lagonda, Marmon, Austin, Minerva, Amilcar, MG, Gladiator, Chevrolet, Ford, Peugeot, Rovin. In totaal 18 wagens.
Meerdere beelden zullen te zien zijn op oldtimerpictures.com.
Met deze weer eens een schitterende aanvulling van de geschiedenis van Minerva, en wel met prachtige verhalen en beelden uit eigen land. En als u dacht dat daarmee de kous bijna ten einde gebreid is, dan heeft u het mis.
Er liggen nog heel wat extraatje's op het schap. Blijven inloggen dus. Daar we jammer genoeg constateren dat vele beelden verspreid worden zonder toestemming of credits, helaas voorzien van tekst. U kan ze bekomen zonder tekst, maar enkel op aanvraag. Dank voor uw begrip.
Deze eerste foto toont de eerste Minerva die door het Belgische leger werd aangeschaft als vervoersmiddel voor de hogere rangen. Deze aanschaf gebeurde Anno 1907. De chauffeur van dienst is hier niet bekend, maar aan boord zien we de Generaals Joffre, Foch en Balfou. Om in de groene legersfeer te blijven, een beeld van 2 Minerva's, de gepanserde versie, maar op de achtergrond ook een gesloten limousine. Ook in later jaren deden Minerva's dienst in het Belgische leger. Onderstaande opname is gemaakt in 1914 aan de ijzer. De chauffeur kreeg echter zeer slechte punten toen hij probeerde of de Minerva ook als boot gebruikt kon worden. Of misschien was hij van gedacht dat hij eerst gedoopt moest worden? Al deze mooie machinerie werd in elkaar gestoken door vele arbeiders. Op het hoogtepunt telde Minerva 1600 werknemers. Hieronder een zeer mooie opname van het personeel vlak na de Oorlog, welk bewijst dat de productie al in 1918 terug werd opgestart. Dat was natuurlijk mogelijk omdat tijdens de oorlog aan een nieuw ontwerp gewerkt werd, nml het type NN. Heeft u een type van deze reeks, dan zie u hier de mannen en jongens die uw wagen in elkaar staken. Ambachtslui aan het werk in de carrosserie afdeling op het bovenste verdiep van de fabriek. Deze is wel uit een latere periode. De mannen aan de top mochten ook op de foto. Wie ze bij naam kent, mag dat zeker laten weten. Herkennen we in het midden Dhr. de Jong? Kocht je voor 1914 een Minerva, dan was dit het afgewerkte product. Van hier uit ging je ermee naar je persoonlijke koetsenbouwer, of zoals deze klant die even stopte om passende verlichting uit te kiezen bij L.Bardin & Grumbach. Een andere dealer kon je vinden in St.-Truiden, ergens in begin jaren 30. Telefoon nummer 16 ! Belde je nr 17, dan kwam je bij een andere Minervadealer aan de andere kant van het land. Zie volgende foto !!!!!! Voor de oorlog kon je terecht voor aankoop en service bij garage Lombaert in de Panne. Hij verkocht ook Daimlers, eveneens met schuivenmotor techniek. Effe bellen naar telefoon nr 17 Â…. Voor een Minerva kon je ook terecht bij dealer J.Mes in de Kerkstraat van Dendermonde. Eind jaren 20 hield hij een tentoonstelling van de verkrijgbare modellen. Ook de takelwagen is van Minerva. Pracht beeld !
In Vroegere jaren hadden heel wat eigenaars een chauffeur in dienst. Wie al eens in Remouchamps de grotten bezocht heeft, vind daar op de hoek van de straat een Hotel. Buiten op de gevel vele mooie foto's van het gegoede volkje welke met automobiel en chauffeur op bezoek kwamen. Ondermeer ook Koning Leopold.
Hieronder een prachtfoto van zo een klant. Wij vragen ons af wat voor rare dingen op de achterwielen gemonteerd zijn. Lijkt wel op luchtgekoelde remschijven of een speciaal veersysteem want de banden lijken wel vol te zijn ipv luchtbanden zoals de voorwielen. Wie weet het ?
We beginnen meteen met een beeld van het meest spectaculaire voertuig, namelijk een unieke 'one of' Procter runabout uit 1902. Electrisch aangedreven !
Een andere ouderling, waarvan we helaas het merk niet hebben kunnen opslaan. Benz uit de 19 de eeuw. Leuk voor een familie uitje per Renault. oor de gelegenheid werd de voorruit omhoog geklapt, deze hangt tegen het plafond. Het platform 'motoren was gevuld met vele topstukken zoals deze Puch. Je ziet ze niet vaak in actie zoals deze Henderson. Het geluid alleen al...Â….. Oordopjes waren zeker welkom.. Over naar de rubriek 'grote kannonnen. Een Oakland uitgerust met Curtis vliegtuigmotor. Brasier 'Gordon Bennet' Napier.. Loraine de Dietrich Hispano Suiza ! Nog een Brasier op de parking . Crosley
2019 was toegewijd aan Alfa Romeo waar er een heel leger van aanwezig was.
Het is weer een hele tijd geleden dat we nog eens gemarteld werden met het genot om de echte prewar cars aan het werk te zien. Met pre war bedoelen we dan wel de eerste wel te verstaan. Het had echt niet veel gescheeld om er de brui aan te geven, gezien de weersvoorspellingen van zowat alle nieuwsdiensten. We spoelden zowaar bergop mee met het bluswater uit de hel, richting Cuesmes, een slaapstadje nabij Bergen. Dit viel gelukkig nog voor het startsein, iel vroeg in de morgen. De inschijflijst zag er veelbelovend uit. Maar liefst 29 voertuigen die de juiste adelbrieven konden voorleggen, stonden genoteerd. Dat was gerekend buiten enkele goed in het vel zittende behoeders van roestig erfgoed die ook nog kwamen opdagen. In de morgenstond stonden onze voeten nog in het water, maar na het vroege vertrek richting ontbijttafel waren zowaar enkele strepen zonneschijn te genieten. Dit nadat een motard nog enkele vervagende mistbanken had getrokken rondom het startpeloton.
We zweren op het communiezieltje van facebook dat wereldwijd een hemelse parade automobielen aan een horde foto/autofanaten zal voorbij trekken. De ondergetekenden kunnen dit letterlijk met stomende woorden beamen.
U weet het, iedere keer weer verheugen we ons mateloos als weer eens iets nieuws onze aandacht trekt. Dit jaar was dat een Darraque uit 1906 met Brusselse carrosserie van de bekende Avenue Louise. Ook 2 motards met Triump en AJS 1905 en 1906 hadden de euvele moed lieten zich te laten inblikken. Alle chakra's van onze fotograaf stonden weer op scherp om de meest bizarre vormgevingen van destijds en emoties van dit occulte gebeuren met meesterlijke beheersing vast te pinnen.
Voila, deze momenten zijn weer vlotjes doorgesneden met zicht op een volgend het avontuur !
Iel vroeg in de morgen terwijl alles nog kletsenat was, nog afladen op het dorpsplein van Cuesmes. Oudste voettuig Decauvile 1899.
Deze was iets drogen aangekomen Nagant de course 1907 Unic, ook motards lieten zich inblikken. Triumph 1905 In de top 5 van onze favorieten deze Darrack 1906. Voor het vertrek nog enkel rondjes mist trekken rondom het startpeloton. Corre 1905 met eigenaardig draaiende stoel om passagiers toe te laten. Op weg naar de ontbijttafel, wel nog grijs, maar toch al droog. Enkel last van opspattend water. Ook de jeugd duikt volle moed in de hobby ... Modebewust.. Nabij de Franse grens, enkele gele hesjes gespot. Luilekkerland. Oerautomobiel. Mooie collectie trapauto's te bewonderen terwijl de laatste druppels uit de lucht geperst werden Dan begon zowaar een beetje schaduw te vormen. Ai ai ai, enkele voertuigen met problemen, nog voor het goed van start ging. Slechts enkelen zaten lekker binnen zoals de bestuurders van deze Delahaye 1908
Deze opname nog uit vorig rubriek waar het plaatsen mislukte. Voor de zekerheid het dakje er op, maar echt nodig was het niet.
Schitterende Renault van de Gastheer Philippe. Het oudst deelnemende voertuig uit 1899...Â…Â….. dat maakt dus 120 jaar op de teller. Nog een mooi Renaultje in de voorraadkamer. Openlucht museum in actie.
Und dan gings loss ! Zo waar met een fris zonnetje.
Cottereau 1902.
De Dion Bouton Achter het stuur van een Hillmann roadbook volgen, niet evident. Zeer mooie opname van een Clement in Actie. De T fordjes waren niet zo heel dik gezaaid dit jaar. Die dingen lopen fantastisch. Een achteruitblik van uit de Stanley.
Wie zei daar dat auto's en moto's niet combineren ? Pracht beeld toch ! Tussenstopje ergens temidden van veel groen. In het midden van dit peloton een Zedel 1909... Mooi toch. Wordt vervolgt...Â…Â…Â….
Aangekomen aan de middagstop, enkel nog zon... Hier en dar kwam er zowaar een korte broek te voorschijn. En ook de zonnebril kreeg een plaatsje.
Warme verpakking toch aan te bevelen. T fordje nr 2 Grote daracq zonder startmotor. De Dion Bouton De Triumph van Nick deed het feilloos. Alsook de AJS van Philipe.
Sleutelmoment. Schitterende Delauney BellevilleÂ…. Reden helaas niet mee Â… dit Renaultje En deze Buggatti.
Enkele weken geleden zag u in dit blog beelden van Frits Koolhoven, Hoofd bij de motorafdeling van Minerva en Coureur.
Welnu, Frits toerde na zijn overwinning tijdens de 'kaizerspreis' van 1907rond in Europa om zijn verhaal te doen en Minerva te promoten. (waarvan ook beelden in dit blog)
Dit verhaal werd opgetekend, en wij vertellen het hier en nu nog eens na, met oude spelling. Het is echt de moeite te lezen hoe het er destijds aan toe ging, bekeken door de bril van de piloot himselve. Helaas is het verhaal niet compleet wegens niet geheel leesbare kopie. Het verhaal van de laatste ronde en overwinning ontbreekt. Mocht iemand de rest ergens hebben liggen, we ontvangen het met open armen.
Reed and enjoy !!
Frits Koolhoven
verteld.
Het circuit
des Ardennes, de jaarlijkse grote automobiel race, had voor ons Hollanders dit
jaar een bijzondere attractie. Immers, voor het eerst zou een landgenoot
mededingen in een snelheidswedstrijd. Op zich zelf is dit feit reeds belangrijk
genoeg om daar eens een artikel aan te wijden, doch wij willen verder.
We willen de
niet ingewijden in het automobilisme uitnodigen om ons verder betoog te volgen
en in het kort mededelen waarom snelheidswedstrijden nodig zijn.
Als men het
alleenlijk beschouwt uit een oogpunt van snelheidswaanzin, om maar langs een
weg gedurende enkele uren te jakkeren, en het resultaat niets dan ongelukken
kan opleveren,dan zou ik het volmaakt
eens zijn met hen, die de mening verkondigendat ze absoluut onnodig zijn. Doch denk niet geachte lezer, dat het aan 100
tot 150 km/h gaan rijden, er is, louter op de pret. Dat is immers al te
belachelijk. Zonder in technische grootdoenerij te vervallen, kan in het kort
gezegd worden waarom deze wedstrijden nodig zijn.
Eerstens
word tijdens een wedstrijd het maximum gevorderd van het merk en zijn
onderdelen. Doorstaat het merk gedurende zulk een wedstrijd de proef, deze
wagen op toeristisch gebied aanbevelen.De wagen waarvan de grootste snelheid en grootste kracht wordt gevergd,waarbij een minimum aan benzineverbruik word
geconstateerd, en die met een minimum van gewicht de grootst mogelijk sterkte
van materiaal kan geven, en die dan tenslotte zegeviert over het gehele
parcours, in een minimum van tijd volbrengt, welnu, die wagen levert het bewijs
van een in alle delen van degelijke constructie te bezitten.En alleen wanneer het maximum gevergd word,
dat is dus bij een wedstrijd het geval, kan zulks geconstateerd worden.
Niet voor
niets worden duizenden guldens uitgegeven om goede wagens voor
snelheidswedstrijden te bouwen. Want de fabrikanten weten en beseffen dat door
de meeste automobiel kopers word gelet op het behaalde succes omdat ze zulk een
fabricatie hun volle vertrouwen geven.
Als voorbeeld
noem ik het succes der Panhards, en Mars in de eerste, der Richard Brasier,
Renault en fiats in de latere jaren. Zonder races hadden deze merken niet een
wereldvermaardheid verkregen.
De Minerva fabriek.
En waar nu
een merk van Belgische makelij gezegevierd heeft, dat wel is waar van Belgisch
fabrikaat is, doch hoofdzakelijk haar groei en bloei te danken heeft aan
Nederlandse energie. Daar hebben wijmet
dit behaalde succes veel zelfvoldoening vernomen. De Heer S. de jong staat sinds de
oprichting aan het hoofd der Minerva fabrieken te Antwerpen. Begonnen met de
fabrikatie van gewone rijwielen, werd later overgegaan tot het maken van motorfietsen,
en eerst in 1904 werd begonnen met het maken van de eerste Minerva automobielen.
Van dien datum af dagtekent het feit, dat de jonge heer koolhoven bij de Antwerpse
usine als volontair werkzaam werd. Hij heeft de hoofd ingenieur Pierri, die nu
reeds 7 jaar aan deze fabriek verbonden, aan het werk gezien, en enige weken
geleden heeft hij de kroon op het werk gezet door voor een groot gedeelte me te
helpen aan het doen triompheren der MinervaÂ’s. Eerst in Maart jongstleden is de
fabriek race wagens gaan bouwen, die reeds bij den ‘kaizerspreis’ moesten
starten. Ze waren dan ook tijdig aanwezig, doch kersvers uit de fabriek.
Vandaar het niet ‘au point’ zijn; de bestuurder moet zijn wagen kennen. Dit was
nu niet het geval, en hoewel onder de favorieten behorende, had Minerva in den
Taunus, ook al door pech, weinig succes. Toch peinsde de heer de jong op een
schitterende revanche. In alle stilte werd nog een racewagen gebouwd, de gehele
machinerie en motor nagezien en de Heren Lee Guines, een bekende Engelse miljonair,
dezelfde die verleden jaar ons op Scheveningen met zijn 200pk Daracq versteld
deed staan. Moore – Brabazon een andere Engelsman, Warwick Wright en last but
not least Frits Koolhoven, uitgenodigd om duchtig te gaan traineren, ten einde
ditmaal ‘tout en point’ aan de start te verschijnen.
Frits koolhoven
Ten kantore
van zijn vader, de sportman A. Koolhoven, algemeen in Nederland bekend als een
der eerste ANWB leiders, die reeds in de prille jeugd van onze toeristenbond
het kindje hielp staande houden, en nu meemaakt welk nu geweldig lichaam van
bijna 30000 leden het is geworden. Wel nu, die vader stelde ons in de
gelegenheid om zijn zoon, zojuist uit Antwerpen terug, te vragen naar de
bevindingen van de eerste snelheidsreis. En heel kalm, leuk kletsend , werd mij
ondermeer het volgende verteld;
Reeds als
jongen zat het er bij mij in. Pure liefhebberij had ik steeds in het racen. Dat
werd mijn roeping. Als volontiar kwam ik bij Minerva en klom op in de drie
jaren tot chef der motorafdeling.
De training
heeft geduurd totdagen voor de
wedstrijd. Om nu niet de tegenstanders de werkelijke snelheid te tonen; werd na
iedere rondeminuten gestopt, dus allerminst
viel de overweldigende snelheid op.De
wagen werd weggezet de avond voor de grooten dag, nog 10 kilometer gereden,
daarna gevuld met benzine en geolied, nieuwe Engelbert banden met afneembare vinet-vellingen
er op gezet en zijn toen ondanks het leven, een weinig gaan rusten.
Koolhoven verteld van zijn race.
Ik voelde
mij in dien vroegen ochtendstond absoluut niet zenuwachtig. Vroeger heb ik dat
wel eens gehad. Heel kalm rangschikte ik mijn wagen om half vijf op de
aangegeven plaats. Van minuut tot minuut werd gestart. Ik had nr 11 en kwam dus
om 5h11 aan de beurt. Warwick Wright ook op Minerva ging het eerst weg. Toen
mijn beurt kwam ging alles zeer goed en ik was zonder stoornis ineens heel kalm
weg. Dat was een groot verschil met Jenatzydie als nr 21 startte, en volgens ooggetuigen vlogen door de vaart de
stenen tot in de tribuneÂ’s. Als een gek vloog hij weg. Ik had me voorgenomen om
in het begin niet op het snelst te rijden ten einde mijn motor te sparen. Om
mijn plos zat mijnregulator, en daarop
kon ik nagaan dat mijn eerste ronde, de 87 kilometer niet sneller dan in52 minuten moest rijden. Bedenk toch dat er 7
ronden te rijden waren, en dat jakkeren bij het begin, houdt een wagen niet uit.
In deze ronde haalde ik het eerst een Aries in, die in het midden van de weg
stond, en waaruit grote vlammen sloegen, terwijl aan iederen kant van de weg mannen
achter boomen angstvallig de dingen afwachtten die gebeuren zouden. Er was net
genoeg ruimte om te passeren. De brand werd schijnbaar gebluscht, althans later
liep die kar weer. Nog haalde ik een Imperia en een Gaganau in volle vaart voorbij.
Dat inhalen is anders geen kleinigheid. Als je er al op 100 meter achter zit,
dan voel je tegen je gezicht, lichaam en wagen de steentjes al, die je
voorgangerdoor zijn ontzettende
snelheid opgooit. En hoe dichter je nadert, hoe gevaarlijker zodat je in volle
vaart verplicht benteen hand voor je
bril te houden, anders maak je kans dat een glasscherf je blind maakt. Op 20
meter afstand krijg je grotere stenen te slikken, en zo een achtervolgingduurt somtijds langer dan een halve ronde.
Mijn Mechanicien, Henri Garcia, een handige Vlaming, werd juist tegen zijn brillenglas
getroffen. Het glas viel er uit, maar gelukkig bleef zijn oog onbeschadigd. De
ronde werd door mij gereden in 52,5 minuut.
Volgens de officiële
classificatielijsten was Koolhoven negende geworden en reed hij de eerste ronde
in 52 minuten en 22 seconden. De tweede ronde verliep zonder enig incident.
Alleen merkte ik dat langs het heele circuit, dat er ontzettend veel
belangstelling was. Met rode vlaggen werd door de commissarissen druk gewerkt,
als verschillende tekens, als voor gevaarlijk bocht enz.. enzÂ…
Koolhoven handhaafde zijn positie in de tweede ronde,
bleef negende, en reed nu, merkwaardig die regulariteit, slechts 2 seconden
langer.
In de derde
ronde heb ik voortdurend strijd gehad met die Hieronymus die een Gaggenau
bereed, en die zijn weg zeer slecht hield, en zo slingerde dat passeren zonder gevaar niet mogelijk was. Ruim
een halve ronde heb ik achter hem gezeten tot dat ik eindelijk op een lange
rechte ‘descente’ bij Offaingkans zag
om hem buitenlangs in een bocht te passeren. Dat was ook maar net aan, zijn
spatbord raakte mijn benzinereservoir, doch het was mijn enige kans, en het
lukte.
TweeAdlers passeerde ik nog, zoo ook Wright die
volgens afspraak in deze ronde moest ‘ravitailleren’. In de vierde ronde had ik
het even te kwaad bij Longliers bij de 96 ste k.m van Bastogne in een zeer
zware bocht die men niet sneller kan nemen dan 30km/h. Juist in de bocht
gekomen pakte de voetrem niet, en zag het er een ogenblik uit dat ik midden in
het volk terecht zou komen. Doch een hevige ruk aan de handrem, had ten gevolge
dat de wagen in een slag omdraaide, net op het moment dat ik door Warwick werd
gepasseerd.
Op onze
vraag bij wijze van intermezzo, hoe gewoonlijk bochten werden genomen, vertelde
Koolhoven het volgende;
Intussen
vervolgde onze zegsman; Na Longiers had ik spoedig weer Wright te pakken, en
weldra zag ik Jenatzy aan den kant staan met een gebroken stuur, en nog mag hij
van geluk spreken dat het zo is afgelopen. Op een rechten weg met boomen langs
beide zijdenbreekt zijn stuurstang, net
op een plaats waar geen bomen stonden. Nu sloeg hij tegen de baan aan links en
de wagen bleef overhellend staan. Hij en zijn mecanicien bleven ongedeerd.
Afgesproken was dat ik einde dezer ronde
zou ravitailleren. Dat gebeurde bij de tribune. Men was verplicht alles zelf te
doen met hulp van de mecanicien. Alles stond klaar. Vlug nieuwe benzine, olie
bijgevuld, twee nieuwe achterbanden uit voorzorg, motor gesmeerd, en een
glaasje natuurlijk.Victoria water
gedronken en 6,5 minuut later was ik alweer aan de 5de ronde aan het
afrekenen.Bij Longliers had ik er weer
een te pakken, het bleek de Pipe van Hautvast te zijn. Toen had ik al 2,5
minuten op hem ingelopen. Van Longliers tot Habay la Neuve ben ik tot op 5
meter gescheiden achter hem gebleven. Hoewel sneller in de korte rechte einden,
had ik toch niet snelheid genoeg om hem voorbij te lopen. Hautvast, bekend als
een der stoutste rijders, zeilde als het ware door de bochten. De voorlaatste
bocht bij Habay, alwaar het beroemde steenen bruggetje ligt, nam Hautvast met
zulk een snelheid dat hij slechts op 1 cm van de kant van de stenen waluitkwam. Door voortdurend afsluiten kwam ik
60 meter achter te liggen. Nu is er 500 meter verder weer een bocht. Weer liep
ik op hem in toen op een gegeven ogenblik een vreselijke stofwolk voor mij
oprees. Daarboven zag ik den wagen zo een 10 a 20 meter in de lucht in de lucht
vliegen, en daarna plots niets meer. Hautvast bleek over de 10 meter hoge berm
in een afgrond van 30 meter diepe met wagen en al te zijn gevallen. Onmiddellijk
stopte ik, maar gendarmes zeiden me door te rijden. Hautvast en bijrijder wagen
tijdelijk uit den wagen gesprongen waarbij hij slechts zijn oog deerde met zijn
stofbril. Van den wagen bleef niets heel. Ik verzeker u dat ik hiervan wel
degelijk ben geschrokken. Uit al mijn macht ben ik dan ook afgeremd zoals je
alleen in zulken oogenblikken kan doen.
Zonder
verder incidenten werd aan de 6de ronde begonnen. Het merkwaardige
daarvan was dat nu alle MinervaÂ’s zich bij elkaar geplaatst hadden, en ook als
eerst vier langs de tribune passeerden. In minder dan3 minuten werd ik gevolgd door Wright,
Brabazon en Guines. Bij martelange stond Deplus met zijn omgevallen Pipe langs de
weg.Dit was dus de derde Pipe die
uitviel.
Hier moeten
we voorlopig het verhaal beëindigen wegens niet leesbaar van het vervolg. We
hopen dat iemand van de lezers dit vervolg toch kan vinden en opstuurt.
Frits Koolhoven
verteld.
Het circuit
des Ardennes, de jaarlijkse grote automobiel race, had voor ons Hollanders dit
jaar een bijzondere attractie. Immers, voor het eerst zou een landgenoot
mededingen in een snelheidswedstrijd. Op zich zelf is dit feit reeds belangrijk
genoeg om daar eens een artikel aan te wijden, doch wij willen verder.
We willen de
niet ingewijden in het automobilisme uitnodigen om ons verder betoog te volgen
en in het kort mededelen waarom snelheidswedstrijden nodig zijn.
Als men het
alleenlijk beschouwt uit een oogpunt van snelheidswaanzin, om maar langs een
weg gedurende enkele uren te jakkeren, en het resultaat niets dan ongelukken
kan opleveren,dan zou ik het volmaakt
eens zijn met hen, die de mening verkondigendat ze absoluut onnodig zijn. Doch denk niet geachte lezer, dat het aan 100
tot 150 km/h gaan rijden, er is, louter op de pret. Dat is immers al te
belachelijk. Zonder in technische grootdoenerij te vervallen, kan in het kort
gezegd worden waarom deze wedstrijden nodig zijn.
Eerstens
word tijdens een wedstrijd het maximum gevorderd van het merk en zijn
onderdelen. Doorstaat het merk gedurende zulk een wedstrijd de proef, deze
wagen op toeristisch gebied aanbevelen.De wagen waarvan de grootste snelheid en grootste kracht wordt gevergd,waarbij een minimum aan benzineverbruik word
geconstateerd, en die met een minimum van gewicht de grootst mogelijk sterkte
van materiaal kan geven, en die dan tenslotte zegeviert over het gehele
parcours, in een minimum van tijd volbrengt, welnu, die wagen levert het bewijs
van een in alle delen van degelijke constructie te bezitten.En alleen wanneer het maximum gevergd word,
dat is dus bij een wedstrijd het geval, kan zulks geconstateerd worden.
Niet voor
niets worden duizenden guldens uitgegeven om goede wagens voor
snelheidswedstrijden te bouwen. Want de fabriekanten weten en beseffen dat door
de meeste automobiel kopers word gelet op het behaalde succes omdat ze zulk een
fabricatie hun volle vertrouwen geven.
Als voorbeeld
noem ik het succes der Panhards, en Mars in de eerste, der Richard Brasier,
Renault en fiats in de latere jaren. Zonder races hadden deze merken niet een
wereldvermaardheid verkregen.
De Minerva fabriek.
En waar nu
een merk van Belgische makelij gezegevierd heeft, dat wel is waar van Belgisch
fabrikaat is, doch hoofdzakelijk haar groei en bloei te danken heeft aan
Nederlandse energie. Daar hebben wijmet
dit behaalde succes veel zelfvoldoening vernomen. De Heer S. de jong staat sinds de
oprichting aan het hoofd der Minerva fabrieken te Antwerpen. Begonnen met de
fabrikatie van gewone rijwielen, werd later overgegaan tot het maken van motorfietsen,
en eerst in 1904 werd begonnen met het maken van de eerste Minerva automobielen.
Van dien datum af dagtekent het feit, dat de jonge heer koolhoven bij de Antwerpse
usine als volontair werkzaam werd. Hij heeft de hoofd ingenieur Pierri, die nu
reeds 7 jaar aan deze fabriek verbonden, aan het werk gezien, en enige weken
geleden heeft hij de kroon op het werk gezet door voor een groot gedeelte me te
helpen aan het doen triompheren der MinervaÂ’s. Eerst in Maart jongstleden is de
fabriek race wagens gaan bouwen, die reeds bij den ‘kaizerspreis’ moesten
starten. Ze waren dan ook tijdig aanwezig, doch kersvers uit de fabriek.
Vandaar het niet ‘au point’ zijn; de bestuurder moet zijn wagen kennen. Dit was
nu niet het geval, en hoewel onder de favorieten behorende, had Minerva in den
Taunus, ook al door pech, weinig succes. Toch peinsde de heer de jong op een
schitterende revanche. In alle stilte werd nog een racewagen gebouwd, de gehele
machinerie en motor nagezien en de Heren Lee Guines, een bekende Engelse miljonair,
dezelfde die verleden jaar ons op Scheveningen met zijn 200pk Daracq versteld
deed staan. Moore – Brabazon een andere Engelsman, Warwick Wright en last but
not least Frits Koolhoven, uitgenodigd om duchtig te gaan traineren, ten einde
ditmaal ‘tout en point’ aan de start te verschijnen.
Frits koolhoven
Ten kantore
van zijn vader, de sportman A. Koolhoven, algemeen in Nederland bekend als een
der eerste ANWB leiders, die reeds in de prille jeugd van onze toeristenbond
het kindje hielp staande houden, en nu meemaakt welk nu geweldig lichaam van
bijna 30000 leden het is geworden. Wel nu, die vader stelde ons in de
gelegenheid om zijn zoon, zojuist uit Antwerpen terug, te vragen naar de
bevindingen van de eerste snelheidsreis. En heel kalm, leuk kletsend , werd mij
ondermeer het volgende verteld;
Reeds als
jongen zat het er bij mij in. Pure liefhebberij had ik steeds in het racen. Dat
werd mijn roeping. Als volontiar kwam ik bij Minerva en klom op in de drie
jaren tot chef der motorafdeling.
De training
heeft geduurd totdagen voor de
wedstrijd. Om nu niet de tegenstanders de werkelijke snelheid te tonen; werd na
iedere rondeminuten gestopt, dus allerminst
viel de overweldigende snelheid op.De
wagen werd weggezet de avond voor de grooten dag, nog 10 kilometer gereden,
daarna gevuld met benzine en geolied, nieuwe Engelbert banden met afneembare vinet-vellingen
er op gezet en en zijn toen ondanks het leven, een weinig gaan rusten.
Koolhoven verteld van zijn race.
Ik voelde
mij in dien vroegen ochtendstond absoluut niet zenuwachtig. Vroeger heb ik dat
wel eens gehad. Heel kalm rangschikte ik mijn wagen om half vijf op de
aangegeven plaats. Van minuut tot minuut werd gestart. Ik had nr 11 en kwam dus
om 5h11 aan de beurt. Warwick Wright ook op Minerva ging het eerst weg. Toen
mijn beurt kwam ging alles zeer goed en ik was zonder stoornis ineens heel kalm
weg. Dat was een groot verschil met Jenatzydie als nr 21 startte, en volgens ooggetuigen vlogen door de vaart de
stenen tot in de tribunes. Als een gek vloog hij weg. Ik had me voorgenomen om
in het begin niet op het snelst te rijden ten einde mijn motor te sparen. Om
mijn plos zat mijnregulator, en daarop
kon ik nagaan dat mijn eerste ronde, de 87 kilometer niet sneller dan in52 minuten moest rijden. Bedenk toch dat er 7
ronden te rijden waren, en dat jakkeren bij het begin, houdt een wagen niet uit.
In deze ronde haalde ik het eerst een Aries in, die in het midden van de weg
stond, en waaruit grote vlammen sloegen, terwijl aan iedereen kant van de weg mannen
achter boomen angstvallig de dingen afwachtten die gebeuren zouden. Er was net
genoeg ruimte om te passeren. De brand werd schijnbaar gebluscht, althans later
liep die kar weer. Nog haalde ik een Imperia en een Gaganau in volle vaart voorbij.
Dat inhalen is anders geen kleinigheid. Als je er al op 100 meter achter zit,
dan voel je tegen je gezicht, lichaam en wagen de steentjes al, die je
voorgangerdoor zijn ontzettende
snelheid opgooit. En hoe dichter je nadert, hoe gevaarlijker zodat je in volle
vaart verplicht benteen hand voor je
bril te houden, anders maak je kans dat een glasscherf je blind maakt. Op 20
meter afstand krijg je grotere stenen te slikken, en zo een achtervolgingduurt somtijds langer dan een halve ronde.
Mijn Mechanicien, Henri Garcia, een handige Vlaming, werd juist tegen zijn brillenglas
getroffen. Het glas viel er uit, maar gelukkig bleef zijn oog onbeschadigd. De
ronde werd door mij gereden in 52,5 minuut.
Volgens de officiële
classificatielijsten was Koolhoven negende geworden en reed hij de eerste ronde
in 52 minuten en 22 seconden. De tweede ronde verliep zonder enig incident.
Alleen merkte ik dat langs het heele circuit, dat er ontzettend veel
belangstelling was. Met rode vlaggen werd door de commissarissen druk gewerkt,
als verschillende tekens, als voor gevaarlijk bocht enz.. enzÂ…
Koolhoven handhaafde zijn positie in de tweede ronde,
bleef negende, en reed nu, merkwaardig die regulariteit, slechts 2 seconden
langer.
In de derde
ronde heb ik voortdurend strijd gehad met die Hieronymus die een Gaggenau
bereed, en die zijn weg zeer slecht hield, en zo slingerde dat passeren zonder gevaar niet mogelijk was. Ruim
een halve ronde heb ik achter hem gezeten tot dat ik eindelijk op een lange
rechte ‘descente’ bij Offaingkans zag
om hem buitenlangs in een bocht te passeren. Dat was ook maar net aan, zijn
spatbord raakte mijn benzinereservoir, doch het was mijn enige kans, en het
lukte.
TweeAdlers passeerde ik nog, zoo ook Wright die
volgens afspraak in deze ronde moest ‘ravitailleren’. In de vierde ronde had ik
het even te kwaad bij Longliers bij de 96 ste k.m van Bastogne in een zeer
zware bocht die men niet sneller kan nemen dan 30km/h. Juist in de bocht
gekomen pakte de voetrem niet, en zag het er een ogenblik uit dat ik midden in
het volk terecht zou komen. Doch een hevige ruk aan de handrem, had ten gevolge
dat de wagen in een slag omdraaide, net op het moment dat ik door Warwick werd
gepasseerd.
Op onze
vraag bij wijze van intermezzo, hoe gewoonlijk bochten werden genomen, vertelde
Koolhoven het volgende;
Intussen
vervolgde onze zegsman; Na Longliers had ik spoedig weer Wright te pakken, en
weldra zag ik Jenatzy aan den kant staan met een gebroken stuur, en nog mag hij
van geluk spreken dat het zo is afgelopen. Op een rechten weg met boomen langs
beide zijdenbreekt zijn stuurstang, net
op een plaats waar geen bomen stonden. Nu sloeg hij tegen de baan aan links en
de wagen bleef overhellend staan. Hij en zijn mecanicien bleven ongedeerd.
Afgesproken was dat ik einde dezer ronde
zou ravitailleren. Dat gebeurde bij de tribune. Men was verplicht alles zelf te
doen met hulp van de mecanicien. Alles stond klaar. Vlug nieuwe benzine, olie
bijgevuld, twee nieuwe achterbanden uit voorzorg, motor gesmeerd, en een
glaasje natuurlijk.Victoria water
gedronken en 6,5 minuut later was ik alweer aan de 5de ronde aan het
afrekenen.Bij Longliers had ik er weer
een te pakken, het bleek de Pipe van Hautvast te zijn. Toen had ik al 2,5
minuten op hem ingelopen. Van Longliers tot Habay la Neuve ben ik tot op 5
meter gescheiden achter hem gebleven. Hoewel sneller in de korte rechte einden,
had ik toch niet snelheid genoeg om hem voorbij te lopen. Hautvast, bekend als
een der stoutste rijders, zeilde als het ware door de bochten. De voorlaatste
bocht bij Habay, alwaar het beroemde steenen bruggetje ligt, nam Hautvast met
zulk een snelheid dat hij slechts op 1 cm van de kant van de stenen waluitkwam. Door voortdurend afsluiten kwam ik
60 meter achter te liggen. Nu is er 500 meter verder weer een bocht. Weer liep
ik op hem in toen op een gegeven ogenblik een vreselijke stofwolk voor mij
oprees. Daarboven zag ik den wagen zo een 10 a 20 meter in de lucht in de lucht
vliegen, en daarna plots niets meer. Hautvast bleek over de 10 meter hoge berm
in een afgrond van 30 meter diepe met wagen en al te zijn gevallen. Onmiddellijk
stopte ik, maar gendarmes zeiden me door te rijden. Hautvast en bijrijder wagen
tijdelijk uit den wagen gesprongen waarbij hij slechts zijn oog deerde met zijn
stofbril. Van den wagen bleef niets heel. Ik verzeker u dat ik hiervan wel
degelijk ben geschrokken. Uit al mijn macht ben ik dan ook afgeremd zoals je
alleen in zulken oogenblikken kan doen.
Zonder
verder incidenten werd aan de 6de ronde begonnen. Het merkwaardige
daarvan was dat nu alle MinervaÂ’s zich bij elkaar geplaatst hadden, en ook als
eerst vier langs de tribune passeerden. In minder dan3 minuten werd ik gevolgd door Wright,
Brabazon en Guines. Bij Martelange stond Deplus met zijn omgevallen Pipe langs de
weg.Dit was dus de derde Pipe die
uitviel.
Hier moeten
we voorlopig het verhaal beëindigen wegens niet leesbaar van het vervolg. We
hopen dat iemand van de lezers dit vervolg toch kan vinden en opstuurt.
In deze Minerva box deel 13 weeral zeer mooi beeld nieuws uit Holland, en enkele uit Amerika.
Deze eerste is niet enkel een heel mooie foto, maar erachter ook een zeer bijzonder verhaal. Deze Minerva werd namelijk geschonken aan een ziekenhuis door een 70 jarige, die wellicht zeer tevreden was voor bewezen diensten. De auto werd in gebruik genomen in 1924. Origineel was hij met volle banden uitgerust. Echter, toen enkele patiënten tegen het plafond waren blijven plakken, werden luchtbanden aangebracht. De heren op de foto zijn bekend, de man achter het stuur een familielid van de gulle gever.
Onze tweede foto ook alweer met verhaal; zoals we het het liefst zien. Aan het stuur zien we eigenaar Gerrit H. welke zich opwerkte van klussenier bij een paardentram/koets verhuurder tot zelfstandig chauffeur. hij verhuurde zijn Minerva uit 1910 aan 5 cent per kilometer. Voor tien gulden stond hij een hele week paraat. Uiteraard werd de wagen ook door de familie gebruikt, waarvan hier een beeld voor een bezoekje aan België. Zijn broer Nick, was een inventief ventje, hij maakte tijdens de oorlog anti 'plof' banden voor hun voertuigen. Maar dat vonden de Duitsers ook tof. Toen ze er naar op zoek gingen namen ze 40 banden mee en ook een aantal motorfietsen die op zolder verborgen lagen.
Hieronder een selfie van Gerrit, trots in zijn Minerva !
Ook uit Holland hieronder een zeer mooie phaeton, in gebruik door het Nederlandse leger voor grensbewaking.
Oorsprongkelijk was deze wagen eigendom van een Notaris. De Majoor hier achter het stuur was ook lid van de motorbrigade. Ze reden met Excelcior's, waarvan we ook een foto hebben. De Majoor vertelde dat hij ooit in volle vaart aan 100 km/h op de slechte nederlandse wegen te val kwam. Hij kwam daarbij onder de motor terecht, en schoof zo over de kiezelweg. Toen hij tot stilstand kwam had hij tot zijn verbazing enkel nog wat vodden om het lijf.
Degenen die vinden dat Minerva's toch maar stomme strontkarren zijn krijgen met onderstaand beeld ook alweer gelijk. Deze Minerva was namelijk de zogenaamde faecaliën wagen van de stad. Ook nog eens een kieker van Minerva …. 46 welke we al dikwijls getoond hebben, en nog steeds overleefd. In een eerder Nederlands verhaal vertelden we over ene Heere van der Schaar, Architect en Aannemer. Wel nu vonden we van deze welliswaar een mooie opname van diens Minerva, En het opschrift boven de deur liegt er niet om. En dan nog eens een vervolgverhaal. We ontdekten al vroeger een foto van Willem Mengelberg, welke voor zijn 50ste verjaardag een Minerva cadeau kreeg van zijn fans. We dachten dat dat de enige opname van deze wagen was, maar dit bewijst weeral dat er nog een en ander verborgen ligt. Deze 8 cilinder ging door het leven met kenteken G80444. Willem kreeg deze wagen omdat zijn vorige, ook een Minerva, tot op de draad versleten was. Hiervan hebben we ook een foto, maar deze wilde hier effe niet plakken. Wordt vervolgt...…..
Wie een heel klein beetje aan Minervisme doet en wat opspoorwerk verricht in Holland, komt dikwijls dhr. Rijswijck tegen. Hieronder een afbeelding van deze belangrijke importeur van ons geliefde merk ik Holland; de meneer met nummertje 8. Fille's zijn van alle tijden, en zowaar hieronder eentje met rechtsboven een reclame door dhr van Rijswijck.
We hebben het een beetje gehad in Holland. We vonden ook nog wat materiaal van Autosalon 1925 in New York. Minerva was ook vertegenwoordigd.
En als allerlaatste een zeer mooie Minerva Taxi in new york, welke je kon huren aan een dollar per mijl, dat was anno 1910 ! Best duur Â….
Hoewel de 2de rit van het jaar is van de RVCCB, leek het wel alsof men in de omgekeerde volgorde werkt. De winterrally leek op een zomers uitstapje vergeleken met deze vroege uitgave van de 100 km van Ophain. Het was koud, koud en nog eens koud. Wel droog en met schaarse momenten zelfs zonnig. Maar al dat belette niet dat er dik 50 deelnemers aan de start verschenen. Een fantastische opkomst die maar weer eens bewijst dat heel wat liefhebbers niet konden wachten om hun paardekrachten van stal te halen. Ook 2 motorrijders dit jaar. Het gros van de chauffeurs reed ook met open wagens. Ook in deze uitgave weer enkele wagens die we nog niet eerder zagen, waaronder ook het oudste voertuig, een Sizaire Naudin. Een wondermooie DFP in originele patina maakte ook zijn debuut.
Naar gewoonte waren ook de goed gekozen wegen weer nieuw voor ons, met voor allen wat wils. Kasseien, zandwegen, holle wegen, snelle route's afdalingen en hellingen. Voor de middagpauze stopte men aan een kleine luchthaven waar er veel actie was door aankomende en vertrekkende vliegtuigen. En, het begon zowaar een beetje sneeuw te miezeren. We hebben dus alles gehad, behalve warmte van de zon.
Volgende rit; Deblock BiellesÂ…..
Gezellige drukte aan de start voor 100 km ten zuide van Brussel
Waarschijnlijk het oudst deelnemende voertuig; Sizaire Naudin.
Deze mooie Citroen met Normandie carosserie, hadden we nog niet eerder ontmoet op een rally van RVCCB Alsook deze Bentley. Een van de weinige saloons op deze rally was deze Chevrolet. Twee bijna identieke AJS motoren bestuurd door vader en zoon waren van de partij. Ook nog niet eerder gezien deze Fiat Weymann. Goed vertegenwoordigd; Modellen van A- Ford. Voor het vertrek kon men zich opwarmen aan een lekkere tas koffie. Readdy to take of... Zowel klein als groot word geapprecieerd. Maar liefst 3 Citroën Treffles namen deel. Ford, DFP en Talbot..
Ook niet eerder tegengekomen de Reo, tussen 2 A Fords. Ook deze Bugatti was een nieuwe verschijning. Maar liefst 3 Bentley's op de startlijst. (nr 2 op deze foto is een Lagonda)
Zoals beloofd, en om deze maand af te sluiten, hier weer een vervolg van schitterende Minerva Beelden uit eigen land. Telkens als we nieuwe beelden vinden of krijgen, denken we
' Dat is Boenk er op'.
Vandaar deze eerste foto van Minerva 51777 die niet zachtjes in aanraking komt met een Ford Â…Â… Wie heeft het meeste schade? Als dit geen schitterend foto is, om duimen en vingers van af te likken, dan weten we het ook niet meer.
Hieronder een prachtfoto van de Burgemeester Hertogs van Antwerpen in 1907. Hij was slechts 1 jaar burgemeester, omdat hij het jaar daarop overleed. Zijn medepassagier is Generaal Willaert en de foto werd genomen tijdens maneuvers te Spa.
Uit een krant van 1907 deze reclame voor Van den Plas. En eveneens uit 1907 van concurrent d'ieteren. De Minervisten die een wagen bezitten uit het jaar 1919, mogen zich verheugen met deze foto. Dit zijn namelijk de arbeiders uit 1919 die hun auto in elkaar gestoken hebben. (Dat jaar verscheen het model NN) De foto komt uit een Italiaanse krant van 1919, artikel betreffende de heropstart van de fabriek. Fantastische vondst ! Hieronder dan een mooie tekening van Minerva Filiaal te Brussel, opgericht na WO I. Ontworpen door Architect M. Polak in opdracht van Van Hamme. Hieronder nog een beeld van een Minerva van d'ieteren. We vervolgen met een mooie opname van het Minervateam te Spa 1929, waarvan we in een eerder artikel een foto toonden met Koning Leopold III Hieronder dan nog eens zo een fantastisch portret van 2 Trotse Heren bij hun Minerva 70865. Dat waren de mannen die het gemaakt hadden. Let even op de radiatordop, geen mascotte, maar een gevleugelde thermometer. Helaas zijn de personen niet bekend door de inzender. Volgend decenia, 1930, vond er een tentoonstelling van alle modellen plaats in Namen. Wij ontdekten 2 opname's. Zelfde als hierboven vanuit de andere kant. Hieronder een opnamen van een Minerva Rapide, gemaakt in de jaren 70. Mocht de huidige eigenaar zijn wagen herkennen, hij mag het laten weten. We vonden ook nog een beeld van het interieur van de Minerva voor de missies welke we in een eerder artikel toonden. Op de achterkant van deze kaart enkele religieuze bedenkingen genoteerd door de pater die verantwoordelijk was voor deze wagen.
Als voorlaatste in deze aflevering, een foto van de wagen van Archtect Emile de Boelpaepe. Het is geweten dat deze een lierfhebber en bezitter was van een Minerva, maar toch hebben we onze twijfels of onderstaande wagen een Minerva is. Waarschijnlijk niet, maar mocht iemand een beeld hebben van Emils Minerva, laat maar komen.
En als afsluiter nog eens een Minerva welke de laatste rit betekende voor de onfortuinlijke passagier. Mogelijk is dit een opname van de herbegrafenis van Jozef de Veuster Alias Pater Damiaan 1934 in Leuven.
In dit blog verscheen reeds eerder een duidelijk foto hiervan...Â… even gaan zoeken.
Na schitterende avonturen in Rusland en Spanje, ook nog geweldig Minerva nieuws uit eigen land.
Enkele beelden verschenen reeds eerder in dit blog, maar van mindere kwaliteit, en ook enkele inzendingen zijn niet 100% zeker Minerva. Tot nader order of verbetering door de echte kenners, publiceren we deze hier toch.
Hartelijk dank aan degenen die de moeite namen om foto's te schenken.
Onderstaande foto is zo een voorbeeld van een inzending, waarvan de familie welke anoniem wenst te blijven, claimt dat hun voorouders een Minerva in bezit hadden. Soms al dan niet met een vermelding op de achterzijde.
De onderstaande wagen is met volle zekerheid een Minerva van het type AH. Registratie nummer H 6870 De auto op de onderstaande fot is geen Minerva, maar deze familie waren wel de eigenaars van bovenstaande Minerva AH. We kregen uit België ook nog deze mooie opname van een Minerva, genomen in 1927, jammer van niet al te beste kwaliteit. Een Minerva ergens gefotografeerd aan de Belgische Kust. Wie de plaats kan determineren mag het melden. Hieronder nog eens heel mooie opname, gedateerd en met plaatsnaam, Nieuwpoort. Ook hieronder een schitterende opname van Minerva, uit de Panne, tijdens een viering van oudstrijders.
Bij de onderstaande foto ook nog een kort verhaal.
Deze wagen behoorde toe aan de Amsterdamse filmmaatschapij. De wagen verdween, maar de mascotte bestaat nog steeds, en is in het bezit van de inzender van deze foto, waarvoor hartelijk dank. De dochter van de vaste chauffeur was lange tijd schatbewaarder van dit item, samen met de foto.
Foto van omstreeks 1915 met Belgische cavaleristen. Hieronder een beeld van een Minerva 8 cilinder, eigendom van een Vlaamse reisorganisator. Uit 1914 dan deze wat wazige foto. De Minerva behoorde toe aan George Cogels, zoon van een graaf, welke als vrijwilliger dienst deed bij het Belgische Leger. Onderstaand nog zo een foto waarvan de familie denkt dat het om een Minerva zou gaan. Jammer dat de motorkap niet helemaal in beeld is om dit te kunnen ondersteunen. Hieronder dan een beeld uit de Panne, waarbij een vermelding dat deze opname gemaakt zou zijn tijdens een bezoek van de Koning, met een escorte van Minerva pantserwagens. Van datzelfde gebeuren nog een opname. Vermits we in de koninklijke sfeer zitten ook nog de twee onderstaande beelden. We hebben geen idee welke wagen dit is, maar hopen dat lezers deze kunnen determineren.
De laatste foto hier is wel duidelijk. Hij werd gemaakt in 1937, koninklijk bezoek met een Minerva type Rapide.
Een beeld van Leopold op de evenementen uit Spa/Francorchamps bij het Minerva team.
Leopold was een Petrol head, maar ook in zijn kennisenkring vertoefden Minerva's.
Hieronder zien we Leopold bij een Minerva, samen met vriend Raymond de Crawhez (Baron) Eveneens in het bezit van Adelijke handen, deze wondermooie Minerva Pheaton 1924. Afbeelding, genomen aan het kasteel van Seneffe, schitterende Minerva Roadster van Baron Marcel de Giey. Diens echtgenote was een telg uit de 'Crawhez' familie. Ze namen met deze wagen deel aan de 'concours d'elegance' in de toen zeer modaine badstad 'La Baule' Destijds een pracht van een stad zoals de Haan aan de Belgische kust. Momenteel totaal kapot gemaakt met moderne appartementen. Onderstaande Minerva heeft een carrosserie van Saouchik, welke door deze firma 'La Baule' gedoopt werd.
In opvolging van onze Minerva Box uit Rusland, nu verder met het Belgische avontuur in vakantieland Spanje.
Wij trokken voor U naar de bibliotheek van Madrid om ons te laten verrassen met weer nieuwe Minerva weetjes.
Spanje was een serieuze afzetmarkt voor Minerva, en een deel van het automobiel register is zeer goed bewaard gebleven. Op www.minervisten.com vind u o.a. een lijst van nummerplaten toegekend aan Minerva eigenaars in de jaren 20 en begin 30. (onder Minerva Owners, gouden boek)
Hier in dit blog bijhorende beelden van Minerva reclame, eigenaars, deelnemers aan sportieve evenementen. Indien iemand er iets aan toe te voegen heeft, zoals altijd zeer welkom.
We beginnen met een beetje advertenties uit kranten.
Deze reclame betreft de RACE rally uit 1919, waaraan een Minerva38 PK uit 1913 deelnam waarvan verderop beelden !! Volgens deze advertentie lag het verbruik van de 38 pl op slechts 19 liter op 309 kilometer en 2 liter water ????? Van olie verbruik geen sprake !
Helaas was de kwaliteit van de foto's uit de kranten van die tijd niet van 'Minerva niveau'
Volgens het onderschrift bijhorende bij deze foto de aankomst van President Â…Â… onleesbaar......
Hieronder een artikel betreffende een Minerva 20 pk
Onderstaande foto is dan wel weer van schitterende kwaliteit. Hieronder een zeldzaam beeld van een Minerva, nog met kettingaandrijving tijdens een rally omstreeks 1908. Niet enkel tourwagens werden geleverd, maar ook Bussen deden dienst in Spanje.
Pandora's Minerva box brengt u deze week naar onze noorderburen. Reeds eerder in dit blog verschenen vele beelden uit Holland. In deze aflevering enkele exclusieve nieuwigheden van de eerder genoemde Frits Koohoven, welke in 1907 deelnam aan Circuit des Ardennes, en in 1908 met zijn Bolide op beurzen en salons te zien was. Eveneens een mooi verhaal van een Rally den Haag - Berlijn in 1912, en nieuws van het salon RAI jaren 20/30.
Hieronder DEN Frits in Actie tijdens Circuit des Ardennes 1907.
Beneden dan een schitterende opname van Frits met zijn Bijrijder en de Minerva 'kaiserspreis'
Frits tourde doorheen Europa om reclame te maken met zijn Bolide.
1930 had Minerva zijn eigen stand. Deze top Minerva stond op de affiche van het salon. (uitsnede) Onderstaande uit de affiche van 1932 In 1934 kwam de M4 op de proppen. Hieronder dan een beeld van Minister Colijn's Minerva H 41944. Hij was begin jaren dertig 'crisis' Minister hier gefotografeerd na een vergadering op domein Ruygenhoek. Ook een zeer mooie hieronder, de Minerva D 8921 met chauffeur van de grote baas van Philips op bezoek in de Belgische afdeling. Het personeel reed met Fordjes.
witloof uit België Whit love from Russia. Deel 2
Witloof is een bekend Belgisch product, alsook Minerva automobielen.Vervolg ons Russisch avontuur.
Deelname van een equipe aan de zogenaamde Stella rally 1913 in Rusland. (boven) Deze Minerva werd gefotografeerd in Riga anno 1912. Hierboven een opname uit 1915, midden in de oorlogsjaren. De Minerva is een model omstreeks 1912, waarschijnlijk door het Leger in beslag genomen voor militaire doeleinden. Nog een Minerva die in Rusland verdwaald was. De foto werd genomen in 1917, Minerva van rond 1911. Hierboven nog een exemplaar van Minerva in Rusland. Deze werd geschoten al in 1907. Nog een groepje Militairen met een aangeslagen Minerva in 1914.
Minerva A 435 in Rusland met Duitse Militair. Opname werd gemaakt in 1918. Russische militairen met een schitterende 38 PK Minerva.
En nogmaals een prachtige Minerva met Militairen.
Verboden foto's te kopiëren !
wordt vervolgt met nog meer Minerva avonturenÂ…Â…Â…Â…..
Nog iemand oude Minerva of andere Belgische beelden??? stuur ze op !
De Fagnez Hivernales van 2019 viel dit jaar volledig in het water, of moeten we zeggen zonnestralen.
De winter was heel ver te zoeken, maar, ieder nadeel heb ze voordeel zei ooit een kloeke Hollander.
Niks te Hivernales maar Printemps ! Dit jaar aan de start weeral een 20 tal clubleden die het aandurfden, en hoera weer enkele nieuwelingen.
We zagen voor het eerst een Talbot London, Chrysler de Soto, een Vauxhall en een Citroën Six cabriolet.
Zoals immer een immens gezellige sfeer onder vele bekende collega's.
Deze normaal helse tocht van 2 dagen ging dit jaar richting Clervaux waarbij je vehikel maar beter wat boterhammen gegeten had, wegens toch wel enkele gespierde hellingen die getrotseerd moesten worden.
Helaas dit jaar enkel beelden van de aankomst op Francorchamps. De eerste aankomelingen hadden hun bolides reeds opgeladen.
Dat is zowat het enige wat beter kon.
Kijk op de website van VCCB voor de kalender, volgende afspraak 14 April.
Foto's Jaak Jacobs.
Al de 59 ste uitgave, deze mooie rallyplaat met ook een afbeelding van JJ.
De Loraine de Dietrich van op de rally plaat in levende lijve. Een beetje boterhammen oppompen.
Aantrappen. En Gassen maar..... De voorzitter van de club met zijn trouwe Ford model A roadster. Nieuw clublid met deze prachtige Talbot London 1920 4,5 liter.
2 Belgische voertuigen FN en Minerva . Minerva model SS 1909. Nog een Talbot, Franse versie. Amilcar Ook nieuw deze Vauxhall. Oude bekende met al heel wat 'Hivernales' op de teller Calcott. Een mooie Chrysler 'do soto' SIX Nog een vaste waarde bij de Fagnez, deze Citroën/ Nieuw voor onze lens deze Ciroën Six Cabriolet, gevolgd door een Dodge en Ford. En eveneens een vertrouwd gezicht deze Fiat sport.
Minerva trachtte voor wo I haar producten wereldwijd aan de man te brengen. Bewijs daarvan kregen we enkele weken gelden van onze correspondent uit Rusland, van wie we een hele reeks mooie beelden mochten ontvangen, exclusief voor dit Blog.
Stille getuigen van verkoop in Rusland onderstaande reclame affiche's.
Verboden te kopiëren !
Een andere methoden om Mineva's aan de Rus te brengen waren sportieve evenementen. De Pas opgerichte Automobielclub organiseerde een 'Of road' evenement in 1913, waarvan hieronder teksten en beelden. De deelnemende Minerva behaalde een tweede plaats, na een Ford T.
Gedateerd 1 oktober, maar gezien Rusland toen nog gebruik maakte van de Georgiaanse kalender, was het feitelijk in September dat dit plaats vond. Er lag toen een dik pak sneeuw.
Lijst van het eindklassement van de deelnemers aan deze rally.
1. ford 2. Minerva 3. Mercedes 4 ford 5,6,7 Hupmobile 10 Pope Hartford
Ergens moet er nog meer beeldmateriaal van deze rit zijn, gezien de camera naast de weg.
Hieronder beelden van een andere regelmatigheidsrit van Riga naar Moskou.
Deze Minerva was reeds uitgerust met elektrische lichten en claxon.
Een zicht op de vierkoppige bemanning. Hij raakte onderweg wel in de problemen. Nog een vooraanzicht van deze wagen tijdens de Raid. Ook onderstaande foto stamt uit een evenement dat plaatsvond in Moskou. 1913
Naast sportieve evenementen was de auto natuurlijk ook geliefd bij de Militairen.
Hieronder een zeer mooie opname van een Minerva type HH
Net zoals ook bij ons werden Minerva' s gebruikt als ambulance. 2 Russische generaals met hun chauffeur bij een Minerva
Daar we het vorig artikel beëindigden met Minerva Motoren, hier een vervolg.
Een fraaie en vroege Minerva V twin 1906.
Hieronder nog een exemplaar van Minerva met ronde torpedo tank.1908 Links op deze foto de bekende Jan Olieslagers op Minerva. Hieronder nog een motorfiets met Minerva motor. Minerva in dienst bij het leger 'telegrafie'
Minerva 'clip on ' 1902 opgevolgd door dit model 1903 Minerva Belgisch frame en krachtbron, met Engelse afwerking van Phoenix
Hieronder een beeld van de equipe 'Coupe des Alpes' 1924 Nog vroeger een beeld van 2 Minerva's tijdens een Meeting te Gent in 1906. De wagen rechts is een 'Pipe' En dan gebeuren er al een accidentjes welke op deze manier worden opgelost. Van Gent weer een sprong naar zweden waar Minerva met inschrijfnummer 424 langs achteren op de korrel werd genomen. En nog eens een hele mooie die aantoont dat Minerva's een en ander te lijden hadden. Een nog zeer jeugdige Per Johansen in deze wagen. Uit Finland kregen we dit beeld. Enkele prominenten op bezoek. Helaas konden ze ons niet meedelen wie deze personen waren. Tenslotte in deze 10de minervabox deze mooie shot van een Minerva Luxe touringcar.
Deze 4 de week van Januari 2019 weer een vervolg met Minerva beelden.
Hieronder dan weer een Scandinavisch beeld van een oerminervist,Anders H Holte, geregistreerd als E 524. waarvan we nog meer beelden tonen in een vervolg bericht. Nog een schitterende Scandinavische Minervist Oskar Petterson opname 1912 Uit eigen land kregen we dan weer deze 'limousine' met 7 zitplaatsen omstreeks 1926. Uit het Brusselse stamt deze Minerva opname bij Garage 'Porte d'Anvers' omstreeks 1912.
Hieronder nog eens een exemplaar van een Minerva in Engeland. Omstreeks 1912.Dit model heeft zeer kleine remtrommels op de achterwielen.
Ook nog een keer Victor Kellberg tijdens een rally in Scandinavië.
Omdat we toch in de rallysfeer zitten, hieronder beelden van het volledige team van de Kaizerspreis met de bekende Minerva Brabazon. 1907, we zien team Moore - Brabazon, Koolhoven - Algernon en Warwick Wright - Â….
Na de race werd een van de Minerva's verkocht aan Leopold Cannings uit de UK, waarvan hier een opname. Nog een opgroeiende Minerva generatie hieronder; Zus en broer Edith en Edwin Chapell in 1908
Een zeer gelijkende opname die we al eerder in dit blog openbaarde. We zien de zussen Phylis en Zena Dare. Een herhaling omdat u op de volgende foto Actrice Phylis nog eens ziet bij haar Minerva 40 PK 1906.
Phylis poseert trots bij haar Minerva. Nog eens wat Minervabeelden uit eigen streek, Jaren 20 te Genk. En nog eentje uit Genk jaren 10.
Tenslotte nog enkel shots voor de liefhebbers van 2 wielers.
Heel vroeg model van Minerva omstreeks 1901.
Onderstaande foto is dan een opname uit 1906 in Belgisch Congo, waar 4 Minerva's verzeild geraakte. En nog een hele mooie van een Minerva 1904 met zijspan en een tweeling.
Het vorige verhaal eindigde met een mooi model van carrossier 'Papler' uit Keulen. Vandaar dat we hier vervolgen met een andere stroomlijn Minerva.
Blijven inloggen, Pandora's Minervabox deel 9 ligt op de testbank !
Ook ons Poolse verhaal krijgt een vervolg met de onderstaande opname van kasteelheer Jan Nepomucen Lasocki uit 1928. Uiteraard met chauffeur.
Iets dichter bij huis, kwam deze Minerva terecht. Er werden een hele reeks foto's gemaakt, welke bewijzen dat ook in die periode al Updates uitgevoerd werden. Zie laatste foto.
Omstreeks 1927/28 werd deze familie wagen vervangen door een Hispano Suiza, waarvan er ook vele beelden gemaakt werden.
Een vooraanzicht van Minerva A 983
De wagen had een 2 deurs, vierzits carros Cabriolet. Luxueuze uitvoering met losse zetels en een achterbank met armleuningen. Hier een beeld met de kap omhoog, en volledig afsluitbaar met glasramen. Deze laatste foto gemaakt in 1927, getuigt van een 'updating'. Hij kreeg voorwielremmen en de lampen op de spatborden verdwenen. Ze werden gemonteerd (of vervangen) onder de koplampen voor een modernere look. Klaar voor een laatste rit staat vermeld op de achterkant, wellicht om de nieuwe Hispano te gaan ophalen. Uit scandianivië dan alweer deze opname van Victor Kelberg. Hieronder zien we dan Leopold op bezoek aan het autosallon te Brussel. Zoals we reeds lang wisten was Leopold een fervent Minerva liefhebber, welke de pap al vroeg in de mond kreeg zoals blijkt uit dit beeld uit 1927, waar hij als prins plaatsnam in deze geweldige Minerva. En nog vroeger als jong manneke in 1919 met een vooroorlogs model. Daarvoor, in 1913 werd zijn moeder al gespot met deze Minerva. Een ander adelijk figuur met liefde voor het merk was deze Baron Pierre de Crawhez. Een naoorlogs Model type PP uit 1922. The man Himsleve, Sylvain de Jong achter het stuur van een 1914 Minerva met spitse radiator. Men wilde eigenlijk in 1915 volledig overstappen naar dit uitzicht, maar de oorlog gooide roet in het eten. Een andere spitskoeler hier ook weer met Victor Kellberg. En een ouder model met sneeuwkettingen.
Wordt vervolgt / Verboden te kopiëren en plaatsen op sociale media !
2019 is och arme nog maar een week oud, en we kunnen u, trouwe lezers alweer plezieren met enkele zeer mooie Minerva zichten.
We beginnen met een meer dan schitterende vondst.
Deze waarschijnlijk een 38 PK Minerva met zeer bijzondere carosserrie werd ergens in een Belgische schuur op een zeer gevoelige plaat gewipt. Prototype van de 'spitzkuhler' Minerva?
2019 belooft een topjaar te worden als het zo verder gaat. Wie kan het opschrift 'Husser' op de radiator duiden? Op de achtergrond ook nog een Nagant.
Bekijk ook de voorlaatste foto van een Minerva spitzkuhler met gelijkaardige carros van Papler.
Hieronder dan een kersverse inzending vanuit Polen. In het stadje Gostyn reden destijds 2 Minerva's rond waarvan we hier de exclusieve beelden tonen.
Een Minerva viercilinder...Â…Â… pre 1924. Deze behoorde toe aan een plaatselijke bouwondernemer. Hij had hiervoor een chauffeur in dienst. Met pet.
En een dikke 6 cilinder van na 1924. (voorwielremmen) Eigendom van de directeur van een suikerraffinaderij. Ook deze had een chauffeur in dienst. Ieder jaar kwam er een ploeg mecaniciens uit België om het onderhoud te doen. Uit 1925 stamt dan deze Poolse Affiche met sportieve torpedo carros. Verder dan nog met de nodige nieuwjaarswensen eentje uit Noorwegen, Minerva Type AB torpedo, waarvan de overblijfselen momenteel gerestaureerd worden. Nog een beetje vrouwelijk schoon toevoegen aan dit lijstje ! Mooi detail, de verzonken gereedschapskist in de treeplank en schuifdak. En het nodige mansvolk welk moet laten blijken dat ze iets van kaartlezen en techniek verstaan, om de dames te imponeren. Uit eigen land nog een paar beelden uit de werkplaatsen van d'Ieteren, waar we telkens op de voorgrond een Minerva kunnen determineren.
Tussendoor nog een kieker van Fritz Koolhoven, welke we eerder al toonden als Minerva coureur en importeur in Nederland, aan het stuur van een Minerva. Voor de motorliefhebbers nog een beeld van een zeer vroege 'Clip on' Minerva omstreeks 1902/3. Deze heeft al een carburator, dus niet het eerste model met oppervlakte carburator in de tank. Ook nog tegengekomen in een Duits tijdschrift. Banden met witte wanden. Onderstaande waren we nog vergeten in te voegen bij onze Scandinavische rubriek. Een opname uit 1912 ! Het hele dorp ging na de kerkgang op de foto met misschien wel de enige auto uit de hele verre omtrek. Minerva A 1664. Ter vergelijking met de eerste foto uit dit verhaal deze carros van Papler, welke we al eens eerder lieten zien. Op deze kan men duidelijk het embleem van Minerva boven op de radiator zien, hoewel andere vorm als op de eerste foto. Er is nog slechts 1 overgebleven Minerva bekend met zo een radiator, en deze bevind zich in Spanje. Als afsluiter van dit eerste verhaal een mooie aquarel van de Minerva die men live kan gaan bekijken in Portugal.
Verboden foto's over te nemen, plaatsen op sociale media.