Oude bolides en kunst.

Men kan het eenvoudigweg niet ontkennen dat oude voertuigen, het koesteren ervan, hand in hand gaan met een vorm van waardering voor kunst.
Heel wat liefhebbers van oude motoren, auto's zijn ook beroepshalve bezig met een of andere vorm van kunst en/of vormgeving.
Architecten, schilders, webdesigners, auteurs en acteurs zijn op dit vlak actief.
Onze oude liefdes zijn vaak zelf ook onderwerp omwille van hun oogstrelende lijnen, de passie die er van uitstraalt.
Zelfs de organisatoren van de Trektocht bezwijken bij het zien van al dit moois, en trachten het te vereeuwigen op foto, doek, audio.
Maar ook in het verleden waagden talenten zich aan het vastleggen van bewegende bolides.
Dit jaar op een beurs het genoegen gehad een boek op de kop te tikken met daarin een 50 tal houtskooltekeningen van races uit de jaren voor WO II.  Geweldige actie tekeningen waarvan men alleen maar kan dromen om zelf deze gave te beheersen.
Ondergetekende waagde er zich aan om Gerard de Bruyne in een kwartet, te vereeuwigen samen met een deel van zijn collectie. En eindelijk na een periode van 2 jaar werd het laatste deel met zijn triump afgerond, nog net voor het jaareinde. Daarmee ontvangt Gerard, trouwe deelnemer aan de trektocht, een voltooid Nieuwjaarscadeau.


Kwaliteit van de weergegeven beelden op het blog, is wel slechts een fractie van het echte werk.

30-12-2011 om 20:01 geschreven door gilletman  

14-11-2011 om 00:00 geschreven door gilletman  

Vakantievondst.

Als je dan toch al op vakantie gaat omdat je bijvoorbeeld vooraf geboekt hebt, dan ben je genoodzaakt er het beste van te maken, ondanks negatieve weersvoorspellingen.  Zo ook de auteur van dit artikel. Maanden vooraf gereserveerd om een weekje naar de Ardennen te trekken en terloops nog  Circuit des Ardennes mee te maken.  Zo iets doe je natuurlijk per oldtimer, en met de hele familie.

Goed op tijd vertrokken richting zuiden met het weer dat er nu eenmaal geboden word. Cabrioletje met dickeyseat en aanhangertje  deden meer dan hun uiterste best.  Tegenslagje, de geplande route kon niet worden gevolgd wegens wegwerkzaamheden, net voor de stad Luik waar het echt niet leuk is om  rijden.  HEEEEEL veel tijd verloren op de doortocht over deze Calvarieberg. Dan nog een aantal fransozen tegenkomen, die  halsstarrig niet willen begrijpen dat je met zo'n auto niet op je plaats bent op een autosnelweg;  Je moet het eens nadoen, tegen 25 kmh tegen een ellenlange berg opzeulen !!!!!  Dan mag het 20 graden vriezen en nog heb je het warm !!!!!!

Uiteindelijk toch  geslaagd Luik en snelweg achter ons te laten, maar dan sloeg het weer om. Koud en regen, en een open schoonmoederszit, met daarin vrouw en kind…..  Bovendien op natte en steile wegen weinig tot geen remkracht. (Net zo hartverwarmend als op de snelweg). Op goed geluk een hotelletje trachten te zoeken, maar alle hoteliers waren wegens het slechte weer zelf op vakantie!!!!!!!!!!!!     Door met de lichten aan en aanhanger te rijden, ook nog het geluk gehad dat de batterij plat liep. En nog meer geluk dat er in zo’n aanhanger plaats is voor een reservebatterij….  Sleutel  sleutel…… in de regen. Volop vakantiepret en avontuur in overvloed, of was het zondvloet?

Goed wat kilometers door de nattigheid, en hopla, een dikke toevalstreffer, op 40 km van het doel, in  de middel of nothingnis en voor de inval van  komplete duisternis, een hotelletje van 20 kamers met geen enkele gast behalve die andere ezel, die in de weide achter de gehuurde kamer stond te snotteren, en het nodig vond om al bij het krieken van de dag, de kraaiende  Haan uit te hangen. Leuk voor de kinderen.

Maar dan komt er toch nog een goede draai aan het verhaal.  Met oldtimer in de garage van de hoteleigenaar, komen nostalgische gesprekken naar boven. De hoteleigenaar vertelde hoe hij in zijn jonge jaren de koeien ging melken in een hoger op gelegen weide, en dat deed hij vanaf zijn 12^e levensjaar met een FN motorfiets. Eerst achterop met Pa, en even later op eigen benen. Natuurlijk volgt dan de vraag of hij die fiets nog in bezit heeft.

Natuurlijk  niet, die werd in de loop der tijd weggegeven aan een buur  een honderdtal meters verder op. U ziet hem al komen.  Ondergetekende ging deze buur opzoeken, maar wat een pech, Enkel de echtgenote was thuis, met de mededeling dat haar man in het ziekenhuis lag met een ernstige (lees fatale) ziekte.

Deze was ondertussen wel jaren verzamelaar van bromfietsen geworden, een colectie, die wel even bezichtigd mocht worden. Tussen alle brommers stak warempel  nog die enige zwarte FN.  We hielden contact, en enkele weken later mocht de FN naar een nieuwe thuis.
Weer een verhaal met een happy end.............

Vakantiegroetjes  inbegrepen.

06-09-2011 om 10:38 geschreven door gilletman  

Vakantieliefde………………..

Ondanks het slechte weer tijdens de maanden juli en augustus  was de vakantie weer voorbij  voor dat je het goed en wel beseft.  Dit heeft als voordeel dat  de oldtimers op stal blijven en  aan het nageslacht gewerkt kan worden. Lekker met de werkkleren aan de garage in, muziekje erbij,  en met vet en glijmiddelen boutjes vast en los draaien.  Slijpen, plooien, lassen dat het een lieve lust is. Voorbehoedsmiddelen zijn hier  van geen enkel nut, geen gevaar voor nog meer besmettelijke  virussen.  Viagra is nog lang niet nodig. 

Het water was al gebroken in december vorig jaar,de wedergeboorte van een jaren 30 sportwagen is in volle gang.  Hele meters ontsluiting en hevige weeën zijn ingezet.  Alumium snuitje is al te zien.  En dan die vrouwen maar klagen dat een geboorte enkele uren kan aanslepen………..     In plaats van uren doen wij mannen, er maanden, zelfs er  jaren over. Toegegeven, het is wel veel minder pijnlijk als je tenminste tijdens het plaatbewerken niet met de zware hamer op je duimen klopt, en de boel niet affakkelt tijdens het lassen, of met ander vuur speelt; zoals het vergeten van een of andere verjaardag, afspraak bij de tandarts en dat soort dingen.

06-09-2011 om 00:00 geschreven door gilletman  

Grand Prix franco Belge 2011.

Normaal geven we op het einde van het jaar een overzicht van hetgene er het voorbije jaar zoal te beleven viel.

De grote vakantie is weeral voorbij, en derhalve willen we al een voorsmaakje geven van het nog niet koud geworden evenement. De rillingen zitten me nog steeds in de handen......

GRAND  PRIX FRANCO BELGE  welk dit jaar op Franse bodem plaatsvond vanwege soepellere wetgeving.
Een godsvergeten plaatsje midden ter velde, waar hij nogthans al was geweest, want het niemanddalletje werd zelfs naar hem vernoemd............
Vergeetachtig is hij ook al..  ???  Ach ja, als je al 2011 bent mag dat ....

Godswaerdevelde.  Zoek het maar op.:  wink:
Op een klein circuit werden een weekend lang demo races gereden waarbij  het snelheidsduiveltje  een beetje uit zijn doosje kon komen kruipen.
Leven en rijden als God in Frankrijk......
En als altijd interresante contacten gelegd met leuke mensen.....

Zowel autopiloten als motorrijders kwamen aan hun trekken.
Ondergetekende had de eer en het genoegen te kunnen meerijden en per MG, een jaren 30 Alpha Romeo te jagen, na enkele ronden met de Gillet te hebben gescheurt.

Beelden hiervan op you tube;  pre war racing; grand prix franco belge 2011 !!!!!!!!!!!!
Zeker kijken!!!!!!!!!!!!

http://www.youtube.com/watch?v=tIeCgQ2kOlk

http://www.youtube.com/watch?v=e4tTl5fzVH4
of zoek onder video's van gilletman

Kleine greep foto's uit al het moois dat er te zien, en vooral te beleven viel............

31-08-2011 om 22:45 geschreven door gilletman  

Het  er op nahouden van een blog heeft zo zijn voor- en nadelen.

Een van de nevenverschijnselen is dat je een bepaalde bekendheid krijgt op mondiaal vlak. Onze website word  over de hele wereld bekeken, en dat heeft zo zijn gevolgen.

In de nasleep van onze rally afgelopen weekend kwam weerom een interessante ontdekking aan de oppervlakte vanuit zeer  donkere diepten.  In Slovakije  lagen ergens in een vergeten spinnenkoppenhoekje, de restanten van een oude Belg.  Neen niet die uit de Asterix verhalen of  Juul de Caesar, en Ambiorix was het al evenmin, wel een heuse Gillet Herstal, en niet de minste, maar wel het vlaggeschip, de 500 sport uit het jaar 1927.

Alle indianen schieten met bananen, maar wij hebben tegenwoordig  andere middelen  naast onze pijl en boog, om onze jachttrofeeën binnen te halen.  Het zware geschut werd opgesteld en de ouwe gillet werd vanuit de bijna eeuwige jachtvelden terug naar zijn roots vervoert, La Belgique……    Tegen een Gillet spreek je nu eenmaal Frans. In enkele dagen was de buit binnen. Het voordeel van deze manier van jagen, is dat je je pijl meermaals kan gebruiken,  we hebben dus nog munitie   over voor volgende  slachtoffers.

Deze oude glorie zal wellicht door een echte liefhebber weer tot leven gebracht worden. Dat hopen we tenminste.ht

Nog een link toegevoegt aan de lijst met links http://www.occcheel-veteranen.tk/

10-06-2011 om 00:00 geschreven door gilletman  

Traditioneel vind de Trektocht plaats op de eerste zondag van Juni,  zo dus ook afgelopen weekend van 2011.
Dit was de vierde editie voor auto's en motoren te samen, en vermist deze datum vast staat, kunnen we het weer dus niet zelf uitkiezen.(anders ook niet natuurlijk)

De weersvoorspellingen konden niet slechter, maar wij verzekeren u ervan dat op die dag enkele kaarsjes branden bij de beeltenis van de heilige die die dag voor het weer verantwoordelijk is, en een schaaltje verse eieren erbij kan mirakels teweeg  brengen.
Voor de vierde keer op rij  schitterend oldtimerweer, niet te warm, niet te koud, geen wind.  Wat wil je nog meer,

En toch hebben een groot aantal deelnemers die zich vooraf aanmelden, en de weerberichten volgden..........zich laten misleiden.
Ze hadden dus weeral ongelijk.  Het weer was ronduit schitterend, de opkomst helaas beneden de verwachtingen. Maar de sfeer des te meer  exelent.
Van degenen die het toch aandurfden, enkele  oude snoepertjes.........  een AC accociable driewieler 1914 die luistert naar de naam Betsie,
Een bijzonder zeldzame Belgische motorfiets van het merk Antoine et Praillet.  Natuurlijk zijn alle andere voertuigen die de leeftijd van 80 jaar gehaalt hebben stuk voor stuk bijzonder te noemen. Het sportieve karakter werd benadrukt door enkele amilcars, eentje met skiff boddy, en een schitterende MG typ Q.....

We hebben ieder jaar ook de gewoonte onze rit een doel te geven. Dit was dat de rozen- en fruittuin van Luc van Esser te Geistingen.
Daar de kersen rijp waren, en een ladder paraat stond, werd er a volonté geplukt en gesmult..........  De tuinen waren een prachtig decor voor de deelnemers die in stijl met hun oude wagens reden. De rozentuin die een 300 tal nieuwe rozensoorten telt, stond in volle bloei. Er werden heel wat mooie plaatjes geschoten, een heel dik uur ging er hier aan voor de moeite. Er was dan ook uitdrukkelijk op gewezen dat we alle tijd van de wereld hadden om de stille genieters uit te hangen.
  Vervolgens ging de rit verder doorheen Thorn, bekend als het idylisch middeeleeuwse witte stadje aan de Maas. Geen beter decor als dit. 
Ondertussen een terrasje gedaan of een eetgelegenheid bezocht. Persoonlijk deden we dat aan de vossenmeren waar de  duizenden waterlelies hun best deden om te schitteren op het zonovergoten wateroppervlak.
Via de mooiste binnenwegjes, zonder  rode lichten, verkeersdrempels, of andere ongewenste intimiteiten aan onze achterkant, ging de  namiddag  vlotjesweg richting openlucht kunstmarkt te Opitter .  Onze oldtimers mochten te midden van het publiek geparkeerd worden, Veel volk op de been, onze meegebrachte  kuntswerkjes werden veelvuldig op de gevoellige plaat gelegd. 
Toen trokken de weinige wolken zich tesamen en een enkele donderslag maakte prompt een einde aan de prachtige dag.  Wat zeg ik, neen, een halfuurtje miezerregen was alles wat ons te beurt viel, want ondertussen was het kaarsje bij de heillige Jozef  aan haar einde geraakt....
Maar het werd al vlug vervangen en zie daar.....
De zon  scheen weer vollen bak.  Volgend jaar een dikkere kaars kopen.
  Degenen die het niet aandurfden de rally verder te zetten en  in Oppiter huiswaards keerden, hadden dus ook ongelijk, want we reden verder tot bij Happy old iron in verfriste boerenbuitenlucht, om een deel van de immense collectie van Mark Geerkens te bewonderen. Een olieverfschilderij met als thema 'oldtimer, en geschonken door de Organisator van de kunstmarkt (waarvoor onze dank) werd verloot onder de deelnemers. Bij het eerste lotje was het al prijs, de winnaar was aanwezig. Als toetje daarbovenop kocht hij ' zo goed als' een
A ford roadster uit de collectie van Happy old Iron. De Rally werd beklonken met een fris glas witte wijn en ander vocht, met uitzondering van hemelwater.    Kortom weer een geslaagde trektocht.

Nog meer foto's volgen heel binnenkort waneer deze  binnen en bewerkt zijn.


Zoals in den ouden tyd.

waar zit hier de deur ergens?????

 aha............

 effe tsjecken of de deur toe is

wie zegt dat jongeren niet geinterreseert zijn?



Indian, Gillet, 2x automoto, antoine et praillet, triump en new hudson waren van de partij........

              Prailet et Antoine  extreem zeldzame belgische moto die nog snel een andere vlotter verpast kreeg die toevallig nog ergens rond lag te slingeren

 de vrouwen zijn gek op deze kledij,   de mannen op de vrouwen............

Opel met startprobleem dat met  het technisch vernuft van omstaanders verholpen werd.



 Humber helemaal vanuit het antwerpse hierheen gereden...  moedig!!!!

Gillet  ss 500 in dubbelpak

09-06-2011 om 00:00 geschreven door gilletman  

08-06-2011 om 00:00 geschreven door gilletman  

07-06-2011 om 00:00 geschreven door gilletman  

06-06-2011 om 15:08 geschreven door gilletman  

Car whisperers

Het leuke  van een beursbezoek tegenwoordig  is niet zo zeer wat je er kan vinden, maar wel  de contacten die je daar kan leggen.

Een gesprek onder oldtimerliefhebbers ontsluierde het bestaan  van een echte prewar car in een Brusselse kasteelkelder.

Echte carhunters als we zijn, maakten we er werk van om de echtheid van het verhaal te verifiëren.

Het duurde een aantal maanden vooraleer we het juiste adres te pakken hadden, en nog eens zoveel tijd om de eigenaar er van te overtuigen eens één blik in de kelder te mogen werpen, om er daarna wat meer blik, aluminium en staal uit te kunnen halen.
Jezus was niet de enige die van water wijn kon maken............  helaba...

Een speurtocht doorheen de immense verwarmde  kasteel kelders leverde niets op….  De auto was verdwenen????   Na de butler er te hebben bij geroepen werd het duidelijk dat de auto naar een andere locatie vervoerd was.  (Dit is echt niet om dit verhaal op te leuken, echt gebeurt…)

Op een andere locatie buiten het kasteel domein, troffen we aan, een AC drophead convertible, zescilinder uit het jaar 1939. Prachtige maar wat verwaarloosde auto, maar toch, een echte vondst.

Het verhaal………………

Tijdens een lunch op het kasteel vertelde de wat oudere man een pak boeiende verhalen in verband met het familiebezit, avonturen op auto en zakengebied , en natuurlijk  de story achter deze auto. Wie ooit sweppes dronk, dit was een creatie van een voorvader uit deze familie.

In de nasleep van zijn grootvader die een  bentley reed, en nog steeds in familiebezit is, kocht de huidige  kasteeleigenaar  deze  wagen een kwart eeuw geleden met de bedoeling hem te restaureren. Destijds was hij nog rijdend.   De wagen verbleef in een hele poos in een  verwarmde fabriekshal, en verhuisde daarna  in de verwarmde kasteelkelder. Maar ook hier moest hij plaats ruimen, en de afgelopen maanden stond hij jammerlijk in een aanpalende kille bergkelder.

Bij de première, was het liefde op het eerste zicht.  De auto stond er weliswaar verwaarloosd bij, banden plat, onder de stof. De wat oudere eigenaar vertelde het verhaal van de aanschaf, de plannen mooie vooruitzichten, kortom vele emoties kwamen naar boven. Gezondheidredenen strooiden echter roet in het eten, en van uitstel kwam afstel.

Daarna nog heel wat werk verricht om de man zich over zijn emoties heen te zetten, en de auto over te laten aan een iemand die hem met veel liefde weer tot leven zal brengen.

Met het nodige geduld en overredingskracht, kregen we de eigenaar zo ver afscheid te willen nemen van deze chique bak. We wilden echter zeker zijn van de zaak, en vroegen een expert zijn mening te geven over deze auto. De resultaten waren helaas bedroevend. De auto was toe aan een totaalrestauratie van zowel Boddywork als motor, en deze wagens staan helaas bekend om motorfalen, ondanks het prachtige zescilinderblok in aluminium, met 3 SU carburatoren.Deze AC had dus enkel nog emotionele waarde en dat van het chassis, oud ijzer. Maar des al niet te min vonden we een liefhebber die zich er over ontfermen wilde. De auto is dus momenteel in bezit van een nieuwe eigenaar. We hopen er op dat de auto dus een nieuw leven tegemoet kan gaan en met liefde behandeld zal worden.

Weer een succes van  Joncheer Jacobus jacobsen en Baron de Lunatic????

10-04-2011 om 00:00 geschreven door gilletman  

Never ending story…………. Of toch?

Het begint hier stilaan op een goed stripverhaal met detective-inhoud te lijken.

Onlangs ontdekten we in het zuiden van dit land, een loods gevuld met een vijftig tal oldtimers in wording.

Daarmee bedoelen we vehikels uit de 60er en 70er jaren. Leuk, prachtig zal je denken.

Helaas, afgelopen winter heeft het noodlot toegeslagen.  Een flinke brok roet  is in het eten van toekomstige restaurateurs gevallen.  De overgebleven auto’s die op een of andere manier het geluk hadden te ontsnappen van de schroothoop, zijn nu toch ten prooi gevallen aan de tand des tijds. Pietje Hein met de bekende zeis  zat zich zeker weer te vervelen in afwachting van een leuke aardbeving, tsunami, met als toetje een kernprobleempje.

De bolides stonden in een grote loods, waarvan afgelopen winter het dak het begaf onder de druk van massa’s  sneeuw. Het gaat van volvo’s over mercedessen tot corvette, alfa etc….………….  T’ja de een zijn plezier is de ander zijn vertier. Geef toe, als je de dadelijk volgende beelden bekijkt, doen die toch denken aan een tsunami. Piet jongen, was het nog niet genoeg geweest?

Tot overmaat van ramp word de locatie nu door groene jongens geviseerd, en alles moet tegen Pasen 2011 netjes opgeruimd zijn. Een en ander is al geruimt, maar er is meer...

Had onze  vriend Laurent zich daar niet even kunnen gaan moeien in plaats van in de Congo?  Hij is toch ook autoliefhebber???

De meeste auto’s zijn dusdanig beschadigt dat ze niet meer te redden vallen, maar voor een of ander onderdeel zeker nog te gebruiken. Zoals bovengenoemde onze zakcentjes weet te spenderen, had hij hier misschien een kleinigheidje kunnen uitgeven, en daarna een boompje opzetten.

Look, weep and cry ………………..  hij kwam, hij zag , hij barste in tranen uit……..        Avee Caesar!!!!

Wie nog iets wil redden kan contact opnemen via ons gastenboek, en wij loodsen u naar de plaats van onheil. Vergeet niet je talisman mee te nemen.

01-04-2011 om 00:00 geschreven door gilletman  

Winterpret

Het winterseizoen 2010/2011  zit er gelukkig weeral op. Niet dat dit verloren tijd was, in tegendeel, tijd te kort om alle winterprojecten tot het  bittere einde te voltooien. Naast het bijna dagelijks sneeuw ruimen stond de creatie van een eigen  jaren dertig sportauto op het programma. Een jongensdroom die door  ouders al pril de kop werd ingedrukt, wegens onmogelijk, te duur, dat is iets voor gepensioneerden en gekken !!! Noem maar op, alles was goed om er maar niet aan te beginnen. 30 jaar waren nodig  om de nodige moed, ervaring en wil samen te sprokkelen. Rijpen noemen ze dat. Enkele zotten ontmoet die met hetzelfde idee zaten, en het ook, en met beperkte middelen uitvoerden, met een resultaat om U tegen te zeggen. Pure kunst, gemengd met technisch vernuft en veel karakter.  Dat smaakt naar meer en ………een eigen creatie.  Dan het  geluk gehad een wondermooi chassis te vinden, geëigend voor dit project. (zie enkele artikelen voordien)

Engels underslung chassis uit 1932, met een 1600 cc kopklepmotortje en een preselector versnellingsbak, en al hydraulische remmen!! Lekker smal en laag.

De motor werd zonder veel problemen eerst opgestart, na wie weet hoeveel jaar stilstand, wetende dat een vorige eigenaar er nieuwe olie indeed,  zuigerveren en de dichtingen verving. Want je wil toch geen auto gaan bouwen op een chassis met niet werkende motor?

Eerste werk bestond eruit dit chassis grondig op te meten en  secuur uit te tekenen, en aan de hand daarvan een ontwerp te maken. Veel gommen en proberen, profielen uitwerken.  Daarna een aantal mallen van het hout van een afgeschreven bed in elkaar geflanst, bekleed met stukken karton, om een kijk te krijgen op de contouren van het ontwerp  schaal  1/1. Lijkt eenvoudig, maar vergis je niet, je moet met heel veel dingen rekening houden.

Beetje aanpassen, zitproefje, en voila, het echte werk kon beginnen.

Binnen in het bescheiden maar ondertussen verwarmde werkplaatsje, werd het schrijnwerk voor rekening genomen, zoals het hoort, met veerkrachtig essenhout, pen en gatverbindingen. De zondagen konden eindelijk, na de perikelen in de kerk,  doorgebracht worden op interessantere en productievere plaatsen, zonder met te vinger te worden gewezen. Bijna elke vrije minuut werd opgeofferd. Toch nog roet in het eten gekregen tijdens de solden, en een beetje kerkgeschiedenis. Maar af en toe een beetje dimmen wakkert de vlam weer op. Af en toe moet verse zuurstof aangevoerd worden.

Het chassis zelf ook onderhanden genomen, hoewel het niet zo slecht was. Vooral vliegroest verwijderen, zuiver maken en wat technische aanpassingen, vervangen van leidingen, nakijken van remmen, stuurinrichting enz.

Bij het verschijnen van de eerste zonnestralen begin maart werd het ontstane  cockpit geraamte  op het chassis geplaatst en goed bevonden. Nu kan het eindstuk eraan gebreid worden.

Jammer dat die winter zo snel voorbij was……………. Nog zo veel werk te gaan….

  Dit jaar trachten de tuin niet te verwaarlozen.

Wordt  met zekerheid vervolgt……………….

ps op You tube kan je eenfilmpje bekijiken van de allison in actie..... zoek onder ; veterancar allison

13-03-2011 om 00:00 geschreven door gilletman